Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Łomży I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Jędrzejewska

Protokolant: Anna Świderska

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2019 r. w Łomży

sprawy z powództwa Kancelarii (...) S.A. w K.

przeciwko M. N.

o zapłatę

I.  Powództwo oddala.

II.  Zasądza od powoda Kancelarii (...) S.A. w K. na rzecz pozwanej M. N. kwotę 917 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powódka Kancelaria (...) S.A. w K. wniosła o zasądzenie od pozwanej M. N. kwoty 2.031,79 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od dnia 3.05.2017 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, iż dochodzona wierzytelność wynika z umowy pożyczki, którą pozwana zawarła z (...) Sp. z o.o. w W.. Pozwana jednakże nie wywiązała się z postanowień umowy. Pomimo wezwania do zapłaty nie zwróciła udzielonej pożyczki.

Referendarz Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 2.04.2019 r. sygn. akt VI Nc-e 449811/19 uwzględnił powództwo w całości (k.-7).

Pozwana M. N. wniosła sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty wnosząc o oddalenie powództwa, kwestionując roszczenie zarówno co do zasady jak i wysokości.

Sąd Rejonowy w Łomży ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 2.04.2017 r. (...) Sp. z o.o. w W. zawarła z pozwaną M. N. umowę ramową pożyczki nr (...), na podstawie której miała udzielać pozwanej pożyczek gotówkowych w sposób i na zasadach określonych w umowie (umowa k.-43-46).

W dniu 2.04.2017 r. (...) Sp. z o.o. w W. przelała na konto pozwanej kwotę 1.572,50 zł tytułem pożyczki (dowód wpłaty k.-52).

(...) Sp. z o.o. w W. w dniu 22.12.2017 r. dokonała przelewu wierzytelności, przysługującej od pozwanej M. N. w kwocie 2.031,79 zł, wynikającej z umowy (...) z dnia 2.04.2017 r. (umowa k.-38-39, załącznik nr 1 k.-40).

Wezwaniem z dnia 8.01.2018 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 2.129,60 zł w terminie 7 dni (wezwanie k.-41).

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powódka bowiem nie udowodniła zasadności i wysokości kwoty dochodzonej pozwem.

Sądowi bowiem nie przedstawiono dokumentów, potwierdzających istnienie przedmiotowego zobowiązania, przede wszystkim umowy pożyczki zawartej pomiędzy stronami, stanowiącej podstawę dochodzonego roszczenia.

Powódka złożyła jedynie umowę ramową pożyczki nr (...) z dnia 2.04.2017 r., wystawioną przez (...) Sp. z o.o. w W., na której jednakże brak podpisu pozwanej.

W ocenie Sądu jednakże powyższa umowa nie może stanowić oświadczenia woli pozwanej w zakresie zawarcia umowy pożyczki. Bowiem na podstawie powyższej umowy (...) Sp. z o.o. w W. miała jedynie udzielać pozwanej pożyczek gotówkowych w sposób i na zasadach określonych w umowie. Sama umowa ramowa nie jest jednakże umową pożyczki albowiem nie zawiera podstawowych elementów takiej umowy, zgodnie z art. 720 kc.

Pożyczka jest umową konsensualną, polegającą na zgodnym oświadczeniu woli stron, dającego i biorącego pożyczkę, przez którą dający zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę, określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić taką samą ilość pieniędzy.

Powyższa umowa ramowa może stanowić jedynie szablon, stosowany do późniejszych, konkretnych umów pożyczek, nie zawiera bowiem warunków konkretnej umowy pożyczki. Nie można jej nawet uznać za umowę przedwstępną.

Powódka pomimo zobowiązania Sądu nie złożyła umowy pożyczki, na podstawie której (...) Sp. z o.o. w W. udzieliła pozwanej pożyczki w kwocie 1.572,50 zł. Brak jest zatem możliwości ustalenia jaka kwota i na jakich warunkach została pożyczona pozwanej, czy upłynął termin jej zwrotu i czy tym samym roszczenie stało się wymagalne.

W ocenie Sądu potwierdzenie przelewu kwoty 1.572,50 zł na konto pozwanej, dowodzi jedynie, że taka kwota została przelana na jej konto. Nie pozwala ono jednakże do dokonania oceny czy zostały spełnione warunki do żądania zwrotu powyższej kwoty.

Ponadto powódka, pomimo zobowiązania Sądu nie złożyła dowodu uiszczenie przez pozwaną opłaty rejestracyjnej, będącej warunkiem akceptacji warunków umowy.

D. też w ocenie Sądu brak umowy pożyczki uniemożliwia dokonanie jej weryfikacji i ustalenia czy żądanie pozwu zasługuje na uwzględnienie co do zasady i wysokości. Bowiem jedynie umowa pożyczki podpisana przez strony może stanowić dowód jej zawarcia. Jedynie na podstawie takiej umowy możliwe jest dokonywanie w sprawie ustaleń jej warunków.

Formularz informacyjny, złożony przez powódkę do akt niniejszej sprawy zdaniem Sądu również nie stanowi dowodu zawarcia pomiędzy stronami umowy pożyczki. Albowiem nie widnieje w nim nazwisko pozwanej, tym samym brak jest dowodu, że dotyczy umowy pożyczki, na którą powołuje się powódka.

Ciężar zaś udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 kpc) spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (art. 6 kc).

Podkreślić przy tym należy, iż nie jest rzeczą Sądu zarządzanie dochodzenia w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 kpc). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa bowiem na stronach (art. 3 kpc).

Mając zatem powyższe na uwadze, oraz fakt, iż pozwana kwestionowała przedmiotowe żądanie co do zasady i wysokości, zdaniem Sądu, powódka nie udowodniła zasadności swojego roszczenia i z tego powodu na podstawie art. 6 kc powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu rozstrzygnięto na podstawie art. 98 kpc i § 2 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800), zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwana poniosła koszty w kwocie 917zł, na którą składa się wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 900 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.