Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 sierpnia 2020 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu XII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Krzysztof Rudnicki

po rozpoznaniu w dniu 12.08.2020 r.

we Wrocławiu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Gminy W.

przeciwko A. B.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej na rzecz powoda 4 629 zł (cztery tysiące sześćset dwadzieścia dziewięć złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi w sposób następujący:

- od kwoty 4 230, 22 zł – od dnia 01.09.2017 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 398, 78 zł – od dnia 30.08.2019 r. do dnia zapłaty;

II. oddala dalej idące powództwo;

III. przyznaje kuratorowi pozwanej B. K. od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego we Wrocławiu wynagrodzenie w kwocie 2 160 zł;

IV. zasądza od pozwanej na rzecz powoda 685, 92 zł kosztów procesu.

UZASADNIENIE

W dniu 30.08.2019 r. Gmina W. wystąpiła o zasądzenie od pozwanej A. B. 77 059, 22 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi:

- od kwoty 40 312, 55 zł – od dnia 01.09.2017 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 36 746, 67 zł – od dnia wniesienia pozwu (12.07.2019 r.) do dnia zapłaty,

a także o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 01.04.1995 r. M. B. (1) oraz A. B. zawarli umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego przy pl. (...) we W. W związku ze śmiercią w dniu 11.04.2009 r. M. B. (1) jedynym najemcą pozostała A. B.. Powód wyraził zgodę na rozwiązanie umowy najmu lokalu w dniu protokolarnego przejęcia lokalu w wyniku zamiany. Jednakże dopiero w dniu 05.04.2017 r. doszło do protokolarnego przejęcia lokalu przy pl. (...). A. B. dopiero w dniu 06.07.2016 r. wymeldowała się spod tego adresu i zameldowała pod adresem ul. (...). Na podstawie wskazanej umowy najmu pozwana zobowiązana była do uiszczania czynszu oraz comiesięcznych zaliczek na poczet należności z tytułu mediów. Wysokość należności ulegała zmianie, o której powód informował pozwaną.

Pozwana zaprzestała terminowego i w pełnej wysokości uiszczania opłat z tytułu najmu. Zadłużenie wynosi 77 059, 22 zł, w tym: 40 312, 55 zł – należność główna za okres do 04.04.2017 r., 36 746, 67 zł – odsetki ustawowe za opóźnienie, skapitalizowane na dzień 31.08.2017 r.

W odpowiedzi na pozew kurator pozwanej wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz wynagrodzenia.

Zarzucił nieudowodnienie roszczenia co do kwoty głównej i odsetek, wskazując, że powód nie podał kwot za dany miesiąc, tylko saldo. Ponadto podniósł zarzut przedawnienia roszczenia za okres sprzed trzech lat przed wniesieniem pozwu.

W piśmie z dnia 16.07.2020 r. powód podtrzymał żądanie pozwu. Wskazał, że najemczyni była regularnie informowana o zmianie wysokości opłat za korzystanie z lokalu.

Odnosząc się do zarzutu przedawnienia podniósł, że koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, nadto zaś, iż zgodnie z art. 117 ¹ kc w wyjątkowych przypadkach są może, po rozważeniu interesów stron, nie uwzględnić upływu terminu przedawnienia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi, jeżeli wymagają tego względy słuszności. Pozwana w sposób rażący narusza zasady współżycia społecznego poprzez lekceważenie swoich obowiązków w zapłacie czynszu. Nadto okres i kwota objęta zarzutem przedawnienia uzasadnia stwierdzenie, że względy słuszności winny skutkować nieuwzględnieniem podniesionego zarzutu przedawnienia.

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny.

W dniu 01.04.1995 r. Gmina W. jako wynajmująca oraz M. B. (1) i A. B. zawarli umowę najmu lokalu mieszkalnego, której przedmiotem był lokal położony przy pl. (...), o pow. 39, 50 m ², składający się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki i przedpokoju.

Jako osoby zamieszkujące z najemcami zostali wskazani:

- Ł. B., urodz. (...),

- M. B. (2), urodz. (...)

W lokalu przy pl. (...) pozostawali zameldowani:

- M. B. (1) – od 05.03.1957 r. do 11.04.2009 r. (data jego śmierci),

- A. B. – od 07.10.1985 r. do 06.07.2016 r.,

- Ł. B. – od 26.11.1985 r. do 22.01.2001 r.,

- M. B. (2) – od 17.05.1990 r. do 17.05.2013 r.

W związku ze śmiercią M. B. (1) w dniu 11.04.2009 r. jedynym najemcą lokalu została A. B..

/ dowód: historia zameldowania – k. 16-17; umowa najmu z dnia 01.04.1995 r. – k. 18-24; aneks nr

(...) z dnia 30.08.2012 r. – k. 25 /

Pismem z dnia 29.02.2016 r. Gmina W. wyraziła zgodę na rozwiązanie umowy najmu lokalu przy pl. (...) we W. na zasadzie porozumienia stron w dniu protokolarnego przejęcia lokalu oraz zgodę na zamianę na lokal przy ul. (...).

/ dowód: pismo z dnia 29.07.2016 r. – k. 26 /

W dniu 05.04.2017 r. Gmina W. przejęła od A. B. lokal mieszkalny przy pl. (...) we W..

/ dowód: protokół zdawczo-odbiorczy – k. 27-28 /

Pismem z dnia 10.11.2017 r. powód skierował do pozwanej wezwanie do zapłaty 77 059, 22 zł należności z tytułu korzystania z lokalu mieszkalnego przy pl. (...) we W..

/ dowód: pismo z dnia 10.11.2017 r. – k. 34-35 /

Opłaty za korzystanie z lokalu przy pl. (...) we W. wynosiły od dnia 01.07.2013 r. 279, 53 zł, w tym:

- abon. zw = 1,45 zł,

- abon. odprow. nieczyst. płyn. – 0, 41 zł,

- czynsz regulowany – 39, 5 m ² x 5, 52 zł = 218, 04 zł,

- media zm nieopom. – 4,5 m ³ x 4,2660 zł = 19, 20 zł,

- media odprow. nieczyst. płyn nieopom. – 4,5 m ³ x 4,7628 zł = 21, 43 zł,

- media wywóz nieczyst. st. – 19, 00 zł.

Zawiadomienie o zmianie opłat zostało doręczone pozwanej w dniu 30.07.2013 r.

/ dowód: zawiadomienie z dnia 18.07.2013 r. – k. 56-57 /

Od dnia 01.03.2016 r. powód naliczał opłaty za korzystanie z lokalu przy pl. (...) we W. w wysokości 286, 76 zł, w tym:

- abon. zw = 0,75 zł,

- abon. odprow. nieczyst. płyn. – 0, 41 zł,

- czynsz regulowany – 39, 5 m ² x 5, 52 zł = 218, 04 zł,

- media zm nieopom. – 4,5 m ³ x 4,84 zł = 21,78 zł,

- media odprow. nieczyst. płyn nieopom. – 4,5 m ³ x 5,95 zł = 26, 78 zł,

- media wywóz nieczyst. st. – 19, 00 zł.

/ dowód: zawiadomienie z dnia 06.02.2016 r. – k. 61 /

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Powód dochodzi od pozwanej zapłaty należności za korzystanie z lokalu mieszkalnego przy pl. (...) we W.. Strony związane były umową najmu lokalu mieszkalnego, zawartą początkowo 01.04.1995 r., następnie aneksowaną dnia 30.08.2012 r.

Zgodnie z art. 659 § 1 kc przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Umowa najmu lokalu przy pl. (...) we W. została rozwiązana za porozumieniem stron w związku z zamianą lokali, kiedy to pozwana opuściła lokal. Nastąpiło to w dniu 05.04.2017 r. Do tego dnia powodowa Gmina może domagać się zapłaty czynszu i innych należności związanych z korzystaniem z lokalu, w szczególności opłat za dostawę mediów – woda, ogrzewanie, odprowadzenie ścieków i wywóz śmieci.

Z uwagi na sytuację epidemiczną sprawa została skierowana na posiedzenie niejawne w trybie art. 15zzs ¹ pkt 2 ustawy z dnia 02.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Po zawiadomieniu stron o rozpoznaniu sprawy w tym trybie kurator pozwanej nie zgłosił sprzeciwu, zaś pełnomocnik powoda w piśmie z dnia 16.07.2020 r. (pkt 4) wniósł o wydanie wyroku na posiedzeniu niejawnym. Charakter tej sprawy powodował, że prowadzenie rozprawy nie było konieczne. Nie zachodziła potrzeba przesłuchiwania w tej sprawie kogokolwiek (w szczególności nieznanej z miejsca pobytu pozwanej), zatem jej rozstrzygnięcie wymagało oparcia się na przedłożonych dokumentach.

Jak wynika z dołączonej do pozwu kartoteki finansowej (k. 29-33) roszczenie dochodzone przez powoda obejmuje:

- należności na dzień 31.05.2004 r. (saldo) – 4 674, 43 zł należności głównej + 1 376, 16 zł odsetek,

- należności od 06.2004 r. do 04.04.2017 r.

Za usprawiedliwiony, choć nie w pełnym zakresie, należy uznać zarzut przedawnienia. Stosownie do art. 118 kc roszczenia z tytułu czynszu najmu i innych opłat związanych z korzystaniem lokalu jako roszczenia o świadczenia okresowe podlegają trzyletniemu przedawnieniu. Po nowelizacji kodeksu cywilnego w 2018 r. okres przedawnienia nie jest jednakże liczony od daty do daty, ale upływa z końcem roku kalendarzowego.

W tej sprawie pozew został pierwotny wniesiony w dniu 12.07.2019 r., ale na mocy prawomocnego zarządzenia z dnia 12.08.2019 r., XII C 615/19 (k. 70), został dokonany jego zwrot. Wobec usunięcia braku formalnego pozwu w postaci braku pełnomocnictwa w dniu 30.08.2019 r. (k. 73-74) za datę wniesienia pozwu należy uznać ten właśnie dzień. Przedawnienie roszczenia powoda nie dotyczy jednakże należności za okres sprzed 29.08.2016 r. (trzy lata przez wniesieniem pozwu), tylko należności powstałych do 31.12.2015 r. Należności od początku 2016 r. nie uległy przedawnieniu do 30.08.2019 r., gdyż skutek przedawnienia dla roku 2016 r. nastąpiłby dopiero z dniem 01.01.2020 r.

Nie zachodzą podstawy do nieuwzględnienia zarzutu przedawnienia. To zaniechanie powoda doprowadziło do powstania zaległości oraz do przedawnienia. Powód powinien mieć na uwadze potrzebę zapewnienia prawidłowej gospodarki zasobem komunalnym i uzyskania należnego dochodu. Powód stale wynajmuje lokale wchodzące w skład zasobu komunalnego, korzysta również z profesjonalnej obsługi księgowej, czy to w ramach Zarządu Zasobu Komunalnego, czy to powierzając administrowanie nieruchomościami wyspecjalizowanym podmiotom, może zatem prowadzić systematyczne i bieżące rozliczenia wpływów i zaległości najemców lokali mieszkalnych i użytkowych. Nic nie stało na przeszkodzie dochodzeniu należności po upływie każdego roku kalendarzowego, bez oczekiwania na ich narastanie do kwoty sięgającej 77 000 zł. Także przy okazji aneksowania umowy najmu w 2012 r. (trzy lata po śmierci pierwotnego najemcy M. B. (1) – sic!), powód miał możliwość dokonania rozliczenia z pozwaną, w szczególności poprzez uzależnienie podpisania aneksu od spłaty zadłużenia.

Nie zachodzą żadne szczególne, wyjątkowe okoliczności uzasadniające pominięcie przedawnienia roszczeń powoda, nie przemawiają za tym żadne względy słuszności.

Powód może zatem skuteczne dochodzić od pozwanej należności od 01.01.2016 r. do 04.04.2017 r.

Powód przedłożył szereg dokumentów – zawiadomień o zmianie czynszu i innych opłat lub o rozliczeniu dostawy mediów. Wbrew stanowisku powoda nie wszystkie zawiadomienia zostały pozwanej doręczone. Część z nich w ogóle była adresowana do M. B. (1), który już od kilku lat nie żył, co też wskazuje na niestaranność powodowej Gminy w zadbaniu o własne interesy.

Ostatnie zawiadomienie doręczone pozwanej, to zawiadomienie wskazujące na czynsz od 01.07.2013 r. w wysokości 279, 53 zł. Brak jest dowodów doręczenia późniejszych pism.

Rozliczenie przedstawia następująca tabela:

	naliczenie	termin płatności	opóźnienie	kwota odsetek
01.2016	279, 53	11.01. (10.01. niedziela)	355/366 244/365	18, 98 13, 08
02.2016	279, 53		325/366 244/365	17, 38 13, 08
03.2016	279, 53		296/366 244/365	15, 82 13, 08
04.2016	279, 53	11.04. (10.04. niedziela)	264/366 244/365	14, 11 13, 08
05.2016	279, 53		235/366 244/365	12,56 13,08
06.2016	279, 53		204/366 244/365	10, 91 13, 08
07.2016	279,53	11.07. (10.07. niedziela)	173/366 244/365	9,25 13,08
08.2016	279, 53		143/366 244/365	7,65 13,08
09.2016	279, 53		112/366 244/365	5,99 13, 08
10.2016	279, 53		82/366 244/365	4, 38 13, 08
11.2016	279, 53		51/366 244/365	2, 73 13, 08
12.2016	279, 53		21/366 244/365	1, 12 13 ,08
2016	3 354, 36			277, 84
01.2017	279, 53		233/365	12, 49
02.2017	279, 53		202/365	10, 83
03.2017	279, 53		174/365	9,33
04.2017	4/30 x 279, 53 = 37,27		143/365	1, 02
2017	875, 86			120, 94
razem	4 230, 22			398, 78

Łączna należność z tytułu czynszu i pozostałych opłat oraz odsetek za opóźnienie wynosi 4 629 zł.

Odsetki za opóźnienie należne na podstawie art. 481 § 1 kc przypadają powodowi:

- od kwoty 4 230, 22 zł należności głównej – od 01.09.2019 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 398, 78 zł odsetek – od dnia 30.08.2019 r. do dnia zapłaty.

Dalej idące powództwo jako nieusprawiedliwione podlegało oddaleniu.

Na podstawie art. 100 kpc o kosztach procesu należało orzec zgodnie z wyrażoną w art. 100 kpc zasadą ich stosunkowego rozdzielenia.

Powód wygrał sprawę w 6, 01 % (4 629 zł / 77 059, 22 zł). Koszty procesu po stronie powoda objęły: opłatę od pozwu – 3 853 zł, wynagrodzenie pełnomocnika ustalone zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – 5 400 zł, zaliczkę na wynagrodzenie kuratora – 2 160 zł, tj. łącznie 11 413 zł, z czego 6, 01 % wynosi 685, 92 zł. Zwrot kosztów w tej kwocie obciąża pozwaną.

Kuratorowi ustanowionemu dla pozwanej przysługuje wynagrodzenie w kwocie 2 160 zł (40 % wynagrodzenia radcy prawnego).

Mając powyższe na uwadze Sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.