Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 października 2017 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Maciej Żuchowski

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2017 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki jawnej w S.

przeciwko S. J.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego S. J. na rzecz powódki (...) spółki jawnej w S. kwotę 61.765 (sześćdziesiąt jeden tysięcy siedemset sześćdziesiąt pięć) złotych i 50 (pięćdziesiąt) groszy wraz z odsetkami ustawowymi, a od dnia 01 stycznia 2016r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych, liczonymi od kwot i dat:

- 22.627,50 zł od dnia 23 grudnia 2015r. do dnia zapłaty;

- 21.000 zł od dnia 08 stycznia 2016r. do dnia zapłaty;

- 4.305 zł od dnia 11 lutego 2016r. do dnia zapłaty;

- 25.273,50 zł od dnia 26 marca 2016r. do dnia zapłaty;

- 3.559,50 zł od dnia 31 marca 2016r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 10.306 (dziesięć tysięcy trzysta sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 1604/16

Sprawa rozpoznana w postępowaniu zwykłym.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2016r. powódka (...) spółka akcyjna w S. złożyła pozew przeciwko S. J. o zapłatę kwoty 61.765,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych oraz złożyła wniosek o zasądzenie kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu swego żądania powódka wskazała, iż w ramach prowadzonych działalności gospodarczych pozwany zamówił miniprzewodniki, przewodniki, albumy oraz książki w łącznej ilości 8.000 sztuk, a powódka wydrukowała je i dostarczyła pozwanemu. Powódka z tego tytułu wystawiła pozwanemu faktury, których pozwany w całości nie uregulował.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 18 października 2016 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty, zgodnie z żądaniem powódki.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż odnośnie trzech zleceń odbierał towar partiami, a w przypadku jednej produkcji nie otrzymał całości zamówionego nakładu. Ponadto, nie otrzymał od powódki dodatkowych egzemplarzy ponad ustalony nakład tytułem rekompensaty za wcześniej wyprodukowane egzemplarze z wadami wynikającymi z oprawy. Pozwany wskazał, iż 154 egzemplarze publikacji w oprawie miękkiej miały być zszyte w technologii P. (szycie nicią-klejem), a zostały tylko sklejone tradycyjną technologią (frez i klej) i już w czasie odbioru tej partii nakłady zgłaszane były zastrzeżenia co do trwałości oraz jakości wykonania oprawy. Nadto pozwany wskazał, iż pozostałą część nakładu w ustalonej oprawie zintegrowanej wykonano w lutym 2016r., jednakże nie wydano całości zamówionego nakładu, mimo że faktura została przez powódkę wystawiona na całość. Strona pozwana wskazała, iż w dokumentach dołączonych do pozwu drukarnia wykazała wydanie 600 egzemplarzy z zamówionych 1000. Nadto kwoty faktur opiewające na kwotę 22.627,50 zł i 21.000 zł dotyczą druku i oprawy albumu „S. i inne porty w obiektywie M. J. (1)”, odbiór towaru następował partiami, pozwany odebrał cały zamówiony nakład, natomiast drukarnia wykazała w pozwie 700. Do tej publikacji pozwany również zgłosił reklamację co do niewykonania jednego procesu technologicznego- tj. tłoczenia na okładce, które zostało ujęte w kosztorysie zlecenia. Strona pozwana wskazała, iż z uwagi na uiszczenie przez pozwanego części kwot, jakich żąda powódka, niezasadność roszczenia dotyczącego należności z tytułu faktur oraz z uwagi na zgłoszoną przez pozwanego reklamację, powództwo jest bezzasadne.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka akcyjna w S. współpracowała z S. J. w zakresie drukowania publikacji i ich dostarczaniu S. J., który był zobowiązany do uiszczania z tego tytułu należności. Współpraca przebiegała bardzo dobrze.

Dowód:

- zeznania pozwanego S. J..

S. J. prowadził z T. W., pracownikiem (...) spółki akcyjnej w S., korespondencję mailową dotyczącą wyceny zamówień. S. J. akceptował ustalenia dotyczące składanych zamówień, zarówno co do ceny i ilości towaru.

Dowód:

- korespondencja e-mail, k.61-70.

(...) spółka akcyjna w S. wystawiła S. J. dokumenty dostawy towaru lub usługi:

- nr (...) z dnia 14 grudnia 2015r.- S. J., ilość 100 sztuk,

- nr (...) z dnia 15 grudnia 2015r.- S. Album J., ilość 80 sztuk,

- nr (...) z dnia 15 grudnia 2015r.- S. Album J., ilość 120 sztuk,

- nr (...) z dnia 16 grudnia 2015r.- Album S. J., ilość 100 sztuk,

- nr (...) z dnia 17 grudnia 2015r.- S. J., ilość 100 sztuk,

- nr (...) z dnia 21 grudnia 2015r.- S. J., ilość 100 sztuk,

- nr (...) z dnia 30 grudnia 2015r.- Album J., ilość 100 sztuk,

- nr (...) – S., ilość 400 sztuk,

- nr (...) z dnia 14 stycznia 2016r.- S., ilość 200 sztuk,

- nr (...) z dnia 18 lutego 2016r.- przewodnik po S., ilość 200 sztuk,

- nr (...) z dnia 18 lutego 2016r. – przewodnik po S., ilość 200 sztuk,

- nr (...) z dnia 18 lutego 2016r.- przewodnik po S., ilość 100 sztuk,

- nr (...) z dnia 19 lutego 2016r.- przewodnik po S., ilość 100 sztuk,

- nr (...) z dnia 25 lutego 2016r.- m. przewodnik S., ilość 5.000 sztuk,

W dokumentach tych zawarty był zapis, iż ww. towar odebrano pod względem ilościowym i jakościowym bez uwag, a ewentualne reklamacje usługi lub towaru należy zgłosić w formie pisemnej pod rygorem nieważności w terminie 7 dni od dnia odebrania. Brak reklamacji ze strony zamawiającego świadczy o prawidłowości wykonania zlecenia. Nadto wskazano, iż do czasu uregulowania należności towar lub usługa jest własnością (...) spółki akcyjnej w S..

S. J. przy odbiorze towaru nie zgłaszał co do niego żadnych zastrzeżeń. Towar odbierał partiami.

Sporządzono dokumenty w postaci zlecenia wystawienia faktury dot. wydrukowanego i dostarczonego towaru przez (...) spółkę jawną w S.:

- M. przewodnik S.- 5000 sztuk, centa 3350 zł netto,

- P., 1000 sztuk, cena netto 24.070 zł (25.273,50 zł brutto),

- S. nr 6, ilość 1000 sztuk, centa netto 4.100 zł,

- Album, 500 sztuk, centa netto 20.000 zł,

- Album, 500 sztuk, cena netto 21.550 zł.

Dowód:

- dokumenty dostawy, k.12-25;

- zlecenia, k.26-30;

- zeznania świadka K. A., k.150v;

- zeznania świadka J. N., k.150v-151;

- zeznania świadka T. W., k.151-152.

Publikacja Album „S. i inne portrety w obiektywie M. J. (1)” pierwotnie miała zawierać tłoczenie na płótnie, które ostatecznie nie zostało wykonane, po uzgodnieniu z S. J., z uwagi na długi termin realizacji. Nadto w publikacji „Przewodnik po S.”, w porozumieniu z pozwanym, została zmieniona oprawa z szyto-klejonej na klejoną, dotyczyło to około 100 sztuk.

Dowód:

- wiadomość e-mail z dnia 20 grudnia 2015r., k.71;

- zeznania świadka J. N., k.150v-151;

- zeznania świadka T. W., k.151-152.

W związku z wydrukowaniem i dostarczeniem towaru, (...) spółka jawna w S. wystawiła S. J. faktury VAT:

- nr (...) z datą dostawy/wykonania 08 grudnia 2015r. dot. Albumu „ S. i inne portrety w obiektywie M. J. (1)” w ilości 500 sztuk (1 kpl) na łączną kwotę 22.627,50 zł brutto z terminem płatności do dnia 22 grudnia 2015r.,

- nr (...) z datą dostawy/wykonania 08 grudnia 2015r. dot. Albumu „ S. i inne portrety w obiektywie M. J. (1)” w ilości 500 sztuk (1 kpl) na łączną kwotę 21.000 zł brutto z terminem płatności do dnia 07 stycznia 2016r.,

- nr 38/M1/16 z datą dostawy/wykonania 11 stycznia 2016r. dot. Książki „S. nr 6” w ilości 1000 sztuk (1 kpl) na łączną kwotę 4.305 zł brutto z terminem płatności do dnia 10 lutego 2016r.,

- nr 538/M1/16 z datą dostawy/wykonania 29 lutego 2016r. dot. Książki (...) w ilości 5000 sztuk (1 kpl) na łączną kwotę 3.559,50 zł brutto z terminem płatności do dnia 30 marca 2016r.,

- nr 459/M1/16 z datą dostawy/wykonania 24 lutego 2016r. dot. (...) w ilości 1000 sztuk (1 kpl) na łączną kwotę 25.273,50 zł z terminem płatności do dnia 25 marca 2016r.

Dowód:

- faktury, k.31-35.

W dniu 20 grudnia 2015r. S. J. wystosował wiadomość e-mail do T. W., w której wskazał, iż ma kilka zastrzeżeń dot. faktur za albumy, a odnoszących się do: terminu płatności, daty wystawienia faktury w dniu 08 grudnia 2015r., natomiast w tym dniu S. J. wskazał, iż odebrał tylko 300 egzemplarzy, a także wskazał, iż w kalkulacji uwzględnione było tłoczenie na płótnie, które nie zostało wykonane, gdyż nie było czasu, natomiast nie zostało to odjęte od wyceny.

Dowód:

- wiadomość e-mail z dnia 20 grudnia 2015r., k.71.

R. S. wystosował w dniu 07 stycznia 2016r. do W. Wydawnictwo wiadomości i wskazał, iż S. J. zakupił dla niego w dniu 05 stycznia 2016r. egzemplarz (...), który ma wady, gdyż książka w momencie czytania zaczęła się rozsypywać. Nadto strony od 25 do 36 są wklejone w odwrotną stronę.

W dniu 14 stycznia 2016r. R. S. ponownie wysłał wiadomość e-mail do W. Wydawnictwo i wskazał, iż otrzymał po reklamacji kolejny egzemplarz (...), jednakże publikacja ta również ma wady, gdyż od strony 156 do 168 kartki są nieczytelne.

Dowód:

- wiadomość e-mail z dnia 07.01.2016r. i 14.01.2016r., k.73-74;

- zeznania świadka M. J. (2), k.152-152v;

- zeznania świadka R. S., k.174-174v.

W dniu 07 marca 2016r. S. J. uiścił kwotę 10.000 zł w treści przelewu wskazując, iż zapłata dotyczy faktury VAT nr (...).

Dowód:

- potwierdzenie przelewu, k.55.

W dniu 10 marca 2016r. S. J. w wiadomość e-mail poinformował T. W., iż odebrał tego dnia 150 egzemplarzy P. po S., łącznie 954 egzemplarzy, natomiast zamawianych było 1000 sztuk. Nadto w mailu z dnia 04 maja 2016r. S. J. wskazał, iż „otrzymał 154 i 800”.

W dniu 30 marca 2016r. S. J. wskazał, iż do końca tygodnia spłaca (...) wyrok sądu, a następnie zacznie spłacać (...) spółkę jawną w S..

Dowód:

- wiadomość e-mail z dnia 10 marca 2016r., k.72;

- wiadomość e-mail z dnia 30 marca 2016r., k.102;

- wiadomość e-mail z dnia 04 maja 2016r., k.100.

Pismem z dnia 05 kwietnia 2016r. (...) spółka akcyjna w S. wezwała S. J. do zapłaty kwoty 61.765,50 zł tytułem wystawionych faktur związanych z wydrukowaniem i dostarczeniem m. przewodników, przewodników, albumów oraz książek w łącznej ilości 8.000 sztuk. W piśmie w tym wskazano, iż z faktury nr (...) pozostała kwota do zapłaty wyniosła 7.627,50 zł.

Dowód:

- wezwanie z dnia 05 kwietnia 2016r. wraz z dowodem nadania, k.36-37.

Pismami z dnia 08 kwietnia 2016r. S. J. poinformował, iż odnośnie zapłaty należności z faktur (...), a dotyczących albumu „S. i inne porty w obiektywie M. J. (1)” wskazuje, iż składa reklamację co do kwoty zlecenia, gdyż faktury łącznie opiewają na kwotę ustaloną w zleceniu i kalkulacji, jednak nie odpowiadają stanowi faktycznemu realizacji zlecenia, tj. nie została wykonana jedna z operacji produkcyjnych ujętych w kalkulacji: tłoczenie w okładce płóciennej pod wklejkę. Nadto wskazał, iż odnośnie należności wynikającej z faktury (...), a dotyczącej książki „S.- praktyczny przewodnik turystyczny” składała reklamację co do zasadności wezwania oraz kwoty faktury, gdyż przyjął w dobrej wierze fakturę przed odebraniem całości nakładu, po czym okazało się, że wydany nakład jest niższy niż wartość podana na fakturze, nadto w ramach zlecenia miał otrzymać dodatkowe egzemplarze ponad ustalony nakład w związku licznymi wadliwie oprawionymi egzemplarzami, a także iż termin realizacji druku i oprawy został znacznie przekroczony. W związku z powyższym wezwał do anulowania wystawionych wezwań do zapłaty oraz skorygowania ww. faktur.

Pismem z dnia 12 kwietnia 2016r. S. J. poinformował, iż odnośnie wezwania do zapłaty z dnia 05 kwietnia 2016r. prosi o wstrzymania wszelkich działań związanych z tą sprawą, gdyż złożył reklamacje dotyczące realizacji dwóch zleceń.

Dowód:

- pisma z dnia 08 kwietnia 2016r., k.56-57;

- pismo z dnia 12 kwietnia 2016r. wraz z dowodem nadania, k.58-60.

W dniu 04 maja 2016r. prowadzona była korespondencja mailowa pomiędzy S. J. a T. W.. S. J. wskazał, iż proces z (...) popsuł jego sytuację finansową i teraz cierpi jego reputacja. Nadto wskazał, iż w pierwszej kolejności ma zamiar spłacił (...) oraz m. przewodnik. Poinformował, iż jakość druku jest bardzo dobra i nie może powiedzieć na ten temat złego słowa.

Dowód:

- korespondencja mailowa z dnia 04 maja 2016r., k.98-101.

Część nakładu „Przewodnika po S.”, tj. 46 sztuk, która nie została odebrana przez S. J., znajduje się w (...) spółce akcyjnej w S., która to spółka poinformowała S. J., iż nakład ten będzie mógł odebrać po uiszczeniu zaległych płatności za druk tej pozycji.

Dowód:

- zeznania świadka T. W., k.151-152;

- zeznania świadka J. N., k.150v-151;

- pisma z dnia 01 sierpnia 2017r., 07 sierpnia 2017r., 11 sierpnia 2017r., 17 sierpnia 2017r. wraz z dokumentacją fotograficzną, 11 września 2017r., 21 września 2017r.

S. J. nie miał zastrzeżeń co do publikacji m. przewodnik S. oraz (...). Reklamacje co do innych publikacji składał ustnie oraz w formie e-mail.

Część publikacji „Przewodnik po S.” trafiła do sprzedaży, część S. J. wycofał z uwagi na reklamacje, a część została rozdana dziennikarzom w celu napisania recenzji.

Dowód:

- zeznania S. J..

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Współpraca stron polegała na zlecaniu powódce przez pozwanego druku publikacji, a następnie wydaniu ich pozwanemu, natomiast strona pozwana była z tego tytułu zobowiązana do uiszczania należności. Zgodnie z art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Jak wskazał sam pozwany, dotychczasowa współpraca stron przebiegała bardzo dobrze, co potwierdzają zeznania pozwanego.

Powódka niniejszym pozwem dochodziła zapłaty należności wynikających z załączonych do pozwu faktur, które zostały wystawione w związku wydrukowaniem i odebraniem przez pozwanego publikacji w postaci: album „S. i inne portrety w obiektywie M. J. (1)”, (...), (...) oraz (...). Sam fakt zlecenia ich druku nie był przedmiotem sporu. Nadto jak wskazał pozwany, nie miał on zastrzeżeń co do ilości i jakości publikacji w postaci (...), (...) na co wskazują zeznania pozwanego S. J..

W swoich twierdzeniach pozwany nie odnosił się szczegółowo do tych pozycji, wskazał jedynie, iż należności wynikające z faktury nr (...) zostały zapłacone, jednakże nie przedłożył z tego tytułu żadnych dokumentów. Spór natomiast dotyczył publikacji albumu „S. i inne portrety w obiektywie M. J. (1)” oraz (...). Strona pozwana wskazywała, iż zgłasza reklamacje, które nie zostały przez powódkę uwzględnione. Nadto pozwany nie otrzymał takiej ilości nakładu, jaki był zlecony. Egzemplarze miały wady, odnośnie „Przewodnika po S.” wada dotyczyła oprawy, natomiast odnośnie albumu pozwany wskazał, na proces technologiczny, który miał polegać na wykonaniu na okładce tłoczenia, które ostatecznie nie zostało wykonane. W związku z powyższym pozwany wnosił o oddalenie powództwa w całości.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się o dokumenty złożone przez strony, zeznania świadków oraz pozwanego. Zeznania świadków K. A., J. N. oraz T. W. Sąd uznał za wiarygodne, i które to zeznania korespondowały z dokumentami złożonymi do akt. Zeznania świadka R. S. potwierdzały złożoną przez niego reklamację, o której mówił pozwany. Zeznania świadka M. J. (2) pokrywały się z zeznaniami i twierdzeniami pozwanego, jednakże nie miały one istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Nadto należy zauważyć, iż świadek ten jest osobą bliską dla pozwanego, jest jego żoną, zatem logicznym jest, iż jest osobą zaangażowaną w proces swojego męża. Jej zeznania, a dokładniej ich wiarygodność, przy braku innych dowodów, nie mogą stanowić istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszego postępowania. Strona pozwana wnosiła o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego i w związku z tym została wezwana do uiszczenia zaliczki w wysokości 2000 zł. Pozwany złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w postaci zwolnienia z uiszczenia zaliczki na poczet opinii z biegłego, jednakże wniosek ten został oddalony, jak również oddalone zostało zażalenie pozwanego na postanowienie o oddaleniu wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Ostatecznie zaliczka nie została uiszczona przez pozwanego, dlatego też Sąd pominął wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.

Jak już wskazano pozwany twierdził, iż nie miał żadnych zastrzeżeń co do publikacji (...), (...). Wskazał jednakże, iż kwota odnośnie tych egzemplarzy została uiszczona, na dowód czego nie przedłożył jednakże żadnych dokumentów. Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Skoro pozwany twierdził, iż należności z faktury nr (...) zostały zapłacone, winien w tym celu przedłożyć dowody wpłaty. Samo twierdzenie, iż taka okoliczność miała miejsce, przy braku jakichkolwiek dowodów, nie uzasadnia przyjęcia tych twierdzeń za prawdziwe. Pozwany podnosił, iż w dowodzie wpłaty z dnia 07 marca 2016r. kwota w wysokości 10.000 zł została omyłkowo wskazana faktura nr (...), którą pozwany reklamował, a która to faktura dotyczyła egzemplarza albumu. Zapłata bowiem miała dotyczyć innych faktur. Twierdzenia pozwanego w tym zakresie należy jednak uznać za niewiarygodne, gdyż jak sam przyznał „wpisywał pierwszy lepszy numer faktury”, a więc nie jest wykluczone, iż zapłata miała nastąpić faktycznie na rzecz faktury nr (...), skoro pozwany sam nie był świadomy tytułem jakiej faktury dokonuje zapłaty. Nadto w wiadomości mailowej z dnia 04 maja 2016r. wskazał, iż „w pierwszej kolejności spłacę szczecinera i miniprzewodnik” (k.99), zatem zapłata dokonana w marcu 2016r. dotyczyła innej pozycji, niż (...) oraz miniprzewodnik.

Odnośnie spornej publikacji „Przewodnik po S.” pozwany podnosił, iż powódka nie przedstawiła dowodów wydania pozwanemu całości nakładu, na który opiewa faktura nr (...), tj. 1000 sztuk. Z dokumentów wydania odnośnie tej pozycji wynika natomiast, iż towar został wydany w ilości 600 sztuk. Kluczowym dokumentem odnośnie tej okoliczności są wiadomości e-mail z dnia 10 marca 2016r. i 04 maja 2016r. kierowane przez pozwanego do powódki, w których wskazał, iż odebrał łącznie 954 egzemplarze P. po S. (k.72), tj. 154 i 800 (k.100). Wynika z tego, iż mimo załączonych do pozwu dokumentu w postaci wydania towaru, z którego wynika, iż wydano 600 sztuk pozycji, pozwany faktycznie odebrał 954 egzemplarzy. Pozostała część nakładu, tj. 46 sztuk, znajduje się w powodowej spółce, jak twierdzą świadkowie J. N. (k.150v) i T. W. (k.151v), a także pełnomocnik powoda, który na tę okoliczność przedłożył również dokumentację fotograficzną ukazującą egzemplarze książek. Towar ten jest do odebrania przez pozwanego, jednakże z uwagi na to, iż pozwany nie uiszcza należności za pozostałe nakłady, powódka wstrzymuje się z oddaniem ich pozwanemu do czasu uregulowania przez niego zobowiązań. Jak wynika bowiem z dokumentów dostawy, do czasu uregulowania należności towar jest własnością powódki. Skoro pozwany nie uiścił należności za zamówiony towar, zasadnym jest wstrzymanie się przez powódkę z wydaniem tego towaru do czasu uregulowania zobowiązania przez pozwanego, gdyż do tego czasu to powódka jest właścicielką książek.

Nadto należy zauważyć, iż pozwany w swoich zeznaniach wskazał, iż część egzemplarzy przewodnika po S. została rozdana dziennikarzom w celu sporządzenia przez nich recenzji, zatem był to zabieg, wskutek czego pozwany nie osiągał zysków z tego tytułu, a zapłata ceny przez pozwanego za wydrukowanie tych pozycji następowała niezależnie od faktu ich sprzedaży innym podmiotom.

Pozwany podnosił także, iż roszczenie powódki nie uwzględnia zgłaszanych przez niego reklamacji. Wskazał, iż zgłaszał je ustnie i za pomocą wiadomości e-mail, jednakże nie podał konkretnej liczby egzemplarzy, których zgłaszane reklamacje dotyczą. Powódka natomiast wskazała, iż zgodnie z zapisami dokumentów dostarczenia towaru ewentualne reklamacje usług lub towaru należy zgłosić w formie pisemnej pod rygorem nieważności w terminie 7 dni od dnia odebrania. Brak reklamacji ze strony Zamawiającego świadczy o prawidłowości wykonania zlecenia. Pozwany odbierał towar i nie zgłaszał żadnych pisemnych zastrzeżeń, w aktach brak dokumentów reklamacji dokonanych w zakreślonym siedmiodniowym terminie. Pozwany złożył natomiast do akt pisma z dnia 08 kwietnia 2016r., w których, iż zgłasza reklamacje dot. publikacji albumu oraz przewodnika po S.. Są to jednakże pisma kierowane przez pozwanego w momencie, w którym powódka wystosowała do pozwanego ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 05 kwietnia 2016r. Do tego momentu w aktach brak jest pisemnych zgłoszeń reklamacyjnych ze strony pozwanego. Jedyna reklamacja dotyczy egzemplarza przewodnika po S., zakupionego przez świadka R. S., który wskazał w mailu z dnia 07 stycznia 2016r., iż w dniu 05 stycznia 2016r. zakupił publikację, jednakże w trakcie czytania zaczynała się ona rozsypywać. Kolejną wiadomością e-mail z dnia 14 stycznia 2016r. R. S. wskazał, iż kolejny otrzymany egzemplarz przewodnika również ma wady. Okoliczność ta została nadto potwierdzona w trakcie jego zeznań przed sądem wezwanym (k.174-174v). Zgodnie z art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Na podstawie okoliczności sprawy nie jest natomiast możliwe ustalenie, czy to powódka ponosi odpowiedzialność za zgłoszone przez świadka wady książki. Wiadomo jedynie jakie świadek zaobserwował wady, jednakże brak jest jednoznacznych dowodów na to, iż wina leży po stronie powodowej spółki. Przyczyny wadliwego egzemplarza mogły bowiem leżeć po stronie R. S., który mógł, świadomie lub nie, przyczynić się do uszkodzenia książki. Nadto nie ma informacji na temat tego w jakich warunkach książka była przewożona, jak była zapakowana czy przechowywana. Wady książki mogły bowiem powstać wskutek mechanicznego uszkodzenia, które nie jest związane z procesem drukowania. Brak jest dowodów, iż to powódka wydrukowała taki egzemplarz, o jakim wspomina świadek, natomiast ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na pozwanym, który podnosząc fakt występowania wady w książce powinien udowodnić, iż winę w tym zakresie ponosi powódka. Sąd nie ma nadto wiedzy o innych reklamacjach, o których twierdzi pozwany, natomiast to po stronie pozwanej spoczywa ciężar wykazania ilości reklamacji czy rodzaju reklamacji, czemu pozwany nie sprostał. Skoro zatem pozwany nie wykazał, iż zgłaszane były reklamacje, a co do reklamacji świadka R. S. nie wykazał, iż to powódka ponosi odpowiedzialność za stwierdzone wady, należało przyjąć, iż zarzut pozwanej nie zasługiwał na uwzględnienie.

Niespornym jest, że w toku współpracy stron nie doszło do wszczęcia procedury opisanej w normie art. 636 § 1 k.c. Pozwany nie wzywał powoda do zmiany sposobu wykonywania dzieła, nie wyznaczył terminu na jego wykonanie w inny sposób. Pozwany ponadto nie złożył materialnoprawnego żądania obniżenia ceny, potrącenia. Nie miały miejsca żadne zdarzenia o charakterze materialnoprawnym wpływające na wysokość ceny umówionej do zapłaty przez pozwanego.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie był także proces technologii produkcji odnośnie publikacji albumu „S. i inne portrety w obiektywie M. J. (1)”. Pozwany podnosił, iż zgodnie z ustaleniami na okładce albumu powódka miała zastosować tłoczenie naklejki, jednakże ostatecznie tego nie uczyniła. Sąd wskazuje, iż zarzut pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie. Powódka wskazała, iż po uzgodnieniu z pozwanym, zrezygnowała z tłoczenia, gdyż był to okres przed świętami, koniec roku, gdzie jest bardzo dużo zamówień, a zastosowanie tłoczenia wydłużyłoby okres oczekiwania na publikacje (k.152). Zamiast tego powódka zrobiła naklejkę, którą wkleiła w oprawę zamiast tłoczenia (k.151). Były to ustne ustalenia, na które pozwany wyraził zgodę, o czym świadczy wiadomość e-mail kierowana przez pozwanego do T. W., w którym wskazał, iż tłoczenie na płótnie nie zostało wykonane, „bo nie było czasu” (k.71). Pozwany podnosił także, iż zmiana ustaleń dotyczyła także pozycji egzemplarzy przewodnika po S., a dokładniej oprawy książki. Egzemplarze te miały zostać zszyte w technologii P. (szycie nicią-klejem), jednakże ostatecznie zostały sklejone tradycyjną technologią oprawy miękkiej (frez i klej). Powódka również i w tym zakresie wskazywała, iż zmiany w klejeniu oprawy zostały dokonane po uzgodnieniach z pozwanym, który zgodził się na nie po uzyskaniu informacji, iż powódka nie zrealizuje pierwotnego zamówienia w terminie, z uwagi na okres, na który przypadało zamówienie, tj. okres świąteczny, koniec roku (k.150v-151, 152).

Należy również zauważyć, iż pozwany w sprzeciwie podnosił również, iż powódka wykazała w pozwie, iż dostarczone zostało 700 egzemplarzy albumu, natomiast pozwany przyznał, iż odebrał cały towar, dlatego też ustalenia Sądu dotyczące tej pozycji nie sprowadzały się do wykazania ilości dostarczonego nakładu, a jedynie, jak już wskazano, do zastosowanej technologii produkcji.

Reasumując, Sąd uznał, iż powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie. Zarzuty pozwanego okazały się nieuzasadnione i niewykazane. Co do zgłaszanych reklamacji Sąd wskazuje, iż w aktach sprawy brak jest dowodu zgłaszanych reklamacji, dla których termin wynosił 7 dni od dnia dostarczenia towaru. Pisma pozwanego, w których pozwany zgłaszał zastrzeżenia pojawiły się w momencie, w którym powódka wystosowała ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty. Natomiast co do reklamacji zgłaszanej przez R. S. Sąd pragnie zauważyć, iż pozwany nie wykazał, iż wady książki, którą otrzymał świadek R. S. zostały spowodowane przez powodową spółkę. Z uzyskanych informacji nie sposób stwierdzić, czy to powódka przyczyniła się do powstania wady, pozwany nie wykazał tego. Odnośnie zmian w publikacjach Sąd wskazuje, iż zmiany te powstały po uzgodnieniu i zaakceptowaniu ich przez pozwanego, o czym świadczą zeznania świadków oraz wiadomość e-mail, w której wskazał, iż nie było czasu na wykonanie tłoczenia. Okres drukowania publikacji, w której miało zostać wykonane tłoczenie przypadał na okres świąteczny, koniec roku, w związku z czym wykonanie zlecenia dla pozwanego uległoby przedłużeniu. Zamiast tego powódka wykonała naklejkę, ale bez pierwotnie ustalonego tłoczenia, na co pozwany wyraził zgodę. Co do podnoszonej przez pozwanego niezgodności odebranych egzemplarzy z ich ilością wskazaną na fakturze Sąd wskazuje, iż kluczowe znaczenie w tym zakresie miała wiadomość e-mail. Faktura dotycząca pozycji „Przewodnik po S.” wskazywała na 1000 sztuk, a z kolei dołączone do pozwu dokumenty dostarczenia wskazywały na dostarczoną ilość 600 sztuk. Jednakże z wiadomości e-mail z dnia 10 marca 2016r. oraz 04 maja 2017r. wynika, iż pozwany odebrał łącznie tego nadkładu 954 (154 plus 800). Natomiast pozostały nakład, zgodnie z zeznaniami powódki, był gotowy i oczekuje do dnia dzisiejszego na odbiór w powodowej spółce, jednakże zostanie wydany dopiero po uprzednim uiszczeniu należności.

O ile niniejsza okoliczność wydaje się być sprzeczna z art. 642 § 1 k.c., to jednak zwrócić należy na specyficzne ukształtowanie sytuacji faktycznej. W pierwszej kolejności sąd zauważa, że jeśli z umowy nie wynika nic innego, oddanie dzieła następuje wówczas, gdy przyjmujący zamówienie stawia dzieło do dyspozycji zamawiającego, który może je odebrać, choć tego nie czyni. Odmowa odbioru dzieła, mimo braku ku temu przeszkód, jest naruszeniem obowiązku wynikającego z art. 643 k.c.

Z zeznań świadków wynika, że przedmiot zamówienia w zakresie aktualnie nieodebranych egzemplarzy był pozostawionych do odbioru jeszcze przed wszczęciem procesu, zaś pozwany tych ostatnich egzemplarzy nie odebrał, stąd wierzyciel (powód) mógł domagać się zapłaty za dzieło wykonane a nieodebrane. Bieżące zaś wstrzymanie się z wydaniem tych egzemplarzy stanowi konsekwencję pozostawania dłużnika w opóźnieniu w odbiorze dzieła oraz konsekwencję braku płatności za zrealizowane i odebrane zamówienie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki całą dochodzoną pozwem kwotę.

Rozstrzygnięcie o odsetkach znajduje podstawę prawną za okres do 31 grudnia 2015 roku w normie zawartej w art. 481 k.c., a po tej dacie w treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 684), zgodnie z którym w transakcjach handlowych - z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny - wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki: 1) wierzyciel spełnił swoje świadczenie, 2) wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie. Na gruncie niniejszej sprawy odsetki należały się powódce za okres następujący po dniu wskazanym w treści faktury VAT jako termin płatności należności.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Strona pozwana przegrała sprawę w całości, a zatem winna jest zwrócić powódce koszty procesu w łącznej kwocie 10.306 zł, na którą to kwotę składa się: 3.089 zł opłata od pozwu, 17 opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz 7.200 zł tytułem wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika zgodnie z § 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800). O kosztach procesu orzeczono w pkt 2.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)