Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja 2025r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Małgorzata Kłek
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Beata Bukiejko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2025 r. w K.

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Wierzytelności z siedzibą w W.

przeciwko J. B.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt I C 68/25 upr

UZASADNIENIE

Powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Wierzytelności z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od J. B. kwoty 5.276,26 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 06.06.2024 r. do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie kosztów procesu w kwocie 1.617 zł. W uzasadnieniu powód wskazał, że wierzytelność dochodzona od pozwanej wynika z braku zapłaty należności wynikającej z umowy o świadczenie usług elektronicznych zawartej przez pozwaną z (...) S.A. z siedzibą w W.. Powód nabył wierzytelność wobec pozwanej, której zapłaty dochodzi niniejszym pozwem na podstawie umowy o przelew wierzytelności zawartej z poprzednim wierzycielem. Na wartość przedmiotu sporu, tj. kwotę 5.276,26 zł, składają się należności wynikające z poszczególnych tytułów oraz odsetki naliczone na dzień poprzedzający złożenie pozwu w niniejszej sprawie.

Pozwana J. B. wniosła o rozłożenie należności na raty.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 25.05.2018 r. (...) S.A. zawarła z (...) Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Wierzytelności z siedzibą w W. Umowę Ramową Przelewu Wierzytelności okreslajacą zasady przeniesienia wierzytelności .

(dowód : umowa przelewu wierzytelności k. 24-30)

W dniu 19.12.2023 r. (...) S.A. zawarła z (...) Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Wierzytelności z siedzibą w W. Porozumienie (...) do Aneksu nr (...) z dnia 24.11.2023 r. w zakresie przelewu cyklicznego do Umowy Ramowej Przelewu Wierzytelności z dnia 25.05.2018 r. z późniejszym Aneksem nr (...) z dnia 07.06.2018 r., Aneksem nr (...) z dnia 13.07.2021 r., Aneksem nr (...) z dnia 02.09.2021 r., aneksem nr (...) z dnia 16.12.2022 r., Aneksem nr (...) z dnia 20.12.2022 r. oraz Aneksem nr (...) z dnia 21.06.2023 r. w zakresie przelewu cyklicznego.

(dowód: Porozumienie nr 2 – k. 35-36)

W dniu 04.03.2024 r. (...) S.A. zawarła z (...) Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Wierzytelności z siedzibą w W. Aneks nr (...) do Porozumienia (...) z dnia 19.12.2023 r. do Aneksu nr (...) z dnia 24.11.2023 r. w zakresie przelewu cyklicznego do Umowy Ramowej Przelewu Wierzytelności z dnia 25.05.2018 r. z późniejszym Aneksem nr (...) z dnia 07.06.2018 r., Aneksem nr (...) z dnia 13.07.2021 r., Aneksem nr (...) z dnia 02.09.2021 r., aneksem nr (...) z dnia 16.12.2022 r., Aneksem nr (...) z dnia 20.12.2022 r. oraz Aneksem nr (...) z dnia 21.06.2023 r. w zakresie przelewu cyklicznego.

(dowód: Aneks nr (...) – k. 37)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Zgodnie z treścią przepisu art. 6 k.c., ciężar udowodnienia twierdzenia faktycznego spoczywa na tej stronie, która z tego twierdzenia wywodzi skutki prawne. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie to powód winien udowodnić, że pozwana powinna zapłacić mu należność w dochodzonej pozwem wysokości. Stosownie do treści art. 232 k.p.c., strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Sąd rozpoznający przedmiotową sprawę w pełni podziela zaś stanowisko Sądu Najwyższego, wyrażone w wyroku z dnia 17 grudnia 1996 r. (I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76), że rzeczą sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, w szczególności jeżeli strona jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.).

Na gruncie przedmiotowej sprawy w pierwszym rzędzie należy zwrócić uwagę na kwestię legitymacji procesowej. Legitymacja procesowa stanowi przesłankę materialnoprawną, natomiast sąd dokonuje oceny w zakresie jej istnienia w chwili orzekania co do istoty sprawy.

Jeśli zostanie wykazane, że strony są związane prawnomaterialnie z przedmiotem procesu, którym jest roszczenie procesowe to zostanie wykazana legitymacja procesowa powoda (czynna) i pozwanego (bierna).

Pozwana oraz (...) S.A. zawarły umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych w dniu 26.07.2022 (k. 77-78). Powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Wierzytelności z siedzibą w W. dochodzi roszczenia jako nabywca wierzytelności.

W rozpoznawanej sprawie powód nie wykazał, że przysługuje mu wierzytelność w stosunku do J. B. wynikająca z zawartej z pierwotnym wierzycielem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Powód nie wykazał swojej legitymacji czynnej do występowania w przedmiotowym procesie, albowiem nie udowodnił, że skutecznie nabył przedmiotową wierzytelność od (...) S.A.

Zgodnie z art. 509 §1 i §2 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenia o zaległe odsetki. Na skutek przelewu wierzytelność cedenta (dotychczasowego wierzyciela) przechodzi na cesjonariusza (nabywcę wierzytelności) w takim stanie, w jakim dotychczas istniała. Zasadniczo cesja nie wpływa na kształt wierzytelności, zmienia się jedynie podmiot uprawniony do żądania świadczenia.

W ocenie Sądu materiał dowodowy zaoferowany przez profesjonalnego pełnomocnika powoda budzi wątpliwości w zakresie nabycia przez powoda wierzytelności wobec pozwanej z mocy powoływanego w uzasadnieniu pozwu Porozumienia nr 2 z dnia 19.12.2023 r.

W przedmiotowej sprawie pełnomocnik strony powodowej przedłożył Porozumienie (...) z dnia 19.12.2023 r. w zakresie cyklicznego przelewu wierzytelności wraz z Aneksem nr (...) (k. 35-36, 37). Jednakże nie przedłożył załącznika do tego Porozumienia zawierającego wykaz wierzytelności wobec pozwanej. Natomiast przedłożony przez powoda załącznik zawierający wykaz wierzytelności jakie maja przysługiwać wierzycielowi wobec pozwanej stanowi część Porozumienia nr 1 z dnia 24.11.2023 r., do Aneksu nr (...) z dnia 24.11.2023 r. (k. 49). A zatem do porozumienia innego niż to, na które powołuje się powód i które zostało załączone do pozwu.

W ocenie Sądu powód nie wykazał skutecznego nabycia przedmiotowej wierzytelności, powód nie przedstawił bowiem dokumentów dostatecznie wykazujących jego następstwo prawne, dołączone do akt dokumenty są niespójne i niekompletne. W realiach przedmiotowej sprawy nabycie wierzytelności nie zostało wykazane. Zgodnie z umową ramową przelewu wierzytelności z dnia 25 maja 2018 r. zawartą pomiędzy powodem a wierzycielem pierwotnym określającą zasady, w oparciu o które nastąpi przeniesienie wierzytelności, cesja będzie dotyczyła wierzytelności określonych w Porozumieniach, na podstawie których strony będą dokonywać cesji wierzytelności. Powód natomiast nie przedłożył Porozumienia nr 1 z dnia 24.11.2023 r., do Aneksu nr (...) z dnia 24.11.2023 r., do którego odwołuje się załącznik nr 3e (k. 49) stanowiący wykaz wierzytelności wobec pozwanej, jakie miały być przedmiotem cesji. Sąd nie może domyślać się treści tego Porozumienia. Stronę powodową obciążał obowiązek wykazania, iż przysługuje jej uprawnienie do dochodzenia zapłaty należności od pozwanej z tytułu związania jej umową z poprzednikiem prawnym strony powodowej, z tytułu której miała uiścić dochodzoną pozwem kwotę.

Nabycia wierzytelności dochodzonej przedmiotowym powództwem nie dowodzi także, złożone do akt sprawy zawiadomienie o cesji wierzytelności.

W związku z czym brak jest nie budzących wątpliwości dowodów, dających możliwość weryfikacji łączącej powoda z wierzycielem pierwotnym stosunku prawnego.

Nabycia wierzytelności w drodze cesji nie można domniemywać i okoliczność ta powinna wynikać wprost z dokumentów. Natomiast powód takiego dokumentu wykazującego cesję konkretnych wierzytelności wskazanych w pozwie względem pozwanej nie przedłożył. Przedłożona przez powoda fragmentaryczna kopia listy wierzytelności (k. 49) stanowi załącznik do innego porozumienia, zawartego na nieznanych warunkach. W konsekwencji powód nie wykazał swojej legitymacji do dochodzenia od pozwanej wierzytelności określonej w pozwie.

Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 kc). W myśl wskazanych przepisów to strony obowiązane są przedstawiać dowody, a Sąd nie jest władny tego obowiązku nawet wymuszać, ani – poza zupełnie wyjątkowymi sytuacjami – zastępować stron w jego wypełnieniu. Ciężar udowodnienia spoczywa na stronie, a ów ciężar rozumieć należy z jednej strony jako obarczenie strony procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o słuszności swoich twierdzeń, a z drugiej konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku, lub jego nieskuteczności. Tą konsekwencją jest zazwyczaj niekorzystny dla strony wynik procesu.

Powód jako profesjonalista w sądowym dochodzeniu wierzytelności, bacząc na rozkład ciężaru dowodu określony przepisami procedury cywilnej, obowiązany jest z należytą starannością dokumentować swojej roszczenie zgłaszane w procesie. Zaniechania powoda w tym zakresie , stanowią o jego świadomie podejmowanym ryzyku niewystarczającego udowodnienia żądania w postępowaniu cywilnym. Niedochowanie powyższych obowiązków skutkuje ryzykiem przegrania procesu prze stronę, którą obciążał ciężar wykazania okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 7.11.2007 r. (II CSK 293/07), ciężar udowodnienia faktu należy rozumieć nie tylko jako obarczenie jednej ze stron procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o prawdziwości swoich twierdzeń, ale również konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku lub jego nieskuteczności.

Nie ma przy tym znaczenia brak zarzutu ze strony pozwanej w zakresie braku legitymacji procesowej czynnej po stronie powoda, Sąd bowiem zobowiązany jest z urzędu do zbadania takiej legitymacji.

Zgodnie z art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Zatem sąd, wydając wyrok, może poprzestać na uznaniu pozwu tylko wtedy, gdy nie budzi ono wątpliwości w okolicznościach sprawy. Przez "okoliczności sprawy" należy przy tym rozumieć niezbędne elementy stanu faktycznego i prawnego, które uzasadniają żądanie pozwu i do których odnosi się uznanie zgłoszonego żądania. Jeżeli więc elementy stanu faktycznego i prawnego uzasadniają żądanie, sąd - po ich sprawdzeniu - może poprzestać na uznaniu i przyjąć, że przeprowadzenie postępowania dowodowego jest zbędne. Inaczej mówiąc, jeżeli żądanie jest usprawiedliwione w świetle przytoczonych przez powoda i przyznanych przez pozwanego okoliczności faktycznych i ma swoją podstawę prawną w istnieniu konkretnych przepisów, sąd, wydając wyrok, może poprzestać na uznaniu. Ze stwierdzenia tego wypływa więc wniosek, że poprzestanie na uznaniu pozwu jest możliwe tylko wtedy, gdy sąd dokonał kontroli zgodności żądania pozwu z obowiązującym prawem i gdy kontrola ta wypadła pozytywnie dla powoda (tak Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 listopada 2024 r., w sprawie II NSNc 510/23, opubl. LEX nr 3785725).

W niniejszej sprawie powód nie wykazał nabycia przedmiotowej wierzytelności , wobec czego Sąd nie był związany uznaniem powództwa przez pozwaną wynikającym z jej wniosku o rozłożenie zobowiązania na raty.

Mając na względzie powyższe okoliczności, powództwo należało oddalić z uwagi na brak legitymacji czynnej po stronie powoda.

ZARZĄDZENIE

1.  (...);

2.  (...);

3.  (...).

K., 4 czerwca 2025 r.