Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2014 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – sekr. sąd. Aneta Dybikowska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Giżycku - asesora Sławomira Fronczak

w obecności oskarżyciela publicznego z Urzędu Skarbowego w Giżycku – Wioletty Połońskiej

po rozpoznaniu w dniach: 17.07.2014 r., 17.09.2014 r. sprawy

G. J.

urodz. (...) w D.

syna C. i Z. zd. Kępa

oskarżonego o to, że:

W dniu 14.07.2013 r. przez drogowe przejście graniczne w K. sprowadził na terytorium kraju bez dopełnienia obowiązku celnego polegającego na przedstawieniu organowi celnemu i zgłoszenia celnego, towar nieoznaczony znakami akcyzy w postaci 1790 paczek papierosów marki V., przez co naraził na uszczuplenie należność celną w kwocie 1098 zł oraz należności podatkowe w wysokości 31581 zł, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 6467 zł oraz podatek akcyzowy w kwocie 25114 zł.

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 54§2 i 1 kks w zb. z art. 63§6 i 2 kks w zb. z art. 86§4 i 1 kks w zw. z art. 7§1 kks

1.  Oskarżonego G. J. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 54§2 i 1 kks w zb. z art. 63§6 i 2 kks w zb. z art. 86§4 i 1 kks w zw. z art. 7§1 kks skazuje oskarżonego, zaś na podstawie art. 54§2 i 1 kks w zw. z art. 7§2 kks w zw. z art. 23§1 i 3 kks wymierza oskarżonemu karę grzywny w wysokości 200 ( dwieście) stawek dziennych, przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 100 ( sto) złotych.

2.  Na podstawie art. 49§1 i 2 kks w zw. z art. 30§1 i 2 kks w zw. z art. 29pkt. 4 kks, art. 31§6 i 7 kks orzeka przepadek papierosów poprzez ich zniszczenie na koszt oskarżonego.

3.  Na podstawie art. 32§1 kks orzeka środek karny w postaci ściągnięcia od oskarżonego kwoty (...) ( dwadzieścia dwa tysiące pięćset) złotych stanowiącej równowartość pieniężną przepadku przedmiotów.

4.  Na podstawie art. 230§2 kpk w zw. z art. 113§1 kks nakazuje zwrócić interwenientowi D. S. naczepę marki S. (...), nr rej. (...) wraz z dowodem rejestracyjnym seria DR/ (...).

5.  Zwalnia oskarżonego od ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 38/14

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

G. J. był zatrudniony w firmie usługowo- handlowej (...), z siedzibą w D., w charakterze kierowcy. W dniu 09 lipca 2013 roku oskarżony dokonywał, w ramach swoich obowiązków, załadunku blachy lakierowanej w T., którą musiał następnie przewieźć do M., skąd „pusty” miał wrócić do kraju. Kurs wykonywał jadąc samochodem firmowym należącym do P. S. – ciągnikiem marki V. o nr rej. (...) wraz z naczepą marki S. o nr rej. (...). W dniu 12 lipca 2013 roku, G. J. dostarczył towar do odbiorcy i ruszył w drogę powrotną do kraju. Zatrzymując się na trasie, na parkingu, przystał na propozycję nieustalonych osób, by przez granicę przewieźć papierosy. Oskarżony w kołach zapasowych naczepy marki S. (...), nr rej. (...) schował nieoznaczone znakami akcyzy papierosy marki V., w ilości 1790 paczek. Przekraczając w dniu 14 lipca 2013 roku przejście graniczne w K., samochód którym kierował został poddany kontroli celnej. Funkcjonariusze celni wykryli w kołach zapasowych naczepy, nieoznaczone znakami akcyzy 1790 paczek papierosów marki V.. Przedmiotowe wyroby tytoniowe zostały sprowadzone na terytorium kraju bez dopełnienia obowiązku celnego polegającego na przedstawieniu organowi celnemu i zgłoszenia celnego, a od powyższego towaru należne było cło w kwocie 1098 zł oraz należności podatkowe w wysokości 31581 zł, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 6467 zł oraz podatek akcyzowy w kwocie 25114 zł. Funkcjonariusze celni zabezpieczyli papierosy oraz zatrzymali naczepę marki S. (...), nr rej. (...) wraz z dowodem rejestracyjnym seria DR/ (...), które to rzeczy następnie oddano na przechowanie P. S..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie : częściowo wyjaśnień G. J. (k. 183v), a także na podstawie zeznań P. S. (k. 197- 197v, 62-65), a także na podstawie dowodów tj.: zeznania W. Z. k. 29, M. J. k. 30, protokół przeszukania środka transportu ciągnik marki V. o nr rej. (...) i naczepą marki S. o nr rej. (...) k. 2-4, protokół k. 5, pokwitowanie k.6, 7, kserokopia paszportu k. 19-23, licencja k.24, informacja dotycząca ustalenia wartości naczepy k.9, protokół oględzin papierosów k. 10-11, kserokopia dowodu rejestracyjnego środków transportu, OC i licencji k. 23-27, protokół k. 34- 35, dokumentacja poglądowa k. 36- 39, protokół zdawczo-odbiorczy pojazdu Nr (...) k. 44-46, pismo (...) w W.-wykaz przekroczeń granicy przez podejrzanego i pojazd k. 57-61, kserokopie dokumentów k. 67-69, materiały przesłane przez Firmę (...) – zakres obowiązków kierowcy k. 82-88, zestawienie posiadanych środków transportu i zatrudnionych kierowców w firmie (...) k. 89, protokół oddania na przechowywanie P. S. naczepy marki S. o nr rej. (...) k. 96, oświadczenie k. 97, protokół k. 100-101, pismo z UC w S.- opis ujawnionego przewożenia papierosów bez znaków skarbowych akcyzy w dniu 21.11.2009r. dokonanego przez G. J., pismo z Wojewódzkiego Inspektoratu (...) w B. – wydruki z zatrzymanych tarczek tachografu k. 105- 117, wykaz dowodów rzeczowych Nr 2 k. 125.

G. J. ostatecznie przyznał się do winy, choć w początkowych wyjaśnieniach składanych w toku dochodzenia twierdził, że nie wiedział, iż przewozi przez granicę papierosy, a który to towar- jak utrzymywał - został mu podrzucony. W kolejnych wyjaśnieniach złożonych w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do winy i potwierdził je przed Sądem. Podał, iż miał pełną świadomość tego, że przemyca przez granicę papierosy, które nabył od nieznanych osób na terytorium Rosji. Potwierdził, że papierosy ukrył w kołach zapasowych naczepy, która wraz z ciągnikiem stanowiła własność P. S., w firmie którego pracował ( wyjaśnienia oskarżonego k. 183v).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom G. J., w których przyznał się do winy. Złożone przez oskarżonego w tej części wyjaśnienia korespondowały z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Okolicznością bezsporną jest, że G. J. był zatrudniony w firmie usługowo- handlowej (...), w charakterze kierowcy i w ramach swoich obowiązków wykonywał kurs na trasie T. – M., jadąc samochodem firmowym należącym do P. S. – ciągnikiem marki V. o nr rej. (...) wraz z naczepą marki S. o nr rej. (...). Oskarżony w kołach zapasowych naczepy marki S. (...), nr rej. (...) schował nieoznaczone znakami akcyzy papierosy marki V., w ilości 1790 paczek. Przekraczając w dniu 14 lipca 2013 roku przejście graniczne w K., samochód którym kierował został poddany kontroli celnej. Funkcjonariusze celni wykryli w kołach zapasowych naczepy, nieoznaczone znakami akcyzy 1790 paczek papierosów marki V.. Przedmiotowe wyroby tytoniowe zostały sprowadzone na terytorium kraju bez dopełnienia obowiązku celnego polegającego na przedstawieniu organowi celnemu i zgłoszenia celnego, a od powyższego towaru należne było cło w kwocie 1098 zł oraz należności podatkowe w wysokości 31581 zł, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 6467 zł oraz podatek akcyzowy w kwocie 25114 zł. Funkcjonariusze celni zabezpieczyli papierosy oraz zatrzymali naczepę marki S. (...), nr rej. (...) wraz z dowodem rejestracyjnym seria DR/ (...), które to rzeczy następnie oddano na przechowanie P. S..

Zebrane w sprawie dowody zarówno osobowe, jak i rzeczowe tworzyły jasny, spójny obraz sytuacji, wzajemnie się uzupełniały i korespondowały ze sobą. Zdaniem Sądu nie ma podstaw, by podważać ich wiarygodność. (wyjaśnienia G. J., w części, w jakiej Sąd dał im wiarę (k. 183v), zeznania P. S. (k. 197- 197v, 62-65), W. Z. k. 29, M. J. k. 30, protokół przeszukania środka transportu ciągnik marki V. o nr rej. (...) i naczepą marki S. o nr rej. (...) k. 2-4, protokół k. 5, pokwitowanie k.6, 7, kserokopia paszportu k. 19-23, licencja k.24, informacja dotycząca ustalenia wartości naczepy k.9, protokół oględzin papierosów k. 10-11, kserokopia dowodu rejestracyjnego środków transportu , OC i licencji k. 23-27, protokół k. 34- 35, dokumentacja poglądowa k. 36- 39, protokół zdawczo-odbiorczy pojazdu Nr (...) k. 44-46, pismo (...) w W.-wykaz przekroczeń granicy przez podejrzanego i pojazd k. 57-61, kserokopie dokumentów k. 67-69, materiały przesłane przez Firmę (...) – zakres obowiązków kierowcy k. 82-88, zestawienie posiadanych środków transportu i zatrudnionych kierowców w firmie (...) k. 89, protokół oddania na przechowywanie P. S. naczepy marki S. o nr rej. (...) k. 96, oświadczenie k. 97, protokół k. 100-101, pismo z UC w S.- opis ujawnionego przewożenia papierosów bez znaków skarbowych akcyzy w dniu 21.11.2009r. dokonanego przez G. J., pismo z Wojewódzkiego Inspektoratu (...) w B. – wydruki z zatrzymanych tarczek tachografu k. 105- 117, wykaz dowodów rzeczowych Nr 2 k. 125).

Mając na uwadze zebrane w sprawie dowody, nie budzi wątpliwości, że G. J. w dniu 14.07.2013 r. przez drogowe przejście graniczne w K. sprowadził na terytorium kraju bez dopełnienia obowiązku celnego polegającego na przedstawieniu organowi celnemu i zgłoszenia celnego, towar nieoznaczony znakami akcyzy w postaci 1790 paczek papierosów marki V., przez co naraził na uszczuplenie należność celną w kwocie 1098 zł oraz należności podatkowe w wysokości 31581 zł, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 6467 zł oraz podatek akcyzowy w kwocie 25114 zł, w konsekwencji swoim zachowaniem wyczerpując znamiona przestępstwa skarbowego kwalifikowanego z art. 54§2 i 1 kks w zb. z art. 63§6 i 2 kks w zb. z art. 86§4 i 1 kks w zw. z art. 7§1 kks.

Nie budzi wątpliwości, że oskarżony zarzuconego mu czynu dopuścił się umyślnie. Miał pełną świadomość, iż sprowadza na terytorium Polski wyroby tytoniowe, bez dopełnienia obowiązku celnego polegającego na przedstawieniu organowi celnemu i zgłoszenia celnego, towar nieoznaczony znakami akcyzy. Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu, na podstawie art. 54§2 i 1 kks w zb. z art. 63§6 i 2 kks w zb. z art. 86§4 i 1 kks w zw. z art. 7§1 kks Sąd skazał G. J., za podstawę wymiaru kary przyjmując art. 54§2 i 1 kks w zw. z art. 7§2 kks w zw. z art. 23§1 i 3 kks.

Kierując się dyrektywami art. 23§1 i 3 kks, sytuacją osobistą, rodzinną i majątkową oskarżonego (dane odebrane od oskarżonego k. 183, wyjaśnienia k. 183v), jak również ogólnymi dyrektywami wymiaru kary - uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu, winy sprawcy, sposób popełnienia przestępstwa, motywy i pobudki jakimi kierował się oskarżony –orzeczono wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 200 ( dwieście) stawek dziennych, przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 100 ( sto) złotych.

Okolicznością łagodzącą w sprawie jest przyznanie się sprawcy do winy, natomiast okolicznością obciążającą jest dotychczasowa karalność G. J. ( karta karna k. 159, wyrok k. 192, informacje dotyczące prowadzonych postępowań karnych skarbowych przeciwko oskarżonemu k. 127 – 128 ).

Oskarżony nie po raz pierwszy karany jest z kodeksu karnego skarbowego. Niniejsze postępowanie nie jest pierwszym prowadzonym przeciwko niemu. Kryminalna przeszłość G. J. wskazuje jednoznacznie, że oskarżony w przestępczej działalności znalazł swego rodzaju sposób na życie. W ocenie Sądu oskarżony kierował się chęcią zysku – łatwego i szybkiego zarobku, nie jest sprawcą „przypadkowym”, który nieświadomie wkroczył na drogę przestępstwa. Podkreślić należy, że oskarżany był karany zaledwie rok temu. Pomimo orzeczonej mu wówczas kary grzywny, ponownie wszedł w konflikt z prawem, ponownie dopuścił się umyślnie czynu zabronionego, swoją postawą dając tym samym dowód dalece lekceważącego stosunku nie tylko do norm prawa, ale także wykazując, że za nic ma zapadły przeciwko niemu wyrok skazujący. Nie bez znaczenia pozostaje ilość przemyconych przez oskarżonego papierosów oraz wysokość narażonych na uszczuplenie danin publiczno – prawnych. Oskarżony podawał, że do popełnienia przedmiotowego przestępstwa zmusiła go sytuacja finansowa. Pamiętać jednak należy, że w okresie, w którym dopuścił się przedmiotowego przestępstwa, oskarżony pozostawał w zatrudnieniu – pracował w firmie (...). Nadto podnieść trzeba, że sam doprowadził do ciężkiej sytuacji materialnej swojej rodziny, popełniając wcześniej wykroczenie skarbowe, co skutkowała obowiązkiem uiszczenia przez niego zasądzonej wówczas kary grzywny.

Zachowanie oskarżonego wskazuje, że jest on sprawcą niepoprawnym. Stwierdzić tym samym należy, iż kara wymierzana wobec oskarżonego w poprzednim postępowaniu prowadzonym przeciwko niemu nie odniosła pożądanego rezultatu, nie wpłynęły na G. J. poprawczo i wychowawczo. Z tych też względów Sąd uznał, że orzeczenie wobec oskarżonego kary w podanym wyżej rozmiarze jest w pełni uzasadnione i tylko taka kara spełni pokładane w niej cele. Nadto kara ta jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu.

Kierując się treścią art. 49§1 i 2 kks w zw. z art. 30§1 i 2 kks w zw. z art. 29pkt. 4 kks, art. 31§6 i 7 kks, Sąd orzekł przepadek papierosów poprzez ich zniszczenie na koszt oskarżonego.

Uwzględniając zgłoszoną przez P. S. interwencję, co do naczepy, którą oskarżony przewoził papierosy, a który to pojazd stał się przedmiotem służącym G. J. do popełnienia przestępstwa (w rozumieniu art. 29 pkt 2 kks), Sąd działając na podstawie art. 230§2 kpk w zw. z art. 113§1 kks nakazał zwrócić interwenientowi P. S. naczepę marki S. (...), nr rej. (...) wraz z dowodem rejestracyjnym seria DR/ (...). Nie zachodziły w sprawie przesłanki z art. 31§1a kks, gdyż w oparciu o wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego – nie można uznać, że P. S., na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach przewidywał albo mógł przewidzieć, że samochód którego jest właścicielem, a którym wykonywał kurs oskarżony, może służyć lub być przeznaczony do popełnienia przestępstwa skarbowego (wyjaśnienia oskarżonego k. 183v, zeznania P. S. (k. 197- 197v, 62-65).

W tym miejscu odnieść się należy do postulatu obrońcy oskarżonego, dotyczącego odstąpienie przez Sąd od zastosowania wobec oskarżonego środka karnego w postaci ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów.

Podzielić należy stanowisko SN wyrażone w wyrok z dnia 28 lutego 2006 roku ( VKK 472/05, OSNKW 2006/5/48), że środka ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, o którym mowa w art. 32 kks, nie stosuje się, gdy samego przepadku przedmiotów nie orzeka się z uwagi na jego niewspółmierność do wagi czynu (art. 31 § 1 pkt 1 k.k.s.). Skoro bowiem przepadek przedmiotów jest tu uznany za niewspółmierny do wagi czynu - bez względu na to, czyją własnością jest przedmiot, którego miałby on dotyczyć - to wykluczone jest także sięganie w zamian za nieorzekanie przepadku po środek karny ściągnięcia z oskarżonego równowartości pieniężnej przedmiotu tego przepadku.

Podkreślić należy, że podstawą odstąpienia od obowiązku orzeczenia przepadku naczepy, która - co do zasady- jako mienie ruchome służące do popełnienia przestępstwa, przepadkowi powinna ulec – było ustalenie, że w sprawie nie zaszły przesłanki z art. 31§1 a kks. Redakcja przepisu art. 31 kks, wskazuje, że ustawodawca w pierwszej kolejności uzależnił możliwość orzekania przepadku rzeczy, od ustalenia, czy właściciel rzeczy lub inna osoba uprawniona na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach przewidywała albo mogła przewidzieć, że mogą one służyć lub być przeznaczone do popełnienia przestępstwa skarbowego, a dopiero w dalszej kolejności od badania, czy orzeczenie przepadku przedmiotów byłoby niewspółmierne do wagi popełnionego przestępstwa skarbowego. Z całą mocą zaznaczyć trzeba, że funkcją środka karnego ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów jest substytuowanie przepadku przedmiotów na wypadek niemożności jego orzeczenia, co stanowi o egzekucyjnym obliczu prawa karnego skarbowego.

Ocena współmierności przepadku przedmiotów do wagi popełnionego przestępstwa skarbowego winna opierać się na wartości przedmiotu, który ma ulec przepadkowi, stopniu jego wykorzystania w popełnieniu czynu oraz społecznej szkodliwości czynu. Niewspółmierność orzeczenia przepadku przedmiotów w relacji do wagi przestępstwa skarbowego może wystąpić wtedy, gdy zachodzi rażąca dysproporcja pomiędzy wartością przedmiotu, który może ulec przepadkowi, a wagą czynu przypisanego sprawcy. Przy określeniu wagi czynu sprawcy uwzględnia się m.in. wartość należności uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie lub wartość przedmiotu czynu.

Zważywszy, że wartość przedmiotowej naczepy została oszacowana na kwotę 22500 złotych, przy uwzględnieniu, że G. J. dopuścił się przemytu 1790 paczek papierosów marki V., przez co naraził na uszczuplenie należność celną w kwocie 1098 zł oraz należności podatkowe w wysokości 31.581 zł, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 6.467 zł oraz podatek akcyzowy w kwocie 25.114 zł, nie sposób mówić o rażącej dysproporcji pomiędzy wartością przedmiotu, który mógł ulec przepadkowi, a wagą czynu przypisanego sprawcy. Nie bez znaczenia dla tej oceny pozostają też okoliczności przywołane przy uzasadnieniu wymierzenia oskarżonemu określonej kary grzywny.

Uwzględniwszy zgłoszoną przez P. S. interwencję, Sąd w oparciu o art. 32§1kks orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci ściągnięcia od G. J. kwoty (...) ( dwadzieścia dwa tysiące pięćset) złotych stanowiącej równowartość pieniężną przepadku przedmiotów, czyli naczepy marki S. (...), nr rej. (...). Sąd dokonując szacunku tego pojazdu posiłkował się informacją dotyczącą wyceny naczepy (k.9) oraz zeznaniami P. S. (k. 197- 197v, 62-65).

Zwalniając oskarżonego od ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych, Sąd miał na uwadze treść art. 624§1 kpk.