Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 7 lipca 2022 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:Sędzia Dariusz Jastrzębski

Protokolant:Daria Krężelewska

po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2022 r. w Szczecinie

na rozprawie sprawy z powództwa (...) Finanse spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T.

przeciwko K. B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej K. B. na rzecz powoda (...) spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. kwotę 1.309,73 zł (tysiąc trzysta dziewięć złotych siedemdziesiąt trzy grosze) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2021 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanej K. B. na rzecz powoda (...) spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. kwotę 317 zł (trzysta siedemnaście złotych) tytułem kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sędzia Dariusz Jastrzębski

Sygnatura akt I C 196/22

UZASADNIENIE

Powód (...) Finanse sp. z o.o. z siedzibą w T. pozwem wniesionym w dniu 14 lutego 2022 r. przeciwko K. B. wniósł o zapłatę kwoty 1.309,73 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym tj od dnia 27 sierpnia 2021 r. do dnia zapłaty. Nadto zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych z uwzględnieniem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kosztów poniesionych w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

W uzasadnieniu wskazał, że pozwana złożyła wniosek o udzielenie pożyczki przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość w ramach serwisu (...) pl. (...) wybrała interesującą ją ofertę i wariant pożyczki, a następnie złożyła wniosek za pośrednictwem w/w serwisu internetowego. W efekcie pozytywnej weryfikacji zdolności kredytowej pozwanej udostępniono jej wzór umowy pożyczki, formularz informacyjny oraz wzór oświadczenia o odstąpieniu od umowy pożyczki. Pozwana potwierdziła wolę zawarcia umowy jednorazowym kodem autoryzacyjnym, w konsekwencji czego w dniu 2 października 2020 r. zawała z powodem umowę pożyczki. Kwota udzielonej pożyczki została wypłacona pozwanej na wskazany przez nią numer rachunku bankowego – uprzednio zweryfikowanego poprzez wykonanie przez pozwaną przelewu weryfikacyjnego w kwocie 1,00 zł. Z uwagi na brak terminowych wpłat pozwana została wezwana do zapłaty wymagalnych należności. Całkowita kwota pożyczki wraz z oprocentowaniem stała się wymagalna wraz z upływem okresu obowiązywania umowy tj. z upływem terminu określonego na dzień 1 listopada 2020 r. Powód wskazał, że do dnia wniesienia pozwu K. B. nie dokonała jakichkolwiek wpłat na poczet należności. Wskazał, że na dochodzoną pozwem należność składa się kwota 1.200 zł tytułem kapitału pożyczki oraz 109,73 zł tytułem odsetek od zadłużenia przeterminowanego.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 4 marca 2022 r. orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie wniesionym w dniu 24 marca 2022 r. pełnomocnik pozwanej wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Strona pozwana zakwestionowała, aby pozwana wyraził wolę zawarcia umowy pożyczki z powódką oraz aby zaakceptował warunki umowy pożyczki. Ponadto, aby pozwana w ogóle wnioskowała o udzielenie jej pożyczki, tj. aby złożyła pożyczkodawcy wniosek o udzielenie pożyczki, a także aby taki wniosek podpisała. W konsekwencji strona zakwestionowała sam fakt złożenia przez pozwanego oświadczenia woli o zawarciu umowy pożyczki z powódką, a tym samym zawarcie spornej umowy pożyczki między stronami postępowania. W dalszej części pisma strona pozwana zakwestionowała ważność oraz moc dowodową przedłożonej przez powódkę umowy z uwagi na niedochowanie prawem przewidzianej formy pisemnej. Zakwestionowała także prawdziwość przedłożonych przez powoda dokumentów, fakt otrzymania od powoda jakichkolwiek środków z tytułu spornej umowy pożyczki oraz dochodzoną pozwem kwotę, a w szczególności nadmierną wysokość ustalonej prowizji powołując się na zasady współżycia społecznego. Odnosząc się do nieważności umowy strona pozwana podniosła także, iż zawiera ona postanowienia abuzywne w zakresie całkowitego kosztu kredytu, zaś postanowienia umowy dotyczące kosztów nie zostały uzgodnione indywidualnie z pozwaną co rażąco narusza jej interesy z uwagi na fakt, że nie wiążą. Strona pozwana zakwestionowała także by powódka wezwała pozwanego do zapłaty podnosząc

Na dalszym etapie postępowania strony popierały pierwotnie wywiedzione stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 października 2020 r. K. B. jako pożyczkobiorca zawarła umowę pożyczki (nr (...)) z (...) Finanse spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. jako pożyczkodawcą. Umowa została zawarta w formie elektronicznej, za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość. Pozwana w tym celu utworzyła panel klienta w serwisie internetowym (...) wybrała interesujący ją wariant pożyczki, a następnie złożyła wniosek o udzielenie pożyczki poprzez uzupełnienie interaktywnego formularza na w/w stronie internetowej. Po powyższych czynnościach nastąpiła procedura weryfikacji adresu -mail oraz numeru telefonu za pomocą jednorazowych kodów autoryzacyjnych. Dane pozwanej oraz zdolność kredytowa zostały pozytywnie zweryfikowane wówczas powód udostępnił pozwanej za pośrednictwem wiadomości e-mail wzór umowy pożyczki, formularz informacyjny oraz wzór oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Pozwana wyraziła chęć zawarcia umowy potwierdzając to jednorazowym kodem autoryzacyjnym. Powód po zweryfikowaniu kodu poinformował pozwanego o zawarciu umowy pożyczki na odległość i uruchomieniu wypłaty całkowitej kwoty pożyczki, udostępniając zarówno za pośrednictwem przesłanej wiadomości e-mail, jak i w ramach panelu klienta: zawartą umowę pożyczki, formularz informacyjny do umowy pożyczki oraz wzór oświadczenia o odstąpieniu od zawartej umowy pożyczki.

Kwota pożyczki w wysokości 1.200 zł została wypłacona pozwanej w formie przelewu na wskazany przez nią rachunek bankowy – uprzednio zweryfikowany poprzez wykonanie przez pozwaną przelewu opłaty weryfikacyjnej w kwocie 1 złotego.

Przedmiotem umowy było udzielenie przez (...) Finanse sp. z o.o. pożyczki gotówkowej w kwocie 1.2000 zł na okres od dnia 2 października 2020 r. do dnia 1 listopada 2020 r. Całkowita kwota do zapłaty została określona na kwotę 1.200 zł i stanowiła sumę całkowitej kwoty pożyczki oraz całkowitego kosztu pożyczki. Wskazano również, że całkowita kwota pożyczki wynosi 1.200 zł i stanowi kapitał pożyczki udostępniony pożyczkobiorcy w dniu zawarcia umowy. W umowie wskazano, że pożyczka gotówkowa została udzielona na wniosek pożyczkobiorcy złożony w dniu 2 października 2020 r. (§ 1 umowy).

W § 2 umowy wskazano, że wypłata pożyczki nastąpi w dniu 2 października 2020 r. w formie przelewu na rachunek bankowy pożyczkobiorcy o numerze (...), albo w formie gotówkowej.

W § 3 umowy pożyczkobiorca zobowiązał się zwrócić całkowitą kwotę pożyczki do zapłaty w dniu 1 listopada 2020 r. na rachunek bankowy pożyczkodawcy.

W § 7 umowy wskazano, że niespłacenie całkowitej kwoty do zapłaty w całości lub w części w ustalonym terminie powoduje uznanie niespłaconej kwoty za zadłużenie przeterminowane. Od kwoty niespłaconego w terminie Kapitału pożyczkodawca nalicza odsetki za opóźnienie według zmiennej stopy procentowej stanowiącej w stosunku rocznym NBP i 5,5 punktów procentowych. Zmiana oprocentowania może nastąpić tylko w przypadku zmiany wysokości stopy referencyjnej NBP. W dniu zawarcia umowy odsetki od zadłużenia przeterminowanego wynoszą 11,20 % w stosunku rocznym. W przypadku powstania zadłużenia przeterminowanego spłaty zalicza się w następującej kolejności: odsetki od zadłużenia przeterminowanego, Kapitał pożyczki. Dniem spłaty zadłużenia przeterminowanego jest dzień przekazania środków pieniężnych pożyczkodawcy przez pożyczkobiorcę.

Zgodnie z § 8 umowy pożyczki od kapitału pożyczki pożyczkodawca nie pobierze prowizji za udzielenie pożyczki gotówkowej. Całkowity koszt pożyczki wynosi 0,00 złotych.

Dowód:

- KRS powoda k. 8

- wniosek o pożyczkę k. 20 – 21

- wiadomości email k. 22

- umowa pożyczki nr (...) wraz z załącznikami k. 16 – 18

- formularz informacyjny dot. kredytu konsumenckiego z dn. 02.10.2020 r. k. 18v – 19

- przelew weryfikacyjny k. 23

- potwierdzenie realizacji przekazu pieniężnego k. 24

Pismem z dnia 3 grudnia 2020 r. (...) Finanse sp. z o.o. z siedzibą w T. wezwało K. B. do zapłaty kwoty w wysokości 1.210,80 zł, na którą składa się niespłacony kapitał pożyczki 1.200 zł oraz odsetki od zadłużenia przeterminowanego, które na dzień 3 grudnia (...). wynoszą 10,80 zł, a ponadto dalsze odsetki od zadłużenia przeterminowanego do dnia zapłaty 0,36 zł dziennie.

Dowód:
- wezwanie do zapłaty k. 25 – 26

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie dowodów zgromadzonych
w aktach sprawy przedłożonych przez stronę powodową. Co prawda strona przeciwna w piśmie z dnia 22 marca 2022 r. wskazała, iż „kwestionuje prawdziwość treści dokumentów przedłożonych przez powódkę zarówno co do istnienia wierzytelności jak i jej wysokości” jednak w ocenie sądu stanowisko to należało uznać za nietrafne. Powód zdołał wykazać prawdziwość przedłożonych dokumentów, jak również sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności dyskwalifikujących przedstawione dowody i uznał je za wiarygodne, w szczególności, że wzajemnie korelowały ze sobą stanowiąc spójne chronologicznie odzwierciedlenie podejmowanych przez pozwaną działań.

Sąd zważył, co następuje:

Na gruncie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, ocenianego w kontekście stanowisk stron oraz obowiązujących przepisów, powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

(...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. wywiedzionym powództwem dochodził zapłaty kwoty 1.309,73 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym tj. od dnia 27 sierpnia 2021 r. do dnia zapłaty. Podstawą faktyczną dochodzonego roszczenia była umowa pożyczki nr (...). Podstawę prawną stanowi zaś art. 720 k.c. zgodnie, z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości (§ 1). Umowa pożyczki, której wartość przekracza tysiąc złotych, wymaga zachowania formy dokumentowej (§ 2).

Strona pozwana kwestionowała powództwo co do zasady i wysokości. Podniosła zarzut nieistnienia roszczenia – nie zawarcia umowy pożyczki gotówkowej, niezachowania właściwej formy umowy, umieszczenia w treści umowy klauzul abuzywnych, rażąco wysokich pozaodsetkowych kosztów kredytu oraz braku wezwania do zapłaty.

W pierwszej kolejności sąd dokonał analizy wiodącego zarzutu pozwanej, który dotyczył braku mocy dowodowej dokumentów dołączonych przez powoda, które w ocenie strony pozwanej nie mogą potwierdzać istnienia ani zasadności żądania powoda, a tym samym faktu zawarcia przez pozwaną umowy ani wyrażenia przez nią jakiejkolwiek zgody w tym zakresie. Sąd miał jednakże na uwadze po pierwsze, iż przedłożone przez powoda dokumenty, w szczególności umowa pożyczki zawierają szczegółowe dane osobowe pozwanej (nr dowodu osobistego, nr PESEL, adres zamieszkania), których prawdziwości pozwana nie zakwestionowała. Pozwana nie wskazała jednocześnie, ażeby utraciła dane osobowe, w taki sposób, by osoby trzecie mogły wejść w ich posiadanie. Powyższe przemawia jednoznacznie za uznaniem, iż dane te pozwana udostępniła powodowi w procedurze zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki. Po drugie, powód przedłożył wydruki pochodzące z instytucji finansowych uprawionych do dokonywania operacji finansowych (w tym zpay k. 24) wskazujących jednoznacznie, iż pozwana otrzymała od powoda kwotę pożyczki. Pozwana nie zaprzeczyła by wskazany tamże numer rachunku bankowego należał do niej, sam wydruk zawiera numer pożyczki oraz datę wypłaty zgodne z przedłożonym do akt wydrukiem umowy pożyczki. Sama umowa pożyczki nie musi zawierać zaś podpisów stron. Co istotne, pozwana kwestionując przedłożone przez powoda dokumenty, mając możliwość przedstawienia dowodu przeciwnego w postaci historii transakcji bankowych wynikających z jej rachunku, za okres w którym doszło do udzielenia pożyczki, nie wykonała zobowiązania sądu z dnia 3 czerwca 2022 r. wobec czego sąd przyjął, iż odmawia przedstawienia dowodu. Zgodnie zaś z treścią art. 233 § 1 i 2 k.p.c. Sąd ocenia wiarogodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Sąd oceni na tej samej podstawie, jakie znaczenie nadać odmowie przedstawienia przez stronę dowodu lub przeszkodom stawianym przez nią w jego przeprowadzeniu wbrew postanowieniu sądu. Mając na względzie całość wyżej wskazanych okoliczności, brak wykonania zobowiązania sądu w powyższym zakresie, doprowadził sąd do uznania, iż kwotę pożyczki pozwana rzeczywiście otrzymała zgodnie z twierdzeniami powoda. Powód zatem, wbrew twierdzeniom pozwanej, wykazał zdaniem sądu, że między stronami doszło do złożenia zgodnych oświadczeń woli w zakresie umowy pożyczki, w wykonaniu których, na konto pozwanej przekazana została kwota 1.200 zł. W ocenie sądu umowa ta nie zawierała nadto klauzul abuzywnych. W tym kontekście pozwana kwestionowała zasadniczo wysokość prowizji. W tym miejscu wskazać należy jednakże, iż zgodnie z § 8 umowy pożyczki od kapitału pożyczki pożyczkodawca nie pobierze prowizji za udzielenie pożyczki gotówkowej. Całkowity koszt pożyczki wynosi 0,00 złotych.

Mając na uwadze powyższe sąd przyjął, iż pozwana pozostaje zobowiązana do spłaty kapitału pożyczki w wysokości 1.200 zł oraz kwoty 109,73 zł z tytułu odsetek od zadłużenia przeterminowanego, o czym orzekł jak w pkt I sentencji wyroku.

O odsetkach sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie art. 481 § 1 k.c., stosownie do którego jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Powód żądał odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2021 r. tj. od dnia wniesienia pozwu w postępowaniu upominawczym. Uznając to za zasadne, sąd orzekł w zakresie odsetek zgodnie z żądaniem powoda.

O kosztach procesu sąd orzekł w punkcie II wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Sąd miał na względzie, iż powód wygrał sprawę w całości w związku z czym przysługiwał mu zwrot poniesionych kosztów od strony przeciwnej. Na koszty powoda składała się: opłata sądowa od pozwu – 30 zł, wynagrodzenie pełnomocnika – 270 (ustalone na podstawie § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł. Łącznie 317 zł.

sędzia Dariusz Jastrzębski

ZARZĄDZENIE

1.  (...),

2.  (...),

3.  (...).

sędzia Dariusz Jastrzębski