Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 14-05-2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IX Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Zawiślak

Protokolant: Agnieszka Baca-Domin

po rozpoznaniu w dniu 30.04.2014 r. we W.

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą we W.

przeciwko D. J.

- o zapłatę

utrzymuje w mocy nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 05.02.2013 r. sygn. IX Nc 209/13 w stosunku do pozwanego D. J..

Sygn. akt IX C 785/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. we W. wniosła o zasądzenie solidarnie od Zakładów (...) Sp. z o.o. w P. oraz D. J. kwoty 45.871,28 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 22 września 2011r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

Strona powodowa wskazała, że jest posiadaczem weksla wystawionego przez stronę pozwaną Zakłady (...) Sp. z o.o. w P. na zlecenie (...) S.A. we W. poręczonego przez D. J., który został przeniesiony w drodze indosu na rzecz powoda. Strona powodowa wypełniła weksel na kwotę 74.379,87 zł. Termin płatności weksla minął w dniu 21.09.2011r.

Weksel został wystawiony na zabezpieczenie umowy leasingowej nr (...) jaką pozwana spółka zawarła z (...) S.A. Leasingodawca, w wyniku opóźnienia w zapłacie czynszów, w dniu 14.12.2010r. rozwiązał z pozwaną spółką umowę leasingu nr (...).

Przedmiot umowy leasingowej został sprzedany przez (...) S.A. w dniu 14.06.2011r.

Pomimo informacji o wypełnieniu weksla oraz wezwania do jego wykupu pozwani nie uiścili należności.

Na dochodzoną należność składa się suma należności zafakturowanych – 10.350,44 zł, suma zdyskontowanych czynszów do końca trwania umowy – 122.595,46 zł, depozyt gwarancyjny – 17.213,12 zł, karne odsetki na dzień płatności weksla - 3.412,26 zł po odjęciu kwoty 107.700,00 zł z tytułu ceny ze sprzedaży przedmiotu leasingu, co daje kwotę 45.871,28 zł.

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z 05.02.2013r. na podstawie weksla powództwo zostało uwzględnione w całości.

W zarzutach od nakazu zapłaty pozwany D. J. zaskarżył go w części dotyczącej jego osoby, wnosząc o oddalenie powództwa w tym zakresie i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Przyznał że jako udziałowiec pozwanej spółki w związku z zawarciem umowy leasingu operacyjnego nr (...) z (...) S.A., poręczył na wekslu, będąc przekonanym, że poręcza tylko i wyłącznie majątkiem spółki do wartości udziałów.

Zarzucił nieistnienie zobowiązania z umowy leasingu oraz zobowiązania wekslowego. Podał, że zawarł ugodę z leasingodawcą, której postanowienia wykonał. Na mocy tej ugody leasingodawca zobowiązał się nie występować wobec niego z roszczeniem, które na skutek podjętych czynności zmierzających do odnalezienia samochodu i jego przekazania go funduszowi wygasło.

W piśmie z dnia 25.02.2014r. pozwany reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego zarzucił, że nakaz zapłaty wydany w sprawie nie ma podstaw prawnych, a powód nie jest legitymowany z weksla. Zarzucił, że załączony do pozwu weksel nie wskazuje osoby uprawnionej do otrzymania zapłaty, co powoduje jego nieważność. Pozwany zarzucił, że na wekslu będącym podstawą roszczenia, nie występuje nazwisko indosatariusza, a więc w świetle prawa wekslowego nie jest wiadomym kto jest uprawnionym do zapłaty z weksla. Zdaniem pozwanego weksel w niniejszej sprawie nie jest ważny, a co najmniej nie legitymuje powoda. Z ostrożności procesowej pozwany zakwestionował podpisy osób upoważnionych do występowania w imieniu (...) SA, wskazując, iż znaki uczynione na pieczątce nie są podpisami w rozumieniu prawa wekslowego. Zarzucił też, że pierwszy indosant w swym oznaczeniu wekslowym odbiega w nazwie od nazwy określonej w KRS. Tym samym zdaniem pozwanego weksel nie może być dalej indosowany.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 09.03.2009r. Zakłady (...) Sp. z o.o. we W. zawarła z (...) S.A. umowę leasingu operacyjnego nr (...).

Na zabezpieczenie roszczeń z powyższej umowy wystawiony został weksel, opatrzony odciskiem pieczęci Zakładów (...) Sp. z o.o. w P., odciskiem pieczęci Prezesa Zarządu K. K. oraz jego nieczytelnym podpisem.

Weksel został poręczony przez D. J..

Dowód: umowa leasingu operacyjnego nr (...) wraz z harmonogramem finansowym oraz warunkami umowy k. 6-10

weksel k. 5

(...) S.A. we W. w wyniku opóźnienia w zapłacie czynszów, w dniu 14 grudnia 2010r. rozwiązał umowę leasingu nr (...).

Dowód: pismo z dnia 14.12.2010r. wraz z dowodem doręczenia k.11-12

Przedmiot umowy leasingowej nr (...) został sprzedany przez (...) S.A. w dniu 14 czerwca 2011r.

Dowód: wydruk z sytemu księgowego (...) S.A. k.13

W dniu 25 lipca 2011r. wierzytelności z tytułu umowy leasingowej nr (...) leasingodawca przelał na rzecz strony powodowej. (...) SA poinformował Zakłady (...) Sp. z o.o. o przelaniu wierzytelności z tytułu umowy leasingu nr (...) na rzecz (...) S.A. we W.. Osobą upoważnioną do podpisywania umów sprzedaży wierzytelności oraz podpisywania pism informujących o cesji wierzytelności na rzecz (...) S.A. w imieniu (...) S.A. we W. była D. G..

Dowód: pismo informujące o cesji z dnia 25.07.2011r. wraz z dowodem doręczenia k. 16

pełnomocnictwa k. 28-29

Upoważnionymi do łącznego działania z każdym z członków zarządu lub prokurentem lub innym pełnomocnikiem przy podpisywaniu wniosków, cesji wierzytelności, umów o przelew wierzytelności, wniosków o uruchomianie transzy kredytu oraz indosowania weksli byli w imieniu (...) S.A. we W. – Z. T., A. J. i W. O..

Dowód:

pełnomocnictwo z 11.02.2005r. k. 30

pełnomocnictwo z 28.10.2000r. k. 31;

pełnomocnictwo (...) z 16.03.2010r. k. 32;

Na odwrocie ww. weksla umieszczony został odcisk pieczęci o treści: (...) Spółka Akcyjna, W., pl. (...)” oraz nieczytelne podpisy Z. T. i W. O..

Dowód: wzory podpisów k. 108, 114

weksel k. 5

Strona powodowa wypełniła weksel na kwotę 74.379,87 zł, termin płatności weksla został oznaczony na 21.09.2011r., miejsce płatności oznaczono na siedzibę (...) S.A. we W. pl. (...).

Strona powodowa przesłała pozwanym informację o wypełnieniu weksla oraz wezwanie do jego wykupu. Wezwanie pozostało bezskuteczne.

Dowód: weksel k. 5

pismo z 07.09.2011r. wraz z dowodem nadania k.17-18

pismo z dnia 07.09.2011r. wraz z dowodem odbioru 19-20

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W ocenie Sądu, na podstawie dowodów ze złożonych przez strony dokumentów, nie budzi wątpliwości, że strona powodowa może realizować prawa z wystawionego przez pozwaną spółkę weksla własnego, jako podmiot, który jest posiadaczem weksla i wykazuje swoje prawo ważnym i skutecznym indosem.

Przeszkodą dla wykazania powyższego nie jest bowiem to, że jest on indosem in blanco (zob. art. 16 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe – Dz.U. Nr 37, poz. 282 ze zm.). Sąd nie miał przy tym wątpliwości, że remitent - (...) S.A. we W. dokonał indosu w sposób zgodny z wymaganiami prawa wekslowego. Indos może bowiem nie wymieniać indosatariusza lub może ograniczać się tylko do podpisu indosanta, stanowiąc tzw. indos in blanco (zob. art. 13 ww. ustawy). W takiej właśnie formie został dokonany indos napisany na odwrotnej stronie spornego weksla.

Nazwa osoby prawnej będącej w niniejszym przypadku indosantem została odciśnięta pieczęcią i opatrzona własnoręcznymi podpisami osób ją reprezentujących. W orzecznictwie wskazuje się, że podpisy na wekslu, czy to podpisy wystawcy, czy indosanta, muszą zawierać co najmniej nazwisko. Dla ważności weksla nazwisko nie musi jednak być w pełnym brzmieniu. Dopuszcza się używanie skrótu, który nawet nie musi być w całości czytelny. Powinien składać się z możliwych do stwierdzenia liter, umożliwiających identyfikację podpisującego a także pozwalających na porównanie i ustalenie przez powtarzalność, że ma postać zwykle używaną, nawet gdy jest mało czytelny. Chodzi więc o cechy indywidualne i powtarzalne. Podpis może być więc nieczytelny, ale musi pozwolić na zindywidualizowanie wystawcy. Za podpis może nie być uznana bowiem tylko parafa lub znak graficzny, który nie zawiera liter ( zob. I. Heropolitańska. Prawo wekslowe. Komentarz, tezy do art. 1 i 13; orzeczenie SN z 23.03.1932).

Znaki graficzne postawione w imieniu indosanta na odwrotnej stronie weksla zawierają litery. Zarówno w ocenie obiektywnej, jak i w porównaniu z wzorami podpisów przedłożonymi przez stronę powodową, spełniają powyższe wymogi podpisu, a tym samym były wystarczające do czynności skutecznego indosowania. Nadto z uwagi na kontekst w jakim charakterze podpisy zostały złożone (w tym zakresie kluczowe znaczenie ma ich umieszczenie tuż przy odcisku pieczęci indosanta) skuteczność indosowania nie budziła wątpliwości Sądu.

W związku z tym, że indos przenosi wszystkie prawa z weksla (zob. art. 14 ww. ustawy) strona powodowa mogła zatem w pełni realizować prawa z niego wynikające. Indos stanowi pisemne oświadczenie na odwrotnej stronie weksla lub na przedłużku, stwierdzające przeniesienie praw z weksla na inny podmiot i takie zostało poczynione na przedłożonym w sprawie wekslu. Strona powodowa weszła w posiadanie weksla, a zatem jest uprawniona wekslowo (zob. orz. SN z 10.02.1990r. III CZP 105/89) i jako taka może dochodzić zapłaty od pozwanego, jako poręczyciela wekslowego, solidarnie z wystawcą. Zważyć należy, iż poręczyciel wekslowy (awalista) odpowiada za zapłatę weksla tak samo, jako osoba, za której dług wekslowy poręczył. Kwestia faktu i prawidłowości poręczenia przez pozwanego zobowiązania wekslowego pozwanej spółki była kwestia bezsporną.

Chybiony był zarzut pozwanego co do prawidłowości wypełnienia weksla przez stronę powodową. Stosownie do treści przepisów Prawa wekslowego, uzupełnienie weksla in blanco jest prawidłowe, jeśli dokona go osoba do tego uprawniona, tj. remitent lub jego następca prawny, czyli ten kto nabył weksel in blanco w trybie prawa wekslowego (przez indos) lub prawa cywilnego (przez cesję). Indos w połączeniu z treścią weksla tworzy całość. Sąd nie podziela poglądu pozwanego, że strona powodowa była uprawniona do wypełnienia weksla jedynie na aktualnego wierzyciela wekslowego (na siebie). Uprawnienia posiadacza, który nabył weksel na podstawie indosu in blanco, określa bowiem art. 14 Prawa wekslowego, zgodnie z którym jeżeli indos jest in blanco, posiadacz weksla może wypełnić indos nazwiskiem własnym lub innej osoby. Powód jako indosatariusz weksla in blanco ma prawo do wypełnienia weksla niezupełnego i nadania mu wszystkich cech weksla zupełnego. Indosatariusz może przy tym uzupełnić blankiet wekslowy w każdym czasie, począwszy od chwili otrzymania blankietu wekslowego.

Odnosząc się do pozostałych zarzutów pozwanego, stwierdzić należy, iż są one nietrafione. Podniesienie przez pozwanego zarzutu wypełnienia weksla niezgodnie z porozumieniem wekslowym, a więc wynikającego ze stosunku podstawowego przeniosło częściowo spór z płaszczyzny prawa wekslowego, na którym oparty był pozew wniesiony w postępowaniu nakazowym, na płaszczyznę stosunku prawa cywilnego. W niniejszej sprawie płaszczyzną tą jest umowa leasingu operacyjnego. Powyższy zarzut nieudowodnienia wypełnienia weksla niezgodnie z deklaracją wekslową był gołosłowny.

W postępowaniu nakazowym opartym na wekslu gwarancyjnym in blanco nieistnienie zobowiązania ze stosunku podstawowego powoduje upadek roszczenia opartego na wekslu. Możliwe jest to, gdy strona powodowa poda nie tylko sumę zadłużenia, ale również wyliczy i wskaże, co składa się na sumę, co umożliwia pozwanemu ewentualne wykazanie niezgodności sumy wekslowej z zawartym porozumieniem ( por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 2 marca 2005 r., I ACa 1413/04, LEX nr 166828). W niniejszej sprawie strona powodowa wyliczenie takie przedstawiła w pozwie, wskazując, że na sumę wekslową składają się należności z tytułu niezapłaconych czynszów, depozytu gwarancyjnego oraz karnych odsetek oraz suma należności zafakturowanych, po odjęciu ceny przedmiotu umowy leasingowej. W ocenie Sądu przedstawione przez stronę powodową wyliczenie konkretyzuje więc należności składające się na sumy wekslowe. Pozwany kwestionował wartość przedmiotu umowy leasingowej wskazując, że została ona znaczenie zaniżona, a nadto wskazywał na zawarcie ugody ze stroną powodową. Ciężar dowodu w zakresie wykazania powyższych okoliczności spoczywał na pozwanym, jednakże jedyny wniosek dowodowy złożony na powyższe okoliczności został przez pozwanego cofnięty. Tym samym twierdzenia pozwanego w tym zakresie nie zostały udowodnione. Dlatego też Sąd uznał, że prawidłowe było wypełnienie weksla na sumę odpowiadającą należnościom wskazanym przez stronę powodową.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 496 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.