Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Rosłoń

Protokolant: Irena Prochowicz

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2014 roku w Białymstoku

na rozprawie

sprawy H. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o emeryturę

na skutek odwołania H. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 20 września 2013 roku

Nr (...)

Oddala odwołanie.

sygn. akt V U 33/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 września 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w B. odmówił przyznania H. S. prawa do emerytury
w obniżonym wieku emerytalnym z tytułu pracy w szczególnym warunkach, z uwagi
na niespełnienie warunków nabycia tego prawa, przewidzianych przepisami ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy wskazał, że wnioskodawca na dzień 1 stycznia 1999 r. nie udowodnił wymaganego 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego i nie udowodnił wymaganych 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

H. S. wniósł odwołanie od tej decyzji. Wskazał, że mimo braku dokumentu potwierdzającego wykonywanie pracy w szczególnych warunkach, pracował w takich warunkach w Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w B. i posiada wymagany okres pracy.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego odrzucenie z powodu przekroczenia miesięcznego terminu do wniesienia odwołania. Na rozprawie 13 marca 2014 r. zmodyfikował swoje stanowisko i nie wnosił o odrzucenie odwołania ale o jego oddalenie, wskazując na argumentację jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje.

H. S. urodził się (...) Na dzień 1 stycznia 1999 r. posiada udokumentowany i udowodniony przed organem rentowym ogólny staż pracy wynoszący 24 lata i 4 dni. Przed organem rentowym nie udowodnił żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych. Jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Nie złożył wniosku
o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym
za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. Powyższe ustalono na podstawie dokumentów złożonych w aktach ZUS.

Dnia 19 sierpnia 2013 r. H. S. złożył wniosek o emeryturę, po rozpoznaniu którego, Zakład Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 września 2013 r. wydał decyzję, obecnie zaskarżoną, którą odmówił mu prawa do emerytury w wieku obniżonym z uwagi na brak udowodnionego 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego i okresu 15 lat pracyw szczególnych warunkach na dzień 1 stycznia 1999 r..

Prawo do emerytury w niższym wieku emerytalnym z tytułu pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze przewidziane jest w art. 32 ustawy z dnia
l7 grudnia l998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U.
z 2013 r., poz. 1440 ze zm.) zwanej dalej ustawą emerytalną. Ustawa ta w przepisach przejściowych zawiera szczególną regulację dotyczącą niektórych ubezpieczonych zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Przepis art. 184 ustawy emerytalnej przewiduje prawo do wcześniejszej emerytury
dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którym przysługuje emerytura
po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy czyli na dzień 1 stycznia 1999 r. osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn).

Ponadto emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych
na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Wszystkie powyższe przesłanki nabycia prawa do wcześniejszej emerytury powinny być spełnione łącznie, co oznacza, że brak którejkolwiek z nich uniemożliwia nabycie tego prawa.

W rozpoznawanej sprawie nie budzi wątpliwości osiągnięcie przez wnioskodawcę określonego wieku emerytalnego. Pozostałe przesłanki nie zostały wykazane w toku postępowania przed organem rentowym.

W postępowaniu sądowym zainicjowanym odwołaniem, które zostało wniesione dnia 18 października 2013 r. a zatem w terminie przewidzianym do jego wniesienia (k. 33 akt ZUS), poza sporem pozostawała okoliczność, że w stażu ubezpieczeniowym organ rentowy uwzględnił wszystkie okresy wskazywane przez wnioskodawcę. Wynika to z karty przebiegu zatrudnienia (k. 32 akt ZUS) i ze stanowiska wnioskodawcy przedstawionego na rozprawie 13 marca 2014 r. (k. 16, adnotacja 00:21:48). W karcie tej został uwzględniony również okres zatrudnienia na budowie C. Elektrowni (...) w N. od 5 kwietnia 1985 r. do 30 kwietnia 1986 r., co do zaliczenia którego wnioskodawca miał wątpliwości (k. 33 odw. akt ZUS). Ogólny staż ubezpieczeniowy na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł 24 lata i 4 dni.

Powyższe ustalenie, przy braku wskazania innych okresów stażu ubezpieczeniowego przez wnioskodawcę, skutkowało uznaniem Sądu, że warunek z art. 184 ust. 1 pkt 2 nie został spełniony.

W związku z powyższym Sąd uznał, że zbędnym było prowadzenie postępowania dowodowego celem ustalenia czy wnioskodawca legitymuje się 15 – letnim okresem pracy
w warunkach szczególnych na dzień 1 stycznia 1999 r. Przy założeniu, że wnioskodawca udowodniłby ten okres i tak nie mógłby on nabyć prawa do wcześniejszej emerytury z uwagi
na brak wymaganego 25 – letniego stażu ubezpieczeniowego tj. okresów składkowych
i nieskładkowych na dzień 1 stycznia 1999 r.

Jak wskazano wyżej, do uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury, zgodnie z treścią art. 184 ustawy emerytalnej, wszystkie wskazane w tym przepisie przesłanki muszą być spełnione łącznie, a co za tym idzie, brak którejkolwiek z nich uniemożliwia uzyskanie prawa
do tego świadczenia.

W tym stanie rzeczy Sąd oddalił odwołanie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc.