Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2024 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Krystian Szeląg
Protokolant:	Sekretarz sądowy Kamila Lobert-Bruździak

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2024 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. T.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki J. T. kwotę 100.000,00 złotych (sto tysięcy złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1.11.2021 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 7.412,20 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Olsztynie kwotę 4.000 złotych tytułem nieuiszczonej części opłaty sądowej od pozwu, od której powódka była na gruncie sprawy zwolniona.

Sygn. akt I C 951/23

UZASADNIENIE

Powódka J. T. zażądała od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 100. 000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01.11.2021 r. i zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że jej siostra – B. C. została przyjęta w dniu 20 maja 2015 r. w późnych godzinach wieczornych na Oddział Położniczo-Ginekologiczny Szpitala (...) w K.. Powodem przyjęcia było krwawienie z dróg rodnych w okresie poporodowym. Po przeprowadzeniu diagnostyki i zastosowanym leczeniu, stan wymienionej był w dalszym ciągu ciężki. Lekarz anestezjolog pełniący dyżur odmówił jednak je przyjęcia na Oddział Intensywnej Terapii, pomimo wolnego łóżka. Ostatecznie ordynator Oddziału (...)Położniczego podjęła decyzję o laparotomii. We wczesnych godzinach porannych następnego dnia stan siostry powódki nagle się pogorszył i podjęto decyzję o przetransportowaniu jej do Wojewódzkiego Szpitala (...) w O.. Na miejscu, w trybie natychmiastowym przewieziono pacjentkę na blok operacyjny. W trakcie zabiegu usunięcia macicy doszło do zatrzymania krążenia. Pomimo podjętych czynności, o godzinie 14:50 stwierdzono zgon pacjentki, który w ocenie powoda pozostawał w związku z błędami w postępowaniu personelu Szpitala (...) w K..

Powódkę z siostrą łączyły silne więzi emocjonalne, a jej śmierć była dla niej traumatycznym przeżyciem, ponieważ de facto pełniła dla niej rolę matki. Cierpienie z powodu śmierci siostry wywołało u niej poczucie krzywdy, trauma do dziś nie została przepracowana przez powódkę, zaś żądana kwota stanowi zadośćuczynienie z tego tytułu, a za jego zapłatę odpowiada pozwany, który ubezpieczał odpowiedzialność cywilną szpitala (k. 4-9v.).

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa i zwrot kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu przyznał, że ubezpieczał odpowiedzialność cywilną szpitala w ramach ubezpieczenia obowiązkowego, jednak kwestionuję żądanie co do wysokości. Podkreślił, że zasada odpowiedzialności pozwanego została przesądzona w procesie (...) Sądu Okręgowego w Olsztynie ((...) Sądu Apelacyjnego w Białymstoku), stąd też pozwany jej nie kwestionuje. Dodał, że pozwany uprzednio na rzecz powódki J. T. przyznał już 10.000 złotych. Pozwany podkreślił nadto, że polisa OC obowiązkowego ubezpieczenia szpitala o nr (...) zawarta została z sumą gwarancyjną na zdarzenie do 100.000 EURO (416.310 złotych). W szkodzie wypłacono dotychczas łącznie 253.000 złotych, zatem potencjalna odpowiedzialność pozwanego to 163.000 złotych. Biorąc powyższe pod uwagę pozwany podniósł zarzut wygórowanej wysokości żądania powódki. (k. 192-193).

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka J. T. z d. C. (ur. (...)) oraz B. C. (ur. (...)) były siostrami.

Z uwagi na trudną sytuację rodzinną, w okresie dzieciństwa powódka, jako najstarsza z rodzeństwa, zajmowała się m.in. siostrą B. C.. Po usamodzielnieniu się powódki wymieniona nadal wspierała młodszą siostrę m.in. zabierając ją do siebie w dni wolne od szkoły, tj. ferie, święta, wakacje.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 31 maja 2013 r., sygn.. akt (...) m.in. ograniczono władzę rodzicielską ojca R. C. nad córkami B. i A. C. poprzez umieszczenie ich w rodzinie zastępczej powódki.

Powódka sprawowała opiekę nad młodszymi siostrami do czasu osiągnięcia przez nie pełnoletności. B. C. po osiągnięciu pełnoletności i usamodzielnieniu się nadal utrzymywała bardzo dobre, ścisłe relacje z powódką. Z uwagi na trudne dzieciństwo oraz znaczną różnicę wieku B. C. traktowała siostrę J. bardziej jak matkę, niż siostrę – obie mogły na siebie liczyć, wzajemnie się wspierały. Kiedy B. C. zaszła w ciąże, wspólnie z powódką oczekiwały na narodziny siostrzenicy.

(okoliczność bezsporna, niezaprzeczona skutecznie przez pozwaną, a nadto dowód: postanowienie SR Kętrzyn z dnia 31.05.2013 r. – k. 23, zeznania świadka Ł. T. – k. 252-253v., wyjaśnienia powódki k. 263v.-264v.).

W dniach od 3 kwietnia do 19 maja 2015 r. B. C. – siostra powódki przebywała na Oddziale G.-Położniczym Wojewódzkiego Szpitala (...) w O. z powodu niewydolności szyjki macicy oraz zagrożenia porodem przedwczesnym. Pobyt w Szpitalu został przedłużony z uwagi na podejrzenie hipertrofii płodu.

W dniu 14 maja 2015 r. podjęto decyzję o rozwiązaniu ciąży cesarskim cięciem. Zabieg odbył się zgodnie ze wskazaniami medycznymi, przebiegało w sposób typowy, bez powikłań i zakończył się urodzeniem zdrowego noworodka -córki L. O..

W następnych dniach po porodzie stan pacjentki był średni i był kontrolowany na bieżąco. Po przeprowadzeniu wewnętrznego badania położniczego, wydobyto dużą ilość skrzepów, podłączono płyny infuzyjne i przeniesiono wymienioną na salę intensywnego nadzoru. Po wykonaniu badania USG, a także po podłączeniu środka hamującego krwotok poporodowy, rozpoczęto ścisłe monitorowanie stanu pacjentki z bilansem płynów. Stan pacjentki poprawił się i już w dniu 16 maja 2015 r. był dobry. Samodzielnie opiekowała się i karmiła dziecko. Z uwagi na utrzymywanie się dobrego samopoczucia nalegała na wypisanie do domu. Została wypisana do domu w piątej dobie po cięciu cesarskim w stanie ogólnym dobrym.

Kilka godzin o powrocie do domu dostała krwotoku z dróg rodnych. Na Oddział Położniczo-Ginekologiczny (...) w K. trafiła około godziny 24:00. Była przytomna, zorientowana w czasie i miejscu, wydolna krążeniowo i oddechowo. W pochwie znajdowały się duże ilości skrzepy krwi. O godzinie 0:40 dnia 20 maja 2015 r. przystąpiono do zabiegu polegającego na wyłyżeczkowania jamy macicy. W trakcie zabiegu wydobyto tkanki jaja płodowego z cechami martwicy, wyskrobano ściany macicy, a po przebudzeniu przewieziono na salę chorych.

O godzinie 1:00 stan jej zdrowia gwałtownie się pogorszył z powodu wystąpienia objawów wstrząsu krwotocznego spowodowanego utratą istotnej objętości krwi w przebiegu krwawienia z dróg rodnych. Podano tlen i płyny infuzyjne w celu wypełnienia łożyska naczyniowego oraz zamówiono preparaty krwiopochodne potrzebne do wyrównania utraty krwi. Stan pacjentki uległ poprawie. Leczeniem wstrząsu zajmował się lekarz anestezjolog - dr C. W. - który ostatecznie odmówił przyjęcia pacjentki na oddział intensywnej terapii.

O godzinie 2:30 dnia 20 maja 2015 r. ordynator Oddziału Położniczo-Ginekologicznego – dr D. O. R. zleciła wykonanie badań USG jamy brzusznej oraz TK jamy brzusznej i miednicy malej. Stwierdzono występowanie płynu w jamie otrzewnowej. Ostatecznie ordynator podjęła decyzję o wykonaniu laparotomii. Początkowo córka powoda odmawiała zgody na operację, potem wyraziła zgodę, lecz nie zgadzała się na ewentualne wycięcie macicy; ostatecznie wyraziła zgodę na taki zabieg w razie konieczności. Dopiero po uzyskaniu tej zgody, o godzinie 4:20 przewieziono ją na blok operacyjny. Tam zdecydowano o podwiązaniu tętnic macicznych i jajnikowych i nie zdecydowano się na wycięcie macicy.

Po zabiegu została rozintubowana i przewieziona na Oddział Położniczo-Ginekologiczny, gdyż ponownie odmówiono przyjęcia jej na oddział intensywnej terapii. W tym czasie jej stan był względnie stabilny, przy czym w drenie wyprowadzonym z jamy otrzewnowej znajdowała się krew oraz występowało krwawienie z dróg rodnych. Na oddziale kontynuowano monitorowanie kardiomonitorem, podano leki i tlen, przetoczono kolejne jednostki KKCz oraz podano preparat NovoSeven, po wcześniejszym sprowadzeniu go z Wojewódzkiego Szpitala (...) w O..

Wobec pogarszającego się stanu pacjentki i rozpoczynającego się obrzęku płuc podjęto decyzję o jej przeniesieniu transportem lotniczym do Wojewódzkiego Szpitala (...) w O.. Po stwierdzeniu wystąpienia całkowitej niewydolności oddechowej z sinicą obwodową i centralną oraz saturacją na poziomie 60%, ciśnieniem tętniczym 60/30 mmHg i tętnem 100/min. – pacjentkę zaintubowano i rozpoczęto oddech zastępczy na poziomie 100%. O godzinie 10:30 nastąpiło nagłe zatrzymanie krążenia. Po podjęciu resuscytacji podaniu adrenaliny i atropiny – uzyskano powrót czynności serca.

O godzinie 11:00 pacjentkę przejął zespół lotniczy pogotowania ratunkowego, który wentylował pacjentkę respiratorem i podawał dożylnie płyny. Na miejsce siostra powódki przybyła w stanie ogólnym bardzo ciężkim, agonalnym (k. 70). W Wojewódzkim Szpitalu (...) w O. udzielono niezbędnej pomocy i po wykonaniu badań, zakwalifikowano B. C. do zabiegu laparotomii w trybie natychmiastowym. W trakcie zabiegu usunięcia macicy doszło do nagłego zatrzymania krążenia. Pomimo podjętej resuscytacji nie udało się przywróć spontanicznego krążenia. O godzinie 14.50 stwierdzono zgon pacjentki.

Przyczyną jej śmierci była ostra niewydolność krążeniowo-oddechowa w wyniku masywnego, poporodowego krwotoku z narządu rodnego.

W opinii biegłych z Zakładu Medycyny Sądowej w Ł. stwierdzono m.in., że stan zdrowia córki powoda od chwili gwałtownego pogorszenia o godzinie 1:00 dnia 20 maja 2015 r. i wystąpienia objawów wstrząsu krwotocznego ze znacznym spadkiem ciśnienia tętniczego i przyśpieszenia akcji serca - uzasadniał przyjęcie jej na oddział intensywnej terapii, a odmowa przyjęcia chorej na taki oddział była nieprawidłowa. Nieprawidłowe było również rozintubowanie pacjentki po zabiegu podwiązania naczyń i ponowna odmowa przyjęcia jej na oddział intensywnej terapii.

(okoliczność bezsporna, przyznana przez obie strony, a nadto dowód: dokumentacja medyczna z akt (...) Sądu Rejonowego w Kętrzynie i pochodzące z postępowania w tej sprawie opinia lek. medycyny sądowej B. Z. k. 77, opinia Zakładu Medycyny Sądowej B. i Ż. w Ł., sporządzona przez specjalistę medycyny sądowej M. B., specjalistę anestezjologii i intensywnej terapii W. M. i prof. nadzw. dr hab. med. S. J. specjalistę z zakresu ginekologii i położnictwa k. 35-76, w szczególności k. 70v-76).

W międzyczasie w dniu 19 maja 2015 około godziny 19:00 powódka J. T. otrzymała telefon, z którego wynikało, że stan zdrowia siostry B. C. uległ znacznemu pogorszeniu. Powódka natychmiast udała się do szpitala. Po przybyciu na miejsce powódka z przerażeniem słyszała, jak reanimowano jej siostrę, zanosiła się wówczas od płaczu. W pewnym momencie powódka została poinformowana przez personel szpitalny, że siostra B. chce się z nią pożegnać. Powódka widziała wówczas, jak siostra dusi się krwią. B. C. poprosiła wówczas powódkę, aby zaopiekowała się jej córką. Były to ostatnie słowa jakie siostry zamieniły ze sobą. Powódka spełniła prośbę zmarłej siostry.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dni 18 czerwca 2015 roku, sygn.. akt (...) m.in. ustanowiono opiekę prawną nad małoletnią L. C. ur. (...), a obowiązki opiekuna powierzono J. C.. Postanowienie uprawomocniło się dnia 10.07.2015 r.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 28 czerwca 2016 r., sygn.. akt (...) umieszczono małoletnią L. C. w rodzinie zastępczej u J. C.. Postanowienie uprawomocniło się dnia 20.07.2016 r.

Wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 22 lutego 2017 roku, sygn.. akt (...) m.in. nadano dziecku nazwisko ojca i matki – L. O..

(okoliczność bezsporna, niezaprzeczona skutecznie przez pozwaną, a nadto dowód: postanowienie SR w Kętrzynie z dnia 18.06.2015 r. – k. 24, zaświadczenie – k. 25, postanowienie SR w Kętrzynie z dnia 28.06.2016 r. – k. 26, wyrok zaoczny SR w Kętrzynie z dnia 22.02.2017 r. – k. 27-27v., decyzja (...) w K. z dnia 1.06.2021 – k. 28-29, zeznania świadka Ł. T. – k. 252-253v., wyjaśnienia powódki – k. 263v.-264v.).

Wyrokiem z dnia 28.02.2018 r. w sprawie (...) Sąd Rejonowy w Kętrzynie uznał C. W. za winnego czynu z art. 160 § 2 i 3 k.k., polegającego na tym, że w dniu 20.05.2015 r. w Szpitalu (...) w K., jako lekarz dyżurny anestezjolog na Oddziale Intensywnej Terapii oraz osoba, na której ciążył obowiązek opieki nad osobami znajdującymi się w stanie bezpośredniego zagrożenia życia, nieumyślnie naraził B. C. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w ten sposób, że pomimo istniejących wskazań, zaniechał przeniesienia jej na Oddział Intensywnej Terapii, przez co leczenie wstrząsu krwotocznego, w jakim znajdowała się wymieniona, było niepełne.

Wyrokiem z dnia 14 sierpnia 2018 r. sygn.. akt (...) Sądu Okręgowego w Olsztynie utrzymano zaskarżony wyrok mocy.

(wyrok SR w Kętrzynie z uzasadnieniem k. 90-100, wyrok SO w Olsztynie z uzasadnieniem – k. 101-106).

Prawomocnym wyrokiem z dnia 6 października 2021 r. sygn.. akt (...) Sąd Okręgowy w Olsztynie min. zasądził tytułem zadośćuczynienia za śmierć B. C. od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz ojca powódki - R. C. kwotę 75.000 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty oraz oddalił powództwo w pozostałym zakresie i rozstrzygnął o kosztach procesu.

(okoliczność bezsporna, przyznana przez obie strony)

Z opinii biegłej sądowej z zakresu psychologii E. S. (1) wynika, że nagła i tragiczna śmierć siostry B. C. w przeżyciu powódki była zdarzeniem traumatycznym, hamującym naturalny przebieg żałoby. Nagłość i siła cierpienia były tak duże, że powódka poradziła sobie z nimi poprzez odcięcie się, o czym świadczy między innymi bardzo intensywne zajęcie się sportem. W życiu prywatnym również nie było warunków na przeżywanie żłoby – powódka miała wówczas dwoje małych dzieci i zaopiekował się dzieckiem siostry, co sprawiło, że była w silnej mobilizacji i nie mogła skupić się na swoich przeżyciach i potrzebach. Zatrzymany w ten sposób ból emocjonalny po stracie siostry pozostał z powódką do dziś (…). W ocenie biegłej trudno ocenić jak duże jest cierpienie powódki, ponieważ jej mechanizmy obronne kierują ją ku unikaniu tego cierpienia. Unikanie powoduje kolejne cierpienia związane z napięciem emocjonalnym, zamartwianiem się i stanami obniżonego nastroju. Przyczynia się to do tego, że powódka wciąż ucieka od uczyć ku większej aktywności, powoduje zmęczenie i odbiera radość (…) Powódkę łączyła z siostrą silna i trwała więź, powódka była zaangażowana w życie siostry na całej jego przestrzeni, zawsze chętna do pomocy, poświęcająca się, pełniła wobec niej funkcje opiekuńcze ze względu na dysfunkcje rodziców (…) powódka zawsze traktowała siostrę jak córkę(…), również w dorosłości o czym świadczy fakt przejęcia opieki na córką zmarłej. Powódka nie przeszła prawidłowo procesu żałoby, jest to proces zatrzymany, co znaczy, że ból po stracie siostry nie został prawidłowo przetworzony i wciąż się utrzymuje (…).

(dowód: opinia biegłej sądowej z zakresu psychiatrii – E. S. – k. 234-241).

W okresie od 1 lipca 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. miał zawartą ze Szpitalem (...) w K. umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu wykonującego działalność leczniczą dla Klienta Korporacyjnego z sumą gwarancyjną za jedno zdarzenie 100.000,00 Euro.

Pismem z dnia 29.09.2021 r. pełnomocnik powódki zgłosił szkodę mającą wynikać ze śmierci siostry powódki i zażądał od pozwanego kwoty 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz 100.000 zł tytułem stosownego odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej, a także comiesięcznej renty w kwocie 2.000 złotych.

Pismem z dnia 7.10.2021 r. pozwany odmówił spełnienia tych świadczeń.

W wyniku odwołania powódki decyzją pozwanego z dnia 1 września 2022 r. przyznano na rzecz powódki kwotę 10.000 złotych tytułem zadośćuczynienia po śmierci siostry.

(okoliczności bezsporne, a nadto dowód: polisa nr (...) – k. 196-196v. zgłoszenie szkody k. 30-33, odwołanie powódki – k. 34-35,36-37, pisma pozwanego k. 38-40,41-42, 199).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości

Opisane wyżej fakty były w istocie bezsporne między stronami i wynikały z niekwestionowanej co do treści, pochodzenia lub wiarygodności dokumentacji prywatnej i urzędowej oraz zeznań świadka Ł. T. (2) (k. 252 – 253v.) oraz wyjaśnień powódki J. T. (k. 263v-264v.) przesłuchanych w toku niniejszego postępowania, jak również pozyskanych w toku postępowania karnego prowadzonego przed Sądem Rejonowym w Kętrzynie w sprawie (...). Sąd podzielił również jako jasną i pełną opinię biegłej sądowej z zakresu psychologii – E. S. (3) (k. 234-241).

Z mocy art. 11 Kodeksu postępowania cywilnego (k.p.c.) za wiążące należało uznać również - objęte wyrokiem skazującym w sprawie (...) - ustalenie, że personel szpitala ubezpieczanego przez pozwanego dopuścił się nieprawidłowości w postępowaniu medycznym wobec córki powoda, polegającego na zaniechaniu przeniesienia jej na oddział intensywnej terapii, przez co leczenie wstrząsu krwotocznego, jakiego doznała, było niepełne, co skutkowało narażeniem jej na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

Poza sporem było nadto, że za ewentualne szkody wynikłe z błędnych działań lub zaniechań personelu szpitala odpowiada pozwany zakład ubezpieczeń w ramach łączącej go z tą placówką w tym czasie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotów wykonujących działalność leczniczą – zawartej na zasadach wynikających z art.25 ustawy o działalności leczniczej i przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.12.2011 r. w tej sprawie - obowiązujących w dacie zdarzenia objętego pozwem. Co więcej na mocy przepisu art. 365 k.p.c. Sąd meriti związany był również prawomocnym wyrokiem T.. Sądu z dnia 6 października 2021 r. sygn.. akt (...) przesądzającym m.in. zasadę odpowiedzialności pozwanego. Zasada ta nie była zresztą kwestionowana przez pozwanego w toku procesu.

W konsekwencji oczywiste było również, że podstawą prawną odpowiedzialności pozwanego zakładu ubezpieczeń za krzywdę wynikłą ze śmierci pacjenta ubezpieczanego szpitala wynikłą z zawinionych działań lub zaniechań personelu tego szpitala będą przepisy art. 446 § 4 Kodeksu cywilnego (k.c.) w związku z art. 415 k.c., art. 822 k.c. oraz w związku z przepisami wymienionego już rozporządzenia. Co więcej, na etapie przedsądowym pozwany przyznał powódce z tego tytułu kwotę 10.000 złotych.

Sporną pozostawała natomiast wysokość roszczenia, przy czym pozwany podniósł w tym zakresie zarzut wygórowanej wysokości żądania powódki. (k. 192-193).

Zgodnie z przywołanym wyżej art. 446 § 4 k.c. Sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę pieniężną za związaną ze śmiercią krzywdę.

Zgodnie z utrwalonymi w orzecznictwie poglądami przy ustalaniu szkody niemajątkowej, jaką jest krzywda, kompensowanej przy pomocy roszczenia o zadośćuczynienie należy uwzględnić m.in.: stopień cierpienia moralnego i wstrząs psychiczny wywołany śmiercią osoby najbliższej i jego długotrwałość, konsekwencje w sferze psychicznej – łącznie ze skutkami, które wywierają dla aktywności życiowej pokrzywdzonego, wiek uprawnionej oraz wiek zmarłego, stopień pokrewieństwa, charakter relacji rodzinnych, przerwanie więzi rodzinnych, brak poczucia bezpieczeństwa po stracie, częstotliwość kontaktów, wspólne zainteresowania ze zmarłym, przeżywanie żałoby.

Przenosząc powyższe teoretyczne uwagi na grunt realiów niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że nie budziło wątpliwości, że powódka J. T. była najbliższym członkiem rodziny zmarłej B. C.. W toku procesu nie podważano również, że jej śmierć wywołała dotkliwą krzywdę, jaką zazwyczaj łączy się z utratą bardziej córki aniżeli siostry, przy uwzględnieniu, że odwróciło to naturalną kolej rzeczy i pozbawiło powódkę wsparcia, jakiego mogłaby jej udzielać zmarła w przyszłości. W tej konkretnej sprawie, jak w żadnej innej, właśnie charakter relacji rodzinnych i przerwanie tych więzi w ocenie Sądu miało kluczowe znaczenie dla ostatecznego rozstrzygnięcia w tym wysokości zadośćuczynienia, niż sam stopień pokrewieństwa. Jakkolwiek bowiem bezspornym w sprawie było, że J. T. i B. C. były siostrami, to jednak specyficznie ukształtowana ich relacja rodzinną bardziej przypominała z punktu widzenia funkcji opiekuńczych stosunek matki z córką. W kontekście tej relacji nie bez znaczenia jest również okoliczność, że na przestrzeni blisko 9 lat licząc wstecz od daty zdarzenia powódka pełni również rolę opiekuna prawnego i rodziny zastępczej dla córki zmarłej siostry – L. O..

Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia uwzględniono nadto stopień zawinienia personelu ubezpieczanego szpitala (nieumyślność), jak również to, że na śmierć pacjentki złożyło się szereg wymienionych wyżej czynników od niego niezależnych, w tym jej własne zachowanie (przez długi czas brak zgody na zabieg).

Całokształt tych okoliczności skłania do wniosku, że odpowiednim zadośćuczynieniem będzie kwota 110.000 zł, która należycie uwzględnia złożony charakter przyczyn śmierci B. C. oraz krzywdę, jakiej doznała powódka, tracąc tak bliską dla siebie osobę, co z kolei pozwala na materialne złagodzenie związanych z tym przeżyć.

O ile bowiem w przypadku roszczeń zgłaszanych przez powodów będących rodzeństwem śmiertelnych ofiar błędów medycznych wysokość roszczeń o zadośćuczynienie opiewa zazwyczaj na kwoty niższe niż żądanie pozwu, o tyle w przypadku roszczeń rodziców w sytuacji, gdy ofiarą jest córka bądź syn, kwoty te częstokroć przenoszą wysokość żądania pozwu. Na pełną aprobatę Sądu zasługuje stanowisko powódki wskazujące na zasadność i adekwatność wysokość żądania pozwu. Skoro bowiem w realiach sprawy tut. Sądu o sygn.. akt (...) pozbawionemu władzy rodzicielskiej nad córką ojcu zmarłej przyznano z tego tytułu kwotę 75.000 złotych wraz z odsetkami ustawowymi, to tym bardziej uzasadnionym na gruncie sprawy jest przyznanie zadośćuczynienia powódce J. T. w kwocie 110.000 złotych, która tę władzę faktycznie sprawowała do czasu ukończenia pełnoletności przez zmarłą, a nadto pełniła pozostałe obowiązki wynikające z funkcji opiekuna prawnego B. C. oraz umieszczenia jej w rodzinie zastępczej powódki. Takie rozstrzygnięcie nie razi przy tym wygórowaniem wysokości zadośćuczynienia. Wręcz przeciwnie stanowi przejaw zasady adekwatności zadośćuczynienia do stopnia krzywdy powódki. Wbrew stanowisku pozwanego odmienne rozstrzygnięcie godziło by przy tym w zasady sprawiedliwości społecznej, a przede wszystkim w zasadę wewnętrznej i zewnętrznej spójności orzecznictwa w ramach jednego wydziału cywilnego Sądu Okręgowego w Olsztynie.

Biorąc pod uwagę, że w toku likwidacji szkody pozwany wypłacił powódce z tego tytułu kwotę 10.000 zł, z przywołanych przyczyn i na podstawie wskazanych przepisów powództwo uwzględniono w całości. W konsekwencji Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 100.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 listopada 2021 r. – jak w punkcie I wyroku. Łączna kwota 110.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia jawi się jako odpowiednia do skali krzywdy której na gruncie sprawy doznała powódka.

Od powyższej kwoty należało zasądzić odsetki ustawowe na podstawie art. 817 §1 k.c. w zw. z art. 481 §1 k.c. i art. 14 ust. 1 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2013.392). Odsetki zasądzono zgodnie z żądaniem pozwu od kwoty 100.000,00 złotych od dnia 1 listopada 2021 r. tj. po upływu terminu 30 dni od dnia poinformowania o odebraniu zgłoszenia szkody przez pozwanego. Wskazać należy, że roszczenie było dostatecznie sprecyzowane i umotywowane w zgłoszeniu szkody, a więc pozwany dysponował odpowiednim czasem, aby dobrowolnie spełnić świadczenie i nie popaść w opóźnienie. Szkoda została zgłoszona pozwanemu pismem z dnia 29 września 2021 r., wraz z wezwaniem do zapłaty pozwany otrzymał odpis wyroku karnego z uzasadnieniem. Odmawiając spełnienia świadczenia żądanego przez powoda, z tą datą znalazł się w opóźnieniu, które w myśl art. 481 § 1 i 2 k.c. upoważnia powódkę do odsetek ustawowych z tego tytułu.

Zgodnie z art. 98 k.p.c. strona przegrywająca proces jest zobowiązana do zwrotu kosztów stronie wygrywającej. Żądanie pozwu zostało uwzględnione w całości, zatem koszty procesu należało rozliczyć zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik procesu.

Koszty te po stronie powodowej obejmowały wynagrodzenie pełnomocnika (adwokata) w stawce wynikającej z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, tj. w kwocie 5 400zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych, jak również uiszczoną część opłaty od pozwu w kwocie 1.000 złotych oraz 995,20 złotych tytułem wykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego sądowego z zakresu psychologii, tj. łącznie kwotę 7.412,2 złotych i taką kwotę należało zasądzić od pozwanego na rzecz powódki – pkt II.

O nieuiszczonych kosztach sądowych obejmujących kwotę 4.000 złotych tytułem nieuiszczonej część opłaty sądowej od pozwu orzeczono w zgodzie z art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i art. 98 k.p.c., nakazując ich ściągnięcie od pozwanego w pkt. III sentencji wyroku.