Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1085/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej z 2016-06-10

Sygn.akt.I.C upr (...)

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 czerwca 2016r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSR Alina Gałęzowska

Protokolant Aniela Kowalik

po rozpoznaniu w dniu 01 czerwca 2016r. w Środzie Śląskiej

sprawy z powództwa T. Sprzedaż Sp. z o.o z siedzibą w K.

przeciwko B. P.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego B. P. na rzecz strony powodowej T. Sprzedaż Sp. z o.o z siedzibą w K. kwotę 44,10 zł (czterdzieści cztery złote dziesięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 01 października 2013r. do dnia 31 grudnia 2015r., a także wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty;

II. dalej idące powództwo oddala;

III. zasądza od strony powodowej T. Sprzedaż Sp. z o.o z siedzibą w K. na rzecz pozwanego B. P. kwotę 604,22 zł ( sześćset cztery złote dwadzieścia dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) sp. z o.o. siedzibą w K. pozwem z dnia 13 stycznia 2015 r. wniosła do Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie o zasądzenie od pozwanego B. P. w elektronicznym postępowaniu upominawczym kwoty 3477,05 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 132,46 zł od dnia 18 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 132,46 zł od dnia 18 maj 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 7,88 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, od kwoty 3160,15 zł od dnia 19 lipca 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 44,10 zł od dnia 1 października 2013 r. do dnia zapłaty, a także zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, że na podstawie zawartej z pozwanym umowy energii elektrycznej dostarczyła energię elektryczną do lokalu związanego z gospodarstwem domowym dokonując rozliczeń na podstawie zalegalizowanego układu pomiarowego, które to rozliczenia nie były przez pozwanego do dnia wytoczenia powództwa kwestionowane. Za dostarczoną energię elektryczną i usługi dystrybucyjne strona powodowa wystawiła i doręczyła pozwanemu faktury VAT nr (...) z terminem płatności 17 kwietnia 2013 r. na kwotę 132,46 zł, nr (...) z terminem płatności 17 maja 2013 r. na kwotę 132,46 zł, nr (...) z terminem płatności 18 lipca 2013 r. na kwotę 7,88 zł, nr (...) z terminem płatności 18 lipca 2013 r. na kwotę 3160,15 zł, nr (...) z terminem płatności 30 września 2013 r. na kwotę 44,10 zł. Z obu tytułów pozwany zobowiązany jest do zapłaty łącznej kwoty 3477,05 zł. Strona powodowa pismem z dnia 2 grudnia 2014 r. wezwała pozwanego do dobrowolnej zapłaty zaległości, które jednak do dnia sporządzenia pozwu nie zostały przez niego uregulowane.

Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym dnia 16 stycznia 2015 r. w którym nakazał pozwanemu B. P. aby w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłacił stronie powodowej kwotę 3477,05 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi: od kwoty 132,46 zł od dnia 18 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 132,46 zł od dnia 18 maja 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 7,88 zł od dnia 13 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 3160,15 zł od dnia 19 lipca 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 44,10 zł od dnia 1 października 2013r. do dnia zapłaty oraz kwotę 644,55 zł tytułem zwrotu kosztów procesu albo w tym terminie wniósł sprzeciw.

Pozwany pismem z dnia 19 sierpnia 2015r. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 16 stycznia 2015 r. wydanego przez Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie. Pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości, wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwany, podnosząc zarzut braku istnienia roszczenia wskazał, że stroną umowy o dostawę energii elektrycznej do punktu odbioru ul. (...) w Ś. był J. P. (1), dziadek pozwanego, który od wielu lat stale zamieszkiwał w nieruchomości. J. P. (1) do 2000 r. był właścicielem tej nieruchomości, a w 2000 r. podarował ją wnukowi B. P. z zastrzeżeniem, że do śmierci będzie on samodzielnie zamieszkiwał w tej nieruchomości. J. P. (1) zmarł w dniu 26 kwietnia 2013 r. i wtedy również niemalże całkowicie ustało zużycie energii. Pozwany nigdy nie zamieszkiwał przy ul. (...) mimo faktu zameldowania pod tym adresem. Pozwany najpierw mieszkał u swoich rodziców w C., później wynajmował mieszkanie, a następnie wraz z małżonką zakupił dom w K. przy ul. (...) gdzie miszka do dnia dzisiejszego. Po śmierci świadczeniobiorcy J. P. (1) rodzina zmarłego postanowiła odłączyć wszystkie urządzenia elektryczne aby nie pracowały niepotrzebnie. Nie można zatem przypisać pozwanemu całego nieopłaconego zużycia, a jedynie tę część którą rzeczywiście zużył już po śmierci dziadka. Stronie powodowej nie przysługuje w stosunku do pozwanego roszczenie dlatego powództwo zasługuje na oddalenie co najmniej ponad kwotę należną za faktyczne zużycie energii po dacie 26 kwietnia 2013 r. Obowiązkiem strony powodowej było uwzględnienie powyższych okoliczności, jak tylko pismem z dnia 29 stycznia 2014 r. została poinformowana przez pozwanego o złożeniu przez niego oświadczenia o odrzuceniu spadku po zmarłym J. P. (1). Pozwany nie był stroną umowy ani też nie zamieszkiwał w punkcie poboru. Pozwany nie przyczynił się w żaden sposób do powstania niniejszego sporu, nie dał podstaw do skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego gdyż po doręczeniu mu wezwania do zapłaty z dnia 8 stycznia 2014 r. pismem z dnia 29 stycznia 2014 r. poinfromował powoda o złożeniu oświadczenia o odrzuceniu spadku po J. P. (1) i jednocześnie wskazał swój adres zamieszkania zaznaczając, że jest to również adres korespondencyjny. Wobec tego wyłącznie powód przyczynił się do tego, iż postępowanie w tej sprawie zostało wszczęte mimo, iż niemalże w całości zasługuje na oddalenie. Z uwagi na powyższe pozwany wniósł o nieobciążanie go kosztami postępowania gdyż to powód winien je ponieść w całości.

Postanowieniem z dnia 7 października 2015r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej.

W piśmie procesowym z dnia 26 października 2015 r. pełnomocnik pozwanego wskazał, że nie jest prawdą, że powód miał podpisaną z pozwanym umowę o dostarczanie energii elektrycznej w punkcie poboru przy ul. (...) w Ś. w okresie, za który dochodzi zapłaty za wystawione faktury, to jest od kwietnia do września 2013 roku. W konsekwencji nie polega na prawdzie twierdzenie powoda jakoby powód dostarczał energię elektryczną na podstawie zawartej z pozwanym umowy. W związku z powyższym należy uznać, że powód nie udowodnił dochodzonego roszczenia, którego udowodnić nie może, skoro umowa nie istnieje. Pozwany zawarł wprawdzie z powodem umowę dostawy energii elektrycznej do punktu odbioru przy ul. (...) w Ś. jednak dopiero w dniu 11 września 2013 r. i od tej pory pozwany uiszczał wszystkie należności regularnie. Pozwany w piśmie z dnia 29 stycznia 2014 r. wyjaśnił powodowi, że w dniu 26 kwietnia 2013 r. zmarł jego dziadek J. P. (1), z którym powód miał podpisaną umowę o dostarczanie energii w do lokalu przy ul. (...) w Ś. gdzie J. P. (1) zamieszkiwał do śmierci oraz wskazał, że w dniu 23 grudnia 2013 r. złożył oświadczenie o odrzuceniu spadku po zmarłym J. P. (2), z którym powoda łączyła umowa, a w konsekwencji powód winien dochodzić należności od spadkobierców swojego dłużnika.

W piśmie z dnia 3 grudnia 2015 r. pełnomocnik strony powodowej wskazał, że powód dostarczał energię elektryczną do punktu poboru zlokalizowanego w Ś. przy ul. (...) na podstawie umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej w dniu 27 października 2005 roku z J. P. (3) i J. P. (1). Zgodnie z pismami z Urzędu Miejskiego w Ś. z dnia 27 listopada 2013 r. J. P. (3) zmarła w dniu 26 grudnia 2008 r. natomiast J. P. (1) dnia 26 kwietnia 2013 r. Pozwany jest zameldowany w spornym lokalu od 2 czerwca 2000 r. Zgodnie z wypisem z księgi wieczystej numer (...) pozwany B. P. od 2000 r. jest właścicielem spornej nieruchomości. Ponadto zgodnie z oświadczeniem J. S. z dnia 15 maja 2014 r. pozwany jest właścicielem spornej nieruchomości i tam zamieszkuje. Z uwagi na fakt zamieszkiwania przez pozwanego w wyżej wymienionej nieruchomości i faktycznego korzystania z dostarczanej tam energii elektrycznej oraz usług dystrybucyjnych pozwany na zasadzie art. 353 1 k.c. w związku z art. 60 k.c. w sposób dorozumiany zawarł z powodem umowę na dostawę energii elektrycznej oraz usługi dystrybucyjne. O takim sposobie zawarcia umowy świadczy fakt, iż pozwany przez długi okres korzystał ze świadczonych przez powoda usług w postaci dostawy energii elektrycznej oraz usług dystrybucyjnych. Powód zatem zasadnie obciążył pozwanego należnościami za dostarczoną w spornym okresie czasu energię elektryczną do lokalu położonego w Ś. przy ul. (...) i nie powinien ponosić jakichkolwiek kosztów postępowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Poprzednik prawny (...) sp. z o.o. z siedzibą w (...) S.A. z siedzibą we W., a następnie (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. dostarczał energię elektryczną do punktu poboru zlokalizowanego w Ś. przy ul. (...) na podstawie umowy sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług przesyłowych zawartej w dniu 27 października 2005 r. z J. P. (3) i J. P. (1).

Dowody: umowa sprzedaży energii elektrycznej zawarta w dniu 27 października 2005 r.k. 172-174

plan podziału EnergiaPro Gigawat sp z o.o. z siedzibą we W. k. 155- 158

odpis pełny (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. k. 159-168

postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 3 stycznia 2011 r. k. 169

postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 17 czerwca 2004 r. k. 170-171

J. P. (3) zmarła w dniu 26 grudnia 2008 r. Natomiast J. P. (1) zmarł dnia 26 kwietnia 2013 r.

Dowody: pisma Urzędu Miejskiego w Ś. z dnia 27 listopada 2013 r. k. 125-126

Pozwany B. P. od 14 czerwca 2000 r. jest właścicielem nieruchomości położonej w Ś. przy ul. (...). Jest również zameldowany w spornym lokalu od 2 czerwca 2000 r. Pomimo nabycia własności nieruchomości w drodze umowy darowizny i zameldowania pod adresem ul. (...) w Ś. B. P. nie zamieszkiwał w przedmiotowej nieruchomości. Zamieszkiwali w niej do śmierci J. P. (3) i J. P. (1). B. P. zamieszkiwał wraz z rodzcami w (...). Od stycznia 2011 r. do jesieni 2011 r. B. P. wraz z żoną wynajmowali mieszkanie we W., a od jesieni 2011 r. przeprowadzili się do zakupionej nieruchomości w K. przy ul. (...).

Dowody : wypis z księgi wieczystej numer (...) k. 128-138

zeznania śwadka A. P. (1) k. 321

zeznania świadka J. P. (4) k. 321

zeznania świadka M. I. k. 321

przesłuchanie pozwanego k. 321

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 25 marca 2011 r. stwierdzono, że spadek po J. P. (3), zmarłej dnia 26 grudnia 2008 r. we W. ostatnio stale zamieszkałej w Ś., na podstawie ustawy nabył mąż J. P. (1) w 4/16 części oraz dzieci J. S., L. R., A. P. (2), Z. P. po 3/16 części każdy z nich.

Dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 25 marca 2011 r. k. 17 akt o sygn.I Ns 34/11

Po śmierci J. P. (3) dzieci spadkobierczyni przestały akceptować decyzję rodziców dotyczącą drowizny nieruchomości położonej przy ul. (...) w Ś. na rzecz B. P.. Wiązało się to z chęcią przeprowadzenia przez pozwanego remontu nieruchomości i zamieszkania w niej wraz z żoną. Skutkiem namowy przez dzieci było odwołanie darowizny przez J. P. (1), a następie wytoczenie przez J. P. (1) przeciwko B. P. powództwa o nakazanie złożenia oświadczenia woli o przeniesieniu na jego rzecz udziału 1/2 w prawie własności nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny położony przy ul. (...) w Ś. wraz z prawami łączącymi się z tym lokalem, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej prowadzi księgę wieczystą KW nr. (...).

Dowody : zeznania śwadka A. P. (1) k. 321

zeznania świadka J. P. (4) k. 321

zeznania świadka M. I. k. 321

przesłuchanie pozwanego k. 321

Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 5 października 2012 roku sygn. akt I C 848/11 oddalono powództwo J. P. (1) skierowane przeciwko B. P. o nakazanie złożenia oświadczenia woli o przeniesieniu na jego rzecz udziału 1/2 w prawie własności nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny położony przy ul. (...) w Ś. wraz z prawami łączącymi się z tym lokalem, dla tej nieruchomości Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) z uwagi na odwołanie darowizny będące wynikiem rażącej niewdzięczności pozwanego. Na skutek apelacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 5 października 2012 roku sygn. akt I C 848/11 Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 23 stycznia 2013 r. w sprawie I ACa 1381/12 apelację powoda oddalił. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że od momentu dokonania darowizny przedmiotowej nieruchomości zamieszkiwali w niej wyłącznie darczyńcy, a po śmierci J. P. (3) sam J. P. (1).

Dowody: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 23 stycznia 2013 r. sygn. akt I ACa 1381/12 z uzasadnieniem k. 202-208

oświadczenie o odwołaniu darowizny z dnia 4 lipca 2011 r. wraz z dowodem nadania k. 20 akt Sądu Rejonowego Lublin Zachód w Lublinie VI Nc-e (...)

W dniu 19 sierpnia 2013 r. B. P. złożył wniosek o zawarcie umowy kompleksowej dotyczącej energii elektrycznej. W dniu 11 września 2013 r. B. P. zawarł z (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. umowę kompleksową dotyczącą energi elektrycznej do punktu odbioru położonego przy ul. (...) w Ś.. Sprzedawca zobowiązał się do sprzedaży klientowi energii elektrycznej, a klient zobowiązał się do jej kupna i odbioru zgodnie z adresem punktu poboru/ obiektu. Sprzedawca zobowiązał sie też zapewnić klientowi świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność w zakresie dystrybucji, a klient zobowiązał się do zapłaty należnego sprzedawcy wynagrodzenia na zasadach określonych w ogólnych warunkach umowy kompleksowej dotyczącej energii elektrycznej.

Dowody: umowa kompleksowa dotycząca energii elektrycznej z dnia 11 września 2013 r. k. 22 akt Sądu Rejonowego Lublin Zachód w Lublinie VI Nc-e (...)

wniosek o zawarcie umowy kompleksowej dotyczącej energii elektrycznej k. 139-140

Dnia 23 grudnia 2013 r. B. P. przed Notariuszem E. C. w Kancelarii Notarialnej w Ś. złożył oświadczenie, że odrzuca spadek po dziadku J. P. (1) zmarłym w dniu 26 kwietnia 2013 r. w Ś. ostatnio zamieszkałym w Ś. przy ul. (...).

Dowód: akt notarialny z dnia 23 grudnia 2013 r. Rep. A nr 6384/2013 k. 120

Pismem z dnia (...) córka zmarłych J. i J. P. (1) poinfromowała (...) Klienta, że odrzuciła spadek po J. P. (3), a właścicielm nieruchomości jest B. P. tam zamieszkujący.

Dowód: pismo J. S. z dnia 15 mja 2014 r. k. 141

(...) sp. z o.o. z siedzibą w K. wystawiła fakturę Vat nr (...) za energię elektryczną i usługi dystrybucyjne za okres od 12 czerwca 2012 r. do 14 grudnia 2012 r. na kwotę 193,21 zł płatną do dnia 25 stycznia 2013 r. Przewidywana należność za okres od 14 grudnia 2012 r. do 31 maja 2013 r. została ujęta w blankietach (...) z terminem płatności do dnia 25 stycznia 2013 r. kwota 285,27 zł., (...) z terminem płatności do dnia 18 luty 2013 r. kwota 132,46 zł, (...) z terminem płatności do dnia 8 marca 2013 r. kwota 147,37 zł, (...) z terminem płatności do dnia 17 kwietnia 213 r. kwota 132,46 zł, (...) z terminem płatności do dnia 17 maja 2013 r. kwota 132,46 zł, (...) z terminem płatności do dnia 17 czerwca 2013 r. kwota 132,46 zł.

Dowód: faktura Vat nr (...) k. 178-182

(...) sp. z o.o. z siedzibą w K. wystawiła fakturę Vat nr (...) za energię elektryczną i usługi dystrybucyjne za okres od 14 grudnia 2012 r. do 12 czerwca 2013 r. na kwotę 3.160,15 zł płatną do dnia 18 lipca 2013 r. Przewidywana należność za okres od 12 czerwca 2013 r. do 30 listopada 2013 r. została ujęta w blankietach (...) z terminem płatności do dnia 18 lipca 2013 r. kwota 3323,75 zł., (...) z terminem płatności do dnia 12 sierpnia 2013 r. kwota 284,90 zł, (...) z terminem płatności do dnia 16 września 2013 r. kwota 253,98 zł, (...) z terminem płatności do dnia 14 października 2013 r. kwota 253,98 zł, (...) z terminem płatności do dnia 14 listopada 2013 r. kwota 253,98zł, (...) z terminem płatności do dnia 16 grudnia 2013 r. kwota 284,90 zł.

Dowód: faktura Vat nr (...) k. 182-185

(...) sp. z o.o. z siedzibą w K. wystawiła fakturę Vat nr (...) za energię elektryczną i usługi dystrybucyjne rozliczenie końcowe za okres od 12 czerwca 2013 r. do 2 września 2013 r. na kwotę 44,10 zł płatną do dnia 30 września 2013 r.

Dowód: faktura Vat nr (...) k.186-188

Wskazanie licznika energii elektrycznej pod adresem ul. (...) w Ś. w dniu 2 września 2013 r. wyniosło (...),00 kWh a zużycie 52. W dniu 12 czerwca 2013 r. wskazanie wyniosło (...),00 kWh, a zużycie (...). W dniu 14 grudnia 2012 r. wskazanie licznika wyniosło (...), a zużycie (...).

Dowód: pismo (...) Klienta sp. zo.o. we W. z dnia 5 maja 2016 r. k. 327

Pismem z dnia 8 stycznia 2014 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. wezwała pozwanego B. P. do zapłaty kwoty 3477,05 zł wraz z odsetkami ustawowymi za każdy dzień zwłoki liczonymi po upływie terminu płatności do dnia zapłaty wynikającej z blankietu 108 S z terminem płatności 17 kwietnia 2013 r. na kwotę 132,46 zł, blankietu (...) z terminem płatności 17 maja 2013 r. na kwotę 132,46 zł, blankietu (...) z terminem płatności 18 lipca 2013 r. na kwotę 3168,03 zł, blankietu (...) z terminem płatności 30 września 2013 r. na kwotę 44,10 zł.

Dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 8 stycznia 2014 r. k. 15 akt Sądu Rejonowego Lublin Zachód w Lublinie VI Nc-e (...)

Pismem z dnia 29 stycznia 2014 r. pozwany B. P. w odpowiedzi na wezwanie do zapłaty z dnia 8 stycznia 2014 r. poinformował T. Obsługę Klienta z siedzibą we W., że w dniu 23 grudnia 2013 r. w Kancelarii Notarialnej złożył oświadczenie o odrzuceniu spadku po J. P. (1), a zatem nie jest jego spadkobiercą i nie odpowiada za długi spadkowe zmarłego.

Dowód: pismo pozwanego z dnia 29 stycznia 2014 r. k. 16 akt Sądu Rejonowego Lublin Zachód w Lublinie VI Nc-e (...)

Pismem z dnia 2 grudnia 2014 r. strona powodowa ponownie wezwała pozwanego B. P. do zapłaty kwoty 3477,05 zł wraz z odsetkami ustawowymi za każdy dzień zwłoki liczonymi po upływie terminu płatności do dnia zapłaty wynikającej z faktury VAT nr (...) z terminem płatności 17 kwietnia 2013 r. na kwotę 132,46 zł, nr (...) z terminem płatności 17 maja 2013 r. na kwotę 132,46 zł, nr (...) z terminem płatności 18 lipca 2013 r. na kwotę 7,88 zł., nr (...) z terminem płatności 18 lipca 2013 r. na kwotę 3160,15 zł, nr (...) z terminem płatności 30 września 2013 roku na kwotę 44,10 zł.

Dowód: ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 2 grudnia 2014 r. wraz z dowodem nadania k. 175-177

Sąd zważył, co następuje:

Podstawę prawną żądania pozwu stanowił art. 353 k.c. zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii, praw oraz wody ( art 555 k.c.).

W świetle art. 535 k.c. i art. 555 kc do istotnych postanowień umowy sprzedaży paliw i energii (essentialia negoti), należy określenie przedmiotu sprzedaży (paliwo lub energia), który sprzedawca zobowiązuje się przenieść na własność kupującego oraz ceny, jako świadczenia ekwiwalentnego kupującego. Pozostałe składniki umowy, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1977 r. Prawo energetyczne oraz szczegółowo wymienione w tzw. rozporządzeniach przyłączeniowych, są elementami nieistotnymi z punktu widzenia dojścia do skutku umowy danego rodzaju (naturalia negoti). Kwestia zamieszczenia w umowie takich postanowień wynika z obowiązku o charakterze publicznoprawnym, obciążającego, w pierwszej kolejności, przedsiębiorstwo energetyczne i nie wpływa na ważność umowy.

Umowa sprzedaży energii oznacza nabycie uprawnienia do korzystania z jej źródeł. Jako przedmiot sprzedaży należy rozumieć określoną liczbę jednostek energii ustaloną według wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego. Sposób dostarczania i naliczania opłat regulują przepisy szczególne. Przeniesienie własności następuje z chwilą dostarczenia energii w taki sposób, że kupujący może z niej skorzystać. Wydanie przedmiotu świadczenia następuje z chwilą "przejścia przez licznik". Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 19 września 2002 r. wydanie następuje z momentem przekazania posiadania, chyba że umowa stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 353 1 k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Natomiast zgodnie z art. 60 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (oświadczenie woli).

Powództwo podlegało uwzględnieniu na podstawie art.535 i art. 555 kc w zw. z art 353 1 k.c. i art 60 k.c. jedynie co do kwoty 44,10 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 1 października 2013 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. a także wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty. Należność ta wynika z faktury Vat nr (...) za energię elektryczną i usługi dystrybucyjne -rozliczenie końcowe- za okres od 12 czerwca 2013 r. do 2 września 2013 r. na kwotę 44,10 zł płatną do dnia 30 września 2013 r.

Bezsporna w sprawie była okoliczność, że (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. oraz jej poprzednik prawny dostarczała energię elektryczną do punktu poboru zlokalizowanego w Ś. przy ul. (...) na podstawie umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej w dniu 27 października 2005 r. z J. P. (3) oraz J. P. (1). J. P. (3) zmarła w dniu 26 grudnia 2008 r. Natomiast J. P. (1) zmarł dnia 26 kwietnia 2013 r. Bezsporna była również okoliczność, że pozwany B. P. od 14 czerwca 2000 r. jest właścicielem spornej nieruchomości. Jest również zameldowany w w/w lokalu od 2 czerwca 2000 r. Sporna pomiędzy stronami pozostawała okoliczność, czy pozwany pmimo nabycia własności nieruchomości w drodze umowy darowizny i zameldowania pod adresem ul. (...) w Ś. zamieszkiwał w przedmiotowej nieruchomości i korzystał z dostarczanej tam energii elketrycznej do dnia 26 kwietnia 2013 r.

Z faktu zamieszkiwania przez pozwanego w Ś. przy ul. (...) i faktycznego korzystania z dostarczanej tam energii elektrycznej oraz usług dystrybucyjnych strona powodowa wywodzi, że pozwany na podstawie art 353 k.c. w zw. z art. 60 k.c. w sposób dorozumiany zawarł z powodem umowę na dostawę energii elektrycznej oraz usługi dystrybucyjne. O takim sposobie zawarcia umowy świadczyć ma fakt, że pozwany przez długi czas korzystał ze świadczonych przez powoda usług w postaci dostawy energii elektrycznej oraz usług dystrybucyjych.

Strona powodowa dla wykazania, że to pozwany był właścicielem nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny położony przy ul. (...) w Ś. oraz zamieszkiwał pod tym adresem w okresie objętym fakturami, a tym samym korzysał z dostarczanej do lokalu energii elektrcznej przedstawiła wydruk z elektronicznej księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej KW nr (...), a także pisma Urzędu Miejskiego w Ś. potwierdzające fakt zameldowania pozwanego pod tym adresem, jak rownież pismo J. S. z dnia 15 maja 2014 r.

Pozwany zaprzeczył aby zamieszkiwał przy ul. (...) mimo faktu zameldowania pod tym adresem. Wskazał, że najpierw mieszkał u swoich rodziców w C., później wynajmował mieszkanie, a następnie wraz małżonką zakupił dom w K. przy ul. (...), w którym mieszka do dnia dzisiejszego. O. powyższe potwierdzili przesłuchani w sprawie świadkowie A. P. (1), J. P. (4) oraz M. I., którym to dowodom Sąd dał w pełni wiarę. W świetle spójnych i logicznych zeznań świadków oświadczenie złożone przez J. S. z dnia 15 maja 2014 r. nie mogło być uznane za wiarygdny i przekonujacy dowód zamieszkiwania pozwanego w punkcie poboru energii elektrycznej do dnia 26 kwietnia 2013 r. tj. dnia śmierci J. P. (1). Z treści oświadczenia nie wynika w jakim okresie czasu pozwany miał zamieszkiwać w nieruchomości przy ul. (...) nadto J. S. pozostowała w konflkcie z pozwany, a zarazem celem złożonego oświadczenia było zwolnienie się przez nią z odowiedzialności.

Stronie powodowej nie przysługuje zatem w stosunku do pozwanego roszczenie za okres od 14 grudnia 2012 r. do 26 kwietnia 2013 r. tj. korzystania z energii elektrycznej dostarczanej do punktu poboru przy ul. (...) na podstawie umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej w dniu 27 października 2005 r. z J. P. (3) oraz J. P. (1). Nie można bowiem przyjąć, że pozwany na podstawie art. 353 k.c. w zw. z art. 60 k.c. w sposób dorozumiany zawarł z powodem umowę na dostawę energii elektrycznej oraz usługi dystrybucyjne. Pozwany wykazał bowiem, że nie zamieszkiwał pod adresem ul. (...) w Ś., a tym samym nie korzystał z dostarczanej do punktu poboru energii elektrycznej.

Pozwany nie ponosi również odpowiedzialności za zobowiązania wynikające z umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej w dniu 27 października 2005 r. z J. P. (3) oraz J. P. (1) na podtawie art. 922 kc. Strona powodowa nie ma wprawdzie obowiązku wykazania postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku , iż osoby określone przez nią jako następcy prawni zmarłego są jej spadkobercami gdyż to następcy prawni zmarłego powinni wykazać, że odrzucili spadek ( orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 6 października 1983 r. IV PZ 42/83 OSPiKA 1984 nr 3 poz 45). Artykuł 1027 k.c. dotyczy sytuacji gdy spadkobierca powołuje się wobec osoby trecicej na swoje prawa spadkowe z tytułu dziedziczenia, a nie sytuacji w której osoba trzecia dochodzi roszczeń wobec spadkobiercy ( Sąd Najwyższy z 19 czerwca 1975 r. III CRN 102/75 OSNCP 1976 nr 6 poz. 139). Pozwany dnia 23 grudnia 2013 r. przed notariuszem E. C. w Kancelarii Notarialnej w Ś. złożył oświadczenie, że odrzuca spadek po dziadku J. P. (1) zmarłym w dniu 26 kwietnia 2013 r. w Ś. ostatnio zamieszkałym w Ś. przy ul. (...). O facie tym pozwany poinformował stronę powodową pismem z dnia 19 stycznia 2014 r. Pozwany nie jest również spadkobiercą po zmarłej J. P. (3) albowiem postanowieniem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 25 marca 2011 r. stwierdzono, że spadek po J. P. (3), zmarłej dnia 26 grudnia 2008 r. we W. ostatnio stale zamieszkałej w Ś., na podstawie ustawy nabył mąż J. P. (1) w 4/16 części oraz dzieci J. S., L. R., A. P. (2), Z. P. po 3/16 części każdy z nich.

Pozwanemu można było przypisać odpowiedzialność za zobowiązanie z tytułu dostarczonej do punktu poboru energii elktrycznej przy ul. (...) za okres od 26 kwietnia 2013 r. do dnia 2 września 2013 r. Był on bowiem właścicielem nieruchomości i jedyną osobą, która dysponowała lokalem. Zachowanie (...) oraz strony powodowej w okresie od 26 kwietnia 2013 r. (data śmierci J. P. (1)) do dnia 10 września 2013 r. ( dzień poprzedzający zawarcie umowy kompleksowej) wskazuje, że wolą stron było zawarcie umowy sprzedaży energii elektrycznej i usług dystrybucyjnych. Strona powodowa dostaczała energię elektryczną do lokalu będącego własnością pozwanego, zaś pozwany tę energie odbierał, na co wskazuje odczyt licznika.

Strona powodowa przedstawiła na okoliczność wysokości dochodzonej wierzytelności fakturę Vat nr (...) za energię elektryczną i usługi dystrybucyjne za okres od 12 czerwca 2012 r. do 14 grudnia 2012 r. na kwotę 193,21 zł płatną do dnia 25 stycznia 2013 r., fakturę Vat nr (...) za energię elektryczną i usługi dystrybucyjne za okres od 14 grudnia 2012 r. do 12 czerwca 2013 r. na kwotę 3.160,15 zł płatną do dnia 18 lipca 2013 r., fakturę Vat nr (...) za energię elektryczną i usługi dystrybucyjne rozliczenie końcowe za okres od 12 czerwca 2013 r. do 2 września 2013 r. na kwotę 44,10 zł płatną do dnia 30 września 2013 r. Wykazała również wskazanie licznika energii elektrycznej pod adresem ul. (...) w Ś. w dniu 2 września 2013 r. , które wyniosło (...),00 kWh, zużycie 52, wskazanie w dniu 12 czerwca 2013 r. , które wyniosło (...),00 kWh, a zużycie (...) oraz wskazanie w dniu 14 grudnia 2012 r., które wyniosło (...), a zużycie (...).

W ocenie Sądu na uwzględnienie zasługiwała jedynie należność wynikająca z faktury Vat nr (...) za energię elektryczną i usługi dystrybucyjne rozliczenie końcowe za okres od 12 czerwca 2013 r. do 2 września 2013 r. na kwotę 44,10 zł płatną do dnia 30 września 2013 r. Przedstawione dowody w postaci faktur Vat nr (...) za energię elektryczną i usługi dystrybucyjne za okres od 12 czerwca 2012 r. do 14 grudnia 2012 r. na kwotę 193,21 zł płatną do dnia 25 stycznia 2013 r., fakturę Vat nr (...) za energię elektryczną i usługi dystrybucyjne za okres od 14 grudnia 2012 r. do 12 czerwca 2013 r. na kwotę 3.160,15 zł płatną do dnia 18 lipca 2013 r. oraz częstotliwość przeprowadzonych odczytów energii elektrycznej, które miały miejsce w dniach 14 grudnia 2012 r. , 12 czerwca 2013 r. uniemożliwia ustalenie ilości zużytej energii elektrycznej oraz wysokości wierzytelności strony powodowej za okres od 26 kwietnia 2013 r. do dnia 11 czerwca 2013 r.

Stosownie do art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu rozumieć należy z jednej strony jako obarczenie strony procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o słuszności swoich twierdzeń, a z drugiej konsekwencjami poniechania realizacji tego obowiązku lub jego nieskuteczności. Tą konsekwencją jest zazwyczaj niekorzystny dla strony wynik procesu. Interpretacja pojęcia „faktu” musi prowadzić do łączenia go wyłącznie z faktami prawnymi. Tylko z takimi faktami bowiem normy prawa materialnego wiążą w swych hipotezach określone konsekwencje prawne ( zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 07 listopada 2007 r., II CSK 293/07). Niezależnie od tego, czy idzie o zapłatę ceny za dostarczoną energię elektryczną czy też szkodę wyrządzoną niewykonaniem zobowiązania, dla skuteczności pozwu musiałby powód udowodnić swoje roszczenie nie tylko co do zasady ale i co do wysokości. O. tym powód nie sprostał. Powyższe okoliczności skutkowały oddaleniem powództwa w pozostałej części, co znalazło wyraz w pkt II sentencji wyroku.

Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. ( art. 481 § 1 i 2 k.c.). Brzmienie przepisu art. 481 k.c. zostało zmienione z dniem 1 stycznia 2016 r. przez ustawę z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw, (Dz. U. z dnia 9 listopada 2015 r. obecnie jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Mając na uwadze okoliczność, że termin zapłaty za fakturę Vat nr (...) za energię elektryczną i usługi dystrybucyjne za okres od 12 czerwca 2013 r. do 2 września 2013 r. przypadł na dzień 30 września 2013 r. Sąd zasądził odsetki poczynając od dnia następnego tj. od dnia 1 października 2016 r.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów procesu oparto na podstawie art. 100 k.p.c. zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Strona powodowa wygrała proces w 1 %, koszty jakie poniosła w związku postępowaniem to kwota 661 zł. ( 44 zł opłata od pozwu, 617 zł koszty zastępstwa procesowego). Pozwany wygrał proces w 99 % a koszty jakie poniósł na ten cel wynoszą 617 zł. (koszty zastępstwa procesowego). Strona powodowa zobowiązana była zatem do zwrotu pozwanemu kwoty 610,83 zł ( 99 % z 617 zł. ) natomiast pozwany na rzecz strony powodowej kwoty 6,61 zł. ( 1 % z 661 zł. ), dlatego ostatecznie Sąd zasądził od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 604,22 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym orzekł w pkt III sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Alina Kowalik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej
Osoba, która wytworzyła informację:  Alina Gałęzowska
Data wytworzenia informacji: