Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI RCa 250/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Olsztynie z 2013-11-13

Sygn. akt VIRCa 250/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Schubert

Sędziowie: SO Aneta Szwedowska

SR del do SO Arkadiusz Rokicki (spr.)

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Greifenberg-Krupa

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2013 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej K. M. reprezentowanej przez matkę E. D.

przeciwko R. M.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 13 marca 2013 roku

sygn. akt III RC 1451/11

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 450 zł ( czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego.

Sygn. akt VI RCa 250/13

UZASADNIENIE

E. G., działająca w imieniu małoletniej powódki K. M. domagała się podwyższenia alimentów zasądzonych od pozwanego R. M. i ostatnio ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 18 kwietnia 2006r., w sprawie VI RC 3226/05, z kwoty 900 zł miesięcznie do kwoty po 2.500 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu swojego żądania matka małoletniej podała, że od ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów upłynęło 5 lat. W tym czasie wzrosły zarówno ceny podstawowych produktów, jak i usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki.

Pozwany R. M., w odpowiedzi na pozew, wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska zakwestionował twierdzenia przedstawicielki ustawowej małoletniej jakoby nie utrzymywał kontaktów z córką. Ponadto podniósł, że całość obowiązku alimentacyjnego matki powódki nie może być wyczerpywana poprzez sprawowanie bieżącej opieki nad nią.

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 13 marca 2013r. zasądził od pozwanego R. M. tytułem podwyższonych alimentów na rzecz małoletniej powódki K. M. kwotę po 1.200 zł miesięcznie za okres od dnia 14 grudnia 2011r. do dnia wyrokowania i po 1.300 zł miesięcznie poczynając od dnia 13 marca 2013r., w miejsce alimentów w kwocie po 900 zł miesięcznie, zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 18 kwietnia 2006r. w sprawie VI RC 3226/05; oddalił powództwo w pozostałej części, nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 240 zł tytułem opłaty sądowej, zaś koszty procesu między stronami wzajemnie zniósł.

Sąd ten ustalił, że małoletnia K. M. pochodzi ze związku małżeńskiego E. G. i pozwanego. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 28 września 2006r., w sprawie o sygn. akt I ACa 417/06, wysokość alimentów od R. M. na rzecz K. M. ustalono na kwotę 900 zł miesięcznie. Ostatnie postępowanie w przedmiocie alimentów zakończyło się wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 19 lutego 2008r., w sprawie III RC 766/07, na mocy którego oddalono zarówno powództwo o obniżenie alimentów jak również powództwo wzajemne o ich podwyższenie. W tamtym czasie przedstawicielka ustawowa małoletniej prowadziła własną działalność gospodarczą w postaci restauracji i klubu nocnego. Jej miesięczny dochód oscylował w granicach od 2.000 do 3.000 zł. Była wówczas obciążona spłatą kredytu na zakup gospodarstwa agroturystycznego oraz kredytu na budowę domu. Miesięcznie ze wskazanych powyżej tytułów spłacała raty kredytowe w łącznej wysokości około 8.000 zł. Małoletnia powódka K. M. uczęszczała wówczas do szkoły podstawowej nr (...) w O.. Korzystała z zajęć z języka angielskiego w (...), za które odpłatność za semestr nauki wynosiła 745 zł. Pozwany R. M. prowadził w tamtym czasie działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu pokoi w budynku przyznanym mu w wyniku podziału majątku wspólnego. W złożonym za rok 2007 PIT 28 wykazał roczny przychód na kwotę 10.500 zł, zaś wysokość należnego ryczałtu - 982,50 zł. W tamtym czasie nabył samochód osobowy za kwotę 30.000 zł. Obecnie matka małoletniej powódki prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą – gospodarstwo agroturystyczne. W 2011r. jej dochód wyniósł 149.445,69 zł. Nadal spłaca kredyt na zakup nieruchomości, w której prowadzi działalność gospodarczą, a rata wynosi około 9.000 – 10.000 zł miesięcznie. Spłaca również kredyt za dom w którym obecnie zamieszkuje w kwocie około 3.000 zł miesięcznie. Oprócz małoletniej powódki na jej utrzymaniu pozostaje również 5 letnia córka pochodząca ze związku z jej obecnym partnerem. Ponosi koszty utrzymania domu w wysokości około 3.000-3.500 zł miesięcznie. Małoletnia K. M. ma obecnie 16 lat i od września 2012r. uczęszcza do liceum ogólnokształcącego. Co do zasady jest dzieckiem zdrowym, cierpi jednak na problemy związane z tarczycą oraz ma nadwagę. W związku z powyższym jest pod opieką endokrynologa oraz dietetyka. Jednorazowy koszt wizyty u dietetyka to kwota 70 zł, zaś u endokrynologa 100 zł. Małoletnia nosi aparat ortodontyczny. Koszt aparatu łącznie z opłatami i wizytami u ortodonty ukształtował się na kwotę około 8.000 zł. Korzysta z licznych zajęć pozalekcyjnych. Lekcja tenisa ziemnego to koszt 56 zł, a małoletnia odbywa 2 lekcje tygodniowo. Korzysta także z prywatnych zajęć nauki języka angielskiego przez dwie godziny jeden raz w tygodniu. Koszt jednej lekcji wynosi 57 zł. Małoletnia otrzymuje od matki kieszonkowe w kwocie 150 - 200 zł miesięcznie. Jej matka ponosi także koszty związane z zakupem ubrań, kosmetyków, środków czystości, leków, podręczników. Finansuje także wycieczki małoletniej, zaś podczas wakacji planuje wysłać ją do N. na miesięczny kurs języka angielskiego. Pozwany zamieszkuje obecnie w G. wraz z drugą małżonką M. M., z którą prowadzi Spółkę Jawną z (...) w G. pod firmą (...), (...)”. W skład majątku spółki wchodzi między innymi hala o wartości około 400.000 zł, urządzenia i maszyny do naprawy, wyposażenie, biurka oraz 6 autobusów. Pozwany w ramach działalności spółki wraz z żoną zawarł umowę leasingu samochodu ciężarowego, a rata leasingu wynosi około 6.000 zł miesięcznie. Na podstawie umowy leasingu wskazana spółka korzysta z samochodu osobowego marki A. (...), a miesięczna opłata leasingowa wynosi 4.910,41 zł. Spółka jawna, której udziałowcem jest pozwany posiada zadłużenie wobec kontrahentów, urzędu skarbowego i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W dniu 31 lipca 2012r. główny kontrahent wskazanej spółki wypowiedział umowę ze skutkiem na dzień 30 września 2012r. W grudniu 2012r. spółka poniosła stratę w kwocie 18.344,13 zł, zaś w styczniu 2013r. w wysokości 14.554,07 zł. Ponadto pozwany wraz z żoną są współwłaścicielami nieruchomości rolnej zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni 300 m 2. Wskazana nieruchomość jest obciążona hipoteką i jest zajęta w związku z postępowaniem egzekucyjnym. Żona pozwanego z tytułu kredytów na zobowiązania spółki spłaca około 3.5000 do 4.000 zł miesięcznie, nadto spłaca 2 kredyty hipoteczne. Posiada dwójkę dzieci z poprzedniego związku, z czego jedno jest małoletnie. Pozwany wraz z żoną wszczął procedurę rejestracji spółki kapitałowej. Wskazana spółka – według pozwanego - nie przejęła kontraktów spółki jawnej, której udziałowcami są pozwany wraz z żoną i realizuje obecnie jeden kontrakt. Ostatnia faktura opiewała na kwotę 13.000 zł. Pozwany nie utrzymuje obecnie kontaktów z małoletnią córką i nie uczestniczy poza alimentami w kosztach jej utrzymania.

Sąd Rejonowy w Olsztynie za podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia przyjął przepisy art. 138 k.r.o., art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 k.r.o. W ocenie Sądu I instancji analiza całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w sposób niewątpliwy potwierdza zasadność żądań powódki, chociaż roszczenia te są znacznie zawyżone. Nie wykazała ona takich usprawiedliwionych potrzeb córki, dla pokrycia których konieczne byłoby zwiększenie ciążących na pozwanym alimentów do kwoty po 2.500 zł miesięcznie. Małoletnia powódka trenuje tenis co kosztuje niecałe 500 zł miesięcznie, prywatne lekcje angielskiego kosztują podobnie; ewentualne korepetycje na jakie ma chodzić małoletnia nawet przy ich większym natężeniu nie przekroczą kwoty 400 zł miesięcznie. Nawet gdyby małoletnia raz w miesiącach chodziła na prywatne wizyty lekarskie to ich koszt oraz koszt leków nie przekroczyłby łącznie 300 zł miesięcznie. Zdaniem Sądu część w/w wydatków nie sposób uznać za usprawiedliwione, a dotyczy to w szczególności tak znacznych wydatków na naukę języka obcego oraz dopiero planowanych wydatków na korepetycje. Wątpliwe jest przy tym, żeby małoletnia powódka dała radę fizycznie i logistycznie uczestniczyć we wszystkich w/w zajęciach w rozmiarze deklarowanym przez jej matkę. Jeszcze większe zastrzeżenia budzi podany przez matkę małoletniej rozmiar wydatków na jej odzież ( 300 – 400 zł miesięcznie), kosmetyki i środki czystości (300 – 500 zł miesięcznie ) czy kieszonkowe (150 – 200 zł miesięcznie). Nawet biorąc pod uwagę fakt, że małoletnia wraz z matką żyją na poziomie znacznie wyższym od przeciętnego, to nie sposób się zgodzić, że są to wydatki na poziomie usprawiedliwionych potrzeb nieco ponad (...)letniej dziewczynki. W rezultacie, zdaniem Sądu Rejonowego, przeprowadzone postępowanie dowodowe w połączeniu ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego dowiodły, że na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej i to na poziomie znacznie wyższym od przeciętnej, całkowicie wystarczająca jest kwota 2.500 zł – 3.000 zł miesięcznie. Ponadto w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wskazano, że to matka ponosi zdecydowanie większą część wydatków związanych z utrzymaniem powódki, a także że są to wydatki ponadprzeciętne, a niejednokrotnie wręcz zbytkowe. Nie usprawiedliwia to automatycznego obciążenie pozwanego połową wszystkich ( pokrywanych przez matkę ) kosztów utrzymania dziecka. W ocenie Sądu Rejonowego roszczenia powódki choć rażąco wygórowane, nie są całkowicie niezasadne. W ciągu ostatnich ponad 6 lat doszło bowiem do znacznego wzrostu potrzeb małoletniej powódki, która z dziecka stała się młodą kobietą. Należy podkreślić, iż małoletnia powódka ma problemy zdrowotne związane z tarczycą, których pochodną jest jej nadwaga. Wraz z wiekiem rosną również wydatki na edukację małoletniej oraz jej zainteresowania. Niezależnie od powyższego w tym samym czasie doszło również do znacznego obiektywnego zwrotu kosztów utrzymania. Odnosząc się do możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego Sąd I instancji wskazał, że sytuacja finansowa R. M.oraz jego obecnej małżonki z całą pewnością nie jest tak zła jak to przedstawiają i jak wynika to ze złożonych przez nich dokumentów. Nie mniej jednak Sąd uwzględnił fakt, iż spółka jawna której udziałowcami są wskazane powyżej osoby przynosi straty, nadto posiada liczne nieuregulowane zobowiązania zarówno wobec podmiotów prawa publicznego jak i swoich kontrahentów. Podkreślić wszakże należy, iż mimo powyższego pozwany nadal podejmuje próby rozwijania swojej działalności - wraz z małżonką uruchomili procedurę rejestracji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Pozwany nie przedłożył przy tym dokumentów wskazujących jakie ewentualne dochody lub straty przynosi wskazana spółka kapitałowa. Pozwany posiada w leasingu na spółkę luksusowy samochód, a spółka nadal jest właścicielem pokaźnej nieruchomości i licznych pojazdów, w tym kilku autobusów. Pozwanego oraz żonę stać na utrzymanie domu o powierzchni 300 m 2. Na rozprawie w dniu 15 maja 2012r. podał, iż dochód jego obecnej rodziny to 3.000 zł na osobę (w skład rodziny wchodzi również dwoje dzieci obecnej żony pozwanego). Zdaniem Sądu I instancji pozwany wraz z małżonką nadal prowadzi życie na wysokim poziomie, ponieważ stać ich było nam pokrycie kosztów wycieczki na (...)w wysokości 6.718 zł. Nadto zobowiązany alimentacyjnie winien podejmować wszelkie decyzje życiowe z uwzględnieniem ciążącego na nim obowiązku utrzymania dzieci i w przypadku nieroztropnych działań to przede wszystkim rodzic winien ponosić negatywne konsekwencje swoich decyzji. Rodzic powinien w pełni wykorzystywać swe siły, kwalifikacje, uzdolnienia w celu uzyskania dochodów niezbędnych do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb dzieci. Poza tym Sąd Rejonowy miał również na uwadze trafnie wskazaną przez powódkę regułę, iż celem alimentów jest w dalszej kolejności również zapewnienie dziecku stron takiego poziomu życia, na jakim żyłoby, gdy strony hipotetycznie nadal były razem. W konsekwencji biorąc pod uwagę wzrost usprawiedliwionych potrzeb małoletniej oraz jednoczesny znaczny wzrost kosztów utrzymania Sąd Instancji, na podstawie art. 138 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o., zasądził od pozwanego tytułem podwyższonych alimentów kwotę 1.200 zł miesięcznie za okres od dnia wniesienia powództwa do dnia wyrokowania i po 1.300 zł miesięcznie poczynając od dnia 13 marca 2013r.

Od powyższego orzeczenia apelację wniósł pozwany, która zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art. 138 k.r.o. w zw. z art. 133 § 1 k.r.o. oraz w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. polegające na błędnej wykładni w/w przepisów i przyjęcie, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od przedstawionych przez stronę powodową wszelkich potrzeb związanych z utrzymaniem uprawnionej, nawet tych, które jeszcze nie wystąpiły i braku porównania obecnej sytuacji zarobkowej i majątkowej pozwanego do sytuacji występującej w okresie wcześniejszego wyrokowania o alimentach,

2.  naruszenie prawa materialnego w postaci błędnej wykładni art. 135 § 1 k.r.o. w zakresie ustalenia możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego polegające na przyjęciu, że ponosi on odpowiedzialność za sytuację ekonomiczną prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej,

3.  naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 3 k.p.c. i z art. 6 k.c. polegające na sprzecznym i niezgodnym z zasadami doświadczenia życiowego przyjęciu, iż zeznania matki uprawnionej w zakresie znacznego wzrostu potrzeb małoletniej powódki są wiarygodne, gdy faktycznie nie doszły żadne inne usprawiedliwione potrzeby, które uzasadniałyby podwyższenie alimentów,

4.  naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 328 § 2 k.p.c. poprzez sprzeczne i niezgodne z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego ustalenie stanu faktycznego przez przyjecie, że sytuacja finansowa pozwanego oraz jego małżonki nie jest taka zła jak oni to przedstawiają i oparcie wyroku na:

- wyjaśnieniach pozwanego z dnia 15 maja 2012r., iż dochód na osobę w jego rodzinie wynosi 3.000 zł bez uwzględnienia, że w trakcie procesu sytuacja pozwanego uległa drastycznemu pogorszeniu,

- przedłożonej rezerwacji wycieczki na (...)dla żony pozwanego i jej córki na kwotę 6.718 zł i dowolne przyjęcie, iż koszt wycieczki został poniesiony przez pozwanego lub jego żonę, podczas gdy w rzeczywistości koszty te pokrył ojciec dziecka małżonki pozwanego,

5. naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 316 § 1 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. poprzez rozstrzygnięcie w oderwaniu od zebranego materiału dowodowego i pominięcie dowodów złożonych na ostatniej rozprawie, a także oparcie wyroku na błędnym ustaleniu, że spółka jawna pozwanego i jego małżonki jest właścicielem pokaźnej nieruchomości i licznych pojazdów,

6. naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 328 § 1 k.p.c. poprzez sprzeczne i niezgodne z doświadczeniem życiowym ustalenie, że koszty utrzymania nastolatki zasadniczo zdrowej i uczęszczającej do publicznej placówki są wyższe aniżeli koszty jej wcześniejszego utrzymania, kiedy była dzieckiem, uczęszczała do prywatnej podstawówki i znajdowała się w okresie silnego wzrostu.

W oparciu o powyższe zarzuty pozwany wniósł zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu apelacji pozwany podniósł, że Sąd Apelacyjny w Białymstoku w 2006r. koszty utrzymania dziesięcioletniej powódki ustalił na kwotę 2.000 zł miesięcznie, wliczając koszty opłaty związanej z uczęszczaniem do prywatnej szkoły podstawowej w wysokości 520 zł miesięcznie. Obecnie potrzeby małoletniej powódki ustalono na kwotę 2.500 – 3.000 zł miesięcznie, chociaż sytuacja materialna matki dziecka jest bardzo dobra, a spółka pozwanego w grudniu 2012r. i w styczniu 2013r. przyniosła straty. Obecnie K. M.wyszła już z fazy szybkiego wzrostu oraz jako (...) latka jest już na tyle samodzielna, że nie wymaga od matki poświęcania jej znacznej ilości czasu. W ocenie pozwanego jedyną zmianą w życiu jego córki jest ukończenie gimnazjum i podjęcie nauki w szkole średniej. Jednakże zmiany te nie wpłynęły na zmianę wydatków matki powódki. W porównaniu do ostatniego wyroku alimentacyjnego możliwości finansowe matki dziecka uległy znacznej poprawie. Ponadto w ocenie strony pozwanej Sąd I instancji przy ustalaniu wysokości obowiązku alimentacyjnego nie odniósł się w żaden sposób do sytuacji dziecka i nie ustalił jego potrzeb. Ponadto Sąd ten nieprawidłowo ocenił możliwości finansowe pozwanego. Pomimo jego starań prowadzona przez niego działalność gospodarcza przynosi straty i w związku z tym sytuacja pozwanego, jego żony i jej dzieci jest od sierpnia 2012r. bardzo zła. Tymczasem Sąd I instancji przyjął, że żyje na lepszym poziomie aniżeli deklarowany. Zupełnie dowolnie przyjął także, że jego żona wykupiła luksusową wycieczkę, która w rzeczywistości opłacona została przez ojca dziecka żony pozwanego. Na dzień wyrokowania Sąd Rejonowy pominął aktualną sytuację R. M.pomimo przedłożenia stosownych dokumentów. W ocenie skarżącego, ustalona przez Sąd wysokość alimentów, znacznie przekracza możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego jak również jest nieadekwatna do wskazanych w toku postępowania usprawiedliwionych potrzeb dziecka

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd I instancji ustalił wszystkie istotne fakty i wyciągnął z nich logiczne wnioski, a ustalenia te i wnioski Sąd Okręgowy przyjął jako własne.

Sąd ten prawidłowo uznał, że o zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.).

Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Nie jest możliwe ustalenie katalogu usprawiedliwionych potrzeb podlegających zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego i odróżnienie ich od tych, które jako przejawy zbytku nie powinny być uwzględnione. W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle można określić potrzeby życiowe, materialne i intelektualnie uprawnionego (uzasadnienie to tezy IV uchwały Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 roku, II CZP 91/86). W ocenie Sądu Okręgowego wysokość zasądzonych w zaskarżonym wyroku alimentów uwzględnia potrzeby dziecka wynikające z jego wieku i stanu zdrowia. Sąd II instancji podziela stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że od czasu ustalenia alimentów w dotychczasowej wysokości potrzeby małoletniej powódki znacząco wzrosły. Za nieuzasadniony uznać należało pogląd pozwanego, że potrzeby szesnastoletniego dziecka pozostają na poziomie zbliżonym do potrzeb dziecka w wieku 10 lat. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że od czasu ustalenia alimentów na rzecz małoletniej na mocy wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 28 września 2006r. w sprawie I ACa 417/06 doszło do zmiany polegającej na tym, że małoletnia nie uczęszcza do szkoły prywatnej, której koszt wynosił ponad 500 zł miesięcznie. Podkreślenia wymaga fakt, że Sąd Rejonowy w Olsztynie, wydając w dniu 19 lutego 2008r., w sprawie III RC 766/07 wyrok nie uznał tej okoliczności za podstawę do obniżenia alimentów (vide: powyższy wyrok k. 52 i uzasadnienie k. 59 – 61v akt III RC 766/07).

Ustalone w zaskarżonym wyroku alimenty na rzecz małoletniej powódki K. M. pozostają w zakresie możliwości płatniczych i zarobkowych pozwanego R. M..

Wbrew zarzutom apelacji, Sąd I instancji dokonał szczegółowej analizy sytuacji materialnej i majątkowej pozwanego. Uwzględnił fakt, że spółka jawna, której pozwany i jego żona są udziałowcami nie przynosi dochodów i generuje straty oraz posiada liczne nieuregulowane zobowiązania zarówno wobec podmiotów prawa publicznego jak i swoich kontrahentów. Jednocześnie prawidłowo ustalił, że pozwany nadal podejmuje próby rozwijania swojej działalności, ponieważ wraz z małżonką uruchomili procedurę rejestracji spółki kapitałowej (z ograniczoną odpowiedzialnością). Ponadto posiada w leasingu na spółkę luksusowy samochód, stać na utrzymanie domu o powierzchni 300 m 2. Zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, o których mowa w art. 135 § 1 k.r.o. nie można utożsamiać z wysokością jego faktycznych zarobków, ale należy brać pod uwagę te dochody i zarobki, które pozwany może i powinien uzyskać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swych możliwości umysłowych i fizycznych ( uzasadnienie tezy IV uchwały Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987r.). Tak więc możliwości zarobkowe pozwanego, zobowiązanego do alimentów względem powódki obejmują także zarobki, które jest on w stanie uzyskać. W ocenie Sądu pozwany jest w stanie podjąć zatrudnienie i płacić alimenty w zasądzonej wysokości. Podkreślenia wymaga fakt, że ma on doświadczenie zawodowe, gdyż prowadzi działalność gospodarczą. Ponadto oprócz małoletniej powódki K. M. nie ma innych dzieci na utrzymaniu.

Sąd Okręgowy uwzględnił również fakt, że obowiązek utrzymania małoletniej powódki spoczywa także na jej matce, która prowadzi działalność gospodarczą i z tego tytułu uzyskuje znaczne dochody. Nie ulega wątpliwości, że obowiązek ten jest przez nią realizowany również poprzez czynienie osobistych starań o jej utrzymanie i wychowanie (art. 135 § 2 k.r.o.). W tej sytuacji udział ojca w zaspokajaniu potrzeb dzieci powinien być ustalony na kwotę po 1.200 zł miesięcznie za okres od dnia 14 grudnia 2011r. do dnia wyrokowania i po 1.300 zł miesięcznie poczynając od dnia 13 marca 2013r. Pozwany poza płaceniem alimentów nie uczestniczy w w zaspokajaniu potrzeb dziecka i nie utrzymuje z małoletnią powódką żadnych kontaktów.

Sąd Okręgowy uznał, że ocena materiału dowodowego nie narusza zasad określonych w art. 233 § 1 k.p.c. Sąd Rejonowy dokonał wnikliwej i prawidłowej oceny zebranych w sprawie dowodów, w tym również w zakresie ustalenia potrzeb małoletniej K. M. i sytuacji majątkowej pozwanego.

Wbrew zarzutom apelacji, sąd II instancji uznał, że uzasadnienie zaskarżonego orzeczenie spełnia wymogi określone w art. 328 § 2 k.p.c.

Uznając zatem, że apelacja pozwanego nie ma uzasadnionych podstaw, na mocy art. 385 k.p.c., Sąd Okręgowy ją oddalił.

O kosztach zastępstwa prawnego za II instancję, na podstawie § 6 pkt 3, § 13 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn. Dz.U. z 2013r, poz. 461), orzeczono jak w pkt II wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Joanna Siwińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację:  Elżbieta Schubert,  Aneta Szwedowska
Data wytworzenia informacji: