Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 22 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Sławomir Urbaniak

Protokolant:Wojciech Langer

po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2016 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą we W.

przeciwko (...) Szpitalowi (...) w L.

o zapłatę

I zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 200.075,87 zł (dwieście tysięcy siedemdziesiąt pięć złotych osiemdziesiąt siedem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty;

II zasądza od strony pozwanej rzecz strony powodowej kwotę 24.421 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1847/16

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty, aby pozwany (...)Szpital (...) w L. zapłacił kwotę 200.075,87 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz domagała się zasądzenia kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu swojego żądania strona powodowa wskazała, że w dniu 20.04.2011r. strony zawarły umowę limitu wekslowego regulującą formę i sposób zapłaty przez pozwanego za artykuły medyczno-farmaceutyczne nabywane od powoda na podstawie odrębnych umów sprzedaży, zawieranych w ramach prowadzonych przez strony działalności gospodarczych. Strony zgodnie ustaliły jako formę zapłaty za wspomniane należności weksle własne z wystawienia pozwanego, wypełniane zgodnie z postanowieniami umowy. W ten sposób następowało realne wydłużenie zapłaty należności powstałych z tytułu leków, co stanowiło korzyść dla pozwanego. Zgodnie z postanowieniami umowy termin zapłaty weksli nie mógł być dłuższy niż 120 dni od dnia ich wystawienia. Wbrew zobowiązaniom wynikającym z umowy pozwany nie dokonywał w terminie wykupu weksli. W związku z powstałymi opóźnieniami powód wystawił pozwanemu faktury za nieterminowy wykup weksli. Pozwany zakwestionował roszczenie powoda twierdząc, że roszczenie niniejsze jest roszczeniem wekslowym i może ono przysługiwać jedynie prawnemu posiadaczowi weksla, którym powód zdaniem pozwanego przestał być w chwili anulowania weksli i przesłania ich Szpitalowi. Z takim stanowiskiem nie zgadza się strona powodowa podając, że uprawnienie do naliczenia odsetek za opóźnienie w wykupie weksli wynika wprost umowy, roszczenie to nie ma charakteru abstrakcyjnego i nie wynika z samych weksli tylko z umowy limitu wekslowego z dnia 20.04.2011 r.

W dniu 16.09.2016 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (pod sygn. akt I Nc 1312/16) uwzględniając powództwo w całości.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości twierdząc, że powództwo nie ma uzasadnionych podstaw. Zobowiązanie pozwanego z umowy sprzedaży zgasło bowiem z chwilą przyjęcia przez powoda weksla własnego z wystawienia pozwanego (§ 3 ust. 5 i 10 umowy limitu wekslowego) i w to miejsce pojawiło się abstrakcyjne zobowiązanie wekslowe. Remitent (powód) zachował prawo do naliczenia odsetek, tyle tylko, że powinien inkorporować je w treść weksla, powiększając o ich wartość sumę wekslową, w tym lub w kolejnym wekslu (§ 3 ust. 6 umowy limitu wekslowego). Jeśli remitent tego nie uczynił, to odsetek tych dochodzić nie może. Dalej wskazywał, że umowa limitu wekslowego jest porozumieniem, o którym mowa w art. 10 prawa wekslowego. Określa ono zasady wystawiania (uzupełniania weksli), jednak nie zmienia ono reguły, że całe roszczenie powinno zostać inkorporowane w treść weksla. Jeżeli zatem powód przyjął weksle wystawione przez pozwanego, pomimo niepowiększenia sumy wekslowej o odsetki i ze skutkiem w postaci zgaśnięcia zobowiązania kauzalnego, to czynił to wyłącznie na własne ryzyko. W ocenie pozwanego brak było zatem jakichkolwiek podstaw do zapłaty żądanych przez powoda kwot (odsetek), ponieważ powód nie jest posiadaczem weksla, w którego treść inkorporowane by zostało roszczenie odsetkowe, wynikające z umowy limitu wekslowego (porozumienia wekslowego). Mając zaś na uwadze, że roszczenie ze stosunku pierwotnego zgasło z chwilą przyjęcia przez remitenta (powoda) weksla, powodowi nie przysługują dalsze roszczenia wobec Szpitala.

Ustosunkowując się do treści sprzeciwu od nakazu zapłaty strona powodowa w kolejnym piśmie procesowym zaprzeczyła wszelkim twierdzeniom pozwanego i jeszcze raz podkreśliła, że możliwość dochodzenia przez powoda odsetek za nieterminowy wykup weksli nie jest wcale uzależniona od zawarcia tych odsetek w treści weksla, poprzez powiększenie o ich wartość sumy wekslowej. Wynika to przede wszystkim z tego, że w chwili wystawienia danego weksla nie powstały jeszcze odsetki za opóźnienie w płatności sumy wekslowej, stąd nie może być mowy o ich doliczaniu do sumy wekslowej na etapie wystawienia weksla.

Dalej powód jeszcze podawał, że wbrew twierdzeniom pozwanego, umowa limitu wekslowego nie jest deklaracją wekslową, o której mowa w art. 10 prawa wekslowego, a stanowi odrębne zobowiązanie, z którego można wywodzić roszczenia inne niż te, które wynikają z dokumentu weksla. Strony na zasadzie swobody umów dokonały w drodze umowy zamiany (nowacji) dotychczasowych zobowiązań pozwanego, poprzez przyjmowanie przez powoda od pozwanego zamiast płatności za dotychczasowe zobowiązania wynikające ze sprzedaży leków, kolejnych weksli własnych do wysokości przyznanego limitu. Powód może więc dochodzić zapłaty odsetek za opóźnienie w terminowym wykupie weksla na podstawie umowy w każdym czasie po zapłacie należności głównej z weksla, a uprawnienie to wynika wprost z § 8 ust. 6 umowy. Twierdzenia pozwanego, iż powód powinien inkorporować odsetki do sumy wekslowej nie mogą w żadnej mierze odnosić się do odsetek za opóźnienie w płatności weksla. Dotyczy to innych rodzajów odsetek a mianowicie odsetek za opóźnienie w zapłacie faktur VAT wystawianych przez powoda w związku z dostawą leków oraz odsetek za czas wystawienia weksla - ujętych w wekslu jako odsetki za okres od dnia wystawienia weksla do dnia będącego ustalonym terminem płatności weksla. Nawet gdyby przychylić się do interpretacji pozwanego, zgodnie z którą odsetki za nieterminowy wykup weksla można doliczyć do sumy wekslowej kolejnego weksla, to podkreślenia wymaga, że takie działanie jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem powoda.

W związku z powyższym w ocenie strony powodowej nie było żadnych prawnych przeszkód, aby odsetki za nieterminowy wykup weksli były dochodzone przez powoda osobno, na podstawie samej umowy w każdym czasie po zapłacie należności głównej z weksla, aż do upływu terminów okresu przedawnienia należności odsetkowej. Ponadto uprawnienie powoda do żądania odsetek za opóźnienie w płatności weksla wynikało również z przepisów kodeksu cywilnego.

Wreszcie strona powodowa wskazała, że art. 48 ustawy prawo wekslowe, na który powołuje się pozwany, nie ma zastosowania w warunkach stanu faktycznego niniejszej sprawy. Przepis ten dotyczy roszczeń posiadacza weksla wobec zwrotnie zobowiązanych w przypadku niespełnienia zobowiązania przez dłużników wekslowych. Pozwany jest natomiast wystawcą weksla własnego, a więc bezpośrednio zobowiązanym z weksla, a nie zobowiązanym zwrotnie, stąd art. 48 ustawy nie ma do niego zastosowania. Rolą tego przepisu jest ograniczenie roszczeń posiadacza weksla w przypadku dokonywania poszukiwania zwrotnego. Wówczas rzeczywiście istotnym jest, aby pozostawać w posiadaniu weksla, ponieważ nie dochodzi się roszczeń od pierwotnego wystawcy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20.04.2011 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. oraz (...)Szpital (...) w L. zawarły umowę limitu wekslowego regulującą formę i sposób zapłaty przez pozwanego za artykuły medyczno-farmaceutyczne nabywane od powoda na podstawie odrębnych umów sprzedaży, zawieranych w ramach prowadzonych przez strony działalności gospodarczych. Celem umowy było stworzenie dogodnych warunków finansowania jednostek służby zdrowia poprzez realne wydłużenia terminu zapłaty należności. Miało to następować poprzez przyjmowanie weksli własnych wystawianych przez Szpital i wypełnianych zgodnie z postanowieniem umowy i obniżenie kosztów spłaty zobowiązań poprzez zastosowanie stopy odsetek opartej na indeksach rynkowych w miejsce odsetek ustawowych. Formą zapłaty za należności miały być weksle własne z wystawienia pozwanego, wypełniane zgodnie z postanowieniami umowy.

W pkt 2 załącznika nr 1 do umowy, aktualnego na dzień 30.09.2013 r., strony postanowiły, że termin zapłaty weksli nie mógł być dłuższy niż 120 dni od dnia ich wystawienia.

W § 3 ust. 6 umowy strony ustaliły, że U. zachowuje prawo do odsetek od zobowiązań Szpitala, naliczonych do dnia wystawienia weksla, który zastępuje dane zobowiązanie. U. ma prawo powiększyć sumę wekslowa danego lub kolejnego weksla o wysokości tych odsetek.

Zapłata przez Szpital sumy wekslowej przed terminem jego wykupu pozostaje bez wpływu na wysokość zobowiązań szpitala z niniejszej umowy (par. 3 ust. 8 umowy).

W § 3 ust. 10 kontraktu strony natomiast postanowiły, że z chwilą przyjęcia weksla dotychczasowe zobowiązania Szpitala wygasają z dniem wystawienia weksla, a w ich miejsce powstają nowe, które mają charakter zobowiązań z weksla, z zastrzeżeniem ustępu 6 niniejszego paragrafu.

Z kolei w § 8 ust. 5 umowy, w wersji zmodyfikowanej aneksami do umowy, zawarto postanowienie, zgodnie z którym w sytuacji, gdy Szpital nie dokonał wykupu weksla w terminie, U. może zastosować odsetki w wysokości zgodnej z art. 359 § 2 [1] k.c. do naliczania odsetek za opóźnienie.

W ustępie 7 tego paragrafu natomiast strony przewidziały, że w przypadku gdy bezskutecznie upłyną dodatkowe terminy na wykup weksli, a Szpital nadal nie dokona spłaty wymagalnych sum wekslowych, U. ma prawo anulować wszystkie przyjęte, a niespłacone weksle własne Szpitala i wypełnić weksel in blanco zgodnie z deklaracją wekslową stanowiącą załącznik do niniejszej umowy.

W przypadku wykupu weksla przez Szpital U.po uzyskaniu pełnej kwoty środków na wykup danego weksla, dokona jego przekreślenia opatrzy słowem „Anulowany” i odeśle Szpitalowi listem poleconym (§13 ust. 1).

(Dowód: umowa limitu wekslowego z 20.04.2011r. wraz z załącznikami – k. 18-28, aneks do umowy k. 29-31)

Wbrew zobowiązaniom wynikającym z umowy, pozwany nie dokonywał w terminie wykupu weksli.

(okoliczność bezsporna, nadto kopie weksli anulowanych wraz potwierdzeniem spłat k. 32-53)

W związku z powstałymi opóźnieniami powód wystawił pozwanemu faktury VAT datowane na dzień 31.10.2014 r. o numerach: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) - za nieterminowy wykup weksli na łączną kwotę 67.119,05zł.

(Dowód : faktura VAT nr (...), faktura VAT nr (...), faktura VAT nr (...), faktura VAT nr (...), faktura VAT nr (...), faktura VAT nr (...), faktura VAT nr (...), faktura VAT nr (...), faktura VAT nr (...)- k. 54-62)

Pozwany po otrzymaniu wskazanych powyżej faktur VAT, pismem z dnia 20.05.2015 r. i 26.05.2015 r. zwrócił się do powoda z pismem, w którym zakwestionował jego roszczenie twierdząc, że nie jest już on prawnym posiadaczem weksli i nie przysługuje mu roszczenie o zapłatę odsetek za opóźnienie w wykupie weksli.

(Dowód: pismo Szpitala z 20.05.2015 r. i z 26.05.2015 r. - k. 72-74)

Pozwany odesłał bez księgowania także i kolejne faktury otrzymane w dniu 14.09.2015r. o numerach: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), na łączną kwotę 132.956,93 zł podtrzymując swoje stanowisko wyrażone we wcześniejszej korespondencji. Uznał, że roszczenia objęte powyższymi fakturami są nieistniejące. Wskazał, że zgodne z art. 48 pkt 2 w zw. z art. 103 prawa wekslowego odsetki naliczane za okres po dniu płatności weksla przysługują wyłącznie prawnemu posiadaczowi weksla.

(Dowód: pismo Szpitala z 21.09.2015r. i 10.11.2015r. k. 75 -79, faktury VAT o (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) - k. 63-71)

W związku z nieuregulowaniem płatności, (...) sp. z o.o. w piśmie datowanym na 29.03.2016r. wystosowała ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty 200.075,87 zł wraz z należnymi odsetkami wynikającymi z załączonego do pisma zestawienia płatności, w nieprzekraczalnym terminie 7 dni. W odpowiedzi na to pismo (...) Szpital (...)w L. podtrzymał swoje stanowisko wyrażone we wcześniejszej korespondencji.

(Dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty z 29.03.2016 r. wraz z zestawieniem faktur . -k. 80 – 83, pismo Szpitala z 7.04.2016 r., k. 84)

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

Strona powodowa (...) sp. z o.o. we W. dochodziła zapłaty kwoty 200.075,87 zł tytułem odsetek za opóźnienie w wykupie weksli. Roszczenie swoje strona powodowa wywodziła z umowy limitu wekslowego z dnia 20.04.2011r. Jak wskazała, w umowie tej strony uregulowały formę i sposób zapłaty przez pozwanego za artykuły medyczno-farmaceutyczne nabywane od powoda na podstawie odrębnych umów sprzedaży. Zgodnie z treścią tego porozumienia strona pozwana wystawiała kolejne weksle obejmujące zobowiązanie wobec strony powodowej z odroczonym nawet do 120 dni terminem płatności. W ten sposób następowało realne wydłużenie zapłaty należności powstałych z tytułu dostawy leków, co stanowiło korzyść dla pozwanego. Strona pozwana nie sprostała warunkom umowy i dokonywała płatności weksli z opóźnieniem co do ustalonego terminu wykupu weksla. To w ocenie strony powodowej uprawniało ją do naliczenia odsetek za opóźnienie za nieterminowy wykup weksli i stanowiło podstawę wywiedzionego roszczenia.

Pozwany zakwestionował roszczenie powoda twierdząc, że może ono przysługiwać jedynie prawnemu posiadaczowi weksla, którym powód zdaniem pozwanego przestał być w chwili anulowania weksli i przesłania ich zwrotnie Szpitalowi. W ocenie pozwanego zobowiązanie odsetkowe powinny były być inkorporowane w treść weksla i wówczas podlegałyby uwzględnieniu. Natomiast brak jest podstaw prawnych do dochodzenia tych płatności na podstawie umowy z 20.04.2011r. Nie kwestionowała przy tym strona pozwana samej okoliczności powstania zadłużenia odsetkowego i jego wysokości.

Okoliczności faktyczne w sprawie Sąd ustalił na podstawie dołączonych do pozwu dokumentów, w tym zwłaszcza umowy limitu wekslowego, oraz dołączonych faktur, wykazujących wysokość powstałego zobowiązania. Ustalenia te nie były w żaden sposób kwestionowane. Okolicznością sporną była natomiast ocena prawna roszczeń powoda w kontekście obowiązujących przepisów prawnych.

W ocenie Sądu nie można zgodzić się z twierdzeniami pozwanego, że w momencie anulowania weksli, powód utracił roszczenia o zapłatę odsetek za opóźnienie w terminie ich wykupu. W przekonaniu Sądu powód może ich dochodzić na podstawie odrębnego stosunku umownego jakim jest umowa limitu wekslowego z 20.04.2011r. Z całą pewnością umowa ta nie stanowi jedynie deklaracji wekslowej, czy też innego porozumienia regulującego jedynie sposób uzupełniania weksli; przeciwnie - jest to samodzielne źródło zobowiązania. Strony na zasadzie swobody umów wynikającej z art. 353[1] k.c. uregulowały na nowo relacje dotycząc płatności, umożliwiając stronie pozwanej wystawianie weksli własnych w zakresie ustalonego limitu, z odroczonym terminem wykupu. Jednocześnie w umowie tej, w § 8 ust. 5 strony przewidziały uprawnienie do naliczania odsetek za nieterminowy wykup weksli w wysokości zgodnej z art. 359 § 2 1 k.c. (odsetki maksymalne) w sytuacji gdy pozwany nie dokona wykupu weksla w terminie.

Roszczenie z jakim powód występuje (odsetki za nieterminowy wykup weksli) nie ma zatem charakteru abstrakcyjnego i nie wynika z samych weksli, lecz jest to zobowiązanie wynikające wprost z umowy. Jak podkreśla się w literaturze, poprzez wystawienie weksla stosunek kauzalny jakim w tym przypadku jest umowa limitu wekslowego nie wygasa, lecz oba te stosunki - z weksla i ze stosunku kauzalnego - trwają obok siebie (vide: A. Szpunar, Komentarz do Prawa wekslowego i Prawa czekowego, Warszawa 1994, str. 14 i nast.). Stosunki te oczywiście pozostają ze sobą w zależności - przede wszystkim spłata weksla powoduje umorzenie długu. Jednakże w tym wypadku pozwany poprzez zapłatę sumy wekslowej nie wygasił zobowiązania w postaci należnych odsetek za opóźnienie w płatności weksla (ponieważ nie były one objęte sumą wekslową). Zatem zobowiązanie to pozostaje niezaspokojone i jako takie zostało objęte powództwem w niniejszej sprawie. Kwota zaś tych odsetek wynika wprost z dołączonych do pozwu i niezakwestionowanych co do ich wysokości faktur.

Powoływany natomiast przez pozwanego § 3 ust. 5 i 10 umowy z 20.04.2011r. dotyczy zobowiązań będących podstawą wystawienia weksla, a więc istniejących w momencie wystawiania weksla. Są to przede wszystkim odsetki za opóźnienie w zapłacie faktur VAT wystawianych przez powoda (doliczone do sumy wekslowej, czyniąc je wraz z należnościami wynikającymi z faktur VAT wartością nominalną weksla) oraz odsetki za czas wystawienia weksla (za okres od dnia wystawienia weksla do dnia będącego ustalonym terminem płatności weksla, naliczone według stopy bazowej powiększonej o marżę od wartości nominalnej weksla). Nie mogły natomiast w ten sposób zostać doliczone odsetki za opóźnienie w wykupie weksla. Wystawiane na podstawie umowy weksle, to weksle własne bez klauzuli płatności za okazaniem. Weksle te nie zawierają w sumie wekslowej odsetek za opóźnienie w wykupie weksla, ponieważ odsetki te w chwili wystawienia weksla jeszcze nie istniały (powstały dopiero po upływie terminu wykupu weksla). Inkorporowanie w treść weksla odsetek za nieterminowy wykup było niemożliwe z uwagi na fakt, iż w chwili wystawienia weksla nie istniały jeszcze odsetki za opóźnienie w jego płatności. Co więcej, w wielu przypadkach strona powodowa nie miałaby faktycznej możliwości ujęcia w kolejnym wekslu odsetek za nieterminową płatność poprzedniego weksla, z uwagi na fakt, iż nie zawsze w chwili wystawienia kolejnego weksla pozwany dokonał już zapłaty za poprzedni weksel. Roszczenie odsetkowe w takiej sytuacji nie obejmowałoby zamkniętego okresu opóźnienia.

Niezależnie od tego zaznaczyć należy, że prawo doliczenia odsetek do sumy wekslowej to jedynie uprawnienie, z którego strona powodowa mogła, ale nie musiała skorzystać. Jeśli więc istnieje alternatywna metoda dochodzenia tych należności – na podstawie odrębnej umowy, to w ocenie Sądu nie ma żadnych prawnych przeszkód, aby odsetki za nieterminowy wykup weksli były dochodzone przez powoda osobno na podstawie zobowiązania umownego. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność anulowania weksli. Zgodnie z §13 ust. 1 umowy powód dokonuje anulowania weksla i odsyła go niezwłocznie pozwanemu po dokonaniu przez pozwanego zapłaty sumy wekslowej. Strony nie uzależniły w umowie zwrotu weksla od zapłaty odsetek za nieterminowy jego wykup, ponieważ źródłem roszczenia powoda o zapłatę tych odsetek nie jest weksel, tylko sama umowa.

