Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 25 lipca 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący

:

SSA Bogusław Dobrowolski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2018 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...)w W.

z udziałem Ł. S.

o uznanie lub stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego

p o s t a n a w i a :

I.  stwierdzić, że wyrok Sądu Polubownego prowadzonego przez (...) spółkę z. o.o. w Ł. z dnia 28 maja 2018 roku wydany w sprawie o sygnaturze akt (...)mocą którego zasądzono od dłużnika Ł. S. na rzecz wierzyciela: (...)w W. kwotę 1.500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 11 stycznia 2018 r. do dnia zapłaty i kwotę 343,80 zł (trzysta czterdzieści trzy 80/100 złotych) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, jest wykonalny i nadać powyższemu wyrokowi klauzulę wykonalności;

I.  zasądzić od dłużnika Ł. S. na rzecz wierzyciela: (...)w W. kwotę 437 zł (czterysta trzydzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów niniejszego postępowania.

B. D.

sygn. akt I ACo 55/18

UZASADNIENIE

Wierzyciel –(...) w W. wystąpił z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Sądu Polubownego, prowadzonego przez (...) sp. z o.o. w Ł. z dnia 28 maja 2018 r., wydanego w sprawie (...) a ponadto o zasądzenie na jego rzecz od dłużnika Ł. S. kosztów postępowania klauzulowego wraz z kosztami zastępstwa prawnego.

Dłużnik Ł. S. nie zajął stanowiska w sprawie.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:

Wniosek wierzyciela jest zasadny.

Zgodnie z art. 1214 § 2 k.p.c. sąd stwierdza wykonalność wyroku sądu polubownego, nadającego się do wykonania w drodze egzekucji, nadając mu klauzulę wykonalności. Wyrok taki stanowi tytuł wykonawczy. W ramach powyższego postępowania sąd nie przeprowadza czynności dowodowych, lecz opiera się na dokumentach załączonych do wniosku, w szczególności na oryginałach lub poświadczonych za zgodność odpisach: wyroku sądu polubownego i zapisu na sąd polubowny (art. 1213 § 1 k.p.c.).

W sprawie niniejszej wierzyciel złożył wymagane przez prawo załączniki, a jego wniosek był formalnie poprawny. Treść i forma zapisu na sąd polubowny czyniła zadość dyspozycji norm prawnych ujętych w art. 1161 § 1 k.p.c. w zw. z art. 1162 § 1 k.p.c., zaś forma i brzmienie wyroku sądu polubownego nie kolidowały z wymaganiami art. 1197 § 1-3 k.p.c.

Sąd w toku postępowania klauzulowego nie jest uprawniony do oceny, czy roszczenie, którego dotyczy wyrok, istnieje (patrz: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 września 1967 r. I CZ 20/67). Ogranicza się w tym zakresie do, dokonanej na podstawie przedłożonych dokumentów, oceny czy nie zachodzą przesłanki wyłączające stwierdzenie wykonalności, o których mowa w art. 1214 § 3 k.p.c. (patrz: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1967 r., sygn. I CR 445/67), co nie wyklucza badania faktów notoryjnych lub znanych sądowi z urzędu (patrz: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 października 1993 r., sygn. II CRN 70/93).

W świetle art. 1214 § 3 k.p.c. sąd odmawia stwierdzenia wykonalności wyroku sądu polubownego, jeżeli według przepisów ustawy spór nie może być poddany pod rozstrzygnięcie sądu polubownego oraz wtedy, gdy wykonanie wyroku sądu polubownego byłoby sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej (klauzula porządku publicznego). W ocenie Sądu Apelacyjnego, żadna z tych negatywnych przesłanek w niniejszym postępowaniu nie występuje.

Przedmiotowa sprawa obejmuje żądanie wierzyciela dotyczące zapłaty kwoty pieniężnej od dłużnika, będącego drugą stroną zobowiązania, sprecyzowanej w ugodzie z 8 stycznia 2018 r., zawartej pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem ze względu na wierzytelność z tytułu roszczenia regresowego w związku z zaistniałą 22 kwietnia 2017 r. szkodą o numerze (...)Ma ona zatem charakter majątkowy i może być, zgodnie z art. 1157 k.p.c. w zw. z art. 917 k.c., poddana rozstrzygnięciu sądu arbitrażowego.

Z treści uzasadnienia wyroku sądu polubownego wynikało nadto, że prawa procesowe dłużnika zostały zachowane. Odpis pozwu został mu bowiem doręczony w dniu 11 maja 2018. Pozwany nie wniósł jednak odpowiedzi na pozew.

W tych warunkach nie sposób przyjąć, że wyrok sądu polubownego i wniosek wierzyciela naruszają którąkolwiek z podstawowych zasad krajowego porządku publicznego.

Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji na zasadzie
art. 1213 ¹ § 2 k.p.c. w zw. z art. 1214 § 1 i 2 k.p.c. (pkt I.).

O kosztach postępowania orzeczono na zasadzie art. 98, 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. i art. 1213 ¹ § 2 k.p.c., przy jednoczesnym zastosowaniu regulacji
§ 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) (pkt II.).

B. D.