Treść orzeczenia III K 30/20 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

III K 30/20 - wyrok Sąd Okręgowy w Białymstoku z 2020-11-10

Sygn. akt III K 30/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2020 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Mariusz Kurowski

Protokolant: Katarzyna Zuzda

w obecności prokuratora: Łukasza Kosiorka

po rozpoznaniu w dniach 03.06., 09.06., 18.06., 02.09., 08.10 i 10.11. 2020 roku sprawy:

C. S., syna J. i M. z d. P., ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że: w okresie od godzin wieczornych 17 czerwca 2012 r. do nieustalonej godziny w dniu 18 czerwca 2012 r. na terenie posesji nr (...) w miejscowości K., gmina K., działając wspólnie i w porozumieniu z A. M., A. R., P. R., W. K. oraz T. R. wziął udział w pobiciu D. W., w ten sposób, że wielokrotnie uderzał go otwartą dłonią oraz pięściami po głowie, twarzy i całym ciele, kopał po całym ciele, popychał nogą w plecy, przewracał na ziemię, polewał zimną wodą, okręcał gumowy przewód do podlewania ogrodu wokół jego tułowia, a także wokół szyi oraz bił tym przedmiotem po ciele, czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci: podbiegnięć krwawych na twarzy, kończynach górnych i grzbiecie, wylewów krwawych, wybroczyn krwawych i licznych otarć naskórka na twarzy, tułowiu, kończynach górnych i dolnych, podbiegnięć krwawych powłok miękkich czaszki w okolicach ciemieniowych, skroniowych i potylicznej z wylewami krwawymi w lewym mięśniu skroniowym, krwiaka podtwardówkowego po stronie prawej, niewielkiego krwiaka podtwardówkowego po stronie lewej, krwiaka podpajęczynówkowego, podbiegnięcia krwawego w mięśniach krótkich szyi, złamania rożków chrząstek tarczowatych krtani oraz kości gnykowej z wylewami krwawymi, podbiegnięć krwawych i wylewów krwawych w tkance podskórnej i mięśniach klatki piersiowej, po stronie prawej i lewej, złamania żeber od V do X w linii skośnej pomiędzy linią środkowoobojczykową, a pachową tylną prawą, złamania żeber od VIII do X w linii łopatkowej prawej, złamania żeber VI i VII w linii pachowej przedniej lewej, podbiegnięcia krwawego na wysokości złamań, przekrwienia narządów wewnętrznych, na skutek których to obrażeń u pokrzywdzonego doszło do ostrej niewydolności układu oddychania i krążenia oraz ośrodkowego układu nerwowego, a w rezultacie śmierci pokrzywdzonego

to jest o czyn z art. 158 § 3 k.k.

I. Oskarżonego C. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tym ustaleniem, że z jego opisu eliminuje nazwisko A. M. jednocześnie przyjmując, że działał on z jeszcze jednym ustalonym mężczyzną, jak też eliminuje z opisu obrażeń D. W. krwiaka podpajęczynówkowego jednocześnie przyjmując, że doznał on krwawienia podpajęczynówkowego i za to na podstawie art. 158 § 3 k.k. skazuje go i wymierza karę 8 (ośmiu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 29 października 2019 r. godz. 00.00 do dnia 10 listopada 2020 r.

III. Na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądza od oskarżonego C. S. zadośćuczynienie na rzecz Z. W. w kwocie 10 000 (dziesięciu tysięcy) złotych.

IV. Zasądza oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej Z. W. kwotę 2 500 złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków.

V. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz r.pr. M. B. opłatę za obronę z urzędu w kwocie 1 845 złotych, w tym podatek VAT w kwocie 345 złotych, jak też kwotę 128,87 złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków.

VI. Zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

SSO Mariusz Kurowski

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIIK30/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

C. S.

Punkt I sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Znajomość w czerwcu 2012 roku C. S. z A. M., J. J. (2), T. R. i D. W.. Krótka bo zaledwie parotygodniowa znajomość ww. kobiety z tym ostatnim mężczyzną i znacznie dłuższa z A. M. i oskarżonym.

Wyjaśnienia oskarżonego

1073v-1080, 833-833v, 839a-839av

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Inklinacje D. W. do przebierania się w damską bieliznę.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Wyjaśnienia oskarżonego

1073v-1080, 839a-839av

Umówienie się w dniu 17.06.2012 r. D. W. z J. J. (2) na spotkanie. Na prośbę wyżej wymienionego kobieta zobowiązała się przynieść swą bieliznę i zrobić przebranemu w nią D. W. zdjęcia.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Spotkanie tego dnia w okolicach kościoła na ul. (...) D. W. J. J. (2), która przyjechała w towarzystwie ich wspólnego znajomego A. M.. Przywiezienie przez kobietę aparatu fotograficznego i damskiej bielizny, w którą D. W. się przebrał. Pomalowanie przez nią twarzy D. W. damskimi kosmetykami i fotografowanie go. Stan nietrzeźwości D. W., który już wówczas go spożywał w obecności ww. kobiety.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Zdjęcia (...)

1006

Wezwanie podczas robienia tych zdjęć przez A. M. T. R.. Przerwanie fotografowania D. W. spowodowane pojawieniem się postronnych osób w okolicy. Propozycja A. M., by kontynuować zdjęcia poza miastem, na co D. W. wyraził zgodę.

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Udanie się A. M. wraz z J. J. (2) i D. W. za miejscowość S. na przydroży parking. Dalsze robienie zdjęć przez J. J. (2) w damskiej bieliźnie D. W.. Skontaktowanie się przez A. M. już w trakcie jazdy z C. S., po którego udał się T. R. i przywiózł go w ww. miejsce. Od razu po przybyciu agresja C. S. pod adresem D. W. słowna jak i fizyczna - w postaci wulgarnego wyzywania slangiem więziennym od homoseksualistów oraz kilkukrotne uderzenie go otwartą dłonią w twarz - z uwagi na jego ubiór i umalowaną damskimi kosmetykami twarz. Jednakże wówczas brak jeszcze obawy D. W. przed C. S., którego uderzenia nie spowodowały uszkodzeń jego ciała.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Zdjęcia o numerze: (...), (...)

1006

Wyjaśnienia oskarżonego

1073v-1080, 839a-839av

Udanie się wszystkich obecnych pod S. do K. na posesję nr (...) A. M.. Celem wyjazdu wspólne biesiadowanie - grill.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Wyjaśnienia oskarżonego

1073v-1080, 839a-839av

Rozpoczęcie biesiadowania wyżej wymienionych na posesji w K. nr (...) przed stojącym tam domem. Nastąpiło to pomiędzy godziną 17.00, a 18.00. Wszyscy obecni spożywali alkohol w postaci wódki i rozrobionego spirytusu. Z tym tylko, że z uwagi na opisane wyżej inklinacje D. W. (będący wówczas we własnym ubraniu) nie został dopuszczony do stołu, a siedział na trawie. Nie otrzymał także kieliszka jako "niegodny" w ocenie oskarżonego, A. M. i T. R.. Dlatego jeden z nich z butelki wyciął mu miarkę, do której polewano mu alkohol. Pomimo tego rodzaju osądu D. W. przez pozostałych obecnych tam mężczyzn początkowo brak agresji z ich strony. Przybycie na imprezę J. M. (1) - mieszkającego w K. wujka (i ojca chrzestnego) właściciela posesji, który go zaprosił.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Wyjaśnienia oskarżonego

1073v-1080, 839a-839av

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Zeznania J. M. (1)

1093v-1097, 65-67, 69v-70, 283-285, 877-877v, 903v-905

Częstowanie przez A. M. C. S. i T. R. zielem konopi. Narastanie agresji wobec D. W. wraz ze spożywanym alkoholem i narkotykiem, szczególnie w C. S., a później w T. R.. Ponowne coraz bardzie agresywne naigrywanie się przez ww. mężczyzn oraz A. M. z jego upodobań do przebierania się i malowania damskimi kosmetykami. Zażądanie przez nich, by D. W. ponownie przebrał się w damską bieliznę i spełnienie przez niego tego żądania poprzez nałożenie damskich stringów i biustonosza.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Zeznania J. M. (1)

1093v-1097, 65-67, 69v-70, 283-285, 877-877v, 903v-905

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Wspomniane przebranie się przez D. W. jako czynnik, który wywołał w C. S. jeszcze większą agresję w postaci przemocy fizycznej. Rozpoczęcie bicia D. W. przez oskarżonego, który w pewnym momencie do podszedł do nadal siedzącego na trawie nieopodal stolika w ww. przebraniu pokrzywdzonego i kilkukrotnie uderzył go z całej siły pięścią w twarz. Włączenie się T. R. do zadawania tych uderzeń, który ośmielony zachowaniem oskarżonego przyłączył się do jego poczynań. Bicie D. W. na zmianę przez C. S. i T. R. pokrzywdzonego, którzy podchodzili do niego, zadawali uderzenia, po czym wracali do stolika i dalej spożywali alkohol. Także właściciel posesji A. M. kilkukrotnie uderzył D. W. i także on naśmiewał się z jego upodobań. Przewracanie siedzącego w tym miejscu D. W. przez oskarżonego i T. R., jak też okręcanie przez nich wokół jego tułowia leżącego na posesji gumowego przewodu ogrodowego. Bicie D. W. przez oskarżonego i ww. mężczyznę tym szlauchem i polewanie go zimną wodą z tego szlaucha. Kopanie przez oskarżonego i T. R. D. W. po całym ciele, w tym po głowie i w twarz. Nadto ciąganie D. W. za rękę po podwórku bądź przez oskarżonego bądź przez T. R.. Spychanie D. W. z murku przy schodach do domu, gdy chciał na niego usiąść - oskarżony i ww. mężczyzna mówili mu, że nie ma do tego prawa. Zadawanie najsilniejszych uderzeń przez C. S..

Wskutek ww. działań mocne napuchnięcie D. W. oka. Wypowiadanie przez cały czas przez oskarżonego i T. R. pod adresem pokrzywdzonego obraźliwych epitetów dotyczących jego upodobań. Bicie pokrzywdzonego D. W. jako dobra zabawa w oczach C. S., T. R. i A. M..

Z drugiej strony próby J. J. (2) i J. M. (1) uspokojenia agresywnego oskarżonego i T. R., co nie przynosiło rezultatu. Po pewnym czasie także ze strony A. M. propozycja dla D. W., by udał się on do mieszkającej w K. swej babci. Odrzucenie przez pokrzywdzonego tej propozycji, prawdopodobnie dlatego, że był alkoholikiem, a bijący go mężczyźni wciąż polewali mu alkohol. Co jakiś czas J. J. (2) nie mogąc znieść bicia jej znajomego i nie potrafiąc powstrzymać agresji C. S. i T. R. wchodziła do domu. Wspomniane działania C. S., któremu sekundował T. R. i początkowo A. M., trwały około 6-7 godzin.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Zeznania J. M. (1)

1093v-1097, 65-67, 69v-70, 283-285, 877-877v, 903v-905

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Zdjęcia od numeru (...) do (...)

1006

Zeznania D. J. (1)

1147v-1149

Zeznania K. P.

331v-332

Zeznania R. S.

898-900

Zeznania J. B.

927-928

Protokół oględzin z sekcji zwłok D. W.

287-293

Zeznania M. C.

157v-158, 162-163

Opuszczenie posesji przez J. M. (1), który rano szedł do pracy, o czym poinformował współbiesiadników. Ucieczka wraz z nim J. J. (2), która nie dając rady powstrzymać oskarżonego i T. R. sama poczuła się zagrożona. Wyżej wymienieni zadeklarowali bowiem zabawę w postaci udzielenie jej "ślubu" z przebranym w damską bieliznę D. W., co było ordynarnym żartem, pośrednio wciągającym także ją w krąg wyszydzanych osób.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Zeznania J. M. (1)

1093v-1097, 65-67, 69v-70, 283-285, 877-877v, 903v-905

Wyjaśnienia oskarżonego

1073v-1080, 839a-839av

Odebranie niedługo po dotarciu do domu J. M. (1) przez J. J. (2) telefonu od znanego jej mieszkańca K. W. K.. Poinformowanie wyżej wymienionego przez kobietę, że na posesji ich wspólnego kolegi A. M. trwa impreza, gdzie jej uczestnicy agresywnie zachowują się wobec jej znajomego. I prośba, by się tam udał i ich uspokoił.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Zeznania W. K.

1097v-1099, 114-115, 338v-339, 865v-866

Wspólne biesiadowanie podczas ww. rozmowy telefonicznej przez W. K. z kolegami - braćmi A. i P. R. oraz H. T.. Stan nietrzeźwości tych mężczyzn, co jednak nie przeszkadzało im jeździć samochodem kierowanym przez P. R..

Zeznania W. K.

1097v-1099, 114-115, 338v-339, 865v-866

Zeznania A. R.

1100c-1102, 106-107, 350-350v, 866v-887

Zeznania P. R.

1099-1100v, 102-102v, 110

Zeznania H. T.

1125-1126, 82v-87, 427v-428, 878-881

Udanie się W. K., A. R., P. R. i H. T. do K. na posesję nr (...) A. M. Dotarcie po godzinie 01.00 na miejsce.

Zeznania W. K.

1097v-1099, 114-115, 338v-339, 865v-866

Zeznania A. R.

1100c-1102, 106-107, 350-350v, 866v-887

Zeznania P. R.

1099-1100v, 102-102v, 110

Zeznania H. T.

1125-1126, 82v-87, 427v-428, 878-881

Poinformowanie nowoprzybyłych przez oskarżonego i pozostałych o inklinacjach D. W., który nadal był ubrany wyłącznie w damską bieliznę. Wywołanie w ten sposób wobec jego osoby fali agresji ze strony W. K. i braci R.. H. T. krótko po przyjeździe upojony spożytym wcześniej i na tej posesji alkoholem zasnął.

Zeznania W. K.

1097v-1099, 114-115, 338v-339, 865v-866

Zeznania A. R.

1100c-1102, 106-107, 350-350v, 866v-887

Decyzja J. J. (2) o powrocie do domu z posesji J. M. (1). Wcześniej jednakże kobieta postanowiła ponownie pójść na posesję A. M., by zorientować się, co się dzieje z D. W..

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Dalsze bicie D. W. przez W. K. i obu braci R., którzy zamiast uspokoić sytuację, jak prosiła J. J. (2) W. K., przyłączyli się do bijących. Poprzez uderzanie D. W. pięściami po twarzy, przewracanie go i kopanie po całym ciele. Nadto bracia R. wiązali także szlauch wokół szyi D. W. chcąc go zmusić, by chodził na czworakach. Dodatkowo także P. R. oddał mocz na plecy siedzącego na trawie pokrzywdzonego, który w czasie tej obecności J. J. (2) był już bardzo pobity i przez cały ten czas był ubrany jedynie w jej bieliznę.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Zeznania A. R.

1100c-1102, 106-107, 350-350v, 866v-887

Ucieczka J. J. (2) z posesji nr (...) w K., przerażonej widokiem pobitego D. W. i sposobem zachowania oskarżonego i pozostałych napastników wobec niego. Kobieta słysząc nadjeżdżający samochód przeskoczyła ogrodzenie posesji i go zatrzymała, gdyż A. M. nie chciał jej wypuścić i otworzyć bramy.

Zeznania J. J. (2)

1122-1124v, 88-93, 172, 275-280, 907v-925

Zeznania K. P.

331v-333

Odniesienie przez D. W. wskutek pobicia przez oskarżonego oraz T. R. i A. M., a następnie przez W. K. i braci R. śmiertelnych obrażeń w postaci podbiegnięć krwawych na twarzy, kończynach górnych i grzbiecie, wylewów krwawych, wybroczyn krwawych i licznych otarć naskórka na twarzy, tułowiu, kończynach górnych i dolnych, podbiegnięć krwawych powłok miękkich czaszki w okolicach ciemieniowych, skroniowych i potylicznej z wylewami krwawymi w lewym mięśniu skroniowym, krwiaka podtwardówkowego po stronie prawej, niewielkiego krwiaka podtwardówkowego po stronie lewej, krwawienia podpajęczynówkowego, podbiegnięcia krwawego w mięśniach krótkich szyi, złamania rożków chrząstek tarczowatych krtani oraz kości gnykowej z wylewami krwawymi, podbiegnięć krwawych i wylewów krwawych w tkance podskórnej i mięśniach klatki piersiowej, po stronie prawej i lewej, złamania żeber od V do X w linii skośnej pomiędzy linią środkowoobojczykową, a pachową tylną prawą, złamania żeber od VIII do X w linii łopatkowej prawej, złamania żeber VI i VII w linii pachowej przedniej lewej, podbiegnięcia krwawego na wysokości złamań, przekrwienia narządów wewnętrznych.

Protokół oględzin z sekcji zwłok D. W.

287-293

Opinia sądowo - medyczna

860-863

Opuszczenie wieczorem dnia 18.06.2012 r. posesji w K. (...) przez W. K., A. R. i H. T.. Wcześniej, bo jeszcze przed godziną 7.00 18 czerwca 2012 r. do domu został odwieziony P. R..

Wyjaśnienia oskarżonego

1073v-1080, 839a-839av

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Zeznania A. R.

1100c-1102, 106-107, 350-350v, 866v-887

Zeznania P. R.

1099-1100v, 102-102v, 110

Zeznania W. K.

1097v-1099, 114-115, 338v-339, 865v-866

Zeznania H. T.

1125-1126, 82v-87, 427v-428, 878-881

Ucieczka z miejsca zdarzenia, a następnie z kraju C. S. i T. R., w tym czasie agonia pokrzywdzonego na posesji A. M., na której on pozostał z nim sam.

Wyjaśnienia oskarżonego

1073v-1080, 839a-839av

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Zgon D. W. będący skutkiem odniesionych przez niego wskutek tego pobicia ww. obrażeń ciała. Bezpośrednią przyczyną ostra niewydolność układu oddychania i krążenia oraz ośrodkowego układu nerwowego, powstałe w następstwie dławienia z unieruchomieniem klatki piersiowej oraz w wyniku obrażeń wewnątrzczaszkowych.

Protokół oględzin z sekcji zwłok D. W.

287-203

Opinia sądowo - medyczna

860-863

Po stwierdzeniu śmierci D. W. dołączenie przez A. M. do uciekających.

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Ujawnienie zwłok D. W. na posesji nr (...) w K..

Protokół oględzin miejsca odnalezienia zwłok

11-14, 1007

Protokół oględzin wnętrza budynku gospodarczego

17v-18

Zeznania Z. W.

1080v-1082v, 20v-24v, 869-872

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

C. S.

Punkt I sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Nie branie udziału przez oskarżonego w śmiertelnym pobiciu D. W.. Przespanie pobicia ww. mężczyzny z powodu wypitego na tej posesji jak i wcześniej alkoholu bądź też nie zadawanie uderzeń pięścią i kopnięć po całym ciele pokrzywdzonemu.

Wyjaśnienia oskarżonego

1073v-1080, 839a-839av

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Zeznania J. M. (1)

1093v-1097, 65-67, 69v-70, 283-285, 877-877v, 903v-905

Skłonność do J. J. (2) do mówienia nieprawdy. Zabranie przez nią pieniędzy z posesji A. M. podczas wyjścia z tej libacji. Irracjonalne zachowania ww. świadka na wcześniejszej imprezie w postaci ucieczki bez powodu.

Wyjaśnienia oskarżonego

1073v-1080, 839a-839av

Zeznania J. M. (1)

1093v-1097, 65-67, 69v-70, 283-285, 877-877v, 903v-905

Konflikt C. S. z J. J. (2). Jego dowodem to, że świadek zwracała się obraźliwie do oskarżonego per (...).

Wyjaśnienia oskarżonego

1073v-1080, 839a-839av

Nie branie udziału przez T. R. w śmiertelnym pobiciu D. W., poza zadaniem paru uderzeń otwartą dłonią i kopnięcia go w okolicę szczęki. Odbycie stosunku płciowego z J. J. (2) podczas tej libacji.

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Zaobserwowanie przez T. R. na ul (...) stanu nietrzeźwości J. J. (2), gdy wykonywała zdjęcia D. W..

Zeznania T. R.

1212v-1215, 524v-527, 553-554, 867v-869

Nie branie udziału przez W. K. w śmiertelnym pobiciu D. W.. Nie dzwonienie do J. J. (2) krytycznej nocy, nie proszenie go przez ww. kobietę o "uspokojenie" ich agresywnych znajomych.

Zeznania W. K.

1097v-1099, 114-115, 338v-339, 865v-866

Nie branie udziału przez P. R. w śmiertelnym pobiciu D. W..

Zeznania P. R.

1099-1100v, 102-102v, 110

Nie branie udziału przez A. R. w śmiertelnym pobiciu D. W. poza kilkukrotnym jego kopnięciem.

Zeznania A. R.

1100c-1102, 106-107, 350-350v, 866v-887

Powodem rozpoczęcia bicia D. W. przez oskarżonego zazdrość o J. J. (2), a nie inklinacje pokrzywdzonego do przebierania się w damską bieliznę. Znacznie łagodniejszy przebieg agresji tak słownej jak i fizycznej. Nadto nie wskazanie czynnej roli A. M. w zajściu.

Zeznania J. M. (1)

1093v-1097, 65-67, 69v-70, 283-285, 877-877v, 903v-905

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego

W części dotyczącej jego znajomości w czerwcu 2012 roku A. M., J. J. (2), T. R. i D. W. są one wiarygodne skoro przedstawiają irrelewantny z punktu widzenia jego odpowiedzialności niesporny fakt potwierdzony innymi dowodami, w tym uznanymi za w całości wiarygodne zeznaniami J. J. (2).

Zeznania J. J. (2)

Są w całości wiarygodne z niżej przedstawionych powodów. W tym zaś zakresie nadto ujawniają nieistotny z punktu widzenia odpowiedzialności oskarżonego niesporny fakt potwierdzony jego wyjaśnieniami i zeznaniami innego sprawcy pobicia T. R..

Zeznania T. R.

Są wiarygodne w części dotyczącej jego znajomości w czerwcu 2012 roku A. M. i oskarżonego skoro przedstawiają irrelewantny z punktu widzenia odpowiedzialności C. S. niesporny fakt potwierdzony wyjaśnieniami oskarżonego.

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Są w całości wiarygodne z niżej przedstawionych powodów. Nadto w tym zakresie ujawniają irrelewantny z punktu widzenia odpowiedzialności oskarżonego niesporny fakt potwierdzony jego wyjaśnieniami i zawartymi na płycie CD zdjęciami.

Wyjaśnienia oskarżonego

W części dotyczącej inklinacji D. W. do przebierania się w damską bieliznę są one wiarygodne skoro przedstawiają irrelewantny z punktu widzenia jego odpowiedzialności niesporny fakt potwierdzony zeznaniami ww. świadka jak i zawartymi na płycie CD zdjęciami.

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Są w całości wiarygodne z niżej przedstawionych powodów. Nadto w tym zakresie dotyczą okoliczności stanowiącej tło zdarzenia, której nikt nie kwestionował. Korelują też z treścią zdjęć zawartych na płycie CD. Nadto nie przeczy im żaden inny dowód.

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Są one w całości wiarygodne z niżej przedstawionych powodów. Nadto w tym zakresie dotyczą okoliczności stanowiącej wyłącznie tło zdarzenia, korelują też z innymi dowodami, w tym zdjęciami na płycie CD, których rzetelności nikt nie kwestionował.

Zdjęcia (...)

Rzetelności tych zdjęć nikt nie kwestionował, a ich treść koreluje z pozostałym materiałem dowodowym.

1.1.1

Zeznania T. R.

W części dotyczącej wezwania świadka R. przez A. M. podczas "sesji zdjęciowej" D. W. zeznania te są wiarygodne skoro nie są sprzeczne z pozostałymi dowodami. Wskazać wypada, że dotyczą faktu, który miał miejsce kilka godzin przed będącym przedmiotem procesu zdarzeniem, które miało miejsce w innej miejscowości. Tym samym okoliczność ta stanowi wyłącznie tło czynu i nie ma wpływu na zakres odpowiedzialności co dodatkowo je uwierzytelnia w tym zakresie skoro nie było powodu, by zeznawać nieprawdę.

Zeznania J. J. (2)

Są one w całości wiarygodne z niżej przedstawionych powodów. Dotyczą przyczyn opuszczenia miejsca przy ul. (...) i udania się na parking za S., a zatem faktu, który miał miejsce kilka godzin przed relewantnym zdarzeniem, które też miało miejsce w innej miejscowości. Tym samym jest to nieistotna okoliczność stanowiąc wyłącznie tło czynu, nie mającego wpływu na zakres odpowiedzialności oskarżonego.

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Jak wskazano zeznania te zostały uznane za w całości wiarygodne. Dodać należy, że przyjazd na parking za S., gdzie świadek fotografowała przebranego w damską bieliznę D. W. stanowi jedynie preludium zdarzenia i jej zeznania są zbieżne z wyjaśnieniami oskarżonego oraz treścią wykonanych przez nią zdjęć. Tak jak fakt przybycia w to miejsce C. S. wraz z T. R.. Podkreślenia w tym miejscu jednak już wymaga, że była ona jedyną osobą, która pomogła D. W. w spełnieniu jego erotycznych fantazji. To wprost wskazuje, że nie miała nic przeciw tego jego zachowaniu. Wskazać również wypada, że podczas zdarzenia świadek była jedyną kobietą w tym towarzystwie. Powszechnie znany jest fakt mniejszej agresywności kobiet niźli mężczyzn jeśli się weźmie pod uwagę, że nie były one nastolatkami.

Zdjęcia o numerze: (...), (...)

Zdjęcia, których autentyczności nikt nie podważał.

Wyjaśnienia oskarżonego

W części dotyczącej jego przyjazdu na przydrożny parking wraz z T. R., gdzie oczekiwał A. M. i był tam przebrany w damską bieliznę D. W., któremu J. J. (2) robiła zdjęcia, wyjaśnienia te korelują z uznanymi za wiarygodne zeznaniami ww. świadków i materiałem zdjęciowym.

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

W całości wiarygodne zeznania, co do których istnieje dobitny tego dowód w postaci jej zachowania, że tylko nie ganiła D. W. za jego erotyczne fantazje, a pomagała mu je spełnić. Dodać należy, że tak jak wcześniejsze tak i ta okoliczność stanowi jedynie tło późniejszego zdarzenia co dodatkowo je uwierzytelnia w tym zakresie skoro nie było powodu, by zeznawać nieprawdę.

Zeznania T. R.

W części dotyczącej udania się wszystkich osób, które spotkały się na parkingu pod S. na działkę A. M. do K. zeznania te znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego i zeznaniach J. J. (2). Jak wskazano okoliczność ta stanowi jedynie tło późniejszego zdarzenia i nie wpływa na zakres odpowiedzialności C. S. co dodatkowo je uwierzytelnia w tym zakresie skoro nie było powodu, by zeznawać nieprawdę.

Wyjaśnienia oskarżonego

W części dotyczącej udania się wszystkich osób, które spotkały się na parkingu pod S. na działkę A. M. do K. wyjaśnienia znajdują potwierdzenie w wiarygodnych dowodach. Jak wskazano okoliczność ta stanowi jedynie tło późniejszego zdarzenia i nie wpływa na zakres jego odpowiedzialności co dodatkowo je uwierzytelnia w tym zakresie skoro nie było powodu, by wyjaśniać nieprawdę.

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Jak wskazano zeznania te zostały ocenione jako wiarygodne w całości, a ujawniona nimi okoliczność rozpoczęcia libacji, w tym co do osób biorących w niej udział znajduje potwierdzenie w innych dowodach, w tym wyjaśnieniach oskarżonego oraz zeznaniach T. R. i J. M. (1). Stanowi ona tło zdarzenia co dodatkowo je uwierzytelnia skoro brak jest powodu, by zeznawać nieprawdę.

Wyjaśnienia oskarżonego

Co do rozpoczęcia biesiady z danymi osobami wyjaśnienia te korelują z pozostałym materiałem dowodowym. Brak powodu, by zeznawać nieprawdę w tym zakresie

Zeznania T. R.

Co do rozpoczęcia biesiady z danymi osobami zeznania te korelują z pozostałym materiałem dowodowym. Brak powodu, by zeznawać nieprawdę w tym zakresie.

Zeznania J. M. (1)

Co do przybycia na biesiadę z danymi osobami zeznania te korelują z pozostałym materiałem dowodowym. Brak powodu, by zeznawać nieprawdę w tym zakresie.

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Do powyższych okoliczności przemawiających za uznaniem zeznań świadka za wiarygodne w całości wskazać tu należy, że była ona dobrą znajomą gospodarza imprezy A. M.. Od kilku też lat znała oskarżonego. Najkrócej natomiast - zaledwie dwa, trzy tygodnie znała pokrzywdzonego. Okoliczność ta wskazuje, że nie miała ona jakiegokolwiek powodu obciążać tak C. S. jak i pozostałych swych znajomych skoro ci byli jej bliżsi niźli pokrzywdzony. Jak wyżej podkreślono była jedyną osobą, której fantazje erotyczne D. W., które stały się przyczyną agresji, nie tylko jej nie przeszkadzały, ale pomagała mu je spełnić. Nie mniej istotnym jest, że zeznania te są spójne i konsekwentne od samego początku. W logiczny i zgodny z zasadami doświadczenia życiowego sposób ukazują, przyczynę i okoliczności pobicia człowieka, który udał się razem z napastnikami na imprezę, zorganizowaną przez pochodzącego z tej samej wsi co on jego znajomego. Znajdują też one uwiarygodnienie w wykonanych przez nią zdjęciach i przede wszystkim w protokole oględzin zwłok i opinii sądowo - medycznej, potwierdzających nie tylko śmiertelny skutek działania oskarżonego i pozostałych napastników, ale przede wszystkim bardzo dużą ilość obrażeń ciała, które do tego skutku doprowadziły. Nie sposób bowiem w tych okolicznościach mówić o zadaniu paru uderzeń. To zaś dobitnie potwierdza rzetelność relacji świadka. Należy dodać, że wbrew twierdzeniom oskarżonego J. J. (2) nie była z nim w żaden sposób skonfliktowana, o czym niżej. Brak jest więc logicznego powodu do pomawiania innej osoby o popełnienie przestępstwa, którego skutkiem była śmierć człowieka.

Zeznania J. M. (1)

Zeznania świadka w zakresie palenia marihuany przez oskarżonego i innych (które świadek określał jako "skręty") korelują z zeznaniami ww. wiarygodnego świadka. Podobnie też za prawdziwy został uznany wskazany przez niego fakt, że D. W. przebywał na tej posesji ubrany wyłącznie w damską bieliznę, umalowany damskimi kosmetykami skoro J. J. (2) podała okoliczności jej nałożenia, i dobitnie potwierdzają je wykonane przez nią zdjęcia.

Zeznania T. R.

W części dotyczącej naigrywania się obecnych na posesji w K. z D. W. z powodu jego upodobań, przy jednoczesnym upajaniu go alkoholem, zeznania te znajdują potwierdzenie w innych dowodach, w szczególności w zeznaniach J. J. (2).

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Jak wskazano Sąd uznał zeznania tego świadka za wiarygodne w całości z uwagi na argumentację zawartą w powyższym punkcie. Nadto wskazać należy, że znajdują one jednoznaczne oparcie w obiektywnych dowodach jakimi są protokół oględzin zwłok i opinii sądowo - medycznej. Korelują także w sporej części z zeznaniami J. M. (1) jak i z częścią zeznań T. R. i w całości z treścią wykonanych fotografii.

Zeznania J. M. (1)

W częściach zbieżnych z zeznaniami J. J. (2) tj. wskazującymi przemoc fizyczną oskarżonego wobec D. W., polewanie go zimna wodą przy jednoczesnym pojeniu go alkoholem Sąd dał wiarę tym zeznaniom. Wskazać wypada, że na ich treść, ewidentnie umniejszającą winę oskarżonego i pozostałych miał fakt znajomości oskarżonego i przede wszystkim pokrewieństwa z A. M., który także brał udział w tym zdarzeniu. Znamiennym jest, że z przesłuchania na przesłuchanie J. M. (1) coraz bardziej umniejszał odpowiedzialność wszystkich widzianych przezeń sprawców. Zeznając za pierwszym razem jasno wskazywał, że to C. S. pierwszy uderzył pokrzywdzonego i były to ciosy pięścią w twarz i kopnięcia w żebra. Tej części zeznań Sąd dał wiarę skoro jak wskazano korelują z uznanymi za wiarygodne w całości depozycjami J. J. (2). Zgodne też jest z zasadami doświadczenia życiowego uznać najwcześniejsze zeznania za najbardziej wiarygodne skoro sieć powiązań rodzinnych i towarzyskich umożliwiała wpływanie na świadka. Także jego spontaniczny zwrot z okazania wizerunku C. S. oraz z rozprawy, kiedy to działanie oskarżonego i pozostałych określił jako znęcanie został uznany za wiarygodny To stwierdzenie w świetle protokołu oględzin z sekcji zwłok D. W. we właściwy sposób odzwierciedla sposób działania C. S. i w całości koreluje ze szczegółowymi zeznaniami J. J. (2).

Zeznania T. R.

Podobnie jak wyżej wyłącznie część zeznań świadka zbieżną z depozycjami J. J. (2) Sąd uznał za prawdziwą. To jest co do faktu, że C. S. używał przemocy wobec pokrzywdzonego - kopiąc go w twarz, a kiedy pokrzywdzony się przewrócił pod wpływem tego kopnięcia, bił go pięściami po twarzy. Także w zakresie dotyczącym potwierdzenia, że i świadek używał przemocy wobec D. W. kopiąc go w okolicę szczęki i rzucał niego żwirem, zeznania te zostały uznane za prawdziwe jako korelujące z uznanymi za wiarygodne dowodami.

Zdjęcia od numeru (...) do (...)

Brak okoliczności osłabiającej zaufanie do tego dowodu.

Zeznania D. J. (1)

Zeznania całkowicie obcej dla oskarżonego osoby, nie zainteresowanej wynikiem postępowania. Podkreślić należy, że pozytywnie weryfikują one kwestię prawdomówności J. J. (2). Lansowana przez oskarżonego teoria o konfabulacjach ww. kobiety okazała się nieprawdziwa. D. J. (1) wprost wskazał, że owe "kłamstwa" J. J. (2) dotyczyły tylko i wyłącznie ich wzajemnych osobistych relacji, które zakończyły się fiaskiem, skoro mimo posiadania wspólnego dziecka się rozstali. Nie sposób zatem mówić o jakiejś tendencji J. J. (2) do kłamstwa przy relacji takiego jak będące przedmiotem niniejszego postępowania zdarzenia.

Zeznania K. P.

Zeznania całkowicie obcego dla oskarżonego, nie zainteresowanej wynikiem postępowania, przypadkowego świadka. Potwierdzają one, że tuż po ucieczce z posesji A. M. J. J. (2) mówiła o pobiciu D. W.. Elementarne zasady doświadczenia życiowego ukazują, że będąc mocno zdenerwowana i zwierzając się obcemu, przypadkowo spotkanemu człowiekowi J. J. (2) nie kłamała gdyż nie miała ku temu jakiegokolwiek powodu.

Zeznania R. S.

Zeznania obcego dla oskarżonego, nie zainteresowanego wynikiem postępowania, przypadkowego świadka.

Zeznania J. B.

Zeznania obcego dla oskarżonego, nie zainteresowanego wynikiem postępowania, przypadkowego świadka.

Protokół oględzin z sekcji zwłok D. W.

Dokument sporządzony przez posiadającego niezbędne kwalifikacje zawodowe i etyczne biegłego, którego treści nikt nie kwestionował. Potwierdza on w całości treść zeznań J. J. (2).

Opinia sądowo - medyczna

Została sporządzona przez posiadającego niezbędne kwalifikacje zawodowe i etyczne biegłego, jej rzetelności żadna ze stron nie kwestionowała.

Zeznania M. C.

Zeznania obcego dla oskarżonego, nie zainteresowanego wynikiem postępowania, przypadkowego świadka. Tak jak powyższe dowody uwierzytelniają one treść depozycji J. J. (2).

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Zeznania wiarygodnego świadka, znajdujące oparcie w innych dowodach oraz zasadach doświadczenia życiowego i logiki. Oczywistym jest, że owo "udzielenie ślubu" jej i D. W. było niczym innym jak naigrywaniem się już nie tylko z pokrzywdzonego ale też niejako ze świadka, która nie podzielała pogardy pozostałych dla jego erotycznych inklinacji. J. J. (2) mogła więc poczuć się zagrożona takimi "żartami" jeśli się weźmie pod uwagę sposób,. w jaki oskarżony i dwaj pozostali mężczyźni zachowywali się wobec pokrzywdzonego, który przecież był ich znajomym.

Zeznania J. M. (1)

W części, w której świadek potwierdził fakt opuszczenia wraz z nim przez J. J. (2) posesji wK. (...) i udanie się z nim do jego domu zeznania te znajdują potwierdzenie w ww. zeznaniach i wyjaśnieniach oskarżonego. Wskazać wypada, że ów fakt potwierdza strach J. J. (2) przed zachowaniem biesiadujących na posesji A. M. mężczyzn. Nielogicznym jest przyjęcie, że ww. kobieta była powodowana czymkolwiek innym skoro na posesji, gdzie trwała libacja, były łóżka do spania. Gdyby zatem wszystko było w porządku J. J. (2) mogłaby się tam przespać. Zwłaszcza, że J. M. (1) nie był jej kolegą, a znacznie starszym od niej mężczyzną i znajomość ta była niezwykle krótka.

Wyjaśnienia oskarżonego

W części dotyczącej faktu opuszczenia przez J. J. (2) wraz z J. M. (1) posesji w K. (...) i udanie się z ww. mężczyzną do jego domu wyjaśnienia te znajdują potwierdzenie w zeznaniach tych świadków. Jak wskazano ów fakt potwierdza strach J. J. (2) przed zachowaniem biesiadujących na posesji A. M. upojonych alkoholem i narkotykiem, agresywnych mężczyzn.

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Zeznania wiarygodnego świadka skoro są znajdują one oparcie w innych bezstronnych dowodach oraz zasadach doświadczenia życiowego i logiki.

Zeznania W. K.

Zeznania te co do faktu rozmowy korelują z uznanymi za wiarygodne zeznaniami J. J. (2) jak i późniejszym przybyciu świadka z kolegami na posesję w K. (...)

1.1.1

Zeznania W. K.

Zeznania te w zakresie wspólnego biesiadowania podczas ww. rozmowy telefonicznej przez W. K. z braćmi R. oraz H. T. i stan ich nietrzeźwości jest niesporną okolicznością potwierdzoną zeznaniami innych uczestników tego spotkania.

Zeznania A. R.

Zeznania P. R.

Zeznania H. T.

1.1.1

Zeznania W. K.

Zeznania w zakresie udanie się świadka z braćmi R. i H. T. do K. na posesję nr (...) i dotarcie tam po godzinie 01.00 na miejsce znajduje potwierdzenie w zeznaniach innych uczestników tego wyjazdu oraz zeznaniami J. J. (2) i T. R. jak też wyjaśnieniami oskarżonego. Jest to także niesporna okoliczność.

Zeznania A. R.

Zeznania w zakresie udanie się świadka z bratem P. i W. K. oraz H. T. do K. na posesję nr (...) i dotarcie tam po godzinie 01.00 na miejsce znajduje potwierdzenie w zeznaniach innych uczestników tego wyjazdu oraz zeznaniami J. J. (2) i T. R. jak też wyjaśnieniami oskarżonego. Jest to także niesporna okoliczność.

Zeznania P. R.

Zeznania w zakresie udanie się świadka z bratem A. i W. K. oraz H. T. do K. na posesję nr (...) i dotarcie tam po godzinie 01.00 na miejsce znajduje potwierdzenie w zeznaniach innych uczestników tego wyjazdu oraz zeznaniami J. J. (2) i T. R. jak też wyjaśnieniami oskarżonego. Jest to także niesporna okoliczność.

Zeznania H. T.

Zeznania w zakresie udanie się świadka z braćmi R. i W. K. do K. na posesję nr (...) i dotarcie tam po godzinie 01.00 na miejsce znajduje potwierdzenie w zeznaniach innych uczestników tego wyjazdu oraz zeznaniami J. J. (2) i T. R. jak też wyjaśnieniami oskarżonego. Jest to także niesporna okoliczność.

1.1.1

Zeznania W. K.

Zeznania w części dotyczącej poinformowania nowoprzybyłych przez oskarżonego i pozostałych o inklinacjach D. W., który nadal był ubrany wyłącznie w damską bieliznę, co wywołało falę agresji ze strony świadka i braci R., znajdują logiczne potwierdzenie w ujawnionych zeznaniami J. J. (2) późniejszym zachowaniu W. K. i jego kolegów.

Zeznania A. R.

Zeznania w części dotyczącej poinformowania nowoprzybyłych przez oskarżonego i pozostałych o inklinacjach D. W., który nadal był ubrany wyłącznie w damską bieliznę co wywołało falę agresji ze strony świadka i W. K. znajdują logiczne potwierdzenie w ujawnionych zeznaniami J. J. (2) późniejszych zachowaniu jego kolegi i brata.

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Niesporna ujawniona zeznaniami wiarygodnego świadka.

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Ujawniona zeznaniami wiarygodnego świadka okoliczność, jak wskazano znajdująca uwierzytelnienie w protokole oględzin z sekcji zwłok i opinii sądowo - medyczne oraz częściowo zeznaniami A. R..

Zeznania A. R.

W części, w której świadek potwierdził swój aktywny udział w pobiciu D. W. zeznania te korelują z ww. uznanymi za wiarygodne w całości dowodami. Także jego stwierdzenie, że już w momencie przyjazdu D. W. był pobity i miał opuchniętą od tego twarz należało uznać za wiarygodne skoro koreluje z zeznaniami J. J. (2) z przede wszystkim wykonanymi przez nią zdjęciami.

1.1.1

Zeznania J. J. (2)

Jak wyżej wskazano w całości wiarygodne z uwagi na ww. okoliczności zeznania, potwierdzone innymi dowodami i zasadami doświadczenia życiowego i logiki. Nadto znajdujące uwierzytelnienie w niżej wskazanych depozycjach całkowicie przypadkowego świadka.

Zeznania K. P.

Zeznania całkowicie przypadkowej osoby, w żaden sposób nie związanej tak z oskarżonym i pozostałymi napastnikami jak i J. J. (2).

1.1.1

Protokół oględzin z sekcji zwłok D. W.

Dokument sporządzony przez posiadającego stosowne kwalifikacje zawodowe i etyczne bezstronnego biegłego sądowego.

Opinia sądowo - medyczna

Dokument sporządzony przez posiadającego stosowne kwalifikacje zawodowe i etyczne bezstronnego biegłego sądowego.

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego

W części dotyczącej okoliczności opuszczenia posesji w K. (...) przez W. K., braci R. i H. T. wyjaśnienia są niesporne i potwierdzone ich zeznaniami. Ujawniona okoliczność jest irrelewantna nie tylko dla oskarżonego ale wcześniej skazanych uczestników zdarzenia. Brak dowodu przeciwnego i okoliczności osłabiającej uznanie tych depozycji za wiarygodne w tej części.

Zeznania T. R.

Zeznania w części dotyczącej okoliczności opuszczenia posesji w K. (...) przez W. K., braci R. i H. T. korelują z wyjaśnieniami oskarżonego i zeznaniami ww. świadków, Ujawniona okoliczność jest irrelewantna tak dla oskarżonego jak i wcześniej skazanych pozostałych uczestników zdarzenia. Brak dowodu przeciwnego i okoliczności osłabiającej uznanie tych depozycji za wiarygodne w tej części.

Zeznania A. R.

Zeznania w części dotyczącej okoliczności opuszczenia posesji w K. (...) przez świadka, W. K. i H. T., a wcześniej przez jego brata, korelują z wyjaśnieniami oskarżonego i ich zeznaniami. Ujawniona okoliczność jest irrelewantna tak dla oskarżonego jak i wcześniej skazanych pozostałych uczestników zdarzenia. Brak dowodu przeciwnego i okoliczności osłabiającej uznanie tych depozycji za wiarygodne w tej części.

Zeznania P. R.

Zeznania w części dotyczącej okoliczności jego wcześniejszego opuszczenia posesji w K. (...), korelują z wyjaśnieniami oskarżonego i zeznaniami jego brata, W. K. i H. T.. Ujawniona okoliczność jest bez jakiegokolwiek znaczenia dla oskarżonego. Brak dowodu przeciwnego i okoliczności osłabiającej uznanie tych depozycji za wiarygodne w tej części.

Zeznania W. K.

Zeznania w części dotyczącej okoliczności opuszczenia posesji w K. (...) przez świadka, A. R., H. T., a wcześniej przez P. R., korelują z wyjaśnieniami oskarżonego i ich zeznaniami. Ujawniona okoliczność jest irrelewantna tak dla oskarżonego jak i wcześniej skazanych pozostałych uczestników zdarzenia. Brak dowodu przeciwnego i okoliczności osłabiającej uznanie tych depozycji za wiarygodne w tej części.

Zeznania H. T.

Zeznania w w części dotyczącej okoliczności opuszczenia posesji w K. (...) korelują z wyjaśnieniami oskarżonego i zeznaniami innych świadków, w tym trzech innych uczestników pobicia D. W.. Ujawniona okoliczność jest irrelewantna nie tylko dla oskarżonego jak i wcześniej skazanych uczestników zdarzenia. Brak dowodu przeciwnego i okoliczności osłabiającej uznanie tych depozycji za wiarygodne w tej części.

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego

W części odnoszącej się do ucieczki za granicę potwierdza je dokumentacja dotycząca poszukiwań oskarżonego - tak w kraju jak i na terenie Unii Europejskiej. Nadto korelują one z zeznaniami T. R.. Brak dowodu przeciwnego i okoliczności osłabiającej uznanie tych depozycji za wiarygodne w tej części.

Zeznania T. R.

W części opisującej ucieczkę świadka i A. M. za granicę zeznania te są potwierdzone wyjaśnieniami oskarżonego oraz dokumentami zawartymi w aktach IIIK 153/12 Sądu Okręgowego w Białymstoku. Brak dowodu przeciwnego i okoliczności osłabiającej uznanie tych depozycji za wiarygodne w tej części.

1.1.1

Protokół oględzin z sekcji zwłok D. W.

Dokument sporządzony przez posiadającego stosowne kwalifikacje zawodowe i etyczne bezstronnego biegłego sądowego.

Opinia sądowo - medyczna

Dokument sporządzony przez posiadającego stosowne kwalifikacje zawodowe i etyczne bezstronnego biegłego sądowego.

1.1.1

Zeznania T. R.

W części przyłączenia się do nich (tj. uciekających z kraju świadka i oskarżonego) A. M., zeznania te są potwierdzone wyjaśnieniami C. S.. Okoliczność nieistotna z punktu widzenia zakresu odpowiedzialności oskarżonego. Brak dowodu przeciwnego i okoliczności osłabiającej uznanie tych depozycji za wiarygodne w tej części.

1.1.1

Protokół oględzin miejsca odnalezienia zwłok

Dokument sporządzony przez uprawnionego funkcjonariusza Policji - osobę zaufania publicznego.

Protokół oględzin wnętrza budynku gospodarczego

Dokument sporządzony przez uprawnionego funkcjonariusza Policji - osobę zaufania publicznego.

Zeznania Z. W.

Treść zeznań potwierdzona ww dokumentami. Ich rzetelność oskarżony i obrońca nie kwestionował. Brak dowodu przeciwnego i okoliczności osłabiającej uznanie tych depozycji za wiarygodne.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

Wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnieniom oskarżonego o nie braniu udziału w pobiciu D. W. gdyż spał upojony alkoholem przeczą uznane za wiarygodne zeznania J. J. (2). Jak podniesiono jest to jedyna osoba, która w przeciwieństwie do pozostałych uczestników libacji w K. nie miała nic przeciwko fantazjom pokrzywdzonego. Istotnym też jest, że znała ona D. W. znacznie krócej niźli oskarżonego, czy właściciela posesji. Nie sposób zatem dopatrzeć się racjonalnego powodu, dla którego miała by bezpodstawnie obciążać C. S. i pozostałych, z którymi wszak udała się na imprezę. Zwłaszcza, że świadek ta nie wskazywała obcego dla niej H. T. jako uczestnika pobicia. Ta ostatnia okoliczność pozwala stwierdzić, że J. J. (2) rzetelnie zrelacjonowała przebieg zdarzenia, a nie wskazywała na "na oślep" sprawców, jak zdaje się sugerować oskarżony sugerując także istnienie pomiędzy nimi konfliktu, co również nie jest prawdą. Wskazać wypada, że wyjaśnieniom C. S. w części, w której zaprzeczył swemu sprawstwu przeczą również zeznania J. M. (1). W postępowaniu przygotowawczym potwierdził on słowa J. J. (2), że to oskarżony pierwszy zaatakował D. W.. Potwierdził wskazywane przez nią zadawanie mu ciosów pięścią w twarz i kopanie w po żebrach przez C. S.. Relacjonując zdarzenie na rozprawie użył stwierdzenia "znęcali się". Jakkolwiek w czasie wszystkich zeznań J. M. (1) starał się umniejszyć winę oskarżonych, zaś po ww. stwierdzeniu nieudolnie wytłumaczyć, że w jego ocenie znęcanie się polegało na popychaniu i szturchaniu celem obudzenia z alkoholowego snu D. W., to zdaniem Sądu ów zwrot jasno wskazuje, że świadek wtedy wskazał, że doszło do fizycznej przemocy wobec pokrzywdzonego o wyjątkowo silnym natężeniu, i przemoc tę zapoczątkował, a później aktywnie brał udział w tym pobiciu oskarżony. Pomimo więc "cieniowania" odpowiedzialności sprawców, w tym i C. S. (spowodowanego więzami krwi z A. M. i znajomością oskarżonego) uprawnionym jest stwierdzenie, że zeznania te co do zasady korelują z depozycjami J. J. (2), co dodatkowo uwierzytelnia te ostatnie. Ujawniona w protokole sekcji zwłok ilość obrażeń ciała D. W. kategorycznie je potwierdza. Nadto czynną rolę oskarżonego wskazał również wcześniej skazany współsprawca tego przestępstwa T. R. - tak w postępowaniu przygotowawczym jak i na rozprawie podczas prowadzonej przeciwko niemu sprawie o sygn. III K 153/12 Sądu Okręgowego w Białymstoku. Należy dodać, że zgromadzony w sprawie materiał zdjęciowy pochodzący z aparatu J. J. (2) także dobitnie potwierdza rzetelność jej zeznań jednoznacznie też obalając wyjaśnienia oskarżonego. Przedstawiają one D. W. ukazując, że na pierwszych z nich ((...) do (...)) przebrany w damską bieliznę ów mężczyzna nie ma jakichkolwiek obrażeń ciała. Następne potwierdzają, że C. S. z kolegami nie tylko stosowali wobec pokrzywdzonego przemoc fizyczną, ale także drwili z niego i bez wątpienia te drwiny spowodowane były jego inklinacjami do wyżej opisanego przebierania się. Świadczą o tym zdjęcia numer (...) i następne, w szczególności zdjęcia numer (...) oraz (...), na którym C. S. się rozpoznał, kiedy to z drugim napastnikiem "myje" plecy siedzącemu na trawie pokrzywdzonemu. Przy czym robi to przy pomocy kubła z wodą i szczotką do zamiatania. Oczywistym jest, że nikt tak nie myje drugiego człowieka i były to wyłącznie ordynarne drwiny z pokrzywdzonego. Podkreślenia wymaga, że już tylko to zdjęcie przeczy jego wyjaśnieniom, że nieświadomy niczego wówczas spał. Na kolejnych zdjęciach - o numerach (...) i (...)widać obraźliwe rysunki i napisy na plecach D. W., jednoznacznie dotyczące tych jego upodobań, czy raczej stanowiące ich ocenę dokonaną przez oskarżonego i pozostałych napastników. Istotnym jest, że wszystkie te zdjęcia zostały wykonane przed pierwszym opuszczeniem J. J. (2) tej posesji, czego oskarżony i pozostali sprawcy nie kwestionują. Wówczas prócz pokrzywdzonego i J. J. (2) byli na niej wyłącznie jej właściciel, oskarżony, T. R. i znacznie od nich starszy J. M. (1). Natomiast zdjęcie numer (...) ukazuje mocno pobitą twarz D. W., zaś zdjęcie numer (...) pręgę na jego ciele i leżący obok niego gumowy wąż ogrodowy, którego to uderzenie je spowodowało. Uprawionym jest więc przyjęcie, że przedmiotowe zdjęcia ukazują motyw działania C. S. i pozostałych, jak też częściowo jego skutki w postaci już znacznych obrażeń ciała D. W.. Do powyższego należy dodać, że oskarżony wcześniej odbywał karę pozbawienia wolności. Powszechnie jest wiadomym, że w podkulturze więziennej najniżej usytuowane są osoby homoseksualne, które przeciętnej osobie kojarzą się z takimi fantazjami. Zasady doświadczenia życiowego przemawiają zatem za przyjęciem, że to właśnie C. S. jako ten, który przebywał w zakładzie karnym, był najbardziej "wyczulony" na zachowania, jakie zaprezentował pokrzywdzony, i gardził nimi. Dlatego to on pierwszy zareagował agresją, co notabene potwierdzają zeznania trojga świadków.

Zeznania T. R.

W części, w jakiej ów świadek zanegował znacznie bardziej aktywną rolę oskarżonego w śmiertelnym pobiciu D. W., w tym także to, że to C. S. je zainicjował, zeznaniom tym przeczą uznane za wiarygodne wyżej wskazane dowody, w tym część jego zeznań z postępowania przygotowawczego oraz złożonych na rozprawie w sprawie III K 152/12 Sądu Okręgowego w Białymstoku. Jakkolwiek podczas rozpoznawania niniejszej sprawy starał się on zanegować swe depozycje, w których obciążył oskarżonego, to uczynił to wyjątkowo nieudolnie. Nie potrafił logicznie wytłumaczyć, dlaczego wcześniej dwukrotnie wskazał aktywną rolę C. S. w śmiertelnym pobiciu pokrzywdzonego. I to w sytuacji, gdy w czasie prowadzonego przeciwko niemu postępowania negował na rozprawie pewne swe wypowiedzi podtrzymując je jednocześnie w ww. części. Pozwala to stwierdzić, że w trakcie rozpoznawania sprawy o sygn. akt III K 153/12 T. R. starał się przynajmniej w pewnym zakresie nie kłamać ukazując część działań pierwszego napastnika, o tyle w niniejszej sprawie, po odbyciu wymierzonej mu za to przestępstwo kary, zdecydował się udzielić pomocy koledze wychodząc z założenia, że w niczym mu to nie przeszkadza. Wskazać należy, że T. R. jak i pozostali skazani sprawcy w dalszym ciągu twierdzą, że są niewinni pomimo prawomocnego wyroku sądu i odbyciu wymierzonych kar co wprost wskazuje na ich podejście do zaistniałego zdarzenia, w wyniku którego poniósł śmierć D. W.. Dodać należy, że Sąd uznał także za niewiarygodne zeznania świadka w których umniejszał on stopień agresji swój i pozostałych napastników, przede wszystkim C. S.. Ilość i rozmiar ujawnionych protokołem oględzin z sekcji zwłok D. W. oraz opinia sądowo - medyczna nie pozostawiają wątpliwości, że ww. mężczyzna był wręcz katowany przez dłuższy okres - znacznie ponad 8 godzin. I śmiertelny skutek wynikał z tej mnogości silnych uderzeń.

Zeznania J. M. (1)

Sąd nie dał wiary zeznaniom w części, w której świadek umniejszał wskazywany stopień agresji oskarżonego i pozostałych napastników. Przeczy temu choćby jego spontaniczne stwierdzenie z okazania wizerunku oskarżonego i z rozprawy o znęcaniu się oskarżonego nad D. W.. To jest adekwatne określenie jeśli się weźmie pod uwagę treść protokołu z oględzin sekcji zwłok czy opinii sądowo - medycznej oraz zeznań J. J. (2). Istotnym jest że we wskazanym protokole okazania wizerunku opisując poczynania C. S. świadek ów klarownie mówi "bili i znęcali się". Dlatego też nie sposób uznać za prawdziwe późniejsze jego stwierdzenie, że przemoc ta polegała wyłącznie na "szturchaniu" D. W.. Stwierdzeniom tym przeczą też elementarne zasady doświadczenia życiowego i logiki skoro skutkiem owego "budzenia" czy "szturchania" D. W. było odniesienie tak ciężkich obrażeń ciała, że skutkowały one jego zgonem.

1.2.1

Wyjaśnienia oskarżonego

Część wyjaśnień oskarżonego, w których kwestionował on prawdomówność J. J. (2) Sąd uznał za nieudolną próbę podważenia wiarygodności zeznań obciążającego go swymi zeznaniami świadka. W pierwszej kolejności wskazać należy, że oskarżony nie kwestionował, że nie jest to jego jakaś bardzo dobra koleżanka. Mimo to wysuwał tego rodzaju zarzuty pod adresem bądź co bądź niezbyt dobrze znanej mu osoby. Istotniejszym jednakże jest, że tę okoliczność pozytywnie zweryfikowały zeznania D. J. (1) - mężczyzny, z którym z pewnością J. J. (2) nie pozostaje w dobrych relacjach. Oczywistym bowiem jest, że czym innym są kwestie osobiste - wspólnego pożycia, tworzenia rodziny i wychowywania dzieci, a zupełnie czym innym relacjonowanie przedmiotowego zdarzenia, jakiego była obserwatorem. Ponownego przypomnienia wymaga, że zeznania tego świadka znajdują dobitne oparcie w innych dowodach - zdjęciach zawartych na płycie CD, protokole z oględzin sekcji zwłok oraz pierwszymi zeznaniami J. M. (1), którego to zeznań oskarżony wszak nie kwestionował.

Zeznania J. M. (1)

Podobnie jak wyżej Sąd uznał, że negując prawdomówność J. J. (2) - wpierw na rozprawie w sprawie III K 152/12 Sądu Okręgowego w Białymstoku, a później w niniejszej sprawie świadek stara się pomóc sprawcom - z powodu więzów krwi z A. M. bądź też znajomości z oskarżonym. Wskazać wypada, że bardzo słabo znał on ww. kobietę. Zasady doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania przeczą zatem, by uznać te wypowiedź za prawdziwą. Istotniejszym jednakże jest, że tę rzekoma wątpliwość ów świadek wyartykułował dopiero na rozprawie - po uprzednim dwukrotnym przesłuchaniu w postępowaniu przygotowawczym. Oczywistym jest, że w realiach tej sprawy ww. zasady wskazują, że najbardziej rzetelne są depozycje złożone w jak najkrótszym czasie od zdarzenia, gdzie tych wątpliwości on nie podnosił, a kiedy to co do zasady złożył on zeznania zbieżne z jej depozycjami.

1.2.1

Wyjaśnienia oskarżonego

Jest to całkowicie wymyślona okoliczność skoro z zeznań bądź co bądź przychylnie doń nastawionego J. M. (1) jasno wynika, że był pseudonim (...) vel (...) był powszechnie używany wobec oskarżonego, o czym zeznał J. M. (1) podczas okazywania wizerunku oskarżonego. Pośrednio przeczą im także zeznania D. J. (1), który nie potwierdził, by to od C. S. dowiedział się o niestosownym ówczesnym prowadzeniu się J. J. (2).

1.2.1

Zeznania T. R.

W części, w której ów świadek zaprzeczył swemu sprawstwu, zeznaniom tym przeczy analiza wskazanych wyżej, uznanych za wiarygodne dowodów. Odnosi się ona w nieomal równym stopniu co do jego osoby jak i osoby oskarżonego. Stanowiąc podtrzymywaną od chwili przedstawienia mu zarzutu linię obrony, której nie zmodyfikował mimo prawomocnego skazania i wykonania kary.

1.2.1

Zeznania T. R.

Podnoszenie stanu nietrzeźwości J. J. (2) miało na celu zdyskredytowanie wiarygodności jej zeznań i było linią obrony T. R., który wszak został za ów czyn prawomocnie skazany. Podkreślenia wymaga, że J. M. (1) i całkowicie przypadkowy świadek K. P. zaprzeczyli w swych zeznaniach tej okoliczności.

1.2.1

Zeznania W. K.

1.2.1

Zeznania P. R.

1.2.1

Zeznania A. R.

1.2.1

Zeznania J. M. (1)

Sąd uznał także jako niewiarygodne stwierdzenie świadka, że celem przemocy oskarżonego i pozostałych wobec D. W. było jego obudzenie. Prócz pierwszych zeznań świadka, jak też złożonych podczas okazania wizerunku oraz zeznań J. J. (2), przeczy temu również materiał zdjęciowy klarownie wskazujący ów powód, gdzie na plecach pokrzywdzonego narysowane obraźliwe aluzje do opisanych jego erotycznych upodobań. Pośrednio okoliczność ta jest potwierdzona wyjaśnieniami oskarżonego, który sam wskazał, że nie życzy sobie zdjęć o tej treści, jakie wówczas zostały wykonane D. W.. Uznanym za nieprawdziwe stwierdzeniom przeczą też elementarne zasady doświadczenia życiowego i logiki skoro skutkiem "budzenia" ze snu człowieka był jego zgon.

1.1.1

Zeznania K. B.