Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIIK40/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. G. (1)

Czyn zarzucany oskarżonemu w pkt. I a/o

I. w okresie od 01.11.2014 r. do dnia 16.12.2014 r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu z trzema innymi ustalonymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw wymuszeń rozbójniczych oraz przestępstw polegających na stosowaniu gróźb bezprawnych i przemocy wobec osoby, celem wymuszenia zwrotu wierzytelności,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

w okresie od 01.11.2014 r. do dnia 16.12.2014 r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu z trzema innymi ustalonymi osobami oskarżony popełnił przestępstwa wymuszenia rozbójniczego, gróźb bezprawnych i przemocy wobec osoby, celem wymuszenia zwrotu wierzytelności wobec pokrzywdzonego P. M. (1)

Dowody zostały opisane szczegółowo niżej – jak w odniesieniu do czynu z pkt. II a/o

1.1.2.

M. G. (1)

II. w bliżej nieustalonych dniach w okresie od 01.11.2014 r. do 29.11.2014 r. w B., działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, na polecenie i pod kierownictwem innej ustalonej osoby, wspólnie i w porozumieniu z dwoma innymi ustalonymi mężczyznami stosował wobec P. M. (1) groźbę bezprawną uszkodzenia ciała oraz przemoc, celem wymuszenia zwrotu wierzytelności M. S. (1) w kwocie 20.000 zł oraz usiłował doprowadzić P. M. (1) przemocą i groźbą zamachu na życie i zdrowie do rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 50.000 zł z tytułu odsetek nie wynikających z umowy pożyczki, a ponadto w dniu 29.11.2014 r. ukradł używając przemocy wobec P. M. (1) pieniądze w kwocie 500 zł, a mianowicie:

- nieustalonego dnia na początku listopada 2014 r. w B. w Hotelu (...) przy ul. (...) celem wymuszenia zwrotu wierzytelności M. S. (1) w kwocie 20.000 zł oraz celem doprowadzenia P. M. (1) przemocą i groźbą zamachu na życie i zdrowie do rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 50.000 zł z tytułu odsetek nie wynikających z umowy pożyczki stosował wobec P. M. (1) w w/w celu groźbę bezprawną zamachu na zdrowie,

- nieustalonego dnia w połowie listopada 2014 r. w B. przy ul. (...) celem wymuszenia zwrotu wierzytelności M. S. (1) w kwocie 20.000 zł oraz celem doprowadzenia P. M. (1) przemocą i groźbą zamachu na życie i zdrowie do rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 50.000 zł z tytułu odsetek nie wynikających z umowy pożyczki, pozbawił P. M. (1) wolności, w ten sposób, że siłą wciągnął go do samochodu marki A. (...), a następnie przewiózł do lasu w okolicach osiedla (...), po czym po opuszczeniu samochodu bił go pięściami po brzuchu i twarzy, a następnie zawiózł go do mieszkania przy ul. (...), skąd dokonał zaboru dokumentacji samochodowej, tzw. (...)

- w dniu 29.11.2014 r. w B. przy ul. (...), celem wymuszenia zwrotu wierzytelności M. S. (1) w kwocie 20.000 zł oraz celem doprowadzenia P. M. (1) przemocą i groźbą zamachu na życie i zdrowie do rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 50.000 zł z tytułu odsetek nie wynikających z umowy pożyczki pozbawił P. M. (1) wolności, w ten sposób, że siłą wciągnął go do samochodu marki A. (...), a następnie przewiózł go w okolice lotniska na K., gdzie po opuszczeniu pojazdu bił go po twarzy, głowie, całym ciele rękoma oraz pałką, a następnie kopał leżącego P. M. (1) oraz wykręcił nadgarstek, powodując u pokrzywdzonego podbiegnięcia krwawe na twarzy oraz stłuczenie nadgarstka lewego i złamanie kości łódeczkowatej nadgarstka lewego, powodując naruszenie czynności ciała na okres przekraczający 7 dni, po czym zabrał w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 500 zł, przy czym w czasie popełnienia tego czynu zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była u oskarżonego w znacznym stopniu ograniczona (zmniejszona)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

na początku 2014 r. P. M. (1) wynajął od P. C. nieruchomość w msc. Z. i prowadził tam komis samochodowy. Na teren ten często przyjeżdżał P. C., a wraz z nim M. S. (1). M. S. (1) był wówczas funkcjonariuszem Służby Więziennej, a nadto prowadził on działalność gospodarczą, w tym prowadził lokale z automatami do gier hazardowych.

M. S. (1), za zgodą P. M. (1) wstawił trzy automaty do gier hazardowych w biurze prowadzonego komisu. M. S. (1) zachęcał P. M. (1), by ten z nich korzystał. P. M. (1) grał na tych maszynach i przegrywał pieniądze. P. M. (1) pożyczył od M. S. (1) 5000 zł, które szybko oddał. M. S. (1) zapraszał P. M. (1) do swoich lokali, zachęcał do gry na automatach i pożyczał mu na ten cel pieniądze na wysoki procent. P. M. (1) zadłużył się u M. S. (1), lecz nie miał środków na spłatę pożyczki. M. S. (1) zażądał zwrotu pieniędzy. Jesienią 2014r. P. M. (1) obawiając się reakcji M. S. (1) przywłaszczył jeden z samochodów znajdujących się w jego komisie. Po tym wydarzeniu nadal korzystał z maszyn i ponownie zadłużył się u M. S. (1). M. S. (1) zażądał od niego - w ramach spłaty pożyczki - jednego z samochodów i P. M. (1) przekazał mu samochód marki F. (...) o wartości około 7000 zł. Samochód ten sprowadził wcześniej z Niemiec. Fakturę wystawił na nazwisko A. P.. M. S. (1) zaliczył go na poczet spłaty zadłużenia zmniejszając dług o kwotę 3000 zł. W dalszym ciągu P. M. (1) był jednak zadłużony u M. S. (1) na kwotę około 20 000 zł.

Jesienią 2014 r. M. S. (1) zlecił D. G. odebranie od P. M. (1) pieniędzy w kwocie 20 000 zł a ponadto dalszych 50 000 zł. Kwota 35 000 zł miała trafić do M. S. (1). Dodatkowe 15 000 zł miały stanowić dowolnie przez niego ustalone odsetki. Pieniądze te nie należały się M. S. (1). Tak wysokie odsetki były sprzeczne z prawem cywilnym i postanowienia umowy określające wysokość odsetek były nieważne. Pieniądze te nie należały się M. S. (1).

D. G. miał wymusić na P. M. (1) zapłatę tej kwoty pieniędzy poprzez groźby lub stosowanie przemocy. M. S. (1) miał kierować wykonaniem czynów polegających na stosowaniu wobec P. M. (1) groźby bezprawnej uszkodzenia ciała oraz przemocy. D. G. do pomocy w tym przedsięwzięciu dobrał znanych mu J. Z. (1) i M. G. (1).

Nieustalonego dnia na początku listopada 2014 r. J. Z. (1), D. G. i M. G. (1) spotkali na dyskotece w Hotelu (...) w B. P. M. (1). D. G. wywołał go na korytarz. Tam w obecności J. Z. (1) i M. G. (1) poinformował go, że zajmują się ściągnięciem długu jaki ma wobec M. S. (1). Poinformowali go, że wysokość tego długu wynosi 70 000 zł. Dług miał być przez niego spłacony w ratach – pierwszą ratę P. M. (1) miał zapłacić w ciągu dwóch tygodni, następnie miał spłacać po 10 000 zł co miesięcznie. P. M. (1) obawiając się o swoje życie i zdrowie zgodził się na te warunki pomimo, że kwota 70 000 zł znacznie przekraczała jego rzeczywiste zadłużenie.

P. M. (1) nie zapłacił pierwszej raty. Nieustalonego dnia w połowie listopada 2014 r. P. M. (1) ponownie przebywał w Hotelu (...). Wyszedł na zewnątrz. Pod hotel samochodem marki A. (...) przyjechali D. G., J. Z. (1), M. G. (1) oraz M. S. (1), który przyjechał innym samochodem. M. S. (1) zwrócił się do D. G. i towarzyszących mu mężczyzn słowami „do lasu z nim”. P. M. (1) chciał porozmawiać z M. S. (1), lecz ten nie zgodził się.

D. G., J. Z. (1) i M. G. (1) wciągnęli P. M. (1) do samochodu marki A. (...). Posadzili go na tylnym siedzeniu a obok usiadł J. Z. (1). Pojechali do lasu znajdującego się na końcu ulicy (...). Tam w pobliżu ogródków działkowych zatrzymali się i wysiedli z auta. D. G. i J. Z. (1) przytrzymali P. M. (1) za ręce, a w tym czasie M. G. (1) bił P. M. (1) pięściami po brzuchu i twarzy. W trakcie pobicia wszyscy trzej mężczyźni domagali się pieniędzy. P. M. (1) ze strachu przed nimi skłamał, że pieniądze ma w domu. Napastnicy ponownie wepchnęli go znowu do samochodu i przewieźli do jego mieszkania. Kiedy podjechali pod blok przy ul. (...) był tam już P. W. (1), który zajmował się prowadzeniem lokali z maszynami do gier hazardowych. P. W. (1) nie uczestniczył w wydarzeniach, a prosił pozostałych, aby nie robili mężczyźnie nic złego. P. M. (1) udał się do mieszkania. Razem z nim, wbrew jego woli, poszedł tam D. G.. P. M. (1) udawał, że szuka pieniędzy, po czym powiedział, że nie wie gdzie one są. Wtedy D. G. zadzwonił po pozostałych, którzy w chwilę później przyszli do mieszkania P. M. (1). Wszyscy trzej napastnicy przeszukiwali mieszkanie P. M. (1) w poszukiwaniu pieniędzy i czarnej teczki, w której trzymał dokumenty samochodów. Nie znaleźli pieniędzy ani teczki.

P. M. (1) posiadał niemieckie karty pojazdów, tak zwane „(...)”. Samochody, których dotyczyły te karty były już w Niemczech wyrejestrowane, więc dokumenty te nie miały żadnego znaczenia. P. M. (1) dał D. G. dwie karty pojazdów, a ten zabrał je. Następnie napastnicy ponownie wyznaczyli P. M. (1) termin do zapłaty pieniędzy, po czym wszyscy opuścili jego mieszkanie. P. M. (1) obawiał się ich i pomimo, że kwota, której się domagali była znacznie wyższa do jego długu, to chciał ją zapłacić.

P. M. (1) nie posiadał pieniędzy, zaś M. S. (1) nalegał na spłatę długu. W czwartek 27 listopada 2014 r. wysłał do P. M. (1) wiadomość zawierającą stanowcze żądanie zapłaty pieniędzy do piątku. P. M. (1) zadzwonił do niego i tego dnia obaj mężczyźni rozmawiali telefonicznie kilkakrotnie. P. M. (1) próbował umówić się z M. S. (1) na spotkanie. Chciał, aby M. S. (1) przyszedł sam. M. S. (1) obawiał się spotkania i możliwości jego pobicia, więc do spotkania nie doszło. W dniu 28 listopada 2014 r. przed południem M. S. (1) wysłał do P. M. (1) wiadomość, żądając zwrotu części pieniędzy do godziny 20. P. M. (1) pieniędzy nie zwrócił.

W sobotę 29 listopada 2014 r. wypadały tzw. "ostatki". P. M. (1) udał się na dyskotekę do Hotelu (...). Przebywali tam również D. G. i M. G. (1). Podeszli oni do P. M. (1) i zażądali, aby z nimi wyszedł. P. M. (1) nie chciał się z nimi szarpać na dyskotece, więc wyszedł na zewnątrz. Obaj mężczyźni zmusili go, aby wsiadł do samochodu marki A. należącego do D. G.. D. G. usiadł za kierownicą, a drugi z napastników usiał na tylnym siedzeniu przygniatając do niego P. M. (1). Jechali w nieznanym P. M. (1) kierunku. Po drodze zatrzymali się i do samochodu wsiadł J. Z. (1), po czym wszyscy pojechali do lasu (...) w okolice lotniska (...)na K..

Na lotnisku wszyscy opuścili pojazd. D. G. wyjął z bagażnika drewniana pałkę i po chwili wszyscy trzej , tj. D. G., J. Z. (1) i M. G. (1) zaczęli bić P. M. (1). D. G. uderzał go pałką po żebrach i po głowie. Pozostali bili go rękoma. P. M. (1) upadł na ziemię. Wszyscy trzej bili go w dalszym ciągu. Zadawali mu ciosy pałką i kopali nogami. D. G. przekazał pałkę M. G. (1). M. G. (1) również bił P. M. (1) pałką. Tylko J. Z. (1) nie używał żadnych narzędzi. Bił P. M. (1) wyłącznie rękoma i kopał go. P. M. (1) nie stawiał oporu. Starał się jedynie zasłaniać rękoma głowę. W pewnej chwili M. G. (1) chwycił P. M. (1) za lewy nadgarstek i silnie wygiął go do góry. W ten sposób złamał mu nadgarstek. Po złamaniu nadgarstka napastnicy przestali bić P. M. (1). Kazali mu wyjąć pieniądze i rzucić je na ziemię. P. M. (1) rzucił na ziemię telefon komórkowy oraz pieniądze w kwocie 500 zł. Pieniądze te zabrał J. Z. (1). Napastnicy kazali P. M. (1) wsiąść do samochodu. D. G. wodą z butelki polał jego ręce i twarz, aby opłukać je z krwi. D. G. i towarzyszący mu mężczyźni odwieźli P. M. (1) do miasta. Zostawili go pod blokiem, w którym mieszkał i zagrozili, że jeżeli nie odda pieniędzy to zostanie pobity jeszcze raz i to bardziej dotkliwie.

P. M. (1) taksówką wrócił do Hotelu (...). W holu spotkał nieustalonego kolegę, a także D. G. i J. Z. (1), którzy kazali mu opuścić hotel. Znajomy P. M. (1) powiadomił jego koleżankę I. K. (1), że P. M. (1) został pobity. I. K. (1) podeszła do P. M. (1), który poprosił ją, by odwiozła go do domu. Razem z I. K. (2) wrócił taksówką do domu.

W wyniku pobicia P. M. (1) doznał podbiegnięć krwawych na twarzy oraz stłuczenia nadgarstka lewego i złamania kości łódeczkowatej nadgarstka lewego.

P. M. (1) nie zwrócił pieniędzy M. S. (1). Ten w dalszym ciągu uważał, że P. M. (1) jest mu winien 35 000 zł a nawet 27 grudnia 2014 r. w jednej z rozmów telefonicznych groził kolejnym pobiciem. Około 10 stycznia 2015 r. P. M. (1) wyjechał do Belgii i zamieszkał u rodziców.

zeznania P. M. (1)

282-285, 309-310, 315-320, 345-346, 446-447, 583-584, 659-660, 1037-1047

zeznania I. K. (1)

1697-8, 862-3, 1048-9,

zeznania T. J.

1698-v, 598-9, 1016,

zeznania B. M. (1)

575, 1021-1025,

zeznania B. M. (2)

305-6, 1112, 1130-3,

zeznania W. M.

571-v, 1025-7,

zeznania A. M. (obecnie B.)

573-5, 1060-62

zeznania Ł. S.

1718v-19, 323-5, 1029-30,

zeznania P. C.

1696v-1697, 303-4, 1028-9,

zeznania E. B.

295, 1014-15,

zeznania R. B. (1)

298-9, 1015-16,

zeznania P. S.

326-7, 1147-8

zeznania B. D.

668

zeznania M. W.

263-4, 1030-31

zeznania J. Z. (1)

1694v-6, 348-9, 356-v, 825-v, 1008-9, 1048,

zeznania M. S. (1)

1719-21, 53-54, 82-83, 94-96, 135-135v, 274-277, 538-540, 763-764, 899-900, 1025, 1047, 1054.

zeznania P. W. (1)

1733, 621-4, 1002,

protokół oględzin samochodu marki A. (...) nr rej. (...) użytkowanego przez D. G.

383-385, 661-667

protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych w toku przeszukania samochodu marki A. (...) o nr rej. (...)

661-667, 589-595

karta informacyjna ze Szpitalnego Oddziału Ratunkowego dotycząca P. M. (1)

301

skierowanie do poradni specjalistycznej dotyczące P. M. (1)

302

opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

770

opinia z zakresu genetyki sądowej

632-644

protokół z odtworzenia zapisów rozmów telefonicznych utrwalonych podczas kontroli operacyjnej o krypt. (...)

1174-1246

protokół przeszukania osoby D. G., jego odzieży i podręcznych przedmiotów

330-332, 333-335

protokół oględzin dokumentów zabezpieczonych od D. G.

zeznania T. K.

401-411

1134-1135

M. S. (1) został zatrzymany 7 maja 2015 r. Dwa dni później Sąd Rejonowy w Białymstoku wydał postanowienie o jego tymczasowym aresztowaniu na okres trzech miesięcy. Klika miesięcy później bo 25 listopada 2015 r. zatrzymano D. G. i J. Z. (1). Również oni zostali tymczasowo aresztowani.

Po zatrzymaniu D. G. i J. Z. (1) P. W. (1) skontaktował się z bratem P. M. (1) – B. i poprosił, aby B. przekazał P. M. (1) prośbę o kontakt.

P. M. (1) zadzwonił do P. W. (1) i umówił się z nim w T.. W trakcie spotkania P. W. (1) pytał P. M. (1) czy zeznawał przeciwko niemu, namawiał do wycofania zeznań dotyczących mężczyzn, którzy go wywieźli do lasu i pobili.

18 lub 19 grudnia 2015 r. P. W. (1) zatelefonował do P. M. (1) i poprosił o kolejne spotkanie. Tym razem P. W. (1) i P. M. (1) spotkali się pod blokiem, w którym mieszkał ten ostatni. P. W. (1) powiedział, że D. G., J. Z. (1) i trzeci ustalony sprawca zapłacą mu 6000 zł za to żeby zmienił zeznania. Powiedział również, że jeżeli zmieni zeznania nie będzie miał się czego obawiać i dopiero wtedy będzie mógł bezpiecznie poruszać się po mieście.

P. W. (1) zaproponował również, że przyniesie zeznania, których P. M. (1) ma się nauczyć na pamięć. Twierdził, że w toku procesu zostanie przedstawiony jako narkoman a wcześniejsze zeznania zostaną wytłumaczone tym, że w czasie kiedy zeznawał znajdował się pod wpływem narkotyków i alkoholu. P. M. (1) odrzucił te propozycje.

zeznania P. M. (1)

282-285, 309-310, 315-320, 345-346, 446-447, 583-584, 659-660, 1037-1047

zeznania P. W. (1)

1733, 621-4, 1002,

protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych od P. W. (1)

k. 722-723

w czasie popełnienia powyższego czynu zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była u oskarżonego w znacznym stopniu ograniczona (zmniejszona)

opinia sądowo - psychiatryczna

1598-1604, 1664v-1665v, 1701-3,

1.1.3.

M. G. (1)

III. w dniu 14.04.2015 r. w B. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował doprowadzić (...) S.A. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 40.000 zł poprzez wprowadzenie w błąd pracownika ww. instytucji finansowej co do zamiaru i możliwości spłaty rat pożyczki oraz co do zatrudnienia na umowę o pracę, w ten sposób, że złożył wniosek nr (...) o udzielenie kredytu w kwocie 40.000 zł wraz z nieprawdziwym pisemnym oświadczeniem o zatrudnieniu i dochodzie w przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w W. od 15.12.2014 r. na stanowisku kierownika, lecz zamierzonego celu wyłudzenia kredytu nie osiągnął z uwagi na negatywną weryfikację zdolności kredytowej, czym działał na szkodę (...)S.A. z siedzibą w W., przy czym w czasie popełnienia tych czynów zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była u oskarżonego w znacznym stopniu ograniczona (zmniejszona)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

w dniu 14.04.2015 r. w B. M. G. (1) złożył w oddziale banku (...) S.A. wniosek nr (...) o udzielenie kredytu w kwocie 40.000 zł wraz z nieprawdziwym pisemnym oświadczeniem o zatrudnieniu i dochodzie w przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w W. od 15.12.2014 r. na stanowisku kierownika. Kredytu nie otrzymał z uwagi na negatywną weryfikację zdolności kredytowej.

W tym samym czasie i banku odnotowano złożenie wniosku o kredyt także na nazwisko D. G. wraz z zaświadczeniami o zatrudnieniu w (...) sp. z o.o. w W..

M. G. (1) (jak tez D. G. ) nigdy nie byli zatrudnieni w przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w W..

nazwisko M. G. (1) widnieje w informacji z ZUS w W. jako osoba, którą zgłoszono do ubezpieczenia jako pracownik (...), lecz jest to zapis fikcyjny.

informacja z ZUS

88

zeznania R. B. (2)

724-v

informacja z (...) z kopiami wniosków kredytowych

125-131,

zeznania W. K.

zeznania S. G.

725-v, 1155-56

249-260, 647-51, 656-8, 914-7, 941-943

w czasie popełnienia powyższego czynu zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była u oskarżonego w znacznym stopniu ograniczona (zmniejszona)

opinia sądowo - psychiatryczna

1598-1604, 1664v- 1665v, 1701-1703

1.1.4.

M. G. (1)

IV. w dniu 16.04.2015 r. w Z. przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował doprowadzić (...) S.A. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 49.940 zł poprzez wprowadzenie w błąd pracownika ww. instytucji finansowej co do zamiaru i możliwości spłaty rat pożyczki oraz co do zatrudnienia na umowę o pracę, w ten sposób, że złożył wniosek nr (...) ( (...)) o udzielenie pożyczki gotówkowej w kwocie 49.940 zł wraz z nieprawdziwym oświadczeniem o zatrudnieniu i dochodzie w przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w W. od grudnia 2014 r. na stanowisku kierownika, lecz zamierzonego celu wyłudzenia pożyczki nie osiągnął z uwagi na negatywną weryfikację zdolności kredytowej, czym działał na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W.,, przy czym w czasie popełnienia tych czynów zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była u oskarżonego w znacznym stopniu ograniczona (zmniejszona)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

w dniu 16.04.2015 r. M. G. (1) w Z. przy ul. (...) złożył w oddziale (...) S.A. wniosek nr (...) ( (...)) o udzielenie pożyczki gotówkowej w kwocie 49.940 zł wraz z nieprawdziwym oświadczeniem o zatrudnieniu i dochodzie w przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w W. od grudnia 2014 r. na stanowisku kierownika. Kredytu nie otrzymał.

W tym samym okresie i w miejscu, we wskazanej jednostce banku odnotowano złożenie wniosku o kredyt także na nazwisko D. G. wraz z zaświadczeniami o zatrudnieniu w (...) sp. z o.o. w W..

M. G. (1) (jak też D. G. ) nigdy nie byli zatrudnieni w przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w W., choć nazwisko M. G. (1) widnieje w informacji z ZUS w W. jako osoba, którą zgłoszono do ubezpieczenia jako pracownik (...).

informacja z Banku (...)

358-9, 541,

zeznania B. M. (3)

844-5, 1157,

informacja z ZUS

zeznania S. G.

88

249-260, 647-51, 656-8, 914-7, 941-943

w czasie popełnienia powyższego czynu zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była u oskarżonego w znacznym stopniu ograniczona (zmniejszona)

opinia sądowo - psychiatryczna

1598-1604, 1664v- 1665v, 1701-1703

1.1.5.

M. G. (1)

V. nieustalonego dnia maja 2015 r. w H. w lokalu przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z innym ustalonym mężczyzną oraz dwoma nieustalonymi mężczyznami stosował wobec E. T., J. F., K. G. (1) i J. S. groźbę bezprawną pozbawienia życia, celem zmuszenia do klęknięcia i pozostania wewnątrz lokalu oraz krótkotrwale pozbawił ich wolności zamykając drzwi lokalu i zabierając telefony komórkowe, celem uniemożliwia kontaktu z innymi osobami, przy czym w czasie popełnienia tych czynów zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była u oskarżonego w znacznym stopniu ograniczona (zmniejszona)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. G. (1) prowadził punkt z automatami w H. przy ul. (...). Pomagał mu w tym D. G..

Nieustalonego dnia maja 2015 r. w H. w lokalu przy ul. (...) M. G. (1) z D. G. oraz dwoma innymi nieustalonymi mężczyznami weszli do tego lokalu. W lokalu tym znajdowały się pracownice konkurencyjnego punktu tj. J. F. i K. G. (1), a wraz z nimi także E. T. i J. S.. M. G. (1), D. G. oraz towarzyszący im mężczyźni zablokowali drzwi wejściowe, zaczęli krzyczeć, wyzywać wskazane osoby przebywające w lokalu, grozić im pozbawieniem życia. Ponadto zmusili ich do klęczenia i pozostania wewnątrz lokalu. Kazali im oddać telefony komórkowe, celem uniemożliwienia kontaktu z innymi osobami. Po pewnym czasie telefony te zostały zwrócone pokrzywdzonym i pozwolono im opuścić wnętrze lokalu.

Zeznania J. F.

46-7, 457-8, 1098-1100,

zeznania K. G. (1)

1661-2, 48-9, 451-452, 1114-116, 459-v,

Zeznania E. T.

1662-v, 455-6, 116-118,

zeznania J. S.

1663-v, 867-8, 1100-1,

w czasie popełnienia powyższego czynu zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była u oskarżonego w znacznym stopniu ograniczona (zmniejszona)

opinia sądowo - psychiatryczna

1598-1604, 1664v- 1665v, 1701-1703

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

I. w okresie od 01.11.2014 r. do dnia 16.12.2014 r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu z trzema innymi ustalonymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw wymuszeń rozbójniczych oraz przestępstw polegających na stosowaniu gróźb bezprawnych i przemocy wobec osoby, celem wymuszenia zwrotu wierzytelności,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

działanie oskarżonego z ramach zorganizowanej grupy przestępczej

Brak dowodów na potwierdzenie takiego faktu - zarzutu, oskarżony nie popełnił takiego czynu

1.2.2.

II. czyn jak wskazany wyżej w pkt. II

w bliżej nieustalonych dniach w okresie od 01.11.2014 r. do 29.11.2014 r. w B., działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, na polecenie i pod kierownictwem innej ustalonej osoby, wspólnie i w porozumieniu z dwoma innymi ustalonymi mężczyznami stosował wobec P. M. (1) groźbę bezprawną uszkodzenia ciała oraz przemoc, celem wymuszenia zwrotu wierzytelności M. S. (1) w kwocie 20.000 zł oraz usiłował doprowadzić P. M. (1) przemocą i groźbą zamachu na życie i zdrowie do rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 50.000 zł z tytułu odsetek nie wynikających z umowy pożyczki, a ponadto w dniu 29.11.2014 r. ukradł używając przemocy wobec P. M. (1) pieniądze w kwocie 500 zł, a mianowicie:

- nieustalonego dnia na początku listopada 2014 r. w B. w Hotelu (...) przy ul. (...) celem wymuszenia zwrotu wierzytelności M. S. (1) w kwocie 20.000 zł oraz celem doprowadzenia P. M. (1) przemocą i groźbą zamachu na życie i zdrowie do rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 50.000 zł z tytułu odsetek nie wynikających z umowy pożyczki stosował wobec P. M. (1) w w/w celu groźbę bezprawną zamachu na zdrowie,

- nieustalonego dnia w połowie listopada 2014 r. w B. przy ul. (...) celem wymuszenia zwrotu wierzytelności M. S. (1) w kwocie 20.000 zł oraz celem doprowadzenia P. M. (1) przemocą i groźbą zamachu na życie i zdrowie do rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 50.000 zł z tytułu odsetek nie wynikających z umowy pożyczki, pozbawił P. M. (1) wolności, w ten sposób, że siłą wciągnął go do samochodu marki A. (...), a następnie przewiózł do lasu w okolicach osiedla (...), po czym po opuszczeniu samochodu bił go pięściami po brzuchu i twarzy, a następnie zawiózł go do mieszkania przy ul. (...), skąd dokonał zaboru dokumentacji samochodowej, tzw. (...)

- w dniu 29.11.2014 r. w B. przy ul. (...), celem wymuszenia zwrotu wierzytelności M. S. (1) w kwocie 20.000 zł oraz celem doprowadzenia P. M. (1) przemocą i groźbą zamachu na życie i zdrowie do rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 50.000 zł z tytułu odsetek nie wynikających z umowy pożyczki pozbawił P. M. (1) wolności, w ten sposób, że siłą wciągnął go do samochodu marki A. (...), a następnie przewiózł go w okolice lotniska na K., gdzie po opuszczeniu pojazdu bił go po twarzy, głowie, całym ciele rękoma oraz pałką, a następnie kopał leżącego P. M. (1) oraz wykręcił nadgarstek, powodując u pokrzywdzonego podbiegnięcia krwawe na twarzy oraz stłuczenie nadgarstka lewego i złamanie kości łódeczkowatej nadgarstka lewego, powodując naruszenie czynności ciała na okres przekraczający 7 dni, po czym zabrał w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 500 zł, przy czym w czasie popełnienia tego czynu zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była u oskarżonego w znacznym stopniu ograniczona (zmniejszona)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

działanie z ramach zorganizowanej grupy przestępczej w odniesieniu do czynu z pkt. II zarzucanego aktem oskarżenia

Brak dowodów na potwierdzenie takiego faktu - zarzutu .

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.2

zeznania P. M. (1)

Zeznania pokrzywdzonego P. M. (1) są kluczowe w sprawie i na ich podstawie można ustalić fakty i przebieg wydarzeń z jego udziałem, jak też szczegółowe zachowanie oskarżonego (i pozostałych sprawców ).

Jedynie pokrzywdzony, oprócz sprawców przestępstwa znał przebieg poszczególnych etapów przestępstwa (z pkt. II a/o).

Na kolejnych etapach postępowania (już od pierwszego przesłuchania) bardzo szczegółowo opisał wydarzenia. Zeznania pokrzywdzonego zasługują na wiarę, gdyż są spontaniczne, logiczne, spójne, szczegółowe i korelują z pozostałym materiałem dowodowym. Zeznania pokrzywdzonego wyjaśniają dokładnie podłoże zajścia, motywy działania sprawców, opisują poszczególne wydarzenia, w tym groźby, pozbawienie go wolności, pobicie. Pokrzywdzony wskazuje w swoich zeznaniach wiele szczegółów, których część znajduje dodatkowe potwierdzenie w zeznaniach innych świadków oraz w innych dowodach. Zeznania pokrzywdzonego są wiarygodne i nie stanowią one w jakimkolwiek przypadku fałszywego pomówienia sprawcy/ów.

Istotny dla pozytywnej oceny wiarygodności pokrzywdzone jest fakt, iż to nie on wystąpił z inicjatywą wszczęcia postępowania karnego wobec oskarżonego (i pozostałych sprawców). Jego przesłuchanie nastąpiło po wszczęte postępowania z uwagi na treść materiałów utrwalonych podczas kontroli operacyjnej. Jego przesłuchanie nastąpiło dopiero po dokonaniu ustaleń, że zdarzenia dotyczyły właśnie P. M. (1). P. M. (1) z własnej inicjatywy nie zawiadomił policji o popełnionym na jego szkodę przestępstwie, co świadczy, że nie chciał on samodzielnie obciążać poszczególnych sprawców.

Wiarygodność relacji P. M. (1) znajduje potwierdzenie w treści rozmowy telefonicznej B. M. (1) z M. S. (1). P. M. (1) poinformował swoją matkę o szczegółach wydarzeń oraz kto był sprawcą jego pobicia. Pokrzywdzony powiedział o wydarzeniach swoim rodzicom – którzy widzieli doznane przez niego obrażenia. Pokrzywdzony opowiedział matce i bratu B. co się stało, zaś ojcu – W. M. i siostrze A. M. nie opowiadał szczegółowo o zajściach.

Pewne szczegóły zeznań pokrzywdzonego znajdują potwierdzenie w innych dowodach. M.in. pokrzywdzony opisał w zeznaniach samochód D. G. marki A. (...). Taki właśnie samochód posiadał D. G.. P. M. (1) zeznał, że pod Hotel (...) w połowie listopada 2014r. przyjechał D. G. samochodem A. (...), zaś M. S. (1) przyjechał samochodem marki T. (...) należącym do Ł. noszącego pseudonim (...), będącego funkcjonariuszem Służby Więziennej. Zeznania Ł. S. potwierdzają ten fakt. P. M. (1) prowadzący komis samochodowy z pewnością znał się na markach samochodów.

Podczas wydarzeń z połowy listopada 2014 r. doszło do przeszukania przez sprawców mieszkania P. M. (1) i wówczas oddał on D. G. niemieckie dokumenty dwóch samochodów. Podczas przeszukania D. G. odnaleziono przy nim między innymi niemieckie dowody rejestracyjne pojazdów nr (...) i (...), zabrane pokrzywdzonemu. W toku oględzin pojazdu należącego do D. G. ujawniono, że tylna kanapa wraz z oparciem świeciły niebieską poświatą, co miało świadczyć o ich czyszczeniu. Ujawniono jednak ślad biologiczny i jeden z nich zawierał pomieszane DNA trzech osób, przy czym stwierdzono obecność cechom DNA odpowiadających cechom DNA P. M. (1) (k. 632-644).

Istotnym dowodem wspierającym wiarygodność zeznań pokrzywdzonego są rozmowy telefonicznie utrwalone w toku kontroli operacyjnej o kryptonimie (...) i potwierdzają one jego prawdomówność.

Zeznania pokrzywdzonego P. M. (1) znajdują potwierdzenie w treści zeznań I. K. (1), która odwiozła go z Hotelu (...) do domu. Widziała ona P. M. (1), który jej powiedział o pobiciu i na prośbę jednego z jego znajomych odwiozła go taksówką do domu. Zeznania pokrzywdzonego znajdują potwierdzenie w zeznaniach jego kolegi - T. J., który zawiózł go do szpitala, oraz treści zeznań T. K. lekarza, który udzielał pokrzywdzonemu pomocy, który opisał obrażenia ciała pokrzywdzonego.

Fakt pobicia pokrzywdzonego znajduje potwierdzenie w treści dokumentacji medycznej w postaci karty informacyjnej ze Szpitalnego Oddziału Ratunkowego (k. 301) i skierowania do poradni specjalistycznej (k. 302) potwierdzają rodzaj obrażeń ciała jak też wskazują datę udzielonej pomocy medycznej tj. 1 grudnia 2014 r.

Koresponduje to z zeznaniami pokrzywdzonego który twierdził, że jego wywiezienie do lasu na K. miało miejsce w ostatki (ostatki miały miejsce 29 listopada w sobotę). Pokrzywdzony wskazał, że do lekarza poszedł nie następnego dnia po pobiciu, lecz dzień później.

Zeznania pokrzywdzonego znajdują potwierdzenia w depozycjach świakdów E. B. i R. B. (1), którzy widzieli go po pobiciu ( w tym opatrunek na ręce) i rozmawiali z nim na ten temat.

Dodać należy, że świadkowie -sprawcy skazani za popełnienie przestępstwa na szkodę pokrzywdzonego, próbowali w swoich zeznaniach wskazać na niewiarygodność pokrzywdzonego. Faktem jest, że P. M. (1) nie jest osobą o nieskazitelnym charakterze i nie ukrywał w swoich zeznaniach, że zażywał narkotyku, nadużywał alkoholu, miał skłonności do hazardu, wskazał na przywłaszczenie samochodu, kontakty ze środowiskiem przestępczym. Treść zeznań pokrzywdzonego, ich szczegółowość i fakt potwierdzenia tych relacji w innych dowodach wskazuje, że na jego pamięć nie miało wpływu używanie przez niego narkotyków i alkoholu.

zeznania I. K. (1)

Zeznania świadka są spójne, jasne, niezmienne, szczegółowe szczególnie te składane na etapie postępowania przygotowawczego. Treść zeznań potwierdza częściowo zeznania P. M. (1) (z dnia, kiedy odwiozła go z Hotelu (...) do domu). Zeznania I. K. (1) korespondują z zeznaniami pokrzywdzonego P. M. (1), potwierdzają relacje o jego pobiciu. Zeznania świadka złożone podczas rozpraw sądowych, nie zawierają części szczegółów, ponadto wycofuje się ona częściowo ze swoich zeznań, jej relacje wskazują, że boi się ona składać zeznania (jak też czasie pierwszych zeznań) obciążające oskarżonego (oskarżonych z poprzednich procesach), stąd jej wycofanie i lakoniczność jej relacji.

zeznania T. J.

Zeznania świadka są jasne, spójne, zbieżne z zeznaniami pokrzywdzonego, relacjonują podwiezienie P. M. (1) do szpitala oraz świadek wskazał na kwestię posiadanych przez niego obrażeń ciała. Nie ma wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

zeznania B. M. (1)

Zeznania świadka są jasne, spójne, zbieżne z zeznaniami pokrzywdzonego, relacjonują opisywane przez P. M. (1) wydarzenia, kwestię odniesionych przez niego obrażeń ciała. Nie ma wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

zeznania B. M. (2)

Zeznania świadka są jasne, spójne, zbieżne z zeznaniami pokrzywdzonego, relacjonują opisywane przez P. M. (1) wydarzenia, kwestię odniesionych przez niego obrażeń ciała. Nie ma wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

zeznania W. M.

Zeznania świadka są jasne, spójne, zbieżne z zeznaniami pokrzywdzonego, relacjonują opisywane przez P. M. (1) wydarzenia, kwestię odniesionych przez niego obrażeń ciała. Nie ma wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

zeznania A. M. (obecnie B.)

Zeznania świadka są jasne, spójne, zbieżne z zeznaniami pokrzywdzonego, relacjonują opisywane przez P. M. (1) wydarzenia, kwestię odniesionych przez niego obrażeń ciała. Nie ma wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

zeznania Ł. S.

Zeznania świadka, w szczególności te złożone na etapie postępowania przygotowawczego (kiedy świadek lepiej pamiętał szczegóły wydarzeń) zasługują na wiarę, korespondują one z zeznaniami pokrzywdzonego, są zbieżne z treścią rozmowy utrwalonej w toku kontroli operacyjnej (świadek tłumaczył o czym rozmawiał w kolejnych rozmowach z M. S. (1) w odniesieniu do pokrzywdzonego)

zeznania P. C.

Zeznania świadka, szczególnie złożone na etapie postępowania przygotowawczego (kiedy świadek lepiej pamiętał szczegóły wydarzeń) zasługują na wiarę, korespondują one z zeznaniami pokrzywdzonego, są zbieżne z treścią rozmowy utrwalonej w toku kontroli operacyjnej (świadek tłumaczył o czym rozmawiał z M. S. (1) w odniesieniu do pokrzywdzonego)

zeznania E. B.

Zeznania świadka jednoznaczne, niezmienne i logiczne, spójne z zeznaniami pokrzywdzonego, w pełni zasługują na wiarę.

zeznania R. B. (1)

Zeznania świadka jednoznaczne, niezmienne i logiczne, spójne z zeznaniami pokrzywdzonego, w pełni zasługują na wiarę.

zeznania P. S.

Zeznania świadka, w szczególności te złożone na etapie postępowania przygotowawczego zasługują na wiarę, gdyż są zbieżne z zeznaniami pokrzywdzonego oraz z treścią rozmów utrwalonych w toku kontroli operacyjnej, choć świadek jedynie wiedział o pobiciu pokrzywdzonego, lecz nie znał szczegółów.

zeznania B. M. (2)

Zeznania świadka są jasne, spójne, zbieżne z zeznaniami pokrzywdzonego, relacjonują opisywane przez P. M. (1) wydarzenia, kwestię odniesionych przez niego obrażeń ciała. Zasługują na wiarę.

zeznania M. W.

Zeznania świadka zasługują na wiarę, są zbieżne z zeznaniami pokrzywdzonego, treścią nagranych w toku kontroli operacyjnej rozmów, potwierdzają zeznania prezentowane przez P. M. (1) odnośnie jego pobicia oraz związane z tym pobiciem M. S. (1).

zeznania J. Z. (1)

Zeznania świadka na etapie postępowania sądowego są dość pokrętne i nie w pełni wiarygodne, aczkolwiek świadek lakonicznie potwierdził swój udział w pobiciu pokrzywdzonego P. M. (1) i uderzenie pokrzywdzonego, odniesienie obrażeń przez pokrzywdzonego, zasłaniał się niepamięcią co do szczegółów – w tym ograniczonym zakresie zeznania świadka jako zbieżne z zeznaniami pokrzywdzonego częściowo zasługują na wiarę. W pozostałym zakresie, w którym świadek kwestionował swoje sprawstwo zeznania są niewiarygodne, zmierzają do próby uwolnienia się od odpowiedzialności (składane jako wyjaśnienia w procesie dot. świadka).

zeznania M. S. (1)

Zeznania (uprzednio wyjaśnienia) świadka M. S. (1) w niewielkim zakresie zasługują na wiarę, jedynie w zakresie kontaktów utrzymywanych miedzu nim a P. M. (1). Zeznania tego świadka stanowią jednak w przeważającej mierze próbę wykreowania linii obrony na potrzeby procesu, w którym był oskarżonym/skazanym. Zatem w zasadniczej mierze (kwestii czynów popełnionych przez niego na szkodę pokrzywdzonego) zeznania te należy uznać za niewiarygodnie, sprzeczne i z innymi wiarygodnymi dowodami, w tym sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonego. Zeznania świadka sprzeczne są też z treścią zeznań J. Z. (1), jak też sprzeczne z treścią utrwalonych w toku kontroli operacyjnej rozmów M. S. (1). Wobec wiarygodności zeznań pokrzywdzonego P. M. (1) i wspierających je innych omówionych dowodów, zeznania M. S. (1) należy więc ocenić negatywnie, jako niewiarygodne – w zakresie istotnym dla oceny zachowania jego i innych sprawców przestępstwa przeciwko P. M.. Próba dyskredytacji pokrzywdzonego zawarta w zeznaniach świadka, choć zawiera pewne prawdziwe fakty dot. P. M. (1), to nie podważa wiarygodności zeznań pokrzywdzonego.

zeznania P. W. (1)

Zeznania świadka P. W. (1) należy ocenić jako pokrętne i niewiarygodne w zakresie istoty sprawy, natomiast częściowo zeznania można uznać za wiarygodne w kwestiach mało istotnych dot. kontaktów i spotkań z pokrzywdzonym P. M. (1). Relacje świadka sprzeczne są z wiarygodnymi zeznaniami pokrzywdzonego (zgodne jedynie w zakresie kontaktów i spotkań). Najwyraźniej świadek w obawie przed grożącą mu odpowiedzialnością karną próbował nieudolnie polepszyć swoją sytuację procesową (istotną w postępowaniu w którym był oskarżonym) i stąd próba kreacji i dostosowywania zeznań (wyjaśnień) do jednoznacznych ustaleń – w zakresie nawiązania kontaktu i spotkań z pokrzywdzonym. Dowodem potwierdzającym zeznania P. M. (1) (a wskazującym na niewiarygodność zeznań P. W. (1)) jest protokół oględzin telefonu P. W. (1). Wiadomości tekstowe świadczą o kontaktach pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzony w połowie grudnia 2014 r. Jedna z wiadomości(z 14 grudnia 2015 r. z godz. 23.59) wysłana przez P. W. (1) zawiera słowa „zastanów się nad tym co gadasz”.

protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych od P. W. (1)

Treść protokołu odzwierciedla wiernie przeprowadzone czynności procesowe oraz wskazuje i opisuje przedmioty, które poddano oględzinom. Treść dokumentu nie budzi wątpliwości.

protokół oględzin samochodu marki A. (...) nr rej. (...) użytkowanego przez D. G.

Treść protokołu odzwierciedla wiernie przeprowadzone czynności procesowe oraz wskazuje i opisuje przedmioty, które poddano oględzinom. Treść dokumentu nie budzi wątpliwości.

protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych w toku przeszukania samochodu marki A. (...) o nr rej. (...)

Treść protokołu odzwierciedla wiernie przeprowadzone czynności procesowe oraz wskazuje i opisuje przedmioty, które poddano oględzinom. Treść dokumentu nie budzi wątpliwości.

karta informacyjna ze Szpitalnego Oddziału Ratunkowego dotycząca P. M. (1)

Treść dokumentu z SOR nie budzi wątpliwości i zbieżna jest z treścią zeznań pokrzywdzonego

skierowanie do poradni specjalistycznej dotyczące P. M. (1)

Treść dokumentu nie budzi wątpliwości i zbieżna jest z treścią zeznań pokrzywdzonego

opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

Opinia jest pełna, jasna, fachowa i rzeczowa, przedstawiona przez biegłego o odpowiedniej wiedzy i dużym doświadczeniu zawodowym, należy w pełni przychylić się do jej treści.

opinia z zakresu genetyki sądowej

Opinia jest pełna, jasna, fachowa i rzeczowa, przedstawiona przez biegłego o odpowiedniej wiedzy i dużym doświadczeniu zawodowym, należy w pełni przychylić się do jej treści.

protokół z odtworzenia zapisów rozmów telefonicznych utrwalonych podczas kontroli operacyjnej o krypt. (...)

Treść protokołu nie budzi wątpliwości, nie była kwestionowana przez strony, odzwierciedla treść rozmów (wiadomości) utrwalonych w toku kontroli operacyjnej, których treść zbieżna jest z zeznaniami pokrzywdzonego, a do rozmów tych odnosili się poszczególni świadkowie.

protokół przeszukania osoby D. G., jego odzieży i podręcznych przedmiotów

Treść protokołu odzwierciedla wiernie przeprowadzone czynności procesowe oraz wskazuje i opisuje przedmioty, które poddano oględzinom. Treść dokumentu nie budzi wątpliwości.

protokół oględzin dokumentów zabezpieczonych od D. G.

Treść protokołu odzwierciedla wiernie przeprowadzone czynności procesowe oraz wskazuje i opisuje przedmioty, które poddano oględzinom. Treść dokumentu nie budzi wątpliwości.

opinia sądowo - psychiatryczna

Opinia główna oraz opinie uzupełniające są spójne, jasne logiczne, niezmienne. Opinię w całości należy uznać za fachową i rzeczową, przedstawiona przez biegłych o odpowiedniej wiedzy i dużym doświadczeniu zawodowym, należy w pełni przychylić się do jej treści – także w zakresie istotnym dla zmiany opisu czynu i kwalifikacji prawnej czynów przypisanych oskarżonemu.

zeznania T. K.

W pełni wiarygodne nie budzące wątpliwości zeznania świadka, lekarza który udzielił pomocy pokrzywdzonego w warunkach szpitalnych

1.1.3

informacja z ZUS

Treść dokumentu wygenerowanych na podstawie baz danych ZUS nie budzi wątpliwości i zasługuje na uwzględnienie.

informacja z (...) z kopiami wniosków kredytowych

Treść dokumentów wygenerowanych na podstawie baz danych banku nie budzi wątpliwości – są w pełni wiarygodne.

zeznania R. B. (2)

Zeznania świadka jednoznaczne, spójne, w pełni wiarygodne, zgodne z treścią dokumentacji przedłożonej przez bank.

zeznania W. K.

Zeznania świadka jednoznaczne, spójne, w pełni wiarygodne, zgodne z treścią dokumentacji przedłożonej przez bank

1.1.4

informacja z ZUS

Treść dokumentu wygenerowanych na podstawie baz danych ZUS nie budzi wątpliwości i zasługuje na uwzględnienie.

informacja z Banku (...)

Treść dokumentów wygenerowanych na podstawie baz danych banku nie budzi wątpliwości – są w pełni wiarygodne.

zeznania B. M. (3)

zeznania S. G.

Zeznania świadka jednoznaczne, spójne, w pełni wiarygodne, zgodne z treścią dokumentacji przedłożonej przez bank.

Zeznania świadka zasługują na wiarę, są spójne, jednoznaczne, zbieżne z treścią wyroku wydanego w sprawie o sygn.. III K 48/16 SO w Białymstoku. Zeznania są istotne w części - w kwestii oceny usiłowania wyłudzania kredytów przez oskarżonego z banków. Przedstawiają schemat działań osób z tym powiązanych, którzy wykorzystywali też fikcyjne zaświadczenia o zatrudnieniu w spółce (...) oraz wyłudzali kredyty bankowe.

1.1.5

Zeznania J. F.

Zeznania świadka złożone na początkowym etapie postępowania (na etapie postępowania przygotowawczego) należy uznać za wiarygodne. Wówczas świadek pamiętała szczegóły niedawnych wydarzeń, opisywała je szczerze, zgodnie z ich przebiegiem. Świadek rozpoznała na okazanych materiałach zdjęcia sprawców zdarzenia, w tym oskarżonego. Zeznania świadka w tym zakresie były spójne i zbieżne z zeznaniami innych świadków opisywanego wydarzenia, analogicznie przedstawiały przebieg krytycznych wydarzeń. Natomiast zeznania złożone później, na poszczególnych etapach postępowania sądowego, nie są szczere, nie zawierają szczegółów, wyraźnie widoczne jest wycofanie, obawa przed zachowaniem sprawców wydarzeń, zaprzeczanie, niespójność i brak logiki. W tym zakresie należy uznać, że świadek nie chciała szczerze zeznawać, najwyraźniej w obawie przed oskarżonym (oskarżonymi w poprzednim procesie).

zeznania K. G. (1)

Zeznania świadka złożone na początkowym etapie postępowania (na wstępnym etapie postępowania przygotowawczego) należy uznać za wiarygodne. Wówczas świadek pamiętała szczegóły niedawnych wydarzeń, opisywała je szczerze, zgodnie z ich przebiegiem. Zeznania świadka w tym zakresie były spójne i zbieżne z zeznaniami innych świadków opisywanego wydarzenia, analogicznie przedstawiały przebieg krytycznych wydarzeń (vide k. 459v). Natomiast zeznania złożone później, na poszczególnych etapach postępowania, nie są szczere, nie zawierają szczegółów, wyraźnie widoczne jest wycofanie, obawa przed zachowaniem sprawców wydarzeń, zaprzeczanie, niespójność i brak logiki. W tym zakresie należy uznać, że świadek nie chciała szczerze zeznawać, najwyraźniej w obawie przed oskarżonym (oskarżonymi w poprzednim procesie).

Zeznania E. T.

Zeznania świadka złożone na początkowym etapie postępowania (na etapie postępowania przygotowawczego) należy uznać za wiarygodne. Wówczas świadek pamiętała szczegóły niedawnych wydarzeń, opisywała je szczerze, zgodnie z ich przebiegiem. Zeznania świadka w tym zakresie były spójne i zbieżne z zeznaniami innych świadków opisywanego wydarzenia, analogicznie przedstawiały przebieg krytycznych wydarzeń. Natomiast zeznania złożone później, na poszczególnych etapach postępowania sądowego, nie są szczere, nie zawierają szczegółów, wyraźnie widoczne jest wycofanie, obawa przed zachowaniem sprawców wydarzeń, zaprzeczanie, niespójność i brak logiki. W tym zakresie należy uznać, że świadek nie chciała szczerze zeznawać, najwyraźniej w obawie przed oskarżonym (oskarżonymi w poprzednim procesie).

zeznania J. S.

Zeznania świadka złożone na początkowym etapie postępowania (na etapie postępowania przygotowawczego) należy uznać za wiarygodne. Wówczas świadek pamiętał szczegóły niedawnych wydarzeń, opisywał je szczerze, zgodnie z ich przebiegiem. Zeznania świadka w tym zakresie były spójne i zbieżne z zeznaniami innych świadków opisywanego wydarzenia, analogicznie przedstawiały przebieg krytycznych wydarzeń. Natomiast zeznania złożone później, na poszczególnych etapach postępowania sądowego, nie są do końca szczere, nie zawierają szczegółów, wyraźnie widoczne jest wycofanie, obawa przed zachowaniem sprawców wydarzeń, zaprzeczanie, niespójność i brak logiki. W tym zakresie należy uznać, że świadek nie chciał szczerze zeznawać, najwyraźniej w obawie przed oskarżonym (oskarżonymi w poprzednim procesie).

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia M. G. (1)

wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) - nie zawierają merytorycznej treści, a jedynie stanowią oświadczenie o nie przyznaniu się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Zatem dowód ten nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia. Natomiast wyjaśnienia o treści, że oskarżony nie przyznaje się do zarzucanych mu czynów nie mogą być uznane za wiarygodne, gdyż są sprzeczne z wiarygodnymi dowodami (w zakresie czynów mu przypisanych)

Zeznania M. S. (1)

W zasadniczej mierze – istotnym dla ustaleń faktycznych i oceny zachowania oskarżonego (innych sprawców) zeznania należy ocenić jako niewiarygodne, co wyżej zostało już omówione.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2.

M. G. (1)

(przy uwzględnieniu działania w ramach ograniczonej poczytalności (art. 31 § 2 k.k.) oraz eliminacji działania w ramach zorganizowanej grupy przestępczej (co do czyn z pkt. II a/o) – eliminacja art. 65 § 1 k.k.

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

3. (odnośnie czynów z pkt. III i IV a/o)

M. G. (1)

(przy uwzględnieniu działania w ramach ograniczonej poczytalności (art. 31 § 2 k.k.)

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

4.

M. G. (1)

(przy uwzględnieniu działania w ramach ograniczonej poczytalności (art. 31 § 2 k.k.)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odnośnie czynu przypisanego oskarżonemu w pkt. 2. Sentencji wyroku (pkt. II a/o)

Czyn przypisany M. G. (1) (popełniony na polecenie i pod kierownictwem innej ustalonej osoby – tj. M. S. (1), wspólnie i w porozumieniu z dwoma innymi ustalonymi mężczyznami tj. D. G. i J. Z. (1)) wypełnił znamiona przestępstw zmuszania do zwrotu wierzytelności, bezprawnego pozbawienia wolności i usiłowania wymuszenia rozbójniczego i znamiona rozboju oraz pozbawienia wolności oraz spowodowania określonych obrażeń ciała. Zachowanie oskarżonego składało się trzech kolejnych zachowań podjętych ze z góry powziętym zamiarem. Oskarżony miał zamiar stosować groźby i przemoc, a także pozbawiać wolności pokrzywdzonego do czasu zapłaty na rzecz sprawców wymuszanej kwoty pieniędzy. Z racji wysokości żądanej kwoty i dość słabych możliwości finansowych pokrzywdzonego spodziewali się, że pieniądze będą im ewentualnie przekazywane w ratach. Oznacza to, że oskarżony (oraz pozostali sprawcy) od początku zakładali konieczność powtarzania zamachów na wolność i zdrowie pokrzywdzonego. Kolejne trzy zachowania, do których doszło w listopadzie 2014 r., podjęte były w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem i zgodnie z treścią art. 12 k.k. stanowiły jeden czyn zabroniony.

P. M. (1) miał dług wobec M. S. (1), skoro – jak wskazał - pożyczył od niego kwotę około 20 000 zł, zatem należało przyjąć, że dług w takiej wysokości istniał. Oskarżony (wraz z innym współsprawcami), stosował przemoc w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności, bijąc pokrzywdzonego i grożąc pobiciem. Przestępstwo z art. 191 § 2 k.k. jest przestępstwem formalnym. Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona strony przedmiotowej tego przestępstwa.

Oskarżony (oraz pozostali współsprawcy) podczas pierwszego zdarzenia w rejonie Hotelu (...) na początku listopada 2014 r. zażądali od P. M. (1) kwoty 70 000 zł. Suma taka nie miała związku z rzeczywistą wysokością pożyczki udzielonej przez M. S. (1). M. S. (1) miał otrzymać 35 000 zł, co także przekraczało znacząco dług w kwocie ok. 20 000 zł. W żadnym razie nie można mówić o należnych odsetkach w takiej wysokości, gdyż tak wysokie odsetki są niedopuszczalne w świetle prawa cywilnego.

Sprawcy nie mieli podstawy prawnej (w 2014 r. ) by naliczać odsetek wyższych niż 16% w skali roku (od 9 października 2014 r. odsetki mogły wynosić najwyżej 14 % w skali roku). Odsetki za dziesięć pierwszych miesięcy 2014 r. mogły wynieść maksymalnie około 2600 zł. Żądanie dodatkowej kwoty 15 000 złotych znacznie dopuszczalne odsetki przekraczało i było to działanie bezprawne. Za całkowicie bezprawne należy też uznać żądanie kwoty 70 000 zł, z której druga połowa najwyraźniej miała przypaść sprawcom.

Stosowanie przez oskarżonego (i pozostałych sprawców) przemocy i gróźb bezprawnych w celu uzyskania takiej kwoty wypełniło również znamiona przestępstwa wymuszenia rozbójniczego. To przestępstwo jest przestępstwem skutkowym. Skutkiem jest rozporządzenie mieniem. Do tego skutku sprawcy nie doprowadzili, gdyż pokrzywdzony nie miał pieniędzy i nie zapłacił ich. Przestępstwo zostało popełnione w formie stadialnej usiłowania i zakwalifikowane zostało z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 282 k.k.

Sposobem działania oskarżonego (wraz ze współsprawcami) było dokonywanie pobicia w ustronnej lokalizacji. Pokrzywdzony został zmuszony przez sprawców do wejścia do auta i wbrew jego woli wywieziono go do lasu. Nie mógł on opuścić samochodu ani oddalić się z miejsca wydarzeń. Oskarżony działaniem takim pozbawił go wolności, prawa do wyboru miejsca, w którym chce przebywać. Zachowanie te wypełniło znamiona czynu z art. 189 § 1 k.k.

Oskarżony (oraz pozostali współsprawcy) dążył swoim zachowaniem do wymuszenia zwrotu wierzytelności oraz pieniędzy w kwocie ją przekraczającej. Pozbawienie wolności pokrzywdzonego i stosowanie wobec niego przemocy w postaci bicia go było wyrazem takiej woli sprawców. Działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Dlatego wypełnili również znamiona strony podmiotowej każdego z wymienionych wyżej typów przestępstw. Zachowanie oskarżonego wypełniło też znamiona przestępstwa rozboju. 29 listopada 2014 r. wspólnie z dwoma innymi sprawcami pobił pokrzywdzonego, tj. użył wobec niego przemocy, a następnie zabrał w celu przywłaszczenia należące do pokrzywdzonego pieniądze. Działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art. 280 § 1 k.k. Ponadto oskarżony spowodował swoich działaniem obrażenia ciała (bił go po twarzy, głowie, całym ciele rękoma oraz pałką, a następnie kopał leżącego P. M. (1) oraz wykręcił nadgarstek, powodując u pokrzywdzonego podbiegnięcia krwawe na twarzy oraz stłuczenie nadgarstka lewego i złamanie kości łódeczkowatej nadgarstka lewego, powodując naruszenie czynności ciała na okres przekraczający 7 dni). Wypełnił zatem znamiona czynu z art.157 § 1 kk.

Opisane działanie oskarżonego wyczerpało znamiona czynu z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 191 § 2 kk w zb. z art. 189 § 1 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zb. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 282 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 31 § 2 kk w brzmieniu sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015r. (Dz. U. z 2015r. poz. 396). Mając na uwadze treść art. 4 § 1 kk zastosować należało wobec oskarżonego ustawę względniejszą obowiązującą w czasie popełnienia tego czynu.

Dla M. G. (1) wskazany czyn był przestępstwem w ramach omawianej grupy osób (współsprawców) o charakterze jednorazowym. Oskarżony nie należał do zorganizowanej grupy mającej na celu przestępstwo (-a). Opisywane i przypisane przestępstwo, składało się z kolejnych zachowań, zostało popełnione przez czterech sprawców, lecz spełniało warunki zwykłego współsprawca i sprawstwa kierowniczego. W żadnym razie nie można uznać, że sprawcy stworzyli stałą strukturę mającą na celu popełnianie przestępstw, z odpowiednią hierarchią, podporządkowaniem, strukturą, przywódcą, itd. Z powyższych względów M. G. (1) nie popełnił przestępstwa w warunkach art. 65 § 1 k.k. i Sąd wyeliminował z opisu czynu i kwalifikacji tego rodzaju zachowanie (działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej), wskazane w treści a/o.

W czasie popełnienia powyższego czynu zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była u oskarżonego w znacznym stopniu ograniczona (zmniejszona), co wynika z treści opinii sądowo – psychiatrycznej sporządzonej w sprawie, a co za tym idzie konieczność kwalifikacji prawnej czynu przypisanego z art. 31 § 2 kk.

Odnośnie czynu przypisanego oskarżonemu w pkt. 3. Sentencji wyroku (pkt. III i IV a/o)

M. G. (1) złożył dwa wnioski - o przyznanie mu kredytu i pożyczki gotówkowej. Do obu wniosków dołączył pisemne nierzetelne oświadczenie o zatrudnieniu i wysokości uzyskiwanego wynagrodzenia. Fakty te wynikają z wyżej wskazanych dowodów - treści dokumentów przedstawionych przez oba banki oraz zeznań świadków – pracowników banku.

Nie ulega wątpliwości, iż oskarżony swoim działaniem, chciał wprowadzić pracowników banków w błąd i doprowadzić ich do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Oskarżony nie miał zdolności kredytowej (co wynika także z historii wydarzeń przypisanych mu w pkt 2 sentencji wyroku), nie uzyskiwał odpowiednich dochdów, aby spłacać kolejne wysokie zobowiązania. Oba czyny oskarżonego wypełniały znamiona dwóch typów przestępstwa. Składając nierzetelne pisemne oświadczenie w celu uzyskania kredytu oskarżony wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art. 297 § 1 k.k. Należy zaznaczyć, że oskarżony chciał zarówno złożyć nierzetelne pisemne oświadczenie jak i uzyskać kredyt. Jego zachowanie w tym zakresie było objęte zamiarem bezpośrednim. Zachowanie oskarżonego zmierzało jednak bezpośrednio również do wprowadzenia pracowników banków w błąd dotyczący jego zatrudnienia i wysokości wynagrodzenia oraz do tego, by na skutek błędu udzielono mu kredytu w przypadku pierwszego z banków i pożyczki gotówkowej w przypadku drugiego. Oskarżony zmierzał do tego, by banki niekorzystnie rozporządziły swoim mieniem. Niekorzystne rozporządzenie mieniem jest znamieniem szerszym niż szkoda. Obejmuje zarówno takie rozporządzenie, którego skutkiem jest uszczerbek w mieniu, czyli zaistnienie szkody oraz wszelkie inne rozporządzenia mieniem, które pogarszają sytuację majątkową rozporządzającego. Takim niekorzystnym rozporządzeniem może być udzielenie kredytu lub pożyczki, których spłata nie jest należycie zabezpieczona. Taka sytuacja zaistniała w niniejszej sprawie. Oskarżony zamierzał uzyskać je nie posiadając zatrudnienia, które wykazywał we wnioskach, a to właśnie posiadanie przesz niego stałego zatrudnienia zapewniającego stabilne wynagrodzenie na odpowiednio wysokim poziomie miało być gwarancją spłaty jego zobowiązań. Zachowanie oskarżonego było wyrazem jego woli chciał wprowadzić w błąd pracowników banków i chciał ich doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Uzyskanie środków pieniężnych pochodzących z kredytu lub pożyczki stanowi korzyść majątkową. Zatem oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Do udzielenia kredytu (i pożyczki) nie doszło jedynie na skutek trafnej oceny zdolności kredytowej oskarżonego. Dlatego zachowanie oskarżonego wypełniło znamiona przestępstwa oszustwa w formie stadialnej usiłowania. Swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał (w obu przypadkach) znamiona czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. Kwestia ograniczonej poczytalności oskarżonego podczas popełnienia tego czynu wynika z treści opinii sądowo – psychiatrycznej sporządzonej w sprawie, stąd konieczność kwalifikacji prawnej czynu przypisanego z art. 31 § 2 kk. Wymierzając jedną karę za oba przypisane oskarżonemu czynu zastosowano instytucję z art. 91 § 1 kk

Odnośnie czynu przypisanego oskarżonemu w pkt. 4. Sentencji wyroku (pkt. V a/o)

Czyn popełniony przez oskarżonego wypełnił znamiona przestępstwa bezprawnego pozbawienia wolności i przestępstwa zmuszania innej osoby do określonego zachowania. Oskarżony działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami uniemożliwił pokrzywdzonym opuszczenie lokalu, w którym przebywali, ograniczył ich prawo do swobodnego przemieszczania się. Stanowiło to krótkotrwałe pozbawienie wolności. Oskarżony nie był uprawniony do tego, by kogokolwiek wolności pozbawiać. Jego zachowanie stanowiło wyraz jego woli, zatem oskarżonemu towarzyszył zamiar bezpośredni. Jednocześnie oskarżony wraz z innymi osobami zmuszał osoby znajdujące się w lokalu do klęczenia na podłodze i wydania telefonów komórkowych. Nie kierował gróźb, ale był ich świadkiem i akceptował zachowanie współsprawców. Jego koledzy grozili pokrzywdzonym pozbawieniem życia i groźby te wywołały obawę ich spełnienia. Dlatego pokrzywdzeni wykonywali polecenia oskarżonych i zachowywali się tak jak od nich tego wymagali. Oskarżony podobnie jak współsprawcy chciał, aby znajdujące się w lokalu osoby dostosowały się do poleceń, akceptował groźby. Działał przy tym z zamiarem bezpośrednim.

