Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 listopada 2021 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Bogusława Olszewska -Wojgienica

Protokolant p.o.sekr.sądowy Marta Sugier

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2021r .w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej L. L. (1) reprezentowanej przez ustawową przedstawicielkę A. T.

przeciwko M. L.

o podwyższenie alimentów

1. Podwyższa alimenty ustalone od pozwanego M. L. wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 09.02.2018r. w sprawie III RC 304/17 na rzecz małoletniej powódki L. L. (1) ur. (...) w B. z kwoty po 900 złotych miesięcznie do kwoty po 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, płatne do rąk matki małoletniej A. T. , poczynając od dnia 12.02.2020r.

2. W pozostałej części powództwo oddala.

3. Zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (kasy SR w Giżycku) kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem opłaty sądowej, od której powódka była zwolniona z mocy ustawy.

4. Wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 22/20

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniej L. A. T. wniosła o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego M. L. wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 09 lutego 2018 r., sygn. akt III RC 304/17 na rzecz małoletniej L. L. (1) z kwoty 900 zł do kwoty 3.000 zł miesięcznie, płatnych do 10–tego dnia każdego miesiąca, do rąk jej matki A. T., wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienia w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od 10 lutego 2020 r. Wniosła również o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Matka małoletniej L. w uzasadnieniu wskazała, iż wnosi o podwyższenie kwoty alimentów ze względu na znaczny wzrost uzasadnionych potrzeb małoletniej powódki oraz znaczną poprawę sytuacji finansowej pozwanego. Podała, iż mimo, że szkoła do której uczęszcza małoletnia jest darmowa, płatne są wycieczki, mundurki, obuwie i odzież szkolna, wyżywienie, transport, przybory potrzebne do wykonywania prac domowych. Koszt tych potrzeb określiła następująco: mleko–2 funty; basen–8 funtów; transport samochodem–20 funtów; buty i mundurek–20 funtów; lunch w szkole–10 funtów; przybory–10 funtów; ubrania i odzież na w-f–5 funtów. Zaznaczyła, że wcześniej powódka mieszkała 3 minuty od szkoły i chodziła pieszo, nie chodziła też na zajęcia na basen i miała darmowy lunch. Przedstawicielka ustawowa małoletniej wskazała, że L. nie uczęszcza na pozalekcyjne zajęcia szkolne, ponieważ są płatne, a matka nie jest w stanie pokryć tych kosztów. Dodała także, że nie stać jej na zakup pianina, a małoletnia chciałaby uczęszczać na muzyczne zajęcia. Dodatkowo przedstawiła, że córka potrzebuje jeszcze laptopa do odrabiania prac domowych, albowiem obecnie muszą pożyczać tablet od sąsiadki. A. T. podała, że małoletnia w miarę możliwości korzysta z dodatkowych zajęć gimnastycznych, których koszt to 40 funtów za 6 dni uczestnictwa po 1,5 h. Nie może sobie jednak pozwolić na zapewnienie dziecku zajęć dodatkowych z języka angielskiego, które kosztują 20–25 funtów za 1 h. Zdaniem przedstawicielki ustawowej zajęcia te są o tyle istotne, że pozwoliłyby powódce na dostanie się za rok do dobrej szkoły – B. R. A.. Szkoła ta jest darmowa, jednak koszt miesięcznych pomocy szkolnych będzie wynosił 200 funtów miesięcznie. Ponadto w szkole tej raz w roku dzieci jeżdżą na wycieczkę za granicę, której koszt to 800–1.000 funtów. Dodała, że mundurek szkolny będzie kosztował 600 funtów. A. T. wskazała także, że obecnie dziecko chce jeździć na wycieczki fakultatywne, a koszt takiego wyjazdy to 60–70 funtów. Powódka ostatni raz była w Polsce w 2018 r., albowiem w 2019 r. jej matki nie było stać na taki wyjazd. Matka przedstawiła, że małoletnia chodzi do kina; na lodowisko (20 funtów); kręgle, trampoliny (30 funtów); basen poza szkołą (karnet 39 funtów). Podała, że kupuje córce gry edukacyjne i książki w dwóch językach. A. T. oszacowała, że na społeczne potrzeby córki wydaje maksymalnie 100 funtów miesięcznie. Dodała, że córka co jakiś czas chodzi na urodziny do innych dzieci, a koszt jednego przyjęcia to minimum 20 funtów. Podkreśliła także, że L. otrzymuje o 10 funtów więcej kieszonkowego, czyli 30 funtów miesięcznie. Pozostałe koszty utrzymania małoletniej A. T. określiła następująco: środki czystości, kosmetyki, fryzjer– około 25 funtów; regularne wizyty u dentysty– około 20 funtów; odzież– 80 funtów; obuwie– 30 funtów; wyżywienie– 250 funtów. Matka L. podała, że L. cierpi na alergię pokarmową i skórną (atopowe zapalenie skóry) i choć nie jest to bardzo silna alergia, a leki są darmowe to trzeba przestrzegać diety, kupować specjalne balsamy do kąpieli, maści i oliwki. Dodała, że podczas zwykłych przeziębień córki, takich jak gorączka musi zakupić leki za około 10 funtów. Wskazała także, że do uprawiania sportów małoletnia potrzebuje hulajnogi, łyżew, rolek, a koszt ich zakupu to w rozbiciu na miesiąc około 10 funtów. Małoletnia marzy o rowerze, jednak jest to dla matki zbyt duży wydatek. Matka małoletniej przedstawiła również, że w sierpniu 2018 r. została okradziona i straciła wszystko co znajdowało się w zamieszkiwanym przez nią domu- wyposażenie, meble, rzeczy prywatne, dokumenty, rowery, sprzęty, pamiątki itp. Obecnie powódka wraz z córką mieszkają w mieszkaniu, które dostały na stałe od państwa. Mieszkanie było w stanie surowym. Na koszty utrzymanie mieszkania składają się: czynsz–400 funtów; ogrzewanie i energia–150 funtów; Internet–29 funtów pierwszy rok, następnie 59 funtów. Matka małoletniej dodała, że zakupiła samochód za 1.500 funtów. Jego ubezpieczenie i opłaty miesięczne to koszt 140 funtów plus naprawy. Zdaniem matki koszt utrzymania L. to kwota około 950 funtów miesięcznie, a więc 4.500 zł. Przedstawicielka ustawowa małoletniej podkreśliła, że koszty życia w UK są zdecydowanie wyższe niż w Polsce. A. T. podała, że pracuje 6 godzin dziennie i zarabia niecałe 930 funtów. Szuka dodatkowej pracy od 12:30 do 14:30. Otrzymuje też dodatek na dziecko w kwocie 83 funtów.

A. T. dodała, że sytuacja finansowa pozwanego uległa diametralnej zmianie. Wskazała, że jest on żołnierzem zawodowym, pracuje na 12 godzinne zmiany, a jego zarobki wraz z premiami, trzynastkami, urlopowym to kwota minimum 5.000 zł. Dodała, że pozwany ma ponad połowę miesiąca wolnego i wówczas pracuje jako budowlaniec. Zaznaczyła, że na pierwszej sprawie o alimenty pozwany zeznał, że nie może już wykonywać dodatkowych prac z uwagi na stanowisko przełożonych, a Sąd wziął to pod uwagę przy wydaniu orzeczenia. Zdaniem przedstawicielki ustawowej powódki pozwany w dalszym ciągu dorabia w kwocie 15.000 miesięcznie i nie odprowadza z tego tytułu podatków. Dodała, że w pierwszej sprawie o alimenty pozwany podnosił, że kupił duże mieszkanie, mieszka sam i sam musi ponosić wszystkie koszty. Zdaniem matki powódki pozwany mieszka teraz wraz ze swoją konkubiną i pasierbem. A. T. przedstawiła, że partnerka pozwanego pracuje jako fryzjerka i otrzymuje na siebie i syna alimenty. Dodała, że konkubina M. L. posiada w G. mieszkanie, które razem z pozwanym wynajmują. Zaznaczyła również, że podczas poprzedniej sprawy o alimenty pozwany wskazywał na swoje nieduże zasoby finansowe i podnosił, że musi spłacać kredyty, długi itp. Zdaniem matki L. pozwany uporał się już z tymi zobowiązaniami, albowiem w 2019 r. spłacał jeszcze pożyczki, z czego jedna była w kwocie 11.000 zł, zaś druga ponad 48.000 zł. Obecnie zdaniem matki małoletniej zobowiązania zostały spłacone przez pozwanego. Zaznaczyła także, że ojciec małoletniej L. wyjeżdża wraz z konkubiną i pasierbem na wycieczki zagraniczne i planuje zagraniczny ślub ze swoją partnerką.

W odpowiedzi na pozew M. L. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany zakwestionował wskazane przez matkę małoletniej koszty utrzymania L.. Zdaniem M. L. zawyżone zostały koszty wyżywienia dziecka o 25%. Dodał też, że dziecko wcale nie otrzymuje kieszonkowego w kwocie 20 funtów, czyli o 50% więcej niż 2 lata temu, nie stosuje specjalnej diety, ani specjalistycznych preparatów do ciała. Pozwany wskazał, że często rozmawia z córką przez komunikatory społecznościowe, a podczas ostatniej rozmowy córka stwierdziła, że nie zależy jej na zakupie pianina, zajęciach muzycznych, zajęciach z języka angielskiego i nie są to jej pomysły. Pozwany zaznaczył, że L. zaprzeczyła również, aby regularnie uczęszczała na basen, do kina, na zajęcia gimnastyczne, lodowisko, kręgle itp. Z aktywności tych korzysta raz na jakiś czas, rzadziej nawet niż raz na pół roku. Córka miała również powiedzieć ojcu, że mieszka blisko szkoły i chodzi na lekcje pieszo. Zdaniem pozwanego do kosztów utrzymania małoletniej nie należy doliczać kosztów utrzymania samochodu matki, zaś koszty mieszkania winne być dzielone dodatkowo między partnerka A. T. i jej dorosłego syna z poprzedniego związku. M. L. zaprzeczył, aby jego sytuacja finansowa ulegała znacznemu polepszeniu. Wskazał, ze w 2018 r. był zobowiązany uregulować zaległości w kwocie 4.500 zł wraz z odsetkami, kosztami sądowymi oraz na bieżąco płacić alimenty, które bez powodu są egzekwowane przez komornika. Pozwany musiał wówczas pożyczyć pieniądze. Podał, że dodatkowo R. K. domagał się sądownie natychmiastowej spłaty zaciągniętej wcześniej u niego pożyczki w kwocie 48.000 zł w związku z zadłużeniem przez matkę L. sklepu. Po wydaniu wyroku w tej sprawie zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne, a komornik wyegzekwował łącznie 60.030,38 zł. M. L. przedstawił ponadto, że w lutym 2019 r. matka powódki chcąc pogorszyć sytuację pozwanego wszczęła postępowanie egzekucyjne dotyczące alimentów. Mimo, że pozwany przekazywał matce L. alimenty, komornik ciągle egzekwował należności. M. L. wszczął wówczas postępowanie o zwrot nienależnie pobranej sumy. Zaznaczył, że mimo uwzględnienia przez Sąd żądania, przedstawicielka ustawowa L. w dalszym ciągu nie uregulowała zadłużenia, w związku z czym pozwany musi złożyć wniosek egzekucyjny. Pozwany wskazał, że był zmuszony pożyczać pieniądze od rodziny i przyjaciół i jest zobowiązany do spłacenia z tego tytułu jeszcze kwoty 28.000 zł. M. L. dodał, że w 2019 r. osiągnął przychód w kwocie 51.005,74 zł. Zaznaczył, że wzrost przychodu w stosunku do 2018 r. (przychód 45.456,59 zł) wiąże się z wypracowanymi nadgodzinami. Przedstawił, iż nie podejmuje żadnej dodatkowej pracy, ani nie przeznacza jakichkolwiek środków na wycieczki zagraniczne, a te odbyte dotychczas były finansowane przez narzeczoną lub rodzinę. Swoje miesięczne koszty utrzymania określił na kwotę 4.298 zł i przedstawił następująco: ½ opłaty za czynsz – 325 zł; ½ opłat za prąd – 50 zł; ½ opłat za gaz – 18 zł; ½ opłat za tv i Internet – 130 zł; zadłużenie w czynszu – 350 zł; wyżywienie – 600 zł; dojazdy do pracy – 400 zł; koszty utrzymania samochodu – 100 zł; telefon – 130 zł; ubrania – 100 zł; środki czystości –50 zł; opłaty z tytułu użytkowania wieczystego – 5 zł; dodatkowe wydatki na córkę – 100 zł; rata kredytu za mieszkania – 950 zł; lekarstwa – 30 zł; alimenty na rzecz córki – 960 zł. Pozwany dodał, że sytuacja matki powódki się polepszyła, albowiem otrzymuje ona na córkę liczne zasiłki i ulgi.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia L. L. (1) urodziła się (...) i jest córką M. L. i A. T.. Wyrokiem z dnia 9 lutego 2018 r. Sąd Rejonowy w Giżycku, w sprawie o sygn. akt III RC 304/17 zasądził od M. L. na rzecz małoletniej L. alimenty w kwocie 900 zł miesięcznie. W toku ówczesnego postępowania małoletnia L. wraz z matką zamieszkiwały w Irlandii nieopodal B.. A. T. pracowała jako sprzątaczka i zarabiała 840 – 1.000 funtów miesięcznie. Za wynajem mieszkania uiszczała kwotę 500 funtów miesięcznie. Matka małoletniej L. otrzymywała pomoc socjalną na dziecko w wysokości 82 funtów miesięcznie i ponosiła koszt opłat niani dla córki. Małoletnia L. uczęszczała do bezpłatnej szkoły. Pozwany M. L. pracował jako żołnierz zawodowy i otrzymywał wynagrodzenie, które wraz z dodatkiem mieszkaniowym wynosiło 3.272,68 zł miesięcznie. Dodatkowo otrzymywał tzw. „trzynastkę” i dodatek urlopowy w wysokości 700 zł. Zamieszkiwał w swoim mieszkaniu kupionym za kwotę 211.000 zł. Środki na jego zakup pochodziły z kredytu hipotecznego, którego miesięczna rata wynosiła 1.240 zł. Miesięczny czynsz za mieszkanie wynosił 560 zł, opłaty za multimedia ok. 146 zł. Pozwany zamieszkiwał sam i nie posiadał nikogo na swoim utrzymaniu. Posiadał samochód osobowy marki F., na tamtą chwilę o wartości 42.000 zł. (d: akta Sądu Rejonowego w Giżycku o sygn. akt III RC 304/17)

Obecnie małoletnia L. wraz z matką również zamieszkuje w Irlandii Północnej. Mieszkają same w socjalnym mieszkaniu przyznanym matce powódki na stałe. A. T. ponosi następujące miesięczne koszty: 408 funtów – czynsz, 50 funtów – prąd, 100 funtów – gaz, 59 funtów – Internet. A. T. w dalszym ciągu pracuje jako sprzątaczka, ale aktualnie zarabia 750 funtów co 4 tygodnie, dodatkowo dostaje benefity w kwocie 160 funtów. Jej łączny miesięczny dochód wynosi około 1.100 funtów. Pracuje od godz. 6:00 do 12:00. Małoletnia rozpoczęła naukę w college’u, cierpi na atopowe zapalenie skóry. (wyjaśnienia A. T. k. 271v.,395)

Pozwany w dalszym ciągu jest żołnierzem zawodowym, zarabia 3.708,03 zł miesięcznie. Dodatkowo otrzymuje świadczenie mieszkaniowe w kwocie 510 zł, gratyfikację urlopową oraz trzynastą pensję. W 2018 r. osiągnął dochód w kwocie 45. 456,59 zł, zaś w 2019 r. 51.05,74 zł. M. L. zamieszkuje w swoim mieszkaniu wraz z narzeczoną E. P. i jej synem. Pozwany opłaca wszystkie rachunki domowe tj. czynsz – 710 zł, prąd – 130 zł, gaz – 50 zł, telewizja, telefon i Internet –138 zł. M. L. dodatkowo spłaca kredyty z miesięcznymi ratami w kwotach 1.100 zł i 350 zł. Konkubina pozwanego ponosi resztę wydatków związanych z zakupami. E. P. prowadzi zakład fryzjerski, a w październiku 2020 r. nabyła działkę ROD, miesiąc później złożyła zgłoszenie o rozbudowę starej altany na tej działce oraz wstawienie szamba. Jest również właścicielką mieszkania w G., które otrzymała tytułem darowizny od swoich rodziców. Pozwany ma częsty kontakt telefoniczny z córką, rozmawiają również za pośrednictwem komunikatorów społecznościach. Osobiste spotkania odbywają się rzadko z uwagi na odległe miejsca zamieszkania. Pozwany jeszcze w październiku 2017 r. zawarł z R. K. umowę pożyczki na kwotę 48.000 zł. W związku z tą sprawą toczyło się postępowanie egzekucyjne Km 17000/18 prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Giżycku D. W.. Ostatecznie wierzyciel został zaspokojony w całości. (d: PIT–11 k. 45–48, 50; umowa pożyczki k. 30–31; zeznania świadka R. K. k. 250v., 251; pismo A. k. 285; zaświadczenie o zarobkach k. 287–288; zeznania świadka E. P. k. 249v.; wyjaśnienia pozwanego k. 393 v.; zawiadomienie o wysokości opłat k. 405; pismo Zarządu ROD k. 417)

Zeznania przesłuchanych w toku postępowania świadków okazały się przydatne do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jedynie w pewnym zakresie. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka E. P. odnośnie opisywanej przez nią tak złej sytuacji finansowej konkubentów. Świadek na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2020 r. zeznała, iż nie stać jej i pozwanego nawet na drobny remont zajmowanego mieszkania, po czym w październiku 2020 r. E. P. nabywa działkę ROD w G.. Istotne okazały się zeznania J. S., A. S. i K. D.. Świadkowie mają regularny i osobisty kontakt z A. T. i małoletnią L., zgodnie potwierdzili dobre warunki mieszkaniowe małoletniej, zapewnianie córce przez matkę różnych aktywności i w tym zakresie Sąd dał wiarę ich zeznaniom. Zeznania te w pozostałej części nie do końca jednak były spójne. Świadek K. D. wskazała, że małoletnia L. najczęściej chodzi do szkoły pieszo, podczas gdy J. S. i A. S. zeznały, iż to matka wozi i przywozi córkę. Sąd dał również wiarę zeznaniom świadka R. K. w zakresie faktu udzielenia pożyczki pozwanemu i jej spłaty.

Sąd zważył, co następuje:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a zakres tych świadczeń wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby dziecka, z drugiej możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica – art. 133 § 1 oraz art.135 § 1 kro. Przepis art. 138 kro umożliwia korektę zakresu obowiązku alimentacyjnego, w razie zmiany stosunków, przez którą rozumieć należy zmiany w zakresie potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Koszty utrzymania małoletnich dzieci są niewątpliwie wysokie. Prócz potrzeb wynikających z egzystencji, rodzice powinni zapewnić dzieciom również możliwości rozwoju fizycznego, duchowego, rozrywek. Wymienione potrzeby mogą być jednak zaspokojone w sposób ograniczony możliwościami zarobkowymi i majątkowymi rodziców. W ocenie Sądu na gruncie przedmiotowej sprawy zachodzą przesłanki umożliwiające korektę wysokości alimentów na rzecz małoletniej powódki. Niemniej jednak wywiedzione powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części, tj. w zakresie podwyższenia obowiązku alimentacyjnego M. L. na rzecz małoletniej córki L. o 300 zł tj. do kwoty 1.200 zł miesięcznie. Do usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej należy zaliczyć wydatki związane z wyżywieniem, odzieżą, edukacją, rozwojem zainteresowań, leczeniem sezonowym oraz częściowy koszt opłat za mieszkanie.

Sąd miał przede wszystkim na uwadze, iż od ostatniego ustalenia obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniej L. do chwili obecnej upłynął okres prawie 4 lat. L. w chwili orzekania przez tut. Sąd w sprawie o sygn. akt III RC 304/17 miała skończone 8 lat. Obecnie zaś małoletnia jest już nastolatką, a za niecałe dwa miesiące skończy 12 lat. Nie ulega zatem wątpliwości, iż jej usprawiedliwione potrzeby są większe niż 8–letniej dziewczynki, albowiem wraz z dorastaniem dzieci rosną również wydatki związane z ich potrzebami takimi jak np. wyżywienie, kieszonkowe, rozrywka czy rozwijanie pasji. Sąd wziął także pod uwagę, że koszty utrzymania dzieci uległy zwiększeniu już tylko z powodu postępującej inflacji. Istotne na gruncie niniejszej sprawy pozostaje również to, że małoletnia nie zamieszkuje w Polsce. L. chodzi do szkoły w innym państwie i zdaniem Sądu zasadnym jest, aby poprzez dodatkowe zajęcia szkoliła swój język angielski. Pozwoli jej to oczywiście na lepsze funkcjonowanie w środowisku, ale również zaowocuje w jej przyszłość. Należy pamiętać, że język ten stał się językiem pierwszoplanowym w codziennym życiu małoletniej powódki. Sąd wziął także pod uwagę, że małoletnia zamieszkuje wraz ze swoją matką, na której spoczywa ciężar opieki nad dzieckiem. Pozwany choć utrzymuje z córką regularny kontakt poprzez komunikatory społecznościowe, z uwagi na odległość spotyka się z córką rzadko, a tym samym rzadko sprawuje nad nią opiekę.

Z drugiej strony alimenty w kwocie 1.200 zł miesięcznie nie obciążą pozwanego ponad miarę. Z upływem czasu wynagrodzenie pozwanego uległo zwiększeniu. Ponadto pozwany nie mieszka już sam, a prowadzi gospodarstwo domowe ze swoją konkubiną, która jest aktywna zawodowo. Mieszka również z nimi syn partnerki pozwanego z poprzedniego związku. W ocenie Sądu koszty związane z utrzymaniem mieszkania winny być zatem dzielone na wszystkie zamieszkujące w nieruchomości osoby, w tym również na E. P. i jej syna. Rzeczywisty sposób podziału ponoszonych comiesięcznie kosztów należy oczywiście do pozwanego i jest jego decyzją, ale nie może mieć negatywnego wpływu na zakres obowiązku alimentacyjnego wobec córki L.. Sąd nie wziął pod uwagę złożonej przez pozwanego umowy pożyczki zawartej w 2018 r. z J. i W. L.. W toku postępowania świadek J. L. zeznała, że co prawda pożyczała synowi pieniądze, jednak jak zaznaczyła odbywało się w to sposób nieformalny. Podała, że nie zawierała z synem żadnych umów. Powyższe doprowadziło Sąd do przekonania, iż przedłożone przez M. L. umowy trzech pożyczek mogły być sporządzone wyłącznie na potrzeby niniejszego postępowania. Niezależnie od powyższego zobowiązania wynikające z kredytu, czy pożyczki nie mogą ograniczać należnych uprawnionemu środków utrzymania i wychowania. Ponadto pozwany wskazywał, że pożyczał pieniądze od rodziny i znajomych, a więc o ile pożyczki te rzeczywiście istnieją, to nie ma konieczności ich natychmiastowego zwrotu, czy w określonych sztywno terminach.

Sąd uznał, że brak jest podstaw do uwzględnienia powództwa w większym zakresie. Zdaniem Sądu żądanie podwyższenia alimentów do kwoty po 3.000 zł miesięcznie jest oczywiście wygórowane i nieuzasadnione wobec usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki, ale także sytuacji majątkowej pozwanego. W ocenie Sądu przedstawicielka ustawowa L. nie wykazała, aby małoletnia korzystała z płatnych zajęć gimnastycznych, czy też regularnie uczyła się jazdy na łyżwach, a tym samym chodziła często na lodowisko. W ocenie Sądu czynności te są jedynie rozrywką z której małoletnia korzysta raz na jakiś czas. A. T. nie wykazała również, aby L. systematycznie chodziła na basen, albowiem przedstawiła jedynie jedno potwierdzenie zakupu karnetu, które ponadto jest w języku angielskim. Wskazać w końcu należy, że A. T. nie wykazała, aby L. uczęszczała już na zajęcia muzyczne z pianina, a tym samym, że zakup tego sprzętu jest usprawiedliwiony zainteresowaniami małoletniej. W takiej sytuacji zasadnym wydaje się ewentualne zapisanie dziecka na takie lekcje do odpowiedniej szkoły czy też osoby posiadającej do dyspozycji pianino, nie zaś zakup tak drogiego instrumentu, albowiem może po krótkim czasie okazać się, że granie nie sprawia małoletniej przyjemności. Oczywiście małoletnia L. winna rozwijać swoje pasje i zainteresowania, jednak nie należy zapominać, że jest to uzależnione od możliwości majątkowych i finansowych jej rodziców. A. T. nie zdołała w toku procesu wykazać, że pozwany w obecnym czasie posiada dodatkowe źródło dochodu z wykonywania prac budowlanych. Świadek W. M. i A. K. zeznały, iż pozwany wykonywał prace remontowe na ulicy (...) w G., jednak miło to miejsce rok temu. Świadek A. K. zeznała dodatkowo, iż pozwanemu pomagał wówczas pomocnik K.. Powyższych twierdzeń nie potwierdził sam K. F., zaprzeczył, aby kiedykolwiek pracował u pozwanego. Świadek wskazał jednak, że była jedna sytuacja w której pomógł pozwanemu wynosić meble z salonu fryzjerskiego. Wobec powyższego powództwo w pozostałym zakresie należało oddalić.

Zasądzono również na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 956) od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa opłatę od pozwu, od której powódka była ustawowo zwolniona.

W oparciu o art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Sędzia Bogusława Olszewska – Wojgienica