Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu VIII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Kurdziel

Protokolant:Karolina Szewczyk

po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2016 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy

z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W.

przeciwko M. J. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. J. (1) na rzecz strony powodowej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. kwotę 9.843,62 zł (dziewięć tysięcy osiemset czterdzieści trzy złote sześćdziesiąt dwa grosze) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 1.257,64 zł od dnia 16 maja 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., od kwoty 1.257,64 zł od dnia 16 czerwca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., od kwoty 1.626,58 zł od dnia 16 lipca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., od kwoty 1.425,44 zł od dnia 16 sierpnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., od kwoty 1.425,44 zł od dnia 16 września 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., od kwoty 1.425,44 zł od dnia 16 października 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., od kwoty 1.425,44 zł od dnia 16 listopada 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 9.843,62 zł od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 1.517 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 29 stycznia 2015 r. strona powodowa Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą we W. domagała się zasądzenia od pozwanego M. J. (1) kwoty 9.843,62zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot:

- 1.257,64 zł od dnia 16 maja 2014 r., do dnia zapłaty,

- 1.257,64 zł od dnia 16 czerwca 2014 r. do dnia zapłaty,

- 1.626,58 zł od dnia 16 lipca 2014 r. do dnia zapłaty,

- 1.425,44 zł od dnia 16 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty,

- 1.425,44 zł od dnia 16 września 2014 r., do dnia zapłaty,

- 1.425,44 zł od dnia 16 października 2014 r., do dnia zapłaty,

- 1.425,44 zł od dnia 16 listopada 2014 r. do dnia zapłaty.

Uzasadniając żądanie, podała, iż pozwanemu przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu położonego przy ul. (...). Na mocy statutu Spółdzielni, pozwany jest obowiązany do pokrywania kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości. Pozwany zalega z zapłatą kwoty 9.843,62 zł. Strona powodowa pismem z dnia 26 listopada 2014 r. wezwała pozwanego do uregulowanie powstałych zaległości, jednakże bezskutecznie.

W dniu 17 lutego 2015 r. został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym

Wniesionym w dniu 22 maja 2015 r. sprzeciwem pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości, domagając się jednocześnie oddalenia powództwa i zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu według norm. Zakwestionował wysokość naliczonych opłat oraz podał, że strona powodowa nie udowodniła swojego roszczenia. Wskazał, że wysokość żądanych przez stronę powodową należności, odbiega od średnich kosztów eksploatacji nieruchomości o podobnym standardzie. Podał, iż z powodu zaniechań spółdzielni część lokalu, za który naliczane były opłaty, nie nadawała się do eksploatacji oraz, że zajmowany przez niego lokal był okresie zimowym niedogrzany. Prowadził wielokrotnie rozmowy z prezesem spółdzielni, jednakże bez rezultatu. Podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.

W odpowiedzi na sprzeciw, strona powodowa podtrzymała twierdzenia i wnioski wyrażone w pozwie. Wskazała, że pozwany od chwili przejęcia lokalu mieszkalnego na mocy umowy darowizny z dnia 1 października 2013 r., nie uiszczał żadnych opłat eksploatacyjnych, oraz nie żądał wyjaśnienia od spółdzielni zasad naliczania opłat. Strona powodowa podała, że naliczenia i wysokości opłat wynikają z takich dokumentów jak: ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, statutu spółdzielni, uchwał rady nadzorczej dot. poszczególnych stawek, opłat za użytkowanie wieczyste, wywozu nieczystości stałych czy też faktur za garaż. Lokatorzy są informowani o wysokości i zmianach opłat, poprzez wywieszenie ogłoszeń na klatkach schodowych oraz listownie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny,

W dniu 1 października 2013 r. pozwany M. J. (1) na mocy umowy darowizny, zawartej pomiędzy nim a M. J. (2), nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego we W., przy ul. (...) oraz spółdzielcze własnościowe prawo do miejsca postojowego numer 1 w garażu wielostanowiskowym. Prawa te wchodziły w skład zasobów Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą we W..

bezsporne

W świetle postanowień statutu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W., jej członkowie, którym przysługiwały spółdzielcze prawa do lokali, byli obowiązani do wnoszenia opłat: - na pokrycie kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale oraz nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni; - na poczet wykonania zobowiązań spółdzielni związanych z eksploatacją i utrzymaniem w stanie niepogorszonym nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni i części wspólnych nieruchomości. Od członka będącego właścicielem lokalu niezależnie od jego obowiązków w zakresie pokrywania kosztów Zarządu nieruchomością wspólna, Spółdzielnia mogła żądać wpłat na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych (§19 statutu). W przypadku zwłoki w regulowaniu należności spółdzielni, członek spółdzielni był zobowiązany za czas zwłoki, zapłacić spółdzielni odsetki ustawowe (§ 19 pkt. 6 statutu). Do zakresu działania Rady Nadzorczej należało uchwalanie zasad rozliczania kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokali oraz nieruchomości wspólnych, nieruchomości spółdzielni, a także związanych z innymi zobowiązaniami spółdzielni i zasad ustalania opłat przypadających na lokale z tego tytułu (§ 36 pkt j statutu). Jednostkami rozliczeniowymi wpływającymi na wysokość opłat mogły być „osoby”, „lokale”, „m ²”, „sztuki” i inne (§ 20 pkt 5 statutu)

Dowód: - statut Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą we W. k. 14-18,

- uchwała Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni Mieszkaniowej (...)

z dnia 25 kwietnia 2012 r. – k. 112

Strona powodowa wezwała pozwanego M. J. (1) do uregulowania zaległości, wynikających z nieuiszczania opłat eksploatacyjnych za okres od dnia 1 maja 2014 r. do 30 listopada 2014 r. w wysokości: 8.819,06 zł z tytułu opłat za lokal mieszkalny, 745,64 tytułem odsetek, 1.024,56 zł tytułem opłat za garaż oraz 83,52 zł tytułem odsetek.

Dowód; - pismo z dnia 26 listopada 2014 r.,

Miesięczny wymiar opłat eksploatacyjnych za korzystanie z lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) wynosił od dnia 1 maja 2014 r., 1127,16 zł. Na wskazaną kwotę składały się następujące opłaty:

1.  Centralne ogrzewanie – opłata stała – 98,00 zł (140,00 m ² * 0.70 zł)

2.  Centralne ogrzewanie – opłata zmienna – 225,12 zł (140,00 m ² * 1.61 zł)

3.  Ciepła woda – 62.50 zł (140,00 m ² * 12,50 zł)

4.  Zimna woda i ścieki – 93,00 zł (140,00 m ² * 9.30 zł)

5.  Wywóz nieczystości – 38 zł

6.  Dozór/monitoring obiektu – 92,40 zł (140,00m ² * 0.66 zł)

7.  Energia elektryczna wspólna – 16,80 zł ( 140.00 m ² * 0,12 zł)

8.  Sprzątanie – 82,60 zł (140.00 m2 * 0,59 zł)

9.  Podatek od nieruchomości – 12,74 zł (140,00 m ² * 0,09 zł)

10.  Wieczyste Użytkowanie – 42.00 zł (140,00 m ² * 0,30 zł)

11.  Koszty eksploatacyjne – 189,00 zł (140,00 m ² * 1,35 zł)

12.  Naprawy bieżące - 28,00 zł (140,00 m ² * 0,20 zł)

13.  Fundusz Remontowy - 140 zł ( 140,00 m2 * 1,00 zł )

14.  Ubezpieczenie mienia - 7,00 zł (140,00 m2 * 0,05 zł)

Od 1 sierpnia 2014 r., opłata miesięczna za lokal wynosiła 1267,16 zł, z uwagi na zwiększenie stawki za fundusz remontowy.

Dowód: - miesięczny wymiar opłat k. 118-119

Strona powodowa wystawiła pozwanemu faktury VAT, określające składniki opłat eksploatacyjnych przypadających na miejsce postojowe:

- faktura nr (...) z dnia 2 maja 2014 r., na kwotę 130,48 zł,

- faktura nr (...) z dnia 2 czerwca 2014 r., na kwotę 130,48 zł,

- faktura nr (...) z dnia 1 lipca 2014 r., na kwotę 130,48 zł,

- faktura nr (...) z dnia 1 sierpnia 2014 r., na kwotę 158,28 zł,

- faktura nr (...) z dnia 1 września 2014 r., na kwotę 158,28 zł,

- faktura nr (...) z dnia 1 października 2014 r. na kwotę 158,28 zł,

- faktura nr (...) z dnia 3 listopada 2014 r., na kwotę 158,28 zł.

Dowód: - faktury VAT k. 127-133.

Uchwałą nr 19/2011 podjętą na posiedzeniu Rady Nadzorczej w dniu 9 listopada 2011 r., ustalono wysokość stawki za centralne ogrzewanie na 0,70 zł za m ².

Uchwałą nr 15/2011 podjętą na posiedzeniu Rady Nadzorczej w dniu 9 listopada 2011 r., ustalono wysokość stawki za podgrzanie 1 m ³ wody na 12,50 zł.

Uchwałą nr 10/2012 z dnia 7 grudnia 2012 r., Rada Nadzorcza na wniosek Zarządu zmieniła z dniem 1 stycznia 2012 r., stawki opłat za wywóz nieczystości stałych dla nieruchomości przy ul. (...), ustalając ją na poziomie 0,35 zł/m ³.

Uchwałą nr 3/2014 z dnia 5 marca 2014 r., ustalono stawkę za energię wspólną nieruchomości w wysokości 0,46 zł dla garaży oraz stawkę za ubezpieczenie mienia nieruchomości w wysokości 0,05zł.

Dowód: - Uchwała nr 19/2011 i nr (...) k. 134,136. Uchwała nr 3/2014 k.158, Uchwała 10/2012 k. 157.

Uchwałą Rady Miejskiej W. nr (...) z dnia 23 stycznia 2014 r., zatwierdzono taryfę dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy W.. Taryfy obowiązywały od 1 marca 2014 r., do dnia 28 lutego 2015 r., i wynosiły dla lokali mieszkalnych 9,30 zł brutto (woda wraz ze ściekami).

Dowód: - informacja MPWIK k. 137-139.

W dniu 7 czerwca 2013 r., M. J. (2) zadeklarowała, że w lokalu mieszkalnym przy ul. (...) we W. zamieszkują 2 osoby.

Dowód: - deklaracja z dnia 7 czerwca 2013 r. 141.

Uchwałą nr 1/2014 z dnia 5 marca 2014 r., Rada Nadzorcza Spółdzielni Mieszkaniowej (...) zatwierdziła plan gospodarczo-finansowy na rok 2014 r., w którym ustaliła wysokość miesięcznych stawek za energię wspólną dla lokali mieszkalnych 0,12 zł/m ² i garaży 0,16 zł/m ², za sprzątanie 0,59 zł/m ², ochronę obiektów i monitoring 0,66 zł/m ², ubezpieczenie mienia 0,05 zł/m2 naprawy bieżące 0,20 zł/m ². Podatek od nieruchomości i gruntu za 2014 r. wynosił 0,0910 zł/m ² dla lokali mieszkalnych i garaży.

Wysokość opłaty rocznej za wieczyste użytkowanie gruntu dla nieruchomości przy ul. (...) od 1 stycznia 2014 r., wynosiła 0,30 zł/m ² lokalu mieszkalnego i użytkowego oraz 0,2943 zł/m ² garażu.

Dowód: - uchwała z dnia 5.03.2014 r., wraz z załącznikiem nr 4, deklaracja na podatek od

nieruchomości za 2014 r. k. 143-146

– stawki opłat za wieczyste użytkowanie gruntu od 1.01.2014 r. k.153.

Uchwałą nr 6/2014 podjętą na posiedzeniu Rady Nadzorczej w dniu 14 maja 2014 r., z dniem 1 sierpnia 2014 r., zmieniono stawkę na fundusz remontowy dla nieruchomości położonych przy ul. (...), ze stawki 1 zł na stawkę 2 zł.

Dowód: - ogłoszenie o treści uchwały rady nadzorczej z 14 maja 2014 r. – k. 159,

Pozwany zgłaszał osobiście prezesowi powodowej Spółdzielni jak też pracownikom Spółdzielni, że podczas opadów deszczu jego lokal mieszkalny, położony na ostatniej kondygnacji, jest zalewany. Powodowa Spółdzielnia w 2012 r. zleciła remont dachu, którego wykonanie jednak okazało się wadliwe. W dniu 4 sierpnia 2014 r. zlecono kolejny remont dachu J. K. prowadzącemu działalność pod nazwą (...). W dniu 26 sierpnia 2014 r. nastąpił odbiór robót wykonanych, przy czym w protokole technicznego odbioru robót stwierdzono wykonanie robót zgodnie z zamówieniem.

Dowód : - faktura z dnia 20.11.2014 r., k.162

- protokół technicznego odbioru robót z 2014 r.k.163,

- faktury VAT z 15.11.2012 r., 18.12.2012 r. k.164 i 165

Pozwany M. J. (1) mieszkał w mieszkaniu przy ul. (...) w okresie objętym żądaniem pozwu, tj. maj - listopad 2014 r. Pozwany nie zgłaszał Spółdzielni jakichkolwiek zastrzeżeń co do wysokości naliczanych przez nią opłat eksploatacyjnych ani innych obciążeń przypadających na lokal mieszkalny i na miejsce postojowe. Pozwany natomiast wyrażał niezadowolenie z powodu bierności Spółdzielni w zakresie wykonywania remontu budynku przy ul. (...), w szczególności remontu elementów dachowych. Z uwagi na bierność Spółdzielni w podejmowaniu działań, mających na celu dokonywanie remontów lokalu, pozwany zapowiedział w rozmowie z prezesem Spółdzielni, że nie będzie płacił żadnych należności, skoro Spółdzielnia nie wywiązuje się ze swoich obowiązków.

Pozwany po wykonaniu w sierpniu 2014 r. remontu nie zgłaszał pisemnie stronie powodowej nieprawidłowości związanych z remontem.

Pozwany był informowany o wysokości opłat eksploatacyjnych przypadających na lokal mieszkalny, dostarczano mu też faktury obejmujące opłaty za miejsca postojowe. Uchwały podejmowane przez Radę Nadzorczą były ogólnodostępne w siedzibie Spółdzielni oraz wywieszane na klatkach schodowych.

Dowód: - przesłuchanie pozwanego M. J. (1), protokół elektroniczny k.223.

– przesłuchanie świadka H. B. transkrypcja części protokołu k. 258-259.

Sąd zważył co następuje

Powództwo było uzasadnione i zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Podstawę prawną roszczenia stanowił przepis art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r.
o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. 2003, nr 119, poz. 1116 j.t.), przewidujący, że członkowie spółdzielni oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali lub własność lokalu, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych
z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją
i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie
z postanowieniami statutu.

W powodowej Spółdzielni kwestie związane z ustalaniem kosztów przypadających na poszczególne lokale i miejsca postojowe były uregulowane przez Spółdzielnię w statucie, jak też w regulaminie naliczania i pobierania opłat, zaś kompetencję do ustalania wysokości stawek miała Rada Nadzorcza Spółdzielni, która zatwierdzała plan finansowo – gospodarczy na każdy kolejny rok oraz nowe wysokości stawek opłat. Wysokość opłat obciążających pozwanego znajdowała odzwierciedlenie w uchwałach podejmowanych przez Radę Nadzorczą Spółdzielni. Poszczególne opłaty stanowiące integralne składniki czynszu, znajdowały oparcie w stosownych dokumentach przedłożonych przez stronę powodową. Strona powodowa przedłożyła bowiem uchwały Rady Nadzorczej ustalające m.in. wysokość stawek funduszu remontowego: z dnia 14 maja 2014 r.- stawka 2 zł/ m2/ m-c, co przy powierzchni mieszkania pozwanego (140 m2) stanowiło kwotę 280 zł., wysokość stawki za centralne ogrzewanie z dnia 9 listopada 2011 r. – stawka 0,70 zł m2/m-c, wysokość stawki za podgrzanie 1m3 wody z dnia 9 listopada 2011 r. – stawka 12,50 zł, wysokość stawki opłat za wywóz nieczystości z dnia 7 grudnia 2012 r., - stawka 0,35/m ³. Podkreślić przy tym należy, iż uchwały podjęte zostały prawidłowo, przez umocowany do tego organ Spółdzielni. Zgodnie bowiem z postanowieniami statutu (§ 36 pkt j) do zakresu działania Rady Nadzorczej należy uchwalanie zasad rozliczania kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokali oraz nieruchomości wspólnych, nieruchomości spółdzielni, a także związanych z innymi zobowiązaniami spółdzielni i zasad opłat przypadających na lokale z tego tytułu.

W ocenie Sądu, Strona powodowa przedłożyła wszystkie dokumenty niezbędne dla ustalenia wysokości poszczególnych składników kwot comiesięcznych naliczeń za wszystkie objęte sporem okresy miesięczne. Sąd ocenił przedmiotowe rozliczenia, przedłożone przez stronę powodową, jako rzetelne i prawidłowe, opierając na nich ustalenia co do wysokości należności obciążających pozwanego. Zawierały one wszystkie istotne elementy pozwalające zidentyfikować i zweryfikować wysokość naliczonych kosztów opłat eksploatacyjnych z wiążącymi uchwałami Rady Nadzorczej Spółdzielni, umocowanej według statutu do określania zasad naliczania opłat jak i do określania wysokości stawek.

Podkreślić należy, że, w ocenie Sądu, kwestionowanie przez pozwanego wysokości należności dochodzonych pozwem stanowiło wyłącznie przejaw taktyki procesowej, jako że pozwany w spornym okresie ani później nigdy nie kwestionował wysokości naliczeń comiesięcznych kwot,
o których wysokości był odpowiednio informowany, nie zaskarżył żadnej z uchwał Rady Nadzorczej Spółdzielni, wyznaczających wysokość opłat. Przesłuchiwany w charakterze strony, pozwany jednoznacznie wyjaśnił, że zdecydował o powstrzymywaniu się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych na rzecz Spółdzielni tylko dlatego, że - w jego ocenie - Spółdzielni można przypisać zaniechanie w realizacji obowiązków związanych z utrzymywaniem substancji majątkowej i niegospodarność w zarządzaniu majątkiem, w tym środkami Spółdzielni, nie zaś z powodu jakichkolwiek wątpliwości co do poprawności naliczeń i ich zgodności z uregulowaniami wewnątrzspółdzielczymi. Poza ogólnikowym zakwestionowaniem wysokości opłat, pozwany nie przedstawił jakichkolwiek konkretnych zarzutów odnoszących się do poszczególnych składników. Jedynie zarzut „wzrostu o niemal 100%” przy niezmienionym sposobie eksploatacji, znajdował odzwierciedlenie w zgromadzonym materiale dowodowym co do samego rozmiaru wzrostu ale jedynie co do składnika odpisu na fundusz remontowy (podwyżka z 1 zł/m ² na 2 zł/m ²). Pozwany przy tym nie kwestionował uzasadniającej tę podwyżkę konieczności przeprowadzenia planowanego remontu dachu budynku w 2014 r. Pozwany nie wykazywał też jakiejkolwiek inicjatywy dowodowej, zmierzającej do podważenia wysokości opłat. Jak wynika z zeznań świadków oraz przesłuchania pozwanego, nie skorzystał on nigdy z możliwości osobistej weryfikacji wysokości opłat w siedzibie spółdzielni i nie zgłaszał jakichkolwiek wątpliwości co do wysokości poszczególnych składników comiesięcznych naliczeń.

W ocenie Sądu, zarzuty pozwanego dotyczące rzekomych nieprawidłowości w działaniu prezesa Spółdzielni i jej pracowników a podważające zasadność ekonomiczną niektórych decyzji, nie mogły mieć wpływu na ocenę zasadności zgłoszonych przez Spółdzielnię roszczeń. Pozwany bowiem mógł podejmować odpowiednie kroki zarówno w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym jak i w postępowaniu sądowym w zakresie kontroli i rozliczania prawidłowości i racjonalności ekonomicznej działania organów Spółdzielni, co nie ma jednakże wpływu na wysokość bieżąco ustalanych comiesięcznych należności, wynikających z konieczności pokrywania kosztów bieżącej eksploatacji i utrzymania majątku spółdzielni oraz kosztów działania Spółdzielni. Dotyczy to w szczególności zarzutów odnoszących się do zapowietrzających się kaloryferów, bezzasadności utrzymywania monitoringu, który nie umożliwia odczytania numerów tablic rejestracyjnych czy też sprzątania podłóg przy użyciu wyłącznie zimnej wody.

Jako chybiony należało ocenić zarzut, jakoby brak remontu dachu oraz zapowietrzające się kaloryfery uniemożliwiły pozwanemu korzystanie z lokalu mieszkalnego. Pozwany bowiem podczas przesłuchania przyznał, że zamieszkiwał w lokalu mieszkalnym w całym spornym okresie maj - listopad 2014 r.

Pozwany podniósł nadto zarzut przedawnienia roszczeń, który w ocenie Sadu nie był zasadny. Przepis art. 118 k.c. stanowi, iż termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń
o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej- trzy lata. Bezspornym jest, iż opłaty eksploatacyjne z tytułu korzystania z mieszkania są świadczeniem okresowym. Tak więc okres przedawnienia dla każdego ze świadczeń wynosi trzy lata. Strona powodowa wniosła pozew w dniu 29 stycznia 2015 r., co zgodnie z dyspozycją przepisu art. 123 § 1 pkt 1 k.c., przerwało bieg przedawnienia jej roszczenia. Tym samym roszczenie strony powodowej za okres od maja 2014 r. do listopada 2014 r. nie uległo przedawnieniu.

Wobec powyższego, Sąd uznał żądanie zapłaty należności głównych za zasadne.

Orzeczenie w kwestii odsetek za opóźnienie Sąd oparł o treść przepisu art. 481 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W myśl zaś przepisu art. 482 § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy. Zgodnie z postanowieniami statutu, należności za dany miesiąc były płatne do 15-go dnia tego miesiąca, a zatem od 16-go dnia miesiąca pozwany pozostawał w opóźnieniu w płatności.

Sąd zasądził odsetki ustawowe zgodnie z żądaniem pozwu, przy czym – z uwagi na to, iż od 1 stycznia 2016 r. dotychczasowe „odsetki ustawowe” określone w art. 481 k.c. są nazwane „ustawowymi odsetkami za opóźnienie” – Sąd w pkt. I wyroku odpowiednio dostosował uwzględnione roszczenie określone w pozwie wniesionym w dniu 29 stycznia 2015 r. do nowej terminologii.

Orzeczenie o kosztach procesu oparto o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w przepisie art. 98 k.p.c., z którego wynika, iż strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Wobec faktu, iż strona powodowa wygrała proces w całości, Sąd zasądził na jej rzecz od pozwanego kwotę 1517 zł tytułem poniesionych kosztów procesu, na którą składają się kwota 300 zł tytułem opłaty od pozwu, kwota 1200 zł kosztów zastępstwa procesowego i kwota 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Stąd orzeczono jak w sentencji.