Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 286/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. K. (1) Z. D.

W dniu 14 marca 2017 roku w G. działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez uzyskanie dla siebie od banku kredytu na nazwisko J. C. (1), której dane osobowe A. K. (1) uzyskując w bliżej nieustalonych okolicznościach przekazał Z. D., zaś ten na ich podstawie będąc osobą uprawnioną sporządził nierzetelne dokumenty w postaci wniosku podpisanego imieniem i nazwiskiem J. C. (1) o udzielenie kredytu zawierającego nieprawdziwe informacje mające istotne znaczenie dla jego uzyskania przez nią jako wnioskodawczynię oraz umowy o kredyt na zakup towarów i usług nr (...) pomiędzy (...) Bank S.A. w systemie sprzedaży ratalnej sprzętu AGD w postaci zmywarki, lodówki i pralki marki B., poświadczając nieprawdę co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży tego sprzętu, na których nieustalona osoba podrobiła podpisy J. C. (1), a następnie przedkładając tak podrobione dokumenty wprowadzili w błąd przedstawiciela banku doprowadzając S. C. Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci udzielonego kredytu w kwocie 3.930,00 zł, czym działali na szkodę tego banku tj. występku z art. 286§1 kk w zb. z art. 297§1 kk w zw. art. 11§2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Z. D. i A. K. (1) współpracowali ze sobą przez wiele lat. Początkowo Z. D. pracował w firmie (...). Przedmiotem działalności tej firmy była m.in. sprzedaż sprzętu RTV i AGD. Następnie kontynuując działalność gospodarczą, jaką prowadził A. K. (1), Z. D. zarejestrował w 2010r. własną firmę, pod nazwą A.. W swojej firmie (...) zatrudnił A. K. (1), gdy firma (...) ogłosiła upadłość. Początkowo A. K. (1) pracował w magazynie przy ul. (...) w G., a następnie przy ul. (...) w G..

Nadto Z. D. działał w spółce (...) sp. z o.o. ul. (...), (...)-(...) W.. Jako prezes zarządu spółki podpisał z Bankiem Spółdzielczym w R. umowę ramową w zakresie produktów bankowych i jako jedyny był upoważniony do korzystania z tego rachunku. Do rachunku została wydana jedyna karta bankomatowa na nazwisko Z. D.. Nadto Z. D. pracował jako sprzedawca w sklepie (...), znajdującym się przy ul. (...) w G.. Sprzedaż odbywała się za gotówkę oraz w systemie ratalnym. (...) sp. z o.o. miała podpisaną umowę na udzielanie kredytów konsumenckich z (...) Bank S. A. Osobą uprawnioną do obsługi klientów, starających się o kredyt konsumencki był Z. D.. Aby uzyskać kredyt klient był zobowiązany do przedstawienia mu dowodu osobistego oraz zaświadczenia o dochodach, ewentualnie do złożenia oświadczenia o dochodach. Z. D. sprawdzał na podstawie okazanego dowodu, czy osoba ubiegająca się o kredyt jest tą, za którą się podaje. Następnie sporządzał wniosek i umowę o kredyt poprzez wprowadzenie danych osobowych i oświadczenia klienta o zatrudnieniu do systemu S. C. Bank. Bank weryfikował dane i jeśli zatwierdzał je, klient w obecności Z. D. podpisywał umowę. Po podpisaniu umowy klient odbierał towar lub był on mu dostarczany na wskazany przez niego adres. Pieniądze za udzielony kredyt były przelewane na rachunek wskazany przez spółkę (...).

częściowo wyjaśnienia Z. D.

k. 131-132, 74

częściowo wyjaśnienia A. K.

k. 175-176, 88

informacja z Banku Spółdzielczego w R.

k. 31

zeznania K. D.

k. 25-28

odpis wyroku SR w Giżycku sygn. akt IIK 3/16 wraz z uzasadnieniem

k. 135-147

zeznania M. T.

k. 598-599, 37

zeznania G. G.

k. 40

zeznania T. T.

k. 41

zeznania M. P.

k. 563v-564

informacja z S. C. Bank

k. 872

W marcu 2017r. A. K. (1) dostarczył Z. D. ksero dowodu osobistego J. C. (1). Wykorzystując te dane Z. D. w dniu 14 marca 2017r. sporządził wniosek o kredyt oraz umowę o kredyt nr (...) pomiędzy (...) Bank S.A. na zakup ratalną sprzętu AGD w postaci zmywarki, lodówki i pralki marki B.. Po podrobieniu podpisów J. C. (1) przez nieustaloną osobę Z. D. przedłożył podrobione dokumenty bankowi (...). Kredyt w kwocie 3.930 zł został przyznany, zaś kwota przelana na konto spółki (...).

częściowo wyjaśnienia Z. D.

k. 131-132, 74

częściowo wyjaśnienia A. K.

k. 175-176, 88

zeznania J. C. (1)

k. 132-133, 507v-508, 14-15

umowa kredytowa

k. 32

Na początku czerwca 2017r. J. C. (1) dowiedziała się od funkcjonariusza Policji, że na jej nazwisko został zaciągnięty kredyt w S. C. Bank. Informację tę potwierdziła w oddziale banku w G.. W dniu 26 czerwca 2017r. złożyła oświadczenie, że jako osoba fizyczna czy też przedsiębiorca nigdy nie zaciągała żadnego kredytu w S. C. Bank na zakup sprzętu AGD. W odpowiedzi otrzymała pismo, z treści którego wynikało, że na podstawie umowy nr (...) z dnia 14.03.2017r. udzielony został jej kredyt w wysokości 3.930 zł oraz że na rachunek wymienionej umowy wpłynęła łącznie kwota 1.186 zł i nie odnotowano zaległości w spłatach. Kilka dni później J. C. (1) odwiedził Z. D., który zobowiązał się spłacić należność całości tłumacząc to tym, że to on występował o udzielenie jej kredytu. Prosił również, aby nie składać zawiadomienia na policję w jego sprawie.

Kredyt zaciągnięty na nazwisko J. C. (1) został spłacony w całości.

zeznania J. C. (1)

k. 132-133, 507v-508, 14-15

częściowo wyjaśnienia Z. D.

k. 131-132, 74

informacja z S. Bank

k. 17

dowody wpłaty

k. 18,19

1.2.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.OCena DOWOdów

2.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

zeznania J. C. (1)

informacje z Banku Spółdzielczego w R., Z S. C. Bank, umowa kredytowa, dowody wpłaty, odpis z KRS, wyciągi bankowe, historia rachunku

opinia kryminalistyczna

częściowo wyjaśnienia Z. D., A. K.

zeznania M. T., G. G., T. T., K. D., M. P.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne zeznania J. C. (1). Zeznania tego świadka są jasne, logiczne i konsekwentne. Wynika z nich, że w dniu 14.03.2017r. nie zaciągała kredytu konsumenckiego w S. C. Bank, co znajduje potwierdzenie w zgromadzonej w sprawie dokumentacji oraz opinii z zakresu badań dokumentów. Wskazała również na okoliczność, w jakich oskarżony A. K. (1) mógł wejść w posiadanie kserokopii jej dowodu osobistego. J. C. (1) podała, że znała wcześniej A. K. (1), ponieważ prowadził działalność na ul. (...), w lokalu sąsiadującym z jej firmą. W 2016r. do przedłużenia umowy telekomunikacyjnej potrzebowała kserokopii swego dowodu osobistego. Udała się więc do biura A. K. (1) i poprosiła o wykonanie kopii dowodu, na co ten się zgodził. Choć zatem oskarżony podał, że nie pamięta, w jaki sposób wszedł w posiadanie danych J. C. (1), to przyjąć można, że doszło do tego w okolicznościach opisanych przez tego świadka.

Zebraną w sprawie dokumentację należało uznać za wiarygodną, jako że została sporządzona rzetelnie i nikt jej nie kwestionował.

Sąd podzielił w całości opinię biegłej z zakresu klasycznych badań dokumentów jako rzetelną, jasną, logiczną, sporządzoną przez osobę mającą wiedzę specjalistyczną.

Wynika z niej, że to Z. D. podpisał się na umowie kredytowej, jako osoba działająca w imieniu banku, czemu ten oskarżony nie zaprzecza. J. biegła stwierdziła, że pozostałych podpisów nie nakreślili ani Z. D., ani J. C. (1). Nadto biegła wskazała, że cztery podpisy na wniosku o udzielenie kredyt i umowie kredytowej złożone na imię J. C. (1) prawdopodobnie zostały nakreślone przez A. K. (1). Z uwagi jednak na to, że wniosek końcowy nie miał formy kategorycznej, Sąd w opisie czynu przyjął, że to nieustalona osoba podrobiła podpisy J. C. (1) na wymienionej wyżej dokumentacji.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia Z. D. jedynie w części.

Z. D. przyznał, że to on sporządził wniosek o udzielenie kredytu i umowę o kredytową z wykorzystaniem danych J. C. (1), dostarczonych mu przez A. K. (1). Nie budzi to żadnych zastrzeżeń, skoro Z. D. był osobą uprawnioną do sporządzania umowy kredytowych z S. C. Bank, biegła z zakresu badań dokumentów stwierdziła, że to jego podpis znalazł się w rubryce osoby działającej w imieniu banku, zaś A. K. (1) potwierdził, że to on dostarczył mu dane J. C. (2) w celu sporządzenia odpowiedniej dokumentacji.

Nadto Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia A. K. (1) w zakresie, w jakim przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu czyli jak wspomniano wyżej, do dostarczenia danych J. C. (1), służących do podrobienia dokumentów. W tym zakresie wyjaśnienia obu oskarżonych są zbieżne.

Sąd dał wiarę zeznaniom M. T. (2), G. G. (2), T. T. (3) w zakresie w jakim opisali rodzaj i formę współpracy, jaka łączyła ich z oskarżonymi, K. D. (2), pracownicy banku, która zeznawała na temat okoliczności zawarcia umowy na nazwisko J. C. (1). Nadto uznał za wiarygodne zeznania M. P. (2), która przyznała, że wszelkie informacje na temat okoliczności zawarcia kredytu na nazwisko J. C. (1) uzyskała od oskarżonego Z. D.. Miał on ją zapewniać, że to A. K. (1) kazał mu zaciągnąć kredyt na tę osobę i Z. D. miał być przekonany, że J. C. (1) rzeczywiście chce kupić sprzęt AGD.

2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

częściowo wyjaśnienia Z. D.

Sąd nie uznał za wiarygodne wyjaśnienia Z. D. w takim zakresie, w jakim twierdził, że nie był świadomy zamiarów A. K. (1). Z relacji Z. D. wynika, że A. K. (1) przekazując mu dane J. C. (1) informował go, że to jego znajoma, która chce kupić sprzęt na raty. Na prośbę A. K. (1) przygotował więc dokumentację, a następnie przekazał mu do podpisania przez J. C. (1). A. K. (1) oddał mu potem podpisane dokumenty, które Z. D. następnie przekazał do banku. Z. D. podał nadto, że w czasie, gdy złożono wniosek o udzielenie kredytu konsumenckiego na nazwisko J. C. (1) w sklepie, ani w magazynie nie było sprzętu, którego zamówienie dotyczyło, jednak A. K. (1) zapewniał, że sam zamówi i dostarczy ten sprzęt J. C. (1). Z. D. miał dowiedzieć się o tym, że J. C. (1) nic nie wiedział o zaciągniętym na nią kredycie dopiero po aresztowaniu A. K. (1) w innej sprawie. Odnalazł wówczas umowę kredytową na nazwisko J. C. (1) oraz potwierdzenie jednej wpłaty. Udał się więc do J. C. (1) i zadeklarował, że spłaci cały kredyt, co też uczynił.

Wyjaśnieniom tym nie można dać wiary. Współoskarżony A. K. (1) podał, że jeżeli przekazał Z. D. jakieś dane, to ten musiał wiedzieć do czego one posłużą, zatem jeśli został zaciągnięty kredyt ratalny na zakup wskazanego sprzętu, aby wyłudzić kredyt z banku, to Z. D. miał tego świadomość, gdyż wspólnie prowadzili interesy. Miał świadomość, że kredyt zostanie wzięty na nazwisko osoby, która nic o tym nie wie (wyjaśnienia A. K. k. 175v). W tym zakresie należało dać wiarę A. K. (1), gdyż z dokonanych w sprawie ustaleń wynika, że obaj oskarżeni istotnie od wielu lat ściśle ze sobą współpracowali - najpierw Z. D. pracował w firmie (...), a następnie zarejestrował w 2010r. własną firmę, pod nazwą A.. W tej firmie (...) zatrudnił A. K. (1), gdy firma (...) ogłosiła upadłość. Trudno dać również wiarę Z. D., że nie wiedział o intencjach A. K. (1), skoro miał sporządzić wniosek i umowę kredytową z pogwałceniem niemal wszystkich zasad, obowiązującej w takiej procedurze m.in. pod nieobecność wnioskodawcy, którego danych nie można było zweryfikować i bez odebrania od niego oświadczenia o zarobkach. Nadto zwrócić należy uwagę, że Z. D. był już karany za czyn z art. 286§1 kk popełniony wspólnie i w porozumieniu m.in. z A. K. (1) w okresie od 28.05.2014r. do 10.06.2015r. Wyrok (nieprawomocny) w sprawie o sygn. akt IIK 3/16 zapadł w dniu 25 stycznia 2017r. zaś czynu w przedmiotowej sprawie Z. D. dopuścił się już w dniu 14 marca 2017r. Nie było to zatem zdarzenie incydentalne, zaś Z. D. mimo toczącego się postępowania w sprawie IIK 3/16, nie zerwał współpracy z A. K. (1).

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

A. K. (1), Z. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo oszustwa określone w art. 286§1kk polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym, jeżeli sprawca działał w określony sposób, mianowicie wprowadzając w błąd, wyzyskując błąd lub wyzyskując niezdolność pokrzywdzonego do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Wprowadzenie w błąd polega na podjęciu przez sprawcę podstępnych zabiegów prowadzących do wywołania u pokrzywdzonego mylnego wyobrażenia o rzeczywistości. Przestępstwo określone w art. 286§1kk jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem. Przez rozporządzenie mieniem rozumieć należy wszelkie czynności prowadzące do zmiany stanu majątkowego w szczególności zmiany we władaniu mieniem. Znamię „niekorzystnego rozporządzenia mieniem” zostaje natomiast spełnione wówczas, gdy sprawca działając w sposób opisany w art. 286§1kk doprowadza inną osobę do takiego rozporządzenia mieniem, które jest niekorzystne z punktu widzenia jej interesu. Oszustwo jest przestępstwem umyślnym zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych, gdyż ustawa wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Korzyść majątkowa w rozumieniu art. 286§1 kk jest to pojęcie szersze niż przywłaszczenie, stanowiące cel działania sprawcy. Dlatego dla realizacji znamienia działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej sprawca nie musi dążyć do przywłaszczenia mienia stanowiącego przedmiot oszukańczych zabiegów, wystarczy że zamierza osiągnąć korzyść majątkową wynikającą z niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez osobę czy inny podmiot wprowadzony w błąd ( Kodeks karny, pod red. A. Zoll, Część szczególna, Komentarz, tom II, Zakamycze 2006; Kodeks karny, Praktyczny komentarz pod red. M. Mozgowa, wyd. 2, Volter Kluwer Polska Sp. z o.o. 2007 r. wyr. SN z 21.08.2002r. III K 230/02, LEX 55202).

Obaj oskarżeni wyczerpali swoim zachowaniem znamiona czynu z art. 286§1 kk, bowiem swoimi działaniami doprowadzili S. C. Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci udzielonego kredytu na nazwisko J. C. (1), do czego doszło po uprzednim wprowadzeniu w błąd przedstawiciela banku co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży sprzętu, do której w rzeczywistości nie doszło. Jednocześnie stwierdzić należy, że dla bytu tego przestępstwa nie jest istotne, że kredyt ostatecznie został spłacony w całości, jak miało to miejsce w przedmiotowej sprawie. Ta okoliczność może być brana pod uwagę co najwyżej przy wymiarze kary. Z dokonanych ustaleń wynika, że kredyt zaciągnięty z wykorzystaniem danych J. C. (1) był co prawda regularnie spłacany (informacja z banku k. 17, dowody wpłaty k. 18, 19, zeznania J. C. (1)), jednak nie oznacza to, że wcześniej sprawcy w wyniku swego zachowania nie uzyskali korzyści majątkowej. Taką korzyścią były środki pieniężne, które w wyniku realizacji umowy kredytowej zostały przelane na konto spółki (...) sp. z o.o. i którymi mogli swobodnie dysponować w czasie, gdy firma przeżywała trudności finansowe. Gotówka była potrzebna do prowadzenia dalszej działalności, co zresztą potwierdził w swoich wyjaśnieniach oskarżony A. K. (1) (k. 175v). Oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali także znamiona art. 297§1 kk pozostającego w zbiegu kumulatywnym z występkiem z art. 286§1 kk. Przestępstwo określone w art. 297§1kk polega na przedłożeniu podrobionego, przerobionego, poświadczającego nieprawdę albo nierzetelnego dokumentu, albo nierzetelnego pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności mających istotne znaczenie dla uzyskania wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia. Jest to przestępstwo powszechne, przy czym z punktu widzenia charakterystyki podmiotu nie ma znaczenia czy sprawca jest zarazem podmiotem, który ma uzyskać dla siebie jedną z wymienionych w art. 297§1kk form wsparcia finansowego, elektroniczny instrument płatniczy lub zamówienie publiczne, czy też podejmuje te działania dla innego podmiotu. Istotne jest, zatem jedynie to, aby osoba przedkładająca podrobione, przerobione, poświadczające nieprawdę lub nierzetelne dokumenty albo nierzetelne pisemne oświadczenie czyniła to w celu uzyskania dla siebie lub innego podmiotu jednej z wymienionych w art. 297§1kk form wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia. Przedkładaniem są zachowania polegające na składaniu dokumentu lub oświadczenia, oddaniu ich do przejrzenia lub oceny a także na występowaniu z dokumentami lub oświadczeniami w stosunku do organu lub osoby. Przestępstwo określone w tym przepisie jest przestępstwem formalnym (bezskutkowym) i dla realizacji jego znamion nie jest konieczne wystąpienie skutku, na przykład w postaci szkody majątkowej. Dokonanie tego przestępstwa następuje w chwili, gdy sprawca przedłoży fałszywy lub stwierdzający nieprawdę dokument albo nierzetelne pisemne oświadczenie, niezależnie od tego, czy i jaki skutek zachowanie takie wywołało. Nie jest w szczególności konieczne uzyskanie na przykład wsparcia finansowego. Społeczna szkodliwości opisanych w art. 297§1kk zachowań wyraża się zatem w samym zagrożeniu stworzonym przez sprawcę dla dóbr chronionych prawem. Jest to przestępstwo umyślne, które ze względu na pojawiający się wśród znamion charakteryzujących stronę podmiotową celu zachowania sprawcy może być popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim (patrz m.in. Kodeks karny, Część szczególna, Komentarz pod red. Jacka Giezek, LEX 2014; również Kodeks karny, Część szczególna, komentarz pod red. A Zoll, tom II, Zakamycze 2006 r.).

Współsprawstwo, jako forma zjawiskowa popełnienia przestępstwa zostało określone w art. 18§1kk. Podstawowymi elementami współsprawstwa są wspólne wykonanie znamion czynu zabronionego oraz zachodzące między współsprawcami porozumienie. Z istoty współsprawstwa wynika, że każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność za całość uzgodnionego przestępstwa, a więc także w tej części, w której znamiona czynu zabronionego zostały zrealizowane zachowaniem innego lub innych współsprawców. Współsprawcą jest zatem, nie tylko ten, kto wykonuje całość lub część znamion wykonawczych, lecz także ten, którego zachowanie „dopełnia” zachowanie innych uczestników porozumienia w stopniu, który zgodnie z porozumieniem i podziałem ról współdecydował o popełnieniu przestępstwa. W judykaturze zwraca się uwagę na to, że przepis art. 18§1kk nie wprowadza żadnych dodatkowych warunków dotyczących formy porozumienia. Może do niego dojść nawet w sposób dorozumiany, przy czym ważny jest przede wszystkim zamiar współdziałania z drugą osobą w wykonaniu czynu zabronionego. Do przyjęcia współsprawstwa wystarcza, zatem obiektywne współdziałanie w ramach wykonania podziału ról uprzednio uzgodnionego (lub przeprowadzonego dopiero w toku wykonania czynu), jeżeli każdy ze współsprawców obejmował swym zamiarem- strona podmiotowa zachowaniem - cały zespół przedmiotowych znamion przestępnego przedsięwzięcia (patrz m.in. Kodeks karny, praktyczny komentarz pod red. Marka Mozgawa wydanie 3, Wydawnictwo Oficyna Warszawa 2010 rok, Kodeks karny. Komentarz, wydanie V komentarz LEX 2010; również m.in. wyrok SN z dnia 12.07.1979 r. IIKR 189/79, wyrok SN z dnia 12.12.2002 r. IIIKKN 371/00).

W ocenie Sądu zarzucanego czynu Z. D. i A. K. (1) dopuścili się w formie współsprawstwa. Obaj przedsiębrali środki zmierzające do dokonania przestępstwa nie sprzeciwiając się działaniom podejmowanym na wspólny rachunek przez drugiego ze sprawców, w pełni aprobując je. A. K. (1) dostarczył dane osoby, na którą miał być zaciągnięty kredyt, zaś Z. D. jako osoba uprawniona, sporządził nierzetelne dokumenty w postaci wniosku zawierającego nieprawdziwe informacje, mające istotne znaczenie dla jego uzyskania oraz umowę o kredyt na zakup towarów i usług a następnie, przedkładając tak podrobione dokumenty, wprowadził w błąd przedstawiciela banku i ostatecznie doprowadził S. C. Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w postaci udzielonego kredytu w kwocie 3.930,00 zł.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. K. (1)

1a

1a

Przy wymiarze kary 10 miesięcy pozbawienia wolności wobec A. K. (1) Sąd kierował się ogólnymi dyrektywami, zawartymi w art. 53§1 i 2 kk , uwzględniając m.in. stopień zawinienia oskarżonego i społecznej szkodliwości czynu, którego się dopuścił, na co wpływają przede wszystkim okoliczności jego popełnienia. To A. K. (1) zainicjował popełnienie tego przestępstwa, przynosząc Z. D. dane J. C. (1), które wcześniej od niej zdobył. Sąd miał na uwadze również dotychczasową karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu, również za przestępstwo oszustwa (karta karna, k. 797-800)

Oskarżony pomimo wcześniejszych skazań i odbycia orzeczonych kar nie wyciągnął żadnych wniosków. Dlatego też w ocenie Sądu wyłącznie odseparowanie oskarżonego od społeczeństwa pozwoli na kontynuowanie procesu resocjalizacji w ramach kary pozbawienia wolności, winno spełnić funkcje zapobiegawcze i wychowawcze.

Z. D.

1b, 2

1b, 2

Wymierzając oskarżonemu Z D. karę 8 miesięcy pozbawienia wolności Sąd uznał, iż jest to kara współmierna do stopnia zawinienia oskarżonego i społecznej szkodliwości czynu, którego się dopuścił, na co wpływają przede wszystkim okoliczności popełnienia czynu i jednocześnie Sąd przy wymiarze kary miał na uwadze jego uprzednią karalność oskarżonego (dane o karalności k. 795-796). Na zasadzie art. 69 § 1, 2 kk, art. 70 §1 kk Sąd warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 1 roku. Zdaniem Sądu zastosowanie tego środka probacyjnego będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów zapobiegawczych i wychowawczych kary i zapobiegnie powrotowi oskarżonego do przestępstwa, zwłaszcza, że został on wzmocniony obowiązkiem informowania sądu co 6 miesięcy na piśmie o przebiegu okresu próby.

Z. D.

3

3

Dla urealnienia kary sąd orzekł wobec oskarżonego Z. D. grzywnę w wysokości 75 stawek dziennych przy przyjęciu, że jedna stawka dzienna równa jest kwocie 20 złotych. W ocenie sądu, tak określona ilość stawek dziennych grzywny, odpowiada stopniowi naganności czynu przypisanego oskarżonemu. Natomiast odnośnie wysokości stawki dziennej orzeczonej kary grzywny, sąd zindywidualizował ją, mając na uwadze warunki osobiste, rodzinne, majątkowe oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

A. K. (1) Z. D.

4

4

Na podstawie art. 44§2 kk orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa zabezpieczonego jako dowód rzeczowy oryginału umowy o kredyt na zakup towarów i usług nr (...) z dnia14.03.2017 r. zwartej pomiędzy (...) Bank S.A. oraz wniosku o udzielenie kredytu na zakup towarów i usług z dnia 14.03.2017 r. przechowywanych na k. 32 akt, zarządzając pozostawienie ich w aktach sprawy.

A. K. (1)

5

5

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. W. O. tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego A. K. (1) wykonywaną z urzędu kwotę 3.360,00 powiększoną o kwotę 772,80 zł stanowiącą 23% podatek VAT tj. łącznie 4.132,80 Podstawą rozstrzygnięcia były przepisy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu

5.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

A. K. (1) Z. D.

Oskarżonego A. K. (1) zwolniono w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. mając na uwadze jego złą sytuację majątkową oraz okoliczność, że w perspektywie ma do odbycia karę pozbawienia wolności (art. 624§1 kpk)

Zasądzono od oskarżonego Z. D. na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty kwotę 330,00 zł i obciążono go kosztami sądowymi w pozostałym zakresie w 1/2 części tj. w kwocie 1.071,47 zł. Sąd, po przeanalizowaniu sytuacji materialnej, zarobkowej i osobistej oskarżonego uznał bowiem, ze zapłata kosztów w takiej wysokości nie będzie stanowić dla niego uciążliwości przekraczającej jego możliwości finansowe.

7.Podpis