Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Strzelcach Kraj. w I Wydziale Cywilnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Słabuszewski

Ławnicy:

Protokolant: Anna Degórska

po rozpoznaniu dnia 28 grudnia 2015 r. na rozprawie

sprawy z powództwa: L. B. (1)

przeciwko: (...) sp. z o.o. spółka komandytowo – akcyjna w W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie, VI Wydział Cywilny z dnia 24.01.2014 r., sygn. akt VI Nc-e 2476964/13, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności dnia 14.03.2014 r. w części, tj. ponad kwotę 761,94 zł, w tym: 210,78 zł tytułem kosztów procesu, 335,34 zł tytułem należności głównej i 215,82 zł tytułem odsetek,

II.  w pozostałej części powództwo oddala z uwagi na wyegzekwowanie świadczenia,

III.  nie obciąża powódki kosztami procesu,

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Strzelcach Kraj. kwotę 35,00 zł tytułem opłaty od pozwu, od uiszczenia której powódka jest zwolniona.

Sygn. akt: I C 547/15

UZASADNIENIE

Powódka L. B. (1) złożyła w dniu 27.05.2015 r. pozew przeciwko (...) sp. z o.o. SKA w W. o pozbawienie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z postępowaniu upominawczym, wykonalności w całości.

W uzasadnieniu wskazała, że prawomocnym nakazem zapłaty SR Lublin - Zachód w Lublinie z dnia 24.01.2014 r., VI Nc-e 2476964/13 nakazano jej zapłatę na rzecz (...) sp. z o.o. SKA w W. kwoty 1.028,25 zł z odsetkami i kosztami. Tytuł egzekucyjny zaopatrzono na wniosek wierzyciela w klauzulę wykonalności. W kwietniu 2015 roku powódka otrzymała zawiadomienie komornika o wszczęciu postępowania egzekucyjnego. Powódka na podstawie umowy z dnia 19.09.2011 r. uzyskała pożyczkę od poprzednika prawnego pozwanego, w której łączna kwota do spłaty wynosiła 707,00 zł Powódka spłaciła 780,00 zł Od poprzednika prawnego pozwanego uzyskała informację, że kwota ta zaspokoiła jego roszczenie. Dlatego uważa, że nie ma żadnych zobowiązań wobec pozwanego (k. 2 – 3).

Postanowieniem z dnia 29.05.2015 r. SR w Strzelcach Kraj. zwolnił powódkę od kosztów sądowych oraz oddalił wniosek o zabezpieczenie powództwa (k. 25-26).

Pozwany – (...) sp. z o.o. SKA w W. – wnosił o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu wskazał, że L. B. (1) nie wniosła sprzeciwu od nakazu zapłaty, który się uprawomocnił. Pozew stanowi próbę podważenia prawomocnego orzeczenia mającego moc wyroku sądowego. Pozwany nie może potwierdzić wpływu wskazanych w pozwie kwot przekazanych przez „(...)”, a jeśli faktycznie takie wpłaty miały miejsce, to dotyczyły innego stosunku prawnego lub mogły być związane z opłatami z tytułu prolongat w spłacie pożyczki. Powódka mogła we wcześniejszym procesie podnieść zarzut spełnienia świadczenia. Pozwany ani (...) sp. z o.o. nigdy nie składali powódce oświadczenia o zaspokojeniu przez nią roszczenia (k. 35-36).

W piśmie z dnia 30.09.2015 r. pozwany zmienił uzasadnienie swojego stanowiska wskazując, że kwota 140,00 zł dotyczy obciążenia pozwanej za trzy wezwania do zapłaty (mimo, że na podstawie umowy mógł naliczyć kwotę 300,00 zł). Ponadto doszło do siedmiokrotnego przedłużenia terminu zapłaty zobowiązania, za co pozwany naliczył po 120,00 zł miesięcznie (zamiast wynikającej z umowy kwoty 200,00 zł miesięcznie). Wszystkie dokonane przez powódkę wpłaty pokryły więc koszty wezwań i prolongat spłaty pożyczki. Pozwany nie posiada dokumentów ani nagrań rozmów związanych z pożyczką, bo z uwagi na prawomocność nakazu zapłaty uznał za zbędne ich dalsze przechowywanie (k. 85).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 19.09.2011 r. powódka L. B. (1) zawarła z (...) sp. z o.o. w W. umowę pożyczki nr (...). Pożyczki udzielono na następujących warunkach:

- kwota do wypłaty – 500,00 zł,

- wysokość pożyczki – 700,00 zł,

- oplata przygotowawcza – 7,00 zł,

- roczna stopa procentowania – 12%,

- całkowity koszt pożyczki (oplata przygotowawcza plus oprocentowanie) - 14,00 zł,

- pakiet (...) 193,00 zł (opłata miesięczna),

- łączne zobowiązanie do spłaty (500,00 zł + 14,00 zł + 193,00 zł) – 707,00 zł.

Umowa została zawarta na czas oznaczony 1 miesiąc, przy czym w treści umowy jako datę zwrotu pożyczki wpisano 20.09.2011 r. zamiast 20.10.2011 r. Zwrot miał nastąpić jednorazowo w kwocie 707,00 zł.

Umowa przewidywała możliwość przedłużenia jej spłaty. W takim przypadku pożyczkodawca pobierał oprocentowanie w wysokości 12 %, co dawało kwotę 7,00 zł oraz opłatę za pakiet „(...) „ w kwocie 193,00 zł – łącznie 200,00 zł za 30-dniwe przedłużenie terminu spłaty.

Ponadto umowa przewidywała opłatę w kwocie 100,00 zł za każde wezwanie do zapłaty w razie opóźnienia w terminie płatności.

Zmiany umowy pożyczki wymagały formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Dowód: umowa z dnia 19.09.2011 r. – k. 4-6.

Powódka L. B. (1) dokonała następujących wpłat:

- 100,00 zł w dniu 04.11.2011 r.,

- 100,00 zł w dniu 25.11.2011 r.,

- 100,00 zł w dniu 05.01.2012 r.,

- 220,00 zł w dniu 01.02.2012 r.,

- 20,00 zł w dniu 13.03.2012 r.,

- 220,00 zł w dniu 02.05.2012 r.,

- 20,00 zł w dniu 11.06.2012 r.,

Wpłat dokonywała w firmie (...). Firma ta przekazała środki na konto wierzyciela w następujących dniach:

- 100,00 zł w dniu 04.11.2011 r.,

- 100,00 zł w dniu 25.11.2011 r.,

- 100,00 zł w dniu 05.01.2012 r.,

- 220,00 zł w dniu 01.02.2012 r.,

- 20,00 zł w dniu 13.03.2012 r.,

- 220,00 zł w dniu 02.05.2012 r.,

- 20,00 zł w dniu 11.06.2012 r.

Dowód: dowody wpłat – k. 9-12, 67, 70, 73, 75,

potwierdzenia przelewu – k. 65, 66, 68, 69, 71, 72, 74.

W dniu 23.11.2011 r. (...) sp. z o.o. wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 520,00 zł tytułem zwrotu pożyczki nr (...)

Dowód: wezwanie do zapłaty – k. 95.

W dniu 24.12.2011 r. (...) sp. z o.o. wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 520,00 zł tytułem zwrotu pożyczki nr (...)

Dowód: wezwanie do zapłaty – k. 96.

W dniu 03.01.2012 r. (...) sp. z o.o. wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 620,00 zł tytułem zwrotu pożyczki nr (...)

Dowód: wezwanie do zapłaty – k. 97.

W dniu 24.01.2012 r. (...) sp. z o.o. wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 520,00 zł tytułem zwrotu pożyczki nr (...)

Dowód: wezwanie do zapłaty – k. 98.

