Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 27 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Marzenna Ernest (spr.)

Sędziowie: SO Wiesława Buczek - Markowska

SO Mariola Wojtkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 27 czerwca 2014 r. w S.

sprawy z wniosku Z. W.

o stwierdzenie nabycia spadku

na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 10 kwietnia 2014 r., sygn. akt II Ns 934/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 954/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2014 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie umorzył postępowanie w sprawie.

Uzasadniając swoje stanowisko Sąd Rejonowy wskazał, iż zgodnie z dyspozycją art. 182 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. sąd umarza postępowanie zawieszone na zgodny wniosek stron lub na wniosek spadkobiercy, jak również z przyczyn wskazanych w art. 177 § 1 pkt 5 i 6 k.p.c., jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu roku od daty postanowienia o zawieszeniu. Sąd zauważył, że postanowienie o zawieszeniu wydane zostało w dniu 9 kwietnia 2013 r., a strony nie złożyły wniosku o podjęcie postępowania, roczny zaś termin upłynął wraz z końcem dnia 9 kwietnia 2014 r., stosownie do art. 112 k.c.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył wnioskodawca Z. W.. Zaskarżył on postanowienie w całości, zarzucając mu obrazę przepisu prawa procesowego, tj. art. 233 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodu, co doprowadziło wbrew zasadom logiki do bezpodstawnego przyjęcia, iż w przedmiotowej sprawie zaszły przesłanki do umorzenia postępowania w sprawie, co z kolei doprowadziło do obrazy art. 182 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., podczas gdy w sprawie brak jest przesłanek do jego umorzenia. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

W uzasadnieniu skarżący podniósł, iż możliwym terminem dla czynności umorzenia postępowania przez Sąd Rejonowy, w przypadku braku wniosku o podjęcie postępowania, jest upływ terminu, który swój roczny bieg rozpoczął w dacie uprawomocnienia się postanowienia o zawieszeniu postępowania, a więc dopiero od 18 listopada 2013 r., nie zaś dnia wydania postanowienia, czyli 9 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się bezzasadne.

Skarżący w swoim zażaleniu ograniczył się do kwestionowania wykładni przepisów, dokonanej przez Sąd I instancji, a ściślej do przyjęcia, iż termin roczny dla czynności umorzenia postępowania w sytuacji, gdy nie został złożony wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania, określony w art. 182 § 1 k.p.c., liczony być winien od dnia uprawomocnienia się orzeczenia w przedmiocie zawieszenia postępowania. Wykładnia taka nie jest jednak poprawna. Przede wszystkim, już gramatyczna wykładnia – będąca wykładnią podstawową - tego przepisu wskazuje, iż wymienia on jako datę rozpoczęcia biegu terminu datę postanowienia, nie zaś uprawomocnienia się tego postanowienia. Takie rozumienie przytoczonego przepisu nadto potwierdza postanowienie Sądu Najwyższego z dnia (...)

Podzielając zatem ocenę Sądu Rejonowego, iż roczny termin upłynął z końcem dnia 9 kwietnia 2014 r., zażalenie wnioskodawcy jako bezzasadne podlegało oddaleniu na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c..

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)