Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Irma Lorenc
Protokolant:	Patrycja Frątczak

po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2015 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko E. W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego E. W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

kwotę 214,77zł (dwieście czternaście złotych siedemdziesiąt siedem groszy) z odsetkami ustawowymi od dnia 3 maja 2014 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 107 zł (sto siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt III C 191/15

UZASADNIENIE

w postępowaniu uproszczonym

W dniu 11 września 2014 r. powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego E. W. kwoty 215,24 zł z odsetkami ustawowymi od kwot i dat wskazanych wyszczególnionych w pozwie i kosztami postępowania, wywodząc swe roszczenia z zawartej z pozwanym umowy o dostawę gazu do mieszkania przy ul. (...) w S..

Od wydanego w niniejszej sprawie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozwany wniósł sprzeciw, wskazując, że nie występuje po jego stronie zadłużenie wobec powoda, a także, że nie otrzymał faktur wymienionych w pozwie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 listopada 1988 r. pozwany E. W. zawarł z (...) Zakładami (...), których następcą prawnym jest powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W., umowę o dostawę gazu ziemnego do lokalu przy ul. (...) w S.. W umowie tej pozwany zobowiązał się odbierać paliwo gazowe dostarczane do tego lokalu i uiszczać należność za dostarczony gaz obliczaną na podstawie wskazań gazomierza zgodnie z obowiązującą taryfą opłat na podstawie rachunku wystawionego przez dostawcę.

dowód:

- umowa z dnia 23.11.1988 r. k. 43

- taryfy k. 46-97

- umowa z dnia 1.08.2014 r. k. 98-103

W dniu 10 kwietnia 2012 r. powód dokonał rozliczenia prognozowanego zużycia gazu za okres od 10 lutego 2012 r. do 10 kwietnia 2012 r. , w związku z czym wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 21,28 zł z terminem płatności do 24 kwietnia 2012 r.

W dniu 10 czerwca 2012 r. powód dokonał rozliczenia prognozowanego zużycia gazu za okres od 10 kwietnia 2012 r. do 10 czerwca 2012 r. , w związku z czym wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 21,28 zł z terminem płatności do 24 czerwca 2012 r.

W dniu 10 sierpnia 2012 r. powód dokonał rozliczenia prognozowanego zużycia gazu za okres od 10 czerwca 2012 r. do 10 sierpnia 2012 r. , w związku z czym wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 21,28 zł z terminem płatności do 24 sierpnia 2012 r.

W dniu 19 października 2012 r. powód dokonał rozliczenia zużycia gazu za okres od 13 października 2011 r. do 10 października 2012 r. , w związku z czym wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 21,74 zł z terminem płatności do 2 listopada 2012 r.

W dniu 11 grudnia 2012 r. powód dokonał rozliczenia prognozowanego zużycia gazu za okres od 10 października 2012 r. do 11 grudnia 2012 r. , w związku z czym wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 21,28 zł z terminem płatności do 25 grudnia 2012 r.

W dniu 11 lutego 2013 r. powód dokonał rozliczenia prognozowanego zużycia gazu za okres od 11 grudnia 2012 r. do 11 lutego 2013 r. , w związku z czym wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 21,28 zł z terminem płatności do 25 lutego 2013 r.

W dniu 11 kwietnia 2013 r. powód dokonał rozliczenia prognozowanego zużycia gazu za okres od 11 lutego 2013 r. do 11 kwietnia 2013 r. , w związku z czym wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 21,28 zł z terminem płatności do 25 kwietnia 2013 r.

W dniu 11 czerwca 2013 r. powód dokonał rozliczenia prognozowanego zużycia gazu za okres od 11 kwietnia 2013 r. do 11 czerwca 2013 r. , w związku z czym wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 21,28 zł z terminem płatności do 25 czerwca 2013 r.

W dniu 30 października 2013 r. powód wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 289,02 zł z terminem płatności 13 listopada 2013 r. za sprzedaż gazu w okresie od 10 października 2012 r. do 12 października 2013 r.

W dniu 26 listopada 2013 r. powód wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 32,56 zł z terminem płatności 10 grudnia 2013 r. za sprzedaż gazu w okresie od 12 października 2013 r. do 13 listopada 2013 r.

Pozwany zapłacił kwotę 22,71 zł na poczet należności wynikającej z faktury z dnia 26 listopada 2013 r. i kwotę 275,61 zł na poczet należności wynikającej z faktury z dnia 30 października 2013 r.

Pismem z dnia 19 lutego 2014 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty łącznie 215,24 zł tytułem należności z ww. faktur, w tym 0,47 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych. Pismo to doręczono pozwanemu 17 kwietnia 2014 r. Zakreślono w nim termin 14 dni na zaspokojenie żądań powoda.

dowód:

- faktury k. 30-31, 34-42, 44-45

- wezwanie do zapłaty k. 28

- potwierdzenie doręczenia k. 29

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w znacznej mierze zasadne.

Podstawę żądań pozwu stanowiła umowa zawarta przez pozwaną z poprzednikiem prawnym powoda w dniu 23 listopada 1988 r., w której § 4 pozwany zobowiązał się odbierać paliwo gazowe dostarczane do tego lokalu i uiszczać należność za dostarczony gaz obliczaną na podstawie wskazań gazomierza zgodnie z obowiązującą taryfą opłat na podstawie rachunku wystawionego przez dostawcę.

Pozwany nie kwestionował zawarcia przedmiotowej umowy, ani następstwa prawnego po stronie powoda. Wskazywał, że nie występuje po jego stronie zadłużenie, a także, że nie otrzymał faktur, na podstawie których powód żądał zapłaty.

Wskazać należy, że pozwany nie kwestionował tego, że paliwo gazowe nie było dostarczane do lokalu wskazanego w umowie, ani przyjętych za podstawę ostatecznych rozliczeń wskazań gazomierza, czy wysokości stawek za dostawę gazu ujętych w przedstawionych przez powoda fakturach, a popartych stosownymi taryfami. Jak wynikało z rozliczenia zawartego w skierowanym do pozwanego wezwaniu do zapłaty uregulował on jedynie część należności wobec powoda – kwotę 22,71 zł na poczet faktury z dnia 26 listopada 2013 r. i kwotę 275,61 zł na poczet faktury z dnia 30 października 2013 r. , przy czym pozwany nie udowodnił tego, by dokonał jakichkolwiek innych wpłat z tytułu należności za gaz dostarczony do przedmiotowego lokalu. W tej sytuacji uznać należało, iż pozwanemu pozostaje do zapłaty kwota 9,85 zł z faktury nr (...), kwota 13,41 zł z faktury nr (...), a także należności po 21,28 zł z faktur nr (...) oraz kwota 21,27 zł z faktury nr (...), a zatem łącznie 214,77 zł. Z uwagi na to, że powód nie wskazał od jakich należności – z jakiego konkretnie tytułu, w jakiej kwocie, a także za jaki okres wyliczył odsetki ustawowe na kwotę 0,47 zł doliczone do należności ujętej w fakturze nr (...), nie sposób było stwierdzić, że w istocie jest zobowiązany do zapłaty tychże odsetek, a tym samym uznać roszczenia powoda w tej części za zasadne.

Ponieważ pozwany podniósł zarzut, iż nie otrzymał faktur ujętych w pozwie, a powód nie przedstawił żadnego dowodu na to, że zostały one pozwanemu doręczone, brak było podstaw do uznania, iż roszczenia powoda o zapłatę należności objętych tymi fakturami stały się wymagalne w datach wskazanych w tych fakturach. Warunkiem wymagalności tych roszczeń było doręczenie pozwanemu każdej faktury przed wskazanym w niej terminem płatności, tak, by było możliwe zadośćuczynienie roszczeniu powoda w tymże terminie. Zgodnie z art. 455 kc, jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Skoro brak jest dowodu na to, by pozwany przedmiotowe faktury otrzymał, uznać należało, że wynikające z nich należności winien był uiścić w terminie 14 dni wynikającym z doręczonego mu w dniu 17 kwietnia 2014 r. wezwania do zapłaty , a zatem do 2 maja 2014 r. (z uwagi na to, że termin ten upływał w dniu ustawowo wolnym od pracy). Od dnia następnego zatem pozwany pozostaje w opóźnieniu w zapłacie łącznie 214,77 zł, tym samym zgodnie z art. 481 § 1 i 3 kc od tego dnia powód uprawniony jest żądać zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie.

Ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd oparł się o dowody z dokumentów złożone przez powoda, których wiarygodność nie budziła zastrzeżeń i nie była przez pozwanego kwestionowana.

W tym stanie rzeczy w punkcie I wyroku zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 214,77 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 3 maja 2014 r., w pozostałym zaś zakresie, w punkcie II wyroku, powództwo oddalając.

Z uwagi na to, że powód wygrał proces w niemalże całości, na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art. 99 kpc w punkcie III wyroku zasądzono na jego rzecz od pozwanego poniesione przezeń koszty postępowania w postaci opłaty od pozwu – 30 zł, opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego – 17 zł oraz wynagrodzenia pełnomocnika powoda w wysokości 60 zł.