Podkreślić również trzeba, że uprawnienie powoda do żądania odsetek za opóźnienie w płatności weksla wynika również z przepisów ogólnych kodeksu cywilnego regulujących terminy spełnienia świadczenia i skutki opóźnienia w terminie spełnienia świadczeń pieniężnych, a to art. 455 k.c. i art.481 k.c., które, przy braku odmiennego zastrzeżenia, znajdują zastosowanie w reżimie wekslowym. Stanowią one, że w przypadku opóźnienia w spełnieniu świadczeń pieniężnych wierzycielowi przysługują odsetki za czas opóźnienia. Takie roszczenie właśnie, i to niezależnie od istniejącego obok roszczenia wekslowego, przysługuje powodowi. Prawo wekslowe nie może bowiem hamować ewentualnych innych roszczeń, które znajdują podstawy w przepisach ogólnych prawa cywilnego.

W niniejszej sprawie nie ma także zastosowania przywoływany przez pozwanego art. 48 ust. 2 ustawy prawo wekslowego, ponieważ dotyczy on roszczeń posiadacza weksla wobec zwrotnie zobowiązanych. Zwrotnie zobowiązanymi z weksla są np. remitent, trasant, indosant lub poręczyciel. Stają się oni zobowiązanymi dopiero w przypadku niespełnienia zobowiązania przez głównych dłużników wekslowych. Pozwany jest natomiast wystawcą weksla własnego, a więc bezpośrednio zobowiązanym z weksla, a nie zobowiązanym zwrotnie, stąd art. 48 ustawy, jak i art. 49 nie mają do niego bezpośredniego zastosowania. (por. M. Czarnecki, L. Bagińska, Prawo wekslowe. Komentarz [w:] Prawo wekslowe i czekowe. Komentarz. Wyd. 6, Warszawa 2013). W stosunku do dłużnika głównego, który popadł w opóźnienie zastosowanie z kolei znajduje przepis art. 28 ust. 2 pr. wekslowego. Zgodnie z jego treścią, w razie niespłacenia weksla przez dłużnika głównego wekslowego, wierzycielowi służy bezpośrednie roszczenie z weksla przeciwko temu dłużnikowi. Przy czym jeśli chodzi o zakres tego roszczenia to zostało ono wyczerpująco i szczegółowo określone w przepisach art. 48 i 49 prawa wekslowego. To odnosi się zarówno do tych zwrotnie zobowiązanych, o których jest mowa w przepisie art. 48 prawa wekslowego, jak i, poprzez odesłanie z art. 28 ust 2. prawa wekslowego, do dłużnika głównego. Przyjmuje się więc, że na podstawie weksla i w postępowaniu nakazowym można domagać się tylko kwot wymienionych w tych przepisach. Co jednak istotne, nie wyklucza to jednocześnie dochodzenia dalszych roszczeń, opartych na przepisach o odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązania, którym przecież jest niezapłacenie w terminie długu wekslowego (P. Machnikowski, Komentarz. Prawo wekslowe Lex Omega 44/2016).

Wynika z tego zatem, że stronie powodowej z tytułu nienależytego wykonania zobowiązania umownego, a więc opóźnienia w wykupie weksli, przysługuje roszczenie o zapłatę odsetek za czas opóźnienia. W związku z powyższym Sąd w całości uwzględnił powództwo, o czym orzekł w pkt I wyroku.

Odsetki od zasądzonych odsetek na podstawie art. 482 k.c. i zgodnie z żądaniem pozwu, należały się od dnia wytoczenia powództwa.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Na zasądzoną kwotę składają się koszty opłaty sądowej w wysokości 10.004 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 14.400 zł wraz z opłatą od pełnomocnictwa w wysokości 17zł.