Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V Ca 3345/12 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2013-03-18

Tytuł:
Sąd Okręgowy w Warszawie z 2013-03-18
Data orzeczenia:
18 marca 2013
Data publikacji:
25 czerwca 2014
Data uprawomocnienia:
18 marca 2013
Sygnatura:
V Ca 3345/12
Sąd:
Sąd Okręgowy w Warszawie
Wydział:
V Wydział Cywilny Odwoławczy
Przewodniczący:
Piotr Wojtysiak
Sędziowie:
Oskar Rudziński
Ada Sędrowska
Hasła tematyczne:
Podział Majątku Wspólnego ,  Nakłady ,  Dowody
Podstawa prawna:
art. 567 § 3 k.p.c. w zw. z art. 688 k.p.c., art. 233 § 1 k.p.c.
Teza:
„Odnosząc się w tym kontekście do oceny oświadczenia ze stycznia 2010r. należy podkreślić, że dokument ten został sporządzony po ok. 7 latach od chwili dokonania ostatniej darowizny na rzecz uczestnika, a jednocześnie jego treść nie została sformułowana przez samego …, lecz jedynie podpisana przez niego po uprzednim odczytaniu, co wynika z zeznań …. Jednocześnie zaś w oświadczeniu tym została zawarta kwota z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, tj. 180.265,13 zł, przy czym wartość ta - wbrew treści oświadczenia - nie znajduje odzwierciedlenia w treści „dziennika wydatków” prowadzonego w czasie budowy, tj. kalendarza. Te wszystkie okoliczności - w świetle zasad doświadczenia życiowego - poddają w wątpliwość, czy istotnie …, podpisując przedmiotowy dokument, mógł pamiętać z taką dokładnością kwoty darowane synowi. Niewykluczone zaś, że mimowolnie zasugerował się jedynie treścią sporządzonego wcześniej oświadczenia. Dla oceny mocy dowodowej dokumentu ze stycznia 2010r. nie bez znaczenia pozostaje także to, że powstał on w trakcie niniejszego postępowania i dla jego potrzeb (co wynika zresztą z twierdzeń samego uczestnika). Nie cechuje się on zatem owym „obiektywizmem”, który charakteryzował treść kalendarza. Okoliczności te nie dyskwalifikują oczywiście tego dowodu, a zwłaszcza nie podważają jego formy (dokument prywatny) czy też wiarygodności - tj. faktu, że został on sporządzony przez ojca skarżącego. Dlatego też dokument ten trafnie zaliczony został przez Sąd Rejonowy w poczet materiału dowodowego sprawy, niemniej jednak - z uwagi na opisane wyżej wątpliwości, osłabiające istotnie jego moc dowodową - nie mógł stanowić dostatecznej podstawy do dokonywania ustaleń w zakresie konkretnej wysokości darowizn. Należało go natomiast traktować jako dowód potwierdzający wartości wynikające z treści kalendarza, którego moc dowodowa była niewątpliwa. Takiej właśnie oceny dokonał Sąd Rejonowy i wbrew twierdzeniom skarżącego nie można uznać jej za „wewnętrznie sprzeczną” - oświadczenie ze stycznia 2010r. potwierdza wszak okoliczności wynikające z treści kalendarza, tj. fakt udzielania darowizn oraz ich łączny pułap.”
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Dżuła
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Piotr Wojtysiak,  Oskar Rudziński ,  Ada Sędrowska
Data wytworzenia informacji: