Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 25 października 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący:Sędzia Sądu Rejonowego Dariusz Plewczyński

Protokolant:Karolina Mateja

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2016 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko (...) (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej (...) (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na rzecz powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 898,44 zł (osiemset dziewięćdziesiąt osiem złotych czterdzieści cztery grosze) wraz z odsetkami ustawowymi (a od dnia 1 stycznia 2016 roku odsetkami ustawowymi za opóźnienie) od kwot:

- 283,09 zł od dnia 18 listopada 2014 roku do dnia zapłaty,

- 615,35 zł od dnia 30 grudnia 2014 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 227 zł (dwieście dwadzieścia siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 769/16

UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym

W dniu 9 kwietnia 2015 roku powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniosła w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew o zasądzenie od pozwanej (...). (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwoty 898,44 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwot cząstkowych oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że zawarła z pozwaną umowę kompleksową dostarczania paliwa gazowego. Pozwana zakupiła gaz na kwotę dochodzoną pozwem, z tytułu czego wystawiono faktury vat z odroczonym terminem płatności.

W sprawie wydany został nakaz zapłaty od którego pozwana skutecznie wniosła sprzeciw. W sprzeciwie pozwana zaskarżyła nakaz zapłaty w całości, wnosząc o oddalenie powództwa i obciążenie powódki kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwana zarzuciła brak podstawy faktycznej i prawnej dochodzonej kwoty oraz brak wykazania wysokości żądanej kwoty. Według pozwanej, powódka nie wykazała, iż wykonała świadczenie wskazane w umowie.

W piśmie z dnia 20 czerwca 2016 r. powódka podtrzymała stanowisko w sprawie. Podniosła, że zarzuty pozwanej są nieuzasadnione. Wyjaśniła, że z dokumentu „historia odczytów” oraz protokołu zdawczo-odbiorczego wynika zużycie gazu przez pozwaną. Podkreśliła, że pozwana nigdy nie negowała istnienia długu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 listopada 2012 r. z pozwaną zawarta została umowa kompleksowa dostarczania paliwa gazowego do lokalu we W. przy ul. (...).

Integralną część umowy stanowiły Ogólne warunki umowy i taryfa. W myśl części IV pkt 2 Ogólnych warunków umowy kompleksowej dostarczania paliwa gazowego należności z tytułu dostarczania paliwa gazowego winny być regulowane przez Odbiorcę na podstawie faktur lub innych dokumentów wystawianych przez Sprzedawcę w terminach podanych w tych dokumentach.

Dowód:

- KRS powoda, k. 25-28,

- umowa z załącznikami, k.29-31v, 45 – 48,

Do przedmiotowego obiektu dostarczano paliwo gazowe. Dokonywane były odczyty licznika. Za dostarczone paliwo gazowe i opłaty stałe wystawiono faktury:

- (...) na kwotę 283,09 zł z terminem płatności na 17.11.2014 r.,

- (...) na kwotę 615,35 zł z terminem płatności na 29.12.2014 r.

Z tytułu przedmiotowych faktur pozwana jest winna powodowi kwotę 898,44 zł.

Pozwana opuściła zajmowany lokal w dniu 1 grudnia 2014 r. W dniu 1 grudnia 2014 r. wskazanie gazomierza przy ul. (...) we W. wynosiło 1077,70 m ³.

Dowód:

- faktury VAT k. 32-33.

- historia odczytów, k. 48,

- protokół zdawczo-odbiorczy, k. 50,

- umowa, k. 51 – 56,

- odpis KRS, k. 57 – 59v, 74 – 77v.

W dniu 16 stycznia 2015 roku powódka wystosowała do pozwanej pismo wzywające do dobrowolnego uregulowania zaległych należności w nieprzekraczalnym terminie 14 dni od daty doręczenia tego pisma. Pozwana nie odpowiedziała na to wezwanie.

Wezwanie do zapłaty doręczono pozwanej w dniu 21 stycznia 2015 r.

Niesporne nadto dowód:

- wezwanie do zapłaty z potwierdzeniem nadania k. 34-34v,

- wydruk ze strony, k. 35.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. weszła w ogół uprawnień (...) SA w W. w zakresie obrotu detalicznego.

Niesporne nadto dowód:

-akt notarialny Nr 2588/2014 – k.51-56

- KRS k. 41-44

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione w całości.

Powódka roszczenie wywodzi z normy art. 535 k.c. w zw. z art. 555 k.c. Powódka domaga się realnego wykonania zobowiązania przez kupującego tj. zapłaty ceny. Przyjęcie, że jest to umowa dostawy, umowa nienazwana, czy umowa o świadczenie usług, nie wpłynęłoby na treść rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 3 k.p.c. strony postępowania obowiązane są dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiać dowody.

W niniejszej sprawie pozwana ogólnie kwestionuje istnienie zobowiązania nie odnosząc się do twierdzeń i dowodów strony przeciwnej .

W ocenie Sądu zarzuty te zgłoszone zostały wyłącznie na potrzeby niniejszego postępowania. Dowody z dokumentów złożone przez stronę powodową są wiarygodne i przy uwzględnieniu kontekstu sytuacyjnego oraz logiki pozwalają na dokonanie ustaleń faktycznych zgodnie z twierdzeniami pozwu.

Powódka przedłożyła umowę łączącą strony wraz z OWU i wyciągiem z taryfy. Dodatkowo przedstawiła jak wyglądała historia odczytów oraz stan gazomierza na dzień przekazania nieruchomości. Wystawione faktury uwzględniają opłaty stałe oraz faktyczne zużycie gazu zgodnie z umową.

Należy też zwrócić uwagę na zachowanie strony pozwanej przed procesem. Pozwana przed procesem nie podnosiła żadnych zarzutów, nie kwestionowała należności objętych sporem, w tym w szczególności nie podnosiła braku umowy lub jej realizacji, czy wadliwego naliczenia opłat, a przynajmniej żadne dowody nie zostały na te okoliczności przedłożone. Nie ustosunkowała się też do wezwania do zapłaty, w którym dokładnie wskazano numery faktur oraz wysokość należności ujętej w każdej z nich .

Zachowanie pozwanej wskazuje na to, iż miała ona świadomość istnienia długu wskazanego w treści faktur, a wynikającego z wykonanej dostawy gazu. Pozwana jest przedsiębiorcą, a więc podmiotem profesjonalnie prowadzącym działalność gospodarczą. Racjonalnym jest więc przyjęcie, iż wszelkie dokumenty księgowe przyjmowane (otrzymania faktur pozwana nie kwestionuje) przez nią znajdują potwierdzenie w zawartych kontraktach . Nie sposób bowiem prowadzić żadnego przedsiębiorstwa, w którym dokumenty księgowe nie są zestawiane (okresowo lub na bieżąco) z podstawami ich wystawienia, gdyż prowadziłoby to m.in. do niemożności określenie wierzytelności i długów oraz odpowiedzialności karno – skarbowej.

Przejście uprawnień z (...) na powódkę nie jest kwestionowane, nadto wynika z załączonych dokumentów.

Rozstrzygnięcie o odsetkach wydane zostało na podstawie art. 481 k.c. Pozwana w tym zakresie zarzutów nie podnosiła. Nadto terminy płatności wskazane są na fakturach, wynikają z umowy i są późniejsze niż dostarczenie gazu.

Sąd dokonał ustaleń w oparciu o materiał dowodowy z dokumentów. Dowody te tworzą spójną i logiczną całość, a pozwana nie przedłożyła żadnych racjonalnych argumentów , które podważyłyby ich wiarygodność.

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.). Pozwana przegrała proces w całości i obowiązana jest do zwrotu powódce celowych kosztów procesu (art. 98 k.p.c.). Na koszty procesu po stronie powodowej składa się kwota 30zł tytułem opłaty od pozwu, kwota 180 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i opłata skarbowa w kwocie 17 złotych. Wynagrodzenie pełnomocnika Sąd ustalił zgodnie z treścią § 6 pkt.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z 2002 r. z późn. zmianami).

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.

D. P.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

(...)

3.  (...)