II AKa 277/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2017-12-11

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2017-12-11
Data orzeczenia:
11 grudnia 2017
Data publikacji:
2 marca 2018
Data uprawomocnienia:
11 grudnia 2017
Sygnatura:
II AKa 277/17
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Warszawie
Wydział:
II Wydział Karny
Przewodniczący:
Ewa Plawgo
Sędziowie:
Marek Motuk
Protokolant:
st. sekr. sądowy Marzena Brzozowska
Hasła tematyczne:
Środki probacyjne ,  Zadośćuczynienie ,  Zabór mienia
Podstawa prawna:
art. 280 § 1 k.k., art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k., art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k.
Teza:
Zamiar towarzyszący sprawcom w czasie dokonywania zaboru, polegającego na pozbawieniu pokrzywdzonego władztwa nad rzeczą i objęciu jej we własne władanie, decyduje o karnoprawnej ocenie ich zachowania, determinując jego kwalifikację. Dla bytu przestępstwa z art. 280 § 1 kk nie ma znaczenia kształt nowego zamiaru, jaki względem rzeczy pojawi się w zamyśle sprawcy już po dokonaniu jej kradzieży. Powzięty, a nawet zrealizowany po uprzednim zabraniu rzeczy w celu przywłaszczenia, zamiar jej zwrotu, stanowi – podobnie jak wykorzystanie, zużycie, zniszczenie, darowanie, czy porzucenie rzeczy - rodzaj rozporządzenia nią po osiągnięciu celu właściwemu kradzieży. Dokonanie kradzieży (również w postaci kwalifikowanej z art. 280 § 1 kk) następuje bowiem z chwilą uzyskania władztwa sprawcy nad rzeczą i nie zależy od stopnia jego utrwalenia. Punktem odniesienia dla wysokości zadośćuczynienia jest doznana krzywda, a nie krzywda ewentualna, co z treści przepisu art. 46 § 1 kk wprost wynika.
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Piotr Grodecki
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Plawgo,  Marek Motuk
Data wytworzenia informacji: