Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie: Przewodniczący SSR Jolanta Dzitowska

Protokolant Oksana Mądra

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2017r .w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego J. S. reprezentowanego przez matkę K. Z.

przeciwko D. S.

o alimenty

1.  Zasądza alimenty od pozwanego D. S. na rzecz małoletniego powoda J. S. ur.(...) w L. w kwocie 1200,00( jeden tysiąc dwieście) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia terminowi płatności każdej z rat, do rąk matki małoletniego K. Z. poczynając od 1.09.2017 r.

2.  W pozostałej części powództwo oddala.

3.  Zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 720,00 zł tytułem opłaty od której powódka była ustawowo zwolniona.

4.  Pozostałe koszty procesu pomiędzy stronami wzajemnie znosi.

5.  Wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

K. Z. ustawowa przedstawicielka J. S. w pozwie przeciwko D. S. wniosła o zasądzenie alimentów w kwocie po 2.000 zł miesięcznie, płatnych z góry do 10 dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w wypadku zwłoki z płatnością którejkolwiek z rat, począwszy od 1 września 2017r., do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego K. Z.. Nadto wniosła o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniego powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wywodziła, że rodzicami małoletniego powoda urodzonego (...) w L. są K. Z. i D. S.. Pozwany od 5 września 2016r. przebywa za granicą, nie uczestniczy w życiu dziecka i nie łoży na jego utrzymanie. Matka dziecka pracuje na pół etatu w gabinecie kosmetycznym. Sprawuje osobistą opiekę nad małoletnimi dziećmi, a jej starszy syn jest niepełnosprawny, co utrudnia jej podjęcie pracy w wyższym wymiarze czasowym. Miesięczne koszty utrzymania określiła na kwotę 5.000 zł. Składają się na nią w szczególności opłaty eksploatacyjne, czynsz za 2 mieszkania, opłaty za prąd, gaz, wodę, raty kredyty hipotecznego, raty kredytu gotówkowego, raty kredytu na samochód, wyżywienie, czesne za przedszkole, kupno ubranek, lekarstw, środków czystości, zabawek, kosmetyków.

W dalszej części uzasadnienia podniosła, iż pozwany pracuje od roku w Anglii, gdzie prowadzi własną działalność gospodarczą i pobierał dotąd zasiłki. Zarabia około 8.000 zł. Powódka wraz z synami mieszka w mieszkaniu o powierzchni 50 m ².

W piśmie z dnia 29 września 2017r. podniosła ponadto, że po złożeniu pozwu jej były partner w osobie pozwanego – a równocześnie jej pracodawca – wypowiedział jej umowę o pracę, a następnie wymienił zamki w drzwiach i wyjechał za granicę. Z tego powodu powódka zmuszona była wyjechać z G.. Obecnie mieszka w W. z rodzicami i utrzymuje się z oszczędności. Sprawa dotycząca zaboru mienia powódki prowadzona jest przez Policję w G.. D. S. nie poczuwa się do obowiązku utrzymania dziecka.

Pozwany nie złożył odpowiedzi na pozew. Obecny na rozprawie uznał powództwo do kwoty 1.000 zł.

W wyniku przeprowadzonej rozprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. Z. ur. (...) w L. jest synem D. S. i K. Z.. Dotychczas alimenty na rzecz małoletniego nie były zasądzane. Pozwany do lipca 2017r. uiszczał dobrowolnie kwotę 1.000 zł miesięcznie na utrzymanie syna. Od sierpnia 2017r. zaprzestał łożenia na jego rzecz.

Aktualnie K. Z. mieszka z małoletnim J. oraz drugim synem w W.. Pracuje w gabinecie kosmetycznym. Zatrudniona jest na umowę o pracę za wynagrodzeniem w wysokości 500 zł. Dwa razy w tygodniu pracuje od 9.00 do 21.00 i jeżeli może zapewnić opiekę dziecku, zarabia więcej. Nie była w stanie przedstawić zaświadczenia ile wyniosły jej dochody z tytułu pracy we wrześniu i październiku 2017r. Wcześniej K. Z. zatrudniona była przez pozwanego, który w sierpniu 2017r. wypowiedział jej umowę o pracę. Na starszego syna otrzymuje 800 zł tytułem alimentów. Choruje on na zespół (...), małoletni powód J. S. cierpi zaś na afazję ruchową i całościowe zaburzenia rozwoju.

Powódka w W. podnajmuje pokój w mieszkaniu rodziców. Na rozprawie podała, iż płaci im z tego tytułu 1.000 zł miesięcznie. Koszty utrzymania małoletniego J. określiła na kwotę 3.000 zł na którą składają się m.in. koszty rehabilitacji i dojazdu na nią w wysokości 300 zł, kosztu przedszkola w wysokości 700 zł, wyżywienia w wysokości ok. 300 zł, zakupu ubrań wynoszące ok. 300 zł, kupna lekarstw w wysokości ok. 200 zł. Raz na trzy miesiące ponosi koszt wizyty u psychiatry w wysokości 350 zł oraz co miesiąc przeznacza ok. 200 zł na wizyty u lekarzy.

Powódka ponosi również koszty rat kredytów zaciągniętych w czasie trwania małżeństwa których łączna wysokość to 2.800 zł. Niedawno sprzedała samochód marki M. za kwotę 8.000 zł na który zaciągnęła wcześniej kredyt. Posiada mieszkanie położone w G. na ul. (...) o powierzchni 106 m ² również zakupione za środki pochodzące z kredytu. Jego łączny koszt razem z czynszem wynosi 1.800 zł. Powódka nie wynajmuje tego mieszkania oraz nie próbowała go sprzedać (wyjaśnienia K. Z. k. 27 – 27v, wyjaśnienia D. S. k. 27v, kserokopia aktu urodzenia k. 33 - 34, d: harmonogram spłat i umowy k. 4 – 7, zaświadczenie k. 8, wypowiedzenie k. 15, pokwitowanie wpłaty k. 16, zeznania K. Z. k. 28, zeznania D. S. k. 28v, zaświadczenie lekarskie k. 31).

Pozwany D. S. pracował do lipca 2017r. w Anglii w charakterze pracownika budowlanego i zarabiał ok. 1.500 funtów miesięcznie. Wynajmował tam mieszkanie za kwotę ok. 400 funtów miesięcznie. Przebywając za granicą przesyłał małoletniemu powodowi paczki z ubraniami i przyborami do prac plastycznych. Około 3 miesięcy temu wrócił do kraju z uwagi na chorobę nowotworową ojca. Gdy jest w kraju organizuje dziecku atrakcje w postaci np. wyjścia na basen. Aktualnie zamierza ponownie wyjechać do pracy w Wielkiej Brytanii (wyjaśnienia D. S. k. 27v, d: zeznania D. S. k. 28v).

Sąd zważył, co następuje:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a zakres tych świadczeń wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby dziecka, z drugiej możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica – art. 133 § 1 oraz art.135 § 1 kr i o.

Bez wątpienia małoletni J. S. nie osiągnął jeszcze zdolności do samodzielnego utrzymania. Jego rodziców obciąża zatem obowiązek alimentacyjny, którego zakres wyznaczają wspomniane przepisy.

Koszty utrzymania dzieci są niewątpliwie wysokie. Prócz potrzeb wynikających z egzystencji, rodzice powinni zapewnić małoletnim również możliwości rozwoju duchowego oraz zabezpieczyć potrzeby edukacji: zakup zabawek, książek. Potrzeby te mogą być jednak zaspokojone w sposób ograniczony możliwościami zarobkowymi i majątkowymi rodziców.

Do kosztów utrzymania małoletniego wchodzą również koszty mieszkania, jego urządzenia, zakupu leków oraz zapewnienia dziecku rekreacji.

Sytuacja finansowa pozwanego D. S. nie jest zła. Wprawdzie aktualnie przebywa on w kraju i nie pracuje, jednakże wcześniej mieszkał za granicą, gdzie wykonywał pracę zarobkową i osiągał dochód w wysokości około 1.500 funtów. Pozwany planuje ponownie wyjechać do pracy do Anglii i prognozować należy, że będzie osiągał podobne dochody.

Matka małoletnich pracuje jedynie na część etatu. Wiek dzieci oraz stan zdrowia jej starszego syna ogranicza w pewien sposób wykorzystanie możliwości zarobkowych K. Z.. Małoletni J. uczęszcza już do przedszkola, jednak charakter pracy powódki powoduje, iż chcąc osiągać wyższe dochody, musiałaby pracować w większej mierze popołudniami, co musi wiązać się z zapewnieniem wówczas dzieciom opieki.

W przeważającej mierze to przedstawicielka ustawowa powoda spełnia obowiązek alimentacyjny określony w art. 135 § 2 kr i o. D. S. jedynie w ograniczonym stopniu uczestniczy w wychowaniu i opiece nad małoletnim synem, a po wyjeździe za granicę ich kontakty zapewne będą mniejsze niż podczas jego obecności w Polsce. Pozwany przez to w większym stopniu może wykorzystać swoje możliwości zarobkowe.

Proponowane przez pozwanego świadczenie alimentacyjne w kwocie 1.000 zł. pokryje jedynie częściowo koszt wyżywienia, ubrań, leczenia, pielęgnacji, a także zajęć rehabilitacyjnych.

Alimenty w kwocie 1.200 zł miesięcznie zasądzone przez Sąd, uwzględniają zaś także inne potrzeby małoletniego, w szczególności koszty mieszkaniowe przypadające na niego. Są one ponadto niewiele wyższe niż te, które pozwany zadeklarował płacić i które do sierpnia tego roku dobrowolnie uiszczał. Świadczenie w takiej wysokości jest adekwatne do możliwości pozwanego, stanowi bowiem (uwzględniając aktualny kurs walut) jedynie około 16% jego miesięcznych dochodów jakimi by dysponował, gdyby nadal wykonywał pracę zarobkową w Anglii.

Zasądzenie alimentów w żądanej przez stronę powodową kwocie (2.000 zł.) nie znajduje uzasadnienia w ustalonych kosztach utrzymania dziecka – które strona powodowa określiła na kwotę 3.000, co w ocenie Sądu jest wyliczeniem w znacznym stopniu zawyżonym. Nie można za zasadne uznać zaliczania do kosztów utrzymania małoletniego J. płaconych przez K. Z. rat kredytu i czynszu za mieszkanie położone w G., w którym wymieniona wraz z dziećmi nie zamieszkuje. Jeżeli powódka ponosi takie koszty to są one łożone przez nią w celu zwiększenia i utrzymania posiadanego przez nią majątku, nie służą zaś zapewnieniu warunków mieszkaniowych małoletniemu powodowi. Nie można zatem uznać, iż wchodzą one w zakres jego usprawiedliwionych potrzeb.

W pozostałej części Sąd zatem powództwo oddalił.

Ustalając wysokość obowiązku alimentacyjnego na kwotę 1.200 zł miesięcznie Sąd miał na uwadze także okoliczność, iż pozwany w toku sprawy nie wykazał, aby poza kosztami wynajęcia mieszkania i kupna wyżywienia ponosił inne wydatki, albo miał inne osoby na utrzymaniu. Wskazywał wprawdzie, że ponosił koszty związane z pomocą choremu ojcu, lecz nie zakreślił choćby szacunkowo jak wysokie one były i nie udowodnił ich w żaden sposób. Przyjąć należy zatem, iż nie obciążają go żadne inne nietypowe wydatki, a jego ujawniona sytuacja finansowa pozwala na płacenie alimentów w zasądzonej kwocie.

W oparciu o art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd wyrokowi w części zasądzającej alimenty od dnia 1 września 2017r. nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Sąd zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa opłatę uznając, iż tego rodzaju rozstrzygnięcie znajduje uzasadnienie w ujawnionej sytuacji finansowej D. S..

O pozostałych kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w myśl art. 100 kpc.