I C 881/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim z 2019-08-26
Sygn. akt: I C 881/19
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 26 sierpnia 2019 roku
Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: Protokolant: |
Katarzyna Wencka Magdalena Kalata |
po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2019 roku w Bielsku Podlaskim
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) Banku Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.
przeciwko H. K.
o zapłatę 7474,36 zł
I. Oddala powództwo.
II. Zasądza od powoda (...) Banku Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz pozwanej H. K. kwotę 1817 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt I C 881/19
UZASADNIENIE
Powód (...) Bank Spółka Akcyjna w W. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym domagając się zasądzenia od pozwanej H. K. na jego rzecz kwoty 7 474,36 złotych wraz z ustawowymi odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od dnia 12 stycznia 2019 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenia zwrotu kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że należność dochodzona pozwem wynika z umowy kredytu nr (...) (nr ref. (...)\ (...)) zawartej w dniu 5 kwietnia 2018 roku. Na kwotę dochodzonego roszczenia w wysokości 7 474,36 zł składają się kwoty: 7 000,11 zł tytułem należności głównej, 323,73 zł tytułem odsetek za opóźnienie skapitalizowanych na dzień sporządzenia pozwu oraz 150,52 zł tytułem odsetek umownych. Roszczenie stało się w całości wymagalne w dniu 18 września 2018 roku (k. 4-6).
Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazem zapłaty wydanym w dniu 7 lutego 2019 roku w sprawie o sygn. akt VI (...)uwzględnił żądanie pozwu w całości (k. 6v.)
Pozwana H. K. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, domagając się oddalenia powództwa i zasądzenia od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu wskazała, że w dniu 5 kwietnia 2018 roku w H. zawarła z (...) Spółką z o.o. Sp k. w P. umowę uczestnictwa w programie medycznym, za którą miała zapłacić w formie kredytu bankowego zawartego z powodem na łączną kwotę wraz z kosztami bankowymi w wysokości 7 746 zł. Następnie pismem z dnia 20 czerwca 2018 roku pozwana skutecznie odstąpiła od umowy zawartej z (...) Sp. z o.o. Sp. k. w P. oraz poinformowała o tym fakcie powoda, co skutkowało rozwiązaniem umowy kredytowej. W związku z powyższym między powodem a pozwaną nie istnieje stosunek zobowiązaniowy, który został rozwiązany, zaś roszczenie powoda jest niezasadne (k. 7v-8). Pozwana w odpowiedzi na pozew potrzymała swoje stanowisko w sprawie wnosząc o oddalenie powództwa w całości (k. 64-66).
Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:
Poza sporem pozostawał fakt, że H. K. w dniu 5 kwietnia 2018 roku w H. zawarła z (...) Sp. z o.o. Sp. k. w P. umowę uczestnictwa w programie medycznym, na mocy której zobowiązała się do zapłaty na rzecz banku (...) łącznej kwoty 7 746 zł w formie kredytu bankowego (k. 10-10v). W dniu 5 kwietnia 2018 roku pozwana zawarła umowę nr (...) o udzielenie kredytu na zakup towarów i usług z powodem (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w W.. Warunki umowy przewidywały, że kwota kredytu wyniesie 7 000,11 zł, w tym kwota 5 580 zł stanowiła wartość maty rehabilitacyjnej oraz kwota 1 420,11 zł przeznaczona była na sfinansowanie prowizji za udzielenie kredytu. Okres kredytowania wynosił 48 miesięcy, termin płatności pierwszej raty w kwocie 161,39 zł miał wyznaczono na dzień 28 maja 2018 roku, zaś kolejne raty miały być płatne w dniu 27 każdego kolejnego miesiąca w wysokości 161,39 zł, zaś ostatnia rata w wysokości 161,31 zł (k. 38-40).
Pozwana pismem z dnia 20 czerwca 2018 roku odstąpiła od umowy zawartej w dniu 5 kwietnia 2018 roku z (...) Sp. z o.o. Sp. k. w P. wskazując, że między stronami nie doszło w rzeczywistości do zawarcia umowy uczestnictwa w programie medycznym, lecz umowy sprzedaży materaca rehabilitacyjnego. Powyższa umowa nie uwzględniała usług, które byłyby świadczone przez pracowników służby zdrowia, zaś umowa z dnia 5 kwietnia 2018 roku miała na celu wprowadzenie konsumentów w błąd. (k. 10v-11). Następnie pismem z dnia 3 września 2018 roku pozwana poinformowała powoda o złożeniu oświadczenia o odstąpieniu od umowy zawartej w dniu 5 kwietnia 2018 r. w H. z (...) Sp. z o.o. Sp. k. w P. (k. 11v). W odpowiedzi na powyższe powód pismem z dnia 28 września 2018 roku zgłosił zastrzeżenie do udzielonego pełnomocnictwa i odmówił zajęcia stanowiska w zgłoszonej sprawie (k. 12-12v).
Materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy wystarczył do stwierdzenia, że powództwo niniejsze nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd dokonał ustaleń stanu faktycznego w oparciu o dowody z dokumentów przedstawionych przez strony oraz z wysłuchania pozwanej. Sąd dał wiarę twierdzeniom pozwanej, gdyż pozostają one w logicznym związku z przedłożonymi dowodami z dokumentów, w szczególności korespondencji stron.
Podstawą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie było ustalenie, czy doszło do skutecznego odstąpienia przez pozwaną od zawartej z powodem umowy kredytu, ewentualnie, czy do zawarcia niniejszej umowy doszło wskutek wprowadzenia pozwanej w błąd co do skutków złożonego oświadczenia woli.
Z pism złożonych przez strony sporu, a przede wszystkim z pisma z dnia 20 czerwca 2018 roku złożonego przez pełnomocnika pozwanej (k.10v-11) jednoznacznie wynika, że pozwana odstąpiła od umowy zawartej w dniu 5 kwietnia 2018 roku w H. z (...) Sp. z o.o. Sp. k. w P., bowiem między stronami nie doszło do zawarcia umowy uczestnictwa w programie medycznym, lecz do umowy sprzedaży. Zawarta umowa nie uwzględniała usług, które byłyby świadczone przez pracowników służby zdrowia. W związku z powyższym umowa z dnia 5 kwietnia 2018 roku miała na celu wprowadzenie konsumentów w błąd oraz próbę obejścia obowiązującego prawa. W dniu 3 września 2018 roku pełnomocnik pozwanej poinformował powoda o skutecznie złożonym oświadczeniem pozwanej o odstąpieniu od umowy zawartej w dniu 5 kwietnia 2018 roku w H. przez pozwaną z (...) Sp. z o.o. Sp. k. w P. i w związku z tym o automatycznym rozwiązaniu umowy o kredyt. Powód w odpowiedzi na pismo pełnomocnika pozwanej w dniu 28 września 2018 roku udzielił odpowiedzi, w której odmówił zajęcia stanowiska w sprawie z uwagi na wątpliwość do prawidłowego umocowania pełnomocnika do składania oświadczeń w imieniu pozwanej i brak możliwości zweryfikowania, czy oświadczenie rzeczywiście pochodzi od pozwanej (k. 12-12v).
Pozwana H. K. na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2019 roku wyjaśniła, że w ramach pokazu odbywającego się w H. zaproponowano jej zakup materaca rehabilitacyjnego i inne sposoby leczenia, nie otrzymała skierowania na badanie lekarskie. Pozwana oświadczyła, że nie korzystała z materaca rehabilitacyjnego i w lipcu 2018 roku zwróciła otrzymany produkt. Wskazała, że nie otrzymała żadnych środków pieniężnych i nie płaciła rat.
Nie ulega wątpliwości, że strony łączyła umowa zawarta z pozwaną jako konsumentem poza lokalem przedsiębiorstwa strony powodowej. Stąd do oceny jej skutków prawnych zastosowanie znajdą przepisy ustawy o prawach konsumenta. Zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 134) konsument, który zawarł umowę na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, może w terminie 14 dni odstąpić od niej bez podawania przyczyny i bez ponoszenia kosztów, z wyjątkiem kosztów określonych w art. 33, art. 34 ust. 2 i art. 35. Natomiast w myśl art. 29 ust. 1 jeżeli konsument nie został poinformowany przez przedsiębiorcę o prawie odstąpienia od umowy, prawo to wygasa po upływie 12 miesięcy od dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 27.
Z okoliczności sprawy wynika, że pozwana zawarła ze stroną powodową w dniu 5 kwietnia 2018 r. umowę o udzielenie kredytu na zakup towarów i usług, przy czym pozostawała w błędnym przekonaniu, że zawarła umowę uczestnictwa w programie medycznym, w ramach którego organizator miał zapewnić pozwanej pobyt w Centrum (...), dostęp do infolinii medycznej, materiały edukacyjne oraz wyrób medyczny, tj. Materac Rehabilitacyjny Wełniany Typ II Magnetyczny. Nie ulega wątpliwości, że pozwana nie została należycie pouczona przez sprzedającego o przysługujących jej prawach, a umowa sprzedaży materaca rehabilitacyjnego została zawarta w taki sposób, że mogła wprowadzać pozwaną w błąd. (...) umowy został wypełniony w sposób nieczytelny, umowa kredytowa nie była pozwanej tłumaczona i nie miała ona czasu na zapoznanie się z jej treścią. Ponadto w tym samym dniu pozwana podpisywała dokumenty związane z zawarciem umowy uczestnictwa w programie medycznym, w tym wniosek do banku o udzielenie kredytu mogła nieświadomie podpisać z przedłożoną mu wraz z innymi dokumentami sporną umową.
Odnosząc powołane powyżej przepisy ustawy o ochronie praw konsumentów do okoliczności niniejszej sprawy, należało przyjąć, że pozwanej przysługiwało prawo do odstąpienia od umowy zgodnie z treścią art. 29 ustawy o prawach konsumenta. Powód podnosił, że pozwanej nie przysługiwało prawo do odstąpienia od umowy, gdyż zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt. 7 ustawy z dnia 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta, przepisów tej ustawy nie stosuje się do umów dotyczących usług zdrowotnych świadczonych przez pracowników służby zdrowia pacjentom w celu oceny, utrzymania lub poprawy ich stanu zdrowia, łącznie z przepisywanie, wydawaniem i udostępnianiem produktów leczniczych oraz wyrobów medycznych, bez względu na to, czy są one oferowane za pośrednictwem placówek opieki medycznej. Pozwana zaprzeczyła, aby w trakcie pokazu została jej świadczona usługa medyczna przez pracowników służby zdrowia. Podała, że zostało wykonane badanie, które wykazało jej wiele schorzeń. Przeprowadzający badanie – którym nie był lekarz- nie chciał wydać jej wyniku. Pozwana sfotografowała go i pokazała wynik lekarzowi rodzinnemu, który zakwestionował jego wiarygodność. Zdanie lekarza rodzinnego według pozwanej spowodowało, że pozwana zdecydowała się na odstąpienie od umowy. W tej sytuacji na powodzie spoczywał ciężar wykazania, że umowa z dnia 5 kwietnia 2018 roku była jednak umową w o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt. 7 ustawy z dnia 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta. Powód nie przedstawił na tę okoliczność żadnych dowodów.
W ocenie Sądu, pozwana skutecznie odstąpiła od umowy sprzedaży maty rehabilitacyjnej. Mając na uwadze stanowisko powoda prezentowane w pismach procesowych, nie sposób uznać za zasadne zarzuty powoda, że pozwana nie złożyła skutecznego oświadczenia o odstąpieniu od umowy, gdyż oświadczenie to nastąpiło z zachowaniem terminów ustawowych.
Zgodnie z przepisem art. 86 § 1 kc jeżeli błąd wywołała druga strona podstępnie, uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu może nastąpić także wtedy, gdy błąd nie był istotny, jak również wtedy, gdy nie dotyczył treści czynności prawnej. Natomiast w myśl art. 84 kc w razie błędu co do treści czynności prawnej można uchylić się od skutków prawnych swego oświadczenia woli. Jeżeli jednak oświadczenie woli było złożone innej osobie, uchylenie się od jego skutków prawnych dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy błąd został wywołany przez tę osobę, chociażby bez jej winy, albo gdy wiedziała ona o błędzie lub mogła z łatwością błąd zauważyć; ograniczenie to nie dotyczy czynności prawnej nieodpłatnej. Można powoływać się tylko na błąd uzasadniający przypuszczenie, że gdyby składający oświadczenie woli nie działał pod wpływem błędu i oceniał sprawę rozsądnie, nie złożyłby oświadczenia tej treści (błąd istotny).
W ocenie Sądu organizator pokazu programu medycznego wprowadził pozwaną w błąd, wywołując w niej przekonanie, że zawarła umowę uczestnictwa w programie medycznym, a nie umowę o udzielenie kredytu konsumenckiego. Podkreślić należy, że sam druk umowy został tak opracowany graficznie, że dane pozwanej, przedmiot umowy, cena, termin zapłaty miały być wpisane ręcznie. Nie ulega wątpliwości, że strona powodowa naruszyła powołane wyżej, obowiązujące w dacie podpisywania umowy, przepisy ustawy o ochronie praw konsumentów, gdyż pozwana nie została poinformowana o jej prawach, w szczególności o prawie do odstąpienia od umowy. Z tych względów nie sposób uznać, aby powództwo zasługiwało na uwzględnienie, skoro powód uzyskał podpis pozwanej pod umową poprzez wprowadzenie jej w błąd, a ponadto nie udostępniono jej formularza odstąpienia od umowy.
Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd uznał, że pozwana H. K. skutecznie odstąpiła od umowy uczestnictwa w programie medycznym, a w związku z tym jest zwolniona z wszelkich zobowiązań z niej wynikających. Należy bowiem podkreślić, że zgodnie z ust. 3 pkt. 4 umowy kredytowej Nr (...) zawartej przez strony odstąpienie klienta od umowy sprzedaży na podstawie odrębnych przepisów będzie skuteczne wobec umowy (k- 39).
Przeprowadzone postępowanie dowodowe jednoznacznie wykazało, że zarzut zgłoszony przez pozwaną okazał się skuteczny. Zgodnie więc z ww. przepisami, powództwo jako całkowicie bezzasadne podlegało oddaleniu w całości.
O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o dyspozycję art. 98 § 1 i 3 kpc zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Powód przegrał sprawę, zatem to na nim ciąży obowiązek zwrotu pozwanej wszystkich należnych, poniesionych kosztów na które składają koszty zastępstwa procesowego w wysokości 1800 zł, ustalone zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz1800 j.t.), i opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych ustalona na podstawie części IV załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie skarbowej (Dz.U. z 2012 r., poz. 1282 j.t.).
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim
Osoba, która wytworzyła informację: Katarzyna Wencka
Data wytworzenia informacji: