Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V Kz 159/14 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Łodzi z 2014-02-28

Tytuł:
Sąd Okręgowy w Łodzi z 2014-02-28
Data orzeczenia:
28 lutego 2014
Data publikacji:
12 marca 2014
Data uprawomocnienia:
28 lutego 2014
Sygnatura:
V Kz 159/14
Sąd:
Sąd Okręgowy w Łodzi
Wydział:
V Wydział Karny Odwoławczy
Przewodniczący:
sędzia Wojciech Janicki
Sędziowie:
Krystyna Pisarska
Piotr Augustyniak
Protokolant:
staż. Dorota Lerka
Hasła tematyczne:
Koszty Procesu ,  Powaga Rzeczy Osądzonej
Podstawa prawna:
art. 626 § 2 k.p.k.
Teza:
Wyjątek od zasady niepodważalności prawomocnych decyzji procesowych przewiduje między innymi art. 626 k.p.k. W jego § 2 określono, kiedy sąd może wydać niejako „uzupełniające" rozstrzygnięcie po prawomocnym orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie – w przedmiocie kosztów procesu (kto, w jakiej części i zakresie je ponosi), jeśli nie zawiera go prawomocne orzeczenie, jak również gdy zachodzi konieczność dodatkowego ustalenia ich wysokości. Przez nie zamieszczenie w prawomocnym orzeczeniu rozstrzygnięcia o kosztach procesu należy rozumieć nie tylko sytuację, gdy sąd w ogóle nie rozstrzygnął w nim o kosztach procesu, ale również sytuację, gdy wprawdzie zawarł w nim rozstrzygnięcie w tym przedmiocie, ale ograniczone tylko do samych kosztów sądowych, z pominięciem składających się na koszty procesu uzasadnionych wydatków stron z tytułu ustanowienia jednego obrońcy lub pełnomocnika w sprawie, zarówno w wypadku złożenia przez stronę wniosku o ich zasądzenie na jej rzecz przed wydaniem co do meritum orzeczenia kończącego postępowanie, jak też złożenia wniosku już po wydaniu tego orzeczenia. Korygowanie braków w każdej z przywołanych tu postaci występujących w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, a więc przy w ogóle braku w nim rozstrzygnięcia o kosztach procesu (w przedmiocie kosztów sądowych oraz uzasadnionych wydatkach stron – art. 616 § 1 k.p.k.) lub zawarcia takowego rozstrzygnięcia, ale tylko w części obejmującej wyłącznie koszty sądowe (art. 616 § 2 k.p.k.) – jest dopuszczalne w oparciu o art. 626 § 2 k.p.k., dający sądowi podstawę do wydania orzeczenia „uzupełniającego”. Natomiast przez »zachodzącą konieczność dodatkowego ustalenia wysokości kosztów‹‹, jako kolejnej z podstaw wymienionych w art. 626 § 2 k.p.k. – dopuszczających korygowanie orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, należy rozumieć sytuację, gdy chodzi o tę część nierozstrzygniętych kosztów, które nie były znane sądowi w dacie orzekania, to jest powstały lub których wysokość stała się znana dopiero po wydaniu orzeczenia. W takim wypadku rozstrzygnięcie „uzupełniające” powinno odpowiadać zasadzie, kto, w jakiej części i zakresie je ponosi, określonym w rozstrzygnięciu o kosztach zawartym w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. Przeto konstatacja ta nie będzie dotyczyć takiej sytuacji, gdy sąd w rozstrzygnięciu o kosztach sądowych zawartym we wcześniejszym orzeczeniu w części pominął lub błędnie wyliczył ich składniki, wówczas bowiem rozstrzygnięcie to może być korygowane na skutek wniesienia zwykłego środka zaskarżenia, a nie w oparciu o podstawę określoną w art. 626 § 2 k.p.k.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Sylwia Majchrzycka
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Wojciech Janicki,  Krystyna Pisarska ,  Piotr Augustyniak
Data wytworzenia informacji: