Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 12 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR del. Ewa Rudkowska – Ząbczyk

Protokolant: Marcin Guzik

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2014 r. we Wrocławiu

wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 11 czerwca 2013 roku

w sprawie z powództwa (...).

przeciwko J. Ż.

o zapłatę

postanawia:

I.  oddalić wniosek pozwanego J. Ż. o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 11 czerwca 2013 roku wydanego w niniejszej sprawie;

II.  odrzucić zażalenie pozwanego J. Ż. na postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 11 czerwca 2013 roku.

Sygnatura akt I C 550/13

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 12 maja 2014 r.

Pozwem wniesionym w dniu 16 kwietnia 2013 r. strona powodowa (...). w B. wniosła o zasądzenie od pozwanego J. Ż. kwoty 52 354 241 HUF (forintów węgierskich) z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a nadto o zasądzenie od pozwanego na rzecz strony powodowej kosztów postepowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w poczwórnej wysokości stawki minimalnej. W pozwie strona powodowa wskazała adres pozwanego W. ul. (...).

Przesyłka zawierająca odpis pozwu, zobowiązanie do złożenia odpowiedzi na pozew oraz pouczenie o treści art. 207 § 6 k.p.c. nie została doręczona bezpośrednio pozwanemu na adres wskazany w pozwie. Była prawidłowo dwukrotnie awizowana, w związku z czym w dniu 11 czerwca 2013 r. Przewodniczący wydał zarządzenie o pozostawieniu jej w aktach ze skutkiem doręczenia na dzień 29 maja 2013 r. (k. 69).

W dniu 11 czerwca 2013 r. Sąd wydał postanowienie uwzględniające wniosek strony powodowej o udzielenie zabezpieczenia roszczenia. Powyższe postanowienie zostało wysłane do pozwanego na adres wskazany w pozwie. Przesyłka nie została jednak doręczona bezpośrednio pozwanemu, była prawidłowo dwukrotnie awizowana, w związku z czym w dniu 24 lipca 2013 r. Przewodniczący wydał zarządzenie o pozostawieniu jej w aktach ze skutkiem doręczenia na dzień 3 lipca 2013 r. (k. 85).

W dniu 2 sierpnia 2013 r. odbyła się rozprawa, na której pozwany nie stawił się. Przewodniczący uznał, że pozwany został o terminie posiedzenia zawiadomiony prawidłowo przez dwukrotne awizo i pozostawił przesyłkę w aktach ze skutkiem doręczenia na dzień 4 lipca 2013 r. (k. 88).

Na posiedzeniu w dniu 2 sierpnia 2013 r. Sąd wydał przeciwko pozwanemu wyrok zaoczny, w całości uwzględniający żądanie strony powodowej, a nadto wyrokowi nadany został rygor natychmiastowej wykonalności (k. 90). Odpis wyroku zaocznego został pozwanemu skutecznie osobiście doręczony na adres wskazany w pozwie, tj. W. ul. (...). Przesyłka kierowana pod ten adres była w dniu 20 sierpnia 2013 r. awizowana i odebrana osobiście przez pozwanego w dniu 26 sierpnia 2013 r. (k. 100).

W dniu 2 września 2013 r. pozwany wniósł między innymi wniosek o przywrócenie mu terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 11 czerwca 2013 r. (k. 102). W uzasadnieniu powyższego żądania pozwany podniósł, że w pozwie został wskazany jego błędny adres albowiem nie zamieszkuje on we W. przy ul. (...) tylko przy ul. (...). Pozwany podniósł, że prawidłowy adres pozwanego był znany stronie powodowej od samego początku, bowiem nabywał nieruchomość położoną przy ul. (...) we W. będąc jeszcze zatrudnionym u strony powodowej na W., a nadto do domu tego przeprowadził się wraz z rodziną po zakończeniu zatrudnienia u strony powodowej. Pozwany wskazał, że nowy adres jest uwidoczniony w dokumentach oraz publicznych rejestrach, takich jak Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej oraz księgi wieczyste. Rodzina pozwanego od lipca 2011 r., a sam pozwany od lipca 2012 r. zamieszkują we W. przy ul. (...). W mieszkaniu przy ul. (...) przebywał najemca M. B., który nie przekazywał pozwanemu żadnej informacji o ewentualnej korespondencji wysyłanej w niniejszej sprawie. Pozwany ujawnił w skrzynce pocztowej lokalu przy ul. (...) wezwanie do stawiennictwa skierowane przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia A. S. „w sprawie zabezpieczenia na rzecz uprawnionego (...).”, które zostało tam pozostawione i niezwłocznie, tj. 26 sierpnia 2013 r. udał się do urzędu pocztowego celem podjęcia korespondencji. W tym samym dniu potwierdził doręczenie wyroku zaocznego z dnia 2 sierpnia 2013 r., a tym samym powziął informacje na temat toczącego się postepowania i rozstrzygnięcia, które w nim zapadło.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany J. Ż. jest właścicielem lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...).

(dowód: odpis zwykły księgi wieczystej nr (...), k. 53-55; przesłuchanie pozwanego, e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:24:47-00:45:37)

W maju 2011 r. pozwany wraz z żoną M. Ż. nabyli nieruchomość położoną we W. przy ul. (...) od J. K., który był wówczas zwierzchnikiem pozwanego. Zawierając umowę sprzedaży w akcie notarialnym pozwany wskazywał swój adres we W. przy ul. (...).

(dowód: zeznania świadka M. Ż., e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:04:24-00:16:04; przesłuchanie pozwanego, e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:24:47-00:45:37; odpis zwykły księgi wieczystej nr (...), k. 50-52)

Po nabyciu domu przez pozwanego J. K. dwu lub trzykrotnie odwiedzał go w domu przy ul. (...) we W.. Kilkukrotnie pracownicy spółki przywozili pozwanemu do tego domu dokumenty.

(dowód: przesłuchanie pozwanego, e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:24:47-00:45:37)

W dniu 23 maja 2008 r. pozwany zawarł ze stroną powodową umowę zlecenia, w której oznaczył swój adres zamieszkania w Polsce we W. przy ul. (...).

(dowód: umowa zlecenia z dnia 23 maja 2008 r. wraz z tłumaczeniem, k. 10-17)

Od tego czasu pozwany wraz z rodziną mieszkał na W. w mieszkaniu najmowanym dla niego przez stronę powodową. W tym czasie pozwany był właścicielem mieszkania położonego we W. przy ul. (...), które stało puste. Pozwany przyjeżdżał do niego w czasie pobytów w Polsce.

(dowód: zeznania świadka M. Ż., e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:04:24-00:16:04; przesłuchanie pozwanego, e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:24:47-00:45:37)

W lipcu 2011 r. żona pozwanego M. Ż. wraz z dziećmi wróciła do W. i zamieszkała w nieruchomości przy ul. (...). W tym czasie pozwany jeszcze pracował u strony powodowej, do kwietnia 2012 r. latał do B. każdego tygodnia na 1 lub 2 dni.

(dowód: zeznania świadka M. Ż., e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:04:24-00:16:04; przesłuchanie pozwanego, e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:24:47-00:45:37)

W dniu 12 kwietnia 2012 r. strony złożyły pisemne oświadczenia w przedmiocie rozwiązania umowy zlecenia, na podstawie której pozwany świadczył swoje usługi stronie powodowej. W dokumencie tym pozwany wskazał swój adres zamieszkania we W. przy ul. (...).

(dowód: wypowiedzenie umowy z dnia 12 kwietnia 2012 r. wraz z tłumaczeniem, k. 27-29; rozwiązanie umowy zlecenia z dnia 12 kwietnia 2012 r., k. 140; rozwiązanie umowy zlecenia z dnia 12 kwietnia 2012 r., k. 141)

W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej znajduje się wpis dotyczący prowadzonej przez pozwanego działalności (...) J. Ż.. Jako adres głównego miejsca wykonywania działalności oraz adres do doręczeń został oznaczony W. ul. (...). Data rozpoczęcia wykonywania tej działalności gospodarczej oznaczona jednak została dopiero na dzień 1 września 2013 r.

(dowód: wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej z dnia 16 kwietnia 2013 r., k. 48 i 49)

Na nazwisko pozwanego wystawiane są rachunki za usługi telekomunikacyjne dostarczane na adres we W. przy ul. (...).

(dowód: faktura VAT nr (...) z dnia 8 listopada 2013 r., k. 213-214)

W dniu 26 września 2011 r. powód zawarł z (...) sp. z o.o. umowę o kompleksowe dostarczanie energii elektrycznej i gazu ziemnego do nieruchomości położonej we W. przy ul. (...). W lipcu 2013 r. złożył również deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na terenie miasta W. dotyczącą nieruchomości przy ul. (...).

(dowód: umowa nr (...) z dnia 26 września 2011 r., k. 218; umowa z dnia 26 września 2011 r., k. 219; deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na terenie miasta W., k. 220-224)

Adres we W. przy ul. (...) jako adres zamieszkania powód podawał zawierając w dniu 8 listopada 2012 r. umowę rachunków bankowych oraz wybranych usług.

(dowód: umowa nr (...) z dnia 8 listopada 2012 r., k. 227-232)

Od 10 sierpnia 2011 r. w nieruchomości przy ul. (...) we W. zameldowane są dzieci pozwanego K. Ż. i E. Ż. oraz jego żona M. Ż..

(dowód: potwierdzenie zameldowania na pobyt stały z dnia 10 sierpnia 2011 r., k. 215; potwierdzenie zameldowania na pobyt stały z dnia 10 sierpnia 2011 r., k. 216; potwierdzenie zameldowania na pobyt stały z dnia 10 sierpnia 2011 r., k. 217)

Pozwany nadal zameldowany jest we W. przy ul. (...).

(dowód: wydruk Centrum Personalizacji Dokumentów MSW z dnia 25 października 2013 r., k. 190; przesłuchanie pozwanego, e – protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:24:47)

Pozwany wynajmuje lokal przy ul. (...). Od kwietnia 2013 r. mieszkanie to najmował M. B.. Pozwany prosił go, aby nie wyciągał korespondencji ze skrzynki pocztowej, mimo że najemca miał do niej dostęp. Najemca miał zatem zostawiać korespondencję kierowaną do pozwanego, w tym także awiza, w skrzynce pocztowej i zawiadamiać go, jeżeli będzie jej dużo. Pozwany miał sam opróżniać skrzynkę pocztową. Najemca M. B. średnio raz z miesiącu sprawdzał zawartość skrzynki pocztowej. Zdarzało się, że były w niej przesyłki adresowane do pozwanego, a także awiza. Pozwany miał swój kluczyk do skrzynki pocztowej.

(dowód: zeznania świadka M. Ż., e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:04:24-00:16:04; zeznania świadka M. B., e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:16:04-00:24:47; przesłuchanie pozwanego, e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:24:47-00:45:37)

Rachunki związane z opłatami za korzystanie z lokalu przy ul. (...) były płacone przez pozwanego z pieniędzy przekazywanych mu na ten cel przez najemcę M. B..

(dowód: zeznania świadka M. B., e- protokół z dnia 9 maja 2014 r., 00:16:04-00:24:47)

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek pozwanego o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia z dnia 11 czerwca 2013 r. nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 167 k.p.c. czynność procesowa podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 168 § 1 k.p.c.).

Zgodnie z art. 169 k.p.c. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu tygodnia od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, przy czym w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wniosek, a równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności procesowej.

Zdaniem Sądu jednak nie można uznać, aby pozwany uchybił terminowi do złożenia zażalenia na podstawienie z dnia 11 czerwca 2013 r. bez swojej winy. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem.

W świetle materiału dowodowego zebranego w niniejszym postępowaniu, w szczególności w świetle zeznań świadków M. Ż., M. B. oraz samego pozwanego, Sąd uznał, że pozwany nie dopełnił minimalnych aktów staranności zmierzających do zapewnienia skutecznego z nim kontaktu zarówno strony powodowej, jak i w toku postępowania także Sądu. Należy bowiem zauważyć, że przeprowadzając się na ul. (...) we W. pozwany pozostał zameldowany na stałe we W. przy ul. (...), i – co znamienne – meldunek ten utrzymuje do dnia dzisiejszego. Pozwany nie tylko bezpodstawnie utrzymuje powyższy stan, ale także z niego korzysta. Jak bowiem przyznał podczas przesłuchania adres zameldowania podawany jest przez pozwanego przy tworzeniu oficjalnych dokumentów, takich jak np. umowa nabycia nieruchomości, czy umowy zlecenia. W szczególności taki adres pozwany wskazywał w kontaktach ze stroną powodową jeszcze w kwietniu 2012 r. podczas rozwiązywania łączącej strony współpracy. Mając powyższe na uwadze należało uznać, że strona powodowa mogła wskazywać podawany jej adres w kontaktach z pozwanym, w tym także oznaczyć go w pozwie, w szczególności, że pozwany nadal jest właścicielem lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...). Powyższych wniosków nie zmienia fakt, że strona powodowa, a właściwie niektórzy jej przedstawiciele, mogli wiedzieć o tym, że pozwany faktycznie przebywa w domu przy ul. (...). Należy podkreślić, że pozwany powyższą nieruchomość nabył w maju 2011 r., a więc w czasie trwania współpracy stron. Pomimo tego jeszcze w dokumentach z kwietnia 2012 r. pozwany utrzymywał, że miejsce jego zamieszkania znajduje się w lokalu przy ul. (...). Sam zresztą twierdził, że w nieruchomości przy ul. (...) zamieszkał dopiero w lipcu 2012 r. Skoro tak, to fakt odwiedzin pozwanego w nieruchomości przy ul. (...) we W. przez przedstawicieli strony powodowej nie może świadczyć o tym, że tam właśnie pozwany chciał odbierać korespondencję. Jak wynika z materiału dowodowego zebranego w sprawie pozwany utrzymywał stan posiadania dwóch adresów, które wskazywał jako adresy zamieszkania, tj. adres we W. przy ul. (...) oraz przy ul. (...). Powyższe wynika nie tylko z dokumentów, ale także zeznać świadka M. B., który wskazywał, że do mieszkania przy ul. (...) przychodziła korespondencja kierowana do pozwanego, w tym także awizowane listy polecone, którą to korespondencję pozwany co jakiś czas odbierał. Pod tym adresem odebrał także kierowany do niego odpis wyroku zaocznego wydany w niniejszej sprawie. Pozwany nie zadbał przy tym o taką organizację odbioru korespondencji kierowanej do niego na adres przy ul. (...), która zapewniłaby mu terminowe otrzymywanie przesyłek poleconych. W szczególności świadek M. B. zaprzeczał, jakoby był zobowiązany przez pozwanego do sprawdzania, czy w skrzynce pozostawione są awiza oraz informowania go o tym. Wręcz przeciwnie, świadek zeznał, że pozwany prosił o nieodbieranie przesyłek poleconych i pozostawianie awiz w skrzynce, którą co jakiś czas we własnym zakresie opróżniał.

Na to, że pozwany utrzymywał stan posługiwania się dwoma adresami, wskazują także same zeznania pozwanego. Pozwany twierdził bowiem, że lokal przy ul. (...) był stale przez niego wynajmowany co najmniej od 2003 r., a zatem co najmniej od tej daty nie był przez niego zamieszkiwany. Skoro tak, to niezrozumiałym jest posługiwanie się tym adresem przez pozwanego jeszcze w 2008 r., kiedy to pozwany zawierał ze stroną powodową umowę zlecenia oraz później w okresie od lipca 2011 r. do lipca 2012 r., kiedy to pozwany twierdził, wbrew twierdzeniom swojej żony, że nie mieszkał jeszcze w nieruchomości przy ul. (...).

Pozwana nie skorzystał przy tym z dostępnych środków przekierowywania korespondencji kierowanej do niego na nieaktualny adres. Wręcz przeciwnie, odbierając częściowo przesyłki wysyłane mu na adres przy ul. (...), utrzymywał taki stan rzeczy, w którym placówka pocztowa nie informowała nadawców o zmianie faktycznego miejsca zamieszkania pozwanego.

Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że podejmowane przez stronę powodową próby kontaktu z pozwanym pod jego adresem przy ul. (...) jeszcze w czerwcu i lipcu 2012 r. (k. 343-344) również nie przyniosły oczekiwanego rezultatu.

Z kolei w ocenie Sądu bez znaczenia dla oceny zachowania pozwanego pozostaje fakt zawarcia przez niego umów na dostawę mediów do nieruchomości przy ul. (...) we W. oraz kierowania pod ten adres faktur przez dostawców mediów. Skoro bowiem pozwany był właścicielem nieruchomości przy ul. (...) we W., a w nieruchomości tej zamieszkiwała jego rodzina, to logicznym jest, że takie umowy musiały być zawarte.

Z powyższych względów Sąd uznał, że pozwany wykazał się rażącym niedbalstwem, które w konsekwencji doprowadziło do zawinionego uchybienia przez niego terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 11 czerwca 2013 r.

Zgodnie z art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. k.p.c. sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie przepisanego terminu, nieopłacone lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Wobec odmowy przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia od postanowienia z dnia 11 czerwca 2013 r., który upływał w dniu 10 lipca 2013 r., zażalenie wniesione w dniu 2 września 2013 r. należało uznać za spóźnione i jako takie odrzucić, co orzeczono w punkcie II postanowienia.