Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 508/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

R. S.

I. W okresie od 26 lutego 2019 roku do dnia 12 marca 2019 roku w G. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci uzyskania odszkodowania w wysokości 139 300 zł z tytułu umowy ubezpieczenia AC samochodu osobowego m-ki B. o nr rej. (...) i nr VIN: (...) zawartej z Towarzystwem (...) S.A. nr polisy (...) działając wspólnie i w porozumieniu z A. G., usiłowali doprowadzić pracowników wyżej wymienionego Towarzystwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypłaty odszkodowania poprzez wprowadzenie ich w błąd oraz funkcjonariuszy policji Komendy Powiatowej Policji w G. co do tego, że doszło do kradzieży z włamaniem wyżej opisanego auta w dniu 1 marca 2019 roku podczas gdy wcześniej – w dniu 26 lutego 2019 roku wywieźli je na (...) i sprzedali, lecz zmierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na podjęcie czynności przez Komendę Powiatową Policji w G., czym działali na szkodę Towarzystwa (...) S.A.

tj. czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk

II. W dniu 1 marca 2019 roku w G. złożył zawiadomienie o tym, że w okresie od 28 lutego 2019 roku do 1 marca 2019 roku w G. dokonano kradzieży z włamaniem jego samochodu marki B. (...) o nr rej. (...) o wartości 140 000 zł podczas gdy wiedział, że do takiego zdarzenia nie doszło oraz złożył po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania fałszywe zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu karnym o sygn. akt PR 1 Ds. 272.2019 zeznając nieprawdę o tym, że w dniu 27 lutego 2019 roku ok. godz. 8.00 zaparkował swój samochód marki B. (...) o nr rej. (...) w G. przy ul. (...) i ostatni raz widział go w tym miejscu w dniu 28 lutego 2019 r., a w dniu 1 marca 2019 roku stwierdził jego kradzież oraz zatajając fakt wyjazdu wyżej wymienionym autem na (...) wraz z inną osobą w dniu 26 lutego 2019 roku i jego sprzedaży

tj. czyn z art. 238 kk w zb. z art. 233 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

I. W okresie od 26 lutego 2019 roku do dnia 12 marca 2019 roku w G. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci uzyskania odszkodowania w wysokości 139 300 zł z tytułu umowy ubezpieczenia AC samochodu osobowego m-ki B. o nr rej. (...) i nr VIN: (...) zawartej z Towarzystwem (...) S.A. nr polisy (...) działając wspólnie i w porozumieniu z A. G., usiłowali doprowadzić pracowników wyżej wymienionego Towarzystwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypłaty odszkodowania poprzez wprowadzenie ich w błąd oraz funkcjonariuszy policji Komendy Powiatowej Policji w G. co do tego, że doszło do kradzieży z włamaniem wyżej opisanego auta w dniu 1 marca 2019 roku podczas gdy wcześniej – w dniu 26 lutego 2019 roku wywieźli je na (...) i sprzedali, lecz zmierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na podjęcie czynności przez Komendę Powiatową Policji w G., czym działali na szkodę Towarzystwa (...) S.A.

II. W dniu 1 marca 2019 roku w G. złożył zawiadomienie o tym, że w okresie od 28 lutego 2019 roku do 1 marca 2019 roku w G. dokonano kradzieży z włamaniem jego samochodu marki B. (...) o nr rej. (...) o wartości 140 000 zł podczas gdy wiedział, że do takiego zdarzenia nie doszło oraz złożył po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania fałszywe zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu karnym o sygn. akt PR 1 Ds. 272.2019 zeznając nieprawdę o tym, że w dniu 27 lutego 2019 roku ok. godz. 8.00 zaparkował swój samochód marki B. (...) o nr rej. (...) w G. przy ul. (...) i ostatni raz widział go w tym miejscu w dniu 28 lutego 2019 r., a w dniu 1 marca 2019 roku stwierdził jego kradzież oraz zatajając fakt wyjazdu wyżej wymienionym autem na (...) wraz z inną osobą w dniu 26 lutego 2019 roku i jego sprzedaży

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego

- częściowo wyjaśnienia i zeznania A. G.

zeznania D. Z.

- zeznania M. B.

- zeznania P. G.

- zeznania A. P.

- zeznania S. S.

- zeznania M. P.

- wyrok w sprawie A. G.

- kserokopia dowodu rejestracyjnego

- kserokopia zawarcia polisy ubezpieczeniowej

- kserokopia karty pojazdu

- ocena trechniczna wraz z dokumentacją poglądową

- kserokopia umowy transportu

- oświadczenie

- protokół odtworzenia zapisu z monitoringu wraz z materiałem poglądowym

- informacja

- zgłoszenie szkody

- decyzja

- karta informacyjna pojazdu

- wniosek

- opinia

- dokumenty ubezpieczyciela

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego

- częściowo wyjaśnienia i zeznania A. G.

zeznania P. G.

- protokół zawiadomienia o przestępstwie

k. 33v, 6-8, 9-10

k. 34, 89-90, 283-284, 685-686 oraz z dnia 18.12.2020 r. z akt sprawy IIK 260/20

k. 88-88v

k.102

k.102

k. 105: k.374- 375 akt IIK 260/20

k. 105: k.773-774 akt sprawy IIK 260/20

k.105: k 845-846 akt sprawy IIK 260/20

k. 105 -akta sprawy IIK 260/20

k. 105:k.9 akt IIK 260/20

k. 105: k.10 akt IIK 260/20

k. 105: k. 11 akt IIK 260/20

k. 105: k. 13-15 akt sprawy IIK 260/20

k. 105:k.18 akt IIK 260/20

k. 105: k. 20 akt IIK 260/20

k. 105: 59-65, 70-72 akt IIK 260/20

k. 105:k. 84- 86 akt IIK 260/20

k. 105: k. 108 akt IIK 260/20

k. 105: k. 219 akt IIK 260/20

k. 105:k. 220-221 akt IIK 260/20

k. 105: k. 245 akt IIK 260/20

k. 105:k. 425-451

k. 105: k. 506- 571

k. 33v, 6-8, 9-10

k. 34, 89-90, 283-284, 685-686 oraz z dnia 18.12.2020 r. z akt sprawy IIK 260/20

k.102

k. 105: k.5-6 akt sprawy IIK 260/20

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-------------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

----------------

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

I, II

I.

I, II

I.

I.

II.

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego

- częściowo wyjaśnienia i zeznania A. G.

- zeznania D. Z.

- zeznania M. B.

- zeznania P. G.

- zeznania A. P.

- zeznania S. S.

- zeznania M. P.

- wyrok w sprawie A. G.

- kserokopia dowodu rejestracyjnego, kserokopia zawarcia polisy ubezpieczeniowej, kserokopia karty pojazdu, ocena trechniczna wraz z dokumentacją poglądową, kserokopia umowy transportu, oświadczenie, informacja, zgłoszenie szkody, decyzja, karta informacyjna pojazdu, wniosek, dokumenty ubezpieczyciela

- opinia

-protokół odtworzenia zapisu z monitoringu wraz z materiałem poglądowym

- protokół zawiadomienia o przestępstwie

- w części w jakiej do facto potwierdza, iż w zawiadomieniu o popełnieniu kradzieży pojazdu oraz w złożonych na te okoliczności zeznaniach podał nieprawdziwe okoliczności, które także następnie wskazał ubezpieczycielowi- w świetle pozostałych dowodów, jakim sąd nadał walor wiarygodności uznać należy za udowodnione, przy czym bez znaczenia pozostaje fakt, iż nawet te nieprawdziwe podane przez oskarżonego informacje i tak różniły się od faktycznych okoliczności, w jakich przestał być posiadaczem przedmiotowego pojazdu

- bezpsorne jest, że oskarżony był pouczony o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań,

- bezsporne jest, iż celem zgłoszenia szkody było uzyskanie ubezpieczenia, do czego jednak nie doszło z uwagi na czynności podjęte przez policję i ubezpieczyciela

- działanie oskarżonego w zakreślonym przedmiocie pozostaje w logicznym ciągu- nabył uszkodzony samochód, sprowadzając go zza zagranicy, nie mógł pojazdu sprzedać, wobec czego podjął określone kroki, by uzyskać odszkodowanie i w konsekwencji nie stracić zainwestowanych pieniędzy

- z wyjaśnień wynika, iż dział wspólnie i w porozumieniu z A. G., w zakresie czynu z pkt. I, pomimo, że umniejsza swoją winę

- w części, w jakiej złożył wyjaśnienia będąc podejrzanym i oskarżonym i w których przyznał się do winy- zasługują na wiarę

- nie miał powodów, by przedstawiać okoliczności, które w rzeczywistości nie miały miejsca, w konsekwencji nie tylko niesłusznie obciążając R. S., ale i siebie

- w tym zakresie korespondują z pozostałym zebranym materiałem dowodowym, któremu sąd nadał walor wiarygodności

- z zeznań jednoznacznie wynika, że oskarżony działał wspólnie z A. G.

- korespondują z relacją oskarżonego i A. G., w zakresie, jakim Sąd nadał tym relacjom wiarę

- niekwestionowane przez strony

- potwierdzają fakt sprowadzenia z zagranicy przedmiotowego pojazdu

- niekwestionowane przez strony

- potwierdzają fakt prowadzonego przez ubezpieczyciela postępowania na skutek wniosku złożonego przez oskarżonego

- niekwestionowane przez strony

- potwierdzają fakt sprowadzenia pojazdu zza zagranicy

- niekwestionowane przez strony

- potwierdzają fakt dokonania przez świadka wyceny pojazdu

-niekwestionowane przez strony

- potwierdzają fakt uszkodzeń w pojeździe oraz ich naprawy

- orzeczenie wydane przez uprawniony organ, prawomocne

- powierdza winę i sprastwo A. G. w zakresie czynu zarzuconego oskarżonemu w pkt. I

- dokumenty niekwestionowane przez strony

- potwieredzają okoliczności niesporne a dotyczące rejestracji pojazdu, zgłoszonej szkody i wszczętego w tym zakresie postępowania

- niekwestionowana przez strony

- brak podstaw, by podważać jej wiarygodność

- potwierdza, iż kluczyk od pojazdu zabezpieczonego od oskarżonego był oryginalnym kluczykiem do przedmiotowego auta

- dowody niekwestonowane przez strony

- brak podstaw, by podważąc ich wiarygodność

- korespondują z wyjaśnieniami A. G. co do okoliczności, w jakich pojazd opuścił terytorium (...)

- sporządzony przez uprawniony organ

- odzwierciedla treść zawiadomienia i treść zeznań złożonych przez oskarzonego, po uprzednim pouczeniu o odpowiedzialnosci za fałszywe zeznania

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt

1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego

- częściowo wyjaśnienia i zeznania A. G.

- zeznania K. O.

- w części, w jakiej zaprzecza ustaleniom sądu- uznać należy za nieprawdziwe, odosobnione w świetle pozostałego materiału dowodowego, jakiemu sąd nadał walor wiarygodności

- służą jedynie uniknięciu odpowiedzialności

- naiwne, nielogiczne

- sprzeczne z realcją A. G., w zakresie, w jakim sąd dał jej wiarę

- zaznaczyć należy, że wśród dowodów rzeczowych, jakie zabepieczono od oskarżonego był oryginalny kluczyk do samochodu, dowód rejestracyjny przedmiotowego pojazdu, karta pojazdu i polisa OC, co tylko potwierdza dodatkowo fakt, że to oskarżony był właścicielem auta

- w części, w jakiej zaprzecza, iż to oskarżony był właścicielem pojazdu - gołosłowne, sprzeczne z wyjaśnieniami jakie składał w sprawie, wewnętrznie nielogiczne i niespójne

- zmianę relacji w tym zakresie można jedynie wytłumaczyć nieudolną próbą "ratowania" oskarżonego, w sytuacji gdy świadkowi już "nic nie groziło" albowiem zapadł już przeciwko niemu skazujący w sprawie wyrok

- nic nie wniosły do sprawy

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

1, 2

R. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

I. Oskarżony w okresie od 26 lutego 2019 roku do dnia 12 marca 2019 roku w G. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci uzyskania odszkodowania z tytułu umowy ubezpieczenia samochodu zawartej z towarzystwem ubezpieczeniowym działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą usiłowali doprowadzić pracowników wyżej wymienionego towarzystwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypłaty odszkodowania poprzez wprowadzenie ich w błąd oraz funkcjonariuszy policji co do tego, że doszło do kradzieży z włamaniem tego auta, podczas gdy wcześniej wywieźli je za granicę i tam je sprzedali, lecz zmierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na podjęcie czynności przez policję, czym działali na szkodę towarzystwa ubezpieczeniowego - art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk

Okoliczności sprawy jednoznacznie wskazują, że sprawcy działali wspólnie i w porozumieniu oraz umyślnie.

II. Oskarżony w dniu 1 marca 2019 roku w G. złożył zawiadomienie o tym, że dokonano kradzieży z włamaniem jego samochodu o wartości 140 000 zł podczas gdy wiedział, że do takiego zdarzenia nie doszło oraz złożył po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, fałszywe zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu karnym zeznając nieprawdę o tym, gdzie zaparkował w/w auto i kiedy widział je ostatni raz oraz zataił fakt wyjazdu wyżej wymienionym autem za granicę wraz z inną osobą i jego sprzedaży - art. 238 kk w zb. z art. 233 § 1 kk

Okoliczności sprawy jednoznacznie wskazują, że oskarżony działał umyślnie, z pełną świadomością.

art. 11§2 kk- jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów, zaś karę wymierza na podstawie przepisu najsurowszego - § 3 art. 11 kk.

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

--------------

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

--------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-----------------

3.4. Umorzenie postępowania

-------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

------------------

3.5. Uniewinnienie

----------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-------------------

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. S.

1

2.

3.

4

I.

II.

I, II

I.

- dotychczasowa niekaralność - co uzanano za okoliczność łagodzącą w sprawie

- wysokość grożącej szkody

- działanie z niskich pobudek- w celu osiągnięcia korzyści majątkowej

- okoliczności sprawy uzasadniają orzeczenie kary o charakterze wolnościowym

- zdaniem Sądu rodzaj i rozmiar przedmiotowej kary jest adekwatny do stopnia zawinienia i społeczne szkodliwości czynu. Kara ta spełni cele wychowawcze i poprawcze wobec oskarżonego, albowiem zawiera w sobie przede wszystkim element edukacyjny. Stanowić będzie jednocześnie dla oskarżonego dolegliwość, zgodnie z założeniami jakie niesie za sobą każda kara

- mając na uwadze fakt, że w czasie orzekania obowiązywała inna ustawa, niż w czasie popełnienia czynu przypisanego oskarżonego, Sąd kierując się dyrektywami art. 4§1 kk, zgodnie z którym, jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy - uznał, że w sprawie zachodzą przesłanki do stosowania ustawy obowiązujęcej poprzednio.

Ustawa względniejsza to taka, która stwarza możliwość korzystniejszego dla interesów sprawcy osądu (korzystniejszej oceny prawnokarnej czynu), skutkując tym samym przyjęciem mniej surowych reguł odpowiedzialności lub zastosowaniem mniej dotkliwych sankcji (Wąsek (w:) Górniok i in., t. 1, s. 58-59). Przy ocenie "względności ustawy" należy brać pod uwagę wszystkie prawnokarne instytucje porównywanych ustaw, które mogłyby mieć zastosowanie do danego sprawcy, tj. nie tylko samo zagrożenie karą, ale też np. przedawnienie, instytucje probacyjne, granice wieku odpowiedzialności karnej, dyrektywy wymiaru kary, powrotność do przestępstwa, zatarcie skazania, nadzwyczajne złagodzenie kary; ocena ta powinna być dokonywana in concreto, a nie in abstracto (por. uchwała SN z dnia 12 marca 1996 r., I KZP 2/96, OSNKW 1996, nr 3-4, poz. 16; postanowienie SN z dnia 3 grudnia 2001 r., V KKN 67/01, OSNKW 2002, nr 5-6, poz. 36).

W świetle powyższych dyrektyw Sąd uznał, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy zachodzą przesłanki do zastosowania przepisów obowiązujących w dacie popełnienia czynu z uwagi na treść art. 37a kk

- dotychczasowa niekaralność - co uzanano za okoliczność łagodzącą w sprawie

- zachowanie zasługujące na naganę z uwagi na fakt, iż zmierzało w konsekwncji do uprawdopodobnienia okoliczności, w opraciu o które chciał wyłudzić odszkodowanie

- okoliczności sprawy uzasadniają orzeczenie kary o charakterze wolnościowym

- zdaniem Sądu rodzaj i rozmiar przedmiotowej kary jest adekwatny do stopnia zawinienia i społeczne szkodliwości czynu. Kara ta spełni cele wychowawcze i poprawcze wobec oskarżonego, albowiem zawiera w sobie przede wszystkim element edukacyjny. Stanowić będzie jednocześnie dla oskarżonego dolegliwość, zgodnie z założeniami jakie niesie za sobą każda kara

- mając na uwadze fakt, że w czasie orzekania obowiązywała inna ustawa, niż w czasie popełnienia czynu przypisanego oskarżonego, Sąd kierując się dyrektywami art. 4§1 kk, zgodnie z którym, jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy - uznał, że w sprawie zachodzą przesłanki do stosowania ustawy obowiązujęcej poprzednio.

Ustawa względniejsza to taka, która stwarza możliwość korzystniejszego dla interesów sprawcy osądu (korzystniejszej oceny prawnokarnej czynu), skutkując tym samym przyjęciem mniej surowych reguł odpowiedzialności lub zastosowaniem mniej dotkliwych sankcji (Wąsek (w:) Górniok i in., t. 1, s. 58-59). Przy ocenie "względności ustawy" należy brać pod uwagę wszystkie prawnokarne instytucje porównywanych ustaw, które mogłyby mieć zastosowanie do danego sprawcy, tj. nie tylko samo zagrożenie karą, ale też np. przedawnienie, instytucje probacyjne, granice wieku odpowiedzialności karnej, dyrektywy wymiaru kary, powrotność do przestępstwa, zatarcie skazania, nadzwyczajne złagodzenie kary; ocena ta powinna być dokonywana in concreto, a nie in abstracto (por. uchwała SN z dnia 12 marca 1996 r., I KZP 2/96, OSNKW 1996, nr 3-4, poz. 16; postanowienie SN z dnia 3 grudnia 2001 r., V KKN 67/01, OSNKW 2002, nr 5-6, poz. 36).

W świetle powyższych dyrektyw Sąd uznał, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy zachodzą przesłanki do zastosowania przepisów obowiązujących w dacie popełnienia czynu z uwagi na treść art. 37a kk

- wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów

- zbieżność czasowa popłenionych czynów,

- umyślny charakter występków,

- ilość popełnionych przestępstw

- dotychczasowa niekaralność

-orzekając przepadek dowodów rzeczowych w postaci kluczyka do samochodu, dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu i polisy OC, szczegółowo opisanych na k. 74 akt sprawy, Sąd uznał, że służyły one do popełnienia przestęsptwa

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

R. S.

5.

I.

-nakazując zwrócić oskarżonemu dowody rzeczowe w postaci telefonów komórkowych S. i (...), laptopa m-ki L. wraz z ładowarką, laptopa m-ki A. wraz z ładowarką szczegółowo opisanych na k. 74 akt sprawy- uznano, że dowody te stały się zbędne dla postępowania

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

----------

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.

Rozstrzygnięto na zasadzie art. 627 kpk, nie znjadując podstaw do zwolnienia oskarżonego od ich ponoszenia- z zawodu informatyk, prowadzi własną działalność za granicą, nie ma nikogo na utrzymaniu, posiada majątek ruchomy i nieruchomy.

8. PODPIS