Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 kwietnia 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Karolina Kosikowska Kosmala

Protokolant: st.sekr.sąd. Joanna Dutka

Po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa

A. K. działającej w imneiu małol. S. R. (1)

przeciwko A. R.

o alimenty

I.  uchyla wyrok zaoczny tutejszego Sądu z dnia 25.04.2012 r. wydany w niniejszej sprawie;

II.  zasądza od pozwanego A. R. na rzecz małoletniego powoda S. R. (1) alimenty w kwocie po 1400 .-(tysiąc czterysta) zł miesięcznie, płatne poczynając od dnia 01.12.2011 r., z góry do dnia 05-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w ich płatności, do rąk A. K. - jako ustawowej przedstawicielki małoletniego powoda;

III.  w pozostałej części powództwo oddala;

IV.  nakazuje pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 840 zł tytułem opłaty sądowej, od uiszczenia której małoletni powód był zwolniony;

V.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

VI.  wyrokowi w pkt. II nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .-

Z. :

1. odnotować;

2. kal. 21 dni;

3. tytuł wykonawczy dor. powódce

……………

podpis Sędziego

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 lutego 2012 r. małoletni S. R. (1) reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową A. K. wystąpił o zasądzenie od pozwanego A. R. alimentów w kwocie po 5.800 zł miesięcznie płatnych z góry do rąk matki małoletniego powoda, do 5-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych. Nadto A. K. wniosła o zabezpieczenie powództwa na czas trwania procesu poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia alimentów w kwocie 4.000 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu zgłoszonego żądania A. K. wskazała, że jej związek z pozwanym zakończył się w styczniu 2011 r. Do tego momentu standard życia małoletniego utrzymywał się na bardzo wysokim poziomie. Pozwany łożył na utrzymanie syna średnio 14.000 zł miesięcznie. Małoletni został przyzwyczajony do częstych wizyt w cukierniach i restauracjach. Nigdy nie odmawiano mu zajęć dodatkowych, wyżywienia czy zabawek. Dziecko miało zapewnione komfortowe wyposażenie pokoju, korzystało z wysokogatunkowej odzieży, żywności ekologicznej, najlepszej jakości zabawek oraz dodatków edukacyjnych. W wieku przedszkolnym chłopiec zaczął uczęszczać do prywatnego przedszkola, za które opłaty w kwocie 840 zł miesięcznie ponosił pozwany. A. K. podkreśliła, iż pozwany nigdy nie ograniczał matce dziecka wydatków na zakupy związane ze standardem życia codziennego. Z uwagi na problemy logopedyczne małoletni w dalszym ciągu uczęszcza do specjalistów, u których każdorazowa wizyta jest płatna. Matka małoletniego wskazywała również, iż powód od trzeciego miesiąca życia uczęszcza do prywatnej szkółki pływania. Obecnie co najmniej dwa razy w tygodniu bierze udział w zajęciach na basenie, co wiąże się z wydatkami w kwocie około 120 zł miesięcznie. Ponadto uczęszcza na zajęcia z judo, rytmiki oraz angielskiego. A. K. podkreśliła, że dochody uzyskiwane przez pozwanego – przeszło 20.000 zł miesięcznie - pozwalają na łożenie alimentów w żądanej kwocie.

Postanowieniem z dnia 13 lutego 2012 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków zabezpieczył roszczenie pozwu poprzez zobowiązanie A. R. do uiszczania na rzecz małoletniego powoda kwoty 2.000 zł miesięcznie płatnej z góry do rąk A. K. do 5-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

Wyrokiem zaocznym z dnia 25 kwietnia 2012 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków zasądził od pozwanego A. R. na rzecz małoletniego powoda S. R. (1) alimenty w kwocie po 4.000 zł, poczynając od dnia 1 grudnia 2011 r. W pozostałej części Sąd powództwo oddalił obciążając pozwanego połową kosztów procesu.

W sprzeciwie od wyroku zaocznego A. R. wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części oraz oddalenie powództwa jako bezzasadnego ponad równowartość kwoty 300 EUR tytułem renty alimentacyjnej płatnej miesięcznie na rzecz małoletniego powoda S. R. (1). W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany wskazał, że od stycznia 2011 r. systematycznie, każdego pierwszego dnia miesiąca przekazuje A. K. na rzecz małoletniego powoda kwotę 300 EUR tytułem alimentów. Poza przekazywanymi alimentami ponosi również bezpośrednie koszty związane z utrzymaniem syna, gdy zabiera go do siebie na weekendy. A. R. zaprzeczył, aby przyzwyczaił małoletniego do życia w luksusie utrzymując, że w trosce o dobro dziecka starał się jedynie zapewnić mu odpowiednie warunki do życia. Wskazał przy tym, iż poza małoletnim powodem ma na utrzymaniu dwoje starszych dzieci z pierwszego małżeństwa – piętnastoletniego J. R. oraz czternastoletnią M. R., na które łoży co miesiąc kwotę odpowiadającą równowartości 300 EUR na każde z dzieci. Pozwany podkreślił, że jego syn J. R. choruje na ostrą białaczkę, ostatnie kilka lat spędził w szpitalach przechodząc ciężką chemioterapię i zażywając drogie leki, zaś w ciągu kilku następnych lat będzie musiał przejść przeszczep płuc. Pozwany zaznaczył, że wiąże się to z koniecznością ponoszenia dodatkowych kosztów na leczenie syna. A. R. przyznał, że z prowadzonej działalności gospodarczej uzyskuje dochód na poziomie około 20.000 zł miesięcznie, jednak większą część z tej kwoty wydatkuje na obsługę prawną swojej firmy, ZUS, alimenty na troje swoich dzieci, spłatę rat kredytu hipotecznego za lokal zajmowany do niedawna przez syna i A. K. oraz na własne utrzymanie.

Na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2013 r. A. K. ograniczyła żądanie pozwu do kwoty 4.800 zł miesięcznie. W uzasadnieniu swego stanowiska wskazała, iż wyprowadziła się z poprzedniego mieszkania w związku z czym koszt utrzymania lokalu uległ zmniejszeniu, odpadł przy tym koszt użyczenia samochodu osobowego. W ocenie A. K. pozwany winien ponosić całość kosztów utrzymania małoletniego z uwagi na sprawowanie przez matkę całościowej opieki nad dzieckiem.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni S. R. (1)urodził się 2 grudnia 2007 r. w T., ma 5 lat. Jest dzieckiem z nieformalnego związku A. R.i A. K.

dowód: - odpis skrócony aktu urodzenia małoletniego S. R. – k. 8;

Małoletni uczęszcza do prywatnego przedszkola przy ulicy (...) we W.. Opłata za przedszkole wraz z wyżywieniem wynosi 860 zł miesięcznie. Do końca stycznia 2012 r. przedszkole dla syna opłacał wyłącznie pozwany.

dowód: - umowa o świadczenie usług przedszkolnych – k. 19;

- przesłuchanie A. K. – k. 323-324;

- przesłuchanie pozwanego – k. 325;

Miesięczny koszt wyżywienia małoletniego wynosi około 300 zł miesięcznie. Koszt zakupu odzieży to kwota 300 zł miesięcznie. Na środki czystości dla małoletniego A. K. przeznacza kwotę 80 zł miesięcznie. Co kilka miesięcy małoletni zapada na infekcje bakteryjne. Koszt zakupu tranu i probiotyków to kwota 50-60 zł miesięcznie. Do września 2012 r. małoletni uczęszczał do logopedy. Koszt wizyty wynosił 80 zł tygodniowo.

Od września 2012 r. małoletni uczęszcza na dodatkowe lekcje języka angielskiego. Opłata za lekcje wynosi 150 zł miesięcznie. Od września 2012 r. małoletni uczestniczy w interaktywnych zajęciach z piłki nożnej. Kosz zajęć wynosi 150 zł miesięcznie. Małoletni chodzi na basen oraz dżudo. Pozwany opłacił małoletniemu semestr zajęć na basenie za kwotę 500 zł.

dowód: - częściowo przesłuchanie A. K. – k. 323-324;

- przesłuchanie pozwanego – k. 325;

W czasie trwania związku z pozwanym A. K. wraz z małoletnim S. R. (1) zamieszkiwała we wspólnym lokalu stron przy ulicy (...) we W.. Całość opłat za mieszkanie w kwocie 1000 zł miesięcznie ponosił pozwany. Na zakup przedmiotowego lokalu A. R. i A. K. zaciągnęli kredyt hipoteczny w kwocie 800.000,00 zł. Miesięczna rata kredytu w kwocie 5.500 zł obciąża w całości pozwanego.

Od czerwca 2011 r. małoletni wraz z matką zamieszkiwał w lokalu przy ulicy (...) wraz z ówczesnym partnerem A. K. – P. J..

Od grudnia 2012 r. małoletni wraz z matką mieszka przy ulicy (...) we W.. Czynsz za mieszkanie wynosi 1.200 zł miesięcznie. Miesięczna opłata za energię elektryczną wynosi około 138 zł.

dowód: - umowa o kredyt hipoteczny – k. 185-194;

- przesłuchanie A. K. – k. 323-324;

- przesłuchanie pozwanego – k. 325;

Od stycznia 2011 r. kiedy pozwany wyprowadził się ze wspólnego lokalu przy ulicy (...) przekazywał A. K. kwotę 2.400 zł miesięcznie z przeznaczeniem na jej studia, utrzymanie małoletniego syna oraz pokrycie opłat mieszkaniowych. Od listopada 2011 r. po uzyskaniu informacji o przeprowadzce pozwanej wraz z małoletnim do sąsiedniego lokalu przy ulicy (...), w którym A. K. zamieszkała wspólnie z nowym partnerem pozwany ograniczył wysokość przekazywanych kwot do 300 EUR miesięcznie z przeznaczeniem na utrzymanie małoletniego syna.

dowód: - przesłuchanie A. K. – k. 323-324;

- przesłuchanie pozwanego – k. 264, 325;

A. K. jest z wykształcenia chemikiem. W 2011 r. odbyła studia podyplomowe w Wyższej Szkole (...) we W. w zakresie wyceny nieruchomości i przystąpiła do egzaminu na rzeczoznawcę majątkowego. Czesne za studia podyplomowe matki powoda w kwocie 400 zł miesięcznie opłacał pozwany.

Od września 2011 r. A. K. praktykowała nieodpłatnie w biurze (...), a następnie została w nim zatrudniona na podstawie umowy o dzieło za wynagrodzeniem w kwocie 1.500 zł miesięcznie.

W chwili obecnej A. K. pracuje we W. w charakterze pośrednika obrotu nieruchomościami. Jej miesięczny dochód z tego tytułu wynosi 1.500 zł netto + prowizja od sprzedanej nieruchomości.

dowód: - umowa o dzieło z dnia 1.12.2011 r. – k. 63;

- historia rachunku bankowego pozwanego za okres od 7.10.2010 do 23.09.2012 r. – k. 197;

- przesłuchanie A. K. – k. 323-324;

- przesłuchanie pozwanego – k. 325;

Pomimo uzyskania już w lutym 2012 r. postanowienia o zabezpieczeniu powództwa na kwotę 2.000 zł A. K. nie dochodziła zasądzonej kwoty i nie wystąpiła do komornika z wnioskiem o wszczęcie egzekucji z majątku pozwanego.

dowód: - akta komornicze KMS 364/12

A. R. jest z wykształcenia informatykiem. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług internetowych. Jego średni dochód w 2011 r. oraz w 2012 r. wynosił około 254.000,00 zł brutto rocznie, co stanowiło kwotę rzędu 22.000,00 zł brutto miesięcznie. Większą część miesiąca pozwany spędza w podróżach służbowych poza W.. Na obsługę prawną prowadzonej działalności gospodarczej przeznacza blisko 2.500 zł miesięcznie. Uiszczana przez pozwanego rata kredytu hipotecznego wynosi 5.500 zł miesięcznie.

dowód: - PIT za 2011 r. – k. 180-184;

-podsumowanie księgi przychodów i rozchodów za okres od 1.01.2012 r. do 31.12.2012 r. – k. 312;

- przesłuchanie pozwanego – k. 325;

W okresie od końca 2009 r. do stycznia 2011 r. pozwany zamieszkiwał wraz z synem i A. K. w ich wspólnym lokalu przy ulicy (...) we W.. Od stycznia 2011 r. do czerwca 2011 r. wyprowadził się do mieszkania swojej siostry na ulicę (...). W okresie od sierpnia do października 2011 r. pozwany powrócił do swojego mieszkania przy ulicy (...), gdzie zamieszkał wspólnie ze swoją nową partnerką życiową – M. Ż.. Od listopada 2011 r. A. R. oraz M. Ż. przenieśli się do lokalu przy ulicy (...) we W., gdzie zamieszkują do chwili obecnej. W mieszkaniu przy ulicy (...) mieści się siedziba firmy pozwanego. Do końca 2012 r. A. K. posiadała klucze do przedmiotowego lokalu, miała także dostęp do skrzynki pocztowej przynależnej do mieszkania.

dowód: - przesłuchanie pozwanego – k. 263, 325;

- przesłuchanie A. K. – k. 100, 262, 323-324;

Obecnie pozwany zamieszkuje w lokalu swojej partnerki, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Na utrzymanie (opłaty mieszkaniowe, wyżywienie, paliwo, rozrywka) przeznacza kwotę 2.000 zł miesięcznie. Opłaca ubezpieczenie na życie w kwocie 400 zł miesięcznie. Na środki czystości oraz kosmetyki przeznacza około 100 zł miesięcznie. Wydatki na zakup odzieży to kwota rzędu 200 zł miesięcznie.

dowód: - przesłuchanie pozwanego – k. 325;

Poza małoletnim S. R. (1) pozwany ma na utrzymaniu dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa: szesnastoletniego J. R. oraz piętnastoletnią M. R.. Małoletni J. R. choruje na ostrą białaczkę limfoblastyczną HR oraz napady padaczki. W 2009 r. chłopiec przeszedł przeszczep szpiku kostnego powikłany mykobakteriozą, grzybicą i zwłóknieniem płuc. Znajduje się pod stałą opieką onkologiczną i neurologiczną. Pozwany opłaca synowi ubezpieczenie z przeznaczeniem na przeszczep płuc, który małoletni będzie musiał przejść za kilka lat.

Od dziesięciu lat pozwany łoży na utrzymanie małoletnich J. i M. R. kwotę 600 EUR miesięcznie (po 300 EUR na każde z dzieci).

We wrześniu 2013 r. pozwany spodziewa się narodzin kolejnego dziecka.

dowód: - dokumentacja leczenia szpitalnego J. R. – k. 157-173;

- przesłuchanie A. K. – k. 323-324;

- przesłuchanie pozwanego – k. 325;

Pozwany spędza z małoletnim S. R. (1) co trzeci weekend w miesiącu. W czasie spotkań z synem pozwany kupuje mu ubrania, zabawki oraz sprzęt multimedialny. Zabiera go na zajęcia dodatkowe z piłki nożnej.

dowód: - dokumentacja leczenia szpitalnego J. R. – k. 157-173;

- częściowo przesłuchanie A. K. – k. 323-324;

- przesłuchanie pozwanego – k. 325;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie tj. co do kwoty 1.400 zł miesięcznie. W pozostałym zakresie żądanie pozwu jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu.

Przed przystąpieniem do szczegółowej analizy stanowisk stron prezentowanych w trakcie niniejszego postępowania wymaga podkreślenia, że pomimo wniesienia przez pozwanego sprzeciwu od zapadłego w sprawie wyroku zaocznego z dnia 25 kwietnia 2012 r. dopiero w dniu 9 października 2012 r. wywołał on wszystkie skutki procesowe. W ocenie Sądu pozwany w należyty sposób uprawdopodobnił okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu, co skutkowało ponownym rozpoznaniem sprawy z powództwa S. R. (1). Analiza zeznań pozwanego i matki małoletniego powoda prowadziła do wniosku, że A. K. już w momencie występowania z powództwem o alimenty dysponowała wiedzą o tym, że pozwany jedynie sporadycznie przebywał w lokalu przy ulicy (...) we W., zaś jego faktycznym miejscem zamieszkania było początkowo mieszkanie siostry przy ulicy (...), a następnie lokal przy ulicy (...) we W.. Powyższą okoliczność potwierdził pozwany wskazując, iż adres przy ulicy (...) jest przez niego wykorzystywany wyłącznie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą o czym matka małoletniego S. R. (1) wiedziała już od kilku miesięcy przed wystąpieniem do Sądu z powództwem o alimenty. Pozwany utrzymywał również, iż w związku z rodzajem prowadzonej działalności regularnie odbierał przesyłki listowne i polecone wysyłane na adres siedziby jego firmy. Zaprzeczył przy tym, aby w skrzynce pocztowej znajdowały się awiza dotyczące korespondencji przesyłanej z Sądu co pozwalało mu sądzić, że matka małoletniego powoda będąc bezpośrednio zainteresowana uzyskaniem żądanej kwoty alimentów wyjmowała z jego skrzynki na listy powiadomienia z poczty. W ocenie Sądu biorąc pod uwagę fakt, że w czasie trwania postępowania alimentacyjnego A. K. miała stały dostęp do mieszkania pozwanego przy ulicy (...). 206/5 i jego skrzynki pocztowej, albowiem jest współwłaścicielką przedmiotowego lokalu, zaś na co dzień zajmowała wraz z małoletnim powodem lokal sąsiedni przy ul. (...). 206/4 Sąd uznał, że pozwany w sposób wystarczający uprawdopodobnił przyczynę nieprawidłowego doręczania mu korespondencji. Wbrew twierdzeniom A. K. biorąc pod uwagę liczbę przesyłek kierowanych do pozwanego (dwukrotne wezwanie na rozprawę z marca i kwietnia 2012 r., oraz odpis wyroku zaocznego z maja 2012 r.) w tym fakt ich podwójnego awizowania - nie było możliwe, aby A. R. nie zdążył odebrać korespondencji na poczcie z uwagi na swoje wyjazdy służbowe. Sąd zwrócił przy tym uwagę, że pozwany jako przedsiębiorca nie miał żadnych powodów, aby zlekceważyć nadchodzące wezwania na rozprawę zwłaszcza, że w rozmowach z A. K. konsekwentnie odmawiał łożenia na syna alimentów ponad kwotę stanowiącą równowartość 300 EUR miesięcznie, był więc bezpośrednio zainteresowany w tym, aby móc przedstawić przed Sądem swoje stanowisko.

Motywując zapadłe w sprawie rozstrzygnięcie w pierwszej kolejności wskazać należy, iż podstawą żądania matki małoletniego S. R. (1) był art. 133 § 1 krio, zgodnie z którym rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie oraz art. 135 § 1 krio uzależniający zakres świadczeń alimentacyjnych od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Dokonując niezbędnych ustaleń odnośnie zakresu wskazanego obowiązku Sąd wziął pod uwagę zasadę wyrażaną wielokrotnie w orzecznictwie, że od chwili urodzenia się dziecka – zarówno z małżeństwa, jak i pozamałżeńskiego - rodzice mają obowiązek zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie życiowej, na jakiej sami żyją. Już w tym miejscu należy jednak wyraźnie podkreślić, że owa adekwatność stopy życiowej winna być każdorazowo określana przy uwzględnieniu rzeczywistych potrzeb osoby uprawnionej do alimentów motywowanych jej wiekiem, stanem zdrowia oraz stopniem rozwoju psychospołecznego. Z drugiej zaś strony powinien ją współkształtować obraz aktualnej sytuacji majątkowej pozwanego nie mogący się sprowadzać wyłącznie do czysto matematycznego wyliczenia wysokości jego rocznych dochodów bez uwzględnienia innych elementów, które na ów stan majątkowy bezpośrednio oddziałują.

Mając na uwadze powyższe założenia przy ustalaniu owej adekwatności stopy życiowej powoda i pozwanego Sąd oparł się przede wszystkim na dołączonych do akt sprawy dokumentach w postaci zaświadczeń o dochodach uzyskiwanych przez pozwanego, jego deklaracji PIT za 2011 r., dokumentacji lekarskiej dotyczącej stanu zdrowia małoletniego J. R., umowach kredytowych, umowie za przedszkole dla małoletniego S. R. (1), zaświadczeniach o stanie zdrowia powoda oraz dokumentacji dotyczącej zatrudnienia A. K.. Sąd nie podważył mocy dowodowej powyższych dokumentów, albowiem zostały one sporządzone przez upoważnione podmioty, w odpowiedniej formie, przez co nie można im było odmówić przymiotu wiarygodności. Sąd nie przyznał waloru dowodowego paragonom kasowym dołączonym do pozwu, albowiem brak imiennego wskazania osób dokonujących zakupu produktów wyszczególnionych w ich treści nie pozwalał zweryfikować wskazanych rachunków pod kątem ich prawdziwości. Dopełnienie wskazanych wyżej dowodów stanowiły informacje uzyskane w toku przesłuchania A. R. oraz A. K. w części, w jakiej dotyczyły zakresu osobistych kontaktów pozwanego z synem, dotychczasowego wywiązywania się przez pozwanego z obowiązku łożenia na małoletniego powoda, obecnych uzasadnionych potrzeb S. R. (1), ponoszonych przez strony kosztów utrzymania, ich sytuacji zawodowej, aktualnych możliwości zarobkowych oraz ponoszonych wydatków.

W ocenie Sądu szacunkowa wysokość miesięcznych ­wydatków A. K. przeznaczanych na utrzymanie małoletniego S. R. (1) przy uwzględnieniu jego dotychczasowego poziomu życia, kontynuowania edukacji przedszkolnej, przypadających na małoletniego kosztów mieszkaniowych, a także uzasadnionych potrzeb motywowanych jego wiekiem i stanem zdrowia zamyka się na chwilę obecną w kwocie około 2.700 zł miesięcznie. W efekcie Sąd nie miał wątpliwości, iż podawana przez A. K. kwota 5.800 zł miesięcznie (następnie obniżona do kwoty 4.800 zł miesięcznie) została znacznie zawyżona. Przede wszystkim nie jest możliwe, aby koszt zakupu wyżywienia dla pięciolatka wynosił 600 zł miesięcznie w sytuacji, gdy małoletni otrzymuje posiłki w przedszkolu, do którego uczęszcza przez pięć dni w tygodniu. A. K. wskazywała wprawdzie, iż przez pierwsze lata swojego życia małoletni spożywał wyłącznie żywność ekologiczną, jednak w żaden sposób powyższej okoliczności nie wykazała, a co więcej w aktach sprawy brak jest jakichkolwiek informacji świadczących o tym, że zakup tego rodzaju pożywienia miałby być uzasadniony stanem zdrowia małoletniego powoda. Wobec powyższego uznać należało, iż maksymalny koszt przeznaczany na wyżywienie S. R. (1) to kwota około 300 zł miesięcznie. Biorąc pod uwagę, że dziecko w wieku powoda stale rośnie i konieczna jest okresowa zmiana odzieży oraz obuwia Sąd przyjął, że wydatki z tym związane mieszczą się w kwocie około 300 zł miesięcznie. Ponoszone przez A. K. koszty zakupu kosmetyków i odżywek dla dziecka wynoszą około 80 zł miesięcznie. Przypadająca na powoda część wydatków mieszkaniowych (czynsz najmu + opłaty) to kwota rzędu 700 zł miesięcznie. Opłata za pobyt małoletniego w przedszkolu wynosi 860 zł miesięcznie. Jako zdecydowanie zawyżone Sąd potraktował również wydatki w kwocie około 120 zł miesięcznie na zakup probiotyków w związku z infekcjami bakteryjnymi, na które co kilka miesięcy zapada małoletni. Biorąc pod uwagę powszechną dostępność wskazanych leków na rynku, ilość tabletek w opakowaniu oraz dzienne zapotrzebowanie osoby w wieku powoda nie sposób przyjąć, aby A. K. wydatkowała na nie kwotę wyższą niż 50-60 zł miesięcznie. A. K. nie wykazała również, aby małoletni rzeczywiście potrzebował zajęć korekcyjnych w związku z jego rzekomą wadą postawy dlatego też Sąd nie uwzględnił kosztu dodatkowych zajęć gimnastycznych jako mieszczących się w pojęciu uzasadnionych potrzeb małoletniego. Wydatki przeznaczane na rozrywkę oraz zajęcia pozalekcyjne i sportowe dla małoletniego powoda znajdują uzasadnienie wyłącznie co do kwoty 300-400 zł miesięcznie. Jako znacznie zawyżone potraktowano koszty zakupu zabawek czy sprzętu elektronicznego, I. oraz komputera mając na uwadze wiek małoletniego. W ocenie Sądu tego typu sprzęt, czy zabawki za kwotę przeszło 600 zł miesięcznie nie można uznać za wydatki usprawiedliwione w przypadku 5-letniego chłopca. Matka małoletniego powoda nie zdołała również wykazać wysokości rzeczywistych kosztów przeznaczanych na wakacyjny wypoczynek dla syna. Dołączona do pozwu umowa uczestnictwa w imprezie turystycznej w Chorwacji połączona z wyczarterowaniem jachtu na nazwisko P. J. będącego byłym partnerem A. K. nie pozwala potraktować wydatkowanych kwot jako pozostających w jakimkolwiek związku z uzasadnionymi potrzebami małoletniego.

Analizując sytuację majątkową pozwanego Sąd wziął z kolei pod uwagę, iż jego dochody kształtują się na bardzo wysokim poziomie i wynoszą blisko 20.000,00 zł miesięcznie. Uwzględniono jednak także, iż małoletni S. R. (1) nie jest jedynym dzieckiem pozwanego albowiem A. R. ma na utrzymaniu syna i córkę z pierwszego małżeństwa, a nadto spodziewa się kolejnego dziecka wraz ze swoją obecną partnerką. Łączna kwota alimentów przekazywanych na małoletnich J. i M. R. wynosi pozwanego 600 EUR miesięcznie, co w przeliczeniu na złotówki daje kwotę rzędu 2.500-2600 zł miesięcznie (1.250-1.300 zł miesięcznie na jedno dziecko). Ustalając zakres obciążeń majątkowych pozwanego Sąd miał również na względzie, że piętnastoletni J. R. choruje przewlekle na białaczkę limfoblastyczną oraz cierpi na napady padaczki. Chłopiec przeszedł przeszczep szpiku kostnego i przebywa obecnie pod stałą kontrolą onkologiczną oraz neurologiczną co wiąże się z dodatkowymi kosztami ponoszonymi na jego leczenie. Nadto pozwany opłaca synowi ubezpieczenie w kwocie 400 zł miesięcznie, z przeznaczeniem na sfinansowanie przeszczepu płuc dla małoletniego J. R.. Znacznym obciążeniem majątkowym pozwanego jest również kredyt hipoteczny, który A. R. zaciągnął wraz z matką małoletniego powoda. Rata kredytu hipotecznego wraz z ubezpieczeniem wynosi około 5.500 zł miesięcznie i jest w całości pokrywana przez pozwanego. Na miesięczne koszty utrzymania A. R. składają się także wydatki ponoszone na obsługę prawną prowadzonej działalności gospodarczej co stanowi kwotę rzędu 31.390 zł rocznie (około 2.615 zł miesięcznie), nadto pozwany odprowadza składki na ubezpieczenia społeczne w łącznej kwocie około 10.560 zł rocznie (880 zł miesięcznie). Na utrzymanie swoje i obecnej partnerki (opłaty mieszkaniowe, urządzenie mieszkania dla dziecka, wyżywienie, zakup paliwa, zakup środków czystości kosmetyków, ubezpieczenie) pozwany wydaje około 2.700 zł miesięcznie.

Niezależnie od poczynionych wyżej ustaleń Sąd zwrócił również uwagę, że od listopada 2011 r. pozwany regularnie przekazuje na rzecz syna kwotę 300 EUR miesięcznie deklarując przy tym dalsze zaspokajanie jego uzasadnionych potrzeb. Co istotne A. R. przekazywał pieniądze na małoletniego powoda także przed wskazaną datą. Od momentu rozstania z A. K., tj. od stycznia 2011 r. do listopada 2011 r. przelewał na jej konto kwotę 2.400 zł miesięcznie z przeznaczeniem na utrzymanie małoletniego oraz pokrycie opłat mieszkaniowych za wspólny lokal, a ponadto sfinansował matce małoletniego powoda studia podyplomowe. W tym stanie rzeczy Sąd nie podzielił twierdzeń A. K., iż początkowa kwota alimentów w wysokości 2.400 zł miesięcznie była przeznaczana wyłącznie na dziecko. Pamiętać należy, iż w tym okresie małoletni zamieszkiwał wraz z matką we wspólnym lokalu stron przy ulicy (...). Tym samym zasługiwały na wiarę twierdzenia pozwanego, iż czuł się zobligowany do przekazywania dodatkowych środków na utrzymanie mieszkania, którego był współwłaścicielem, a także wspierał finansowo matkę małoletniego, która bezpośrednio po ukończeniu studiów podyplomowych nie osiągała własnych dochodów odbywając bezpłatną praktykę w biurze nieruchomości. Jest zatem zrozumiałe, że z chwilą, gdy A. K. wyprowadziła się z synem do nowego partnera ustały przyczyny uzasadniające jej dalsze finansowanie, w związku z czym pozwany ograniczył się do przekazywania wyłącznie alimentów na małoletniego powoda.

Biorąc pod uwagę poczynione dotychczas ustalenia, Sąd uznał, że kwota alimentów jaką pozwany winien łożyć na małoletniego S. R. (1) zamyka się w kwocie 1.400 zł miesięcznie. Sąd miał na względzie, iż nie ma żadnego racjonalnego wytłumaczenia dla sytuacji, w której uzasadnione koszty utrzymania małoletniego miałby o przeszło 3.000 zł przewyższać koszt utrzymania pozostałych dzieci A. R.. Za takim wnioskiem przemawia w dużej mierze to, iż powód jest jeszcze w wieku przedszkolnym, a jego potrzeby są zdecydowanie mniejsze niż potrzeby dzieci w wieku gimnazjalnym. Sąd nie uwzględnił przy tym argumentu A. K., iż małoletni jest przyzwyczajony do wzrastania w luksusowych warunkach oraz do wysokiego standardu życia, jaki wcześniej zapewniał mu pozwany. Jest rzeczą zrozumiałą, że każda matka chce zapewnić swojemu dziecku jak najlepsze warunki rozwojowe i bytowe, niemniej jednak spełnianie każdej zachcianki dziecka w wieku powoda jest nie tylko niewychowawcze, ale może w istotny sposób zaburzyć jego postrzeganie rzeczywistości, gdy chłopiec zacznie wchodzić w dorosłe życie. Sąd nie podzielił przy tym obawy wyrażanej przez matkę chłopca, że małoletni nie odnajdzie się w nowych warunkach, w których przyjdzie mu dorastać, albowiem w przeciwieństwie do osób dorosłych pięcioletnie dziecko jest jeszcze zbyt małe, aby wykazywać jakiekolwiek realne przywiązanie do otaczających go dóbr materialnych, w tym luksusowych. Co więcej kwota alimentów dochodzonych przez A. K. nakazywała powziąć wątpliwość na ile zakres zgłoszonego żądania był podyktowany rzeczywistymi potrzebami jej dziecka, a na ile wyobrażeniami o tych potrzebach kreowanymi przez matkę chłopca. Nie sposób oprzeć się wrażeniu, iż wskazywane przez A. K. miesięczne wydatki na utrzymanie S. R. (1) były w większym stopniu przejawem dotychczasowych przyzwyczajeń matki dziecka i prowadzonego do niedawna stylu życia niż wyrazem rzeczywistych potrzeb małoletniego powoda. Za takim wnioskiem przemawia postawa A. K. w toku całego postępowania o alimenty. Z jednej strony matka powoda podkreślała, jak bardzo pogorszyły się warunki bytowe jej syna - z drugiej zaś nie potrafiła racjonalnie wytłumaczyć przyczyn, dla których przez wiele miesięcy nie występowała do komornika z wnioskiem egzekucyjnym przeciwko pozwanemu w oparciu o tytuł wykonawczy w postaci postanowienia o zabezpieczeniu powództwa na kwotę 2.000 zł. Nie sposób traktować poważnie żądań osoby, która przedkłada nad rzekomo bardzo liczne i niezaspokojone potrzeby własnego dziecka chęć dokonania korzystnych rozliczeń majątkowych z pozwanym w pertraktacjach dotyczących zobowiązań kredytowych oraz nakładów poczynionych na wspólne mieszkanie. Należy wyraźnie podkreślić, że obowiązek alimentacyjny w jego aktualnym kształcie normatywnym nie może być wykorzystywany jako element rozgrywki pomiędzy byłymi partnerami, a nadto służyć zaspokajaniu potrzeb innych osób niż podmiot uprawniony do alimentacji. Jako całkowicie nieprzekonujące Sąd potraktował wreszcie i te twierdzenia pozwanej, jakoby w ciągu ostatnich miesięcy A. K. musiała wielokrotnie korzystać z pomocy materialnej przyjaciół i rodziny, albowiem nie było jej stać na utrzymanie syna. Należy pamiętać, iż pomimo swojej rzekomo ciężkiej sytuacji materialno-bytowej pozwana przez ostatni rok godziła się wykonywać pracę, z której miesięczny dochód wynosił średnio 1.500 zł. Co więcej akcentowana przez nią wielokrotnie niestabilność finansowa nie zaktywizowały A. K. do poszukiwania innej, lepiej płatnej pracy. W tym miejscu należy wyraźnie podkreślić, że A. K. jest osobą z wyższym wykształceniem, ukończonymi studiami podyplomowymi oraz doświadczeniem w branży nieruchomości, a zatem godząc się na zatrudnienie za 1.500 zł miesięcznie bez wątpienia nie wykorzystywała w pełni swoich możliwości zarobkowych. W ocenie Sądu nie do zaakceptowania jest sytuacja, w której matka małoletniego powoda próbuje przerzucić całkowitą odpowiedzialność za utrzymanie syna na byłego partnera skoro obowiązek alimentacyjny obciąża również matkę dziecka. Jedynie dysproporcja w dochodach uzyskiwanych przez rodziców dziecka i udział matki jego wychowaniu powoduje, że A. R. winien go realizować w większym wymiarze. Zakładając, że matka dziecka pokryje trzecią część jego potrzeb, udział pozwanego określony kwotą 1400 zł. miesięcznie jest wystarczający dla pokrycia potrzeb małoletniego.

W tym stanie rzeczy, Sąd uchylił zapadły w sprawie wyrok zaoczny z dnia 25 kwietnia 2012 r. oraz oddalił powództwo ponad kwotę 1.400 zł miesięcznie.

Pozwany został obciążony opłatą sądową obliczoną od zasądzonej kwoty alimentów. Nadto Sąd stosunkowo obciążył pozwanego obowiązkiem zwrotu 1/3 kosztów zastępstwa procesowego – adekwatnie do części, w jakiej uległ on żądaniu.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd z urzędu nadał wyrokowi w pkt II klauzulę wykonalności.

Zarządzenie:

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku wraz z pisemnym uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron;

3.  kal. 14 dni.

W., dnia 6 maja 2013 r.