Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 czerwca 2019r.

Sąd Rejonowy w Łomży IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Urszula Zaleska

Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Biedrzycka

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2019r. w Łomży

na rozprawie

sprawy z odwołania M. B.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania od decyzji z dnia 01.04.2019r., znak: (...)-PS.

(...). (...).2019, (...)

Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób ,że przyznaje odwołującej się M. B. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 12 marca 2019r. do 11 kwietnia 2019r.

Sygn. akt IV U 57/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 01.04.2019r. znak: (...)-PS. (...). (...).2019, (...) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił M. B. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 12.03.2019r. do 11.04.2019r. Odwołując się do treści art. 52 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników i art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego – stwierdził, że przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej niezdolności, a powstaniem ponownej niezdolności do pracy odwołującej się nie przekroczyła 60 dni. Wskazał ,że odwołującej się został przyznany zasiłek na okres od 180 dni Następnie , po przewie krótszej niż 60 dni, przedłożyła ona zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy za okres od 12.03.2019r. do 11.04.2019r( 31 dni). Zdaniem organu rentowego ta niezdolność do pracy powstała po przerwie krótszej niż 60dni i wynika z tej samej choroby co niezdolność do pracy w okresie od 15.12.2018r. do 10.01.2019r. Na tej podstawie uznał, że zasiłek chorobowy za okres od 12.03.2019r. do 11.04.2019r. odwołującej się nie przysługuje.

M. B. złożyła odwołanie od tej decyzji, wnosząc o przyznanie zasiłku chorobowego za okres od 12.03.2019r. do 11.04.2019r. Stwierdziła, że poprzednie świadczenie otrzymała od dnia 12.07.2018r. do dnia 07.01.2019r.( 180dni), więc do 12.03.219r. upłynęło więcej niż 60 dni. Zaznaczyła, że także licząc od ostatniego dnia na który wystawione było zwolnienie, tj. od 10.01.2019r. do 12.03.2019r. minęło 61 dni. Zdaniem odwołującej się w obydwóch przypadkach pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy minęło więcej niż 60 dni. Tym samym stwierdziła, że wydana decyzja odmowna jest niezasadna.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

M. B. podlega od 08.05.2003r. ubezpieczeniu społecznemu rolników (wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu). U odwołującej się rozpoznano zaburzenia korzeni rdzeniowych i splotów nerwowych (symbol choroby G54).

W okresie od 06.11.2017r. do 04.05.2018r. M. B. pobierała zasiłek chorobowy (180 dni) (karta zasiłku - akta KRUS). W dniu 08.05.2018r. złożyła wniosek o przedłużenie okresu wypłaty zasiłku chorobowego. Lekarz Rzeczoznawca Kasy uznał badaną za zdolną do pracy w gospodarstwie rolnym. (orzeczenie z dnia 24.05.2018r. – akta KRUS). Na skutek wniesionego odwołania Komisja Lekarska Kasy wydała orzeczenie w dniu 12.06.2018r., w którym uznała M. B. za zdolną do pracy. Nie stwierdziła naruszenia sprawności jej organizmu w stopniu powodującym czasową niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym. Wskazała, że nie kwalifikuje się ona do skierowania na rehabilitację leczniczą KRUS (orzeczenie z dnia 12.06.2018r. – akta KRUS). Skutkowało to wydaniem decyzji odmawiającej przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego M. B. prawa do przedłużenia okresu zasiłku chorobowego od 05.05.2018r. (decyzja z dnia 20.06.2018r. znak: (...)-PS. (...).79.2018, (...) – akta KRUS).

Następnie M. B. przebywała na zwolnieniu lekarskim w okresie od 12.07.2018r. do 07.01.2019r. ( 180dni) z powodu choroby oznaczonej symbolem G- 54. Za okres tej niezdolności do pracy otrzymała zasiłek chorobowy( bezsporne).

W dniu 14.12.2018r. do organu rentowego w formie elektronicznej wpłynęło zaświadczenie lekarskie o jej niezdolności do pracy za okres od 15.12.2018r. do 10.01.2019r. (symbol choroby G -54, 27 dni) (decyzja z dnia 08.01.2019r. – akta KRUS). M. B. ponownie w dniu 15.01.2019r. złożyła wniosek o przedłużenie okresu wypłaty zasiłku chorobowego. W dniu 14.02.2019r. Lekarz Rzeczoznawca Kasy uznał ją za zdolną do pracy w gospodarstwie rolnym (orzeczenie z dnia 14.02.2019r. – akta KRUS). Skutkowało to wydaniem decyzji odmawiającej M. B. prawa do przedłużenia okresu zasiłku chorobowego od 08.01.2019r. (decyzja z dnia 19.03.2019r. znak: (...)-PS. (...).8.2019, (...) – akta KRUS).

W dniu 12.03.2019r. do organu rentowego w formie elektronicznej wpłynęło zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy odwołującej się za okres od 12.03.2019r. do 11.04.2019r. (symbol choroby G -54).

Decyzją z dnia 01.04.2019r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił M. B. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 12.03.2019r. do 11.04.2019r. Stwierdził, że przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej niezdolności do pracy trwającej do 10.01.2019r.( symbol choroby G -54) , a powstaniem ponownej niezdolności do pracy z powodu tej samej od 12.03.2019r. do 11.04.2019r. nie przekroczyła 60 dni., więc za okres tej niezdolności do pracy( 31 dni) nie przysługuje jej zasiłek chorobowy (decyzja z dnia 01.04.2019r. – akta KRUS).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jako zasadne zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 14. ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników( t.j. Dz.U z 2019r poz. 299z póżn. zm.)- zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który wskutek choroby jest niezdolny do pracy nieprzerwanie przez co najmniej 30 dni, jednak nie dłużej niż przez 180 dni. Zgodnie z art. 52 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników i art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa( t.j. Dz. U.z2017 , poz. 1368 z póżn, zm.) - do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej niezdolności a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekracza 60 dni.

Organ rentowy uznał, że przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej niezdolności do pracy odwołującej się trwającej do 10.01.2019r., a powstaniem ponownej niezdolności do pracy od 12.03 2019r. - nie przekroczyła 60 dni, więc zdaniem organu rentowego nie rozpoczął się nowy okres zasiłkowy. Wskazał ,że poprzedni okres zasiłkowy zakończył się z dniem 07.01.2019r., lecz odwołująca się miała wydane zwolnienie lekarskie na okres do 10.01.2019r. , więc od tej daty należy liczyć przerwę pomiędzy niezdolnościami do pracy.

Zdaniem Sądu stanowisko organu rentowego jest nieuzasadnione i błędne, gdyż jak wynika z obliczeń matematycznych pomiędzy zakończeniem poprzedniego okresu zasiłkowego, tj. 07.01.2019r. i początkiem kolejnej niezdolności do pracy z powodu tej samej ( G-54) przerwa wyniosła 63 dni. Kolejna niezdolność do pracy odwołującej się rozpoczęła się bowiem w dniu 12.03.2019r , czyli w 64 dniu po zakończeniu poprzedniego okresu zasiłkowego i tym samym faktycznej niezdolności do pracy odwołującej się ( pomimo ,iż zwolnienie lekarskie było wydane do 10.01.2019r).

Należy bowiem wskazać, że organ rentowy nie przedłużył odwołującej się prawa do zasiłku chorobowego na dalszy okres , tj. od dnia 08.01.2019r. , ponieważ lekarz rzeczoznawca KRUS orzeczeniem z dnia 14.02.2019r. stwierdził ,że nie jest ona niezdolna do pracy od 08.01.2019r. ( vide: orzeczenie lekarskie z 14.02.2019r, k. 62– akta KRUS). Zatem nie można liczyć przerwy pomiędzy niezdolnościami do pracy od 10.01.2019r. , albowiem organ rentowy stwierdził w decyzji z 19.03.2019r. znak: (...)-PS. (...).8.2019, że odwołująca się od 08.01.2019r. odzyskała zdolność do pracy rolniczej, była zdolna do pracy w gospodarstwie rolnym ( dowód: decyzja z 19.03.2019r.- k. 64akt KRUS). Zatem przerwa pomiędzy faktycznymi ( w znaczeniu medycznym) niezdolnościami odwołującej się do pracy z powodu tej samej choroby o symbolu G-54, była dłuższa niż 60 dni.

Sąd podzielił także stanowisko odwołującej się ,że gdyby nawet przerwę pomiędzy niezdolnościami do pracy odwołującej się liczyć od dnia 10.01.2019r. , to i tak przerwa była dłuższa niż 60 dni.

Zgodnie z wykładnią literalną art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, przerwa pomiędzy niezdolnościami do pracy z powodu tej samej choroby nie może być krótszaniż 60 dni. W przypadku , gdy „ta sama choroba” spowodowała powstanie ponownej niezdolności do pracy w okresie nieprzekraczającym 60 dni po zakończenia poprzedniego okresu zasiłkowego z powodu tej samej choroby, nie rozpoczyna się nowy okres zasiłkowy , lecz wlicza się tę niezdolność do poprzedniego okresu zasiłkowego. Nowy okres zasiłkowy liczony jest zawsze na nowo, gdy niezdolność do pracy, która wystąpiła po przerwie (minimum jednodniowej) zostanie spowodowana inną chorobą, niż poprzedni okres niezdolności do pracy, bądź przerwa pomiędzy okresami niezdolności do pracy spowodowana tą samą chorobą przekroczy 60 dni. Do tego nowego okresu zasiłkowego należy więc stosować reguły wynikające z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy zasiłkowej.( vide: Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 grudnia 2018 r. ,II UK 489/17). Ustanie „poprzedniej niezdolności do pracy”, oznacza ustanie niezdolności w znaczeniu medycznym. W przypadku każdej niezdolności do pracy powstaje prawo do nowego okresu zasiłkowego, którego długość określa art. 9 ust. 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. O tym czy będzie to pierwszy dzień okresu zasiłkowego, czy kolejny decyduje rodzaj choroby, a w razie takiej samej choroby – długość przerwy między kolejnymi niezdolnościami (tak: SN w uchwale z dnia 2 września 2009 r. sygn. akt. II UZP 7/9, opubl. OSN 2010, Nr 7-8, poz. 93, str. 305).

Dlatego też Sąd uznał za w pełni wiarygodne w tym zakresie twierdzenia odwołującej się, że pomiędzy poprzednią niezdolnością do pracy spowodowaną tą samą chorobą o symbolu G-54, a kolejną spowodowaną tą samą chorobą o symbolu G-54 ,przerwa przekracza 60 dni.

Z tych względów tut. Sąd na podstawie art. 189 kpc w zw. art. 14 ust 1i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników i art. art. 52 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników i art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego ustalił, że przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej niezdolności do pracy M. B., a powstaniem ponownej niezdolności do pracy z powodu tej samej choroby ( G-54) przekroczyła 60 dni. Tym samym do poprzedniego okresu zasiłkowego spowodowanego tą samą chorobą odwołującej się nie można wliczyć jej okresu ponownej niezdolności do pracy od 12.03.2019r do 11.04.2019r.

Zdaniem Sądu od dnia 12.03.2019r. rozpoczął się nowy okres zasiłkowy i dlatego odwołującej się przysługuje prawo do zasiłku chorobowego za sporny okres od 12.03.2019r. do 11.04.2019r.

Mając na uwadze powyższe tut. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc i w związku z wyżej wskazanymi przepisami, orzekł jak w sentencji.