III K 236/23 - wyrok Sąd Okręgowy we Wrocławiu z 2024-03-04

Sygn. akt III K 236/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2024r.

Sąd Okręgowy we W. w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Tomasz Kaszyca

Protokolant: Oliwia Marczewska

przy udziale Prokuratora Artura Rogowskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 21 września, 30 października, 11 grudnia 2023r., 22 stycznia i 19 lutego 2024r.

sprawy:

1.  S. Ś. (1), córki L. i A. z domu M., urodzonej w dniu (...) w G., PESEL (...),

oskarżonej o to, że:

I.  w okresie od nieustalonego bliżej dnia 2016 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (1), A. M. (1), E. R., K. M. (1), A. S. (1), K. O., E. K. (1), E. K. (2), E. K. (3), A. K. (1), W. K., I. H. (1), A. K. (2) i innymi nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych w ten sposób, że pełniąc funkcję tzw. liderki przebywając wraz z innymi kobietami w lokalach, w których świadczone były usługi seksualne, prowadziła w formie papierowej grafik świadczonych usług seksualnych oraz rozliczeń finansowych, nadzorowała pracę kobiet świadczących usługi seksualne, a nadto przekazywała część uzyskanych z uprawiania prostytucji pieniędzy kierującej grupą przestępcza R. W. oraz utrzymywała bieżącą łączność telefoniczną z pozostałymi członkami grupy, uzgadniając z nimi poszczególne etapy przestępczego procederu i pozostając w ciągłej gotowości do popełniania przestępstw;

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

II.  w okresie od nieustalonego bliżej dnia 2016 roku do dnia 11 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. I., a mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności czerpała korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez K. W., A. M. (2), B. C., W. B., E. B. (1), A. T., J. K., K. L. (1), K. T., E. K. (4), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), P. S., K. O., E. K. (1), S. O., P. J. (1), A. K. (1), E. K. (2), K. M. (1), O. D., Kristinę F., A. S. (2), J. M., K. B., W. K., W. G., E. K. (5), A. Ż., E. Ż. oraz inne dotychczas nieustalone osoby, pobierając od w/w kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie niniejszej niż 60 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie przez nie usług seksualnych, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W.;

tj. o czyn z art. 204 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

2.  A. K. (1), córki S. i G. z domu M., urodzonej (...) w Z., PESEL (...),

oskarżonej o to, że:

III.  (pkt XXIV a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca grudnia 2017 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (1), A. M. (1), E. K. (2), S. S. (2), K. M. (1), A. S. (1), K. O., E. K. (1), E. R., E. K. (3), W. K., A. P. (1), I. H. (1), A. K. (2) oraz innymi nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych w ten sposób, że pełniąc funkcję tzw. liderki przebywała wraz z innymi kobietami w lokalach, w których świadczone były usługi seksualne, w celu prowadzenia w formie papierowej grafika świadczonych usług seksualnych oraz rozliczeń finansowych, nadzorowania pracy kobiet świadczących usługi seksualne, a nadto przekazywała część uzyskanych z uprawiania prostytucji pieniędzy kierującej grupą przestępcza R. W. oraz utrzymywała bieżącą łączność telefoniczną z pozostałymi członkami grupy, uzgadniając z nimi poszczególne etapy przestępczego procederu oraz pozostawała w ciągłej gotowości do popełniania przestępstw;

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

IV.  (pkt XXV a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca grudnia 2017 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. III., a mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności czerpała dla R. W. korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez K. W., A. M. (2), B. C., W. B., E. B. (1), A. T., J. K., K. L. (2), K. T., E. K. (4), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), P. S., K. O., E. K. (1), S. O., P. J. (1), E. K. (2), K. M. (1), O. D., Kristinę F., A. S. (2), J. M., K. B., W. K., W. G., E. K. (5), A. Ż., E. Ż. oraz inne dotychczas nieustalone osoby, pobierając co najmniej kilkakrotnie od w/w kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 120 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W.;

tj. o czyn z art. 204 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

3.  K. O., córki Z. i R. z domu S., urodzonej w dniu (...) we W., PESEL (...),

oskarżonej o to, że:

V.  (pkt XXVIII a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca października 2016 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca czerwca 2018 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (1), A. M. (1), E. R., S. S. (2), K. M. (1), A. S. (1), E. K. (1), E. K. (2), E. K. (3), A. K. (1), I. H. (1) oraz nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych w ten sposób, że pełniąc funkcję tzw. liderki przebywała wraz z innymi kobietami w lokalach, w których świadczone były usługi seksualne, w celu prowadzenia w formie papierowej grafika świadczonych usług seksualnych oraz rozliczeń finansowych, nadzorowania pracy kobiet świadczących usługi seksualne, a nadto przekazywała część uzyskanych z uprawiania prostytucji pieniędzy kierującej grupą przestępcza R. W. oraz utrzymywała bieżącą łączność telefoniczną z pozostałymi członkami grupy, uzgadniając z nimi poszczególne etapy przestępczego procederu oraz pozostawała w ciągłej gotowości do popełniania przestępstw

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

VI.  (pkt XXIX a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca października 2016 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca czerwca 2018 roku we W. woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. V., a mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności czerpała dla R. W. korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez K. W., A. M. (2), B. C., W. B., E. B. (1), A. T., J. K., K. L. (1), K. T., E. K. (4), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), P. S., S. Ś. (2), E. K. (1), S. O., P. J. (1), A. K. (1), E. K. (2), K. M. (1), O. D., Kristinę F., A. S. (2), J. M., K. B., W. K., W. G., E. K. (5), A. Ż., E. Ż. oraz inne dotychczas nieustalone osoby, pobierając co najmniej kilkakrotnie od w/w kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 120 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W.;

tj. o czyn z art. 204 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

4.  W. S. (1) (poprzednio (...)), córki W. i G. z domu K., urodzonej w dniu (...) we W., PESEL (...),

oskarżonej o to, że:

VII.  (pkt XXX a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca sierpnia 2018 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (1), A. M. (1), E. R., S. Ś. (2), K. M. (1), A. S. (1), E. K. (1), E. K. (3), A. K. (1), E. K. (2), A. P. (1), I. H. (1), A. K. (2) i innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych w ten sposób, że pełniąc funkcję tzw. liderki przebywała wraz z innymi kobietami w lokalach, w których świadczone były usługi seksualne, w celu prowadzenia w formie papierowej grafika świadczonych usług seksualnych oraz rozliczeń finansowych, nadzorowania pracy kobiet świadczących usługi seksualne, a nadto przekazywała część uzyskanych z uprawiania prostytucji pieniędzy kierującej grupą przestępcza R. W. oraz utrzymywała bieżącą łączność telefoniczną z pozostałymi członkami grupy, uzgadniając z nimi poszczególne etapy przestępczego procederu oraz pozostawała w ciągłej gotowości do popełniania przestępstw;

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

VIII.  (pkt XXXI a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca sierpnia 2018 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. VII., a mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności czerpała dla R. W. korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez K. W., A. M. (2), B. C., W. B., E. B. (1), A. T., J. K., K. L. (1), K. T., E. K. (4), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), P. S., K. O., E. K. (1), S. O., P. J. (1), A. K. (1), E. K. (2), K. M. (1), O. D., Kristinę F., A. S. (2), J. M., K. B., W. G., E. K. (5), A. Ż., E. Ż. oraz inne dotychczas nieustalone osoby, pobierając co najmniej kilkakrotnie od w/w kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 120 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W..

tj. o czyn z art. 204 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

*******

stosując, na podstawie art. 4§1 k.k., przepisy Kodeksu Karnego w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją z dniem 24 czerwca 2020r.

I.  uznaje oskarżoną S. Ś. (2) za winną tego, że w okresie od nieustalonego bliżej dnia 2016 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W., w R., w B., w L. oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (1), A. M. (1), E. R., K. M. (1), K. O., E. K. (1), E. K. (2), E. K. (3), A. K. (1), W. S. (2) (poprzednio K.), I. H. (1), A. K. (2) i innymi nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych, tj. czynu z art. 258§1 k.k. i za to na podstawie art. 258§1 k.k. wymierza jej karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżoną S. Ś. (2) za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w pkt II. części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k., przyjmując, iż czerpała dla R. W. korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji i za to na podstawie art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§1 i 2 k.k. wymierza jej kary: 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i 136 (stu trzydziestu sześciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę po 50 (pięćdziesiąt) zł;

III.  uznaje oskarżoną A. K. (1) za winną tego, że w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca grudnia 2017 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W., w R., w B., w L. oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (1), A. M. (1), E. R., K. M. (1), K. O., E. K. (1), E. K. (2), E. K. (3), S. Ś. (2), W. S. (2) (poprzednio K.), I. H. (1), A. K. (2) i innymi nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych, tj. czynu z art. 258§1 k.k. i za to na podstawie art. 258§1 k.k. wymierza jej karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  uznaje oskarżoną A. K. (1) za winną popełnienia czynu opisanego w pkt IV. części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. i za to na podstawie art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§1 i 2 k.k. wymierza jej kary: 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę po 50 (pięćdziesiąt) zł;

V.  uznaje oskarżoną K. O. za winną tego, że w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca października 2016 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca czerwca 2018 roku we W., w R., w B., w L. oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (1), A. M. (1), E. R., K. M. (1), S. Ś. (2), E. K. (1), E. K. (2), E. K. (3), A. K. (1), W. S. (2) (poprzednio K.), I. H. (1), A. K. (2) i innymi nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych, tj. czynu z art. 258§1 k.k. i za to na podstawie art. 258§1 k.k. wymierza jej karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  uznaje oskarżoną K. O. za winną popełnienia czynu opisanego w pkt VI. części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. i za to na podstawie art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§1 i 2 k.k. wymierza jej kary: 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę po 50 (pięćdziesiąt) zł;

VII.  uznaje oskarżoną W. S. (2) za winną tego, że w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca sierpnia 2018 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W., w R., w B., w L. oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (1), A. M. (1), E. R., S. Ś. (2), K. M. (1), E. K. (1), E. K. (3), A. K. (1), E. K. (2), A. P. (1), K. O., I. H. (1), A. K. (2) i innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych, tj. czynu z art. 258§1 k.k. i za to na podstawie art. 258§1 k.k. wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VIII.  uznaje oskarżoną W. S. (2) za winną popełnienia czynu opisanego w pkt VIII. części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. i za to na podstawie art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§1 i 2 k.k. wymierza jej kary: 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę po 50 (pięćdziesiąt) zł;

IX.  na podstawie art. 85§1 k.k. i art. 86§1 k.k. łączy orzeczone powyżej kary jednostkowe pozbawienia wolności i wymierza oskarżonym kary łączne:

S. Ś. (2) roku pozbawienia wolności,

A. K. (1) 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

K. O. 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

W. S. (1) 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

X.  na podstawie art. 69§1 k.k. i art. 70§1 k.k. wykonanie orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonym: S. Ś. (2), K. O. i W. S. (1) na okres próby po 3 (trzy) lata, oddając je na podstawie art. 73§2 k.k. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego oraz na podstawie art. 72§1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżone do informowania kuratora o przebiegu okresu próby;

XI.  na podstawie art. 63§1 k.k. zalicza oskarżonej A. K. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania od dnia 26 stycznia 2019r. godz. 20:26 do dnia 28 stycznia 2019r. godz. 15:56;

XII.  na podstawie art. 63§1 k.k. zalicza oskarżonym na poczet orzeczonych kar grzywien okresy ich zatrzymań i tymczasowych aresztowań, przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny:

S. Ś. (2) od dnia 26 stycznia 2019r. godz. 20.45 do dnia 4.04.2019r. godz. 14:50, uznając grzywnę za wykonaną w całości,

K. O. od dnia 26 stycznia 2019r. godz. 21:50 do dnia 27 stycznia 2019r. godz. 19:30,

W. S. (1) od dnia 26 stycznia 2019r. godz. 20:20 do dnia 28 stycznia 2019r. godz. 15:16;

XIII.  zasądza od Skarbu Państwa (kasa tut. Sądu) na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. A. P. (2) wynagrodzenie za nieopłaconą obronę z urzędu oskarżonej K. O. w kwocie 2656,80 zł brutto, na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. G. (1) wynagrodzenie za nieopłaconą obronę z urzędu oskarżonej A. K. (1) w kwocie 2656,80 zł brutto;

XIV.  zwalnia oskarżone od ponoszenia kosztów postępowania, w tym i opłaty w sprawie.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 236/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. Ś. (2),

A. K. (1),

K. O.,

W. S. (2)

Czyny wskazane w punktach I-II. części wstępnej wyroku

Czyny wskazane w punktach III-IV części wstępnej wyroku

Czyny wskazane w punktach V-VI części wstępnej wyroku

Czyny wskazane w punktach VII-VIII części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

7.W drugiej połowie 2013 r. R. W. założyła agencję towarzyską tzw. „domówkę”, w której świadczyła odpłatne usługi seksualne. Z upływem czasu kobieta zaczęła również udostępniać wynajęte mieszkanie innym prostytutkom w celu świadczenia przez nie odpłatnych usług seksualnych. R. W. zmieniała wynajmowane lokale, co wynikało z różnych powodów np. niekorzystnej lokalizacji, braku klientów czy skarg sąsiadów.

9.Od 2013 r. R. W. na potrzeby prowadzenia agencji towarzyskiej wynajmowała mieszkania położone we W. m.in. przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...), a także przy ul. (...).

11.W wymienionych lokalach odpłatne usługi seksualne świadczone były m.in. przez A. M. (2), A. G., K. W., O. D., P. K., B. C., M. F., M. K. (1), E. K. (4), P. Z., I. S., K. K. (3) i S. T.. Kobiety przekazywały R. W. połowę zarobionych przez siebie pieniędzy w zamian za możliwość uprawiania prostytucji w wynajmowanych przez nią mieszkaniach.

13.Na przełomie 2015 r. i 2016 r. działalność R. W. rozrosła się i przybrała zorganizowaną formę. Agencję towarzyską prowadzono w wynajmowanych mieszkaniach we W. przy ul. (...), a następnie przy ul. (...). W lokalach położonych przy ul. (...) świadczono usługi w godzinach od 9:00 do 22:00, natomiast w lokalu przy ul. (...) przyjmowano klientów całą dobę.

W agencjach towarzyskich przy ul. (...) stawka za usługę seksualną wynosiła 120 zł, z kolei w agencji towarzyskiej przy ul. (...) stawka za usługę seksualną wynosiła od 150 do 500 zł. Połowę otrzymanej od każdego klienta stawki prostytutki przekazywały R. W. w zamian za udostępnienie lokalu.

Pieniądze przekazywane R. W. przez pozostałe prostytutki przeznaczano również na pokrycie kosztów anonsów erotycznych, zamieszczanych na portalu internetowym R. (...). W ogłoszeniach zamieszczano zdjęcia R. W. lub innych zatrudnionych przez nią kobiet. Koszt jednego anonsu wynosił 50 zł, w zależności od liczby ogłoszeń ich miesięczny koszt wynosił między kilka a kilkadziesiąt tysięcy złotych.

Grafik świadczenia odpłatnych usług seksualnych w poszczególnych mieszkaniach był ustalany przez R. W. wspólnie z zatrudnionymi u niej kobietami.

Kobiety świadczące odpłatne usługi seksualne w agencjach prowadzonych przez R. W. najczęściej ukrywały swoją tożsamość i posługiwały się fałszywymi imionami lub pseudonimami.

W lokalu przy ul. (...) pracowały tzw. telefonistki. W zakresie ich obowiązków było odbieranie telefonów od klientów, udzielanie im informacji o miejscu, w którym świadczona będzie usługa seksualna, cenie takiej usługi, oraz rozliczanie utargu z danego dnia. Wynagrodzenia telefonistek zmieniały się w miarę rozwijania działalności agencji i początkowo wynosiły 120 zł za dzień, aż ostatecznie wzrosły do kwoty 200 zł za dzień. W przypadku nieobecności telefonistki, telefony od klientów były odbierane przez kobiety zajmujące się prostytucją, które były obecne w mieszkaniu. Niejednokrotnie też pomimo tego, że była obecna telefonistka, także same kobiety świadczące odpłatne usługi seksualne, odbierały telefony, których liczba była nieraz bardzo duża, a telefonistka nie była w stanie ich wszystkich odebrać.

Wszystkie wpłacone przez klientów pieniądze odkładano w jedno miejsce, a na koniec dnia roboczego telefonistka dokonywała rozliczenia utargu, przekazując każdej pracownicy seksualnej połowę zarobionej przez nią kwoty. W przypadku pozostawienia „napiwków” były one w całości przekazywane kobiecie, która obsługiwała danego klienta. Druga połowa zarobionych przez prostytutki pieniędzy przeznaczona była dla R. W., która odbierała gotówkę z lokali co kilka dni, w międzyczasie polecając przechowywanie jej w ustalonych miejscach.

Początkowo R. W. osobiście przychodziła do wynajmowanych mieszkań i odbierała odłożone dla niej pieniądze, jednak z czasem podjeżdżała tylko pod budynek i polecała zniesienie jej gotówki na ulicę lub klatkę schodową. W tym celu R. W. kontaktowała się z telefonistkami, jednak gdy w danym momencie w lokalu nie było telefonistki, R. W. dzwoniła do wybranych przez siebie prostytutek – takich, które zatrudniała dłuższy czas i do których miała zaufanie.

R. W. poprosiła również niektóre kobiety o podpisanie umowy podnajmu mieszkań, w których świadczone były usługi seksualne, tak aby w razie interwencji Policji lub podejrzenia o prowadzenie agencji towarzyskiej uniknąć osobistej odpowiedzialności za to, co działo się w lokalu. Umowę podnajmu mieszkania przedstawiono do podpisu m.in. A. K. (1).

W okresie od stycznia 2016 roku do 26 stycznia 2019 r. w agencjach towarzyskich przy ul. (...) we W. oraz w tzw. agencjach wyjazdowych zatrudnione były następujące kobiety: K. W., A. M. (2), B. C., W. B., E. B. (2), A. T., J. K., K. L. (1), K. T., E. K. (4), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), K. S. (...), P. S., S. Ś. (2), K. O., E. K. (1), S. O., P. J. (1), A. K. (1), E. K. (2), K. M. (1), O. D., K. F., A. S. (2) ps. (...), J. M., K. B., W. K., W. G., E. K. (6), A. Ż., E. Ż., J. H..

W okresie od stycznia 2016 r. do stycznia 2019 r. w różnych okresach czasu w agencjach towarzyskich przy ul. (...) w charakterze tzw. telefonistek zatrudnione były: K. K. (1), E. K. (3), A. M. (1), E. R., A. P. (1), A. K. (2), I. H. (1).

Wysokość zarobków kobiet zatrudnionych przez R. W. była mocno zróżnicowana, albowiem bezpośrednio wynikała z tego, wobec ilu klientów w danym miesiącu kobieta świadczyła odpłatne usługi seksualne oraz od wysokości stawki. Ze względu na duże zainteresowanie klientów przeciętne zarobki pracownic seksualnych wynosiły kilka tysięcy złotych miesięcznie, jednak nierzadko poszczególnym kobietom zdarzało się również zarobić kilkanaście, kilkadziesiąt tysięcy złotych miesięcznie – drugie tyle na ich pracy seksualnej zarabiała R. W..

Zeznania/wyjaśnienia świadka R. W.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 12-12b

k. 40-47,

k. 145-146,

k. 160-174,

k. 281-285,

k. 321-324,

k. 345-349,

k. 459-462,

akta główne

k. 4152-4153

k. 4303

Zeznania świadka in cognito o numerze (...) (...)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 9-14

Protokoły oględzin portali internetowych, zawierających anonse towarzyskie

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 16-159a

Protokół okazania wizerunku świadkowi incognito

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 165-169

Wykaz lokali objazdowych agencji towarzyskich

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 184,

k. 240

Wykaz numerów telefonów wykorzystywanych w agencji towarzyskiej wraz z danymi abonentów

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 186-188

Informacja o rejestracjach procesowych osób objętych postępowaniem przygotowawczym

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 190-193

Dokumentacja bankowa

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 252,

k. 301,

k. 302,

k. 313,

k. 431-433,

k. 895-896

Analizy przepływów finansowych

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 314-317,

k. 1367-1369,

k. 1518a-1518c

Analiza ogłoszeń na portalach erotycznych

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 390-429

Zeznania świadka E. K. (2)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 2

k. 29-32,

k. 104-108,

k. 127,

akta główne

k. 4352-4353

Zeznania świadka E. K. (3)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 3

k. 22-31,

k. 62-67,

k. 72-75

akta główne

k. 4350-4351

Zeznania świadka E. K. (1)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 4

k. 28-36,

k. 68-79,

k. 121-122,

akta główne

k. 4352

Zeznania świadka K. K. (1)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 5

k. 36-42,

k. 70-74,

k. 81-84

akta główne

k. 4349-4350

Zeznania/wyjaśnienia świadka A. M. (1)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 6

k. 28-32,

k. 112-115

akta główne

k. 4287-4288

Zeznania świadka K. M. (1)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 7

k. 20-26,

k. 89-94,

akta główne

k. 4368

Zeznania świadka E. R.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 8

k. 22-25,

k. 62-66,

akta główne

k. 4367

Zeznania świadka A. P. (1)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 13

k. 23-29,

k. 47-48,

k. 76-78

akta główne

k. 4351-4352

Zeznania świadka I. H. (2)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 15

k. 22-28,

k. 50-52

akta główne

k. 4367

Zeznania świadka A. K. (2)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 16

k. 9-17,

akta główne

k. 4367

Analiza i schemat powiązań osobowych

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 445-449

Tablice poglądowe

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 464-480

Sprawozdania z analizy kryminalnej

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 481-505,

k. 610-625,

k.1647-1667

Protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) we W. ze spisem i opisem rzeczy

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 510-515

Protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) we W. ze spisem i opisem rzeczy

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 540-550

Zeznania świadka S. O.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 528-534

k. 2740-2742

k. 4298-4300

Zeznania świadka J. K.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 555-561

k. 2736-2738

k. 4300-4301

Zeznania świadka M. L.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 566-570

Zeznania świadka P. S.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 575-578

k. 4301

Zeznania świadka B. P.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 774-777

Zeznania świadka B. K. (1)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 779-781

k. 4302-4303

Zeznania świadka W. B.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 788-790

Zeznania świadka P. J. (1)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 792-797

Zeznania świadka E. K. (4)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 809-814

k. 4309-4310

Zeznania świadka B. C.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 816-818

k. 2744-2747

Zeznania świadka

A. M. (2)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 820-826

Zeznania świadka

K. W.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 828-832,

k. 2981-2985,

k. 4311-4312

Zeznania świadka

A. G.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 834-839,

k. 2753-2755,

k. 4312-4313

Zeznania świadka S. T.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 841-843

k. 2785-2787

k. 4313-4314

Zeznania świadka A. D. (1)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 845-849,

k. 2863-2865,

k. 4310-4311

Protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych w toku przeszukania lokali wynajmowanych przez R. W. w celu świadczenia odpłatnych usług seksualnych

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 982-1000

k. 1001-1051

k. 1052-1066

k. 1067-1151

Zeznania świadka A. S. (2)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 1290-1293,

k. 4314

Zeznania świadka O. D.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 1303-1308

k. 4314

Zeznania świadka K. L. (1)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 1311-1313a,

k. 2765-2767,

k. 4315

Zeznania świadka A. T.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 1315-1317

Zeznania świadka K. T.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 1323-1327

Eksperyment procesowy

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 1331-1334

Informacje przekazane przez (...) D. K. – operatora portalu R. (...)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 1514-1518

Zeznania świadka M. F.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 1742-1746

Dane od operatorów telekomunikacyjnych

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2011-2024

k. 2178-2180

k. 2269-2271

k. 2272-2273

k. 2860-2862

Zeznania świadka E. B. (2)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2058-2061,

k. 4330

Zeznania świadka E. K. (6)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2228-2229

Zeznania świadka I. S.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2264-2267

(...) sp. z o.o. dot. (...)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2302-2304

Opinia biegłego z zakresu informatyki – badanie zabezpieczonych w sprawie nośników danych

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2309-2730

Zeznania świadka K. B.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 14

k. 12-17

akta główne

k. 2731-2734

Zeznania świadka J. M.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 14

k. 31-34

akta główne

k. 2749-2751

Zeznania świadka A. Ż.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2774-2778,

k. 4369-4370

Zeznania świadka E. Ż.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2780-2783,

k. 4340

Zeznania świadka P. K.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2790-2822

k. 4368-4369

Ustalenia w zakresie pseudonimów używanych przez kobiety pracujące w agencji towarzyskiej

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2838-2839

Zeznania świadka P. Z.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2891-2892

Zeznania świadka A. K. (3)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2919-2920,

k. 4384

Zeznania świadka K. K. (3)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2926-2928

Wyliczenia w zakresie korzyści majątkowej odniesionej przez R. W.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2967

k. 3429

Zeznania świadka J. H.

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2969-2972,

k. 4340-4341

(...) przesłane przez Prokuraturę Okręgową w P. – kopie dokumentów z postępowania (...)

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

k. 2992-3428

Tablice poglądowe z wizerunkiem osób objętych postępowaniem

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

akta osobowe

tom 17

(...) niejawne – stenogramy

(dowód również dla dalszych faktów wymienionych w części 1.1.1 niniejszego formularza)

7.Na początku 2017r. R. W. rozszerzyła działalność agencji towarzyskich poza W. i w tym celu organizowała wyjazdy do różnych polskich miast. Zatrudnione przez R. W. kobiety świadczyły odpłatne usługi seksualne w wynajętych mieszkaniach m.in. w R., T., B., L., K., B., Z. oraz B.. Mieszkania wynajmowano poprzez portal (...) oraz na podstawie ofert zamieszczonych w prasie. Początkowo R. W. ponosiła całość kosztów najmu mieszkań poza terenem W., z czasem jednak częściowo – zazwyczaj pół na pół z R. W. – koszty najmu mieszkań ponosiły kobiety, które świadczyły w nich odpłatne usługi seksualnej.

9.W wyjazdach organizowanych przez R. W. brały udział: B. K. (1), E. K. (4), A. D. (1), K. W., A. G., S. T., A. S. (2), O. D., A. Ż., B. C., K. T., A. M. (2), J. M., K. B., E. K. (1), S. Ś. (2) oraz W. S. (2) (poprzednio K.).

11.Zazwyczaj objazdowe agencje towarzyskie funkcjonowały w danym mieście kilka dni, sporadycznie kilka tygodni. Spotkania w lokalach wynajmowanych poza W. były umawiane przez telefonistki pracujące stacjonarnie, we (...) agencji przy ul. (...).

13.Podział zysków i kosztów pomiędzy R. W. a jej pracownicami był w trakcie wyjazdów taki sam, jak podczas pracy w agencjach na terenie W.. Połowa zarobku, przeznaczona dla R. W. była przewożona do W. lub przelewana na konta telefonistek, z pieniędzy tych pokrywano nadto koszt anonsów na portalu R..pl. (...) dokonywano przekazami pocztowymi oraz za pośrednictwem Western U..

Zeznania świadka Ł. K.

k. 242-243

Informacja (...) dot. realizacji przekazów pieniężnych

k. 1497-1499

Informacja Western U. dot. realizacji przekazów pieniężnych

k. 1512-1513a

Zeznania świadka K. K. (4)

k. 1520-1521

Zeznania świadka M. E.

k. 1550-1551

Zeznania świadka B. K. (2)

k. 1562-1563

Wydruki rezerwacji lokalu

k. 1565-1603a

Zeznania świadka P. J. (2)

k. 1604-1606

Kopie umów najmu lokalu mieszkalnego

k. 1609-1622

Zeznania świadka M. J.

k. 1623-1626

Zeznania świadka A. D. (2)

k. 1628-1629

Zeznania świadka J. D.

k. 1631-1632

Kopia aktu notarialnego oraz kopie umów najmu

k. 1634-1646

Zeznania świadka L. S.

k. 1752-1753

Zeznania świadka J. C.

k. 1775-1776

7.W okresie od nieustalonego bliżej dnia 2016 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W., w R., w B., w L. oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami S. Ś. (2) brała udział w kierowanej przez R. W. zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych.

W okresie od nieustalonego bliżej dnia 2016 roku do dnia 11 stycznia 2019 roku we W., R., B., L. oraz innych miejscowościach na terenie kraju, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności S. Ś. (2) czerpała korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inne ustalone oraz dotychczas nieustalone kobiety, pobierając od nich pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 60 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie przez nie usług seksualnych, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W..

8.Oskarżona S. Ś. (2) zatrudniła się u R. W. w charakterze prostytutki. Odpłatne usługi seksualne świadczyła w mieszkaniu przy ul. (...) we W., a sporadycznie również w lokalu przy ul. (...) we W.. Przebywając w tych lokalach, oskarżona odbierała telefony od klientów i umawiała spotkania z kobietami świadczącymi odpłatne usługi seksualne. Na polecenie R. W. oskarżona często zanosiła jej przygotowane pieniądze, stanowiące połowę zarobków kobiet uprawiających prostytucję w lokalu przy ul. (...), jak również opłacała ogłoszenia na portalu R. (...), ponadto „wprowadzała” do agencji nowe dziewczyny zatrudnione przez właścicielkę, zapoznając je z zasadami obowiązującym w agencji, a także pilnowała porządku, rozwiązując chociażby konflikty pomiędzy osobami pracującymi w agencji, a także dokonywała oceny ich przydatności do pracy, jak też organizowała sesje fotograficzne.

Miesięcznie ze świadczenia odpłatnych usług seksualnych oskarżona uzyskiwała dochód w wysokości około 6000-12000 zł i taką samą kwotę przekazywała R. W..

Oskarżona nie była dotychczas karana sądownie.

Wyjaśnienia oskarżonej S. Ś. (1)

akta osobowe

tom 10

k. 31-35,

k. 83-84

k. 93-105,

k. 129-133,

k. 158-166,

k. 179-181,

akta główne

k. 4133-4134

k. 4135

Protokół przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów wraz ze spisem i opisem rzeczy

akta osobowe

tom 10

k. 15-20

Protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych od S. Ś. (1)

k. 1152-1182

k. 1979-1988

Informacja o dochodach

akta osobowe

tom 10

k. 184-187

Dane o karalności

akta osobowe

tom 10

k. 188

akta główne

k. 4401

W okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca grudnia 2017 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W., R., B., L. oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami A. K. (1) brała udział w kierowanej przez R. W. zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych.

W okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca grudnia 2017 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności A. K. (1) czerpała dla R. W. korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inne ustalone oraz dotychczas nieustalone kobiety, pobierając od nich co najmniej kilkakrotnie pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 120 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W..

A. K. (1) była zatrudniona u R. W. jako prostytutka. Odpłatne usługi seksualne świadczyła w mieszkaniu przy ul. (...) we W., a kilkukrotnie również w lokalu przy ul. (...). Przebywając w tych lokalach, oskarżona odbierała telefony od klientów i umawiała spotkania z kobietami świadczącymi odpłatne usługi seksualne. Na polecenie R. W. oskarżona kilkukrotnie zaniosła jej przygotowane pieniądze, stanowiące połowę zarobków kobiet uprawiających prostytucję w lokalu przy ul. (...). Na polecenie R. W. oskarżona podpisała umowę najmu lokalu przy ul. (...) we W., a także pilnowała porządku, rozwiązując chociażby konflikty pomiędzy osobami pracującymi w agencji,.

Dzięki świadczeniu odpłatnych usług seksualnych oskarżona uzyskiwała miesięczny dochód w wysokości około 4000-7000 zł, taką samą kwotę przekazując R. W..

7.Oskarżona była uprzednio karana sądownie. Wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 18 marca 2011 roku, sygn. akt (...) za popełnienie czynu z art. 297 §1 k.k. i inne została skazana na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz karę grzywny. Kara pozbawienia wolności została zarządzona do wykonania. Postanowieniem Sądu Okręgowego we W. z dnia 12 stycznia 2015 r. A. K. (1) została warunkowo przedterminowo zwolniona z odbycia reszty kary pozbawienia wolności z okresem próby do dnia 12 stycznia 2017 r.

Wyjaśnienia oskarżonej A. K. (1)

akta osobowe

tom 1

k. 19-24

k. 106-110

k. 129-131

akta główne

k. 4154-4155

Protokół przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów wraz ze spisem i opisem rzeczy

akta osobowe

tom 1

k. 9-11

Protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych od A. K. (1)

k. 1220-1223

k. 1990-2005

Informacja o dochodach

akta osobowe

tom 1

k. 139-142

Dane o karalności

akta osobowe

tom 1

k. 154-155

akta główne

k. 4432

W okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca października 2016 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca czerwca 2018 roku we W., R., B., L. oraz innych miejscowościach na terenie kraju, K. O. wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami brała udział w kierowanej przez R. W. zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych.

W okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca października 2016 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca czerwca 2018 roku we W., K. O. działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności czerpała dla R. W. korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inne ustalone oraz dotychczas nieustalone kobiety, pobierając od nich co najmniej kilkakrotnie pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 120 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W..

K. O. została zatrudniona przez R. W. jako prostytutka. Odpłatne usługi seksualne świadczyła w lokalach przy ul. (...), ul. (...), ul. (...) oraz przy ul. (...) i ul. (...) we W.. Przebywając w tych lokalach, oskarżona odbierała telefony od klientów i umawiała spotkania z kobietami świadczącymi odpłatne usługi seksualne. Na polecenie R. W. oskarżona kilkukrotnie zaniosła jej przygotowane pieniądze, stanowiące połowę zarobków kobiet uprawiających prostytucję w lokalach.

Oskarżona dotychczas nie była karana sądownie.

Wyjaśnienia oskarżonej K. O.

akta osobowe

tom 11

k. 32-35,

k. 90-93,

akta główne

k. 4125-4126

Protokół przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów wraz ze spisem i opisem rzeczy

akta osobowe

tom 11

k. 23-25

Protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych od K. O.

k. 1230-1236

k. 1707-1721

Dane o karalności

akta osobowe

tom 11

k. 64

k. 85

k. 100

akta główne

k. 4400

Informacja o dochodach

akta osobowe

tom 11

k. 96-99

W okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca sierpnia 2018 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W., w R., w B., w L. oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami W. S. (2) (poprzednio K.) brała udział w kierowanej przez R. W. zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych.

W okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca sierpnia 2018 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności W. S. (2) czerpała dla R. W. korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inne ustalone oraz dotychczas nieustalone kobiety, pobierając od nich co najmniej kilkakrotnie pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 120 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W..

W. S. (2) zatrudniła się u R. W. jako prostytutka. Odpłatne usługi seksualne świadczyła w lokalu przy ul. (...) we W.. Oskarżona oferowała również świadczenie usług tzw. wyjazdowych – w miejscu zamieszkania klienta lub w hotelu. Przebywając w lokalach oskarżona odbierała telefony od klientów i umawiała spotkania z innymi prostytutkami.

Pod koniec 2018 r. W. S. (2) wraz z innymi osobami uczestniczyła w dwóch wyjazdach w celu świadczenia odpłatnych usług seksualnych, do T. oraz do K.. Podczas przedmiotowych wyjazdów połowę kosztu najmu lokali ponosiła R. W., pozostałą zaś część pokrywały korzystające z mieszkań kobiety. Podczas wyjazdu do K. oskarżona wpłacała R. W. przekazem pocztowym połowę dziennych zarobków pracujących na wyjeździe kobiet, a nadto pracownicom agencji przy ul. (...) we W. zdawała codzienny telefoniczny raport z przebiegu pracy. Wynajęła także mieszkanie na polecenie R. W..

W styczniu 2019 r. oskarżona uczestniczyła w wyjeździe do B., zorganizowanym w celu świadczenia odpłatnych usług seksualnych. Zgodnie z ustalonym z R. W. podziałem zadań, oskarżona odpowiedzialna była za podliczenie pieniędzy zarobionych przez wszystkie pracownice obecne w wynajętym lokalu oraz rozdzielenie ich na zarobki prostytutek oraz działkę dla R. W.. Gotówkę przeznaczoną dla R. W. oskarżona wpłacała na poczcie na rachunek bankowy wskazany przez R. W.. Codziennie telefonicznie zdawała raport z danego dnia osobie, która dzwoniła do niej z W., a także pozostawała w stałym kontakcie telefonicznym z R. W.. Oskarżona dokonała również rozliczenia finansowego za najem mieszkania w B., które wynajęła na polecenie R. W..

W uzgodnieniu z R. W. oskarżona kilkukrotnie opłaciła anonse erotyczne na portalu R. (...), wpłacając na ten cel kwoty 1400-1500 zł oraz 2200 zł.

Oskarżona w okresie od sierpnia 2018 r. do dnia zatrzymania uzyskiwała średni miesięczny dochód w wysokości około 10000 zł, drugie tyle przekazując R. W..

Oskarżona nie była dotychczas karana sądownie.

Wyjaśnienia oskarżonej W. S. (1) (poprzednio K.)

akta osobowe

tom 14

k. 41-46

k. 108-109

k. 118-119

akta główne

k. 4134-4135

Protokół przeszukania lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w B. wraz ze spisem i opisem rzeczy

akta osobowe

tom 14

k. 5-8

Protokół przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów

akta osobowe

tom 14

k. 23-25

Protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych od W. K.

k. 1237-1245

k. 1762-1771

Informacja o dochodach

akta osobowe

tom 14

k. 122-125

Dane o karalności

akta osobowe

tom 14

k. 126

akta główne

k. 4402

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonych:

S. Ś. (1),

A. K. (1),

K. O.,

W. S. (1)

W toku postępowania, na różnych jego etapach oskarżone prezentowały różną postawę w zakresie przyznania się do popełnienia przypisanych im czynów. Sąd ocenił przy tym ich wyjaśnienia jako w dużej części wiarygodne, albowiem były one zbieżne zarówno względem siebie nawzajem jak i względem pozostałego materiału dowodowego, a nadto zgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego – nie dając im jednak wiary co do kwestii zasadniczej, jaką było nieprzyznanie się do winy oraz twierdzeń oskarżonych co do ich relacji z R. W. i roli, jaką oskarżone pełniły w strukturze zorganizowanej grupy przestępczej i związanych z tym zadań.

Sąd uwzględnił zatem wyjaśnienia oskarżonych w zakresie, w jakim korespondowały one z pozostałym materiałem dowodowym, to jest odnoszące się do opisu okoliczności, w jakich nawiązały współpracę z R. W. oraz związanych z ich pracą jako prostytutki. Sąd miał przy tym na uwadze, że oskarżone wskazywały, że bez względu na stanowisko pracownice agencji towarzyskiej, odbierały telefony od klientów i podawały im adres, pod który mieli się udać i nie leżało to wyłącznie w zakresie zadań telefonistek. Oskarżone potwierdziły nadto, że miały miejsce sytuacje, w których R. W. polecała niektórym pracownicom, w tym również oskarżonym, przynoszenie sobie części pieniędzy zarobionych przez pracownice seksualne, zwłaszcza kiedy miała problem z zaparkowaniem samochodu. Niezależnie zatem od tego, czy oskarżone w rozumieniu procesowym przyznały się do popełnienia czynu zabronionego podkreślić należy, iż opisując swoją rolę w agencji towarzyskiej oraz wykonywane przez siebie zadania potwierdziły, że wykraczały one poza świadczenie odpłatnych usług seksualnych.

Sąd uwzględnił również te wyjaśnienia oskarżonych, w których podkreślały, że same decydowały o tym, kiedy świadczyły usługi seksualne, a kiedy odpoczywały i w tym zakresie nie były zależne od R. W..

Częściowo zeznania (wyjaśnienia) świadka R. W.

Sąd ocenił zeznania R. W. jako częściowo wiarygodne, uwzględniając je w zakresie, w jakim zostały potwierdzone przy pomocy innych dowodów w sprawie. Z uwagi na rolę R. W. w nadzorowanej przez nią zorganizowanej grupy przestępczej była ona przesłuchiwana wielokrotnie, w tym w znacznej mierze w charakterze podejrzanej. W toku przesłuchania jako świadek przed niniejszym Sądem podtrzymała ona jednak swoje wcześniejsze depozycje. Świadek nie zaprzeczała temu, że zajmowała się prowadzeniem agencji towarzyskich i że z tego tytułu czerpała korzyści majątkowe.

Zasadniczą kwestią budzącą wątpliwości Sądu co do wiarygodności świadka były twierdzenia co do tego, że żadna z oskarżonych nie pełniła szczególnej funkcji w agencjach towarzyskich zarządzanych przez R. W.. W tym zakresie sama R. W. zeznała, że wielokrotnie prosiła pracownice seksualne o przynoszenie jej pieniędzy, zarobionych przez prostytutki w danym dniu, a nadto wymagała, aby pod nieobecność telefonistek lub w przypadku dużej liczby połączeń odbierały one telefony i umawiały spotkania z klientami. Świadek potwierdziła zatem, że oskarżone w ramach pracy w agencjach towarzyskich były odpowiedzialne za różne zadania, w tym o charakterze organizacyjnym, nie tylko za przyjmowanie klientów. R. W. podkreśliła, że miała zaufane osoby, z którymi kontaktowała się z prośbą o przyniesienie gotówki lub na przykład pokrycie kosztów anonsów erotycznych, zamieszczanych na portalu R..pl. (...) zatem od tego, jak świadek postrzegał swoje działania oraz rolę oskarżonych (przecząc istnieniu zorganizowanej grupy przestępczej, bagatelizując przedstawione świadkowi oraz oskarżonym zarzuty) należy przyjąć, iż świadek w sposób wiarygodny opisuje sposób funkcjonowania agencji towarzyskich, zasady w nich panujące oraz rolę poszczególnych osób w założonej przez siebie strukturze – pomimo tendencji świadka do umniejszania powadze sytuacji.

Zeznania (wyjaśnienia) świadków:

A. M. (1)

K. K. (1),

E. K. (3),

E. R.,

A. P. (1),

A. K. (2),

I. H. (2),

E. K. (2),

K. M. (1),

E. K. (1)

Sąd jako wiarygodne uwzględnił depozycje kobiet, które były zatrudnione w agencjach towarzyskich, prowadzonych przez R. W., a które zostały już prawomocnie skazane wyrokami tut. Sądu (K. K. (1), E. R., A. P. (1), A. K. (2), I. H. (1), E. K. (2), K. M. (1), E. K. (1) prawomocnym wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2020 r., sygn. akt (...), a E. K. (3) prawomocnym wyrokiem z dnia 7 października 2020 r., sygn. akt (...)). Przesłuchiwane w charakterze świadków kobiety w większości nie chciały ustosunkowywać się do swoich wyjaśnień, jakie składały będąc podejrzanymi, ale wyjaśnień tych też nie odwołały. Konfrontując depozycje wskazanych osób z innymi zgromadzonymi w sprawie dowodami Sąd uznał, że stanowią one wiarygodne źródło informacji na temat funkcjonowania agencji towarzyskich, zarządzanych przez oskarżoną R. W.. Okoliczności wynikające z zeznań wymienionych świadków znajdowały też potwierdzenie w wyjaśnieniach kobiet oskarżonych w niniejszej sprawie. Sąd miał przy tym na uwadze, iż niejednokrotnie wymienione kobiety w swoich zeznaniach nawiązywały do roli, jakie pełniły oskarżone, pracując dla R. W.. W toku przeprowadzonych okazań przesłuchiwane kobiety rozpoznały oskarżone na tablicach poglądowych, w sposób jednoznaczny wskazały w jakich lokalach oskarżone świadczyły usługi seksualne, a nadto spontanicznie zeznały, jakie dodatkowe czynności podejmowały oskarżone na polecenie R. W.. W składanych zeznaniach przesłuchiwane kobiety podkreślały, że R. W. była bardzo nieufna i rygorystyczna jako szefowa, a wręcz paranoicznie podchodziła do kwestii rozliczeń gotówkowych między nią a pracownicami, bezpodstawnie przyjmując, że pracownice agencji zapewne chcą ją oszukać i przekazać jej mniej gotówki, niż wynikało to z wzajemnych ustaleń. Na podstawie postawy R. W. zatrudnione u niej kobiety wysnuły wniosek, że tylko bardzo zaufane pracownice były przez nią proszone o zanoszenie gotówki oraz, co istotne, wskazały iż takimi właśnie zaufanymi osobami były oskarżone.

Sąd miał przy tym na względzie, że wymienione kobiety pracowały w różnych okresach czasu i w różnych konfiguracjach osobowych, stąd też ich spostrzeżenia nieraz różniły się od siebie. Generalnie jednak zeznania tych kobiet były ze sobą spójne i jako takie zostały przez Sąd uwzględnione jako całkowicie wiarygodne.

Zeznania świadków:

S. O.,

J. K.,

P. S.,

B. K. (1), E.

K.,

A. D. (1),

K. W.,

A. G.,

S. T.,

A. S. (2),

O. D.,

K. L. (1),

E. B. (2),

E. Ż.,

J. H.,

P. K.,

A. Ż.,

A. K. (3),

W. B.,

B. C.,

M. F., P. J. (1),

K. K. (3),

K. T.,

E. K. (6),

M. L.,

A. M. (2),

J. M.,

A. T.,

P. Z.,

K. B.,

B. P.,

I. S.

Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom wymienionych świadków – kobiet, które jako prostytutki w różnych okresach czasu były zatrudnione w agencjach towarzyskich R. W.. Kobiety zrelacjonowały to, w jakich okolicznościach nawiązały współpracę z R. W., jakie były warunki pracy dotyczące czasu i miejsca jej wykonywania, wynagrodzenia, rozliczania się, ustalania grafiku. Kobiety opisywały też wzajemne relacje panujące wśród osób pracujących w poszczególnych agencjach, jakie role osoby te pełniły. Zeznania wymienionych świadków korespondowały ze sobą, wzajemnie się uzupełniały, w ocenie Sądu były zgodne z prawdą.

Zeznania świadków:

Ł. K.,

K. K. (4),

M. E.,

B. K. (2),

P. J. (2),

M. J.,

A. D. (2),

J. D.,

L. S.,

J. C.

Sąd ocenił zeznania wymienionych świadków jako wiarygodne, albowiem były one logiczne, spójne oraz zbieżne z innymi dowodami w sprawie. Wymienieni świadkowie potwierdzili, że wynajmowali mieszkania położone na terenie różnych miast P., w których jak się później okazało, kobiety zatrudnione u R. W. świadczyły odpłatne usługi seksualne.

Tablice poglądowe z wizerunkami osób

Brak podstaw do kwestionowania wiarygodności i prawdziwości dowodu. Tablice poglądowe przygotowano w sposób zapewniający prawidłowość przeprowadzonej z ich użyciem czynności okazania – tj. zgodnie z art. 173 §3 k.p.k. oraz przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 czerwca 2003 r. w sprawie warunków technicznych przeprowadzania okazania umieszczając na każdej z nich wizerunki przynajmniej 4 osób, dbając również, aby osoby przybrane do osoby okazywanej były w zbliżonym do niej wieku i miały podobny do niej wygląd, w tym cechy charakterystyczne.

Protokoły oględzin portali internetowych, zawierających anonse towarzyskie

Analiza ogłoszeń na portalach erotycznych

Protokół eksperymentu procesowego

Wykaz lokali objazdowych agencji towarzyskich

Wykaz numerów telefonów wykorzystywanych w agencji towarzyskiej wraz z danymi abonentów

Informacje przekazane przez (...) D. K. – operatora portalu R. (...)

Dane od operatorów telekomunikacyjnych

Analiza i schemat powiązań osobowych

Sprawozdania z analizy kryminalnej

Informacja o rejestracjach procesowych osób objętych

postępowaniem przygotowawczym

Ustalenia w zakresie pseudonimów używanych przez kobiety pracujące w agencji towarzyskiej

Wydruki rezerwacji lokalu

Kopie umów najmu lokalu mieszkalnego

Kopia aktu notarialnego oraz kopie umów najmu

(...) sp. z o.o. dot. (...)

Brak podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodu.

Dokumentacja bankowa

Analizy przepływów finansowych

Informacja (...) dot. realizacji przekazów pieniężnych

Informacja Western U. dot. realizacji przekazów pieniężnych

Brak podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodu. Na podstawie przedmiotowych dowodów ustalono, jakie kwoty wpływały na rachunki bankowe R. W. oraz jej męża, a dzięki zeznaniom świadków – ustalono, że środki te stanowiły wpłaty dokonywane przez pracownice agencji towarzyskich, które na polecenie R. W. przekazywały jej połowę zarobionych przez siebie pieniędzy, jak również opłacały (przelewem lub przekazem) anonse erotyczne, zamieszczane na portalu R. (...)

Protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) we W. ze spisem i opisem rzeczy

Protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) we W. ze spisem i opisem rzeczy

Protokół przeszukania lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w B. wraz ze spisem i opisem rzeczy

Protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych w toku przeszukania lokali wynajmowanych przez R. W. w celu świadczenia odpłatnych usług seksualnych

Protokoły przeszukania osób – S. Ś. (1), A. K. (1), K. O., W. S. (1)

Protokoły oględzin rzeczy zabezpieczonych od S. Ś. (1), A. K. (1), K. O., W. S. (1)

Brak podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodów w postaci dokumentów dotyczących przeprowadzanych czynności procesowych, których legalność i prawidłowość nie była również zakwestionowana w toku postępowania przygotowawczego.

Opinia biegłego z zakresu informatyki – badanie zabezpieczonych w sprawie nośników danych

Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodu w postaci opinii biegłego, albowiem została ona sporządzona przez profesjonalny podmiot, a jej treść była jasna i spójna.

(...) przesłane przez Prokuraturę Okręgową w P. – kopie dokumentów z postępowania (...)

Brak podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodu z dokumentów, stanowiących zawartość akt postępowania przygotowawczego Prokuratury Okręgowej w P..

Wyliczenia w zakresie korzyści majątkowej odniesionej przez R. W.

Brak podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodu. Sąd miał przy tym na uwadze, że wyliczenia przedstawione w treści dokumentu mają charakter orientacyjny – z uwagi na upływ czasu oraz częstą rotację pracownic agencji niemożliwe było precyzyjne wskazanie kwot, które miesięcznie R. W. zarabiała dzięki prostytucji innych kobiet. Większość pieniędzy świadek otrzymywała w gotówce i na bieżąco wydawała na swoje potrzeby, związane z luksusowym i kosztownym trybem życia. Niemniej jednak na podstawie pozostałego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym w szczególności zeznań świadków – pracownic agencji towarzyskich zarządzanych przez R. W. możliwe było oszacowanie minimalnej kwoty, którą świadek otrzymywała co miesiąc w okresie objętym zarzutami dzięki świadczeniu usług seksualnych przez stale zatrudnione przez nią kobiety.

Informacje o dochodach oskarżonych

Brak podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodu.

Dane o karalności

Brak podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodu.

Materiały niejawne

Brak podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dowodu.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonych

S. Ś. (1),

A. K. (1),

K. O.,

W. S. (1)

Pomimo tego, iż w znacznej części wyjaśnienia oskarżonych Sąd przyjął za wiarygodne, tak jednak nie uwzględnił ich w całości, albowiem co do kluczowych kwestii były one sprzeczne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności z zeznaniami przesłuchanych w sprawie świadków – kobiet, które w agencjach towarzyskich R. W. świadczyły odpłatne usługi seksualne. Sąd miał przy tym na uwadze postawę procesową oskarżonych, które w toku postępowania zmieniały swoje wyjaśnienia – początkowo w ogóle zaprzeczając temu, aby w agencjach (...) wykonywały jakiekolwiek inne zadania aniżeli obsługiwanie klientów, kolejno jednak przyznając się do tego, że prowadziły również rozmowy telefoniczne z klientami i umawiały spotkania, a nadto zanosiły R. W. pieniądze pochodzące z prostytucji pracownic agencji.

Sąd odrzucił zatem twierdzenia oskarżonych iż nie przyznają się one do winy oraz te depozycje, w których kwestionowały ustalenia odnoszące się do ich faktycznej roli w zorganizowanej grupie przestępczej, na czele której stała R. W.. Biorąc pod uwagę całokształt wyjaśnień oskarżonych, w których obszernie opisywały sposób funkcjonowania agencji towarzyskich, panujące w nich zasady oraz relacje między pracownicami przyjąć należy, iż oświadczenia oskarżonych co do sprawstwa i winy stanowią taktykę procesową, z jakiej te korzystały w ramach przysługującego im prawa do obrony.

Każda z oskarżonych obszernie i w ocenie Sądu wiarygodnie wyjaśniła, w jaki sposób doszło do nawiązania znajomości z R. W. oraz podjęcia pracy prostytutki w zarządzanych przez nią agencjach. Oskarżone podkreślały przy tym, że R. W. (posługująca się imieniem M.) decydowała o wszystkim, co dzieje się w agencjach i wymagała w tym zakresie posłuszeństwa, nakładając kary finansowe za odstępstwa od narzuconych przez nią zasad (odmowa danej prostytutce możliwości pracy w danym dniu co wiązało się z utratą wynagrodzenia, wymaganie zakupu za daną kwotę karmy dla zwierząt ze schroniska). Zarówno zasady panujące w agencjach towarzyskich jak i konsekwencje ich nieprzestrzegania oraz rola poszczególnych osób były oskarżonym doskonale znane, stąd Sąd nie dał im wiary kiedy twierdziły, że struktura utworzona i kontrolowana przez R. W. nie stanowiła zorganizowanej grupy przestępczej. W szczególności krytycznie Sąd odniósł się do tych wyjaśnień, w których oskarżone kwestionowały istnienie grupy przestępczej na podstawie tego, że przecież mogły swobodnie decydować o tym, kiedy pracują i czy chcą wziąć udział w wyjazdach zarobkowych do innych miast. Oskarżone podkreślały przy tym, że uprawiały prostytucję dobrowolnie, a R. W. nie zmuszała ich ani do pracy, ani do żadnego określonego zachowania. Jednocześnie jednak, odnosząc się do szczegółowych zasad panujących w agencjach oskarżone wskazywały, że to R. W. decydowała o tym, w którym lokalu dana kobieta ma pracować w danym dniu oraz ustalała wysokość stawek za usługi seksualne. R. W. wymagała on zatrudnionych kobiet podporządkowania się szeregowi reguł i nie egzekwowała posłuszeństwa groźbami czy przemocą, jednakże dla wszystkich przesłuchanych w sprawie świadków jasne było, że jest ona osobą decyzyjną i zarządza całokształtem działania agencji. Stąd, konfrontując wyjaśnienia oskarżonych z depozycjami innych osób przesłuchanych w sprawie Sąd doszedł do przekonania, że zaprzeczając istnieniu zorganizowanej grupy przestępczej oskarżone próbują umniejszać działaniom R. W., a pośrednio także i swoim, dążąc tym samym do zminimalizowania grożącej im odpowiedzialności karnej.

Oskarżone wielokrotnie podkreślały przy tym, że wśród kobiet zatrudnianych przez R. W. nie było tzw. „liderek” i że takie określenie w ogóle nie było używane przez pracownice agencji. Oskarżone przyznały przy tym, że były proszone przez R. W. o przynoszenie przeznaczonych pieniędzy, jednak nie postrzegały tego zadania jako nobilitującego czy świadczącego o jakiejś szczególnej pozycji wśród pracownic seksualnych. Również w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonych Sąd odrzucił jako sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym – na podstawie zeznań licznych, obiektywnych świadków ustalono bowiem, że R. W. co do zasady nie ufała swoim pracownicom jeśli chodzi o kwestie finansowe i w sprawie przyniesienia pieniędzy dzwoniła tylko do tych, które pracowały u niej długo i miała do nich zaufanie, nawet jeśli faktycznie nie określano ich słowem „liderka”.

Podsumowując, w oparciu o całokształt opisanych wyżej okoliczności Sąd uwzględnił wyjaśnienia oskarżonych wyłącznie w zakresie, w jakim były one zgodne z innymi dowodami w sprawie, jednocześnie odrzucając te depozycje, w których zaprzeczały swojemu uczestnictwu w zorganizowanej grupie przestępczej. Oskarżone miały świadomość istnienia zorganizowanej struktury, w ramach której R. W. prowadziła agencje towarzyskie i czerpała korzyści z prostytucji innych kobiet.

Częściowo zeznania (wyjaśnienia) świadka R. W.

Oceniając wiarygodność zeznań R. W. Sąd zachował dużą dawkę krytycyzmu oraz ostrożności, uznając je ostatecznie za wiarygodne w takim zakresie, w jakim znalazły one potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Z uwagi na szczególną rolę, jaką R. W. pełniła w niniejszym postępowaniu jako założycielka zorganizowanej grupy przestępczej oraz osoba, która koncentrowała swoje działania na czerpaniu korzyści z cudzego nierządu, świadek posiadała bezpośrednie informacje o tym, w jaki sposób funkcjonowały nadzorowane przez nią agencje towarzyskie i jakie relacje panowały między nią a zatrudnionymi pracownicami, w tym oskarżonymi. Przyznać należy, iż R. W. obszernie i ze szczegółami zeznawała o tym, jak wyglądała codzienna działalność agencji towarzyskich – zarówno prowadzonych stacjonarnie we W. jak i wyjazdowych, w innych miastach P.. W tym zakresie Sąd nie miał zastrzeżeń co do wiarygodności świadka, albowiem podawane przez nią okoliczności zostały potwierdzone przez inne osoby przesłuchane w sprawie, w tym przez same oskarżone. Sąd ocenił jednak za niewiarygodne zeznania R. W., w której umniejszała ona roli pełnionej przez oskarżone, a przede wszystkim – zaprzeczała, aby zakres wykonywanych przez nie działań wynikał ze szczególnego zaufania, którym je obdarzyła. Sama R. W. w trakcie przesłuchań przyznała, że miała zaufane osoby, z którymi kontaktowała się i ustalała, czy w agencji nie dzieje się nic niepokojącego (np. czy pracownice nie nadużywają alkoholu i nie podbierają pieniędzy z odłożonej puli). Świadek nie chciała wprawdzie wymienić imion czy pseudonimów tych zaufanych osób, jednak na podstawie zeznań licznych przesłuchanych w sprawie świadków ustalono, że do tego grona należały m.in. oskarżone. Sąd odrzucił również jako niewiarygodną tę część zeznań R. W., w których ocenia ona zarzuty przedstawione jej i innym osobom jako przesadzone oraz stanowczo zaprzecza istnieniu zorganizowanej grupy przestępczej, twierdząc, że przecież nie wydawała zatrudnionym dziewczynom rozkazów, nie stosowała wobec nich przemocy czy gróźb, dając im wolną rękę co do tego kiedy chcą pracować i czy chcą brać udział w wyjazdach poza W.. Poczynione ustalenia jednoznacznie wskazywały bowiem na to, że R. W. stworzyła i kierowała taką grupą. Sam podawany przez świadka opis warunków pracy w ocenie Sądu odpowiada rzeczywistości, jednakże Sąd dostrzega przy tym tendencję świadka do umniejszania swojej roli jako osoby decyzyjnej i kontrolującej wszystko, co działo się w agencjach. Z zeznań innych przesłuchanych w sprawie świadków (pracownic seksualnych i telefonistek) wyłania się obraz R. W. jako apodyktycznej, niesympatycznej, władczej i surowo przestrzegającej narzuconych zasad. Pracownice agencji podkreślały, że R. W. była względem nich bardzo nieufna i podejmowała szereg działań, które w jej mniemaniu miały zapobiec nieuczciwym rozliczeniom przez pracownice. Świadek była przekonana, że pracownice oszukują ją co do liczby obsłużonych klientów oraz zapłaconych przez nich stawek, przez co wymagała nie tylko wysłania wiadomości na początku i końcu każdej świadczonej usługi seksualnej, ale również zapisywania przyjmowanych od klientów stawek, a z biegiem czasu – ujednolicenia stawek, pobierania zapłaty w polu widzenia kamer monitoringu oraz bezpośredniego pokazywania do kamery liczby otrzymanych banknotów i ich nominałów. W tym zakresie zeznania licznych przesłuchanych w sprawie świadków są spójne i jednocześnie przeczą twierdzeniom R. W., która z jednej strony twierdziła, że zadania związane z rozliczeniem i przynoszeniem gotówki powierzała tylko zaufanym pracownicom, z drugiej jednak strony podkreślała, że żadna z oskarżonych nie była przez nią traktowana w sposób szczególny i nie pełniła w agencjach wyjątkowej roli. Mając na względzie całokształt okoliczności niniejszej sprawy Sąd doszedł do przekonania, że wprawdzie zasadnicza część zeznań R. W. polega na prawdzie, jednakże jednocześnie przyjmuje ona postawę procesową ukierunkowaną na umożliwienie oskarżonym uniknięcia bądź zminimalizowania odpowiedzialności karnej. Sąd miał przy tym na względzie, iż postępowanie przeciwko R. W. zostało już prawomocnie zakończone i została ona skazana za przypisane jej czyny – znajdowała się zatem w sytuacji, w której bez żadnych dodatkowych konsekwencji mogła wziąć na siebie całą winę za działania przypisane oskarżonym w niniejszej sprawie.

Z przyczyn opisanych powyżej Sąd przyjął zeznania R. W. jako wiarygodne wyłącznie w zakresie, w jakim były one spójne z pozostałym materiałem dowodowym, w pozostałym zakresie uznając je za wyraz przyjętej taktyki procesowej.

Zeznania świadka incognito o numerze (...) (...)

Protokół okazania wizerunku świadkowi incognito

Nie kwestionując prawdziwości i wiarygodności zeznań świadka incognito Sąd nie uwzględnił ich jednak jako dowodu w niniejszej sprawie, albowiem miały one bardzo ogólny charakter i nie odnosiły się wprost do oskarżonych w niniejszej sprawie. Świadek posiadał wiedzę o przestępnym procederze organizowanym przez R. W., jednakże treść jego zeznań nie dotyczyła bezpośrednio żadnej z oskarżonych w niniejszej sprawie, świadkowi nie okazywano również wizerunku żadnej z oskarżonych.

Zeznania świadków:

B. R.

V. D.,

U. T.,

I. M.,

O. I.,

M. D.,

P. B. (1),

P. L.,

H. P.,

A. Z.,

K. K. (6),

A. O.,

D. J.,

A. W.,

M. S.,

M. T.,

P. B. (2),

J. S. (1),

L. L.,

P. P.,

M. P. (1),

A. K. (4),

G. W., M. P. (2),

D. S., M. K.,

G. P.,

A. Ł.,

K. S.M.,

J. S. (2),

M. Z.,

M. W.,

K. M. (2),

A. S. (3),

M. K. (2)

Nie kwestionując wiarygodności wymienionych świadków i prawdziwości ich zeznań, przy ustalaniu stanu faktycznego sprawy Sąd pominął odebrane od nich depozycje, albowiem wymienione osoby nie miały wiedzy na temat okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej spraw

Informacja od operatora (...) S.A.

(k. 228)

Dokument stanowił prośbę o doprecyzowanie treści postanowienia prokuratora i jako taki nie zawierał żadnych istotnych informacji i nie przyczynił się do ustalenia stanu faktycznego w sprawie.

Informacja z W.

(k. 259-260)

Protokół oględzin zawartości poczty elektronicznej o adresie (...)

(k. 261-299)

Informacja z Urzędu Skarbowego w L.

(k. 318-340)

Analiza zapisów w księgach wieczystych dot. nieruchomości zbywanych i nabywanych przez R. W.

(k. 341-389)

Kopie aktów notarialnych

(k. 450-459e)

Wypisy z ksiąg wieczystych

(k. 636-770)

Protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych w trakcie przeszukania pojazdu marki M., użytkowanego przez R. W.

(k. 1183-1189)

Informacja przesłana przez Starostwo Powiatowe w T.

(k. 2827-2831)

Sąd nie miał zastrzeżeń co do wiarygodności wymienionych dowodów, jednakże w niniejszym postępowaniu ocenił je jako nieprzydatne, albowiem nie miały one bezpośredniego związku z czynami przypisanymi oskarżonym i jako takie nie przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego. Wymienione dowody dotyczyły bezpośrednio R. W. i zostały przez Sąd ocenione w toku postępowania (...) Sądu Okręgowego we W., które w stosunku do R. W. zostało prawomocnie zakończone.

Protokół przeszukania samochodu osobowego M. nr rej (...)

(k. 519-520)

Protokół zatrzymania osoby – S. O.

(k. 522-525)

Protokół przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów – S. O.

(k. 526-527)

Protokół zatrzymania osoby – J. K.

(k. 552-554)

Protokół zatrzymania osoby M. L.

(k. 562-565)

Protokół zatrzymania osoby P. S.

(k. 572-574)

Fotografie zabezpieczone na telefonie K. O.

(k. 1301-1302)

Protokół eksperymentu procesowego

(k. 1331-1334)

Informacja dot. G. D.

(k. 2825-2826)

Kopia aktu oskarżenia Prokuratury Okręgowej w P. sygn. (...) p-ko G. D. i innym

(k. 2932-2957)

Dowody oceniono jako nieprzydatne w niniejszym postępowaniu, albowiem nie przyczyniły się one do ustalenia stanu faktycznego w sprawie.

Akta osobowe:

tom nr 2 - E. K. (2);

tom nr 3 - E. K. (3);

tom nr 4 - E. K. (1);

tom nr 5 - K. K. (1);

tom nr 6 - A. M. (1);

tom nr 7 – K. M. (1);

tom nr 8 – E. R.;

tom nr 12, 12a, 12b – R. W.;

tom nr 13 – A. P. (1);

tom nr 15 – I. H. (1);

tom nr 16 – A. K. (2)

Protokoły oględzin rzeczy zabezpieczonych od:

E. K. (2)

(k. 1190-1202,

k. 1755-1761)

E. K. (3)

(k. 1203-1207

k. 2840-2847)

E. K. (1)

(k. 1208-1211,

k. 1690-1706)

K. K. (1)

(k. 1212-1215,

k. 2158-2163)

A. P. (1)

(k. 1216-1219,

k. 1675-1681)

E. R.

(k. 1224-1229, k. 1668-1647)

K. M. (1)

(k. 1246-1249,

k. 1682-1689)

A. M. (1)

(k. 1250-1260

k. 2124-2137)

Sąd nie miał zastrzeżeń co do wiarygodności wymienionych dowodów, jednakże w niniejszym postępowaniu ocenił je jako nieprzydatne, albowiem nie miały one bezpośredniego związku z czynami przypisanymi oskarżonym i jako takie nie przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego. Wymienione dowody dotyczyły osób, które były wprawdzie zaangażowane w przestępczy proceder zorganizowany przez R. W., jednakże w niniejszym postępowaniu występowały w charakterze świadka. Kwestia winy i odpowiedzialności karnej osób, których bezpośrednio dotyczą wymienione dokumenty została prawomocnie rozstrzygnięta w innym postępowaniu (w przeważającej mierze w trybie art. 335 §1 k.p.k.), wobec czego dotyczące tych osób dokumenty – mimo że znajdują się w aktach niniejszej sprawy – nie pełnią w niej istotnej funkcji dowodowej.

Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych przy ul. (...) w M.

(akta osobowe tom 1 k. 14-15)

Protokół zatrzymania osoby A. K. (1)

(akta osobowe tom 1 k. 17-18)

Protokół zatrzymania osoby S. Ś. (1)

(akta osobowe tom 10 k. 10-11)

Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych przy ul. (...) we W.

(akta osobowe tom 10 k. 13-14)

Protokół przeszukania pojazdu T. (...)

(akta osobowe tom 10 k. 21-22)

Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych przy ul. (...) we W.

(akta osobowe tom 11 k. 19-20)

Protokół przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów – K. B.

(akta osobowe tom 14 k. 18-19)

Protokół zatrzymania osoby – W. K.

(akta osobowe tom 14 k. 21)

Protokół zatrzymania osoby – J. M.

(akta osobowe tom 14 k. 27)

Protokół przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów – J. M. (akta osobowe tom 14 k. 28-29)

Nie kwestionując wiarygodności i prawdziwości wymienionych dokumentów Sąd doszedł do przekonania, że w żaden sposób nie przyczyniają się one do ustalenia stanu faktycznego w sprawie i wobec tego nie uwzględnił ich jako dowodów w niniejszym postępowaniu.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I., II., III., IV., V., VI., VII., VIII.

S. Ś. (2),

A. K. (1),

K. O.,

W. S. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo oskarżonych w zakresie przypisanych im czynów, opisanych odpowiednio w pkt. I i II (S. Ś. (2)), III i IV (A. K. (1)), V i VI (K. O.) oraz VII i VIII (W. S. (2)) części wstępnej wyroku nie budziła wątpliwości Sądu.

Zgodnie z treścią art. 258 §1 k.k. przestępstwo popełnia osoba, która bierze udział w zorganizowanej grupie albo związku, mających na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego. Przedmiotem ochrony przywołanego przepisu jest porządek publiczny i bezpieczeństwo państwa oraz obywateli, albowiem tworzenie zorganizowanych grup i związków przestępczych stanowi dla tych wartości istotne zagrożenie. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie fakt działania oskarżonych w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, założonej i koordynowanej przez R. W. jest bezsporny.

Zgodnie z ugruntowanym w doktrynie poglądem, zorganizowaną grupę przestępczą tworzą co najmniej trzy osoby, których celem jest popełnienie przestępstw, przy czym w stanowi ona zjawisko bardziej zaawansowane aniżeli „zwykłe” współsprawstwo – zorganizowana grupa cechuje się pewną strukturą, uporządkowaniem, występowaniem określonych ról. Zorganizowana grupa przestępcza to ugrupowanie posiadające trwałą strukturę pionową (z wyodrębnionym ośrodkiem decyzyjnym) albo poziomą (bez wyodrębnienia ośrodka decyzyjnego), wykazujące odrębności od zasad przyjętych w danym społeczeństwie i nie identyfikujące się z nimi, o więziach psychologicznych łączących poszczególne jednostki, świadomie zmierzające do realizacji zamierzonego celu jakim jest popełnienie czynu zabronionego.

Znamiona czynu z art. 258 §1 k.k. składają się zatem z trzech elementów – liczebności, sposobu funkcjonowania oraz celu.

Jak ustalono w toku niniejszego postępowania grupa, której założenie i nadzorowanie przypisano w ramach odrębnego postępowania R. W., a w ramach której popełnione zostały czyny przypisane w niniejszej sprawie S. Ś. (2), A. K. (1), K. O. i W. S. (1) była bardzo rozbudowana i pomimo rotacji jej członkiń (kobiet zatrudnionych przez R. W.) przez cały okres trwania stale liczyła przynajmniej kilkanaście osób. Powyższe w sposób oczywisty realizuje znamię odnoszące się do liczebności zorganizowanej grupy przestępczej. W sprawie w sposób jednoznaczny wykazano również, iż podstawowym celem istnienia przedmiotowej grupy, łączącym jej członkinie było wspólne popełnianie przestępstw, polegających na czerpaniu dla R. W. korzyści z prostytucji innych kobiet. Przesłuchane w toku postępowania kobiety wskazywały, że na czele zorganizowanej struktury stała R. W., na niższym szczeblu znajdowały się tzw. telefonistki, zaś na końcu znajdowały się kobiety zatrudnione jako prostytutki.

Co zaś tyczy się znamienia „zorganizowana” - w wyroku z dnia 16 lutego 2012 r. Sąd Apelacyjny w Krakowie wskazał, że przez wymagane ustawą „zorganizowanie” grupy rozumie się, że grupa taka funkcjonuje zgodnie z pewnymi ustalonymi regułami i ma wewnętrzną strukturę, zatem poszczególni jej członkowie pełnią określone funkcje bądź role. Świadczy to o wewnętrznym uporządkowaniu grupy, stałości reguł jej funkcjonowania, a więc form zorganizowania, w przeciwieństwie do grupy osób choćby i stale popełniających wspólnie podobne przestępstwa, ale wymieniających się rolami w zależności od zaistniałych zmiennych sytuacji. Istnienie koleżeńskich powiązań pomiędzy członkami grupy nie sprzeciwia się zorganizowaniu w grupę przestępczą. Podobnie brak mechanizmów wymuszających posłuszeństwo członków grupy, a nawet brak kierownictwa grupy nie wyklucza możliwości uznania grupy przestępczej za zorganizowaną. Zorganizowana grupa przestępcza może funkcjonować na zasadzie dobrowolnego udziału w niej członków. Motywy, którymi kierują się poszczególne osoby przystępujące do grupy przestępczej, nie mają znaczenia dla bytu zorganizowanej grupy przestępczej (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 16.02.2012 r., II AKa 252/11, KZS 2012/3, poz. 42). Działanie w zorganizowanej grupie przestępczej to coś znacznie więcej niż współsprawstwo czy „luźna” grupa osób zamierzających popełnić przestępstwo. W pojęciu zorganizowania tkwią warunki podstawowej wewnętrznej struktury organizacyjnej (choćby z niskim stopniem uporządkowania), pewna trwałość, więzy organizacyjne w ramach wspólnego porozumienia, planowanie przestępstw, akceptacja celów, trwałość zaspokojenia potrzeb grupy, gromadzenie narzędzi popełniania przestępstw, wyszukiwanie miejsc dla przechowywania łupu, rozprowadzanie go, podział ról, skoordynowany sposób działania, powiązania socjologiczno-psychologiczne między członkami. Kierowanie grupą jako funkcja władcza polega na określaniu kierunków działania, wydawaniu poleceń, koordynowaniu działalności uczestników grupy (w ten sposób Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z 7.12.2000 r., II AKa 184/00, KZS 2001/1, poz. 26; podobnie Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z 24.01.2001 r., II AKa 240/01, Prok. i Pr. 2004/4, poz. 20; zob. też wyrok SA w Katowicach z 8.12.2005 r., II AKa 68/05, oraz wyrok SA w Łodzi z 22.09.2014 r., II AKa 131/14, LEX nr 1544828 - za W. Wróbel, A. Zoll. Kodeks karny. Cześć szczególna. Tom II. Część II. Komentarz do art. 212-277d w: eLex).

Na gruncie niniejszej sprawy w sposób niebudzący wątpliwości ustalono, że oskarżone działały w sposób skoordynowany i ukierunkowany na cel, jakim było uzyskanie korzyści majątkowej przez R. W.. Jednocześnie pomimo subiektywnie postrzeganej, pozornej swobody działania, w ramach zatrudnienia w agencjach towarzyskich oskarżone funkcjonowały w ramach hierarchicznej struktury, stworzonej i zarządzanej przez R. W.. W swoich wyjaśnieniach oskarżone zgodnie wskazywały, że R. W. w żaden sposób nie zmuszała ich do świadczenia usług seksualnych, nie wymagała od nich pracy w określonych dniach i zasadniczo dawała im możliwość odmówienia klientowi usługi w momencie gdy pojawiła się wątpliwość co do jego trzeźwości lub pracownica czuła się zagrożona. Powyższy, przedstawiony przez oskarżone obraz sytuacji nie korespondował jednak z zeznaniami przesłuchanych w sprawie i uznanych przez Sąd za wiarygodne świadków – innych kobiet zatrudnionych u R. W.. Świadkowie przedstawiali R. W. jako osobę apodyktyczną i rygorystycznie przestrzegającą narzuconych zasad. Przez wszystkie zatrudnione w agencjach towarzyskich kobiety jednoznacznie była postrzegana jako „szefowa”, która wprawdzie ustalała z pracownicami grafik pracy, jednak jednocześnie surowo wymagała jego przestrzegania (np. za choćby chwilowe spóźnienie odmawiając danej prostytutce możliwości pracy w danym dniu, zabraniając przerw na zapalenie papierosa) i niejednokrotnie nakłaniała kobiety do przyjścia do pracy w dniu, w którym miały mieć wolne. Opisując warunki pracy u R. W. przesłuchane kobiety zeznały o szeregu panujących w agencjach zasad, mających wymusić u pracownic dyscyplinę – w lokalach zamontowane były kamery monitoringu, a prostytutki mimo to miały obowiązek wysłać R. W. wiadomość zarówno w momencie rozpoczęcia świadczenia usługi seksualnej jak i po jej zakończeniu. Co więcej, R. W. wymagała, aby kobiety przyjmowały pieniądze od klientów zawsze przed rozpoczęciem usługi i wyłącznie w zasięgu kamery monitoringu, zapisując przy tym na kartce godziny obsługi klientów oraz otrzymane od nich stawki. Co więcej, z biegiem czasu R. W. zaczęła również wymagać od zatrudnionych kobiet, aby otrzymaną od klienta gotówkę wyraźnie pokazywały do kamery, tak aby było dokładnie widać liczbę banknotów i ich nominały. Słowem, R. W. sprawowała ścisłą kontrolę nad zatrudnionymi kobietami. Mimo że, w dosłownym znaczeniu, nie zmuszała ich do świadczenia usług seksualnych, to jednak wykorzystywała ich trudną sytuację życiową i powody, dla których decydowały się na podjęcie pracy jako prostytutki. R. W. starała się także odsuwać od siebie odpowiedzialność za to, co działo się w lokalach, podsuwając zatrudnianym kobietom umowy podnajmu mieszkań, w których mieściły się agencje towarzyskie. Z przestępczego procederu uczyniła sobie ponadto źródło pokaźnych dochodów, które pozwalały jej na prowadzenie luksusowego trybu życia.

Reasumując, w świetle całokształtu ujawnionych w niniejszej sprawie okoliczności nie ulegało wątpliwości, że oskarżone S. Ś. (2), A. K. (1), K. O. i W. S. (2) były członkiniami założonej przez R. W. zorganizowanej grupy przestępczej, która miała na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności – czerpanie korzyści majątkowych z uprawiania prostytucji przez inne kobiety. R. W. organizowała, nadzorowała i prowadziła agencje towarzyskie na terenie W. oraz innych miast P., w tym m.in. w R., T., B., L.. R. W. jako stojąca na czele zorganizowanej grupy przestępczej werbowała kobiety za pośrednictwem ogłoszeń na portalu R. (...), wykorzystując ten sam portal do reklamowania swoich agencji i pozyskiwania klientów. R. W. stała na szczycie stworzonej przez siebie organizacji, drugi szczebel natomiast stanowiły tzw. telefonistki, które sprawowały techniczną obsługę agencji oraz zaufane grono mających szczególne zadania prostytutek – i to właśnie te pracownice również czerpały dla R. W. korzyści majątkowe z nierządu pozostałych zatrudnionych kobiet.

W ocenie Sądu zgromadzony materiał dowodowy jednoznacznie potwierdza, że oskarżone S. Ś. (2), A. K. (1), K. O. i W. S. (2) były członkiniami zorganizowanej grupy przestępczej, kierowanej przez R. W.. Wymienione pracowały jako prostytutki przez dłuższy czas i były przez R. W. darzone większym zaufaniem niż pozostałe zatrudnione w agencjach kobiety. Nie ma przy tym znaczenia, że w nomenklaturze przyjętej przez pracownice agencji powszechnie nie funkcjonowało sformułowanie „liderek”, albowiem zatrudnione u R. W. pracownice jednoznacznie wskazywały na to, że oskarżone były przez nią darzone szczególnym zaufaniem. Słowa „liderka” do opisu oskarżonych użyła świadek E. R., wskazując, że R. W. odbierała przeznaczone dla niej pieniądze osobiście lub za pośrednictwem innych dziewczyn, które były tzw. „liderkami”. Jedną z takich dziewczyn według licznych przesłuchanych w sprawie świadków była S. Ś. (2). Drugą zaufaną osobą R. W. była oskarżona A. K. (1), która często odbierała telefony, często zostawiało się u niej pieniądze na przechowanie. Oskarżoną S. Ś. (2) świadkowie określali jako „prawą rękę” R. W.. Świadkowie wiedzieli, że oskarżone znosiły R. W. pieniądze przed blok. Zdaniem świadków wynikało to z tego, że R. W. miała do nich zaufanie i wiedziała, że one jej nie okradną.

Dla prawnokarnej oceny działań oskarżonych nie miało jednak znaczenia, że w ich mniemaniu R. W. jako „szefowa” dawała im subiektywnie rozumianą swobodę w zakresie organizowania własnej pracy, co polegać miało przede wszystkim na tym, że zatrudniły się u niej z własnej woli i miały możliwość zrezygnowania z pracy w dowolnym wybranym przez siebie momencie. Nie ulega bowiem wątpliwości, że wszystkie wprowadzone przez R. W. zasady (zapisywanie ilości klientów, wysyłanie wiadomości sms) nie tylko były oskarżonym znane, ale również bezpośrednio ich dotyczyły. Każda z czterech oskarżonych była świadoma tego, że podlega R. W., która działa w sposób metodyczny i zorganizowany, stojąc na czele grupy kobiet świadczących odpłatne usługi seksualne, a nadto z pracy tych kobiet R. W. czerpie dochód.

Zgodnie z treścią art. 204 §2 k.k. przestępstwo popełnia ten, kto czerpie korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inną osobę (tzw. sutenerstwo). Co istotne przepis ten nie wymaga, aby sprawca przedmiotowego przestępstwa ową korzyść majątkową czerpał dla siebie – możliwe jest zatem, aby swoim działaniem sprawca powodował przysporzenie po stronie osoby trzeciej. Tego typu sytuacja wystąpiła w niniejszej sprawie, w której oskarżone swoim działaniem powodowały czerpanie korzyści majątkowych z nierządu innych kobiet nie dla siebie samych, lecz na rzecz stojącej na czele zorganizowanej grupy przestępczej R. W..

Przepisy art. 204 k.k. chronią obyczajność w sferze seksualnej, która się sprzeciwia wszelkim formom eksploatacji prostytucji przez inne osoby w drodze czerpania korzyści majątkowych z jej uprawiania. Sutenerstwo może polegać na „czystym” pasożytowaniu na pracy określonej prostytutki lub określonych prostytutek w postaci życia na ich koszt lub odbierania im części zarobionych pieniędzy albo na świadczeniu pewnych usług na ich rzecz w zamian za otrzymywane korzyści majątkowe, co do zasady niewspółmiernie wysokie do wartości świadczonych usług z własnej strony (np. w postaci ochrony). Przestępstwo sutenerstwa należy do przestępstw materialnych. Jego skutkiem jest czerpanie korzyści majątkowych, co oznacza, że przestępstwo to jest dokonane dopiero wówczas, gdy sprawca uzyskał takie korzyści (dla siebie lub kogo innego – zob. art. 115 § 4 k.k. i wyrok SA we Wrocławiu z 16.02.2012 r., II AKa 15/12, LEX nr 1120035). Użyte w art. 204 § 2 k.k. znamię czynnościowo – skutkowe w postaci „czerpania” korzyści majątkowych (znamię korzyści jest w § 2 też użyte w liczbie mnogiej, a nie pojedynczej) wskazuje, że przestępstwo sutenerstwa ma charakter wieloczynowy i nie stanowi wyczerpania jego znamion jednokrotne uzyskanie korzyści majątkowej z cudzego procederu prostytucyjnego (por. w tej kwestii wyrok SN z 5.02.2009 r., II KK 251/08 oraz wyrok SA w Rzeszowie z 14.02.2013 r., II AKa 115/12, LEX nr 1289560). Sutenerstwo jest występkiem umyślnym, ale nie kierunkowym. Osiąganie korzyści przez sutenera nie musi być celem jego działalności, a korzyści mogą mu być udzielane mniej lub bardziej dobrowolnie. Może być ono popełnione z zamiarem zarówno bezpośrednim, jak i ewentualnym. Wszystkie typy przestępstw i ich odmiany ujęte w art. 204 k.k. są przestępstwami powszechnymi (ogólnosprawczymi), których sprawcą może być każdy człowiek. (por. Konarska – Wrzosek Violetta, red. Kodeks karny. Komentarz – wyd. III – LEX).

W niniejszej sprawie nie ulegało wątpliwości, że oskarżone S. Ś. (2), A. K. (1), K. O. i W. S. (2) swoim zachowaniem, podejmowanym w okresie zatrudnienia w agencjach towarzyskich R. W., wyczerpały znamiona czynu z art. 204 §2 k.k. Oskarżone czerpały wówczas korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inne kobiety, a beneficjentką przestępnego zachowania oskarżonych była R. W., która otrzymywała połowę każdej zapłaconej przez klienta stawki.

Oskarżone były wprawdzie zatrudnione u R. W. jako prostytutki, jednak faktyczny zakres ich zadań wykraczał poza świadczenie odpłatnych usług seksualnych – oprócz świadczenia prostytucji były one bowiem zobowiązane również do odbierania telefonów i umawiania spotkań z klientami, a nadto do zanoszenia R. W. odłożonej dla niej gotówki. Co więcej, na podstawie materiałów niejawnych (stenogramy z kontroli operacyjnej), które w ocenie Sądu stanowią obiektywny dowód w niniejszej sprawie, ustalono, że z uwagi na długi staż pracy i związane z tym zaufanie ze strony R. W. oskarżone były zobowiązane do „wprowadzania” do agencji towarzyskich nowych pracownic i zaznajamiania ich z panującymi tam zasadami, a także pilnowania porządku w poszczególnych lokalach. Oskarżona S. Ś. (2) była dodatkowo proszona o organizowanie sesji fotograficznych dla pracownic agencji, a wykonane wówczas zdjęcia były wykorzystywane w anonsach erotycznych na portalu R..pl. (...) zarówno W. S. (2) jak i A. K. (1) na polecenie R. W. podpisały umowy najmu lokali, w których świadczono usługi seksualne – odpowiednio w B. i K. oraz we W. przy ul. (...).

O tym, że oskarżone cieszyły się u R. W. szczególnymi względami zeznali liczni przesłuchani w sprawie świadkowie – kobiety również zatrudnione w agencjach towarzyskich. W swoich zeznaniach jednoznacznie wskazywały one, że R. W. była bardzo nieufna, a wręcz paranoicznie podchodziła do kwestii rozliczeń gotówkowych, bojąc się, że pracownice będą ją okradać. Z tej przyczyny tylko wybrane przez nią, zaufane kobiety były proszone o zanoszenie jej pieniędzy – pochodzących z prostytucji. Nie miało przy tym znaczenia, że z racji pełnionej funkcji oskarżone nie otrzymywały dodatkowego wynagrodzenia. Bez znaczenia pozostawało również to, że określone „dodatkowe” zadania (umawianie klientów, pobieranie i znoszenie R. W. pieniędzy) realizowały nie tylko oskarżone, ale również inne zatrudnione kobiety, np. telefonistki – w toku niniejszej sprawy ustalono bowiem ponad wszelką wątpliwość, że pozycja i związane z nią zadania zatrudnionych w agencji kobiet były zróżnicowane i nie wszystkie pracownice seksualne były przez R. W. proszone o zajmowanie się gotówką. W konsekwencji należało uznać, że oskarżone pełniły szczególnie ważną funkcję wśród kobiet zatrudnionych przez R. W., a dzięki swojej roli podejmowały działania, które w istocie sprowadzały się do pobierania od innych prostytutek połowy wpłaconej przez każdego klienta stawki i przekazania jej na rzecz R. W..

Z uwagi na fakt iż przypisane oskarżonym czyny z art. 204§2 k.k. zostały popełnione w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a nadto z ich popełnienia oskarżone uczyniły one sobie i R. W. stałe źródło dochodu, w kwalifikacji prawnej uwzględniono również art. 65 §1 k.k.

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. Ś. (2)

I., II.

I.,II.

Oskarżona S. Ś. (2) w zakresie obu przypisanych jej przestępstw działała umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. Brak było okoliczności wyłączających winę bądź bezprawność przypisanych jej czynów.

Wymierzając oskarżonej S. Ś. (2) karę pozbawienia wolności za przypisane jej przestępstwa Sąd baczył, aby ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oraz społecznej szkodliwości popełnionych przez nią czynów.

Ustalając wymiar kary Sąd miał na względzie okoliczność obciążającą, jaką stanowił wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonej przestępstw oraz godzenie w tak istotne dobro prawne jakim jest obyczajność i wolność seksualna. Sfera ta, jako szczególnie delikatna, wymaga wyjątkowej ochrony prawnej, uwzględniającej swobodę ekspresji seksualnej ale jednocześnie ukierunkowanej na zwalczanie wszelkich form eksploatacji prostytucji przez inne osoby w drodze czerpania korzyści majątkowych z jej uprawiania.

Sąd jako okoliczności łagodzące uwzględnił to, że oskarżona w żaden sposób nie wpływała na decyzje innych kobiet o podjęciu pracy seksualnej, a w szczególności nie nakłaniała ich ani nie zmuszała do uprawiania prostytucji, a nadto korzyści majątkowe z cudzego nierządu czerpała dla osoby trzeciej – R. W., nie zaś dla siebie samej. Sąd wziął pod uwagę postawę procesową oskarżonej, która w toku postępowania składała obszerne wyjaśnienia – starając się wprawdzie umniejszyć swojej roli w przestępnym procederze, lecz jednocześnie szczegółowo opisując sposób działania agencji towarzyskich założonych przez R. W. i w ten sposób istotnie ułatwiając dokonanie w niniejszej sprawie prawdziwych ustaleń faktycznych.

Sąd miał przy tym na względzie, iż pomimo zatrudnienia w agencji towarzyskiej i wstąpienia w hierarchiczną strukturę zaprojektowaną przez R. W., oskarżona miała możliwość pokierowania swoim działaniem i pełną swobodę wyboru co do podejmowanych działań, a mimo tego zdecydowała się na popełnienie czynów niezgodnych z prawem. Oskarżona nie była bowiem w żaden sposób zmuszona ani do zatrudnienia się u R. W., ani do uprawiania prostytucji, a przede wszystkim – mogła odmówić wykonywania w agencji towarzyskiej innych zadań niż stricte usługa seksualna. Rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny oskarżonej dawał jej możliwość podjęcia decyzji o zachowaniu zgodnym z prawem, tymczasem oskarżona przez długi czas współpracowała z R. W. i bez sprzeciwu wykonywała obowiązki wykraczające poza spędzanie czasu z klientami. Proceder, którym zajmowała się oskarżona był bardzo dobrze zorganizowany i prowadzony na szeroką skalę, nie tylko we W. ale również w innych miastach.

Sąd uznał, że wymierzone kary pozbawienia wolności będą adekwatne do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonej czynów, a nadto będą zgodne z dyrektywami wskazanymi w art. 53 §1 i §2 k.k. Miarkując karę pozbawienia wolności Sąd uwzględnił przy tym zakres „obowiązków” oskarżonej w ramach pracy w agencji towarzyskiej oraz długość trwania jej zatrudnienia – uznając, że oskarżona po podjęciu pracy jako prostytutka i zorientowaniu się, że oprócz świadczenia usług seksualnych R. W. oczekuje od niej również dodatkowych działań, miała czas na zreflektowanie się i zaprzestanie przestępnych zachowań.

W przekonaniu Sądu kary jednostkowe pozbawienia wolności w orzeczonych wymiarach spełnią stawiane im cele wychowawcze oraz prewencyjne, tak względem oskarżonej jak i reszty społeczeństwa. W ocenie Sądu uświadomią one oskarżonej naganność jej zachowania oraz zapobiegną ponownemu naruszaniu porządku prawnego.

Z uwagi na to, że oskarżona przypisanych jej przestępstw dopuściła się w celu uzyskania dla innej osoby korzyści majątkowej i taką korzyść dla R. W. osiągnęła, Sąd obok kar pozbawienia wolności wymierzył także oskarżonej karę grzywny. Przy jej wymiarze Sąd, ustalając wysokość stawki dziennej, wziął pod uwagę dochody oskarżonej, jej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

Mając na względzie wszystkie opisane wyżej przesłanki oraz dyrektywy wymiaru kar Sąd uznał, iż za przypisane oskarżonej S. Ś. (2) czyny adekwatne jednostkowe kary stanowić będą odpowiednio: kara pozbawienia wolności w wymiarze 10 miesięcy za czyn z art. 258 §1 k.k. oraz kara pozbawienia wolności w wymiarze 10 miesięcy oraz grzywny w wymiarze 136 stawek dziennych, przy ustaleniu wymiaru jednej stawki dziennej na 50 zł za czyn z art. 204 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

A. K. (1)

III., IV.

III.,IV.

Oskarżona A. K. (1) w zakresie obu przypisanych jej przestępstw działała umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. Brak było okoliczności wyłączających winę bądź bezprawność przypisanych jej czynów. Wymierzając oskarżonej A. K. (1) karę pozbawienia wolności za przypisane jej przestępstwa Sąd baczył, aby ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oraz społecznej szkodliwości popełnionych przez nią czynów.

Ustalając wymiar kary Sąd miał na względzie okoliczność obciążającą, jaką stanowił wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonej przestępstw oraz godzenie w tak istotne dobro prawne jakim jest obyczajność i wolność seksualna. Sfera ta, jako szczególnie delikatna, wymaga wyjątkowej ochrony prawnej, uwzględniającej swobodę ekspresji seksualnej ale jednocześnie ukierunkowanej na zwalczanie wszelkich form eksploatacji prostytucji przez inne osoby w drodze czerpania korzyści majątkowych z jej uprawiania. Ponadto oskarżona była uprzednio karana sądownie.

Sąd jako okoliczności łagodzące uwzględnił to, że oskarżona w żaden sposób nie wpływała na decyzje innych kobiet o podjęciu pracy seksualnej, a w szczególności nie nakłaniała ich ani nie zmuszała do uprawiania prostytucji, a nadto korzyści majątkowe z cudzego nierządu czerpała dla osoby trzeciej – R. W., nie zaś dla siebie samej. Sąd wziął pod uwagę postawę procesową oskarżonej, która w toku postępowania składała obszerne wyjaśnienia – starając się wprawdzie umniejszyć swojej roli w przestępnym procederze, lecz jednocześnie szczegółowo opisując sposób działania agencji towarzyskich założonych przez R. W. i w ten sposób istotnie ułatwiając dokonanie w niniejszej sprawie prawdziwych ustaleń faktycznych.

Sąd miał przy tym na względzie, iż pomimo zatrudnienia w agencji towarzyskiej i wstąpienia w hierarchiczną strukturę zaprojektowaną przez R. W., oskarżona miała możliwość pokierowania swoim działaniem i pełną swobodę wyboru co do podejmowanych działań, a mimo tego zdecydowała się na popełnienie czynów niezgodnych z prawem. Oskarżona nie była bowiem w żaden sposób zmuszona ani do zatrudnienia się u R. W., ani do uprawiania prostytucji, a przede wszystkim – mogła odmówić wykonywania w agencji towarzyskiej innych zadań niż stricte usługa seksualna. Rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny oskarżonej dawał jej możliwość podjęcia decyzji o zachowaniu zgodnym z prawem, tymczasem oskarżona przez długi czas współpracowała z R. W. i bez sprzeciwu wykonywała obowiązki wykraczające poza spędzanie czasu z klientami. Proceder, którym zajmowała się oskarżona był bardzo dobrze zorganizowany i prowadzony na szeroką skalę, nie tylko we W. ale również w innych miastach.

Sąd uznał, że wymierzone kary pozbawienia wolności będą adekwatne do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonej czynów, a nadto będą zgodne z dyrektywami wskazanymi w art. 53 §1 i §2 k.k. Miarkując karę pozbawienia wolności Sąd uwzględnił przy tym zakres „obowiązków” oskarżonej w ramach pracy w agencji towarzyskiej oraz długość trwania jej zatrudnienia – uznając, że oskarżona po podjęciu pracy jako prostytutka i zorientowaniu się, że oprócz świadczenia usług seksualnych R. W. oczekuje od niej również dodatkowych działań, miała czas na zreflektowanie się i zaprzestanie przestępnych zachowań.

W przekonaniu Sądu kary jednostkowe pozbawienia wolności w orzeczonych wymiarach spełnią stawiane im cele wychowawcze oraz prewencyjne, tak względem oskarżonej jak i reszty społeczeństwa. W ocenie Sądu uświadomią one oskarżonej naganność jej zachowania oraz zapobiegną ponownemu naruszaniu porządku prawnego.

Z uwagi na to, że oskarżona przypisanych jej przestępstw dopuściła się w celu uzyskania dla innej osoby korzyści majątkowej i taką korzyść dla R. W. osiągnęła, Sąd obok kar pozbawienia wolności wymierzył także oskarżonej karę grzywny. Przy jej wymiarze Sąd, ustalając wysokość stawki dziennej, wziął pod uwagę dochody oskarżonej, jej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

Mając na względzie wszystkie opisane wyżej przesłanki oraz dyrektywy wymiaru kar Sąd uznał, iż za przypisane oskarżonej A. K. (1) czyny adekwatne jednostkowe kary stanowić będą odpowiednio: kara pozbawienia wolności w wymiarze 8 miesięcy za czyn z art. 258 §1 k.k. oraz kara pozbawienia wolności w wymiarze 8 miesięcy oraz grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych, przy ustaleniu wymiaru jednej stawki dziennej na 50 zł za czyn z art. 204 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

K. O.

V., VI.

V., VI.

Oskarżona K. O. w zakresie obu przypisanych jej przestępstw działała umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. Brak było okoliczności wyłączających winę bądź bezprawność przypisanych jej czynów. Wymierzając oskarżonej K. O. karę pozbawienia wolności za przypisane jej przestępstwa Sąd baczył, aby ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oraz społecznej szkodliwości popełnionych przez nią czynów.

Ustalając wymiar kary Sąd miał na względzie okoliczność obciążającą, jaką stanowił wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonej przestępstw oraz godzenie w tak istotne dobro prawne jakim jest obyczajność i wolność seksualna. Sfera ta, jako szczególnie delikatna, wymaga wyjątkowej ochrony prawnej, uwzględniającej swobodę ekspresji seksualnej ale jednocześnie ukierunkowanej na zwalczanie wszelkich form eksploatacji prostytucji przez inne osoby w drodze czerpania korzyści majątkowych z jej uprawiania.

Sąd jako okoliczności łagodzące uwzględnił to, że oskarżona w żaden sposób nie wpływała na decyzje innych kobiet o podjęciu pracy seksualnej, a w szczególności nie nakłaniała ich ani nie zmuszała do uprawiania prostytucji, a nadto korzyści majątkowe z cudzego nierządu czerpała dla osoby trzeciej – R. W., nie zaś dla siebie samej. Sąd wziął pod uwagę postawę procesową oskarżonej, która w toku postępowania składała obszerne wyjaśnienia – starając się wprawdzie umniejszyć swojej roli w przestępnym procederze, lecz jednocześnie szczegółowo opisując sposób działania agencji towarzyskich założonych przez R. W. i w ten sposób istotnie ułatwiając dokonanie w niniejszej sprawie prawdziwych ustaleń faktycznych.

Sąd miał przy tym na względzie, iż pomimo zatrudnienia w agencji towarzyskiej i wstąpienia w hierarchiczną strukturę zaprojektowaną przez R. W., oskarżona miała możliwość pokierowania swoim działaniem i pełną swobodę wyboru co do podejmowanych działań, a mimo tego zdecydowała się na popełnienie czynów niezgodnych z prawem. Oskarżona nie była bowiem w żaden sposób zmuszona ani do zatrudnienia się u R. W., ani do uprawiania prostytucji, a przede wszystkim – mogła odmówić wykonywania w agencji towarzyskiej innych zadań niż stricte usługa seksualna. Rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny oskarżonej dawał jej możliwość podjęcia decyzji o zachowaniu zgodnym z prawem, tymczasem oskarżona przez długi czas współpracowała z R. W. i bez sprzeciwu wykonywała obowiązki wykraczające poza spędzanie czasu z klientami. Proceder, którym zajmowała się oskarżona był bardzo dobrze zorganizowany i prowadzony na szeroką skalę, nie tylko we W. ale również w innych miastach.

Sąd uznał, że wymierzone kary pozbawienia wolności będą adekwatne do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonej czynów, a nadto będą zgodne z dyrektywami wskazanymi w art. 53 §1 i §2 k.k. Miarkując karę pozbawienia wolności Sąd miał przy tym na uwadze stosunkowo krótki okres zatrudnienia oskarżonej w agencji towarzyskiej oraz fakt, iż dodatkowych działań oczekiwanych przez R. W. podejmowała się ona nieregularnie, rzadziej niż inne oskarżone.

W przekonaniu Sądu kary jednostkowe pozbawienia wolności w orzeczonych wymiarach spełnią stawiane im cele wychowawcze oraz prewencyjne, tak względem oskarżonej jak i reszty społeczeństwa. W ocenie Sądu uświadomią one oskarżonej naganność jej zachowania oraz zapobiegną ponownemu naruszaniu porządku prawnego.

Z uwagi na to, że oskarżona przypisanych jej przestępstw dopuściła się w celu uzyskania dla innej osoby korzyści majątkowej i taką korzyść dla R. W. osiągnęła, Sąd obok kar pozbawienia wolności wymierzył także oskarżonej karę grzywny. Przy jej wymiarze Sąd, ustalając wysokość stawki dziennej, wziął pod uwagę dochody oskarżonej, jej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

Mając na względzie wszystkie opisane wyżej przesłanki oraz dyrektywy wymiaru kar Sąd uznał, iż za przypisane oskarżonej K. O. czyny adekwatne jednostkowe kary stanowić będą odpowiednio: kara pozbawienia wolności w wymiarze 8 miesięcy za czyn z art. 258 §1 k.k. oraz kara pozbawienia wolności w wymiarze 8 miesięcy oraz grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych, przy ustaleniu wymiaru jednej stawki dziennej na 50 zł za czyn z art. 204 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

W. S. (2)

VII., VIII.

VII., VIII.

Oskarżona W. S. (2) w zakresie obu przypisanych jej przestępstw działała umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. Brak było okoliczności wyłączających winę bądź bezprawność przypisanych jej czynów. Wymierzając oskarżonej W. S. (1) karę pozbawienia wolności za przypisane jej przestępstwa Sąd baczył, aby ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oraz społecznej szkodliwości popełnionych przez nią czynów.

Ustalając wymiar kary Sąd miał na względzie okoliczność obciążającą, jaką stanowił wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonej przestępstw oraz godzenie w tak istotne dobro prawne jakim jest obyczajność i wolność seksualna. Sfera ta, jako szczególnie delikatna, wymaga wyjątkowej ochrony prawnej, uwzględniającej swobodę ekspresji seksualnej ale jednocześnie ukierunkowanej na zwalczanie wszelkich form eksploatacji prostytucji przez inne osoby w drodze czerpania korzyści majątkowych z jej uprawiania.

Sąd jako okoliczności łagodzące uwzględnił to, że oskarżona w żaden sposób nie wpływała na decyzje innych kobiet o podjęciu pracy seksualnej, a w szczególności nie nakłaniała ich ani nie zmuszała do uprawiania prostytucji, a nadto korzyści majątkowe z cudzego nierządu czerpała dla osoby trzeciej – R. W., nie zaś dla siebie samej. Sąd wziął pod uwagę postawę procesową oskarżonej, która w toku postępowania składała obszerne wyjaśnienia – starając się wprawdzie umniejszyć swojej roli w przestępnym procederze, lecz jednocześnie szczegółowo opisując sposób działania agencji towarzyskich założonych przez R. W. i w ten sposób istotnie ułatwiając dokonanie w niniejszej sprawie prawdziwych ustaleń faktycznych.

Sąd miał przy tym na względzie, iż pomimo zatrudnienia w agencji towarzyskiej i wstąpienia w hierarchiczną strukturę zaprojektowaną przez R. W., oskarżona miała możliwość pokierowania swoim działaniem i pełną swobodę wyboru co do podejmowanych działań, a mimo tego zdecydowała się na popełnienie czynów niezgodnych z prawem. Oskarżona nie była bowiem w żaden sposób zmuszona ani do zatrudnienia się u R. W., ani do uprawiania prostytucji, a przede wszystkim – mogła odmówić wykonywania w agencji towarzyskiej innych zadań niż stricte usługa seksualna. Rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny oskarżonej dawał jej możliwość podjęcia decyzji o zachowaniu zgodnym z prawem, tymczasem oskarżona przez długi czas współpracowała z R. W. i bez sprzeciwu wykonywała obowiązki wykraczające poza spędzanie czasu z klientami. Proceder, którym zajmowała się oskarżona był bardzo dobrze zorganizowany i prowadzony na szeroką skalę, nie tylko we W. ale również w innych miastach.

Sąd uznał, że wymierzone kary pozbawienia wolności będą adekwatne do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonej czynów, a nadto będą zgodne z dyrektywami wskazanymi w art. 53 §1 i §2 k.k. Miarkując karę pozbawienia wolności Sąd miał przy tym na uwadze stosunkowo krótki okres zatrudnienia oskarżonej w agencji towarzyskiej oraz fakt, iż dodatkowych działań oczekiwanych przez R. W. podejmowała się ona nieregularnie, rzadziej niż inne oskarżone.

W przekonaniu Sądu kary jednostkowe pozbawienia wolności w orzeczonych wymiarach spełnią stawiane im cele wychowawcze oraz prewencyjne, tak względem oskarżonej jak i reszty społeczeństwa. W ocenie Sądu uświadomią one oskarżonej naganność jej zachowania oraz zapobiegną ponownemu naruszaniu porządku prawnego.

Z uwagi na to, że oskarżona przypisanych jej przestępstw dopuściła się w celu uzyskania dla innej osoby korzyści majątkowej i taką korzyść dla R. W. osiągnęła, Sąd obok kar pozbawienia wolności wymierzył także oskarżonej karę grzywny. Przy jej wymiarze Sąd, ustalając wysokość stawki dziennej, wziął pod uwagę dochody oskarżonej, jej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

Mając na względzie wszystkie opisane wyżej przesłanki oraz dyrektywy wymiaru kar Sąd uznał, iż za przypisane oskarżonej W. S. (1) czyny adekwatne jednostkowe kary stanowić będą odpowiednio: kara pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy za czyn z art. 258 §1 k.k. oraz kara pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy oraz grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych, przy ustaleniu wymiaru jednej stawki dziennej na 50 zł za czyn z art. 204 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

Przy wymiarze oskarżonym kar Sąd kierował się również zasadą proporcjonalności kar, z uwzględnieniem kary orzeczonej prawomocnie wobec R. W., która cały proceder zorganizowała, kierowała nim i to ona czerpała korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inne osoby, w tym i oskarżone.

S. Ś. (2),

A. K. (1),

K. O.,

W. S. (2)

IX.

I., II.,

III., IV.

V., VI.,

VII., VIII.

Wymierzając oskarżonym kary łączne pozbawienia wolności Sąd zastosował zasadę asperacji, bacząc przy tym, aby wymierzone kary spełniały swoje cele wychowawcze i prewencyjne. W ocenie Sądu kary łączne ukształtowane tak, jak uczyniono to w wyroku, stanowią trafną reakcję karną na popełnione przez oskarżone przestępstwa.

Przy wybieraniu zasady łączenia kar Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki do ich pełnej kumulacji – ukształtowana w ten sposób kara stanowiłaby w ocenie Sądu dolegliwość przekraczającą potrzeby resocjalizacyjne. Z drugiej zaś strony wobec żadnej z oskarżonych nie zachodziły według Sądu podstawy do pełnej absorpcji kary. Orzeczenie kary łącznej w wysokości odpowiadającej wyższej z podlegającej łączeniu kar prowadziłoby w zasadzie do bezkarności za drugi przypisany oskarżonym czyn. Fakt ten mógłby spowodować zarówno u oskarżonych jak i w odczuciu społecznym przekonanie o nieponoszeniu konsekwencji popełnienia przestępstwa. Stąd też, stosując zasadę asperacji, Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonych kary pozbawienia wolności i orzekł:

wobec S. Ś. (1) karę łączną 1 roku pozbawienia wolności;

wobec A. K. (1) karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności;

wobec K. O. karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności;

wobec W. S. (1) karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności

uznając, że tak ukształtowana kara będzie stanowiła adekwatną reakcję karną względem oskarżonego, a jednocześnie uczyni ona zadość względom prewencji indywidualnej i generalnej.

S. Ś. (2),

K. O.,

W. S. (2)

X.

I., II.,

V., VI.,

VII., VIII.

Na podstawie art. 69 §1 k.k. i art. 70 §1 k.k. Sąd podjął decyzję o warunkowym zawieszeniu kar łącznych pozbawienia wolności, orzeczonych wobec wymienionych oskarżonych, na okres próby po 3 (trzy) lata, a nadto na podstawie art. 73 §2 k.k. zadecydował o objęciu ich w okresie próby dozorem kuratora sądowego, zobowiązując je na podstawie art. 72 §1 pkt 1 k.k. do informowania kuratora o przebiegu okresu próby.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. K. (1)

XI.

III., IV.

Na podstawie art. 63 §1 k.k. Sąd zaliczył A. K. (1) okres jej zatrzymania od dnia 26 stycznia 2019 r. godz. 20:26 do dnia 28 stycznia 2019 r. godz. 15:56 na poczet orzeczonej wobec tej oskarżonej kary łącznej pozbawienia wolności, której wykonania Sąd nie mógł warunkowo zawiesić, z uwagi na fakt, iż w chwili popełnienia czynów była uprzednio skazana na karę pozbawienia wolności.

S. Ś. (2),

K. O.,

W. S. (2)

XII.

I., II.,

V., VI.,

VII., VIII.

Na podstawie art. 63 §1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonym okresy ich zatrzymań i tymczasowych aresztowań:

S. Ś. (2) od dnia 26 stycznia 2019 r. godz. 20:45 do dnia 4 kwietnia 2019 r. godz. 14:50;

K. O. od dnia 26 stycznia 2019 r. godz. 21:50 do dnia 27 stycznia 2019 r. godz. 19:30;

W. S. (1) od dnia 26 stycznia 2019 r. godz. 20:20 do dnia 28 stycznia 2019 r. godz. 15:16;

na poczet orzeczonych kar grzywien, przyjmując iż jeden dzień pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny. W oparciu o powyższe rozstrzygnięcie Sąd uznał również karę grzywny orzeczoną wobec S. Ś. (1) za wykonaną w całości.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XIII.

XIV.

Na podstawie art. 29 ustawy Prawo o adwokaturze i §17 ust. 1 pkt. 2 oraz ust. 2 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. P. (2) kwotę 2656,80 zł (w tym podatek VAT) oraz na rzecz adw. M. G. (2) kwotę 2656,80 zł (w tym podatek VAT) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej z urzędu oskarżonym, tj. odpowiednio K. O. oraz A. K. (1).

W zakresie pozostałych kosztów postępowania – wskutek analizy sytuacji materialnej i osobistej, Sąd zwolnił wszystkie oskarżone od kosztów postępowania w całości. Pomimo iż oskarżone swoim przestępczym działaniem wygenerowały koszty postępowania, Sąd uznał, że obciążenie ich kosztami byłoby zbyt uciążliwe z uwagi na ich sytuację majątkową.

7.  Podpis


Dodano:  ,  Opublikował(a):  Patrycja Świtoń
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Tomasz Kaszyca
Data wytworzenia informacji: