Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący	:	SSA Jarosław Marek Kamiński (spr.)
Sędziowie	:	SSA Bogusław Suter SSO del. Monika Strzyżewska
Protokolant	:	Iwona Zakrzewska

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2018 r. w Białymstoku

na rozprawie

sprawy z powództwa Z. C.

przeciwko (...) w B.

o uchylenie, stwierdzenie nieważności uchwał

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku

z dnia 9 listopada 2017 r. sygn. akt I C 1087/17

oddala apelację.

(...)

UZASADNIENIE

Powód Z. C., po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa na rozprawie w dniu 27.10.2017 r., wnosił o uchylenie uchwał pozwanej(...) w B., tj. uchwały nr (...) dotyczącej nie przyjęcia jego wniosku o skorygowanie opłat za ogrzewanie oraz uchwały nr (...) dotyczącej nie przyjęcia jego wniosku w sprawie ustalania porządku obrad, podnosząc, że została ona podjęta bez udzielenia absolutorium członkom zarządu. Uzasadniając swoje stanowisko podkreślił, że w toku Walnego Zgromadzenia podjęto uchwały, które następnie nie zostały zapisane i nie znajdują odzwierciedlenia w końcowym protokole. Zarzucał Przewodniczącemu obrad nieprzestrzeganie regulaminu. Jakkolwiek wskazał, że sama czynność głosowania odbyła się prawidłowo, to - w jego ocenie - uchwały winny zostać sformułowane ponownie, zaś sam protokół określał mianem „sfałszowanego”.

Pozwana wnosiła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Wskazała, że Walne Zgromadzenie odbyło się zgodnie z obowiązującym prawem. Powód został prawidłowo zawiadomiony o terminie, miejscu i porządku obrad, uczestniczył w zebraniu, głosując nad uchwałami oraz wniesionymi przez członków wnioskami. Ponadto, brak jest podstaw prawnych uzasadniających żądanie sprostowania oraz uzupełnienia protokołu o przekłamane i pominięte wypowiedzi w dyskusji w zakresie wniosków i spraw poruszanych na zebraniu. Protokół jest sprawozdaniem w formie aktu ustalającego przebieg zdarzeń, stwierdzającego fakty lub dokonane czynności. Z protokołu Komisji Uchwał i Wniosków wynika, że wszystkie zgłoszone przez uczestników żądania zostały prawidłowo zapisane oraz poddane pod głosowanie. Protokół zawiera zatem niezbędne elementy umożliwiające odtworzenie przebiegu zebrania. Wnioski powoda w przedmiocie liczenia opłat za dostarczanie ciepła zostały przegłosowane negatywnie. Podkreśliła, że nie wykazał również interesu prawnego w zaskarżeniu przedmiotowych uchwał - w rozumieniu art. 189 k.p.c.

Wyrokiem z 9 listopada 2017 r. Sąd Okręgowy w Białymstoku oddalił powództwo (pkt I), zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 377 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (pkt II) oraz nakazał pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Białymstoku kwotę 550 zł tytułem kosztów sądowych (pkt III).

Orzeczenie to zostało oparte o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną.

Z. C. jest członkiem (...)w B., której zasady funkcjonowania określa uchwalony statut, regulujący m.in. zagadnienia dotyczące zwoływania Walnego Zgromadzenia. Zgodnie z § 22 statutu, Zarząd Spółdzielni zawiadamia członków Walnego Zgromadzenia na piśmie o czasie, miejscu i porządku obrad na 21 dni przed terminem zebrania. Projekty uchwał i żądania zamieszczenia dodatkowych spraw w porządku obrad mają prawo zgłaszać również członkowie w terminie 15 dni przed dniem Walnego Zgromadzenia. Uchwały podejmowane są jedynie w sprawach objętych porządkiem obrad, podanym do wiadomości członków Spółdzielni, zwykłą większością głosów w głosowaniu, w którym liczą się głosy za i przeciw. Głosowanie w sprawie udzielenia Zarządowi absolutorium odbywa się po rozpatrzeniu sprawozdania z działalności Spółdzielni i bilansu za dany rok.

Na dzień 27 czerwca 2017 r. ustalono termin Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni w budynku Wydziału Elektrycznego Politechniki B. w B., o czym powód został powiadomiony pismem z dnia 22 maja 2017 r., wraz ze wskazaniem porządku obrad, obejmującym m.in. punkty dotyczące podjęcia uchwał w przedmiocie przyjęcia sprawozdania Rady Nadzorczej w 2016 r., zatwierdzenia sprawozdania z działalności Spółdzielni wraz ze sprawozdaniem finansowym za 2016 r. oraz udzielenia absolutorium członkom Zarządu. Regulamin Walnego Zgromadzenia Członków udostępniono do wglądu w Administracjach Osiedli oraz biurze Spółdzielni, a także wywieszono przed salą, w której odbywało się zebranie. Sprawozdanie z działalności SM za rok 2016 było ogólnodostępne i zostało wyłożone w biurze Spółdzielni w dniach 12-27 czerwca 2017 r., tj. do dnia Walnego Zgromadzenia, o czym członkowie Spółdzielni zostali poinformowani stosownym pismem na macierzystej stronie internetowej, a także w drodze stosownego ogłoszenia wywieszonego w biurach administracji osiedli.

Powód aktywnie uczestniczył w zgromadzeniu w ten sposób, że m.in. wystąpił z wnioskiem o dopisanie do porządku obrad dodatkowego punktu 11 o brzmieniu: „Rozpatrzenie sprawozdań z działalności Rady Nadzorczej i Zarządu Spółdzielni za rok 2016 r.”. Przewodniczący Prezydium poprosił powoda o złożenie wniosków do Komisji Uchwał i Wniosków oraz ewentualną dyskusję na poruszane tematy w porządku obrad o brzmieniu (...), na co powód przystał.

W toku Zgromadzenia ustalono ilość mandatów do Rady Nadzorczej (uchwała nr (...)), przyjęto sprawozdanie z działalności Rady Nadzorczej w 2016 r. (uchwała nr (...)), zatwierdzono sprawozdanie z działalności Spółdzielni w 2016 r. i wyników finansowych za 2016 r. (uchwała nr (...)), udzielono absolutorium członkom Zarządu (uchwała nr (...)), dokonano podziału nadwyżki bilansowej za rok 2016 (uchwała nr(...)), udzielono upoważnienia Zarządowi do zaciągania zobowiązań finansowych (uchwała nr (...)). Po przeprowadzonej dyskusji (pkt 12 porządku obrad), rozpoczęto głosowanie nad zgłaszanymi przez poszczególnych członków zagadnieniami.

Komisja Skrutacyjna stwierdziła, że Walne Zgromadzenie zostało zwołane zgodnie z postanowieniami Statutu i jest zdolne do podejmowania uchwał.

Powołana na Walnym Zgromadzeniu Komisja Uchwał i Wniosków, po przeanalizowaniu pod względem formalnym i rzeczowym zgłoszonych wniosków obecnych uczestników, poddała pod głosowanie żądanie powoda w sprawie: pkt 7 - ustalenia niższych stawek jednostkowych za gaz (w głosowaniu: za przyjęciem wniosku – 1 członek; przeciw – 100 członków); pkt 8 – skorygowania kart informacyjnych budynku przy ul. (...) i w nieruchomości, dla której obliczane były nowe współczynniki (...) poprzez naniesienie sprawdzonych oraz prawidłowych danych służących do tych rachunków z uwagi na rozbieżności między zapisaną grubością zastosowanej płyty styropiany użytego do montażu budynku z faktycznie ułożonym styropianem na tym budynku oraz budynkach sąsiadujących, o nr (...), wykonywanych w tym samym czasie (w głosowaniu: za przyjęciem wniosku - 2 członków; przeciw – 100 członków); pkt 9 – zapoznanie się nowo powołanej Rady Nadzorczej z listami powoda znajdującymi się w dokumentacji byłej Rady Nadzorczej, dotyczącej porządku obrad, rozpatrywania sprawozdań organów spółdzielni na Walnym Zgromadzeniu członków (w głosowaniu: za przyjęciem wniosku – 2 członków; przeciw 101 członków). Żaden z powyższych wniosków nie przeszedł i nie został przyjęty.

W świetle tak ustalonych okoliczności, Sąd Okręgowy wskazał, że ocena skuteczności sformułowanych treścią pozwu roszczeń winna zostać dokonana w oparciu o przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 188 poz. 1848) oraz ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2003 r., nr 119 poz. 1116). Przepis art. 42 prawa spółdzielczego reguluje sposób zaskarżenia uchwały walnego zgromadzenia spółdzielni poprzez wytoczenie powództwa o jej uchylenie (uchwała sprzeczna z postanowieniami statutu bądź dobrymi obyczajami lub godząca w interesy spółdzielni albo mająca na celu pokrzywdzenie jej członka) lub o stwierdzenie jej nieważności (uchwała sprzeczna z prawem). Tym samym przewidziano powództwo o uchylenie, a więc ustanowiono sankcję wzruszalności (unieważnialności), co do zasady - w stosunku do uchwał walnego zgromadzenia.

Odnosząc się do zaskarżania tzw. negatywnych rozstrzygnięć podmiotów zbiorowych, a więc zarówno Wspólnot Mieszkaniowych, jak i Spółdzielni, Sąd I instancji podniósł, że reprezentowane są stanowiska, zgodnie z którymi uchwały podjęte bez wymaganej większości głosów są uchwałami nieistniejącymi (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23.02.2006r., I CK 336/05, Lex nr 424423), ale też takie, zgodnie z którymi uchwały negatywne mogą być przedmiotem zaskarżenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28.05.2013r., V CSK 311/12 – Lex nr 1331380). Konsekwencją przyjęcia pierwszego z przedstawionych stanowisk byłby wniosek o niezasadności powództwa bez konieczności badania jego merytorycznej zasadności (brak uchwały podjętej większością głosów); aprobata drugiego z nich oznaczałaby konieczność ustosunkowania się do argumentacji podniesionej treścią żądania powoda. Powołując treść art. 41 § 2 prawa spółdzielczego oraz art. 8 ³ ust. 9 ww. ustawy, Sąd wskazał, że uchwała zostaje uznana za podjętą w przypadku spełnienia się dwóch przesłanek – poddania jej pod głosowanie walnego zgromadzenia oraz uzyskania wymaganej większości głosów. W toku walnego zgromadzenia uprawnieni do głosowania podjęli uchwałę, której istotą było nieuwzględnienie żądania.

Sąd Okręgowy, nie przesądzając o trafności któregokolwiek z wyżej zaprezentowanych stanowisk, stwierdził, że powództwo należało oddalić. Walne Zgromadzenie zostało zwołane prawidłowo, odpowiadało postanowieniom statutu, obradowało zgodnie z przyjętym porządkiem, a podjęte uchwały zostały w nim zawarte. Przyjęto sprawozdanie Rady Nadzorczej z 2016 r., zatwierdzono sprawozdania z działalności Spółdzielni wraz ze sprawozdaniem finansowym za 2016 r. oraz udzielenia absolutorium członkom Zarządu. Członkowie zostali prawidłowo zawiadomieni, w Zgromadzeniu uczestniczyło wymagane quorum. Uchwały podjęto wymaganą większością głosów, w przepisanym trybie. Na tej płaszczyźnie Sąd nie dostrzegł nieprawidłowości.

Mimo niedopuszczalności uchylenia rozstrzygnięć w zakresie złożonych przez powoda wniosków na gruncie prawa spółdzielczego Sąd oceniał także powództwo pod kątem nieważności na gruncie kodeksu cywilnego, w szczególności w oparciu o treść art. 58 k.c. § 1 i 2 k.c. Przyczyną nieważności czynności prawnej, wskazaną w art. 58 § 1 k.c., jest sprzeczność z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa, zarówno kodeksu cywilnego, jak i ustaw szczególnych, co zasadniczo polega na tym, że indywidualne i konkretne postępowanie, wynikające z czynności prawnej, koliduje z generalną i abstrakcyjną normą, wynikającą z ustawy, przez to że nie respektuje zakazu ustawowego, nie zawiera treści lub innych warunków objętych nakazem normy prawnej (wyr. SN z dnia 3 lutego 2011 r., I CSK 261/10, Lex nr 784986). W ocenie Sądu Okręgowego, powód nie wykazał, w jaki sposób negatywne rozpoznanie zgłaszanych wniosków wypełnia powyższe kryteria, poprzestając na subiektywnych twierdzeniach, nie popartych jakimikolwiek dowodami. Odwołując się do reguły wyrażonej w art. 6 k.c., Sąd I instancji uznał, że nie doszło do naruszenia przepisów prawa w toku głosowania, a tym samym podejmowania decyzji.

W części natomiast ewentualnej sprzeczności zaskarżonych rozstrzygnięć z zasadami współżycia społecznego, Sąd zauważył, że przepis art. 58 § 2 k.c. przewiduje nieważność czynności prawnej w razie jej sprzeczności z konkretnymi zasadami współżycia społecznego, których powód w ogóle nie wskazał. Brak ich sprecyzowania przez powoda uniemożliwił Sądowi dokonanie pod tym kątem oceny czynności prawnej i tym samym dokonanie wartościowania zachowania pozwanej z konkretnymi zasadami współżycia społecznego. Sąd Okręgowy nie dopatrzył się zatem nieważności uchwały.

Sformułowane przez powoda żądanie uchylenia uchwał Sąd I instancji oceniał również na płaszczyźnie możliwości zastosowania art. 189 k.p.c., więc jako wystąpienie z roszczeniem o ustalenie nieistnienia uchwały (decyzji). Sąd Okręgowy uznał, że powód nie miał interesu prawnego w dochodzeniu ustalenia istnienia stosunku prawnego lub prawa. Powód nie wykazał, iż posiada interes prawny w skierowaniu powództwa przeciwko Spółdzielni na tej podstawie, że rozstrzygając o zgłoszonych przez niego wnioskach stworzyła przynajmniej potencjalne zagrożenie jego indywidualnym, prawnie chronionym interesom. Uwzględnienie powództwa nie wiązałoby się z żadną korzystną dla niego zmianą, nie rodziłoby też po jego stronie żadnego uprawnienia. Powód zasadniczo wskazywał na naruszenie jego interesu poprzez nieprawidłowości w podejmowanych przez Zarząd Spółdzielni działaniach na szkodę wszystkich członków, który nie jest pojęciem tożsamym z interesem prawnym. Uwzględnienie wniosków powoda i głosowanie „za” przedłożonymi propozycjami nie wpłynęłoby na zmianę jego sytuacji prawnej – w części dot. pkt 8 (skorygowania kart informacyjnych) samodzielnie dokonywał oceny rzekomo istniejących rozbieżności między zapisaną grubością zastosowanej płyty styropianu użytego do montażu ocieplenia budynku z faktycznie ułożonym styropianem na nieruchomości, co - w ocenie Sądu - winien był uczynić jeszcze na etapie wykonywania prac remontowo -dociepleniowych, informując o swoich podejrzeniach i wątpliwościach Spółdzielnię, jako podmiot zlecający powyższe czynności; nie jest on bowiem władny do samodzielnego występowania przeciwko wykonawcy. W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie sposób jest ocenić prawdziwość i zasadność twierdzeń powoda.

Analogicznie Sąd I instancji ocenił treść wniosku z pkt 9 obrad Walnego Zgromadzenia. Powód nie wykazał bowiem, w jaki sposób brak zapoznania się nowo powołanej Rady Nadzorczej z jego listami i rozpatrzenie sprawozdań organów spółdzielni rzutowałoby na jego interes prawny bądź w jaki sposób go naruszało.

Z uwagi na powyższe Sąd, orzekł jak w punkcie I sentencji.

O kosztach procesu rozstrzygnięto zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98 k.p.c.).

Powód zaskarżył powyższy wyrok nieformalną apelacją. Podtrzymał zastrzeżenia w przedmiocie niezgodnego ze statutem spółdzielni stosowania procedur i podejmowania uchwał na (...)w B. w dniu 27 czerwca 2017 r., wskazując szereg nieprawidłowości dotyczących sporządzenia protokołu oraz przebiegu samego Zgromadzenia. Argumentował, że wnioskował o stwierdzenie, iż w protokole sporządzonym z Walnego Zgromadzenia zabrakło również zapisu wielu istotnych dla dalszego przebiegu obrad wypowiedzi i zgłaszanych wniosków do dyskusji, szczególnie nad sprawozdaniem zarządu z działalności Spółdzielni, którego „dane oraz zafałszowania w tekście budzą od lat wątpliwości i nie można, poprzez manipulowanie faktami i procedurami na zebraniu przez jego Przewodniczącego w żaden sposób ich dotąd wyjaśnić lub poprawić”. Powód kwestionował także rozstrzygnięcie w zakresie orzeczonych kosztów. W oparciu o powyższe domagał się uchylenia wyroku Sądu Okręgowego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Oceniając zasadność powództwa, Sąd I instancji trafnie ocenił zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz dokonał właściwej wykładni zastosowanych przepisów prawa. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, argumentacja Sądu Okręgowego jest prawidłowa. Sąd Odwoławczy w pełni akceptuje stanowisko Sądu I instancji.

Wstępnie zauważyć należy, iż przepis art. 42 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze reguluje sposób i tryb zaskarżania uchwał walnego zgromadzenia. Co do zasady kwestionowanie uchwał walnego zgromadzenia w spółdzielni mieszkaniowej obecnie jest możliwe za pomocą trzech odrębnych środków prawnych, tj.:

1. powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały (gdy występuje sprzeczność uchwały z ustawą - art. 42 § 2 prawa spółdzielczego);

2. powództwa o uchylenie uchwały (w razie sprzeczności uchwały bądź z postanowieniami statutu, bądź z dobrymi obyczajami lub gdy uchwała godzi w interes spółdzielni albo ma na celu pokrzywdzenie jej członka - art. 42 § 3 prawa spółdzielczego);

3. powództwa o ustalenie nieistnienia uchwały (gdy występują takie nieprawidłowości w zwołaniu walnego zgromadzenia lub w obradowaniu, które wyłączają możliwość przyjęcia usprawiedliwionego zapatrywania, że organ ten był zdolny do powzięcia woli - art. 42 § 9 prawa spółdzielczego).

Przedmiotem żądania pozwu zgłoszonego w niniejszym postępowaniu było uchylenie uchwał (...) w B., mianowicie – uchwały nr (...) (błędnie określonej przez powoda jako uchwała nr (...)) dotyczącej złożonego przez powoda wniosku o skorygowanie opłat za ogrzewanie oraz uchwały nr (...) – w sprawie ustalania porządku obrad.

Oceniając żądanie powództwa, w pisemnych motywach uzasadnienia wyroku, Sąd Okręgowy zaprezentował dwa przeciwstawne stanowiska, odnoszące się do możliwości zaskarżenia konstrukcji uchwał nieistniejących (negatywnych). Sąd Apelacyjny w niniejszym składzie orzeczniczym aprobuje pogląd, zgodnie z którym nie istnieje możliwość zaskarżenia takich rozstrzygnięć. Sąd Odwoławczy stoi na stanowisku, iż z podjęciem uchwały negatywnej mamy do czynienia jedynie, gdy projektem uchwały objęto jakąś negatywną treść (np. odmowę zgody), przy czym większość głosujących wsparłaby taką negatywną dyspozycję. O istnieniu uchwały negatywnej nie można zaś mówić w sytuacji, gdy większość członków spółdzielni oddaje głos przeciwko podjęciu określonej uchwały. Taka też sytuacja miała miejsce w analizowanej sprawie. Podkreślenia bowiem wymaga, iż czynność prawna będąca przedmiotem powództwa nie zmaterializowała się (nie uzewnętrzniła) w jakiejkolwiek formie. W realiach niniejszej sprawy w ogóle nie doszło więc do powstania kwestionowanych przez powoda rozstrzygnięć. W toku prawidłowego głosowania (niekwestionowanego przez powoda), zaproponowane przez Z. C. wnioski nie znalazły bowiem aprobaty pozostałych głosujących. Za projektem zaproponowanym przez powoda, oznaczonym pkt 7 ( w przedmiocie ustalenia niższych stawek jednostkowych za gaz ) oddano wyłącznie jeden głos „za” oraz – 100 głosów przeciw. Również wniosek powoda oznaczony pkt 9 ( odnoszący się do zapoznania się nowo powołanej Rady Nadzorczej z jego listami znajdującymi się w dokumentacji byłej Rady Nadzorczej dotyczącej porządku obrad, rozpatrywania sprawozdań organów Spółdzielni na Walnym Zgromadzeniu członków) za przyjęciem którego opowiedziało się 2 członków, zaś przeciw – 101, nie zyskał akceptacji głosujących (k. 127-131). Wobec tego zaskarżone przez powoda uchwały nie zostały skutecznie podjęte, a zatem nie istnieją i nie mogą zostać skutecznie zaskarżone. Niecelowym byłoby bowiem uchylanie uchwał, których w istocie nie ma.

Nadmienić także wypada, iż konstruując podstawę żądania powód wskazał w zasadzie wyłącznie fakty, które wiązał z naruszeniem postanowień regulaminu, niewłaściwym postępowaniem Przewodniczącego oraz błędnym sporządzeniem protokołu. W treści apelacji, kwestionując rozstrzygnięcie Sądu I instancji, nie formułując przy tym jakichkolwiek formalnych zarzutów, powód skupiał się przede wszystkim na błędnym – w jego ocenie – sporządzeniu protokołu, domagając się jednocześnie jego uzupełnienia. W związku z tym, zdaniem Sądu Apelacyjnego, zasadnym jest przyjęcie, iż rzeczywistą intencją powoda było sprostowanie protokołu Walnego Zgromadzenia Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. z dnia 27 czerwca 2017 r.

Niemniej jednak, wbrew zapatrywaniom Z. C., rzeczą Sądu nie jest dokonanie takiej korekty. Godzi się bowiem zauważyć, iż protokół walnego zgromadzenia ma jedynie walor dokumentu prywatnego, stanowi tylko dowód przebiegu obrad i podjętych uchwał i to tylko wtedy, gdy nie zostanie podważony przeciwdowodem (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 19 października 2016 r., I ACa 137/16, Legalis nr 1543883). Jeśli zaś – zdaniem powoda – w dokumencie tym nie zostały zawarte określone okoliczności istotne z punktu widzenia żądania zgłoszonego w niniejszym postępowaniu, to okoliczności te winny zostać wykazane za pomocą innych środków dowodowych. Zgodnie z treścią przepisu art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Powód nie przedstawił zaś żadnego dowodu mającego potwierdzić zasadność forsowanych przez siebie twierdzeń w przedmiocie nieprawidłowości sporządzenia protokołu Walnego Zgromadzenia członków pozwanej, czy też dotyczących samego przebiegu tego zgromadzenia. W ocenie Sądu Apelacyjnego, niewystarczające jest przy tym samo stwierdzenie, że w treść protokołu została „zafałszowana”. Powód winien zaprezentować stanowcze twierdzenie, mające dowieść prawdziwości swojego stanowiska i na jego poparcie zaprezentować środki dowodowe, czego jednak nie uczynił.

Niezależnie jednak od powyższego, przedmiotem niniejszego postępowania nie była ani ocena prawidłowości sporządzenia przedmiotowego protokołu ani też funkcjonowania (...) w B. oraz jej organów pod kątem zgodności z prawem czy też z zasadami współżycia społecznego. Tego typu kontrola winna być bowiem sprawowana przez samych spółdzielców bądź właściwe związki rewizyjne (lustracja).

Z tych też przyczyn, Sąd Apelacyjny uznał, iż zarzuty apelacji nie są w stanie wzruszyć trafności zaskarżonego wyroku. Konkluzje te legły u podstaw oddalenia apelacji - w oparciu o art. 385 k.p.c., jako bezzasadnej.

(...)