Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lipca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Janina Olchowska

Protokolant st.sekr.sądowy Donata Romanowska

po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2021r .w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa A. D. (1) oraz A. D. (2) działającej na rzecz małoletniej K. D. (1)

przeciwko Z. D.

o podwyższenie alimentów

1.Podwyższa alimenty od pozwanego Z. D. na rzecz małoletniej K. D. (1) ustalone wyrokiem SO w Olsztynie z dnia 28 marca (...). w sprawie VIRC 875/13 z kwoty po 300 złotych miesięcznie do kwoty po 500,- (pięćset) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności każdej z rat, płatne do rąk matki małoletniej - A. D. (2) poczynając od dnia 09.10.2020r.

2.Podwyższa alimenty od pozwanego Z. D. na rzecz A. D. (1) ustalone wyrokiem SO w Olsztynie z dnia 28 marca (...). w sprawie VIRC 875/13, z kwoty po 300 złotych miesięcznie do kwoty po 700,- (siedemset) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności każdej z rat, płatne do rąk powódki A. D. (1) poczynając od dnia 09.10.2020r.

3. W pozostałym zakresie powództwa oddala

4.Zwalnia pozwanego od opłaty sądowej, od której strona powodowa była

zwolniona z mocy ustawy.

5. Koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami wzajemnie znosi.

4.Wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 187/20

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 8 października 2020 r. przedstawicielka ustawowa wówczas małoletniej jeszcze A. D. (1) i małoletniej K. A. D. wniosła o podwyższenie alimentów orzeczonych od pozwanego Z. D. na rzecz powódek wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 28 marca 2014 r. w sprawie o sygn. akt VI RC 875/13 z kwot po 300 zł miesięcznie do kwot po 700 zł miesięcznie na rzecz każdej z nich, tj. łącznie 1.400 zł, płatnych do 1–go dnia każdego miesiąca z góry, do rąk matki A. D. (2) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu wskazała, iż pozwany jest ojcem małoletnich powódek, ale od wielu lat nie utrzymuje z córkami kontaktu i nie interesuje się ich losem. Podała, że powódki muszą okazjonalnie korzystać z zabiegów stomatologicznych, które nie zawsze są refundowane przez NFZ, a także z wizyt u lekarza ginekologa. Wskazała również, iż koszty życia nieustannie rosną, a swoje dochody określiła jako bardzo małe. Miesięczne koszty utrzymania córek określiła na kwoty po 1.000–1.100 zł miesięcznie tj: wyżywienie 250 zł; odzież 250 zł; opłaty za mieszkanie 120 zł; telefon 50 zł; Internet 50 zł; energia elektryczna 40 zł; opał 60 zł; środki chemiczne i higieniczne (w tym kosmetyki) 100 zł; wydatki związane z edukacją 100 zł (k. 22). Podała dodatkowo, że A. D. (1) kontynuuje leczenie w związku z zakażeniem helicobacter, którego koszt oszacowała się na 50 zł miesięcznie oraz leczenie skóry głowy, którego koszt jednorazowy, poniesiony w tym roku to kwota 450 zł. Wskazała również, iż K. D. (1) znajduje się pod opieką lekarza dermatologa w związku z leczeniem trądziku, co generuje koszt w wysokości 100 zł miesięcznie. Małoletnia nosi okulary korekcyjne.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości podnosząc, ze jego dochody nie pozwalają zadośćuczynić żądaniom strony powodowej. Wskazywał, że jego miesięczne wydatki związane z kosztami kształtują się następująco: opłata za pokój 450 euro; ubezpieczenie zdrowotne 125,05 euro; wyżywienie 300 euro; bilety komunikacji miejskiej 80 euro; chemia, kosmetyki, ubrania, fryzjer 90 euro; wpłata na fundusz alimentacyjny 300 euro tj. łącznie 1.345,05 euro, a zatem nie stać go na uiszczanie podwyższonych alimentów.

(k. 134)

Od dnia19 października 2020 r. powódka A. D. (1) jest osobą pełnoletnią.

Sąd ustalił, co następuje:

K. D. (1) i A. D. (1) są dzieci A. D. (2) i Z. D.. (d: odpisy skrócone aktów urodzenia k. 5.6 akt sprawy Sądu Rejonowego w Giżycku, sygn. akt III RC 149/13)

Sąd Rejonowy w Giżycku wyrokiem zaocznym z dnia 15 maja 2013 r., sygn. akt III RC 149/13 zasądził od Z. D. tytułem alimentów na rzecz małoletnich A. D. (1) i K. D. (1) kwoty po 300 zł miesięcznie na rzecz każdej z nich, płatne z góry do dnia 10–tego każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności każdej z rat, płatne do rąk matki A. D. (2). Z wyjaśnień A. D. (2) wynika, iż w toku ówczesnego postępowania pozwany zamieszkiwał wraz z żoną i dziećmi, jednak nie partycypował w kosztach utrzymania rodziny. Matka powódek zarabiała wówczas 1.260 zł, ale potrącano jej z tej kwoty pożyczkę, a zatem pozostawało jej niecałe 1.000 zł miesięcznie. Pozwany wtedy nie posiadał stałego zatrudnienia, a jedynie podejmował się prac dorwczych (d: wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 15 maja 2013 r., sygn. akt III RC 149/13 i protokół rozprawy z dnia 15 maja 2013 r. k. 11–12 akt sprawy SR w Giżycku o sygn. III RC 149/13)

Następnie Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 28 marca 2014 r., sygn. akt VI RC 875/13 m.in. rozwiązał przez rozwód małżeństwo A. D. (2) ze Z. D. z winy pozwanego, a także zobowiązał strony do ponoszenia kosztów wychowania i utrzymania małoletnich dzieci i z tego tytułu utrzymał w mocy alimenty zasądzone w/w wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku. W ówczesnym czasie A. D. (2) była zatrudniona w Domu Pomocy Społecznej w W. na stanowisku pokojowej. Otrzymywała wynagrodzenie w kwocie 1.277,75 zł miesięcznie. Powódki uczęszczały wówczas do szkoły podstawowej – K. do klasy pierwszej, zaś A. do klasy piątej. Były zdrowe i nie cierpiały na żadne choroby przewlekłe. Z. D. pozostawał bez stałej pracy. Utrzymywał się z prac dorywczych, mieszkał u siostry i korzystał z jej pomocy finansowej. (d: wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 28 marca 2014 r. wraz z uzasadnieniem, sygn. akt VI RC 875/13 k. 152, 157-162 akt sprawy SO w Olsztynie o sygn. VI RC 875/13)

Wobec pozwanego od 2013 r. do chwili obecnej toczy się postępowanie egzekucyjne. (d: akta sprawy egzekucyjnej KMP 28/13 prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Giżycku A. K.)

A. D. (1) i K. D. (1) mieszkają wraz ze swoją matką w W.. Z ojcem nie utrzymują kontaktu. Mają starszego brata P., który jest już samodzielny i mieszka w G.. Zajmują mieszkanie o powierzchni 37 m ², które jest własnością matki powódek. Opłaty wynoszą łącznie około 750 zł miesięcznie tj. czynsz 320 zł; światło 130 zł; gaz 60 zł; telefony i Internet 240 zł. (d: wyjaśnienia A. D. (2) k. 189)

Matka powódek – A. D. (2) nadal jest zatrudniona w Domu Pomocy Społecznej w W. na stanowisku opiekuna. W roku 2018 osiągnęła dochód w kwocie 32.141,91 zł, zaś w 2019 r. w kwocie 36.024,14 zł. Zaciągnęła na wesele syna kredyt w kwocie 17.000 zł, który obecnie spłaca w ratach po 380 zł miesięcznie. Ponadto spłaca także pożyczkę z pracy w ratach po 250 zł miesięcznie. Po potrąceniu pożyczki, pozostaje jej na utrzymanie kwota 2.300 zł miesięcznie. Dodatkowo otrzymuje premie świąteczne, dodatek covidowy, a także trzynastą pensję. Matka powódek posiada również oszczędności w kwocie 30.000 zł. A. D. (2) pobiera świadczenie 500+ na małoletnią K. D. (1), a alimenty wypłacane są z funduszu alimentacyjnego. Do chwili osiągnięcia przez A. pełnoletności świadczenie 500+ przysługiwało również na nią. (d: pismo k. 48; zaświadczenie o zarobkach k. 51–56; zeznania o wysokości osiągniętego dochodu za lata 2018 i 2019 k. 57–76; wyjaśnienia A. D. (2) k. 189–189v.)

A. D. (1) w dniu 19 października 2020 r. osiągnęła pełnoletność. Ukończyła Liceum Ogólnokształcące i od września 2021 r. rozpocznie naukę w Szkole Policealnej w O. na kierunku opiekun medyczny. Zajęcia będą się odbywać się w każdy piątek, sobotę i niedzielę, a A. D. (1) ma w planach również podjąć dodatkową pracę. Zamierza przeprowadzić się do O. i zamieszkać tam ze swoim chłopakiem. Za stancję będzie uiszczać 600 zł miesięcznie. A. D. (1) przyjmuje stałe leki hormonalne i na żołądek, których łączny koszt wynosi 100 zł miesięcznie. (d: odpis skrócony aktu urodzenia k. 5 akt sprawy Sądu Rejonowego w Giżycku, sygn. akt III RC 149/13; wyjaśnienia A. D. (1) k. 148, 189v. –190)

K. D. (1) urodziła się (...) i obecnie ma 15 lat. Od września będzie uczęszczać do pierwszej klasy Liceum Ogólnokształcącego. Małoletnia ma wadę wzroku i wymaga okularów korekcyjnych. Za ich zakup w styczniu 2020 r. przedstawicielka ustawowa uiściła 300 zł. W ramach NFZ powódka leczy się stomatologicznie w O.. (d: odpis skrócony aktu urodzenia k. 6 akt sprawy Sądu Rejonowego w Giżycku, sygn. akt III RC 149/13; zlecenie na wyroby medyczne k. 29; wyjaśnienia A. D. (2) k. 189v.)

Z. D. wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 5 kwietnia 2017 r., sygn. akt V K 232/16 został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 207 § 1 kk, tj. że w okresie od dnia 1 listopada 2015 r. do dnia 9 listopada 2016 r. znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją była żoną A. D. (2) oraz dziećmi P., A. i K. D. (2). Sąd orzekł wobec Z. D. środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzonymi osobiście, telefonicznie i za pośrednictwem sieci Internet na okres 3 lat oraz zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych na odległość mniejszą niż 50 metrów również na okres 3 lat. Ponadto orzeczono także środek kompensacyjny w postaci zadośćuczynienia w kwocie 10.000 zł na rzecz matki powódek. Pozwany kwoty tej jednak nie uiścił. (d: wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 5 kwietnia 2017 r., sygn. akt V K 232/16 k. 25)

Pozwany obecnie pracuje w Holandii, a jego tygodniowe wynagrodzenie wynosi 397,44 euro, co w skali miesiąca daje prawie 1.600 euro. Za wynajem pokoju Z. D. jest obowiązany płacić maksymalnie 120 euro tygodniowo, ale jak wskazał jest to w rzeczywistości kwota 450 euro miesięcznie. Łączny koszt utrzymania pozwanego to kwota około 1.050 euro miesięcznie. Pozwany dodatkowo spłaca zadłużenie powstałe w Funduszu Alimentacyjnym na skutek niepłacenia alimentów na dzieci. (d: wydruk wyliczenia tygodniowego wynagrodzenia k. 133; pismo pozwanego k. 134; umowa najmu krótkoterminowego k. 160v.)

Sąd zważył, co następuje:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a zakres tych świadczeń wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby dziecka, z drugiej możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica – art. 133 § 1 oraz art.135 § 1 kr i o.

Przepis art. 138 kro umożliwia korektę zakresu obowiązku alimentacyjnego, w razie zmiany stosunków, przez którą rozumieć należy zmiany w zakresie potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

W pierwszej kolejności odnosząc się do żądania podwyższenia alimentów do 700 zł miesięcznie na rzecz małoletniej K. D. (1), powództwo to w ocenie Sądu zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części tj. w zakresie podwyższenia obowiązku alimentacyjnego Z. D. do kwoty 500 zł miesięcznie. Potrzeby nastolatki w wieku K. z pewnością różnią się od potrzeb dziecka uczęszczającego do pierwszej klasy szkoły podstawowej. Sąd ma tu na myśli chociażby środki higieniczne, których rodzajów powódka jako nastolatka zużywa więcej. Zwiększeniu bez wątpienia uległy również potrzeby żywieniowe, co wynika z samego wieku powódki. W związku z powyższym w ocenie Sądu obecny koszt utrzymania małoletniej K. opiewa na kwotę około 900 zł miesięcznie. Sąd wziął również pod uwagę, iż małoletnia ma wadę wzroku, przez co konieczny stał się zakup okularów korekcyjnych, które ostatnio zostały zakupione w styczniu 2020 r. za kwotę 300 zł. W ocenie Sądu podwyższona do 500 zł miesięcznie kwota alimentów, jest kwotą wystarczająca na zaspokojenie części usprawiedliwionych potrzeb małoletniej K..

