Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2022 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku I Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący:	Sędzia del. Krzysztof Adam Prutis
Protokolant:	Marta Kruk

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2022 roku

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko A. S.

o zapłatę

I.  Oddala powództwo;

II.  Zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 5 917 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 1537/20

UZASADNIENIE

Powód Towarzystwo (...) SA z siedzibą w W. pozwem skierowanym przeciwko A. S. wniósł o zasądzenie kwoty 100.000 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 07.07.2020 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwany A. S. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Podnosiła,

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 18.04.2019 roku w domu bliźniaczym położonym w miejscowości R. doszło do pożaru w wyniku którego zniszczeniu uległo mieszkanie Ł. R. posiadającej ubezpieczenie w powodowym towarzystwie. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego powód wypłacił ubezpieczonej 100000 zł tytułem odszkodowania. W swojej części budynku A. S. prowadził w okresie przed pożarem prace remontowe.

Postępowanie karne toczące się w kierunku przestępstwa z art. 163§2 kk w zw. z art. 163§1 pkt 1 kk zostało umorzone.

Powyższe było bezsporne pomiędzy stronami.

Zgodnie z art. 415 kc kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Z kolei wg art. 828§1 kc jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania. Jeżeli zakład pokrył tylko część szkody, ubezpieczającemu przysługuje co do pozostałej części pierwszeństwo zaspokojenia przed roszczeniem ubezpieczyciela.

Dla przypisania odpowiedzialności pozwanego za zaistniałą szkodę powód zobowiązany był do wykazania jego winy w powstaniu szkody. Powód przedstawił w tym zakresie opinię biegłego z zakresu ochrony przeciwpożarowej P. P. (k. 15-24) z której wynika, że z bardzo dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że przyczyną powstania pożaru była nieostrożność w czasie wykonywania prac związanych z cięciem metalowych elementów instalacji centralnego ogrzewania w mieszkaniu powoda. Prace były prowadzone bez właściwego i skutecznego zabezpieczenia pod względem pożarowym .

Z zeznań świadka W. B. wynika, że w dniu 18.04.2019 roku w godzinach porannych wyciął w przedmiotowym domu wraz z pozwanym 3 rury stalowe w piwnicy. Piwnica była wykonana z betonu. W jednym z pomieszczeń piwnicy rury nie zostały wycięte bo znajdowały się tam papiery i meble (k. 140-143). Następnie obaj przystąpili do innych czynności (świadek odkręcał bojler, pozwany pojechał zawieść rury na złom). Po powrocie pozwanego załadowali na przyczepkę resztę rur, część z nich przycięli już na podwórku. Około 15 godziny dostali informację, że budynek się pali, a po przyjeździe zauważyli, że ogień jest i wydobywa się dym z okna sąsiadki. Z kolei świadek Ł. R. (k. 146-147) wskazała, że zięć Pana S. biegał i krzyczał, że się pali bo S. za dużo palił i ciął rury. Nie omieszkała wspomnieć też, że Pan S. nie przestrzegał przepisów BHP, „to tępy facet bardziej głupiego nie znam, nikt jego nie lubi tylko ma duże znajomości”. Zeznania świadka W. B. należy ocenić jako wiarygodne, albowiem korelują one z twierdzeniami pozwanego, zaś nieprzychylne nastawienie Ł. R. do pozwanego wynika wprost z jej zeznań. Zresztą świadek ta nie widział skąd pożar się rozpoczął. Z kolei zeznania świadka M. R. nic do sprawy nie wniosły (k. 156), świadek wskazała tylko , że zdaniem biegłego przyczyną pożaru było zwarcie w instalacji elektrycznej.

Celem ustalenia przyczyny pożaru, a tym samym czy pozwany ponosi winę za powstanie pożaru sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu pożarnictwa. Biegły M. L. w swojej opinii z 19.08.2021 r. wskazał (k. 165-171), analizując akta sprawy, śledztwa PR Ds. 1225.2019 i akta Kp 1703/19, że nie jest w stanie w sposób jednoznaczny wskazać przyczynę która spowodowała pożar, nie jest w stanie wskazać kto i w jakim zakresie naruszył przepisy, nie może wykluczyć zdarzenia losowego – wadliwego zadziałania urządzenia elektrycznego.

W ocenie sądu opinia biegłego jest w pełni wiarygodna, biegły miał w sprawie najobszerniejszy materiał dowodowy.

Ustalenia biegłego korelują z zeznaniami powoda i Świadka W. B., że w godzinach popołudniowych w przedmiotowym budynku w dniu 18.04.2019 roku nie używali kątówki, a tylko na zewnątrz do przycięcia rur by wpasowały się do przyczepki.

Sąd nie uwzględnił zatem wniosku powoda o powołanie kolejnego biegłego, zmierzałby on do przedłużenia postępowania.

Znamienne w spawie jest, że pozwany wykonując prace remontowe zwracał uwagę na zagrożenie pożarowe i odstąpił od prowadzenia prac, które takie zagrożenie mogło spowodować. Uznać trzeba, że prowadzone prace z dużym prawdopodobieństwem mogły skutkować pojawieniem się ognia, lecz brak ku temu całkowitej pewności. Przedmiotowy budynek był stary, stara była instalacja elektryczna. Biegły P. P. wskazał, że w czasie oględzin widział przewody elektryczne położone bezpośrednio na drewniany elementach budynku, a pozbawione izolacji ochronnej. Brak dokumentacji od pokrzywdzonej pożarem o przeglądach instalacji elektrycznej czy przeglądu i czyszczeniu przewodów kominowych. Te podobno o ile istniały to spłonęły w pożarze.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy uznał, że brak jednoznacznych podstaw do przyjęcia winy pozwanego za zaistniały pożar. Stąd powództwo podlegało oddaleniu na podstawie w/w przepisów. O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 98 kpc o kosztach zastępstwa procesowego – zgodnie z §2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800).