Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VII K 91/19 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Łomży z 2019-10-30

VII K 91/19

UZASADNIENIE

W toku postępowania w sprawie i w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 lipca 2017r. R. S. dokonał nabycia całości udziałów w spółce z o.o. (...) w K. i na mocy własnej uchwały został Prezesem Zarządu nabytej spółki. W dniu 28 kwietnia 2018r. spółka zarejestrowała na portalu allegro.pl konto użytkownika o nazwie (...) sp. z o.o. w K. wskazując rachunek bankowy do wypłat, którego pełnomocnikiem był R. S. oraz numer telefonu zarejestrowany przez niego na własne dane osobowe jeszcze w 2016r.

Pomiędzy 8 a 10 lipca 2018r. mieszkaniec L. A. T. na portalu allegro.pl znalazł ogłoszenie dotyczące sprzedaży przez spółkę z o.o. (...) w K. telewizora marki S. (...) za kwotę 2123 zł łącznie z kosztami dostawy. W dniu 10 lipca 2018r. poprzez ww. portal sfinalizował zakup i po jego potwierdzeniu dokonał płatności poprzez PayU całości umówionej kwoty, która została przekazana na rachunek P. C.. Z uwagi na brak wysyłki zakupionego telewizora w dniu 19 lipca 2018r. A. T. przesłał ponaglenie na adres mailowy sprzedającego, jednakże bez jakiegokolwiek efektu. Podobnie nie przyniosły efektu próby portalu allegro.pl wyjaśnienia braku realizacji transakcji. Jako, że telewizor nie został wysłany ani też sprzedający nie dokonał zwrotu pieniędzy portal allegro.pl dokonał zwrotu A. T. całości przelanej kwoty.

W dniu 10 lipca 2018r. również mieszkaniec miejscowości C. D. D. na portalu allegro.pl znalazł ogłoszenie dotyczące sprzedaży przez spółkę z o.o. (...) w K. telewizora marki S. (...) za kwotę 1884 zł łącznie z kosztami dostawy. W dniu 10 lipca 2018r. poprzez ww. portal sfinalizował zakup i po jego potwierdzeniu dokonał płatności poprzez PayU całości umówionej kwoty, która została przekazana na rachunek P. C.. Z uwagi na brak wysyłki zakupionego telewizora skontaktował się mailowo ze sprzedającym, który początkowo poinformował, że transakcja zostanie zrealizowania w dniu 18 lub 19 lipca 2018r. W dniu 23 lipca 2018r. D. D. otrzymał jednakże pismo, że transakcja zostanie opóźniona i żeby dochodził swoich praw z programu ochrony kupujących, w związku z czym zawiadomił policję. Jako, że telewizor nie został wysłany ani też sprzedający nie dokonał zwrotu pieniędzy, portal allegro.pl dokonał zwrotu D. D. całości przelanej kwoty.

Oskarżony był wielokrotnie karany za czyny z art. 286§1 kk.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

zeznań świadków D. D. (k. 2, 308-309) i A. T. (k. 127-128, 276), notatek (k. 58, 63, 126), wydruków (k. 6-12, 14, 26-53), oświadczenia (k. 15), pism (k. 15, 18, 25), informacji (k. 17, 55-57, 61-62, 64-68, 130-141, 154-157, 158-159), dokumentacji bankowej (k. 81-91), danych osobopoznawczych (k. 94, 98-101, 249), karty karnej (k. 288), potwierdzeń przelewów (k. 5, 248, 260, 280).

R. S. nie stawił się na rozprawę sądową z uwagi na odbywanie kary pozbawienia wolności, jednakże złożył wniosek o prowadzenie rozprawy bez jego udziału, wobec czego odczytano jego wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym. Oskarżony nie przyznał się w nich do zarzucanego jej czynu wyjaśniając, że w lipcu 2018r. nie prowadził sprzedaży przez portal allegro. Podał, że domyśla się, iż chodzi o sprzedaż dokonywaną przez firmę (...), którą sprzedał w pierwszej połowie 2018r. nie pamięta komu i w której rejestrze znajdują się jego niezaktualizowanie dane (k. 243).

Sąd zważył co następuje:

Zdaniem Sądu wyjaśnień oskarżonego nie sposób uznać za wiarygodne, albowiem z jednej strony przeczą im jednoznacznie zeznania pokrzywdzonych oraz dokumenty w postaci wykazów bankowych i telefonicznych, zaś z drugiej - logika i doświadczenie życiowe.

Pokrzywdzeni D. D. i A. T. złożyli zeznania jak w ustalonym przed Sąd stanie faktycznym. Obaj potwierdzili okoliczności dokonania zakupów telewizorów na portalu allegro od firmy (...) sp. z o.o. należącej do oskarżonego, jak i brak wysyłki zakupionego towaru pomimo zapłaty oraz brak zwrotu pieniędzy (k. 2, 308-309, 127-128, 276). Zeznania pokrzywdzonych z pewnością są prawdziwe, gdyż potwierdzone zostały wydrukami korespondencji, a także nie mieli oni jakiegokolwiek powodu aby obciążać obcą dla nich osobę. Stąd też sąd uznał je za wiarygodne i na ich podstawie ustalił stan faktyczny.

Przechodząc do oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonego pod kątem pozostałych dowodów w ich świetle nie ulega zdaniem sądu żadnej wątpliwości, że oskarżony wbrew swoim wyjaśnieniom był osobą zarządzającą spółką z o.o. (...) w K. w dacie wystawienia przez nią ogłoszeń na portalu allegro.pl i wpłacenia pieniędzy przez pokrzywdzonych. Przede wszystkim rejestracja konta użytkownika nastąpiła w dniu 28.04.2018r., a jego aktywacja za pomocą rachunku bankowego spółki w dniu 2.05.2018r. (k. 55-56). Rejestrując konto został przy tym wskazany numer telefonu oskarżonego (...) oraz adres mailowy spółki (k. 55odwr.). Numer ten co istotne został zarejestrowany przez oskarżonego jeszcze przed nabyciem przez niego udziałów w spółce tj. w dniu 9.03.2016r. (k. 62, 63), a zatem nie był to numer firmowy tylko prywatny oskarżonego. Istotnym jest również, że D. D. otrzymał pismo od sprzedającego datowane na 18.07.2018r. z oświadczeniem, że w związku z ciężką chorobą i sytuacją prawną spółki, która zmienia właściciela sprzedający nie jest w stanie wywiązać się z transakcji (k. 15). Treść ta zgodna jest więc z wyjaśnieniami oskarżonego tylko co do samego faktu zmiany właściciela, jednakże nie co do daty tej zmiany, która według oskarżonego miała być wcześniejsza (zdaniem sądu wyłącznie w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej). Częściowa zgodność z wyjaśnieniami oskarżonego potwierdza z kolei, że autorem pisma był sam oskarżony, który wówczas przedstawiał inne usprawiedliwienie braku realizacji transakcji, a obecnie zaprzeczył w ogóle aby reprezentował P. C. w okresie z aktu oskarżenia. W okresie późniejszym, co wynika z ogólnodostępnych danych w internecie spółka, faktycznie zmieniła właściciela, jednakże nie ma to żadnego znaczenia dla kwestii odpowiedzialności oskarżonego za okres objęty aktem oskarżenia. Nadto w lipcu 2018r. korespondencja na wskazany w ogłoszeniach allegro.pl adres z adresu firmowego spółki (...) była przesyłana na adres N. os. (...) (k. 17, 18), a więc adres, który oskarżony sam wskazał do protokołu jako miejsce swego zamieszkania. W wykazie połączeń numeru zarejestrowanego przez oskarżonego, a który został użyty przy rejestracji konta na allegro.pl, w lipcu 2018r. widnieje szereg połączeń z abonentami z miejscowości N. i okolic (S., P., P.), co również potwierdza, że numeru używał oskarżony (k. 62). Połączenie te były realizowane przed datą czynów objętych aktem oskarżenia oraz w dacie ich popełnienia w P., a kilkakrotnie również w N., a więc w miejscu zamieszkania oskarżonego i w mieście położonym kilkadziesiąt kilometrów od niego (k. 62). Wyklucza to zatem aby numeru używała inna osoba niż oskarżony.

Sprawstwo oskarżonego potwierdzają również informacje pozyskane z mBank-u, a dotyczące rachunku bankowego wskazanego do wpłat na portalu allegro.pl, na który faktycznie wpłynęły pieniądze przelane przez obu pokrzywdzonych. Pełnomocnikiem do rachunku był bowiem wyłącznie oskarżony i była wydana tylko jedna aktywna karta płatnicza na jego nazwisko. Pozostałe karty zostały zamknięte bądź zastrzeżone jeszcze w 2017r. (k. 81). Karta wydana oskarżonemu była przy tym używana w lipcu 2018r. do płatności i wypłat na terenie P. (a zatem w miejscu logowania większości połączeń numeru telefonu oskarżonego k. 82-91).

Powyższe informacje, wykazy bankowe i wykazy połączeń telefonicznych zaprzeczają zatem jednoznacznie wyjaśnieniom oskarżonego, który nawet nie potrafił wskazać komu sprzedał spółkę ani nie złożył na tę okoliczność jakichkolwiek dokumentów (pomimo, iż zgodnie z treścią sprzeciwu miał je posiadać jego obrońca). Z tych względów wyjaśnienia oskarżonego należy uznać jedynie za nieudolną próbę budowy linii obrony. Świadczy również o tym to, że oskarżony bez pokrycia w faktach podnosi coraz to nowe okoliczności, m.in., iż nie otrzymał odpisu aktu oskarżenia, który doręczono mu łącznie z wyrokiem nakazowym (od którego osobiście złożył sprzeciw), a także wskazywał na prawdopodobieństwo tożsamości prawnej czynów ze sprawą Sądu Rejonowego w Białogardzie Zamiejscowego Wydziału Karnego w Ś., która jak ustalono nie dotyczy pokrzywdzonych D. D. i A. T. (k. 306).

Istotą przestępstwa oszustwa z art. 286§1 kk jest doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, którego jednym ze sposobów realizacji jest wprowadzenie oszukiwanego w błąd. Pomiędzy zachowaniem sprawcy a dokonaniem przez oszukiwanego niekorzystnego rozporządzenia mieniem musi zachodzić związek przyczynowy, zaś przestępstwo to dokonywane jest w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Przestępstwo to może być popełnione przy tym jedynie z zamiarem bezpośrednim, a zamiar ten musi istnieć w chwili dokonywania czynu. Zdaniem Sądu wyżej omówione dowody jednoznacznie potwierdzają, że oskarżony w momencie zawierania umów sprzedaży z pokrzywdzonymi wiedział, że nie wywiąże się z ich warunków i nie prześle wystawionych w ogłoszeniu telewizorów ani nie zwróci pieniędzy, a zatem świadomie wprowadzał kupujących w błąd co do rzeczywistego zamiaru sprzedaży. Oskarżony nawet nie zaprzeczał, że nie posiadał zaoferowanych do sprzedaży przedmiotów. Sekwencja jego zachowań w postaci braku realizacji transakcji i ostatecznego braku zwrotu pieniędzy lub podania logicznych przyczyn nie wywiązania się z transakcji, pozwala bez żadnych wątpliwości przypisać mu działanie umyślne z zamiarem bezpośrednim wytworzenia w pokrzywdzonych mylnego przekonania, że w wyniku nabycia telewizorów i przelania pieniędzy na rachunek firmy oskarżonego otrzymają przedmioty zaoferowane w ogłoszeniu na internetowym serwisie ogłoszeniowym. Działanie to nakierowane było jednoznacznie na doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez pokrzywdzonych i osiągnięcie korzyści majątkowej poprzez wejście w posiadanie przelanych przez nich kwoty pieniężnych, co oskarżony finalnie osiągnął. Dlatego też Sąd przypisał oskarżonemu czyny z art. 286§1 kk polegające na wprowadzeniu A. T. i D. D. w błąd co do zamiaru sprzedaży wystawionych w ogłoszeniach telewizorów Samsung, w wyniku czego ci wpłacili poprzez allegro.pl na wskazane przez oskarżonego konto bankowe kwoty odpowiednio 2123 zł i 1884 zł, nie uzyskując ani towaru ani zwrotu pieniędzy. Zgromadzony materiał dowodowy w pełni potwierdza jego sprawstwo, sposób działania i winę.

Wymierzając oskarżonemu karę jak w wyroku Sąd wziął pod uwagę jako okoliczności obciążające bardzo wysoką szkodliwość społeczną tego rodzaju przestępstw jako godzących w mienie oraz wiarygodność obrotu gospodarczego, jak też uprzednią karalność oskarżonego za czyny podobne zarówno na bezwzględne kary pozbawienia wolności, jak i na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania oraz kary ograniczenia wolności i grzywny. Sąd jednocześnie nie dopatrzył się okoliczności łagodzących, za wyjątkiem niezbyt wysokiej wartości wyrządzonych szkód.

Mając to na względzie, Sąd uznał, że kara w najniższym wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności w stosunku do oskarżonego wymierzona zgodnie z art. 91§1 kk łącznie za oba czyny (jako, że zostały popełnione w krótkim odstępie czasu i z wykorzystaniem tej samej sposobności) będzie adekwatna do stopnia jego winy oraz społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów i spełni cele kary w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej. Orzeczenie innej kary w żaden sposób nie mogłoby odnieść pozytywnego wpływu na osobę oskarżonego, a wręcz przeciwnie - utwierdziłoby tylko go w przekonaniu, iż popełnianie przestępstw przeciwko mieniu może być sposobem na wygodne życie kosztem innych osób. Popełnione przestępstwa nie były bowiem incydentem w życiu oskarżonego, lecz kolejnymi umyślnymi występkami przeciwko mieniu popełnionymi w pełnej świadomości uprzedniej kilkakrotnej karalności za czyny podobne. Oskarżony był dotychczas, jak wynika z karty karnej sześciokrotnie skazywany za czyny z art. 286§1 kk, w tym dwukrotnie na kary bezwzględne pozbawienia wolności. Potwierdza to zatem jego całkowitą demoralizację i nakazuje przyjąć, iż jego resocjalizacja nie jest możliwa w innych warunkach niż w zakładzie karnym.

Sąd zwolnił z kolei oskarżonego na podstawie art. 624§1 kpk od ponoszenia kosztów postępowania, gdyż uiszczenie ich przez oskarżonego byłoby zbyt uciążliwe z uwagi na fakt, że odbywa on aktualnie karę pozbawienia wolności.

z/

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć oskarżonemu i jego obrońcy z pouczeniem o prawie złożenia apelacji w terminie 14 dni od otrzymania odpisu

30.10.2019r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Gębarska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Łomży
Data wytworzenia informacji: