Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w Łomży II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Michał Gąsiewski

Protokolant Małgorzata Dębowska

w obecności Prokuratora Katarzyny Elżbiety Lutrzykowskiej

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 03.10.2016 r. na posiedzeniu

sprawy Ł. K.

urodzonego (...) w W. Mazowieckiem

syna G. i I. z d. C.

oskarżonego o to, że: w dniu 19 kwietnia 2016 roku na drodze nr (...) w okolicy miejscowości P., kilometr 150,5, woj. (...), nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że kierując pojazdem marki F. (...) o nr rej. (...), jadąc z kierunku Z., na prostym odcinku drogi, przekraczając oś jezdni, zjechał na lewą cześć jezdni, doprowadzając do zderzenia z nadjeżdżającym z naprzeciwka pojazdem ciężarowym marki (...) o nr rej. (...), powodując zmianę kierunku jazdy w/w pojazdu ciężarowego, który zjechał do rowu i uderzył w przydrożne drzewo, w wyniku czego kierowca pojazdu marki (...) S. Z. doznał obrażeń ciała w postaci złamania górnej płytki granicznej trzonu L1 i wyrostka poprzecznego prawego, stłuczenia goleni lewej, naruszających prawidłowe funkcjonowanie narządów jego ciała na czas powyżej dni 7,

- tj. o czyn z art. 177 § 1 kk

I.  Na mocy art. 66§1 i 2 kk, art. 67§1kk postępowanie karne wobec oskarżonego Ł. K. warunkowo umarza na okres próby 3 (trzech) lat.

II.  Na mocy art. 67§3kk nakłada na oskarżonego Ł. K. obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę w terminie 5 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia, na rzecz S. Z. kwoty 2.500 (dwa tysiąc pięćset) złotych.

III.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 130 (sto trzydzieści) złotych tytułem kosztów sądowych, a w pozostałym zakresie zwalnia go od uiszczania kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

II K 502/16

Uzasadnienie wyroku sporządzone w oparciu o przepis art. 424§3 kpk.

Ł. K. przypisano czyn polegający na spowodowaniu wypadku drogowego kwalifikowanego z art. 177§1 kk. Stało się to, na skutek zdarzenia z dnia 19.04.2016 r. kiedy oskarżony jechał drogą nr (...) i w okolicy P., kierując samochodem zjechał za oś jezdni, na lewą jej część. Tym nieprawidłowym manewrem, którym bez wątpienia nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym doprowadził do zderzenia z jadącym z naprzeciwka pojazdem ciężarowym. Jego kierowca – S. Z. na skutek tego wypadku doznał złamania górnej płytki granicznej trzonu L1 i wyrostka poprzecznego prawego oraz stłuczenia goleni lewej. Obrażenia te naruszyły prawidłowe funkcjonowanie narządów jego ciała na czas powyżej 7 dni. Powyższe okoliczności, stanowiące jednocześnie znamiona przepisu art. 177§1 kk nie były w sprawie kwestionowane. Niewątpliwie więc należało zdarzenie to w ten sposób zakwalifikować. Jednocześnie sąd w oparciu o art. 66§1 i 2 kk warunkowo umorzył postępowanie karne uznając, że wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne. Okoliczności czynu, o czym napisano wyżej nie budziły żadnych wątpliwości, a osoba niekaranego wcześniej sprawcy biorąc pod uwagę jego dotychczasowy tryb życia i właściwości osobiste pozwalały na przypuszczenie, że czyn ten miał charakter incydentalny. Ta pozytywna prognoza stała się podstawą do wystąpienia przez prokuratora z wnioskiem w trybie art. 336 kpk o warunkowe umorzenie postępowania karnego. Wskazał przy tym na konieczność wyznaczenia, na podstawie art. 67§1i2 kk, trzyletniego okresu próby oraz orzeczenie obowiązku – na podstawie art. 67§3 kk - zapłaty zadośćuczynienia w kwocie 500 zł. Wysokość kwoty zadośćuczynienia zakwestionował pokrzywdzony S. Z. domagając się tytułem zadośćuczynienia kwoty 2500 zł.

Na rozprawie oskarżony zgodził się na podwyższenie zadośćuczynienia do żądanej przez pokrzywdzonego kwoty 2500 zł.

Wobec powyższego Sąd na mocy art. 66§1 i 2 kk, art. 67§1kk postępowanie karne wobec oskarżonego Ł. K. warunkowo umorzył na okres 3 lat próby, a na mocy art. 67§3kk nałożył na niego obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, poprzez zapłatę w terminie 5 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia, na rzecz S. Z. kwoty 2500 zł. Wyznaczenie terminu uregulowania obowiązku jakim jest niewątpliwie zapłata odszkodowania nastąpiło w oparciu o przepis art. 74 kk zastosowany jak nakazuje przepis art 67§4 kk - odpowiednio, a przede wszystkim o znowelizowany najnowszą ustawą z 11.03.2016 r. przepis art. 342§2 kpk. Jest to przepis szczególny, o charakterze proceduralno –materialnym i nakazuje określenie w wyroku terminu wykonania nałożonego obowiązku. Co więcej został wprowadzony wraz z nowelizacją §3 art. 73 kk, dostosowując jego brzmienie do nowej instytucji (przy warunkowym umorzeniu postępowania) - nawiązki. To, że zadośćuczynienie jest obowiązkiem określa także art. 67§3 kk i to, aż dwukrotnie w pierwszym zdaniu przepisu. Stąd też, Sąd zobligowany w/w przepisem orzekł termin wykonania zadośćuczynienia. Sąd uznał przy tym, że wyznaczony, pięciomiesięczny okres będzie w pełni wystarczający do wypełnienia tego obowiązku przez Ł. K..

Na marginesie należy podnieść, że za traktowaniem zadośćuczynienia i nawiązki o jakich stanowi art. 67§3 kk, jako obowiązków konstytuowanych tym przepisem opowiedział się równie zdecydowanie, sędzia Sądu Najwyższego Dariusz Świecki, podczas szkolenia w Sądzie Okręgowym w Łomży w dniu 10.10.2016 r.