Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Świnoujściu umorzył postępowanie w sprawie. W uzasadnieniu wskazał, iż postanowieniem z dnia 24 stycznia 2013 r. Sąd na podstawie art. 178 k.p.c. zawiesił postępowanie w sprawie. Po przytoczeniu treści art. 182 § 1 k.p.c. podkreślił, iż od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania upłynął rok, a żadna ze stron nie wniosła o podjęcie postępowania.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł pełnomocnik strony powodowej zaskarżając je w całości, orzeczeniu zarzucając naruszenie przepisu postępowania, które to miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a to art. 182 § 1 k.p.c. poprzez jego zastosowanie i umorzenie niniejszego postępowania w sytuacji, gdy postępowanie przed Sądem Rejonowym w Świnoujściu nie zostało zawieszone na zgodny wniosek, a jedynie na skutek toczącego się przed Sądem Okręgowym w Szczecinie, I Wydziałem Cywilnym, sygn. akt I C 236/11 postępowania z powództwa A. S. (2) i E. S. przeciwko K. W. o zachowek. Wobec powyższego strona powodowa wniosła o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Rejonowemu w Ś. do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu skarżący wskazał, iż w dniu 17 grudnia 2012 r. pozwany wniósł o zawieszenia postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w Świnoujściu. Wniosek pozwanego uzasadniony był faktem, iż przed Sądem Okręgowym w Szczecinie prowadzone jest postępowanie o zachowek. Pismem z 22 stycznia 2013 r. strona powodowa przychyliła się do wniosku pozwanego o zawieszenie postępowania przed Sądem Rejonowym do czasu zakończenia postępowania przed Sądem Okręgowym w Szczecinie. Sąd Rejonowy w Świnoujściu zawiesił postępowanie w sprawie, błędnie -zdaniem strony powodowej -wskazując jako podstawę zawieszenia art. 178 k.p.c. a nie art. 177 § 1 k.p.c. Rzeczywistą przyczyną zawieszenia postępowania przed Sądem Rejonowym Świnoujściu był fakt toczącego się przed Sądem Okręgowym w Szczecinie, I Wydział Cywilnym, sygn. akt I C 236/11 postępowania z powództwa A. S. (2) i E. S. przeciwko K. W. o zachowek. Również z uzasadnienia w/w wniosku pozwanego wynikało i wynika, że intencją stron było i jest kontynuowanie niniejszego postępowania, ale po prawomocnym zakończeniu postępowania wiedzionego obecnie rzed Sądem Okręgowego Szczecinie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się nieuzasadnione.

Przepis art. 182 § 1 zd. 1 k.p.c. stanowi, iż sąd umarza postępowanie zawieszone na zgodny wniosek stron lub na wniosek spadkobiercy, jak również z przyczyn wskazanych w art. 177 § 1 pkt 5 i 6, jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu roku od daty postanowienia o zawieszeniu.

Jak wynika z akt przedmiotowej sprawy, postanowieniem z dnia 24 stycznia 2013 r. Sąd Rejonowy w Świnoujściu zawiesił postępowanie w sprawie na zgody wniosek stron wskazując w sentencji art. 178 k.p.c. , nie zaś jak podnosi strona skarżąca w oparciu o art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. tj. po przyjęciu przez Sąd, iż rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku toczącego się postępowania przed Sądem Okręgowym w Szczecinie, I Wydział Cywilnym, sygn. akt I C 236/11.

Sąd Rejonowy wniosek pozwanego potraktował jako zgłoszony w trybie art. 178 k.p.c. na co wskazuje treść zobowiązania skierowanego do pełnomocnika powoda: czy w związku z wnioskiem pełnomocnika pozwanego o zawieszenie postępowania na zgodny wniosek stron, wyraża zgodę na zawieszenie postępowania (k. 271). W odpowiedzi na tak sformułowane zobowiązanie , strona powodowa przychyliła się do wniosku strony przeciwnej (k. 274-275)

W treści postanowienia o zawieszeniu postępowania Sąd Rejonowy wskazał jako podstawę art. 178 k.p.c. i ta podstawa stanowiła rzeczywistą podstawę zawieszenia postępowania. Wynik postępowania toczącego się przed Sądem Okręgowym wskazany w uzasadnieniu wniosku o zawieszenie postępowania na zgodny wniosek stron nie był przedmiotem oceny Sądu Rejonowego i nie mógł w świetle obowiązujących reguł wykładni art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. stanowić podstawy zawieszenia postępowania. Podobnie Sąd Najwyższy w postanowieniu(...) (...). W tych też okolicznościach zasadnym było konsekwentne stanowisko Sądu Rejonowego, iż rzeczywistą podstawą zawieszenia był zgodny wniosek stron. Skoro zatem w ciągu roku od daty zawieszenia postępowania żadna ze stron reprezentowana przez profesjonalnych pełnomocników nie złożyła wniosku o podjęcie postępowania, to podlegało ono umorzeniu.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 orzekł jak w sentencji.