Oba typy przestępstwa – bezprawne pozbawienie wolności i zmuszanie do określonego zachowania są skierowane przeciwko temu samemu dobru prawnemu, jakim jest wolność. Naruszają jednak różne jej aspekty. Czyn z art. 189 § 1 k.k. narusza wolność swobodnego przemieszczania się zaś czyn z art. 191 § 1 k.k. wolność wyboru sposobu postępowania, wolność zachowywania się zgodnie ze swoją wolą. Wobec tego, że oskarżony nie poprzestał na pozbawieniu wolności lokomocyjnej ale osoby już pozbawione wolności zmuszał jeszcze do określonego zachowania niezgodnego z ich wolą, całą zawartość kryminalnego bezprawia jego czynu odzwierciedla jedynie skazanie go na podstawie obu zbiegających się przepisów ustawy karnej. Oskarżony zrealizował swoich zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 189 § 1 k.k. w zb. art. 191 § 1 k.k. Kwestia ograniczonej poczytalności oskarżonego podczas popełnienia tego czynu wynika z treści opinii sądowo – psychiatrycznej sporządzonej w sprawie, a co za tym idzie konieczność kwalifikacji prawnej czynu przypisanego w zw. z art. 31 § 2 kk

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

-------

-------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

---------

------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

1. (czyn z pkt. I a/o)

M. G. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Analiza zgromadzonych dowodów wskazuje że oskarżony nie działał w ramach zorganizowanej grupy przestępczej. W toku postępowania prowadzonego przed Sądem Okręgowym w Białymstoku w sprawie o sygn.. akt III K 48/16 doszło do ustaleń mających potwierdzenie w treści wyroku wydanego w tej sprawie, że istniała zorganizowana grupa mająca na celu przestępstwo, w skład której wchodzili M. S. (3), A. W. (1), M. F., M. S. (1), A. W. (2), V. K., K. G. (2) i S. G.. Wskazane osoby wspólnie i w porozumieniu dokonywały oszustw. Proceder ten przybrał formę zorganizowaną a role poszczególnych osób były stałe. Nie ma jednak dowodów świadczących o tym, by oskarżony M. G. (1) wchodził w skład tej grupy. Popełnił on przypisane mu przestępstwa, lecz współdziałanie z innymi osobami nie przybrało formy zorganizowanej. Nie sposób też wykazać więzi organizacyjne łączące wymienione wyżej osoby. Do znamion przestępstwa udziału w zorganizowanej grupie mającej na celu przestępstwo nie należy popełnienie innego przestępstwa w ramach grupy, lecz popełnianie przestępstw wspólnie i w porozumieniu w ramach pewnej zorganizowanej struktury jest podstawowym przejawem działania w ramach zorganizowanej grupy mającej na celu przestępstwo. Oskarżony został uznany za winnego opisanego szczegółowo powyżej (pkt. 2. Sentencji wyroku), który wiązał się z działaniem czterech współsprawców ( w tym jeden z nich był sprawcą kierowniczym). Oskarżony (wraz ze współsprawcami) stosował wobec P. M. (1) groźbę bezprawną uszkodzenia ciała oraz przemoc, celem wymuszenia zwrotu wierzytelności, usiłował doprowadzić pokrzywdzonego przemocą i groźbą zamachu na życie i zdrowie do rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy, ukradł pieniądze używając przemocy wobec pokrzywdzonego. Kolejne zachowania wobec tego samego pokrzywdzonego były popełnione z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu.

Dla M. G. (1) wskazany czyn był przestępstwem w ramach omawianej grupy osób (współsprawców) o charakterze jednorazowym. Oskarżony nie należał do zorganizowanej grupy mającej na celu przestępstwo (-a). Opisywane i przypisane przestępstwo, składało się z kolejnych zachowań, zostało popełnione przez czterech sprawców, lecz spełniało warunki zwykłego współsprawca i sprawstwa kierowniczego. W żadnym razie nie można uznać, że sprawcy stworzyli stałą strukturę mającą na celu popełnianie przestępstw, z odpowiednią hierarchią, podporządkowaniem, strukturą, przywódcą, itd. Zebrane dowody nie świadczą o tym, aby oskarżony brał udział w grupie osób stanowiących pewną organizację. Nie wykonywał on niczyich poleceń ani ich nie wydawał. Znajomość oskarżonego z pozostałymi sprawcami była dość luźna. Oskarżony nie był gotowy do podejmowania działania na rzecz innych osób, przybierającego chociażby postać pomocy w unikaniu odpowiedzialności karnej. Zebrane dowody nie wskazują, aby oskarżony popełnił czyn z art. 258 § 1 kk.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. G. (1)

2, 3, 4, 5, 6,

II, III, IV, V

wymierzone oskarżonemu kary za poszczególne przypisane mu przestępstwa są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości poszczególnych czynów a stopień ich dolegliwości nie przekracza stopnia zawinienia. Wymierzając je Sąd miał na uwadze ich cele wychowawcze, a także cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając oskarżonemu kary Sąd wziął też pod uwagę okoliczności osobiste jego dotyczące.

Przestępstwo przypisane w pkt. 2, dokonane na szkodę P. M. (1) charakteryzowało się wysokim stopniem społecznej szkodliwości. O naruszonych dobrach prawnych była mowa powyżej. Oskarżony był sprawą wykonawczym, w sposób bezprawny egzekwował wykreowany dług, usiłował dokonać wymuszenia rozbójniczego domagając się od pokrzywdzonego kwoty znacznie wyższej niż wynikała z umowy i dopuszczalnych odsetek. Oskarżony uczestniczył w kierowaniu pod adresem pokrzywdzonego gróźb, pozbawianiu go wolności i biciu. Był jednym brutalnym sprawcą, spowodował swoim działaniem obrażenia ciała u pokrzywdzonego. Starał się zadawać pokrzywdzonemu jak najwięcej cierpień i jednocześnie chciał wzbudzić nim strach przed kolejnymi pobiciami. Wymierzona temu oskarżonemu kara, to w znacznej mierze kara za okazane przez niego okrucieństwo. Nadto oskarżony dopuścił się rozboju. Oskarżony popełnił przestępstwa umyślnie z zamiarem bezpośrednim i przemyślany, działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Istotny dla wymiaru kary jest fakt działania oskarżonego w warunkach ograniczonej poczytalności, jak też kwestia stanu zdrowia psychicznego oskarżonego (o czym mowa w opinii sądowo psychiatrycznej). Stan tego zdrowia jest (i był w czasie tegoż czynu) bardzo poważny, co musi wpłynąć na wymiar kary orzeczonej wobec oskarżonego.

Sąd uznał karę pozbawienia wolności orzeczoną za ten czyn – w najniższych granicach ustawowego zagrożenia, za adekwatną do powyższego czynu.

Wymierzając jedną karę za czyny przypisane mu w pkt. 3 sentencji wyroku (przy zastosowaniu art. 91 § 1 kk przy wykorzystaniu tej samej sposobności) Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary wskazanymi powyżej. M. G. (1) dwukrotnie usiłował dokonać oszustwa na szkodę banków. W obu przypadkach jego przestępstwa były skierowane przeciwko mieniu i przeciwko bezpieczeństwu obrotu gospodarczego. Oskarżony nie doprowadził pracowników banków do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, więc nie wyrządził żadnych szkód. Jednak wysokość grożącej każdemu z pokrzywdzonych szkody była dość duża. Przestępstwa te oskarżony popełnił z zamiarem bezpośrednim w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Wymierzając karę pozbawienia wolności za ten czyn w dolnych granicach ustawowego zagrożenia Sąd wziął pod uwagę, iż oskarżony popełnił je warunkach ograniczonej poczytalności, jak wziął po uwagę stan zdrowia psychicznego oskarżonego.

Przestępstwo przypisane oskarżonemu w pkt. 4 sentencji wyroku (bezprawne pozbawienie wolności dokonane w H.) godziło w różne aspekty wolności. Oskarżony pozbawił znajdujące się w lokalu osoby wolności wyboru miejsca przebywania a także wolności wyboru sposobu zachowania się. Pozbawienie wolności było krótkotrwałe, lecz dotyczyło 4 osób. Zostało przez oskarżonego popełnione umyślnie. Mając na uwadze wszelkie okoliczności związane z przestępstwem, jak też okoliczności podmiotowe dot. oskarżonego, w tym fakt, iż oskarżony popełnił je w warunkach ograniczonej poczytalności Sąd orzekł za ten czyn karę pozbawienia wolności w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

W wyroku, zgodnie z treścią art. 4 § 1 kk Sąd zastosował wobec oskarżonego przepisy kodesku karnego w brzmieniu sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015r. (Dz. U. z 2015r. poz. 396), które są względniejsze dla sprawcy, niż aktualnie obowiązujące, choćby z racji możliwości warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności w wymiarze do 2 lat.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną Sąd zastosował zasadę absorpcji. Najsurowsza z wymierzonych temu oskarżonemu kar – kara 2 lat pozbawienia wolności jest wystarczająco dolegliwa, aby wykazać oskarżonemu, że przestępstwo spotyka się ze zdecydowaną reakcją Państwa. Kara ta powinna skłonić oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego i poszanowania dóbr innych osób.

Sąd uznał, że można wobec oskarżonego postawić pozytywną prognozę kryminalistyczną i karę pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na określony w wyroku okres próby. W ocenie Sądu tak ukształtowany okres 4-letni próby, będzie wystarczający aby skontrolować poprawność postawionej prognozy co do jego zachowania w przyszłości. Dodatkowo oskarżonego oddano pod dozór kuratora, aby kontrolować jego zachowanie w okresie próby. Zastosowanie instytucji probacji uzasadnione jest dodatkowo stanem zdrowia psychicznego oskarżonego.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.7.

O kosztach sądowych Sąd orzekł w oparciu o art. 624 § 1 kpk uznając, iż ich uiszczenie przez oskarżonego, w jego sytuacji finansowej, życiowej, jak też zdrowotnej byłoby zbyt uciążliwe, tym bardziej, że nie posiada on pracy, majątku czy oszczędności.

1.Podpis

SSO Wiesław Żywolewski