W ocenie Sądu powództwo w pozostałym zakresie odnoście obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniej K. należało oddalić. A. D. (2) podczas rozprawy w dniu 14 stycznia 2021 r. podnosiła, iż z małoletnią K. jeździ 3-4 razy w miesiącu do dentysty do O.. Podała także, iż leczenie odbywa się w ramach NFZ, ale koszt jednego wyjazdu wynosi około 50 zł w sytuacji, gdy jedzie sama samochodem, jednak, gdy jest po nocnej zmianie prosi kierowcę, który to z kolei bierze 100 zł za jeden wyjazd. Przede wszystkim przedstawicielka ustawowa nie wykazała, iż małoletnia rzeczywiście wymaga aż 3–4 razy w miesiącu wizyt u stomatologa w O.. Tak częste wizyty u specjalisty nie są zjawiskiem powszechnie spotykanym i wymagają udowodnienia, czego A. D. (2) nie zrobiła. Niemniej jednak, jeżeli K. rzeczywiście wymaga tak częstego leczenia stomatologicznego w O., to A. D. (2) nie będąc w stanie kierować z powodu zmęczenia po pracy winna jechać z córką publicznym środkiem transportu, albo tak umawiać wizyty, aby nie następowały po jej nocnej zmianie w pracy. Ponadto zdaniem Sądu nie zostało wykazane, iż małoletnia regularnie uczęszcza do dermatologa, co generuje wydatek rzędu 100 zł w skali miesiąca. Twierdzenia w tym zakresie nie zostały poparte nawet żadnym zaświadczeniem od lekarza, w konsekwencji w ocenie Sądu jawiły się jako gołosłowne. (d: wyjaśnienia A. D. (2) k. 147v.)

Dodatkowo zdaniem Sądu wskazana miesięczna kwota w wysokości 100 zł przeznaczana na edukację jest zawyżona i nie zasługiwała na uwzględnienie. Sąd wziął pod uwagę, iż małoletnia we wrześniu rozpocznie naukę w szkole średniej, nie uczęszcza na dodatkowe, płatne zajęcia, nie korzysta również z korepetycji, zatem nie sposób uznać, iż rocznie na jej edukację przeznaczana jest kwota w wysokości aż 1.200 zł.

Z kolei żądanie podwyższenia alimentów do 700 zł miesięcznie na rzecz A. D. (1) w ocenie Sądu zasługiwało na uwzględnienie w całości. W ocenie Sądu koszty utrzymania powódki należy określić na kwotę około 1.200 zł miesięcznie. Sąd miał bowiem na uwadze, iż powódka jest już osobą pełnoletnią i za parę miesięcy będzie kontynuować naukę w innym mieście, co wiąże się przede wszystkim z koniecznością wynajęcia tam pokoju lub mieszkania. Właśnie z tego powodu koszty utrzymania powódki ulegną istotnemu zwiększeniu. A. D. (1) zadeklarowała, iż na ten cel będzie miesięcznie przeznaczać kwotę około 600 zł, czemu Sąd dał wiarę. Kwota ta nie jest zdaniem Sądu wygórowana i odpowiada cenom za wynajem pokoju w O..

Należy mieć ponadto na uwadze, iż nie tylko pozwany obowiązany jest do partycypowania w kosztach utrzymania powódek, lecz ten obowiązek ciąży również na A. D. (2). Bez wątpienia od wielu lat to jedynie matka czyniła osobiste starania w wychowanie powódek, spędzała z nimi czas, troszczyła się o nie, a przede wszystkim była po prostu obecna w ich życiu. W ten właśnie sposób przez wiele lat realizowała w znacznej części swój obowiązek alimentacyjny. Sąd wziął pod uwagę, iż obecnie A. jest już osobą pełnoletnią wchodzącą w dorosły etap swojego życia, zaś K. ma obecnie 15 lat. Z tego względu z pewnością uległy zmniejszeniu osobiste starania matki w wychowane córek, zwłaszcza pełnoletniej A., niemniej jednak w ocenie Sądu obowiązek alimentacyjny wobec nich winien obciążać pozwanego nadal w większym zakresie niż ich przedstawicielkę ustawową, co Sąd uwzględnił przy ustaleniu wysokości obciążających pozwanego alimentów.

Zdaniem Sądu orzeczone kwoty alimentów na córki nie obciążą pozwanego ponad miarę. Sąd wziął pod uwagę, iż od ostatniego rozstrzygnięcia w zakresie alimentów sytuacja finansowa Z. D. uległa zauważalnej już na pierwszy rzut oka poprawie. Pozwany przede wszystkim obecnie pracuje i regularnie zarabia. Koszty jego utrzymania wynoszą miesięcznie około 1.050 zł. W ocenie Sądu na obowiązek alimentacyjny wobec córek negatywnego wpływu nie może mieć toczące się wobec pozwanego postępowanie egzekucyjne z tytułu zadłużenia alimentacyjnego, które przecież powstało z winy samego zobowiązanego.

Aktualna sytuacja finansowa pozwanego, a w szczególności ciążący na nim obowiązek alimentacyjny przemawiał za zwolnieniem go od opłaty, od uiszczenia której strona powodowa była ustawowo zwolniona, o czym Sąd orzekł w punkcie 4 sentencji.

Ponadto Sąd na podstawie art. 100 kpc zniósł wzajemnie między stronami koszty zastępstwa procesowego, mając przede wszystkim na uwadze, iż wywiedzione przez powódki powództwo zostało uwzględnione jedynie w części.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Janina Olchowska