Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 9 lutego 2018r.

Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Janina Olchowska

Protokolant: st.sekr.sąd. Zofia Mórawska

po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2018r .w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej L. L. (1) działającej za pośrednictwem A. T.

przeciwko M. L.

o alimenty

1.  Zasądza od pozwanego M. L. na rzecz małoletniej L. L. (1) ur.(...) tytułem alimentów kwotę po 900zł

(dziewięćset) zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie płatności każdej z rat, płatne do rąk matki małoletniej – A. T., poczynając od dnia 17 października 2017r.

2.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

3.  Zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa ( Kasy SR w Giżycku) kwotę 540,- zł ( pięćset czterdzieści złotych) tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej.

4.  Zwalnia pozwanego od ponoszenia pozostałych kosztów postępowania w sprawie.

5.  Wyrokowi w pkt. 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .

UZASADNIENIE

A. T. działająca jako ustawowa przedstawicielka małoletniej L. L. (1) wystąpiła z powództwem przeciwko M. L. o zasądzenie od niego alimentów w kwocie po 1.100 złotych miesięcznie poczynając od dnia 1 stycznia 2017r.

Nadto wniosła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powództwa wywodziła, że małoletnia L. L. (1) jest córką pozwanego M. L. i aktualnie pozostaje pod jej opieką, a zatem pozwany powinien łożyć na jej utrzymanie alimenty w żądanej kwocie zapewniając tym samym zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb córki.

Wskazała, że od 14 września 2014r. małoletnia powódka uczęszcza do szkoły podstawowej w N. w Irlandii Północnej, gdzie obecnie zamieszkują. Podała, że aktualnie łączny miesięczny koszt utrzymania małoletniej wynosi ok. 547 funtów tj. ok. 2.571 zł. W skład tych kosztów wchodzą: między innymi wydatki na mleko ok. 36 funtów, wyżywienie – ok. 200 funtów, odzież i obuwie - ok.100 funtów, niania – ok.100 funtów, kieszonkowe – 20 funtów. Powódka podnosiła, ze swojego wynagrodzenia w wysokości ok.1000 funtów miesięcznie, gdyż zatrudniona jest jako pomoc kuchenna nie jest w stanie zabezpieczyć usprawiedliwionych potrzeb dziecka, tym bardziej, że koszt samego wynajmu mieszkania wynosi 500 funtów miesięcznie, do tego dochodzą też opłaty za media.

W jej ocenie pozwany, który oprócz wynagrodzenia jako żołnierz zawodowy podejmuje się również prac dorywczych, jest w stanie wywiązywać się z obowiązku alimentacyjnego w żądanej przez nią wysokości, zapewniając tym samym zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb córki.

Pozwany M. L. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty po 400 zł miesięcznie. Jednocześnie wskazał, że wbrew twierdzeniom powódki, małoletnia uczęszcza do szkoły w Irlandii Północnej dopiero od lutego 2017r, gdyż pozostawała pod jego opieką do dnia 08.02.2017r. i uczęszczała do Szkoły Podstawowej nr (...) w G.. Podnosił też, że do tego czasu od dnia narodzin córką pozostawała pod jego opieką i na jego utrzymaniu.

Wyjaśnił, że powódka wyjechała za granicę w maju 2016r., a nie w 2014r. jak podała w pozwie. Zostawiła wówczas jego i córkę w kraju wraz z długami jakie zaciągnęła na jego nazwisko, a mianowicie: wielomiesięczny nieopłacany czynsz za mieszkanie i lokal, opłaty za prowadzenie sklepu franczyzowego, zaległości wobec ZUS-u i zaległości za energię elektryczną, na łączną kwotę 56.091,58 zł. Nadto pozostawały niespłacone raty za samochód w kwocie 56.000 zł oraz raty za mieszkanie, które on musiał sprzedać, aby spłacić wymienione zobowiązania, z którymi powódka ich pozostawiła. Podnosił, ze A. T. zabrała ich córkę za granicę, bez jego wiedzy w lutym 2017r., zostawiając go z długami, które w dalszym ciągu spłaca.

Pozwany podważał również koszty utrzymania córki wskazane przez powódkę. Wyjaśnił, że nie ma takich opłat za mleko w wysokości 36 funtów za miesiąc, gdyż półroczna opłata za mleko wynosi 12 funtów. Zakwestionował też zasadność kupowania dziecku biletów komunikacji miejskiej, gdyż adres zamieszkania powódki oddalony jest od szkoły zaledwie o 300m.

Kwestionował również koszt utrzymania niani dla dziecka w wysokości po 100 funtów podnosząc, ze L. nigdy nie miała i nie ma niani.

Dodatkowo podnosił również, że powódka utrudnia mu kontakty z córką

i szantażuje go, uzależniając kontakt od otrzymania pieniędzy. Wskazywał ,że córka bardzo przeżywa zakazy telefonowania do niego.

W toku postępowania pozwany podtrzymywał swoje stanowisko co do kwoty po 400 zł alimentów miesięcznie argumentując, że jego sytuacja materialna nie pozwala na zadośćuczynienie obowiązkowi alimentacyjnemu w wyższym zakresie.

W wyniku przeprowadzonej rozprawy Sąd ustalił i zważył co następuje:

Małoletnia L. L. (1) urodzona (...) w B. jest córką A. T. i M. L..

/dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k. 7/

Rodzice małoletniej pozostawały w nieformalnym związku od 2009r. do 2016r.

Wówczas wspólnie prowadzili sklep odzieżowy położony w G., z tym że działalność gospodarcza była zarejestrowana na pozwanego.

W związku z prowadzoną działalnością powstały liczne zadłużenia wobec różnych podmiotów: w tym ZUS-u, w przedsiębiorstwie energetycznym, wobec wynajmującego lokal, w którym pozwany i powódka mieli sklep oraz franczyzodawcy.

/ dowód: odpowiedź na wniosek k. 22 – 23, zaświadczenie o dokonywanych wpłatach k. 27 -28).

Charakter w jakim w tym sklepie wykonywała pracę powódka nie jest całkowicie jasny, tak jak okoliczność, która ze stron doprowadziła do powstania tego zadłużenia. A. T. przyznała, że pomagała pozwanemu w prowadzeniu sklepu i zajmowała się rozkładaniem towaru i obsługą klientów. Zaprzeczyła temu, że to ona doprowadziła do powstania zadłużenia i wyjaśniła, iż pozwany był każdego dnia w sklepie i zabierał pieniądze z utargu.

/dowód:wyjaśnienia powódki k. 84v/

Wyjaśniała także, że to ona początkowo prowadziła sklepy ale po zajściu w ciąże przeniosła działalność na partnera.

/ dowód:wyjaśnienia powódki k. 85/

Pozwany M. L. utrzymywał, że zadłużenie powstało, gdyż to powódka nie opłacała rachunków i nie przekazywała utargu na rachunek franczyzobiorcy. Wskazywał, że dopiero po pewnym czasie zorientował się, jakie zadłużenie pozostawiła powódka w związku z działalnością gospodarczą oraz mieszkaniem.

/dowód: wyjaśnienia pozwanego k. 84v/.

Pozwany, w czasie gdy strony pozostawały w związku nabył mieszkanie za kwotę 180.000 zł. Rata kredytu na lokal wynosiła 1.300 zł. Powódka w toku sprawy podawała, że strony z jej środków finansowych w wysokości ponad 100.000 zł wyremontowały zakupione mieszkanie, nadto, że wniosła w jego zakup swój wkład. M. L. nabył wówczas na kredyt samochód osobowy wart 150.000 zł. Miesięczna rata za niego wynosiła 2.700 zł.

/dowód: wyjaśnienia powódki k. 85, zeznania powódki k. 86)/

Następnie mieszkanie to pozwany sprzedał za kwotę 256.000 zł. Za uzyskaną kwotę spłacił kredyt oraz długi pozostałe po prowadzonej działalności gospodarczej. Za kwotę 50.000 zł wykupił auto, które wcześniej nabył na kredyt.

/dowód: wyjaśnienia pozwanego k. 85/.

A. T., wyjechała do Irlandii w styczniu 2016r.

/dowód: zeznania A. T. k. 86/.

Małoletnia L. pozostała wówczas w kraju, pod opieką M. L.. Od września 2016r. do 8 lutego 2017r. była uczennicą Szkoły Podstawowej Nr (...) w G.. W okresie od 14 listopada 2016r. do 20 stycznia 2017r. dziewczynka opuściła 123 godziny lekcyjne, gdyż przebywała z matką za granicą. W grudniu 2016r. L. została zapisana przez matkę do szkoły w N. w Irlandii. W tym czasie, gdy przebywała u ojca chodziła wciąż do szkoły w G. i na zajęciach była 7 grudnia 2016r oraz 16 grudnia 2016r.Na wniosek pozwanego z dnia 8 lutego 2017r. dziewczynka została skreślona z listy uczniów w szkole w G.. Od tego czasu L. stale przebywa z matką w Irlandii i tam chodzi do bezpłatnej szkoły.

/ dowód: informacja k. 74 d: zeznania M. L. k. 86v, zeznania A. T. k. 86, informacja ze szkoły k. 72, 75 – 81, wniosek k. 73/.

Aktualnie powódka wraz z córką nadal mieszkają w Irlandii nieopodal B.. A. T. na utrzymaniu ma tylko małoletnią L. L. (1). Pracuje jako sprzątaczka i zarabia ok 840 – 1.000 funtów miesięcznie. Wynajmuje mieszkanie za kwotę 500 funtów miesięcznie. Lokal składa się z dwóch sypialni oraz kuchni z salonem. Wcześniej mieszkało razem z nimi dorosłe dziecko A. T., które dokładało się do rachunków. W listopadzie 2017r. jej syn wrócił do Polski w celu kontynuowania nauki. Powódka otrzymuje pomoc socjalną na dziecko w wysokości 82 funtów miesięcznie. Szkoła do której uczęszcza małoletnia jest bezpłatna, zaś w ostatnim czasie A. T. nabyła samochód i chciałaby wozić małoletnią L. w soboty także do polskiej szkoły językowej, której koszt to 300 funtów. Nie ponosi wydatków związanych z korzystaniem z komunikacji miejskiej. Wykupuje polisy ubezpieczeniowe na siebie i córkę, Ponosi koszt opłat niani dziecka.

/dowód: wyjaśnienia A. T. k. 84v – 85v, oświadczenie k. 14, d: zeznania A. T. k. 86 – 86v/.

Pozwany M. L. pracuje jako żołnierz zawodowy i otrzymuje wynagrodzenie, które wraz z dodatkiem mieszkaniowym łącznie wynosi 3.272,68 zł miesięcznie.

/dowód: zestawienie k. 24, d: zaświadczenie k. 70/.

Otrzymuje tzw. „trzynastkę” i dodatek urlopowy w wysokości 700 zł. Pozwany dotychczas wykonywał ponadto płatne prace remontowe, które stanowiły jego dodatkowe źródło dochodów. Posiada mieszkanie o powierzchni 70 m ² kupione za środki w wysokości 211.000 zł pochodzące z kredytu hipotecznego, którego miesięczna rata wynosi 1.240 zł. Mieszkanie jest wyposażone w sprzęt domowy. Miesięczny czynsz wynosi 560 zł. Opłaty za multimedia wynoszą ok. 146 zł. Pozwany mieszka w nim sam .Jest on też właścicielem samochodu osobowego marki F. rok produkcji 2011 o aktualnej wartości 42.000 zł, który służy mu do dojazdów do pracy.

/dowód: zestawienie k. 24, wyjaśnienia M. L. k. 85v – 86, d: zeznania M. L. k. 86v, harmonogram spłaty k. 69/.

Powódka w toku postępowania wskazywała, że w czasie, gdy małoletnia L. przebywała u ojca, przesyłała pozwanemu na jej utrzymanie 100 – 200 funtów dwa razy w miesiącu. Pozwany natomiast podał, że otrzymał tylko jeden raz od A. T. 1.000 zł.

/dowód: zeznania A. T. k. 86, zeznania M. L. k. 86v/.

Aktualnie pozwany nie płaci alimentów na rzecz córki.

Jedynie przesyłał jej dotąd trzykrotnie paczki, przeważnie ze słodyczami, o wartości wraz z kosztem przesyłki ok. 300 zł.

/dowód: zeznania M. L. k. 102v/.

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a zakres tych świadczeń wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby dziecka, z drugiej możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica – art. 133 § 1 oraz art.135 § 1 kr i o.

Bez wątpienia małoletnia L. L. (1) nie osiągnęła jeszcze zdolności do samodzielnego utrzymania. Jej rodziców obciąża zatem obowiązek alimentacyjny, którego zakres wyznaczają wspomniane przepisy.

Sytuacja finansowa pozwanego M. L. nie jest zła. Wykonuje on pracę zarobkową, z której osiąga dochód w wysokości około 3.200 złotych. Uwzględniając otrzymywaną przez niego tzw. „trzynastkę” oraz dodatek urlopowy jego dochód wynosi ok. 3.500 zł miesięcznie. Pod uwagę należy jednakże wziąć okoliczność, że pozwany dotychczas wykonywał dodatkową pracę wykonując remonty, za którą otrzymywał wynagrodzenie. Jego wysokość nie jest znana. Wprawdzie w toku sprawy M. L. podawał, że nie może z uwagi na stanowisko przełożonych, w dalszym ciągu dorabiać w ten sposób, to tłumaczenie takie nie przekonuje. Zauważyć należy, że jak wynika z akt sprawy pozwany w wojsku pracuje od 2012r., zaś powódka podawała, iż dotychczas służba nie przeszkadzała mu w podejmowaniu dodatkowych zajęć.

/ dowód: zaświadczenie k 70, wyjaśnienia powódki k.86/.

Znamiennym jest również to, że strona powodowa do akt sprawy dołączyła materiały uprawdopodabniające tę okoliczność, z których wynika, że M. L. pracował dorywczo także w niedalekiej przeszłości, bo w drugiej połowie 2016r.

/dowód: k. 15, 16 /.

W tym kontekście jego tłumaczenie na rozprawie, że nie może już podejmować tych prac i tym samym dorabiać- nie są przekonywujące. Tym bardziej, że na rozprawie przedstawił, że reprymenda przełożonego dotyczyła zarobkowania podczas urlopu.

Pozwany nie posiada na utrzymaniu innych osób poza małoletnią córką L..

Sąd uwzględnił okoliczność, iż M. L. ponosi koszty w postaci spłaty rat kredytu hipotecznego oraz czynszu, lecz podkreślić należy, że nie ma podstaw, aby dawać pierwszeństwo tym zobowiązaniom przed obowiązkiem alimentacyjnym pozwanego. Na uwadze mieć należy, że pozwany zaciągnął znaczny kredyt hipoteczny na mieszkanie o powierzchni 70 m ², w którym mieszka sam. Jak wynika z zeznań stron, bez wątpienia uczynił to już w czasie, gdy przyszła już na świat małoletnia L., a zatem zaciągając powyższe zobowiązania powinien działać ze świadomością, iż będzie ponosić koszty utrzymania córki i mieć je na uwadze. Zauważyć należy nadto, że pozwany w niedalekiej przeszłości nabył na własność auto, które wcześniej spłacał w ratach i na ten cel przeznaczył kwotę ok. 50.000 zł. Świadczy to o tym, że jego sytuacja finansowa nie jest zła.

Koszty utrzymania małoletniego dziecka niewątpliwie są wysokie. Koszt utrzymania L. jest też wyższy niż przeciętny, gdyż dziecko mieszka stale za

granicą.

Pozwany miał to na uwadze, gdyż nie oponował wyjazdowi córki za granice i godził się na to.

/dowód: zeznania pozwanego M. L. na k. 102v/.

Proponowane przez pozwanego świadczenie alimentacyjne w kwocie 400 zł. pokryłoby jedynie częściowo koszt wyżywienia, ubrań, leczenia małoletniej. Alimenty w kwocie 900 zł miesięcznie zasądzone przez Sąd, uwzględniają zaś także inne potrzeby małoletniej związane z edukacją, rekreacją, a także pokryją koszty podróży L. do Polski i jej powrotu do miejsca zamieszkania. Świadczenie w takiej wysokości jest adekwatne do możliwości pozwanego, stanowi bowiem około 25% jego miesięcznych dochodów jakimi dysponuje z tytułu służby w wojsku. Jak już wskazano nie można też wykluczyć, że pozwany nadal pracuje dorywczo i zasądzone alimenty stanowią dla niego jeszcze mniejsze obciążenie.

Przedmiotem niniejszego postępowania nie było ustalenie kontaktów ojca z dzieckiem, choć pozwany kwestionował prawidłowość zachowania powódki, która ma uniemożliwiać mu kontakt z L.. Nie mniej jednak niezależnie od przyczyn tego stanu, pozwany obecnie nie uczestniczy w wychowaniu córki, zatem w większym stopniu może wykorzystać swoje możliwości zarobkowe. M. L. jest osobą młodą, zdrową i nie ma innych osób, którymi zmuszony byłby się opiekować. Może zatem skupić się na rozwoju zawodowym.

Zasądzenie jednakże alimentów w żądanej przez stronę powodową wysokości po 1.100 zł. miesięcznie nie znajduje uzasadnienia w kosztach utrzymania dziecka – które strona powodowa określiła na kwotę 2.571 zł., co w ocenie Sądu jest wyliczeniem zawyżonym. Jak ustalono powódka ponosi koszty na mleko dla małoletniej w wysokości 36 funtów rocznie, a nie miesięcznie jak początkowo podała

/dowód: pozew k. 4 i wyjaśnienia pełnomocnika powódki k. 84/

Nie wydaje się też prawdopodobnym jej twierdzenie, że musi kupować córce pięć par butów miesięcznie.

/dowód: wyjaśnienia powódki A. T. k.85v/.

Mając powyższe na uwadze, Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie. Brak jest również podstaw do zasądzenia alimentów od stycznia 2017r. W toku sprawy ustalono, iż do czasu wniesienia powództwa dzieckiem zajmował się także pozwany, który małoletnią L. opiekował się również we wcześniejszym okresie a zauważyć należy, że strony nie są zgodne, co do tego jakiego rzędu pomoc finansową w tym czasie udzieliła pozwanemu A. T.. Nadto w przedmiotowej sprawie, poza ogólnym stwierdzeniem powódki, brak jest dowodów, które mogłyby potwierdzić okoliczność, iż powódka posiada niespłacone zobowiązania zaciągnięte na utrzymanie dziecka pochodzące z tego okresu. Podkreślić należy, że obowiązek alimentacyjny, co do zasady służy zaspokajaniu bieżących potrzeb uprawnionego, zaś zasądzenie alimentów z datą wsteczną jest sytuacją wyjątkową i to na stronie domagającej się takiego rozstrzygnięcia spoczywa ciężar udowodnienia faktów, z których strona wyciąga skutki prawne.

Sad zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa opłatę sądową uznając, iż tego rodzaju rozstrzygnięcie znajduje uzasadnienie w ujawnionej sytuacji finansowej M. L..

O pozostałych kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w myśl art. 100 kpc.

W oparciu o art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd wyrokowi w części zasądzającej alimenty od dnia wniesienia pozwu tj. 17 października 2017r. nadał rygor natychmiastowej wykonalności.