Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 11 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Violetta Osińska (spr.)

Sędziowie: SO Marzenna Ernest

SO Zbigniew Ciechanowicz

po rozpoznaniu w dniu 11 października 2013 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika B. P. (1) na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie D. P. z dnia 10 września 2012 r. w postaci postanowienia o ustaleniu częściowych kosztów postępowania poniesionych przez policję w postępowaniu egzekucyjnym

przy udziale wierzyciela Banku (...) Spółki Akcyjnej w W.

oraz dłużnika B. P. (2)

na skutek zażalenia dłużnika B. P. (2) na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 17 grudnia 2012 r., sygn. akt IX Co 7909/12

oddala zażalenie

Sygn. akt II Cz 834/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z 17 grudnia 2012 r. Sąd Rejonowy Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie IX Wydział Egzekucyjny odrzucił skargę ( pkt I) oraz w trybie art. 759 § 2 k.p.c. uchylił postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie D. P. z dnia 10 września 2012 r. o ustaleniu częściowych kosztów postępowania poniesionych przez policję w kwocie 54,08 zł i obciążeniu nimi w całości dłużnika (pkt II).

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, iż skarżąca została wezwana do usunięcia braków formalnych skargi poprzez uiszczenie opłaty od skargi, wskazanie wierzyciela wraz z podaniem jego siedziby oraz złożenie 1 odpisu skargi. Skarżąca nie uczyniła zadość nałożonym na nią zobowiązaniom, wobec czego należało przyjąć, że nie zostały uzupełnione braki skargi, a zatem skarga powinna ulec odrzuceniu w oparciu o treść art. 767 ³ k.p.c.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł dłużnik B. P. (2) zaskarżając orzeczenie w pkt I i wnosząc o jego natychmiastowe oddalenie.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, iż B. P. (1) redaguje swoje wszystkie pisma procesowe z należytą starannością i punktualnie i brak jest podstaw aby jej skargi lub zażalenia odrzucać. W ocenie skarżącego, jeżeli Sąd twierdzi inaczej, to powinien to wykazać. Skarżący wskazał, iż nie jest ich winą, iż państwowy doręczyciel w postaci Poczty Polskiej okrada swoich klientów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużnika nie zasługiwało na uwzględnienie. W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd pierwszej instancji prawidłowo odrzucił skargę z uwagi na nieuzupełnienie jej braków formalnych w wyznaczonym przez Sąd Rejonowy terminie. Jak wynika z akt sprawy, dłużniczka w związku z wniesioną skargą na czynności komornika, została wezwana do usunięcia jej braków poprzez wskazanie wierzyciela wraz z podaniem siedziby lub adresu miejsca zamieszkania, złożenie w 1 egzemplarzu odpisu skargi oraz uiszczenie opłaty od apelacji w kwocie 100 zł. Kierowana do dłużniczki przesyłka z zobowiązaniem została przez nią odebrana własnoręcznie w dniu 13 listopada 2012 r. (k.6), jednakże do chwili wydania zaskarżonego postanowienia tj. do dnia 17 grudnia 2012 r., dłużniczka nie zareagowała na wezwanie.

W myśl przepisu art. 767 ³ k.p.c., jeżeli skargę wniesiono po terminie albo nie uzupełniono w terminie jej braków, sąd odrzuca skargę, chyba że uzna, iż zachodzi podstawa do podjęcia czynności na podstawie art. 759 § 2.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, iż dłużniczka mimo wezwania nie uzupełniła braków formalnych skargi, w związku z czym podlegała ona odrzuceniu. Wskazać przy tym należy, iż zawarte w zażaleniu twierdzenia dotyczące wykonywania zobowiązań sądowych przez dłużniczkę są całkowicie gołosłowne i nie zasługują na uwzględnienie. W szczególności skarżący nie wykazał, iż jakakolwiek przesyłka była do Sądu kierowana, przy czym z doświadczenia życiowego wiadomo, że przesyłki zawierające pisma procesowe winny być wysyłane listem poleconym w celu ewentualnego udowodnienia chwili nadania owej przesyłki. Skarżący powinni zatem dysponować dowodem nadania przesyłki i przedstawić go przy zażaleniu. Samo twierdzenie, iż przesyłka nie została doręczona przez doręczyciela w postaci Poczty Polskiej, nie jest natomiast wystarczające.

Odnośnie stanowiska skarżącego, iż to Sąd ma wykazywać, że dłużniczka nie wywiązała się z nałożonego na nią obowiązku stwierdzić należy, iż okoliczność ta jednoznacznie wynika z akt sprawy i to do strony skarżącej należy wykazanie, że w zakreślonym terminie skierowała do Sądu przesyłkę zawierającą uzupełnienie braków skargi, gdyż to skarżący wywodzi z takiego twierdzenia skutki prawne.

Mając powyższe rozważania na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)