Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2025 r.

Sąd Okręgowy w (...) I Wydział Cywilny

w składzie następującym: Przewodniczący sędzia Rafał Kubicki

Protokolant sekretarz sądowy Piotr Ruciński

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2025 r. w (...) na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko K. K., M. K.

o zapłatę

I.  zasądza solidarnie od pozwanych: K. K. i M. K. na rzecz powoda Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 51 888,90 zł (pięćdziesiąt jeden tysięcy osiemset osiemdziesiąt osiem złotych dziewięćdziesiąt groszy) z ustawowymi odsetkami za okres od 13 grudnia 2024 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 4198,65 zł (cztery tysiące sto dziewięćdziesiąt osiem złotych sześćdziesiąt pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się tego orzeczenia do dnia zapłaty.

sędzia Rafał Kubicki

Sygn. akt I C 102/25

UZASADNIENIE

Powód Bank (...) S.A. w W. w pozwie skierowanym przeciwko M. K. i K. K. wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych na jego rzecz kwoty 314 999,99 zł z tytułu zwrotu nominalnej kwoty odpowiadającej sumie kapitału kredytu wypłaconego na podstawie umowy kredytu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 13 grudnia 2024 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu wskazał, że łącząca strony umowa kredytu została wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z 10 czerwca 2024 r. uznana za trwale bezskuteczną (nieważną). Na dochodzone roszczenie składa się kwota 314 999,99 zł podlegająca zwrotowi w związku z odpadnięciem podstawy uzasadniającej oddanie pozwanemu kapitału do korzystania, stanowiąca nominalną wysokość świadczenia nienależnego spełnionego przez Bank na rzecz pozwanego.

W odpowiedzi na pozew pozwani wnieśli o oddalenie powództwa w całości
i zasądzenie na rzecz każdego z pozwanych kosztów postępowania w całości, ewentualnie o nieobciążanie ich kosztami postępowania. Strona pozwana przyznała, że: podpisała umowę kredytu, umowa jest nieważna, bank wypłacił 314.999,99 zł tytułem kapitału kredytu, między stronami toczyło się postępowanie w którym strona powodowa (tu strona pozwana) podnosiła zarzut nieważności umowy i abuzywności klauzul umownych (zakończone przed Sądem Okręgowym w (...), sygn. akt: (...)). Pozwani podnieśli zarzut wygaśnięcia/umorzenia roszczenia powoda o zwrot kwoty kapitału kredytu w jego nominalnej wysokości w całości na skutek potrącenia dokonanego przez pozwanych jeszcze przed wniesieniem pozwu przez bank; zarzut sprzeczności żądania zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie z zasadami współżycia społecznego (art. 5 k.c.) z uwagi na kwestionowanie przez powoda nieważności umowy. Ponadto podnieśli zarzut potrącenia wierzytelności przysługujących im wobec banku z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia w łącznej kwocie 301 702,10 zł, na którą składają się kwoty:

1)  51 888,90 zł (stanowiącą sumę odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od 26 sierpnia 2021 r. do 3 września 2024 r. co do kwoty 159 127,35 zł (tj. od wierzytelności objętej wezwaniem do zapłaty z 3 sierpnia 2021 r. i stanowiącej różnicę pomiędzy sumą należności uiszczonych przez pozwanych w okresie od dnia zawarcia umowy do 18 maja 2021 r. tytułem spłaty kredytu: 297 644,73 zł a częścią tej kwoty dochodzoną przez pozwanych w ramach postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 10.06.2024 r., sygn. (...): 138 517,38 zł);

2)  159 127,35 zł (stanowiącą różnicę między sumą spłat kredytu w okresie od zawarcia umowy do 18 maja 2021 r. - 297 644,73 zł a kwotą dochodzoną przez pozwanych
w ramach postępowania sądowego zakończonego ww. wyrokiem - 138 517,38 zł);

3)  89 393,85 zł (stanowiąca sumę należności uiszczonych przez pozwanych w okresie od 18 czerwca 2021 r. do 18 maja 2024 r. tytułem spłaty kredytu);

4)  892,00 zł (stanowiąca sumę należności uiszczonych przez pozwanych w okresie od zawarcia umowy do 6 listopada 2008 r. tytułem ubezpieczenia pomostowego);

5)  400,00 zł (stanowiąca należność uiszczoną przez pozwanych 18 lipca 2008 r. tytułem opłaty za wycenę nieruchomości) - z wierzytelnością, jaką powód o zwrot kwoty wypłaconego kapitału. W ocenie pozwanych roszczenie banku o zwrot kwoty kapitału kredytu wygasło w całości, wobec tego powództwo jest bezzasadne.

Powód na rozprawie zakwestionował zarzuty pozwanych, lecz bez jakiejkolwiek argumentacji.

Ocena dowodów i fakty istotne dla rozstrzygnięcia

Porównanie pozwu i odpowiedzi na pozew stron prowadzi do wniosku, że fakty nie są sporne. Obie strony opierały się na przebiegu procesu i ustaleniach wyroku Sądu Okręgowego w (...) pod sygn. akt (...). Bezspornie wyrokiem z 10.06.2024 r. Sąd ów orzekł przesłanko o nieważności łączącej strony umowy o kredyt hipoteczny nr (...)/ (...) – czego strony nie kwestionowały. Wyrok jest prawomocny – strony nie składały apelacji. Bezsporne jest także, że pozwani w dniu 25 lipca 2020 r. zawarli związek małżeński, a 10 sierpnia 2020 r. zawarli umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej. Wszelkie płatności związane z umową dokonywane były z majątków osobistych pozwanych w częściach równych (bezsporne, odpis aktu małżeństwa k. 52, umowa rozdzielności majątkowej k. 53-55).

Przytaczanymi przez strony podstawami prawomocnego rozstrzygnięcia
w sprawie (...) Sąd w niniejszej sprawie jest związany na podstawie art. 365 § 1 k.p.c. Sąd jest związany ustaleniami omawianego wyżej rozstrzygnięcia - i to nie tylko tym, co zostało zasądzone, lecz i tym, na jakiej podstawie Sąd (...) to uczynił. Jak słusznie podkreśla się w doktrynie i orzecznictwie (wyroki Sądu Najwyższego z 12 lipca 2002 r., V CKN 1110/00, z 29 marca 1994 r., III CZP 29/94 oraz postanowienie z 21 października 1999 r., I CKN 169/98), jeżeli wcześniejszy wyrok rozstrzyga kwestię, która ma znaczenie prejudycjalne w sprawie aktualnie rozpoznawanej, kwestia ta nie może być w ogóle badana. Wyrok Sądu Apelacyjnego
w P. z 2005.05.19 - I ACa 1848/04: moc wiążąca orzeczenia określona w art. 365 § 1 k.p.c. w odniesieniu do sądów oznacza, że podmioty te muszą przyjmować, że dana kwestia prawna kształtuje się tak, jak to orzeczono w prawomocnym orzeczeniu. Zatem w kolejnym postępowaniu sąd jest związany prawomocnym orzeczeniem, rozumianym jako określona wypowiedź sądu rozpoznającego poprzednią sprawę, będącą syntezą ustaleń faktycznych i prawnych. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2007 r. (II CSK 347/07): zgodnie z art. 365 § 1 k.p.c. każde orzeczenie prawomocne formalnie wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach wskazanych w ustawie także inne osoby. Jest to prawomocność materialna w sensie pozytywnym, która, jak podnosi się w doktrynie, zabezpiecza poszanowanie dla rozstrzygnięcia sądu ustalającego i regulującego stosunek prawny stanowiący przedmiot rozstrzygnięcia. Przedmiotowy zasięg prawomocności materialnej w sensie pozytywnym odnosi się jedynie do samego rozstrzygnięcia, nie zaś do jego motywów
i zawartych w nim ustaleń faktycznych. Nie wyklucza to jednak sięgania do okoliczności objętych uzasadnieniem orzeczenia, jeżeli jest to potrzebne dla określenia granic prawomocności materialnej (tak Sąd Najwyższy w wyroku z 15 lutego 2007 r.,
II CSK 452/06). Wyrok NSA w W. z 1999.05.19 ( (...) SA (...), LEX nr 48643): ratio legis art. 365 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego polega na tym, iż gwarantuje ona zachowanie spójności i logiki działania organów państwowych, zapobiegając funkcjonowaniu w obrocie prawnym rozstrzygnięć nie do pogodzenia
w całym systemie sprawowania władzy.

To oznacza przede wszystkim, że w niniejszym procesie Sąd nie mógł dokonać ustalenia odmiennego od tego, że umowa kredytu była nieważna ex tunc. Zresztą ustalenia tego ostatecznie strony nie kwestionowały, a konkretnie bank, na podstawie wyroku z 10.06.2024 r. przesądzającego prejudycjalnie nieważność umowy, pismem
z dnia 18.10.2024 r., (zob. płyta CD) wezwał pozwanych do zwrotu kwoty łącznie 315 000 zł, stanowiącej zwrot udostępnionego pozwanym kapitału, w terminie 5 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wezwania, a obecnie dochodzi jej w tym procesie.

Nie doszło do przedawnienia roszczeń banku. Termin przedawnienia roszczeń jako związanych z działalnością gospodarczą powoda na gruncie art. 118 k.c. jest trzyletni, ale nie upłynął do daty wniesienia powództwa w tej sprawie (30.10.2024 r. – pocztową przesyłką poleconą), ponieważ początek biegu przedawnienia należy liczyć w ocenie Sądu Okręgowego od daty wydania prawomocnego wyroku opierającego się na nieważności umowy kredytowej. Nie powinna wchodzić w grę żadna data wcześniejsza, ponieważ nie można wymagać od banku wytaczania powództwa opartego na konstrukcji nieważności umowy, z którą bank się nie zgadza. Nie powinna być to nawet data rozprawy, na której kredytobiorcy wyrażają wiążącą wolę unieważnienia umowy, ponieważ takie oświadczenie nie oznacza, że wyrok zostanie wydany zgodnie z tą wolą.

Kwota kredytu wypłaconego pozwanym ze spornej umowy nie była sporna, zatem i wysokość zwrotu tej kwoty staje się kwestią oczywistą. Suma kredytu stanowi sumę świadczeń wypłaconych pozwanym przez bank tytułem udzielonego kredytu, wynika z zaświadczenia wystawionego przez bank i wynosi 314 999,99 zł. Nie było również sporne między stronami, że pozwani w wykonaniu nieważnej umowy kredytu uiścili powodowi od dnia zawarcia umowy do 18 maja 2021 r. tytułem spłaty kredytu 297 644,73 zł, a od 18 czerwca 2021 r. do 18 maja 2024 r. dalsze 89 393,85 zł.

Bezsporna jest ponadto następująca wymiana pism.

Pozwani pismem z 3 sierpnia 2021 r. (k. 56-57) zareklamowali powodowemu bankowi umowę kredytu nr (...)/ (...), wskazując na jej nieważność i w związku z tym zażądali zwrotu kwot po 148 822,37 zł (tytułem uiszczonych rat) i 7392 zł (tytułem uiszczonej składki ubezpieczenia niskiego wkładu własnego) na rzecz każdego z nich. Bank nie uwzględnił żądań kredytobiorców, co doprowadziło do procesu zakończonego wyrokiem SO w (...) w sprawie (...).

Dodatkowo pozwani pismem z 22 sierpnia 2024 r. (k. 61) zażądali zwrotu kwot po 56 826,68 zł tytułem: spłaty kredytu od 18.06.2021 do 18.05.2024 r. – 89 393,85 zł, kosztów ubezpieczenia nieruchomości w kwotach 18 142,50 zł, 4825 zł i 892 zł oraz kosztów wyceny nieruchomości w kwocie 400 zł.

Pismem z 2 września 2024 r. doręczonym powodowi 5.09.2024 r. (k. 82-83) pozwani złożyli bankowi materialnoprawne oświadczenie o potrąceniu ich wierzytelności przysługującej im wobec Banku (...) w łącznej kwocie 51 888,90 zł – to suma odsetek ustawowych za opóźnienie od 26 sierpnia 2021 r. do 3 września 2024 r. od kwoty 159.127,35 zł (tj. od wierzytelności objętej wezwaniem do zapłaty z 3 sierpnia 2021 r. i stanowiącej różnicę pomiędzy sumą należności uiszczonych przez nich w okresie od dnia zawarcia umowy do 18 maja 2021 г. tytułem spłaty kredytu: 297 644,73 zł, a częścią tej kwoty dochodzoną przez nich w ramach postępowania sądowego zakończonego wyrokiem: 138 517,38 zł) z wierzytelnością Banku (...) o zwrot kwoty wypłaconego kapitału, tj. 314 999,99 zł. Wskazali, że
w wyniku dokonanego potrącenia wyżej określone wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej, tj. ww. wierzytelność banku ulega pomniejszeniu do kwoty 263 111,09 zł. Jednocześnie wskazali, że przysługuje im wierzytelność nieobjęta niniejszym potrąceniem, w tym zasądzona prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 10 czerwca 2024 r., sygn. akt (...), w kwocie łącznej 158 438,38 zł z odsetkami.

Pismem z 5 września 2024 r. doręczonym powodowi 9.09.2024 r. (k. 84-85) pozwani złożyli bankowi materialnoprawne oświadczenie o potrąceniu ich wierzytelności przysługującej im wobec Banku w łącznej kwocie 249 813,20 zł, na którą składają się kwoty: 159.127,35 zł (stanowiącą różnicę pomiędzy sumą należności uiszczonych przez nich w okresie od dnia zawarcia umowy do dnia 18 maja 2021 r. tytułem spłaty kredytu, tj. 297 644,73 zł a kwotą dochodzoną przez nich w ramach postępowania sądowego zakończonego w/w wyrokiem tj. 138.517,38 zł); 89.393,85 zł (stanowiąca sumę należności uiszczonych przez nich w okresie od 18 czerwca 2021 r. do 18 maja 2024 r. tytułem spłaty kredytu); 892 zł (stanowiąca sumę należności uiszczonych przez nich w okresie od dnia zawarcia umowy do 6 listopada 2008 r. tytułem ubezpieczenia pomostowego); 4400 zł (stanowiąca należność uiszczoną przez nich 18 lipca 2008 r. tytułem opłaty za wycenę nieruchomości) - z wierzytelnością Banku (...) o zwrot kwoty wypłaconego kapitału, tj. 263 111,09 zł (pierwotnie
w kwocie 314.999,99 zł). W wyniku dokonanego potrącenia wyżej określone wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej, tj. wierzytelność banku ulega pomniejszeniu o łączną kwotę 249 813,20 zł tj. do kwoty 13 297,89 zł. Ponadto wezwali powoda do zapłaty w terminie 3 dni od dnia otrzymania tego pisma, należności zasądzonych na ich rzecz tj.:

1. na rzecz K. K.: 76.650,69 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności od 26 sierpnia 2021 r. do dnia zapłaty, 2.568,50 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności od dnia 29 lipca 2022 r. do dnia zapłaty.

2. na rzecz M. K. 76.650,69 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności od 26 sierpnia 2021 r. do dnia zapłaty, 2.568,50 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności od dnia 29 lipca 2022 r. do dnia zapłaty.

Bezspornie w dniu 17.10.2024 r. pozwani wpłacili powodowi kwotę 13 297,89 zł tytułem rozliczenia kapitału po potrąceniu (potwierdzenie przelewu k. 86). Pismem
z 18.10.2024 r. (płyta CD) bank wezwał pozwanych do zwrotu w terminie 5 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wezwania kwoty 315 000 zł, stanowiącej zwrot udostępnionego im kapitału. Pozwani pismem z 28.10.2024 r. (k. 88) odpowiedzieli, że rozliczyli się już bankiem w zakresie wypłaconego kapitału poprzez potrącenie przysługujących im wierzytelności w dniach: 2 i 5 września 2024 r. a także poprzez zapłatę pozostałej z potrącenia kwoty 13 297,89 zł.

Rozważania

Skoro bezsporne były sumy świadczone wzajemnie przez strony i skoro przysługują one stronom wzajemnie do zwrotu wobec ustalonej nieważności umowy,
a także skoro bezsporna była wymiana wezwań do zapłaty i oświadczeń o potrąceniu, dla zbadania powództwa wystarczająca jest ocena prawna skuteczności potrąceń dokonanych przez pozwanych.

Powód potrącenie zakwestionował, nie wskazując tego przyczyn.

W przypadku wierzytelności bezterminowych, a taki charakter można przypisać zgłoszonym przez powoda, wymagalność łączyć trzeba z upływem terminu spełnienia świadczenia, Jak zaznaczył Sąd Najwyższy w uchwale z 5 listopada 2014 r., III CZP 76/14, wymagalność w rozumieniu art. 498 § 1 k.c. wyznaczać trzeba
z uwzględnieniem art. 455 k.c., co oznacza wezwanie dłużnika i upływ okresu "niezwłoczności" (przy braku innych wskazań) na spełnienie świadczenia (tak Sąd Apelacyjny w (...) w wyroku z 16.09.2022 r., I ACa 97/22, LEX nr 3423636). Zasadą jest przy tym, że o zakresie potrącenia decyduje strona, która z niego korzysta, a nadto, że potrącenie ma – z mocy ustawy – skutek wsteczny (art. 499 k.c.). Skutek wsteczny potrącenia oznacza, że złożone skutecznie oświadczenie o potrąceniu wywiera skutki prawne (określone w art. 498 § 2 k.c.) od chwili, kiedy potrącenie stało się w ogóle możliwe, a więc od daty, w której istniał tzw. stan „potrącalności” obu wierzytelności (tak: wyrok SN z 27 listopada 2003 r., III CK 152/02, LEX nr 157288).
W razie późniejszego niż w chwili powstania stanu „potrącalności” złożenia oświadczenia o potrąceniu, z mocy prawa następują takie skutki prawne, jakby oświadczenie o potrąceniu zostało złożone przez uprawnionego do tego wierzyciela
w chwili powstania stanu „potrącalności”. Umorzenie wierzytelności będących przedmiotem potrącenia powoduje wygaśnięcie praw akcesoryjnych wobec tych wierzytelności. Od chwili wystąpienia retroaktywnego skutku wynikającego z art. 498
§ 2 w zw. z art. 499 k.c., tj. od dnia powstania stanu „potrącalności”, za niebyłe uznać należy te skutki prawne, które wynikały z założenia istnienia wierzytelności, następnie umorzonych wskutek potrącenia. Dotyczy to w szczególności naliczanych odsetek za opóźnienie lub zwłokę za okres po dniu powstania stanu „potrącalności” od tej części każdej z wierzytelności wzajemnych, które uległy z tą chwilą umorzeniu (tak: wyrok SN z 3 kwietnia 2014 r., V CSK 242/13, LEX nr 1467141).

W świetle powyższego trzeba podkreślić, że:

1)  dochodzona w tej sprawie wierzytelność powoda wobec pozwanych jest bezsporna co do wysokości (314 999,99 zł), nie ma żadnych wątpliwości co do jej powstania (zwrot świadczenia nienależnego – jako spełnionego w wykonaniu umowy, która okazała się następnie nieważna), a stała się wymagalna w danie wezwania pozwanych przez powoda do zapłaty (18.10.2024 r.),

2)  przedstawione przez pozwanych w odpowiedzi na pozew, w zarzucie potrącenia wierzytelności wzajemne istnieją w ocenie Sądu jedynie w zakresie kwot:
159 127,35 zł, 89 393,85 zł, 892 zł i 400 zł, które jako należności główne nie były przez powoda kwestionowane i nie budzą żadnych zastrzeżeń dowodowych,

3)  równie bezsporne i przyjęte przez Sąd stało się to, że pozwani dopłacili powodowi dla całkowitego rozliczenia wzajemnych świadczeń kwotę 13 297,89 zł,

Pozwanym nie należą się jednak odsetki w kwocie 51 888,90 zł, stanowiące pierwszy składnik wierzytelności przedstawionych do potrącenia. Powodowie opisali ten składnik swej wierzytelności jako sumę odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od 26 sierpnia 2021 r. do 3 września 2024 r. od kwoty 159 127,35 zł (tj. od wierzytelności objętej wezwaniem do zapłaty z 3 sierpnia 2021 r. i stanowiącej różnicę pomiędzy sumą należności uiszczonych przez pozwanych w okresie od dnia zawarcia umowy do 18 maja 2021 r. tytułem spłaty kredytu: 297 644,73 zł a częścią tej kwoty dochodzoną przez pozwanych w ramach postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 10.06.2024 r., sygn. (...): 138 517,38 zł). Potrącenie odsetek ustawowych za opóźnienie nie skutkuje umorzeniem wierzytelności pasywnej, jeśli wierzytelność, od której te odsetki zostały naliczone, ma charakter wierzytelności aktywnej i wcześniej wymagalnej niż wierzytelność pasywna. Potrącenie działa wstecz od momentu, kiedy było najwcześniej możliwe (tj. stan potrącalności); a najwcześniej zaś jest możliwe kiedy wymagalna stała się wierzytelność aktywna, tj. przedstawiona do potrącenia. W tym sensie odsetki przestają istnieć i stąd też nie będą mogły być przedstawione do potrącenia, a co za tym idzie – o ich wartość nie umorzy się odpowiednia część wierzytelności pasywnej.

To prowadzi na wniosku, że to żądanie powoda podlega oddaleniu na podstawie art. 498 § 2 k.c. w zakresie kwoty 51 888,90 zł, natomiast co do zasądzenia Sąd orzekł na podstawie art. 410 § 1 i 2 w związku z art. 405 k.c., z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. – liczonymi od daty 13 grudnia 2024 r., a więc od dnia w którym pozwanym upłynął termin na spełnienie świadczenia, wskazany w wezwaniu do zapłaty (zgodnie z żądaniem pozwu).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. (stosując stosunkowe rozdzielenie odpowiednio do wygranej). Powód poniósł koszty zastępstwa procesowego wg norm przepisanych – 10 817 zł (stawka minimalna wynagrodzenia adwokackiego właściwa dla danej wartości przedmiotu sporu i opłata od pełnomocnictwa procesowego) oraz opłata od pozwu (15 750 zł), łącznie 25 567 zł
i wygrał proces w 16,5 % zatem przysługuje mu proporcjonalnie kwota 4 833,55 zł. Pozwani, którzy wygrali proces w 83,5 %, ponieśli koszty obejmujące koszty zastępstwa procesowego wg norm przepisanych 10 817 zł (stawka minimalna wynagrodzenia radcowskiego właściwa dla danej wartości przedmiotu sporu i opłata od pełnomocnictwa procesowego), zatem przysługuje im proporcjonalnie kwota 9 032,20 zł. Po skompensowaniu kwot przypadających stronom powód winien zwrócić pozwanym kwotę 4 198,65 zł, o czym orzeczono w punkcie III wyroku.

sędzia Rafał Kubicki