Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 26 września 2017 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Górska

SO Patrycja Baranowska

SO Anna Górnik

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2017 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. M. i A. G.

przeciwko D. S.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 22 listopada 2016 roku , sygn. akt X GNc 2279/16 w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności

postanawia:

I oddalić zażalenie;

II zasądzić od pozwanej na rzecz powódek kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

Patrycja Baranowska Agnieszka Górska Anna Górnik

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 22 listopada 2016 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie nadał prawomocnemu nakazowi zapłaty wydanemu przez ten Sąd w dniu 4 października 2016 r. klauzulę wykonalności.

Pozwana wniosła zażalenie na powyższe postanowienie domagając się jego uchylenia. W uzasadnieniu wskazała, że nie miała możliwości odbioru nakazu zapłaty wraz z pozwem, gdyż wysłany został na adres B. Ś. (...) w S., który nie jest jej adresem zamieszkania. Pod tym adresem pozwana nie prowadzi też działalności gospodarczej; działalność taką prowadzi jej matka.

W odpowiedzi na zażalenie powódki wniosły o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 776 k.p.c. podstawą egzekucji jest tytuł wykonawczy. Tytułem wykonawczym jest tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności, chyba że ustawa stanowi inaczej. W myśl przepisu art. 777 § 1 pkt 1 k.p.c. tytułami egzekucyjnymi są m.in. orzeczenie sądu prawomocne lub podlegające natychmiastowemu wykonaniu, jak również ugoda zawarta przed sądem.

Podstawą nadania nakazowi zapłaty klauzuli wykonalności było uprzednie ustalenie. że nakaz zapłaty jest prawomocny. Argumentacja przytoczona przez pozwaną w zażaleniu zmierza zaś do wykazania, że w istocie nie mogło dojść do uprawomocnienia nakazu zapłaty z uwagi na wadliwe jego doręczenie. Stanowiska skarżącej nie sposób jednak podzielić.

Dla oceny prawidłowości doręczenia nakazu zapłaty istotne znaczenie ma fakt, że pozew w sprawie został wniesiony w dniu 23 września 2016 r., a zatem zastosowanie znajduje przepis art. 133 § 2 a k.p.c. w brzmieniu nadanym art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1311). Zgodnie z tym przepisem pisma procesowe dla przedsiębiorców i wspólników spółek handlowych, wpisanych do rejestru sądowego albo Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej ( (...)), doręcza się na adres udostępniany w rejestrze albo (...), chyba że strona wskazała inny adres dla doręczeń. Jeżeli ostatni udostępniony adres został wykreślony jako niezgodny z rzeczywistym stanem rzeczy i nie zgłoszono wniosku o wpis nowego adresu, który podlegałby udostępnieniu, adres wykreślony jest uważany za adres udostępniony w rejestrze albo (...).

Nie ulega wątpliwości, że adresem udostępnionym w (...), określonym jako adres dla doręczeń, był adres przy ul. (...), tym samym prawidłowe i skuteczne było dokonanie doręczenia pod tym właśnie adresem. Nie zmienia tego wniosku fakt, iż pozwana mieszka pod innym adresem. Z cytowanego przepisu nie wynika bynajmniej, by adres udostępniony w (...) ten stanowić miał jednocześnie adres zamieszkania przedsiębiorcy. Tym samym bez wpływu na ocenę prawidłowości doręczenia pozostaje to, czy adres zamieszkania pozwanej był powódkom znany, czy też nie. W świetle przepisu art. 133 § 2 a k.p.c. sąd miał bowiem obowiązek dokonywać doręczeń pod adresem udostępnionym w (...), a tym samym powódki obowiązane były wskazać w pozwie ten adres przedsiębiorcy.

Bez znaczenia też dla oceny skuteczności doręczenia pozostaje też fakt, iż pozwana nie prowadzi pod tym adresem działalności. Rzeczą pozwanej jest bowiem udostępnienie w (...) takiego adresu, pod którym będzie mogła faktycznie odbierać kierowane do niej przesyłki.

Nie mogło też odnieść zamierzonego skutku podważanie prawidłowości doręczenia z odwołaniem się do orzecznictwa Sądu Najwyższego odnoszącego się do doręczeń zastępczych. Podkreślenia wymaga, że powołane w zażaleniu orzeczenia dotyczą doręczeń pod adresem zamieszkania adresata, zaś w omawianej sprawie, jak wskazano wyżej, doręczenia dokonane zostało pod adresem, który sama strona udostępniła w (...), jako swój adres dla doręczeń.

Skoro zatem doręczenie odpisu nakazu zapłaty było prawidłowe, to tym samym nakaz ten uprawomocnił się z upływem dwutygodniowego terminu na wniesienie zarzutów. W konsekwencji istniały przesłanki do nadania nakazowi klauzuli wykonalności.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. orzekł, jak w punkcie I.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania nastąpiło w oparciu o przepisy art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. W skład kosztów wchodziło wynagrodzenie pełnomocnika powódek ustalone na podstawie § 2 pkt 4 w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. z 2015 r. , poz. 1804), w brzmieniu obowiązującym do 27 października 2016 r.

Patrycja Baranowska Agnieszka Górska Anna Górnik