W dniu 23.05.2012 r. (...) sp. z o.o. wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 728,12 zł (w tym 300,00 zł należności głównej) tytułem zwrotu pożyczki nr (...)

Dowód: wezwanie do zapłaty – k. 99.

W dniu 02.06.2012 r. (...) sp. z o.o. wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 630,92 zł (w tym 300,00 zł należności głównej) tytułem zwrotu pożyczki nr (...)

Dowód: wezwanie do zapłaty – k. 100.

W dniu 16.11.2012 r. (...) sp. z o.o. SKA wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 751,28 zł (w tym 420,00 zł należności głównej) tytułem zwrotu pożyczki nr (...)

Dowód: wezwanie do zapłaty – k. 101.

Tego samego dnia (...) sp. z o.o. SKA zawiadomiła pozwaną o cesji wierzytelności dokonanej przez (...) sp. z o.o. na rzecz (...) sp. z o.o. SKA.

Dowód: pismo z dnia 16.11.2012 r. – k. 102.

(...) sp. z o.o. SKA złożyła w dniu 29.10.2013 r. pozew przeciwko L. B. (1) o zapłatę kwoty 1.028,25 zł.

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał w dniu 24.01.2014 r. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym VI NC-e 2476964/13, w którym nakazał pozwanej zapłatę kwoty 1.028,25 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 29.10.2013 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 210,78 zł tytułem kosztów procesu.

Na kwotę tą (1.028,25 zł) składały się kwoty:

- 700,00 zł tytułem kwoty głównej pożyczki,

- 7,00 zł tytułem odsetek od pożyczki za okres od 19.09.2011 r. do 19.10.2011 r.,

- 181,25 zł tytułem kapitalizowanych odsetek ustawowych za okres od 20.11.2011 r. do dnia wniesienia powództwa od kwoty 700,00 zł,

- 140,00 zł tytułem opłat za czynności windykacyjne.

Nakaz zapłaty uprawomocnił się (L. B. (1) odebrała go osobiście w dniu 12.02.2014 r.) i Sąd nadał mu klauzulę wykonalności.

Na podstawie tytułu wykonawczego Komornik Sądowy przy SR dla K. w K. N. G. wszczęła egzekucję w sprawie Km 1328/14.

Dowód: zawiadomienie – k. 7-8,

wezwanie – k. 13,

zajęcie wierzytelności – k. 14,

okładka akt e-Sądu – k. 37,

pozew – k. 37v-39,

nakaz zapłaty – k. 39v,

potwierdzenie odbioru – k. 40,

postanowienie – k. 41.

Na poczet wierzytelności na rzecz wierzyciela komornik wyegzekwował kwotę 872,81 zł, w tym:

- 210,78 zł kosztów procesu z nakazu zapłaty,

- 215,82 zł odsetek,

- 335,34 zł należności głównej,

- 45,00 zł kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym,

- 65,87 zł kosztów egzekucji podlegających zwrotowi dla wierzyciela.

Dowód: pismo z dnia 24.11.2015 r. – k. 111,

dokumenty w aktach Km 1328/14.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne ponad kwotę już wyegzekwowaną przez komornika.

Stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zebrane w sprawie dokumenty, które uznał za wiarygodne z wyjątkiem daty spłaty pożyczki, jaka znajduje się w umowie (k. 4). Umowę zawarto na 1 miesiąc i naliczono oprocentowanie za ten miesiąc (7,00 zł). Skoro umowę zawarto 19.09.2011 r. to termin spłaty pożyczki powinien być oznaczony na październik, a nie na następny dzień po udzieleniu pożyczki, tj. 20.09.2011 r. W tym zakresie za wiarygodne uznano wyjaśnienia powódki (k. 103).

Twierdzenia powódki co do tego, że pożyczka stanowiła tylko kwotę 300,00 zł oraz, że pozwany stwierdził, że zobowiązanie zostało w całości spłacone Sąd uznał za gołosłowne oraz sprzeczne z dokumentami w postaci umowy pożyczki, dowodów wpłat oraz wezwań do zapłaty, a także prawomocnego nakazu zapłaty.

Twierdzenia pozwanego co do tego, że wpłaty powódki w łącznej kwocie 780,00 zł zaliczono na poczet opłat za wezwania do zapłaty (140,00 zł) oraz za kolejne prolongaty terminu uiszczenia pożyczki (120,00 zł za każdy miesiąc) uznano za gołosłowne a także sprzeczne z dokumentami. W szczególności dochodząc należności w sprawie VI Nc-e 2476964/13 powód (tutaj pozwany) naliczał odsetki za opóźnienie tak, jakby żadnej prolongaty terminu spłaty nie dokonywał. Poza tym pozwany twierdził, że tytułem wezwań do zapłaty obciążył L. B. kwotą 140,00 zł i kwotę tą pokrył z kwoty 780,00 zł uiszczonej przez pozwaną, gdy tymczasem:

- w pozwie dochodził także kwoty 140,00 zł tytułem kosztów wezwań (k. 38v),

- w wezwaniach do zapłaty wzywał do zapłaty kwoty 300,00 zł tytułem kosztów wezwań (k. 99, 102).

Wszystkie wpłaty powódki zostały zaś dokonane przed złożeniem pozwu przez (...) sp. z o.o. SKA.

Co do twierdzenia pozwanego, że wpłaty mogły dotyczyć innego stosunku prawnego jest ono niewiarygodne, gdyż pozwany nie udowodnił, aby łączył go z powódką jakiś inny stosunek prawny poza umową z 19.09.2011 r.

Zgodnie z art. 840 § 1 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1)przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie;

3)małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Powództwo opozycyjne oparte na powyższej podstawie, jest dopuszczalne, o ile nie występują przeszkody w postaci niedopuszczalności drogi sądowej, powagi rzeczy osądzonej lub zawisłości sporu. Dłużnik nie może w drodze tego powództwa zmierzać do wzruszenia prawomocnego rozstrzygnięcia sądu stanowiącego tytuł egzekucyjny (por. m.in. wyrok SN z dnia 12 grudnia 1972 r., II PR 372/72, OSP 1973, z. 11, poz. 222).

Artykuł 840 § 1 pkt 2 k.p.c. stwarza podstawę do zwalczania tytułu wykonawczego w przypadku, gdy już po powstaniu tytułu egzekucyjnego zaszły zdarzenia prowadzące do wygaśnięcia zobowiązania lub zdarzenia, wskutek których zobowiązanie nie może być egzekwowane. Na podstawie regulacji materialnoprawnych w literaturze rozróżnia się zdarzenia zależne od woli stron (np. spełnienie świadczenia, potrącenie) oraz niezależne od woli stron (m.in. przedawnienie roszczenia, niemożność świadczenia wskutek okoliczności, za które dłużnik nie odpowiada). Por. np. uchwała SN z dnia 14 października 1993 r., III CZP 141/93, OSNC 1994, nr 5, poz. 102; uchwała SN z dnia 30 lipca 1974 r., III CZP 44/74, OSNC 1975, nr 5, poz. 78. Omawiany przepis w odniesieniu do orzeczeń sądowych wprowadza prekluzję co do zdarzeń zaszłych przed zamknięciem rozprawy, a zatem zanim jeszcze takie orzeczenie formalnie zostało wydane. Przykładowo jeżeli pozwany w toku postępowania rozpoznawczego nie podniósł zarzutu przedawnienia (które już wówczas nastąpiło), to na okoliczność tę nie może się powoływać w uzasadnieniu powództwa opozycyjnego.

Wyjątek dotyczy zarzutu spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

W niniejszej sprawie powódka wskazała, że spełniła świadczenie uiszczając kwoty łącznie 780,00 zł, podczas gdy zgodnie z umową miała uiścić 707,00 zł. Zarzut spełnienia świadczenia nie był przedmiotem rozpoznania w procesie, gdyż powódka (w tamtym procesie pozwana) nie złożyła sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Zarazem jednak „ Powództwo przeciwegzekucyjne może być realizowane tylko pod warunkiem, że istnieje potencjalna możliwość wykonania tytułu wykonawczego. Żądanie pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności nie może być jednak skutecznie złożone po wyegzekwowaniu należności w całości” (wyrok SN z dnia 04.04.2002 r., I PKN 197/01, Wokanda 2002/12/27).

„ Powództwo przeciwegzekucyjne, przewidziane w art. 840 k.p.c. nie jest dopuszczalne po wykonaniu tytułu wykonawczego. Nie zamyka to jednak powodowi możliwości dochodzenia swych uprawnień w innym postępowaniu” (wyrok SN z dnia 20.01.1978 r., III CRN 310/77, niepubl.).

„ Powództwo przeciwegzekucyjne skierowane na pozbawienie lub ograniczenie wykonalności tytułu wykonawczego może być skutecznie wniesione tylko pod warunkiem, że istnieje potencjalna możliwość wykonania tytułu wykonawczego w całości lub w określonej jego części. Dłużnik traci możliwość wytoczenia powództwa opozycyjnego z chwilą wyegzekwowania świadczenia objętego tytułem wykonawczym w całości lub w określonej części w odniesieniu do już wyegzekwowanego świadczenia. Powództwo to jest więc niedopuszczalne w części, w której wykonalność tytułu wykonawczego wygasła na skutek jego zrealizowania” (postanowienie SN z dnia 30.05.2014 r., II CSK 679/13, niepubl.).

Na wstępie Sąd ustalił, jakie zadłużenie posiadała powódka.

Na dług powódki składało się kilka kwot, w tym 700,00 zł samej pożyczki, od której odsetki umowne wynosiły 7,00 zł (za okres do 20.10.2011 r.), zaś odsetki ustawowe mogły być naliczane po upływie terminu płatności, tj. od 21.10.2011 r.

Cała należność (poza odsetkami) na rzecz pozwanego wynosi 847,00 zł na co składa się: 700,00 zł pożyczki, 140,00 zł opłat za wezwania do zapłaty i 7,00 zł odsetek umownych za 1 miesiąc trwania umowy (zgodnie z powództwem i nakazem zapłaty – k. 38v, 39v). Sąd w ramach powództwa nie badał zasadności zasądzonych kwot. Rozliczenia dokonano w oparciu o taki stan, jaki wynika z prawomocnego nakazu zapłaty. Jedynie na marginesie należy zaznaczyć, że już na pierwszy rzut oka widać, że z pewnością w razie złożenia sprzeciwu od nakazu zapłaty Sąd nie uwzględniłby np. kwoty 140,00 zł tytułem kosztu wezwań do zapłaty. Skoro jednak zostało to uwzględnione i nakaz zapłaty jest w tym zakresie prawomocny Sąd orzekając w niniejszej sprawie przyjmuje, że należność taka pozwanemu przysługiwała.

Jak wynika z pozwu i nakazu zapłaty, wpłaty dokonane przez powódkę w kwocie 780,00 zł nie zostały zaliczone na poczet kosztu wezwań do zapłaty (140,00 zł). Brak jest też jakichkolwiek dowodów na naliczenie jakichkolwiek opłat za prolongaty terminu. Zaprzeczyła temu powódka, zaś z pozwu wynika, że sam pozwany (tam powód) naliczał odsetki ustawowe od 20.10.2011 r., a przecież nie naliczałby odsetek ustawowych, gdyby dokonał prolongaty terminu spłaty, bo nie istniałby wówczas stan opóźnienia z spełnieniu świadczenia.

Mając na uwadze powyższe należało dokonać następującego rozliczenia:

Od kwoty pożyczki 700,00 zł naliczono odsetki ustawowe od dnia następnego po dniu wymagalności (tj. od 21.10.2011 r.) do dnia zapłaty pierwszej kwoty przez powódkę, tj. kwoty 100,00 zł wpłaconej w dniu 04.11.2011 r. Kwota odsetek to 3,74 zł. Z wpłaty w kwocie 100,00 zł z dnia 04.11.2011 r. kwotę 3,74 zł zaliczono na poczet odsetek, zaś kwotę 96,26 zł (tj. 100,00 zł – 3,74 zł) na poczet należności głównej. Oznacza to, że z należności głównej do spłaty pozostało 754,74 zł (tj. 847,00 zł – 96,26 zł).

Analogicznie Sąd rozliczył wszystkie kolejne wpłaty:

1)  Od kwoty pożyczki 700,00 zł naliczono odsetki ustawowe od dnia 05.11.2011 do dnia zapłaty drugiej kwoty przez powódkę, tj. kwoty 100,00 zł wpłaconej w dniu 25.11.2011 r. Kwota odsetek to 5,24 zł. Z wpłaty w kwocie 100,00 zł z dnia 25.11.2011 r. kwotę 5,24 zł zaliczono na poczet odsetek, zaś kwotę 94,76 zł (tj. 100,00 zł – 5,24 zł) na poczet należności głównej. Oznacza to, że z należności głównej do spłaty pozostało 659,98 zł (tj. 754,74 zł – 94,76 zł).

2)  Od kwoty pożyczki 659,98 zł naliczono odsetki ustawowe od dnia 26.11.2011 do dnia zapłaty trzeciej kwoty przez powódkę, tj. kwoty 100,00 zł wpłaconej w dniu 05.01.2012 r. Kwota odsetek to 9,87 zł. Z wpłaty w kwocie 100,00 zł z dnia 05.01.2012 r. kwotę 9,87 zł zaliczono na poczet odsetek, zaś kwotę 90,13 zł (tj. 100,00 zł – 9,87 zł) na poczet należności głównej. Oznacza to, że z należności głównej do spłaty pozostało 659,85 zł (tj. 659,98 zł – 90,13 zł).

3)  Od kwoty pożyczki 569,85 zł naliczono odsetki ustawowe od dnia 06.01.2012 do dnia zapłaty kolejnej kwoty przez powódkę, tj. kwoty 220,00 zł wpłaconej w dniu 01.02.2012 r. Kwota odsetek to 5,48 zł. Z wpłaty w kwocie 220,00 zł z dnia 01.02.2012 r. kwotę 5,48 zł zaliczono na poczet odsetek, zaś kwotę 214,52 zł (tj. 220,00 zł – 5,48 zł) na poczet należności głównej. Oznacza to, że z należności głównej do spłaty pozostało 355,33 zł (tj. 569,85 zł – 214,52 zł).

4)  Od kwoty pożyczki 355,33 zł naliczono odsetki ustawowe od dnia 02.02.2012 do dnia zapłaty kolejnej kwoty przez powódkę, tj. kwoty 20,00 zł wpłaconej w dniu 13.03.2012 r. Kwota odsetek to 5,19 zł. Z wpłaty w kwocie 20,00 zł z dnia 13.03.2012 r. kwotę 5,19 zł zaliczono na poczet odsetek, zaś kwotę 14,81 zł (tj. 20,00 zł – 5,19 zł) na poczet należności głównej. Oznacza to, że z należności głównej do spłaty pozostało 340,52 zł (tj. 355,33 zł – 14,81 zł).

5)  Od kwoty pożyczki 340,52 zł naliczono odsetki ustawowe od dnia 14.03.2012 do dnia zapłaty kolejnej kwoty przez powódkę, tj. kwoty 220,00 zł wpłaconej w dniu 02.05.2012 r. Kwota odsetek to 6,06 zł. Z wpłaty w kwocie 220,00 zł z dnia 02.05.2012 r. kwotę 6,06 zł zaliczono na poczet odsetek, zaś kwotę 213,94 zł (tj. 220,00 zł – 6,06 zł) na poczet należności głównej. Oznacza to, że z należności głównej do spłaty pozostało 126,58 zł (tj. 340,52 zł – 213,94 zł).

6)  Od kwoty pożyczki 126,58 zł naliczono odsetki ustawowe od dnia 03.05.2012 do dnia zapłaty kolejnej kwoty przez powódkę, tj. kwoty 20,00 zł wpłaconej w dniu 11.06.2012 r. Kwota odsetek to 1,80 zł. Z wpłaty w kwocie 20,00 zł z dnia 11.06.2012 r. kwotę 1,80 zł zaliczono na poczet odsetek, zaś kwotę 18,20 zł (tj. 20,00 zł – 1,80 zł) na poczet należności głównej. Oznacza to, że z należności głównej do spłaty pozostało 108,38 zł (tj. 126,58 zł – 18,20 zł).

Z zasądzonej kwoty 1.028,25 zł pozwana spłaciła więc całe odsetki i należność główną (847,00 zł) prawie w całości.

Od pozostałej do spłaty kwoty 108,38 zł firmie (...) przysługują dalsze odsetki ustawowe od dnia 12.06.2012 r. (dzień następny po dniu ostatniej wpłaty) do dnia poprzedzającego dzień wniesienia powództwa, co daje kwotę 19,45 zł. Od sumy tych kwot, tj. od kwoty 127,83 zł pozwanemu przysługują dalsze odsetki ustawowe od dnia wniesienia powództwa.

W zakresie powyższych kwot powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, zaś co do kwoty 127,83 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 29.10.2013 r. do dnia zapłaty brak jest podstaw do żądania pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności, albowiem w tym zakresie pozwany wykazał, że jego należność stwierdzona prawomocnym nakazem zapłaty nie została zaspokojona przez powódkę, a właściwie powódka nie wykazała, aby zaspokoiła należność w tym zakresie.

W sytuacji, gdy tytuł wykonawczy został w części zrealizowany, należy jeszcze zbadać, czy kwota wyegzekwowana jest wyższa czy niższa, niż kwota należna pozwanemu.

Jeśli wyegzekwowano kwotę niższą niż przysługuje pozwanemu, pozbawienie tytułu wykonawczego jest dopuszczalne w zakresie stwierdzonym wyżej (ponad kwotę 127,83 zł z odsetkami).

Jeśli wyegzekwowano kwotę wyższą, wówczas:

- nie można pozbawić wykonalności tytułu wykonawczego w zakresie, w jakim został już zrealizowany,

- co do różnicy między kwotą wyegzekwowaną, a tą, jaka jest należna pozwanemu (127,83 zł z odsetkami), powódka może żądać ich zwrotu od pozwanego lub jego poprzednika prawnego na innych podstawach prawnych, co jednak nie jest już przedmiotem rozpoznania w niniejszym procesie.

Z wyegzekwowanej przez komornika kwoty 872,81 zł kwota 45,00 zł i 65,87 zł nie dotyczy tytułu wykonawczego (obejmuje koszty w postępowaniu egzekucyjnym), zaś kwota 761,94 zł obejmuje kwoty objęte zaskarżonym tytułem wykonawczym, w tym 210,78 zł tytułem kosztów procesu, 335,34 zł tytułem należności głównej i 215,82 zł tytułem odsetek. W tym zakresie powództwo nie mogło być uwzględnione.

Ponad te kwoty zaś Sąd powództwo uwzględnił i pozbawił tytuł wykonawczy wykonalności.

Sąd nie obciążał powódki kosztami procesu mając na uwadze treść art. 102 k.p.c. i jej sytuację majątkowa, niewielkie dochody ze zlecenia (sprzątanie) i posiadane zadłużenie oraz koszty utrzymania.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 35,00 zł tytułem opłaty od pozwu w części, w jakiej pozwany przegrał (tj. co do kwoty 691,91 zł).