Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2019 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – st.sekr.sąd. Aneta Dybikowska

w obecności oskarżyciela publicznego KPP w G. - asp. szt. Sylwestra Piotrowicz

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2019 roku sprawy

S. P. (2)

s. C. i J. z d. S.

ur. (...) w E.

obwinionego o to, że:

W dniu 8 grudnia 2017 roku około godz. 16:20 w miejscowości Z. gmina W. na drodze powiatowej nr (...) prowadząc pojazd marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...), nie zachował należytej ostrożności i nie dostosował prędkości do warunków w jakich ruch się odbywał, w wyniku czego stracił panowanie nad prowadzonym pojazdem i uderzył w przydrożne drzewo

tj. o czyn z art. 97 kw w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym

1.  Obwinionego S. P. (2) uznaje za winnego tego, że w dniu 8 grudnia 2017 roku około godz. 16:20 w miejscowości Z. gmina W. na drodze publicznej prowadząc pojazd marki F. (...) o numerze rejestracyjnym nr rej. (...), na prostym odcinku drogi zjechał na lewy pas ruchu i uderzył w przydrożne drzewo tj. czynu z art. 97 kw w zw. z art. 16 ust. 1 i 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym i za to na podstawie art. 97 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw skazuje go na karę grzywny w wysokości 200,00 (dwieście) złotych.

2.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. S. 216 ( dwieście szesnaście złotych) tytułem wynagrodzenia za ustanowioną z urzędu obronę obwinionego, w tym kwota 36 ( trzydzieści sześć) złotych tytułem, 23% podatku VAT.

3.  Zwalnia obwinionego od ponoszenia opłat i pozostałych kosztów postępowania.

Sygn. akt II W 302/18

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 grudnia 2017 roku S. P. (2) jechał i kierował pojazdem marki F. (...) o numerze rejestracyjnym nr rej. (...). Około godz. 16:20 w miejscowości Z. gmina W., na drodze publicznej, będąc na prostym odcinku drogi, obwiniony zjechał na lewy pas ruchu i uderzył w przydrożne drzewo.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień S. P. (2) (k. 111-111v), w niewielkim stopniu na podstawie zeznań B. S. (k. 111v- 112), a także w oparciu o takie dowody jak: karta zdarzenia drogowego k. 12.

Obwiniony wprawdzie nie przyznał się do winy, to jednak z jego wyjaśnień wynika wprost, że w dniu zdarzenia kierując samochodem celowo zjechał nim na lewy pas ruchu i uderzył w przydrożne drzewo. Podał, iż chciał w ten sposób popełnieć samobójstwo ( wyjaśnienia k. 111-111v).

Oskarżyciel publiczny postawił obwianemu zarzut, z którego wynikało, iż do przedmiotowego zdarzenia drogowego doszło na skutek tego, że kierowca- S. P. (2) - nie zachował należytej ostrożności i nie dostosował prędkości do warunków w jakich ruch się odbywał, w wyniku czego stracił panowanie nad prowadzonym pojazdem i uderzył w przydrożne drzewo. Zdaniem Sądu, w świetle zebranych dowodów, brak jest takich, które uzasadniałyby wskazane przez oskarżyciela publicznego przyczyny przedmiotowego zajścia. Jedynym dowodem na powyższe miałaby być karta zdarzenia drogowego, w której wpisano – prócz okoliczności pozostających poza sporem w sprawie tj. zjechanie przez kierowcę na lewy pas ruchu i uderzenie w przydrożne drzewo- że przyczyną zajścia było niedostosowanie prędkości do warunków drogowych ( k.12). Podkreślić jednak należy, że nie zabezpieczono żadnych śladów, nie przeprowadzono żadnych ustaleń mogących potwierdzić przyjętą tezę. W świetle powyższego, mając na uwadze wyjaśnienia obwinionego oraz zeznania B. S., z których wynika, że obwiany wielokrotnie twierdził, że popełni samobójstwo ( k. 111-112v), Sąd przyjął, że S. P. (2) w dniu 8 grudnia 2017 roku około godz. 16:20 w miejscowości Z. gmina W. na drodze publicznej prowadząc pojazd marki F. (...) o numerze rejestracyjnym nr rej. (...), na prostym odcinku drogi zjechał na lewy pas ruchu i uderzył w przydrożne drzewo, tym samym nie stosując się do treści art. 16 ust. 1 i 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym, zgodnie z którym kierującego pojazdem obowiązuje ruch prawostronny; kierujący pojazdem, korzystając z drogi dwujezdniowej, jest obowiązany jechać po prawej jezdni. S. P. (2) swoim zachowaniem w konsekwencji w pełni wyczerpał znamiona art. 97 kw. Wina obwinionego zarówno w świetle jego wyjaśnień, jak i opinii biegłego ( dokumentacja medyczna k. 62-64, opinia k. 84-86, dokumentacja medyczna k. 87-90) nie budzi żadnych wątpliwości.

Przy wymiarze kary grzywny Sąd miał na uwadze stopień zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, warunki osobiste, majątkowe sprawcy.

Obwiniony swoim zachowaniem naruszył porządek ruchu na drodze publicznej, powodując bardzo poważne zagrożenie dla zdrowia i życia innych uczestników ruchu drogowego. W ocenie Sądu zachowanie obwinionego mogło przynieść realne, ujemne skutki dla bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego.

W świetle powyższego Sąd, uznając obwinionego za winnego popełnienia obu zarzucanego mu czynu, na podstawie art.97 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw skazał obwinionego na karę grzywny w wysokości 200 ( dwieście) złotych. Zdaniem Sądu orzeczona kara jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu i spełni cele w zakresie prewencji szczególnej, jak i ogólnej. Pomimo, że kara ta nie jest dużej wysokości, będzie stanowić dla obwinionego – zgodnie z założeniami, jakie nieść powinna za sobą każda kara - dolegliwość.

Zasądzając od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. S. 216 ( dwieście szesnaście złotych) tytułem wynagrodzenia za ustanowioną z urzędu obronę obwinionego, w tym kwota 36 ( trzydzieści sześć) złotych tytułem, 23% podatku VAT, Sąd miał na uwadze postanowienia Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

Zwalniając obwinionego od ponoszenia opłaty i pozostałych kosztów postępowania - rozstrzygnięto na zasadzie art. 121§1 kpw w zw. z art. 624§1 kpk.