Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 21 listopada 2012 roku

Sąd Apelacyjny w Szczecinie Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący : SSA Agnieszka Sołtyka (spr.)

Sędziowie: SSA Mirosława Gołuńska

SSA Wiesława Kaźmierska

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2012 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie z powództwa A. T.

przeciwko Skarbowi Państwa – Prokuraturze Rejonowej w M., Skarbowi Państwa – Sądowi Rejonowemu w M., Centralnemu Biuru Śledczemu oraz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

o ochronę dóbr osobistych

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w G. z dnia 30 sierpnia 2012 r., sygn. akt I C 389/10

postanawia: oddalić zażalenie.

M.Gołuńska A.Sołtyka W.Kaźmierska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2012 roku Sąd Okręgowy w G. odrzucił zażalenie powoda na postanowienie z dnia 25 lipca 2012 roku w przedmiocie odrzucenia zażalenia na zarządzenie o zwrocie pozwu.

W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że postanowieniem z dnia 25 lipca 2011 roku odrzucono zażalenie powoda na zarządzenie o zwrocie pozwu, którego odpis doręczono powodowi 2 sierpnia 2012 roku. Termin do jego zaskarżenia upłynął 9 sierpnia 2012 roku. Zażalenie złożone 10 sierpnia 2012 roku zostało zatem wniesione z uchybieniem terminu do dokonania tej czynności, co na podstawie art. 370 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. obligowało do jego odrzucenia (k. 152).

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył powód, wnosząc o jego uchylenie. Zażądał też przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. Podniósł, że jego choroby oraz ubóstwo uniemożliwiają mu zaskarżanie czynności sądowych w terminie (k. 155).

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zasadniczą kwestią poddawaną na potrzeby rozpoznania złożonego pismem z dnia 20.09.2012r (k.155) zażalenia jurydycznej weryfikacji okazała się data złożenia zażalenia w kontekście niekwestionowanej przez skarżącego daty odbioru odpisu postanowienia z 25 lipca 2012 roku. Analiza akt sprawy nie pozostawia zaś żadnych wątpliwości, że skarżący złożył zażalenie po upływie 7 dni od daty doręczeniu mu wyżej wymienionego postanowienia, a zatem uchybił w myśl art. 394 § 2 k.p.c. tygodniowemu terminowi do jego wniesienia.

Argumenty dotyczące ubóstwa i schorzeń powoda nie mają jurydycznego znaczenia w kwestii usuwania braków formalnych środka zaskarżenia czy zachowania terminu do jego wniesienia. Właściwe mogą okazać się dla wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia. Za ugruntowany w orzecznictwie uznać trzeba pogląd, że wyłączona jest możliwość jednoczesnego uwzględnienia zażalenia i wniosku o przywrócenie terminu, co wynika nie tylko z konkurencyjności zawartych w nich wniosków, zmierzających do wywołania przeciwstawnych skutków procesowych, ale i sprzeczności wewnętrznej ich podstaw. Zażalenie bowiem oparte jest na twierdzeniu, że termin do dokonania czynności został zachowany, a wniosek o przywrócenie terminu – na twierdzeniu przeciwnym, że do uchybienia terminowi doszło (vide postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2002 roku, sygn. akt I CZ 198/01, Lex Polonica nr 394318). Wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej złożony przed rozpoznaniem zażalenia uznać należy zatem za niedopuszczalny z mocy ustawy (art. 171 k.p.c.).

W tej sytuacji nie znajdując podstaw do uwzględnienia środka zaskarżenia Sąd Apelacyjny na podstawie przepisu art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.

M.Gołuńska A.Sołtyka W.Kaźmierska