Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Jakub Wiliński

Protokolant Joanna Marczyńska

w obecności prokuratora Łukasza Elzanowskiego

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2016 r. i 28 kwietnia 2016 r.

sprawy M. S. urodzonej (...) w Ż., córki A. i D. z domu S.,

oskarżonej o to, że:

1. w dniu 14 sierpnia 2012 r. w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dokonała zaboru w celu przywłaszczenia złotego łańcuszka o wartości nie większej niż 2.000 zł na szkodę R. S.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk ,

2. w dniu 21 sierpnia 2012 r. w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dokonała zaboru w celu przywłaszczenia złotego łańcuszka o wartości 2.000 zł na szkodę C. F.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk ,

3. w dniu 25 sierpnia 2012 r. w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim użyciu przemocy poprzez szarpanie za rękę i uderzenie dłonią w twarz B. K. usiłowała dokonać zaboru złotego łańcuszka o nieustalonej wartości lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na skuteczną obronę pokrzywdzonej,

to jest o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 1 kk ,

4. w dniu 3 września 2012 r., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim doprowadzeniu H. Ł. do stanu bezbronności poprzez duszenie za szyję dokonała zaboru w celu przywłaszczenia złotego łańcuszka o wartości 300 zł na szkodę H. Ł.,

to jest o czyn z art. 280 § 1 kk,

5. w dniu 5 września 2012 r. w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim doprowadzeniu A. L. do stanu bezbronności poprzez duszenie pokrzywdzonej dokonała zaboru złotego łańcuszka o wartości 100 zł czym działała na szkodę A. L.,

to jest o czyn z art. 280 § 1 kk ,

I.  uznaje M. S. za winną:

-

czynu opisanego w pkt. 1 zarzutu zastępując zwrot „złotego łańcuszka o wartości nie większej niż 2.000 zł” zwrotem „ fragmentu złotego łańcuszka o wartości nie większej niż 1.000 zł”, to jest czynu z art. 278 § 1 kk,

-

czynu opisanego w pkt. 2 zarzutu zastępując zwrot „2.000 zł” zwrotem „co najmniej 1.900 zł”, to jest czynu z art. 278 § 1 kk

i za występki te przy przyjęciu, iż stanowią one ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk, na podstawie art. 278 § 1 kk wymierza oskarżonej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  uznaje M. S. za winną:

-

czynu opisanego w pkt. 3 zarzutu zastępując zwrot „o nieustalonej wartości” zwrotem „wartości co najmniej 200 zł”, to jest czynu z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 1 kk,

-

czynu opisanego w pkt. 4 zarzutu zastępując zwrot „300 zł” zwrotem „120 zł”, to jest czynu z art. 280 § 1 kk,

-

czynu opisanego w pkt. 5 zarzutu zastępując zwrot „o wartości 100 zł” zwrotem „ze złotą zawieszką o łącznej wartości co najmniej 100 zł”, to jest czynu z art. 280 § 1 kk

i za występki te przy przyjęciu, iż stanowią one ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk, na podstawie art. 280 § 1 kk wymierza oskarżonej karę 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk wymierza oskarżonej karę łączną 2 (dwóch) lat i 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżoną do naprawienia w części szkód wyrządzonych przestępstwami poprzez zapłatę na rzecz:

-

R. S. kwoty 1.000 (jednego tysiąca) złotych,

-

C. F. kwoty 1.900 (jednego tysiąca dziewięciuset) złotych,

-

H. Ł. kwoty 120 (stu dwudziestu) złotych,

-

A. L. 100 (stu) złotych,

V.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonej okres jej zatrzymania od 5 do 7 września 2012 r., to jest 2 (dwóch) dni,

VI.  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach karnych zasądza od oskarżonej w całości na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym i opłatę karną w kwocie 400 (czterystu) złotych.

sygn. akt IV K 942/14

UZASADNIENIE

W trybie art. 423 § 1a kpk zakres pisemnego uzasadnienia ograniczono do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu.

Oskarżona M. S. ma 32 lata. W toku postępowania przygotowawczego pozostawała panną. Na utrzymaniu posiadała wówczas dwoje dzieci w wielu 8 lat i 1 roku. Nie pracowała. Pozostawała na urlopie wychowawczym. Utrzymywała się z zasiłków w łącznej kwocie 500 zł. W dacie czynów nie była karana. Aktualnie figuruje w rejestrze karanym jako osoba wielokrotnie karana na terenie Niemiec za kradzieże, jak i jeden raz karana na terenie Polski za czyn z art. 286 § 1 kk.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonej, k. 26-27, 148-149

- dane o karalności, k. 138, 279-281.

Stopień społecznej szkodliwości dwóch pierwszych czynów oskarżonej (kradzieży) sąd ocenił na średni. Oskarżona działała w sposób ewidentnie spontaniczny, a jej łupem padało mienie o wartości nie przekraczającej 2.000 zł. Stopień społecznej szkodliwości czynów z pkt. 3, 4 i 5 – jako realizowanych rozbojów, ocenić należało na dość znaczny. Oskarżona za każdym razem atakowała osoby starsze i schorowane, działając przy tym publicznie i z determinacją. Sposób użytej przez nią przemocy nie był jednak znaczący. Także wartość rabowanego mienia nie była wysoka.

W przedmiotowej sprawie sąd nie stwierdził istnienia okoliczności wyłączających winę oskarżonej, czy bezprawność jej czynów. Oskarżona, co sama przyznała, działała świadomie i z rozmysłem.

Za okoliczność łagodzącą przy wymiarze kary sąd przyjął stosunkowo młody wiek oskarżonej w datach czynu oraz częściowe przyznanie się do tych czynów i współpracę z Policją w zakresie wskazania miejsc popełnionych przestępstw. Sąd miał również na względzie to, że oskarżona jest matką dwojga młodych dzieci.

Jako okoliczności obciążającą sąd uwzględnił fakt publicznego działania oskarżonej, atakowania osób starszych i schorowanych – a to wszystko celem zdobycia środków pieniężnych na bieżące utrzymanie i rozrywki. Okolicznością szczególnie obciążającą dla oskarżonej było to, że czyny swe realizowała będąc w ciąży, a nadto w towarzystwie swego konkubenta i małoletniego dziecka.

W przedmiotowej sprawie sąd uznał zachowania oskarżonej z pkt. 1 i 2 oraz z pkt. 3, 4 i 5 za dwa ciągi przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 kk. Czyny oskarżonej były tu bowiem tożsame, a ich realizacja następowała w krótkich odstępach czasu

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej elementy sądowego wymiaru kary sąd uznał, że współmierną do okoliczności popełnienia wszystkich czynów będą kary orzeczone w wyroku, czyli kara 6 miesięcy pozbawienia wolności i kara 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Wobec oskarżonej zachodziły przesłanki do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności. W tej mierze sąd zastosował zasadę asperacji przesuniętą w kierunku zasady absorpcji kar, gdyż czyny oskarżonej – jakkolwiek popełnione na szkodę różnych pokrzywdzonych – godziły w podobne dobra prawne, a nadto popełnione zostały w krótkich odstępach czasu.

Zasadnym było zobowiązać oskarżoną do naprawienia szkód wyrządzonych popełnionymi przez nią przestępstwami. W tej mierze sąd ustalił wartość skradzionego lub zrabowanego mienia i wartość tą wskazał jako wysokość naprawienia szkód.

Na poczet orzeczonej kary zaliczono oskarżonej okres jej zatrzymania w sprawie.

Oskarżoną obciążono kosztami sądowymi, wynikłymi z prowadzenia przeciw niej postępowania karnego zakończonego skazaniem, w tym wynikającą z przepisów opłatą karną.