Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 czerwca 2025 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Janusz Supiński

Protokolant: Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15.05.2025 r.

sprawy z powództwa W. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą PPHU (...) W. S. w S.

przeciwko Towarzystwu (...) SA w W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) SA w W. na rzecz powoda W. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą PPHU (...) W. S. w S. kwotę 3.890,51 (trzy tysiące osiemset dziewięćdziesiąt 51/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 15.02.2024r. do dnia zapłaty.

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 704,22 tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienie się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 313/24

UZASADNIENIE

Powód WaldemarSzymański prowadzący działalność gospodraczą pod firmą PPHU (...) W. S. w S. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego Towarzystwa (...) SA w W. kwoty 9.390,84 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 15.02.2024r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu powód podał, że w dniu 07.01.2024 roku doszło do kolizji, w której został uszkodzony pojazd marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...), należący do T. T. (1). Powód wskazał także, że sprawca wypadku miał zawartą polisę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych ze stroną pozwaną. Nadto powód podniósł, że poszkodowany zawarł w dniu 07.01.2024r. z powodem umowę najmu auta zastępczego. Najem ten trwał do dnia 07.02.2024r. Powód wystawił z tego tytułu fakturę na kwotę 13.294,00 zł brutto, zaś pozwany przelał na jego rzecz jedynie kwotę 4.160,00 zł. Nadto powód świadczył poszkodowanemu usługę holowania uszkodzonego pojazdu, za co również wystawił fakturę ze stawką 6,5 zł za 1 km holowania. Tymczasem pozwany uznał i wypłacił należność za holowanie przy zastosowaniu stawki 6,00 zł/km. W ten sposób, w ocenie powoda, powstała niedopłata w kwocie 257 zł. Poszkodowany zawarł z powodem umowę cesji wierzytelności, w wyniku której powód uzyskał legitymację czynną w niniejszej sprawie.

Pozwany Towarzystwo (...) SA w W. nie uznał powództwa i wniósł o oddalenie pozwu w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz od powoda kosztów procesu według nom przepisanych. Przyznał, że ze sprawcą wypadku łączyła go umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych i uznał co do zasady swoją odpowiedzialność. Jednocześnie jednak wskazał, że poszkodowany zobligowany był do współdziałania z pozwanym w zakresie minimalizowania wysokości szkody, co w tym konkretnym przypadku oznacza, że skoro pozwany proponował poszkodowanemu wynajem auta zastępczego za niższe stawki aniżeli występujące na wolnym rynku, to w ramach wspomnianego minimalizowania szkody poszkodowany powinien był z propozycji pozwanego skorzystać, bądź liczyć się z tym, że pozwany nie zwróci poszkodowanemu wyższych kwot za wynajem pojazdu zastępczego, niż te, za które sam zorganizowałby ów samochód. Pozwany nie kwestionował długości najmu auta zastępczego. Z kolei co do kwoty 257 zł dochodzonego przez powoda roszczenia z tytułu holowania uszkodzonego auta poszkodowanego pozwany wskazał, że powód w żaden sposób nie uzasadnił przyjętej przez siebie stawki, która odbiega od średniej stawki za tego typu usługi.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 07.01.2024 roku doszło do kolizji, w której został uszkodzony pojazd marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...), należący do T. T. (1). Uszkodzenia (...) okazały się na tyle istotne, że pojazd ten nie mógł dalej poruszać się po drogach. Bezpośrednio po zdarzeniu poszkodowany porozumiał się telefonicznie z powodem co do zabrania uszkodzonego pojazdu z miejsce zdarzenia przy pomocy lawety powoda oraz co do wynajmu auta zastępczego. Poszkodowany zastrzegł, że chciałby auto zastępcze z napędem 4x4, automatyczną skrzynią biegów i silnikiem na olej napędowy. Powód wykonał zlecenie jeszcze tego samego dnia, zaś poszkodowany udzielił powodowi pełnomocnictwa do dalszego załatwiania odszkodowania za zdarzenie.

W dniu 09.01.2024r. powód, działając jako pełnomocnik poszkodowanego zgłosił szkodę pozwanemu, informując o wynajęciu poszkodowanemu auta zastępczego. Jednocześnie złożył wniosek o zapewnienie poszkodowanemu pojazdu zastępczego, wskazując na preferencje T.T. tj. by samochód zastępczy zasilany był silnikiem na olej napędowy, posiadał automatyczną skrzynię biegów, napęd 4x4, sam najem był bez dodatkowych kar np. za zgubienie kluczyka, za wskazanie z fotoradaru, bez obowiązku wzywania policji w przypadku zdarzeniu drogowym. Nadto powód zastrzegł, że warunki najmu będą sprawdzone przy podstawieniu pojazdu zastępczego, a w przypadku niespełnienia kryteriów określonych przez powoda, nie dojdzie do zamiany auta wynajętego przez powoda z autem podstawionym przez pozwanego.

W dniu 09.01.2024r. pozwany przesłał do powoda informację o możliwości zapewnienia poszkodowanemu pojazdu zastępczego. W dniu 10.01.2024r. pozwany ponownie przesłał informację o możliwości zapewnienia auta zastępczego bezpośrednio poszkodowanemu.

W dniu 18.01.2024r. wypożyczalnia pojazdów K. (...) telefonicznie skontaktowała się z powodem w przedmiocie wynajmu pojazdu zastępczego dla poszkodowanego, informując o potrzebie złożenia pełnomocnictwa powoda do reprezentowania poszkodowanego. Powód zapewnił, iż w dniu następnym takie pełnomocnictwa złoży.

W dniu 19.01.2024r. wypożyczalnia samochodów współpracująca z pozwanym zwróciła się drogą e-mail do powoda o nadesłanie pełnomocnictwa, jakie poszkodowany udzielił powodowi do działania w jego imieniu i tego samego dnia powód takie pełnomocnictwo dosłał. Jednocześnie w dniu 19.01.2024r. powód ostatecznie odmówił zawarcia umowy najmu auta zastępczego z wypożyczalnią samochodów współpracującą z pozwanym, wskazując, że niezrozumiała jest definicja zniesienia udziału własnego, chyba, że uszkodzenie pojazdu nastąpi w wyniku zaniedbania. Powód wskazał, że takie określenie zniesienia udziału własnego może być rozumiane w różny sposób i każdy może interpretować na swój sposób. Nadto powód wskazał, że oferta wynajmu auta przez wypożyczalnię współpracującą z pozwany zawiera zapis niedogodny dla poszkodowanego, a mianowicie dotyczący odpowiedzialności poszkodowanego za wykroczenia polegające na przekroczeniu prędkości, ujawnione przez urządzenia typu fotoradar oraz konieczności zawiadamiania organów policyjnych o zdarzeniach drogowych z udziałem takiego pojazdu. Tymczasem, jak w swojej decyzji podnosił powód, najem auta w wypożyczalni prowadzonej przez powoda takich obostrzeń nie ma.

Pozwany ubezpieczał odpowiedzialność cywilną wynikającą z posiadania i prowadzenia pojazdu sprawcy, a okres ubezpieczenia obejmował dzień wypadku.

W dniu 07.02.2024r. poszkodowany zwrócił powodowi samochód zastępczy. W dniu 07.02.2024r. powód wystawił fakturę m.in. za najem w kwocie brutto 13.293,84 zł, tj. przy zastosowaniu stawki dziennej netto w wysokości 349 zł za pierwsze14 dni oraz 429 zł za kolejne 18 dni. Pozwany wypłacił z tej kwoty jedynie 4.160 zł przy zastosowaniu stawki najmu w kwocie brutto 130 zł.

W dniu 07.02.2024r. poszkodowany T. T. (1) zawarł z powodem umowę cesji wierzytelności przysługujących poszkodowanemu w związku z wynajmem przedmiotowego auta zastępczego i holowaniem pojazdu uszkodzonego.

dowód: zeznania świadka T. T. k 40

odpis k 9, 27

nagranie rozmowy k 9

Sąd zważył, co następuje:

Bezspornym w sprawie jest ustalony powyżej stan faktyczny, co wynika z niekwestionowanych przez strony dokumentów, twierdzeń samych stron i zeznań świadka T. T.. Mając na uwadze, że zeznania świadka nie były kwestionowane przez którąkolwiek ze stron i - co ważniejsze – korelowały z bezosobowym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, Sąd dał im wiarę. Podobnie – Sąd zauważył treść opinii biegłego M. P., uwzględniając z jednej strony, że nie była ona kwestionowana przez strony, a z drugiej – dostrzegając jej fachowość, bezstronność i rzetelność. Wartość dowodowa opinii M.P. pozostała jednak w niniejszej sprawie drugorzędna, z przyczyn naprowadzonych poniżej.

Bezspornymi zatem są kwestie związane z samym zdarzeniem drogowym, odpowiedzialnością pozwanego za skutki materialne kolizji, zasadnością wynajęcia przez poszkodowaną pojazdu zastępczego, długością tego najmu oraz legitymacją czynną powoda w niniejszej sprawie.

W tej sytuacji zagadnieniem spornym pomiędzy stronami jest wysokość stawki za najem samochodu zastępczego oraz wysokość stawki za holowanie uszkodzonego pojazdu poszkodowanego z miejsca zdarzenia. Do tego bowiem sprowadzają się zarzuty pozwanego, w zakresie stawek za wynajem auta zastępczego, iż poszkodowany przyczynił się do zwiększenia wysokości szkody, wynikającej z przedmiotowego zdarzenia drogowego, a to przez nieskorzystanie z oferty najmu auta zastępczego z wypożyczalni współpracującej z pozwanym i stosującej wynegocjowane przez pozwanego, konkurencyjne stawki za najem pojazdów zastępczych. Podobnie do wysokości stawki za holowanie samochodu poszkodowanego sprowadzają się zarzuty strony pozwanej.

Pochylając się nad zdiagnozowanym wyżej obszarem spornym sprawy (co do stawki za najem) Sąd dostrzegł przede wszystkim fakt, że w wyniku zdarzenia z 07.01.2024r. samochód poszkodowanego uległ na tyle znaczącym uszkodzeniom, że wyłączyły one ów automobil z ruchu drogowego. Co więcej - pojazd poszkodowanego został zabrany z miejsca zdarzenia przy użyciu lawety. Druga kwestia z tym związana to całkowicie oczywisty fakt, że w wyniku zdarzenia nie doszło na szczęście do obrażeń ciała uczestników, ale ewidentne było nagromadzenie nagłego stresu, szoku, emocji, nerwów itp. odczuć po stronie poszkodowanego. Doświadczenie życiowe uczy, że pierwszym odruchem w takiej sytuacji jest zapewnienie bezpieczeństwa osobom poszkodowanym, zaś po stwierdzeniu, że tymże osobom nie grozi już niebezpieczeństwo utraty życia, myśli poszkodowanych biegną w kierunku zapewnienia możliwości dalszego funkcjonowania w domu, pracy, miejscu zamieszkania. Logicznym zatem jest, że po stwierdzeniu przez poszkodowanego, że jemu samemu nie grozi już żadne niebezpieczeństwo w zakresie zdrowia i życia, zaczął poszukiwać rozwiązań, umożliwiających dalsze funkcjonowanie. Skoro zatem poszkodowany, jak sam przyznał, już wcześniej korzystał z usług powoda i miał wiedzę co do tego, czym powód się zajmuje, to logicznym jest, że bezpośrednio z miejsca zdarzenia skontaktował się z powodem, zlecając mu zabranie auta z miejsca zdarzenia i podstawienie pojazdu zastępczego i to bez oglądania się na stawki najmu takiego pojazdu. Z punktu widzenia osoby poszkodowanej najważniejszą kwestią była szybkie zorganizowanie samochodu zastępczego, a nie kwestie uboczne jak stawki najmu. Istotne, by auto zastępcze pojawiło się szybko i by nie musiał za to płacić. Sąd orzekający w niniejszej sprawie w całej rozciągłości podziela ten sposób rozumowania i działania osoby poszkodowanej, tym bardziej zważywszy na to, że cała sytuacji zdarzyła się poza miejscem zamieszkania poszkodowanego.

W tym miejscu wskazać należy od razu, że o ile samo wynajęcie przez poszkodowanego samochodu zastępczego w wypożyczalni należącej do powoda było usprawiedliwione okolicznościami faktycznymi, o tyle oczywistym jest, że w dalszej perspektywie czasowej nic nie zwalniało poszkodowanego od obowiązku zainteresowania się stawkami za najem auta, a to w myśl zasady minimalizowania szkody powstałej w wyniku zdarzenia. Poszkodowany bowiem, po pierwszym ochłonięciu i zapewnieniu sobie możliwości poruszania się pojazdem zastępczym, winien był zainteresować się przedmiotowymi warunkami wynajęcia auta zastępczego i to tym bardziej, że pozwany kontaktował się z poszkodowanym i oferował wynajęcie takiego pojazdu.

W tym miejscu zauważyć też należy, iż fakt, że poszkodowany udzielił pełnomocnictwa powodowi do prowadzenia czynności związanych z ewentualną zmianą auta zastępczego, nie zmienia postaci rzeczy, że ów obowiązek zainteresowania się stawkami wynajmu pojazdu zastępczego dalej spoczywał na poszkodowanym (a nie na jego pełnomocniku). I to właśnie poszkodowany zobligowany był do podjęcia działań w celu zminimalizowania szkody, co w realiach niniejszej sprawy oznacza ustalenie stawek wynajmu pojazdów zastępczych przez wypożyczalnie, współpracujące z pozwanym, porównanie owych stawek i podjęcie decyzji co do ewentualnej zmiany samochodu zastępczego. To, że poszkodowany udzielił powodowi pełnomocnictwa mogło być ułatwieniem dla poszkodowanego w podjęciu stosownej decyzji, ale nie przenosiło omawianego obowiązku na powoda. Tymczasem poszkodowany – jak sam zeznał – nie zainteresował się w ogóle warunkami, na jakich pozwany proponował mu (za pośrednictwem powoda) pojazd zastępczy, ani nawet tym, czy pozwany w ogóle taki pojazd zastępczy proponował. Taka postawa poszkodowanego jest nie do zaakceptowania i to z dwóch względów. Po pierwsze – art. 362 kpc nakłada na poszkodowanego obowiązki podejmowania wszelkich działań zapobiegających zwiększaniu rozmiarów szkody. Po drugie – sam poszkodowany zeznał, że poprzestał na zapewnieniu go przez powoda, że auto zastępcze będzie bezkosztowe.

Zupełnie inną kwestią, którą należało dostrzec to działania powoda wobec pozwanego co do auta zastępczego dla poszkodowanego. Powód rzeczywiście w dniu 09.01.2024r. zgłosił pozwanemu potrzebę wynajmu pojazdu zastępczego dla poszkodowanego, jednocześnie informując pozwanego, że taki samochód zastępczy poszkodowany już ma. W odpowiedzi na to wypożyczalnia samochodów, współpracująca z pozwanym zadeklarowała dostarczenie auta zastępczego dla poszkodowanego, ale nastąpiło to dopiero w dniu 18.01.2024r., choć właściwszą datą powinna być data 19.01.2024r. W dniu 18.01.2024r. wspomniana wypożyczalnia samochodów, współpracująca z pozwanym zażądała bowiem od powoda stosownego upoważnienia do działania w imieniu poszkodowanego, a dopiero w dniu 19.01.,2024r. zapewniła o możliwości podstawienia auta zastępczego. Oznacza to, że do dnia 19.01.2024r. poszkodowany nie miał żadnej możliwości uzyskania pojazdu zastępczego w cenie niższej od tej, proponowanej przez powoda. Sytuacja zmieniła się diametralnie w dniu 19.01.2024r., kiedy to poszkodowany, działający przez swojego pełnomocnika czyli powoda odmówił przyjęcia proponowanego przez pozwanego pojazdu zastępczego. Owa odmowa bowiem oznaczała odrzucenie warunków oferowanych przez wypożyczalnię samochodów, współpracującą z pozwanym, czyli prowadzących do zminimalizowania szkody. Dokonując oceny wskazanej decyzji poszkodowanego należy oczywiście dostrzec treść stanowiska Sądu Najwyższego zaprezentowanego w uchwale I. C. tego Sądu z 24.08.2017r. III CZP 20/17: „ Wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione”. W kontekście powyższego Sąd stwierdził, na podstawie zeznań poszkodowanego oraz ankiety preferencji klienta powoda (k 9), że jedyne warunki, jakie miał spełniać pojazd zastępczy dla T. T. to napęd 4x4, silnik na olej napędowy i automatyczna skrzynia biegów. Tymczasem odmowa przyjęcia pojazdu z wypożyczalni samochodów, współpracującej z pozwanym to brak wyłączenia odpowiedzialności poszkodowanego za wykroczenia polegające na przekroczeniu prędkości, ujawnione przez urządzenia typu fotoradar oraz konieczność zawiadamiania organów policyjnych o zdarzeniach drogowych z udziałem pojazdu zastępczego. Oznacza to po pierwsze, że pełnomocnik poszkodowanego czyli powód samowolnie i ponad wymogi stawiane przez samego poszkodowanego, dodał kolejne wymagania co do auta zastępczego, czyli przekroczył zakres upoważnienia. Po drugie podniesione przez powoda kwestie sprzeczne są z obowiązującym przepisami. Nie ulega bowiem wątpliwości, że za popełnione wykroczenia odpowiada kierowca, a właściciel pojazdu zobligowany jest, o ile sam nie prowadzi pojazdu, do wskazania tego kierowcy. Zapis w umowie najmu, że właściciel pojazdu nie wskaże kierującego prowadzić może do próby jaskrawego łamania obowiązujących przepisów i jako takie nie zasługuje na akceptację Sądu.

Innymi słowy ujmując – poszkodowany powinien był zainteresować się stawkami za najem (bez znaczenia przy tym, czy czyniłby to osobiście czy poprzez pełnomocnika) i w przypadku stwierdzenia, że pojazd oferowany mu przez pozwanego jest tańszy, a jednocześnie zostałby mu podstawiony we wskazane miejsce i nie byłby obciążony żadnymi innymi legalnymi obwarowaniami, powinien zakończyć współpracę z powodem i przesiąść się do samochodu pozwanego.

Reasumując powyższe Sąd uznał, że zasadnym było korzystanie przez poszkodowanego z auta powoda przez okres do dnia 19.01.2024r. przy zastosowaniu stawki obowiązującej w wypożyczalni powoda (349,00 zł netto), natomiast pozostały okres korzystania przez T. T. (1) z auta zastępczego powinno być rozliczone według stawki proponowanej przez pozwanego tj. 130 zł brutto. Suma uzyskana z takiego obliczenia to kwota 8.050,51 zł. Skoro pozwany wypłacił już kwotę 4.160 zł, należało orzec jak w pkt I wyroku. O odsetkach Sąd orzekł po myśli art. 481 § 1 i 2 kc w zw. z art. 455 kc, uwzględniając z jednej strony, że poszkodowany zgłosił szkodę pozwanemu w dniu 09.01.2024r., zatem termin wymagalności to 30 dni od daty zgłoszenia, a z drugiej – treść żądania z pozwu.

Przechodząc z kolei do kwestii wysokości stawek za holowanie uszkodzonego pojazdu poszkodowanego, należy zauważyć, że zarówno powód, jak i pozwany nie prowadzili żadnego postępowania dowodowego w tym zakresie. Skoro zatem nadal obowiązuje przepis art. 6 kc, to oznacza, iż to na powodzie ciążył stosowny obowiązek dowodowy, a powód owego ciężaru nie udźwignął. W tej sytuacji niemożliwym było uwzględnienie omawianego roszczenia powoda.

Mając na uwadze treść pozwu z jednej strony, a treść pkt I wyroku z drugiej - roszczenia powoda w pozostałym zakresie należało oddalić, co też Sąd uczynił w pkt II.

W tym miejscu wskazać należy jeszcze na dwa aspekty całej sprawy. Po pierwsze z lektury akt sprawy wyłania się obraz jakiejś walki toczącej się pomiędzy ubezpieczycielami, a wypożyczalniami komercyjnymi w zakresie stawek za najem pojazdów zastępczych. Elementem tej walki, co wyraźnie widać w załącznikach do pism stron, jest wykorzystywanie niewiedzy osób poszkodowanych co do zakresu uprawnień i obowiązków, związanych z najmem aut zastępczych oraz całkowicie odległa od etyki praktyka firm wypożyczających samochody na wolnym rynku, polegająca na zapewnianiu poszkodowanych o całkowicie bezkosztowym najmie aut zastępczych i braku konieczności okazywania zainteresowania stawkami za wynajem w sytuacjach, gdy odpowiedzialność za zdarzenie ponosi osoba ubezpieczona w zakładzie lub towarzystwie ubezpieczeń. Przejawem tej praktyki jest kontaktowanie się pełnomocników poszkodowanych z ubezpieczycielami sprawców z pominięciem samych poszkodowanych, a nawet bez informowania owych poszkodowanych o ofertach i propozycjach najmu aut zastępczych, składanych przez ubezpieczycieli lub wypożyczalnie współpracujące z ubezpieczycielami. Szczytowym zaś momentem braku omawianego współdziałania jest mnożenie wymagań, jakie poszkodowani rzekomo stawiają autom zastępczym i to w sytuacji, gdy owi poszkodowani nie mają żadnej wiedzy o toczących się rozmowach ich pełnomocników z ubezpieczycielami (vide przykład z tej sprawy).

Drugi aspekt całej sprawy, warty wspomnienia na marginesie to konstatacja, że w ferworze wskazanej powyżej walki o pieniądze pomiędzy komercyjnymi wypożyczalniami pojazdów a ubezpieczycielami umknęła gdzieś podstawowa zasada, którą obie strony powinny się kierować. Podkreślić mianowicie trzeba, że najwyższym celem działania zarówno ubezpieczyciela jak i firm komercyjnych, zajmujących się m.in. obsługą zdarzeń drogowych powinien był człowiek. Człowiek uczestniczący w zdarzeniu. Człowiek poszkodowany w takim zdarzeniu. Człowiek dotknięty fizycznie bądź psychicznie zdarzeniem. Człowiek po przejściu stresu i emocji związanych ze zdarzeniem, za które wszak nie ponosi odpowiedzialności. Człowiek, który utracił nagle możliwość korzystania ze swego auta. To z punktu widzenia tego człowieka należy oceniać wszelkie działania ubezpieczycieli lub firm obsługujących w szerokim tego słowa znaczeniu likwidację szkody. To poszkodowanemu w zdarzeniu należy się szybka i wszechstronna pomoc, tu rozumiana jako dostarczenie pojazdu zastępczego i to tym bardziej, że o taki pojazd poprosił. Tymczasem pozwany dopiero po kilku dniach podjął pierwsze działania (zgłoszenie szkody 09.01.2024r., kontakt wypożyczalni, współpracującej z pozwanym z poszkodowanym – 18.01.2024r.). Z drugiej strony – pełnomocnik poszkodowanego, zainteresowany wyłącznie uzyskaniem jak największego zysku, nie poinformował nawet samego poszkodowanego o otrzymanej pod pozwanego propozycji najmu auta zastępczego, a odwrotnie – mnożył wydumane, całkowicie bezprawne wymagania, jakie rzekomo stawiał poszkodowany, tylko po to, by móc złożyć „uzasadnioną” odmowę przyjęcia zaoferowanego pojazdu zastępczego. Trudno się zatem dziwić temu, że z jednej strony poszkodowany w dniu 07.01.2024r. przyjął ofertę powoda bez szczególnego zwracania uwagi na stawki za najem feralnego auta i jednocześnie trudno się dziwić z drugiej strony, że zakłady ubezpieczeń, napotykając na swojej drodze takich „pełnomocników” poszkodowanych próbują ominąć tych pośredników i kontaktować się bezpośrednio z poszkodowanymi.

O kosztach sądowych Sąd orzekł w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania – art. 100 kpc przy dostrzeżeniu faktu wygrania procesu przez powoda w 41,43 % oraz wygrania przez pozwanego w 58,57 %. Po stronie powoda koszty procesu stanowią łącznie kwotę 4.268,51 zł, na którą składają się opłata od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 1.800 zł, opłata od pozwu w wysokości 500 zł, 1.951,51 zł - koszt sporządzenia opinii biegłego, pokryty z zaliczki powoda. Po stronie pozwanego zaś koszty procesu to łącznie kwota 1.817,00 zł, na co składają się kwoty: 1.800 zł wynagrodzenia pełnomocnika, 17 zł opłata od pełnomocnictwa. Po dokonaniu matematycznych obliczeń należało orzec jak w pkt III.