II Kp 20/13 - postanowienie Sąd Rejonowy w Oławie z 2013-01-31

Sygn. akt II Kp 20/13

Ds. 2071/12

POSTANOWIENIE

Dnia 31 stycznia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Oławie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Sławomir Pałka

Protokolant: Barbara Stańczyk

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w sprawie Ds. 2071/12

na skutek zażalenia M.i W. T. K. sp. j.

na podstawie art. 465 § 2 kpk, art. 437 § 1 kpk i 306 § 1 kpk

postanawia

nie uwzględnić zażalenia i utrzymać w mocy postanowienie Komisariatu Policji w J. z dnia 16 listopada 2012 r., zatwierdzone przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Oławie w dniu 21 listopada 2012 r., o umorzeniu dochodzenia w sprawie o czyn z art. 284 § 1 kk.

Uzasadnienie:

Komisariat Policji w J., postanowieniem z dnia 16 listopada 2012 r., zatwierdzonym przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Oławie w dniu 21 listopada 2012 r., umorzył dochodzenie w sprawie dokonanego w okresie od 29 grudnia 2011 r. do marca 2012 r., J., w rejonie (...), przywłaszczenia elementów wagi przemysłowej o wartości 55 000 zł, na szkodę P. T. K. sp.j., tj. o czyn z art. 284 § 1 kk, wobec braku znamion czynu zabronionego.

Na powyższe postanowienie złożyła zażalenie pokrzywdzona spółka, wnosząc o ponowne rozpoznanie sprawy przez Prokuratora.

Skarżąca podniosła m.in., iż przyjęcie przez Prokuraturę Rejonową w Oławie, iż zachodzi brak znamion czynu zabronionego nie jest uzasadnione i pozostaje w sprzeczności z przepisami prawa, jak i błędnie ustalonymi okolicznościami faktycznymi. Zwrócono przy tym uwagę, że nigdy nie doszło do przeniesienia prawa własności elementów wagi na (...) sp. z o.o., a tym samym spółka ta nie miała żadnego prawa do rozporządzania tymi elementami.

Pismem z dnia 04 stycznia 2013 r., złożonym w dniu 11 stycznia 2013 r., Prokurator Prokuratury Rejonowej w Oławie wniósł o nieuwzględnienie wniesionego zażalenia.

W ocenie oskarżyciela publicznego w świetle dokonanych ustaleń brak jest przesłanek do zarzucenia zarządowi spółki (...) sp. z o.o. przywłaszczenia opisanej wagi przemysłowej, którą montowała przy udziale podwykonawcy spółki M. i W.na rzecz inwestora spółki (...)”. Wskazał m.in., iż po zakończeniu współpracy pomiędzy (...)sp. z o.o. a inwestorem spółką (...), ta ostatnia przejęła budowę i znajdujące się na niej urządzenia, w tym przedmiotową wagę, a samego rozliczenia dokonano za ogół robót budowlanych, poprzez wystawienie przez wykonawcę (...) sp. z o.o. faktur nr (...).

Sąd zważył, co następuje:

Zażalenie należy uznać za niezasadne.

W ocenie Sądu postanowienie o umorzeniu postępowania zostało wydane po wykonaniu czynności dowodowych, które pozwoliły ustalić wszystkie niezbędne okoliczności do podjęcia decyzji procesowej o umorzeniu dochodzenia. Sąd przy tym zgadza się z oceną zebranego materiału dowodowego, jakiej dokonał organ prowadzący postępowanie przyjmując ją z własną.

Odnosząc się do samych zarzutów skarżącego Sąd uznał je za chybione.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, iż, jak ponoszono w zażaleniu, nigdy nie doszło do przeniesienia prawa własności elementów wagi na (...) sp. z o.o., a tym samym spółka ta nie miała żadnego prawa do rozporządzania tymi elementami, jak również niewątpliwe doszło do sprzedaży tych elementów spółce (...). j. A. (...), W. (...). Okoliczności te wszak znajdują potwierdzenie, przede wszystkim, w umowie nr U­_ (...) (k. 9-13), jak również w fakturach sprzedaży i ich załącznikach (k. 26-39). Tym nie mniej nie można jedynie na tej podstawie przyjąć, iż doszło do popełnienia czynu z art. 284 § 1 kk, bowiem konieczne jest wystąpienie dodatkowych ustawowych przesłanek, w tym tych, które związane są ze stroną podmiotową analizowanego przestępstwa.

Podkreślenia wymaga, że czyn określony w art. 284 § 1 kk może być popełniony jedynie w zamiarze umyślnym, w jego kierunkowej odmianie. Jak wskazał Sąd Najwyższy: „Sprawca zatem musi działać w ściśle określonym celu, którym jest przywłaszczenie cudzej rzeczy (mienia). Nie wystarcza, by sprawca godził się na możliwość przywłaszczenia, musi on bowiem tego chcieć i musi to być jego celem” ( Postanowienie z dnia 06 listopada 2007 r., V KK 30/07, cyt. za Lex).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, Sąd uznał, iż słusznie organ prowadzący postępowanie przygotowawcze przyjął, iż zachodzi negatywna przesłanka w postaci braku znamion czynu zabronionego. Sąd zgadza się z Prokuratorem Prokuratury Rejonowej w Oławie, że brak jest przesłanek do zarzucenia zarządowi spółki (...) sp. z o.o. przywłaszczenia opisanej wagi przemysłowej. Zdaniem Sądu nie występują bowiem okoliczności świadczące o zamiarze kierunkowym, tj. działanie w celu dokonania przywłaszczenia przedmiotowego mienia. Słuszne oskarżyciel publiczny zwrócił uwagę, że do przeniesienia własności wagi doszło niejako w ramach przekazania całości budowy i znajdujących się na niej urządzeń, co niezbicie wynika z wymienionych wcześniej faktur sprzedaży i związanych z nimi dokumentów. W tej sytuacji nie można z całą pewnością ustalić, aby osoby sprzedające wagę firmie (...). j. A. (...), W. (...) działały jedynie w celu działania na szkodę spółki M.i W. T. K.sp. j.

Zgodnie z dyspozycją art.17 § 1 pkt 2 kpk nie wszczyna się postępowania, wszczęte umarza, gdy czyn nie zawiera znamion czyn zabronionego.

Wobec powyższego postanowiono jak w części dyspozytywnej.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Renata Radczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Oławie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sławomir Pałka
Data wytworzenia informacji: