Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III Kp 1026/13 - uzasadnienie Sąd Okręgowy we Wrocławiu z 2013-06-27

Sygn. akt III Kp 1026/13

Postanowienie o przedłużeniu tymczasowego aresztowania

27 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Lidia Hojeńska

Protokolant: Edyta Makowska

Prokurator Prokuratury Apelacyjnej Mieczysław Śledź

po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej we Wrocławiu z dnia 20 czerwca 2013 roku, sygn. akt Ap V Ds. 56/11 o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec W. B.

na podstawie art. 249 § 1 k.p.k., art. 258 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 263 § 2 k.p.k.

postanawia

przedłużyć do dnia 3 października 2013 roku tymczasowe aresztowanie zastosowane postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 4 kwietnia 2013 roku, sygn. akt II Kp 276/13 wobec W. B. , s. M. i S. z d. U., urodzonego (...) we W.,

podejrzanego o to, że:

I.  w okresie od stycznia do maja 2010 r. we W. i innych miejscowościach, działając z góry powziętym zamiarem, wspólnie i w porozumieniu z M. S., w celu osiągnięcia znacznych korzyści majątkowych, wbrew przepisom art. 33-35 i 37 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii brał udział w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowej w postaci nie mniej niż 9 kg amfetaminy o wartości łącznej nie mniejszej niż 99 000zł, w ten sposób, że trzykrotnie, każdorazowo po 3 kilogramy nabył w/w substancję psychotropową od M. B., a następnie zbył innym nieustalonym dotychczas osobom,

- t. j. o czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 12 kk

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2013 roku Rejonowy dla Wrocławia- Śródmieścia zastosował wobec W. B.środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania.

Zebrany w przedmiotowej sprawie w postępowaniu przygotowawczym materiał dowodowy, w szczególności w postaci wyników oględzin, okazań, zabezpieczonych dowodów rzeczowych, wyjaśnień współpodejrzanych, wskazuje na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany popełnił zarzucany mu czyn.

W terminie zakreślonym okresem tymczasowego aresztowania nie uda się zakończyć postępowania przygotowawczego. W dalszym toku postępowania niezbędne jest przeprowadzenie szeregu czynności procesowych, w tym, należy dokonać ustaleń dotyczących źródeł dochodu podejrzanych, przesłuchać dalszych świadków, uzyskać materiały w ramach międzynarodowej pomocy prawnej.

W ocenie Sądu dalsze stosowanie tymczasowego aresztowania wobec podejrzanego uzasadnione jest grożącą mu surową karą pozbawienia wolności. Podejrzany W. B. pozostaje pod zarzutem popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, zagrożonego karą pozbawienia wolności do lat 12. Okoliczność ta, przy uprawdopodobnieniu w znacznym stopniu, że przestępstwo w rzeczywistości miało miejsce, stwarza realnym możliwość wymierzenia podejrzanemu surowej kary i stanowi samoistną przesłankę do stosowania tymczasowego aresztowania, określoną w art. 258 § 2 k.p.k. Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszym postępowaniu pozostaje również okoliczność, iż skazany był wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Nadto charakter zarzucanego podejrzanemu czynu, popełnionego wspólnie i w porozumieniu z innymi dobrze sobie znanymi osobami, które łączą więzy zawodowe i towarzyskie zależności, jak również postawa jaką W. B. prezentuje w toku śledztwa, uzasadnia przekonanie, iż podejrzany na wolności może utrudniać prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne. W przypadku odstąpienia od stosowania izolacyjnego środka zapobiegawczego wysoce realnym jest podjęcie przez podejrzanego środków zmierzających do bezprawnego wpływania na przebieg postępowania, poprzez wywieranie wpływu na zeznania świadków, czy też nakłanianie podejrzanych do składania nieprawdziwych wyjaśnień. W dalszym ciągu istnieją więc przesłanki określone w art. 249 § 1 k.p.k. i art. 258 § 1 i § 2 k.p.k. uzasadniające potrzebę stosowania najsurowszego środka zapobiegawczego.

Mając zatem powyższe na względzie i uznając, że tylko stosowanie izolacyjnego środka zapobiegawczego wobec W. B. pozwoli w sposób prawidłowy zakończyć postępowanie przygotowawcze, a także nie dopatrując się przesłanek negatywnych określonych w art.259 k.p.k., postanowiono jak na wstępie.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Patrycja Świtoń
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację:  Lidia Hojeńska
Data wytworzenia informacji: