Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV Ka 1107/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu z 2014-01-16

Sygn. akt. IV Ka 1107/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Kilczewska

Sędziowie SSO Anna Bałazińska - Goliszewska

SSR del. do SO Marek Bielecki (spr.)

Protokolant Justyna Gdula

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Tadeusza Kaczana

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2014 r.

sprawy B. G.

oskarżonego o przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia

z dnia 10 lipca 2013 r. sygn. akt II K 834/11

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia – Śródmieścia do ponownego rozpoznania.

Sygn. Akt: IV Ka 1107/13

UZASADNIENIE

B. G. został oskarżony o to, że:

I.  W dniach 26-27 stycznia 2009 roku w B. przy ul. (...) w Hotel (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenie mieniem hotelowym w łącznej kwocie 897,00 zł w ten sposób, że wprowadzając pracowników do w/w hotelu w błąd co do zamiaru zapłaty, skorzystał z usługi hotelowej obejmującej nocleg, wyżywienie wraz z napojami, za co nie uiścił opłaty w w/w kwocie, czym działał na szkodę Hotel (...) spółka z o.o. z siedzibą w B., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 27.02.2007 r. do 26.09.2007 r. kary łącznej pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie VII Wydział Karny z dnia 27 kwietnia 2006 r. (sygn. VII K 1163/05) m. in. za przestępstwa przeciwko mieniu

- tj. przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

II.  W dniach 26-27 stycznia 2009 r. w B. przy ul. (...) M. 6 w Hotelu (...) umyślnie dokonał uszkodzenia mienia hotelowego, w ten sposób, że w pokou nr 214 wrzucił telewizor marki P. oraz lampę stołową do wanny, w wyniku czego rzeczy te uległy namoknięciu, czym spowodował straty w łącznej kwocie 1.075,00 zł na szkodę Hotel (...) spółka z o.o. z siedzibą w B., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 27.02.2007 r. do 26.09.2007 r. kary łącznej pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie VII Wydział Karny z dnia 27 kwietnia 2006 r. (sygn. VII K 1163/05) m. in. za przestępstwa przeciwko mieniu

- tj. przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu wyrokiem z dnia 10 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 834/11:

I.  Uznał oskarżonego B. G. za winnego zarzucanego jemu czynu, opisanego w pkt I części wstępnej uzasadnienia tj. - tj. przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i na tej podstawie wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

II.  Uznał oskarżonego B. G. za winnego zarzucanego jemu czynu, opisanego w pkt II części wstępnej uzasadnienia, z tym że przyjął, że wartość uszkodzonego mienia wynosiła nie mniej niż 1.053,23 zł tj. tj. przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i na tej podstawie wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

III.  Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączył kary jednostkowe wymierzone w pkt. I i II i na tej podstawie wymierzył karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności

IV.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł w stosunku do oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz Hotel (...) w B. ul. (...) M. 6 kwoty 1.950,23 (jeden tysiąc dziewięćset pięćdziesiąt złotych dwadzieścia trzy grosze)

V.  Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres jego tymczasowego aresztowania w sprawie w dniach od 5 sierpnia 2009 r. do dnia 18 sierpnia 2009 r.;

VI.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. Nr 27, poz.152) zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie, w tym od opłat.

Apelację od powyższego wyroku wniósł oskarżony, zaskarżając wyrok w całości. Oskarżony zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych co miało wpływ na orzeczenie poprzez:

- zarzucenie opinii biegłego braku rzetelności oraz zawieranie kłamstw z powodu tego, iż biegły nie widział przedmiotu badania i oparł się na fakturze Vat (...)zawierającej 50 telewizorów, nie wymieniając ich marki i numeru seryjnego telewizora;

- brak rozpatrzenia wniosek oskarżonego z dnia 4 marca 2013 r. o dostarczenie przez hotel biegłemu telewizora celem sprawdzenia jego stanu i modelu;

- nierzetelne odniesienie się do sprawy wezwania świadka R. S. poprzez nie wzięcie pod uwagę zeznań oskarżonego, który twierdził, że w/w nie mógł mieć 12 lat i wskazanie, że właściwy R. S. widnieje w spisie z numerem pesel (...).

W oparciu o podniesione zarzuty oskarżony wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi I instancji lub uniewinnienie. Oskarżony oświadczył na piśmie, że nie chce uczestniczyć w rozprawie apelacyjnej i wyraził zgodę na proces bez jego udziału w związku z czym nie stawił się na rozprawie apelacyjnej w dniu 16 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja oskarżonego zasługuje na uwzględnienie w tej części w której zarzuca on Sądowi Rejonowemu błąd w ustaleniach co do osoby R. S.. Sąd Rejonowy na rozprawie w dniu 6 maja 2013r. zarządził ustalenie w bazie PESEL adres oraz informacje czy taka osoba jak R. S. istnieje, a po ustaleniu tej okoliczności ewentualne wezwanie na adres wskazany przez oskarżonego. (k. 605) Jak ustalono w odpowiedzi na zapytanie o identyfikację osób w zaświadczeniu systemu (...) systemu informatycznego sądów zidentyfikowano 4 osoby o imieniu i nazwisku R. S.. Oskarżony zarzucił błędne określenie osoby R. S., zamieszkałego przy ul. (...) w W., mającego lat 12. W oczywisty sposób nie jest prawdopodobne, by to on dokonał opisywanych przez niego zniszczeń, tym bardziej, że jak wskazywała M. S.B. G. przebywał w hotelu sam. Oskarżony wskazuje w apelacji, iż R. S., który przebywał z nim w hotelu 26-27 stycznia 2008r., który miał dokonać w/w zniszczeń jest ojcem wskazanego R. S.. Jak wykazuje oskarżony R. S. przebywający wraz z oskarżonym w Hotel (...) w B. jest sklasyfikowany w zaświadczeniu z systemu PESEL-SAD systemu informatycznego sądów pod nr PESEL (...). Z zeznań oskarżonego jasno wynikały, iż wymieniony w wyroku R. S. nie jest tym, o którego chodzi oskarżonemu. Sąd Rejonowy powinien był dokończyć rozpoczęte postępowanie dowodowe mające na celu określenie osoby R. S. na okoliczność jego obecności w Hotel (...) w B. w dniu 26-27 stycznia 2009 r. poprzez wezwanie ojca 12 letniego R. S. na rozprawę i jego przesłuchanie mające na celu określenie jego pobytu we wskazanym dniu.

Odnosząc się do zarzutów oskarżonego pod adresem opinii biegłego dopuszczonej jako dowód w przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy stwierdza, że są one bezzasadne.

Sąd Rejonowy słusznie uznał za prawidłowe wnioski biegłego, odrzucając jednocześnie zarzuty oskarżonego co do braku rzetelności i kłamstw w opinii. Biegły uzyskał informacje konieczne do określenia szkody telefonicznie bezpośrednio z hotelu i były to informacje wystarczające. Wartość telewizora zakupionego w 2008 r. zgodnie z (...) wynosiła 1.312,08 zł. W momencie wrzucenia telewizora do wanny miał on już ponad 2 lata, żywotność sprzętu AGD biegły określił na około 8 lat, co obniżyło wartość sprzętu o 25% do 984,17 zł. Jednakże telewizor po wrzuceniu go do wody ze względu na możliwe zwarcie nie był nic warty. Biegły oparł swoją wiedzę na wywiadach zrobionych w zakładach elektromechanicznych we W., gdzie z takimi przypadkami naprawiający mieli styczność . Sąd Rejonowy słusznie dał wiarę biegłemu, że nie musiał on oglądać telewizora aby móc ocenić jego wartość, za podstawę wyliczenia wziął natomiast rozmowę z kierownikiem hotelu oraz załączoną do akt fakturę Vat. Sąd Rejonowy trafnie słusznie nie przychylił się do wniosku oskarżonego o dostarczenie do sądu przedmiotowego telewizora i powołanie nowego biegłego gdyż dotychczasowa opinia opisała problematykę utraty wartości telewizora w sposób pełny, wystarczający i nie dający podstaw do wątpliwości.(k.600-604) Na wartość telewizora oraz na fakt, że został on zniszczony poprzez wrzucenie go do wanny wypełnionej wodą nie miała wpływu okoliczność, iż przed przyjazdem Policji na miejsce pracownicy hotelu wyciągnęli go z wanny. Sąd dał wiarę bezspornym wyjaśnieniom pracowników, iż telewizor ten znajdował się wcześniej w wannie oraz wyjaśnieniom że lampa i telewizor nie działały, a sprawdzane były przez pana prezesa hotelu i dział techniczny.

Przeprowadzając ponownie postępowanie dowodowe Sąd Rejonowy winien prawidłowo ustalić osobę R. S., wezwać go na rozprawę i przesłuchać na okoliczności będące przedmiotem aktu oskarżenia. Pozostałe dowody należy przeprowadzić tylko w niezbędnym zakresie.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Bogumiła Skrzypek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Kilczewska,  Anna Bałazińska-Goliszewska
Data wytworzenia informacji: