Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Sąd Okręgowy w Legnicy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Lech Mużyło

Protokolant: st. sekr. sąd. Patrycja Ignaczak

przy udziale Prokuratora Prok. Rejonowej w L. Joanny Harasimowicz

po rozpoznaniu w sprawie przeciwko skazanemu D. P.

s. J. urodz. (...)

zażalenia wniesionego dnia 12 lutego 2019 r. przez Prokuratora Rejonowego w L.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Legnicy

z dnia 7 lutego 2019 r.

w przedmiocie umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego

na podstawie art. 437 § 2 kpk

p o s t a n a w i a

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę skazanego D. P. przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Legnicy.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Legnicy postanowieniem z dnia 7 lutego 2019 roku w sprawie o sygn. akt II K 1144/18 umorzył postępowanie i zwolnił skazanego D. P. od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie przed sądem I instancji.

Powyższe postanowienie zaskarżył Prokurator Rejonowy w L. i zarzucając obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 85 kk, art. 87 kk, wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia II K 1144/18 Sądu Rejonowego w Legnicy w zakresie wydania wyroku łącznego co do kar orzeczonych wyrokami II K 383/18 i II K 1697/17 Sądu Rejonowego w Legnicy i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Legnicy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne.

Analiza przepisów Rozdziału IX Kodeksu Karnego dotyczącego łączenia kar i środków karnych wskazuje jednoznacznie, iż dopuszczalne jest łączenie kary pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności (art. 87 kk), przy czym nie wprowadza się żadnego ograniczenia w tym zakresie, szczególnie w przypadku gdy połączeniu miałaby podlegać kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Sąd Rejonowy zdaje się szerszego zakresu uregulowań w tym przedmiocie nie dostrzegać, a w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia w sposób lakoniczny powołuje się na pogląd wyrażony w publikacji „Kara łączna i wyrok łączny” - Dariusz Kala, Maja Klubińska wyd. 2017 r., bez wskazania jakie to właściwie przesłanki przemawiają za bezkrytyczną aprobatą stanowiska przytoczonych wyżej autorów.

Tymczasem należy zauważyć, że kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i bezwzględna kara pozbawienia wolności, są karami tego samego rodzaju, a w treści art. 85 kk zawarto odesłanie do art. 89 kk precyzując jedynie sytuację łączenia kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania i bez warunkowego zawieszenia.

Sama natomiast treść art. 87 kk w żadnej mierze nie wyklucza możliwości łączenia kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej z karą ograniczenia wolności.

Wypada zauważyć, iż autorzy publikacji, na którą powołuje się w zaskarżonym postanowieniu Sąd Rejonowy wychodzą z fundamentalnie błędnego założenia, że kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie jest karą podlegającą wykonaniu w rozumieniu art. 85 § 2 kk.

Tego rodzaju zapatrywanie nie uwzględnia ustalonego już w orzecznictwie poglądu, iż w treści art. 85 § 2 kk chodzi o takie kary w stosunku, do których nie została zakończona procedura ich wykonania. W takim razie chodzi także o kary orzeczone z warunkowym zawieszeniem ich wykonania.

Kara tego rodzaju może bowiem potencjalnie zostać zrealizowana poprzez zaktualizowanie się przesłanek pozwalających na jej zarządzenie.

Taka możliwość istnieje do czasu upływu terminu przewidzianego w treści art. 75 § 4 kk. Do tego czasu kara pozbawienia wolności warunkowo zawieszona jest karą podlegającą wykonaniu.

Jedynie więc niedopuszczalność zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej wynikająca z upływu okresu, o jakim mowa w treści art. 75 § 4 kk, czyni tę karę niepodlegającą wykonaniu, a zatem wyklucza możliwość objęcia jej węzłem kary łącznej (por. wyrok SN z dnia 14.03.2017 r. sygn. IV KK 363/16, wyrok SN z dnia 21.03.2017 r. sygn. akt III K 72/17, a także wyrok SA w Gdańsku z 18.10.2017 r. II Aka 310/17)

W takiej sytuacji pogląd na jaki powołano się w zaskarżonym postanowieniu wydaje się być odosobniony zwłaszcza, że w wielu innych publikacjach autorzy opowiadają się wprost za dopuszczalnością łączenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i karą ograniczenia wolności (vide: P. Kardas Kodeks Karny komentarz do art. 53 – 116 t. II red. W. Wróbel, A. Zoll WK 2016, P. Hofmański, L. Paprzycki, A. Sakowicz Kodeks Karny Komentarz do art. 87 red. M. Filar WK 2016, S. Żółtek Kodeks Karny t. II Komentarz do art. 32 – 116, red. M. Królikowski, R. Zabłocki Legalis, R. Stefański KK Komentarz Legalis CHBeck 2018r.).

Należy też pamiętać, że z punktu widzenia wykładni funkcjonalnej trudno wykluczyć możliwość łączenia kary ograniczenia wolności z karą pozbawienia wolności warunkowo zawieszoną, skoro ustawodawca wyraźnie dopuszcza możliwości łączenia kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej z karą surowszego rodzaju, jaką jest bezwzględna kara pozbawienia wolności. Trudno także w dotychczasowym orzecznictwie dotyczącym materii kary łącznej i wyroku łącznego znaleźć rozstrzygnięcia, które poddawałyby w wątpliwość połączenia w wyroku łącznym kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i kary ograniczenia wolności.

Reasumując, w świetle treści art. 87 § 1 kk nie ma normatywnych przeszkód do łączenia kary ograniczenia wolności z karą pozbawienia wolności warunkowo zawieszoną, chyba że upłynął przewidziany w art. 75 § 4 kk termin pozwalający na zarządzenie wykonania tej kary.

Dlatego mając to wszystko na uwadze zażalenie należało uznać za uzasadnione, a w konsekwencji zaskarżone postanowienie uchylić i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Legnicy.